มุมมองของออสติน :
‘ก็ผ่านไปได้ด้วยดีหล่ะนะ’
ผมคิดขณะเดินออกจากห้องบัลลังก์โดยมีเกรซอยู่ข้างๆ ในขณะที่สิ่งต่างๆ ดูวุ่นวายโดยที่ทุกอย่างอยู่ในฝ่ามือของผม
ดยุคและเสนาบดีคือคนที่วางแผนเรื่องการตายของพ่อของออสตินอย่างลับๆ และตอนนี้พวกเขาได้ชดใช้ในราคาที่หนักมากแล้ว
ด้วยเหตุนี้ ในที่สุดผมก็สามารถกำจัดความคิดทั้งหมดที่มีอยู่เกี่ยวกับเขาได้แล้ว ตอนนี้ครอบครัวของผมจะสามารถก้าวไปข้างหน้าได้อย่างแท้จริงแล้ว หนึ่งในเป้าหมายหลักของผมสำเร็จแล้วและอีกเป้าหมายหนึ่งของไอ้เวรคลอสก็สำเร็จแล้วเช่นกัน
ในขณะที่ดยุคและเสนาบดีได้รับความตาย พวกเขาถูกคลอสชักใยอยู่!
ข้อพิสูจน์ในเรื่องนั้นสูญหายไปแล้ว แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมกังวล ตามที่ทุกคนกล่าวไว้คือนักฆ่าที่ฆ่าพ่อ ‘ของผม’ ตายไปแล้ว ดังนั้นทุกอย่างจึงคลี่คลาย
ดังนั้นจึงไม่มีความแค้นใดๆ เกิดขึ้นระหว่างผมกับคลอสมากนัก แต่โชคชะตากำหนดไว้ให้ผมต้องต่อสู้กับเขา หลังจากที่จักรพรรดินีองค์เดียวของเขาจะมีความสัมพันธ์กับผม ไม่ว่าผมจะต้องการหรือไม่เราก็จะไม่อยู่ฝ่ายเดียวกัน
แผนของผมเริ่มต้นเมื่อเดือนที่แล้ว ทุกอย่างสมบูรณ์แบบ แม่ของผมและเพื่อนๆ ออกจากโรงเรียนเพื่อไปเที่ยว ‘พักร้อน’ ซึ่ง ‘ตรงกับ’ ในตอนที่ปัญหาเริ่มต้นขึ้น
หากใครถามก็ถือว่าโชคดีที่พวกเธอได้มาเยือนเมืองหลวงในขณะนั้น ผมต้องการความช่วยเหลือจากแม่ในการติดต่อกับปู่ของผมและเพื่อให้เกรซดึงความสนใจไปที่ตัวเธอเอง
จากนั้นปู่ของผมก็เข้ามา ด้วยความช่วยเหลือของเขา การฆ่าเหยื่อนั้นค่อนข้างง่าย แน่นอนว่ามีดาร์กไนท์เข้ามาช่วยด้วย แต่โอลิเวียไม่รู้เรื่องนี้
อย่างที่ผมบอกว่าได้วางแผนเรื่องนี้มาระยะหนึ่งแล้ว ผู้คนที่อยู่ใกล้พวกเขา, ตารางงานของพวกเขา, จุดอ่อนของพวกเขา, ผมได้รับข้อมูลทุกอย่างมาแล้ว
การจัดเตรียมทั้งหมดนี้นั้นส่งผลให้ผมได้รับชัยชนะ แน่นอนว่าการฆ่าคนที่มีสถานะเช่นนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย มีบางอย่างที่จำเป็นสำหรับการทำอย่างนั้นอยู่นั่นคือ…
การตายของโอลิเวีย
วินาทีแรกที่ผมได้แสดงศพของโอลิเวีย ผมก็มั่นใจว่าข้อมูลเกี่ยวกับมันอาจจะไปถึงฝ่ายที่เป็นศัตรูกับพวกเราแล้ว ดังนั้นการลดความระมัดระวังและความเย่อหยิ่งของพวกเขาจึงเพิ่มขึ้น โอลิเวียก็ตายไปแล้ว แม้ว่าความจริงจะถูกเปิดเผยใครจะตำหนิพวกเขาหล่ะ? ดังนั้นในสมัยนั้นดยุคและเสนาบดีจึงหละหลวมและโยนแผนการทั้งหมดทิ้งไปก่อนจะกลายเป็นพวกสะเพร่า
อันที่จริงแล้วผมจะจบเรื่องทุกอย่างโดยที่โอลิเวียไม่ต้องแกล้งตายก็ได้ แต่การตายของโอลิเวียมีเป้าหมายอีกอย่างที่ผมต้องการ นั่นคือการสร้างความขัดแย้งระหว่างเธอกับพ่อของเธอ ตอนนี้เธอจะมีความรู้สึกดีๆ ต่อพ่อของตัวเองได้อย่างไร ในเมื่อเขารู้ตัวฆาตกรอย่างชัดเจนแต่กลับปกป้องพวกเขา? ในใจของเธอมีภาพของคลอสที่โหดร้ายยิ่งกว่าเกิดขึ้น
แน่นอนว่าในฐานะผู้ปกครองจำเป็นต้องมีความคิดเช่นนั้น แต่มันก็แตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล บางคนอาจจะทำทุกอย่างเพื่ออาณาจักรของพวกเขา, บางคนเต็มใจที่จะสูญเสียทุกสิ่งที่พวกเขามีเพื่อครอบครัว
พวกเขาอาจจะไม่ใช่ผู้ปกครองที่สมบูรณ์แบบแต่พวกเขามีความเป็นมนุษย์มากกว่านี้ จนในที่สุดความขัดแย้งก็ก่อตัวขึ้นและผมจะขยายช่องว่างระหว่างพ่อกับลูกสาวให้กว้างขึ้นต่อไป
ลูกแก้วที่ผมขว้างไปนั้นเป็นการกระทำเรื่องสกปรกทั้งหมดของพวกเขา นอกจากนี้ผมยังได้เพิ่มรูปภาพในนาทีสุดท้ายที่ผมได้รับอีกด้วย นั่นคือภาพของดยุคและเสนาบดีที่กำลังพูดคุยอย่างเพลิดเพลินกับความสำเร็จในการฆ่าโอลิเวีย
จริงๆ แล้วผมมีหลักฐานมากกว่านี้อยู่อีก แต่คงจะน่าสงสัยอย่างยิ่งหากผมหยิบยกหลักฐานที่วางแผนไว้ล่วงหน้าขึ้นมา จึงเป็นการเพิ่มการใช้การตายของโอลิเวียอีกครั้ง
การคอรัปนั้นเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจแม้ผมจะคาดการณ์ไว้อยู่แล้วก็เถอะ
ด้วยความช่วยเหลือของเกรซ ผมจึงได้รับความช่วยเหลือจากบรูซ ถ้าไม่ทำอย่างนั้นสิ่งต่างๆ คงไม่จบลงอย่างราบรื่นเช่นนี้ นั่นก็เพราะคลอสโหดเหี้ยมกว่าที่พวกคุณคิด
ชายชราบรูซกลับมีความเข้าใจมากกว่า เขารู้ทุกสิ่งที่ดยุคและเสนาบดีทำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีที่พวกเขาทำให้พ่อ ‘ของผม’ เสียชีวิต ดังนั้นเขาจึงยืนอยู่ข้างเรา
แน่นอนว่านั่นเป็นเพียงหลังจากที่ผมสาบานว่าจะไม่ต่อต้านอาณาจักรและผมก็มีความสุขที่ได้ทำเช่นนั้น แล้วทำไมผมจะต้องทำในเมื่อจักรพรรดินีในอนาคตคือผู้หญิงของผมหล่ะ? ผมรู้จักเธอและเธอก็เป็นผู้ปกครองประเภทที่ใส่ใจครอบครัวมากกว่า แต่เธอก็ต้องตระหนักถึงเรื่องนี้ด้วย
มันยากนิดหน่อยที่จะนำโอลิเวียเข้ามาในแผนนี้ แต่ผมก็สามารถโน้มน้าวเธอได้อย่างง่ายดายเมื่อผมเต็มใจใช้ ‘การสนับสนุน’ ของดาร์กไนท์เพื่อสั่งให้ดยุคและเสนาบดีตาย
เพราะด้าน ‘ยันเดเระ’ ของผมจะไม่ปล่อยพวกเขาไปทั้งเป็นหลังจากที่พวกเขาเกือบจะทำร้ายสาวของผม เมื่อเห็นด้านที่สัมผัสได้แต่ยัง ‘แสดงเป็นเจ้าของ’ ของผม ขณะที่ผมเต็มใจที่จะต่อสู้กับอาณาจักร โอลิเวียก็เข้าร่วมแผนของผม
ด้วยเหตุนี้สิ่งต่างๆ จึงดำเนินไปอย่างราบรื่น หลายคนได้รับบาดเจ็บ แต่นั่นเป็นเพียงสิ่งที่เกิดขึ้น และผมก็ได้ทิ้งความรู้สึกผิดไว้เบื้องหลังมานานแล้ว
“ให้ตายเถอะ! แม่ไม่คิดเลยว่าคลอสจะขอให้ค้นหาความทรงจำ นี่คือใบหน้าที่แท้จริงของเขาสินะ?”
เกรซพูดด้วยความโกรธ
ผมเคยสร้างความขัดแย้งระหว่างเกรซกับคลอสไว้แล้ว นั่นก็เป็นข้อดีอีกอย่างหนึ่ง
“ใจเย็นๆ นะครับ แม่ไม่มีความสุขเหรอ? ที่ทุกอย่างสำเสร็จแล้ว”
ผมพูดด้วยรอยยิ้มเพื่อทำให้เกรซสงบลง ดวงตาของเธอหันมามองผมขณะที่เธอยิ้ม เพราะเราอยู่ในที่สาธารณะ เราจึงไม่สามารถแสดงความรักมากเกินไปได้
“มีสิจ๊ะ ตอนนี้แม่สามารถวางความแค้นลงได้แล้ว”
หลังจากที่เธอพูดจบ มานารอบตัวเธอก็เริ่มพุ่งสูงขึ้น มานามากมายไหลเข้าสู่ร่างกายของเธอ
“เลื่อนระดับงั้นเหรอครับ?”
ผมถามแล้วเธอก็พยักหน้า
“ไปเถอะครับแม่ ผมมีเรื่องต้องจัดการ”
การเลื่อนระดับเป็นสิ่งสำคัญมากและเธอต้องระมัดระวังในขณะที่ทำมัน เกรซไม่ได้พูดอะไรขณะที่เธอรีบไปที่ห้องเพื่อเลื่อนระดับ ในขณะที่ผมยิ้ม ในที่สุดเธอก็ก้าวไปข้างหน้าได้อย่างเข้มแข็ง ส่วนหนึ่งของพ่อของผมยังคงเหลืออยู่ในเธอ มันไม่ใช่ความรัก แต่เป็นความแค้น และตอนนี้มันก็จบลงแล้ว
ผมระมัดระวังอย่างมากในตอนที่ใช้เวลากับเธอ ผมต้องปรารถนาที่จะเป็นตัวแทนของพ่อ ‘ของผม’ และผมแน่ใจในว่าความรักที่เธอมีต่อผม
ผมหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเริ่มเดินไปที่ส่วนหนึ่งของกำแพง และในตอนที่ผมกำลังจะเดินชนกำแพงนั้น…ผมกลับทะลุผ่านมันไป!
เมื่อลืมตาขึ้นผมก็มาอยู่ในห้องที่แสนคุ้นเคยแล้ว ผมไม่มีเวลาให้มากกว่านี้ด้วยซ้ำ ก่อนที่ร่างหนึ่งจะกระโดดเข้ามากอดผมไว้แน่น
“ฉันคิดถึงเธอจัง”
เธอพูดขณะที่ริมฝีปากของเธอสัมผัสถูกผม
ผมรับตัวเธอไว้ขณะจูบเธอกลับไป ผมกัดและดูดริมฝีปากของเธอเพื่อรับรู้รสของเธอ มือของผมเริ่มที่จะเดินไปตามร่างกายของเธอก่อนจะเอื้อมมือไปแตะก้นของเธอทั้งสอง
“อื้มมม ~❤️ ”
เธอครางทางปากแต่เธอก็ไม่ละเลยจากการจูบที่มันรุนแรงขึ้น มือของเธอจับผมไว้เพื่อทำให้ร่างกายของเราแนบชิดกันมากขึ้น ในขณะที่ลิ้นของเราต่อสู้กัน น้ำลายของเราก็เริ่มไหลออกจากริมฝีปากของเรา
จ๊วบบบ ~ จ๊วบบบ ~ จ๊วบบบ
มือของเธอจับผมไว้ขณะที่ร่างกายของเราแนบชิดกันมากขึ้น…
“ผมก็คิดถึงคุณเหมือนกันครับโลร่า”
ผมพูดโดยมองลึกเข้าไปในดวงตาสีฟ้าคู่นั้น
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต