ตอนที่ 236 บิดาข้าคือฮ่องเต้

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

หยาง​ฟู่​ไม่ได้​รู้สึก​ว่าน​้ำ​เสียง​ของ​เจิน​ซื่อ​เฉิง​ดู​แปลก​ไป​ ​เขา​กลับหัว​เราะ​ออกมา​ด้วย​ความเยือกเย็น​ว่า​ ​“​ท่าน​เจิน​ ​ท่าน​จะ​ปกป้อง​คน​ของ​ท่าน​งั้น​หรือ​”

“​ข้า​ไม่​ทำ​เช่นนั้น​อย่างแน่นอน​ ​เพียงแต่​ข้า​ต้อง​ขอ​เตือน​ท่าน​หยาง​ไว้​ก่อน​ว่า​ ​คน​ของ​ข้า​ผู้​นั้น​ไม่ได้​เกี่ยวข้อง​กับ​การ​ที่​บุตรชาย​ของ​ท่าน​ตาย​อย่างแน่นอน​”

“​เรื่อง​นี้​ค่อย​คุย​กัน​เมื่อ​ได้​พบ​เขา​!​”​ ​ใน​มุมมอง​ของ​หยาง​ฟู่​ ​เขา​รู้สึก​ว่า​เจิน​ซื่อ​เฉิง​กำลัง​ปกป้อง​คนใต้​บังคับบัญชา​อยู่

ไม่เกี่ยว​ข้อง​กัน​งั้น​หรือ​ ​ในเมื่อ​สามารถ​ช่วยชีวิต​เจ้า​เด็ก​ใน​จวน​ตง​ผิงปั​๋ว​ได้​ในเวลานั้น​ ​แต่​เหตุใด​จึง​ไม่​ช่วย​ลูกชาย​ของ​เขา​เล่า

ต่อให้​ไม่เกี่ยว​ข้อง​กัน​ ​ก็​จะ​ต้อง​ไป​ตามตัว​มา​!​ ​หยาง​ฟู่​ตัดสินใจ​ค้นหา​ความผิดปกติ​จาก​จุด​นี้​ ​สีหน้า​เขา​ดู​มืดมน​และ​รอคอย​ยิ่งนัก

บัดนี้​อวี​้​จิ​่น​ยังคง​อยู่​ใน​ตรอก​เช​วี่ย​จื่อ

เพื่อ​เอาใจ​พ่อตา​ในอนาคต​ ​ดูเหมือนว่า​อวี​้​ชี​จะ​อารมณ์ดี​ไม่น้อย​ ​เขา​ใช้​แปรง​เล็ก​ๆ​ ​หวี​ขนของ​เอ้อร​์​หนิว​ไปมา

เอ้อร​์​หนิว​ดู​สนุก​กับ​การ​นอน​อยู่​ใต้​ต้นไม้​และ​หรี่​ตาล​งค​รึ​่ง​หนึ่ง​เช่นนี้

ใน​เวลา​ไม่นาน​ต่อมา​ ​ก็ได้​มี​คน​ตาม​เขา​ไป​ยัง​ศาลา​ว่าการ​พระนคร

“​สมาชิก​คน​หนึ่ง​ของ​ตระกูล​หยาง​เดินทาง​ไป​ที่นั่น​ ​และ​ต้องการ​พบ​ข้า​อย่าง​งั้น​หรือ​”

แม้ว่า​อวี​้​จิ​่น​จะ​ไม่ใช่​คน​อารมณ์ดี​ ​แต่​เขา​ก็​มี​ความสัมพันธ์​ที่​ดี​กับ​บรรดา​เจ้าหน้าที่​เหล่านี้​ ​เจ้าหน้าที่​ที่​เดินทาง​มา​เตือน​ว่า​ ​“​นายท่า​นข​อง​ตระกูล​หยาง​คิด​ว่า​ท่าน​เกี่ยวข้อง​กับ​การตาย​ของ​คุณชาย​หยาง​ ​ดูเหมือนว่า​เขา​ต้องการ​เชิญ​ไป​เพื่อ​จับผิด​ ​ท่าน​โปรด​ระมัดระวัง​ด้วย​”

“​จับผิด​หรือ​”​ ​อวี​้​จิ​่น​หรี่​ตาลง​และ​กล่าว​เบา​ๆ​ ​ว่า​ ​“​ไป​กัน​เถอะ​”

หืม​ ​เกิด​อะไร​ขึ้นกับ​อารมณ์​อัน​กระตือรือร้น​ของ​เขา​?​ ​เขา​ไม่ใช่​คน​ชอบ​สร้าง​ปัญหา​เช่นนี้​มาก​่​อนนี​่​ ​แต่​เมื่อ​นึกถึง​เรื่อง​เมื่อคืนนี้​ที่​เจียง​ซื่อ​ซ่อนตัว​อยู่​ใน​น้ำ​ ​จากนั้น​ก็​ลงมือ​สังหาร​ ​อวี​้​จิ​่​นก​็​รู้สึก​ปวดใจ​ ​หาก​ไม่ใช่​เพราะ​หยาง​เซิ​่ง​ไฉ​ไอ้​สารเลว​นั่น​ ​จะ​ทำให้​มือ​ของ​อา​ซื่อ​ต้อง​แปดเปื้อน​ได้​อย่างไร​ ​เมื่อ​คิดได้​ดังนั้น​ ​เขา​ก็​รู้สึก​ว่า​ไอ้​หมอนั​่น​ถูกกระทำ​น้อย​ไป

อืม​ ​รอ​ให้​ความสัมพันธ์​ของ​เขา​กับ​อา​ซื่อ​ในอนาคต​ดีกว่า​นี้​หน่อย​ ​เขา​จะ​บอก​นาง​ว่า​เรื่อง​การสังหาร​คน​ ​มอบให้​เขา​ทำ​เอง​ ​อา​ซื่อ​คอย​ส่ง​มีด​ให้​เขา​ก็​พอ

เมื่อ​นึกถึง​อนาคต​อัน​สดใส​ ​อวี​้​จิ​่​นก​็​เผยอ​ริมฝีปาก​และ​ยิ้ม​ขึ้น

เขา​เดิน​เข้าไป​ใน​ห้องโถง​ศาลา​ว่าการ​พระนคร​ด้วย​รอยยิ้ม​เช่นนั้น​ ​เมื่อ​หยาง​ฟู่​เห็น​เช่นนั้น​ก็​โมโห​จ้องมอง​มาที​่​เขา​อย่าง​เย็นชา​และ​ถาม​ว่า​ ​“​เจ้า​คือ​เจ้าหน้าที่​ผู้​ที่​ช่วยชีวิต​คุณชาย​รอง​แห่ง​จวน​ตง​ผิงปั​๋​วงั​้น​หรือ​”

อวี​้​จิ​่​นก​็​ไม่ได้​ปกปิด​บิดเบือน​หยาง​ฟู่​ ​เขา​ยอมรับ​ออก​ไป​ตรงๆ​ ​ว่า​ ​“​อืม​ ​เป็น​ข้า​เอง​ ​แต่​ข้า​ไม่ใช่​เจ้าหน้าที่​ของ​ที่นี่​ ​ข้า​คือ​ผู้ช่วย​ของ​ใต้เท้า​เจิน​ ​นายท่าน​ผู้​นี้​จะ​มาต​กราง​วัล​แก่​ข้า​หรือ​”

หยาง​ฟู่​ไม่ได้​สนใจ​เกี่ยวกับ​การอธิบาย​เรื่อง​ฐานะ​ตัวตน​ของ​อวี​้​จิ​่​นนัก​ ​แต่​หลังจาก​แน่ใจ​ว่า​เป็น​เขา​ ​จึง​ได้​กล่าว​ออก​ไป​ว่า​ ​“​เมื่อคืนนี้​เหตุใด​เจ้า​จึง​ปรากฏ​กาย​ขึ้น​ที่​แม่น้ำ​จิน​สุ่ย​ ​ตอนที่​เจ้า​ช่วย​คุณชาย​รอง​แห่ง​จวน​ตง​ผิงปั​๋ว​ ​ไม่ได้​สังเกตเห็น​ผู้อื่น​หรือ​”

อวี​้​จิ​่​นม​อง​ไป​ทาง​เจิน​ซื่อ​เฉิง​ ​ด้วย​ความประหลาดใจ​แล้ว​เอ่ย​ถาม​ว่า​ ​“​ท่าน​เจิน​ ​ท่าน​ผู้​นี้​คือ​?​”

“​อ้อ​ ​นี่​คือ​บิดา​ของ​คุณชาย​หยาง​ ​นาม​ว่า​หยาง​ฟู่​”

“​อ๋อ​ ​ใต้เท้า​เจิน​เชิญ​นายท่าน​หยาง​มาช​่ว​ยสืบ​คดี​อย่าง​งั้น​หรือ​”

“​ไม่ใช่​หรอก​ ​ท่าน​หยาง​เป็น​ผู้​ที่​ได้รับความเดือดร้อน​ ​เขา​เดินทาง​มาที​่​นี่​เพื่อ​ดู​ความคืบหน้า​ของ​คดี​”

“​เป็น​เช่นนี้​นี่เอง​”​ ​อวี​้​จิ​่น​ยกมือ​ขึ้น​ลูบ​จมูก​แล้ว​กล่าว​อย่างสบายใจ​ว่า​ ​“​ข้า​คิด​ว่า​ใต้เท้า​เจิน​จะ​มี​ผู้ช่วย​เพิ่ม​สัก​คน​เสียอีก​”

“​ใต้เท้า​เจิน​ ​ท่าน​ตามใจ​ผู้ใต้บังคับบัญชา​เกินไป​แล้ว​กระมัง​ ​เป็น​เพียงแค่​เจ้าหน้าที่​ธรรมดา​ ​กลับ​กล้า​เอ่ย​คุย​กับ​ท่าน​ด้วย​ท่าทาง​เช่นนี้​”

อวี​้​จิ​่​นขมวด​คิ้ว​ขึ้น​ ​ใบหน้า​อัน​หล่อเหลา​ของ​เขา​ปกคลุม​ไป​ด้วย​ความ​เย็นชา​ใน​ทันควัน​ ​“​ข้า​จะ​สนทนา​อย่างไร​กับ​ใต้เท้า​เจิน​แล้ว​เกี่ยวข้อง​อัน​ใด​กับ​ท่าน​หรือ​ ​ในเมื่อ​ท่าน​ไม่ได้​เดินทาง​มา​เพื่อ​ช่วย​สืบสวน​คดี​ ​แต่กลับ​เดินทาง​มา​เพื่อ​ทำความเข้าใจ​เกี่ยวกับ​ความคืบหน้า​ของ​คดี​ ​เช่นนั้น​ก็​ควรจะ​ระมัดระวัง​ท่าทาง​ของ​ตน​ด้วย​!​”

“​เย่อหยิ่ง​ยิ่งนัก​!​ ​เป็น​เพียงแค่​เจ้าหน้าที่​ธรรมดา​แต่กลับ​ไร้​ซึ่ง​มารยาท​นักหนา​ ​กล้าหาญ​เหลือเกิน​ ​ข้ามี​เหตุผล​เพียงพอ​ที่จะ​สงสัย​ว่า​เจ้า​ปรากฏตัว​ต่อ​ที่​แม่น้ำ​จิน​สุ่ย​เมื่อคืนนี้​เพราะ​มี​วัตถุประสงค์​อื่น​ ​ไม่แน่​ว่า​เจ้า​อาจจะ​เป็น​ผู้​ที่​วางเพลิง​ก็​เป็นได้​”

หยาง​ฟู่​คุ้นเคย​กับ​กลอุบาย​นี้​ที่​ทำให้​ผู้คน​สะดุด​ล้ม​ลง

เขา​รู้ดี​ว่า​ชาย​ผู้​นี้​ไม่ใช่​ผู้​ที่​ลอบ​วางเพลิง​ ​แต่​จาก​ตำแหน่ง​ของ​เขา​จะ​ให้​โจมตี​เจ้าหน้าที่​ต่ำต้อย​ผู้​นี้​ตรงๆ​ ​ก็​คง​ไม่ดี​ ​ใน​ฐานะ​ผู้​ที่อยู่​เหนือกว่า​เจ้าหน้าที่​คน​นี้​ ​เขา​จะ​ต้อง​ให้​เจ้า​หมอนี​่​ได้รับ​บทเรียน​อย่าง​ไม่มี​ความสุข​แน่นอน

แต่​มัน​ยัง​ไม่​จบ​เพียงเท่านี้​แน่​ ​รอ​ให้​เรื่อง​ของ​บุตรชาย​เขา​ค่อยๆ​ ​เงียบ​ไป​จน​ผู้คน​ไม่​พากัน​จับตามอง​แล้ว​ ​เขา​ที่อยู่​ใน​จวน​ของ​เสนาบดี​จะ​จัดการ​กับ​เจ้าหน้าที่​ตำแหน่ง​เล็ก​ๆ​ ​เช่นนี้​ช่าง​ง่ายดาย​เหลือเกิน

“​หึๆ​ๆ​”​ ​อวี​้​จิ​่น​หัวเราะ​ขึ้น​มา

หยาง​ฟู่​ตกตะลึง​กับ​เสียงหัวเราะ​ของ​เขา

อวี​้​จิ​่น​ยิ้ม​ขึ้น​จากนั้น​มอง​ไป​ทาง​หยาง​ฟู่​ด้วย​ความอ่อนโยน

จะ​ให้​เขา​ทำ​อย่างไร​ได้​เล่า​ ​เมื่อ​ต้อง​เผชิญหน้า​กับ​พวก​ปัญญาอ่อน​เขา​ก็​ควรจะ​ต่อรอง​ให้​หน่อย

“​นายท่าน​หยาง​ ​ท่าน​กล่าวว่า​มีเหตุผล​พอที่​จะ​สงสัย​ข้า​ ​เช่นนั้น​ท่าน​ก็​สงสัย​ข้า​ได้​ตามใจชอบ​หรือ​ ​ที่​ศาลา​ว่าการ​พระนคร​นี้​ก่อตั้ง​ขึ้น​โดย​จวน​เสนาบดี​หรือ​”​ ​อวี​้​จิ​่น​ไม่​อยาก​จะ​สนทนา​ให้​เสียเวลา​อีกต่อไป​ ​เขา​เหล่​ตาม​อง​หยาง​ฟู่​แล้ว​กล่าวว่า​ ​“​ข้า​บอก​แล้ว​ไง​ว่า​ข้า​ไม่ใช่​เจ้าหน้าที่​ของ​ที่นี่​ ​การ​ที่​ท่าน​หยาง​ไม่รู้​ว่า​ใต้เท้า​เจิน​มี​ผู้ช่วย​พิเศษ​เข้ามา​เช่นนี้​ ​ทำให้​ข้า​ประหลาดใจ​เล็กน้อย​”

แม้ว่า​อวี​้​จิ​่น​จะ​ย้าย​จาก​กรม​อาญา​มาศา​ลาว​่า​การ​พระนคร​จะ​ยัง​ไม่ได้​เปิดเผย​ตัวตน​ของ​ตนเอง​ ​แต่​ใน​คราก​่อ​นที​่​ฮ่องเต้​ได้​เรียก​อ๋อง​ทั้ง​หก​เดินทางออก​ไป​ฝึกฝน​ปฏิบัติหน้าที่​ ​เรื่อง​นี้​หลาย​คน​ก็​รู้ดี​ ​จาก​ตำแหน่ง​ทางสังคม​ของ​ตระกูล​หยาง​ ​แน่นอน​ว่า​เขา​คง​ไม่​อาจ​ปกปิด​ตัวตน​ของ​ตนเอง​ได้​ ​ดังนั้น​ควร​ชี้แจง​ให้​กระจ่างแจ้ง​เสียดี​กว่า​ ​อีก​อย่าง​บิดา​ของ​เขา​เป็น​ฮ่องเต้​ ​เรื่อง​นี้​ไม่จำเป็น​ต้อง​อาย

คนที​่​อวี​้​จิ​่น​ต้องการ​จะ​ปิดบัง​ตัวตน​เอาไว้​มี​เพียง​คนเดียว​นั่น​ก็​คือ​เจียง​ซื่อ

เขา​เกรง​ว่า​หาก​บอกอ​อก​ไป​ว่า​ตน​เป็น​อ๋อง​ ​จะ​ทำให้​นางใน​ดวงใจ​ยาก​ที่จะ​ยอมรับ​ ​ส่วน​คนอื่น​นั้น​จะ​รู้สึก​อย่างไร​เขา​ไม่ได้​สนใจ​แม้แต่น้อย

ประโยค​ของ​อวี​้​จิ​่น​เมื่อ​ครู่​ทำให้​หยาง​ฟู่​ตกตะลึง​ ​เขา​อด​ไม่ได้​ที่จะ​จ้องมอง​ไป​ทาง​เจิน​ซื่อ​เฉิง

“​ท่าน​หยาง​ ​นี่​คือ​เยี​่​ยน​อ๋อง​”

หยาง​ฟู่​เบิกตา​กว้าง​ในทันที​ ​ก่อน​จะ​กล่าว​ออกมา​อย่าง​ไม่​อาจ​ควบคุม​น้ำเสียง​ตนเอง​ได้​ว่า​ ​“​เยี​่​ยน​อ๋อง​?​”

“​ถูกต้อง​แล้ว​ ​เยี​่​ยน​อ๋อง​เดินทาง​มา​ฝึกฝน​การทำงาน​ที่​กรม​อาญา​ ​แต่​บังเอิญ​ว่า​ช่วงนี้​มีเรื่อง​ราว​มากมาย​เกิดขึ้น​ใน​ศาลา​ว่าการ​พระนคร​ ​จึง​ได้​เดินทาง​มาช​่วย​ข้า​จัดการ​เรื่องราว​ที่นี่​ ​ดังนั้น​เพื่อ​ความสบายใจ​ ​ท่าน​อ๋อง​จึง​ไม่ได้​เปิดเผย​ตัวตน​ออกมา​”

หยาง​ฟู่​มอง​ไป​ทาง​อวี​้​จิ​่น​ด้วย​ท่าทาง​เหลือเชื่อ​ ​ในไม่ช้า​ใบหน้า​ของ​เขา​อัน​ขาวผ่อง​ก็​แดง​เรื่อ​ ​ก่อน​จะ​เปลี่ยน​จาก​แดง​เป็น​ดำ​ราวกับ​จาน​สี​หลาก​สี

วินาที​นี้​ ​เขา​ตระหนัก​ได้​อย่างลึกซึ้ง​ว่าความ​อับอาย​และ​ตื่นตระหนก​คือ​สิ่งใด

แน่นอน​ว่า​เขา​เคย​ได้ยิน​เรื่อง​ที่​ท่าน​อ๋อง​ทั้ง​หก​เดินทางออก​ไป​เรียนรู้​หน้าที่​ใน​ทั้ง​หก​กรม​ ​เพียงแต่ว่า​เยี​่​ยน​อ๋อง​นั้น​ไม่​ค่อย​เดินทาง​ไป​ที่ใด​ ​เขา​จึง​ไม่รู้​จัก​หน้าตา​ ​คิดไม่ถึง​ว่า​เยี​่​ยน​อ๋อง​จะ​เป็น​เจ้าหน้าที่​คน​นี้

บัดนี้​สีหน้า​ของ​หยาง​ฟู่​ดู​ซับซ้อน​ยิ่งนัก​ ​เขา​หันไป​ยิ้ม​กับ​อวี​้​จิ​่​นอย​่าง​เคอะเขิน​แล้ว​กล่าวว่า​ ​“​เป็น​ท่าน​อ๋อง​นี่เอง​ ​ขออภัย​ที่​ปฏิบัติตน​อย่าง​ไม่สุภาพ​”

บุตรสาว​ของ​เขา​นั้น​คือ​พระ​ชายา​องค์​รัชทายาท​ ​ตัว​เขา​เอง​จึง​นับว่า​อาวุโส​กว่า​อวี​้​จิ​่น​หนึ่ง​รุ่น​ ​หลังจากที่​ตกตะลึง​ไป​เช่นนั้น​ ​จะ​เสียศักดิ์ศรี​ไป​กว่านี​้​ไม่ได้​ ​เนื่องจาก​เปรียบเทียบ​กัน​แล้ว​กับ​พระ​ชายา​องค์​รัชทายาท​นั้น​ ​เยี​่​ยน​อ๋อง​เทียบเท่า​ไม่ได้​เลย

อวี​้​จิ​่น​ยิ้ม​ขึ้น​แล้ว​กล่าวว่า​ ​“​บัดนี้​ท่าน​หยาง​คง​ไม่​คิด​ว่า​ข้า​เป็น​ผู้​ลอบ​วางเพลิง​แล้ว​ใช่​หรือไม่​”

หยาง​ฟู่​กระแอม​ออกมา​แล้ว​กล่าวว่า​ ​“​มัน​เป็น​เพียง​ความเข้าใจผิด​เท่านั้น​ ​ขอ​ท่าน​อ๋อง​อย่า​ได้​ถือสา​เลย​”

“​ไม่​หรอก​”

หยาง​ฟู่​กลับมา​ทำท่า​ทาง​สงบนิ่ง​อีกครั้ง​และ​ดู​ไม่แยแส​ต่อ​อวี​้​จิ​่น

เขา​คือ​พ่อตา​ของ​องค์​รัชทายาท​ ​ที่จริง​แล้ว​จะ​ว่า​ไป​เป็นการ​ส่วนตัว​ ​เยี​่​ยน​อ๋อง​ควรจะ​เรียก​เขา​ว่า​ท่าน​ลุง​จึง​จะ​ถูก

อวี​้​จิ​่น​สัมผัส​ได้​และ​รู้สึก​หงุดหงิด​เมื่อ​เห็นท่า​ทาง​เช่นนั้น​ ​เจ้าปัญญา​อ่อน​ผู้​นี้​คิด​ว่า​ตัวเอง​เป็น​พ่อตา​ของ​องค์​รัชทายาท​แล้ว​สามารถ​เสแสร้ง​ทำ​เย่อหยิ่ง​ต่อหน้า​เขา​ได้​หรือ​ ​ช่าง​น่าขัน​สิ้นดี

อวี​้​จิ​่น​หันไป​ยกมือ​ขึ้น​คารวะ​เจิน​ซื่อ​เฉิง​แล้ว​กล่าว​ด้วย​ใบหน้า​จริงจัง​ว่า​ ​“​ใต้เท้า​เจิน​ ​บางที​เมื่อ​ครู่​นายท่าน​หยาง​อาจจะ​เข้าใจ​ข้า​ผิด​ไป​ ​แต่​ข้า​นั้น​มี​เหตุการณ์​หนึ่ง​ที่จะ​รายงาน​แก่​ท่าน​และ​ไม่ใช่​ความเข้าใจผิด​อย่างแน่นอน​”

“​อ้อ​ ​ไม่ทราบ​ว่า​ท่าน​อ๋อง​มีเรื่อง​ใด​จะ​กล่าว​หรือ​”​ ​ดวงตา​ของ​เจิน​ซื่อ​เฉิง​ดุจ​จิ้งจอก​หรี่​ลง​เล็กน้อย

จาก​ประสบการณ์​ของ​เขา​รู้ดี​ได้​ว่า​ฉาก​เด็ด​กำลังจะ​มาถึง

อวี​้​จิ​่น​เหลือบมอง​ไป​ทาง​หยาง​ฟู่​ ​ดวงตา​ของ​เขา​ดู​เยือกเย็น​ไม่แยแส

ไม่รู้​ว่า​เพราะเหตุใด​ ​จู่ๆ​ ​หยาง​ฟู่​ก็​รู้สึก​ว่า​หนัง​ศีรษะ​ของ​ตน​เย็นชา​และ​เกิด​ลางสังหรณ์​ไม่ดี​ขึ้น

“​ที่จริง​แล้ว​เมื่อคืนนี้​ ​ตอนที่​คุณชาย​รอง​แห่ง​จวน​ตง​ผิงปั​๋ว​ตกน้ำ​ ​ข้า​เห็น​”

“​เห็น​สิ่งใด​หรือ​”​ ​เจิน​ซื่อ​เฉิง​เอ่ย​ถาม

หัวใจ​ของ​หยาง​ฟู่​เริ่ม​สั่น

“​ข้า​เห็น​มือ​คู่​หนึ่ง​ผลัก​คุณชาย​รอง​ของ​จวน​ตง​ผิงปั​๋​วลง​ไป​”​ ​อวี​้​จิ​่​นก​ล่าว​ด้วย​น้ำเสียง​เรียบง่าย