บทที่ 256 คนละร้อยล้านแล้วกัน!

สูตรโกงฉบับเด็กเรียน

บทที่ 256 คนละร้อยล้านแล้วกัน!

วันตรุษจีนใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ตอนนี้บนถนนสายใหญ่อบอวลไปด้วยกลิ่นอายของช่วงตรุษจีน

ไป๋เยี่ยได้รับข่าวจากเถ้าแก่ไป๋ว่าจะบินมาปักกิ่งในวันที่ 27 ที่จะถึงนี้

หลังจากทราบข่าว ไป๋เยี่ยก็มีความสุขมาก เขารีบตรงไปซื้อของสำหรับฉลองวันตรุษจีนที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตทันที

เขาซื้อตุ้ยเหลียนและโคมไฟมาหลายชิ้น ซึ่งเพียงพอต่อการตกแต่งบ้านให้ได้บรรยากาศตรุษจีน

ไม่กี่วันมานี้ ไป๋เยี่ยก็รีบไปซื้ออาหารมาตุนไว้ด้วย เขาเกรงว่าคนจะกลับไปฉลองปีใหม่แล้วจะหาของกินยาก

อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าไป๋เยี่ยระแวงเกินไป ยังมีผู้คนในปักกิ่งจำนวนมากที่ไม่ได้กลับไปฉลองตรุษจีนที่บ้าน

ช่วงนี้องค์กรใหญ่ๆ ก็เริ่มแจกโบนัสสิ้นปีในรูปแบบต่างๆ แล้ว ทั้งเถ้าแก่หม่าที่เตรียมโบนัสไว้หลายร้อยล้านหยวน เจ้านายที่ออกรถเมอร์เซเดส-เบนซ์สามสิบคันเป็นโบนัสสิ้นปี ประธานบริษัทเจ้าหนึ่งที่เชิญวงเกิร์ลกรุ๊ปวงหนึ่งมาแสดงในปาร์ตี้พร้อมกับแจกเงินให้พนักงานเล็กน้อย

ช่วงนี้ใครๆ ต่างก็เตรียมตัวมีความสุขในช่วงตรุษจีน

หลังจากที่ไป๋เยี่ยกลับมาจากการช้อปปิ้งก็ได้รับข่าวจากบริษัทน่าย่า

เขาได้รับสายจากถังฮั่นตั้งแต่เช้า

ไป๋เยี่ยดูเวลาและพบว่าตอนนี้เป็นเวลาเก้าโมงกว่าแล้ว เขาประหลาดใจเล็กน้อย ดูเหมือนว่าการทำงานบ้านจะเหนื่อยกว่าการอ่านหนังสือจริงๆ…

อืม! มันแน่อยู่แล้ว…

ไป๋เยี่ยรับสายด้วยเสียงงัวเงีย “ว่าไงครับพี่ถัง”

ถังฮั่นยิ้ม “ผมมีข่าวดีมาบอก คุณจะต้องนอนไม่หลับแน่ๆ!”

ไป๋เยี่ยชะงัก “พี่สะใภ้คลอดลูกคนที่สองแล้วเหรอครับ”

ถังฮั่นมีท่าทีลังเล็กน้อย เขากลืนสิ่งที่ตั้งใจจะพูดลงไปทันที “เจ้าเด็กนี่ พี่สะใภ้คลอดลูกแล้วเกี่ยวอะไรกับเอ็ง”

ไป๋เยี่ยหัวเราะเบาๆ “แค่ดีใจแทนพี่ถังเอง”

ถังฮั่นหยอกเล่นไปทีก่อนจะพูดต่อด้วยรอยยิ้ม “รีบมาที่บริษัทที วันนี้จะแจกเงินปันผลสิ้นปีแล้ว เมื่อกี้เพิ่งจะลองอ่านดู ตกใจแทบตาย เป็นเรื่องดีจริงๆ!”

คำพูดของถังฮั่นทำให้ไป๋เยี่ยมีความสุขมาก นี่เป็นข่าวดีจริงๆ เขาแทบจะไม่มีเงินอยู่แล้ว ค่างวดบ้านก็ยังจ่ายไม่หมด ตอนนี้ได้เงินมาแล้วก็ต้องรีบไปจ่าย

แน่นอนว่าไป๋เยี่ยก็อยากรู้จำนวนเงินที่เขาจะได้รับในปีนี้

ไป๋เยี่ยจึงลุกขึ้นเก็บของและนั่งแท็กซี่ไปที่บริษัทน่าย่าทันที

เมื่อมาถึงห้องทำงาน ก็พบว่ามีกลุ่มคนราวสี่ห้าคนกำลังพูดคุยหัวเราะกันอยู่ เมื่อเลขาเห็นไป๋เยี่ยเดินเข้ามา เขาก็ลากเก้าอี้ออกและยื่นแฟ้มให้

ถังฮั่นกล่าวทั้งรอยยิ้ม “ลองเปิดดูสิ”

ไป๋เยี่ยระงับความตื่นเต้นในใจไว้แล้วรีบเปิดแฟ้มดู ก่อนจะพบว่าในนั้นมีรายงานมากมายหลายฉบับ

ไป๋เยี่ยไม่สนใจเรื่องนี้ เขาแค่อยากดูว่าจะได้เงินเท่าไหร่

จากการคาดเดาของเถ้าแก่ไป๋เกี่ยวกับแนวโน้มของบริษัทน่าย่าในแต่ละปี โดยทั่วไปบริษัทจะมีกำไรต่อปีอยู่ที่ประมาณหนึ่งพันห้าร้อยถึงสองพันล้านหยวน อิงตามอัตราความผันผวนต่อปีประมาณสิบสามเปอร์เซ็นต์ ก็ไม่น่าจะมีกำไรเกินสองพันห้าร้อยล้านหยวน

ไป๋เยี่ยถือหุ้นยี่สิบเปอร์เซ็นต์ หมายความว่าเขาจะมีรายได้ประมาณสามถึงห้าร้อยล้านหยวน

แต่…

หลังจากที่ไป๋เยี่ยเปิดดูรายงานเขาก็ต้องตกตะลึง ไม่น่าเชื่อว่ากำไรต่อปีจะเพิ่มขึ้นสูงถึงห้าพันสองร้อยล้านหยวน!

มันไม่ได้เพิ่มขึ้นสิบกว่าเปอร์เซ็นต์อีกต่อไป แต่เพิ่มขึ้นกว่าร้อยเปอร์เซ็นต์เลยด้วย

ไป๋เยี่ยแทบไม่เชื่อสายตาตนเอง เขาเหลือบมองถังฮั่นด้วยความสับสน “เยอะขนาดนี้เลยเหรอครับ”

กรรมการที่ยืนอยู่รอบๆ ต่างพากันยิ้ม “เป็นเครดิตของคุณ!”

ตอนนี้ถังฮั่นมีความสุขมาก ถึงแม้ว่าหุ้นจะตกลง แต่ผลตอบแทนโดยรวมก็เพิ่มขึ้นเกินจำนวนหุ้นที่ตกไปแล้ว

นี่จะเป็นผลดีต่อการพัฒนาบริษัทในระยะยาวอย่างไม่ต้องสงสัย

ไป๋เยี่ยแทบไม่อยากเชื่อเลย หมายความว่าปีนี้ก็ได้ส่วนแบ่งหนึ่งพันล้านหยวนใช่ไหม

ไป๋เยี่ยสูดหายใจเข้าลึก ไม่อยากจะเชื่อจริงๆ ว่าเราจะเก่งขนาดนี้!

ทว่าความยินดีปรีดายังไม่จบเพียงเท่านั้น ถังฮั่นยื่นรายงานอีกฉบับให้ไป๋เยี่ยพลางกล่าวด้วยน้ำเสียงเสียดายเล็กน้อย “เฮ้อ…ผมเสียดายจริงๆ ที่ตอนแรกดันไปทำสัญญาแบบเดิมพันกับคุณ”

ไป๋เยี่ยอ่านรายงานอย่างละเอียด ทันทีที่อ่านจบ เขาก็เบิกตากว้างด้วยความดีใจ

นี่คือโรงงานอาหารสัตว์ที่ก่อตั้งขึ้นด้วยความร่วมมือกันระหว่างไป๋เยี่ยและบริษัทน่าย่า หลังจากพัฒนามานานกว่าครึ่งปี ในที่สุดโรงงานอาหารสัตว์แห่งนี้ก็ขายอาหารสัตว์ได้ทั้งหมดเป็นมูลค่าห้าร้อยสิบล้านหยวนในช่วงหกเดือนที่ผ่านมาและทำกำไรสูงถึงสามร้อยล้านหยวน

สำคัญคือมูลค่าทางการตลาดของโรงงานอาหารสัตว์นั้นมีมูลค่าสูงถึงหนึ่งพันล้านหยวนแล้ว!

เพราะว่าเทคโนโลยีที่นำมาใช้ในโรงงานนั้นมีมูลค่าสูง หลังจากที่อาหารบีวาย-เอ็กซ์ทุกสูตรของไป๋เยี่ยเปิดตัวสู่ตลาดก็ได้รับการตอบรับนับไม่ถ้วน ซึ่งช่วยยกระดับเกณฑ์บีพีเอฟเอชได้อย่างมีนัยสำคัญ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นการดีสำหรับผู้ทำการทดลอง หรือหน่วยงานที่มีการเพาะพันธุ์หนูทดลอง

สัญญาระหว่างไป๋เยี่ยและบริษัทน่าย่ามีเนื้อหาดังต่อไปนี้ ‘หลังจากหนึ่งปี หรือในวันที่ 1 กรกฎาคม 2018 โรงงานอาหารสัตว์จะถูกรวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของบริษัทน่าย่าโดยอิงตามมูลค่าการตลาด’

หุ้นโรงงานอาหารสัตว์ของไป๋เยี่ยจะถูกโอนย้ายเป็นหุ้นของบริษัทน่าย่าในมูลค่าที่เท่ากัน

ปัจจุบัน อาหารบีวาย-เอ็กซ์ได้รับความนิยมเกินไปว่าการคาดการณ์ของถังฮั่นมาก ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้น ทว่าคนทั้งแวดวงกลับไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าแวดวงการเพาะพันธุ์หนูทดลองจะมีการเปลี่ยนแปลงในเวลาเพียงหกเดือนเท่านั้น

การถือกำเนิดของเกณฑ์เอ็มไอโอ-บีพีเอฟเอชได้เร่งกระบวนการกำหนดมาตรฐานของแวดวงการเพาะพันธุ์หนูทดลองทั่วโลก

ตอนนี้บริษัทน่าย่าได้เข้ายึดพื้นที่ส่วนใหญ่ของตลาดเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ยุโรป เอเชีย และทวีปอื่นๆ

ซึ่งถือเป็นการเปลี่ยนแปลงของตลาดระดับประเทศ ครั้งนี้บริษัทน่าย่าก็ได้แสดงศักยภาพออกมาแล้ว

ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าโรงงานผลิตอาหารสัตว์ที่กำลังจะถูกโอนย้ายในตอนแรกจะเติบโตขึ้นแบบทวีคูณ

ถังฮั่นไม่กล้าคิดต่อ หากแนวโน้มยังคงเป็นเช่นนี้ เขาก็คิดว่าในช่วงครึ่งปีหลังหรือช่วงเดือนกรกฎาคมปี 2018 ไปแล้ว มูลค่าการตลาดของโรงงานผลิตอาหารสัตว์ก็น่าจะตีตื้นบริษัทน่าย่าขึ้นมาได้…

ถังฮั่นคิดแล้วก็นึกกลัว…

ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่กังวลเรื่องหุ้นของตัวเอง เพียงแค่รู้สึกว่าไป๋เยี่ยน่ากลัวเท่านั้น…

โชคดีที่เขามีสติปัญญามากพอที่จะดึงไป๋เยี่ยเข้ามาในบริษัท ภายในใจของถังฮั่นถูกย้อมด้วยความหวาดระแวง เขาคิดว่าบางทีทางเลือกที่ดูฉลาดที่สุดในชีวิตของเขาอาจจะเป็นฤดูร้อนอันงดงามในวิทยาเขตของมหาวิทยาลัยแพทย์แผนจีนจิ้นซีก็ได้

ฝ่ายบริหารของบริษัทต่างพากันส่งเสียงเชียร์ ถังฮั่นยิ้มและหันไปพูดกับผู้จัดการทั่วไป “พรุ่งนี้เตรียมแจกโบนัสสิ้นปีด้วยนะครับ”

พูดจบถังฮั่นก็หันมาทางไป๋เยี่ย “ประธานไป๋รวยแล้ว คุณอยากแสดงความขอบคุณต่อพนักงานหน่อยไหม”

ไป๋เยี่ยยิ้ม “ได้สิ ถ้างั้นก็ให้คนละร้อยล้านแล้วกัน”

ถังฮั่นถึงกับตะลึงงันไป เขาไม่ได้คาดหวังว่าไป๋เยี่ยจะใจดีขนาดนี้ ทว่าปีนี้พนักงานทุกคนก็ทำงานหนักมากจริงๆ ถังฮั่นคิดได้ดังนั้นก็ตบโต๊ะดังฉาด “จัดไป! ถ้างั้นผมก็ให้คนละร้อยล้านเหมือนกัน!”

หุ้นส่วนอย่างเฉียนหย่าอวี้และหนานเฟยซีต่างก็อดยิ้มไม่ได้พลางส่ายหัวไปมา

“ไอ้หยา! เถ้าแก่ทั้งสองคนรวยมากจริงๆ สู้ไม่ไหวหรอก เอาไปห้าสิบล้านก่อนแล้วกัน!”

“ใช่แล้ว งั้นฉันก็ให้ห้าสิบล้านด้วย”

“ฮ่าๆ ถ้างั้นฉันก็ยอมไม่ได้เหมือนกัน!”

ถังฮั่นปรบมือทั้งรอยยิ้ม “เอาละๆ ถ้างั้นก็ตัดสินใจตามนี้เลยแล้วกัน ผู้จัดการหวัง พรุ่งนี้ไปส่งข่าวด้วย ขอให้ทุกคนมีความสุขนะครับ”

ปีนี้บริษัทพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว ทุกคนต่างเหนื่อยมามาก แน่นอนว่าจะปล่อยให้ทุกคนผิดหวังไม่ได้

ถังฮั่นจองโต๊ะที่โรงแรมในตอนเที่ยง หุ้นส่วนทั้งห้าคนต่างมาร่วมรับประทานอาหารกัน ทว่าจู่ๆ เลขาก็อุทานออกมา “เอ๋ ประธานไป๋ นี่ใช่รูปคุณหรือเปล่า”

ไป๋เยี่ยชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู มันเป็นข่าววงการบันเทิง

[ซุปเปอร์สตาร์ชื่อดัง ‘หวงจิ้ง’ ได้รับบาดเจ็บระหว่างการถ่ายทำจึงไปทำรักษาที่โรงพยาบาลผู่เจ๋อ แต่ภายหลังกลับถูกย้ายไปที่โรงพยาบาลอื่นทั้งที่ไม่ได้รับการรักษา จะมีอะไรซ่อนอยู่เบื้องหลังของเรื่องนี้กันแน่ มีผู้เกี่ยวข้องพบซองจดหมายปริศนาบนโต๊ะตัวหนึ่งของโรงพยาบาลผู่เจ๋อ ว่ากันว่าหวงจิ้งตั้งใจจะมารับการรักษาพยาบาลมาก จึงมอบอั่งเปาซองหนาให้กับแพทย์…]

ในข่าวมีรูปภาพแนบมาด้วย เป็นภาพถ่ายตอนที่ผู้จัดการของหวงจิ้งยื่นซองอั่งเปาให้ไป๋เยี่ยนั่นเอง!