รุ่งอรุณได้มาถึง
ดวงอาทิตย์ทอแสงสีทองจากขอบฟ้าทิศตะวันออก ผืนป่าอันกว้างใหญ่เปล่งประกายระยิบระยับภายใต้แสงทินกร
อลิซ นักบุญแห่งธรรมชาติ เพิ่งจะทำการภาวนาในช่วงเช้าเสร็จไปหมาด ๆ ก่อนจะเดินออกมาด้านนอกวิหาร เธอสวมชุดพิธีกรรมที่ใช้ในโอกาสที่เกี่ยวข้องกับพระมารดา
โอ๊คการ์ดนามว่าเบอร์เซิร์กเกอร์ได้ยืนรออยู่ในบริเวณดังกล่าวมาพักใหญ่ ๆ วันนี้มันดูมีความสุขเป็นพิเศษ ดวงตาขนาดใหญ่ของมันเปล่งประกายแวววาว ยักษ์ไม้กำลังร้องเพลงแปลก ๆ ที่มันเรียนรู้มาจากเหล่าผู้ถูกเลือก
ตาสีมรกตของอลิซฉายแววสดใสเมื่อเห็นโอ๊คการ์ด
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ ท่านเบอร์เซิร์กเกอร์”
อลิซจับชายกระโปรงพลางย่อตัวเป็นเชิงทักทาย ก่อนจะวาดสัญลักษณ์ของพระมารดาแห่งธรรมชาติในระดับอก
“ขอธรรมชาติจงสถิตอยู่กับท่าน”
เบอร์เซิร์กเกอร์คำนับนักบวชสาว น้ำเสียงของมันแฝงไปด้วยความนุ่มนวล
“อรุณสวัสดิ์ท่านนักบุญอลิซ ขอธรรมชาติจงสถิตอยู่กับท่าน”
สาวกทั้งสองทักทายกัน ก่อนที่อลิซจะหันไปทางเหล่าผู้เล่นที่จับกลุ่มกันอยู่ในจัตุรัส ก่อนจะถามออกมาด้วยความฉงน
“วันนี้พวกเขาทำอะไรกันเหรอคะ?”
ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมาเหล่าผู้ถูกเลือกทั้งหลายจะมาถามหาภารกิจประจำวันจากอลิซ แต่ในวันนี้ กลับมีผู้ที่เข้ามาพูดคุยกับอลิซเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
พวกเขารวมตัวกันในบริเวณจัตุรัสด้วยท่าทีที่เหมือนกำลังเฝ้ารอบางสิ่ง ผู้เล่นทุกคนดูจะตื่นเต้นกันเป็นพิเศษ
เบอร์เซิร์กเกอร์ชำเลืองมองกลุ่มผู้เล่นในจัตุรัสด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความปีติ มันวาดสัญลักษณ์ต้นไม้ในระดับอกอีกครั้ง และกล่าวกับอลิซ
“ท่านนักบุญอลิซ … พวกเราได้ยึดฟลอเรนซ์คืนมาแล้ว เหล่าก็อบลินโดนขับไล่ไปหมดแล้ว”
“อะไรนะคะ? นครศักดิ์สิทธิ์กลับมาเป็นของเอลฟ์แล้ว?”
ดวงตาสีมรกตของอลิซเบิกกว้างด้วยความตื่นตะลึงเมื่อเธอได้รับข้อมูลจากเบอร์เซิกเกอร์
อลิซทราบดีว่าสิ่งนี้คือภารกิจของเหล่าผู้ถูกเลือก แต่จากมุมมองของเธอ การจะขับไล่ก็อบลินในนครศักดิ์สิทธิ์ต้องใช้เวลานานพอสมควร อลิซไม่คาดคิดว่าบรรดาผู้ถูกเลือกจะทำภารกิจเสร็จสิ้นภายในเวลาอันสั้น
เธอพอจะจำเรื่องราวในวัยเด็กได้ ในเวลานั้นอลิซได้ติดตามมารดาเข้าไปในโบราณสถานเพื่อขับไล่เหล่าก็อบลิน พวกมันมีความเจ้าเล่ห์อย่างร้ายกาจ แถมเมื่อไล่พวกมันออกไปจากเมืองได้สำเร็จ มันก็จะหวนกลับมาในเวลาอันสั้น …
“ถูกต้อง … นอกจากนี้ เหล่าผู้ถูกเลือกกำลังจะรวมตัวกันเพื่อติดตั้งวงเวทเคลื่อนย้าย และยังเชิญชวนให้พวกเราไปร่วมพิธีนี้ด้วย!”
เบอร์เซิร์กเกอร์ดูเปี่ยมไปด้วยความอุทิศตน
การฟื้นฟูนครศักดิ์สิทธิ์ถือเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่สำหรับสาวกแห่งธรรมชาติ!
“ผู้ถูกเลือกเชิญพวกเรา …”
สีหน้าของอลิซดูสับสนเมื่อเธอได้ยินเรื่องราวจากเบอร์เซิร์กเกอร์
ความรู้สึกที่เอลฟ์สาวมีให้กับเหล่าผู้ถูกเลือกถือว่าค่อนข้างแย่ หรือแม้กระทั่งรังเกียจพวกเขาบางคน
ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา พวกเขาดูคุ้นเคยกับโลกใบนี้มากขึ้นทีละเล็กละน้อย และเริ่มประพฤติตัวสุภาพเรียบร้อยมากขึ้น
ทว่า อลิซก็ยังไม่ชอบพฤติกรรมอันไม่พึงประสงค์บางประการของพวกเขา
ยกตัวอย่างเช่น พวกเขามองบรรดาสัตว์ตัวน้อยในป่าเป็นอาหาร
ป่าเอลฟ์มีทรัพยากรตั้งมากตั้งมาย แค่เก็บผลหมากรากไม้กินก็น่าจะเพียงพอแล้ว ทำไมต้องฆ่าสัตว์ตัดชีวิตด้วยคะ?
อลิซไม่เข้าใจการกระทำของเหล่าผู้ถูกเลือก แต่เพราะพระมารดาไม่ได้พูดอะไรในประเด็นนี้ อลิซจึงได้แต่ทำใจ
อลิซไม่เคยคิดที่จะคบค้าสมาคมกับบรรดาผู้ถูกเลือก เพราะเอลฟ์สาวไม่ชอบพวกเขา แม้ผู้ถูกเลือกจะมาเยือนดินแดนแห่งนี้ได้พักใหญ่ ๆ แต่อลิซกลับไม่รู้จักชื่อของพวกเขาแม้แต่คนเดียว
อลิซไม่เห็นแถบชื่อตัวละครที่ปรากฏอยู่บนศีรษะของพวกเขา
ชื่อของผู้เล่นถือว่าเป็นหนึ่งในระบบของเกม ดังนั้นผู้ที่จะมองเห็นสิ่งเหล่านี้ย่อมต้องเป็นผู้เล่นด้วยกัน บรรดาผู้อยู่อาศัยดั้งเดิมในดินแดนซากัสจะมองไม่เห็นมัน
อลิซคิดว่าตนเองจะติดต่อกับบรรดาผู้ถูกเลือกเพื่อทำสิ่งที่พระมารดามอบหมายเท่านั้น
ด้วยเหตุผลดังกล่าว อลิซจึงแปลกใจเป็นอย่างมากเมื่อได้ยินว่าพวกเขาเชิญชวนเธอเข้าร่วมการสร้างวงเวทเคลื่อนย้าย
เอลฟ์เป็นเผ่าพันธุ์ที่เปี่ยมไปด้วยความทระนงและความภาคภูมิใจในตัวเอง
การชักชวนเอลฟ์ตนอื่นเข้าร่วมงานพิธี เป็นการแสดงถึงน้ำใจไมตรีและการให้เกียรติอีกฝ่าย
การตอบรับคำชักชวนย่อมหมายถึงการตระหนักรู้และยอมรับอีกฝ่ายเช่นกัน
สีหน้าของอลิซดูสับสนขึ้นไปอีกขั้นเมื่อเธอคิดเรื่องดังกล่าว
อลิซชำเลืองมองบรรดาผู้เล่นที่ทยอยกันมารวมตัวในบริเวณลานกว้าง เมื่อเธอไตร่ตรองถึงความทุ่มเทของพวกเขาในทุก ๆ วันที่ผ่านมา สีหน้าของเอลฟ์สาวยิ่งดูซับซ้อนขึ้นไปอีกระดับ
เอลฟ์สาวถอนหายใจเฮือกหนึ่งก่อนจะกล่าวขึ้น
“อลิซ … รับคำเชิญค่ะ”
…
ป่าเอลฟ์ เมืองฟลอเรนซ์ ภายในป่าเอลฟ์
ด้วยการล่าสังหารตลอดคืนที่ผ่านมา ก็อบลินทั้งหมดได้ถูกเปลี่ยนให้เป็นค่าประสบการณ์โดยเหล่าผู้เล่น
เมื่อก็อบลินตัวสุดท้ายที่หลบหนีเข้าไปซ่อนในท่อระบายน้ำถูกจัดการ พลันปรากฏข้อความแจ้งเตือนจากระบบ
[ภารกิจหลัก: กวาดล้างก็อบลินในเมืองฟลอเรนซ์ทั้งหมด (เสร็จสมบูรณ์)]
อีฟมอบรางวัลให้กับเหล่าผู้เล่นที่เข้าร่วมการกวาดล้างครั้งนี้ ด้วยค่าประสบการณ์ 1,000 หน่วย บัฟคืนชีพสมบูรณ์ x 1 และแต้มผลงานอีก 500 หน่วย
เป้าหมายของภารกิจหลักในปัจจุบัน เหลือเพียงการก่อสร้างวงเวทเคลื่อนย้ายในฟลอเรนซ์เป็นอย่างสุดท้าย!
ในเวลานี้ บรรดาผู้เล่นระดับเหล็กขั้นต้นที่พากันโต้รุ่งมาตลอดคืน ต่างรวมตัวกันในบริเวณหน้าวิหารประจำเมืองฟลอเรนซ์
พวกเขายืนเรียงแถวเป็นแนวยาวตลอดสองฝั่งภายใต้การกำกับของหลี่มู่ บรรดาผู้เล่นที่เรียงรายราวกับกองทหารเหล่านี้ กำลังรออลิซ เบอร์เซิร์กเกอร์ และผู้เล่นคนอื่น ๆ ที่รับภารกิจหลักเช่นเดียวกับพวกตน
อลิซและเบอร์เซิร์กเกอร์ได้เห็นภาพเบื้องหน้าเมื่อเดินทางมาถึงฟลอเรนซ์
เอลฟ์สาวจ้องมองบรรดาผู้เล่นด้วยความแปลกใจ เธอยื่นมือออกมาสัมผัสแผ่นศิลาเก่าแก่ที่มีร่องรอยเลือนลางจารึกไว้ สีหน้าของเธอดูโศกเศร้าระคนตื้นตันใจ
“ฟลอเรนซ์ … พวกเรากลับมาแล้ว”
เมื่อหลี่มู่เห็นอลิซและเบอร์เซิร์กเกอร์ เขารีบหันไปหาเหล่าผู้เล่นและขยิบตาให้สัญญาณตามที่ตกลงกันไว้ในช่วงก่อนหน้า
บรรดาผู้เล่นหันซ้ายแลขวา ก่อนจะพากันพูดขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียง
“ยินดีต้อนรับ ท่านนักบุญอลิซ และท่านโอ๊คการ์ดสู่ฟลอเรนซ์! พวกเราไม่ทำให้ท่านผิดหวัง พวกเรามีชัยเหนือเหล่าก็อบลินและนำเมืองแห่งนี้กลับคืนมา! พวกเรามารวมตัวกัน ณ สถานที่แห่งนี้เพื่อให้องค์เทพธิดาได้เห็นถึงความสำเร็จครั้งนี้!”
ผู้เล่นทั้งหลายกล่าวขึ้นมาพร้อมกัน แน่นอนว่าพวกเขาต่างซ้อมพูดไว้ล่วงหน้า
อลิซตื่นตะลึงกับภาพตรงหน้า เธอเผลออ้าปากเล็กน้อย พลันยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาปิดริมฝีปากของตัวเองไว้พร้อมจ้องมองบรรดาผู้ถูกเลือกด้วยความสุดจะเชื่อ
อลิซรู้สึกประทับใจเป็นอย่างยิ่ง
พวกเขา … พวกเขา …
ทำไมพวกเขาเป็นคนดีและมีความจริงใจขนาดนี้คะ?
อลิซมั่นใจว่าเหล่าผู้ถูกเลือกต่างปีติยินดีเป็นอย่างยิ่ง เมื่อได้เห็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความใสซื่อจากทุก ๆ คน
ความรู้สึกของสาวน้อยค่อย ๆ พัฒนาไปในเชิงบวก
“ขอบคุณค่ะ ท่านผู้ถูกเลือกผู้กล้าหาญ”
เธอจับชายกระโปรงเล็กน้อยพร้อมน้อมคำนับไปทางบรรดาผู้เล่น เสียงของเธอสั่นเทาเล็กน้อย
ยังไง ๆ พวกเขาก็เป็นนักรบที่พระมารดาเลือกมากับมือ …
พวกเขาอาจจะมีด้านแย่ ๆ พวกเขาอาจจะทำสิ่งที่เข้าใจได้ยาก …
แต่พวกเขาเป็นมิตรสหายที่เชื่อถือได้อย่างแท้จริง!
ความรู้สึกที่อลิซมีต่อบรรดาผู้เล่นได้เปลี่ยนไป
ปุกิ๊ง–
[ค่าความสนิทของ อลิซ เกล เพิ่มขึ้น 40 หน่วย …]
[ค่าความสนิทของ เบอร์เซิร์กเกอร์ เพิ่มขึ้น 40 หน่วย …]
เหล่าผู้ที่มายืนต้อนรับล้วนได้รับข้อความแจ้งเตือนจากระบบ แววตาของพวกเขาลุกโชนเมื่อเห็นเนื้อความเหล่านั้น ทุก ๆ คนนิ่งเงียบราวกับไตร่ตรองบางสิ่งอยู่ครู่หนึ่ง
ทันใดนั้น บรรดาผู้เล่นต่างพากันระเบิดเสียงโห่ร้องด้วยความตื่นเต้นขึ้นมาโดยพลัน ทำลายบรรยากาศอันน่าประทับใจที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ไปโดยปริยาย
“แม่เจ้าโว้ย! พี่มู่โคตรโหด! แผนพี่ทำเอาค่าความสนิทของแม่สาวน้อยกับพี่เบิ้มพุ่งกระฉูดเร้ยยส์!”
หลี่มู่: “…”
ผู้เล่นทั้งหมดในบริเวณนี้พากันจับจ้องไปทางต้นเสียง เช่นเดียวกันกับอลิซและเบอร์เซิร์กเกอร์ที่หันขวับไปพบกับใบหน้าเปื้อนยิ้มที่ดูไร้ยางอาย
เขาคือเดมาเซีย
สีหน้าของสาวกทั้งสองดูเย็นชาลงอย่างเห็นได้ชัด
ปุกิ๊ง—
[ค่าความสนิทของ เบอร์เซิร์กเกอร์ ลดลง 40 หน่วย ความสนิทสนมเข้าสู่สถานะ “ไม่ชอบ”]
[ค่าความสนิทของ อลิซ เกล ลดลง 40 หน่วย ความสนิทสนมคงสถานะ “ไม่ชอบ”]
ข้อความจากระบบพลันปรากฏขึ้นต่อหน้าเดมาเซีย
รอยยิ้มของเขาค่อย ๆ จางหายไปเมื่อชำเลืองมองข้อความเหล่านั้น …
…
…
_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _
T/N: เดมาเซีย … /ปิดหน้า
…
ถ้าถูกใจโปรเจ็คนี้ ขอความอนุเคราะห์ในการซัพพอร์ทที่ผู้แต่งโดยตรง ตามลิงก์หน้าแรกนะคะ
Support the project: https://book.qidian.com/info/1016509432
_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _