ตอนที่ 97
เวอร์ชั่นไม่เซ็นเซอร์อ่านได้ที่ tunwalai หรือ readAwrite
「ไม่!」
เสียงของทามะมูชิดังก้องไปในห้อง
「ได้โปรด ชั้นต้องอยู่แนวหน้า แต่ตัวของชั้นมันเปราะบางเกินไป」
ผมพูดกับทามะมูชิที่จ้องอย่างเกลียดมาที่ผม
「แน่นอนว่าไม่! ชั้นใช้แมลงนั้นบนอาซาฮินะเพราะชั้นไม่มีทางเลือกอื่น! แล้วก็ มันเป็นการคำนวนผิดพลาดที่แมลงกลายพันธุ์! มันไม่ใช่ว่าชั้นคิดเกี่ยวกับนาย! ชั้นจะไม่ใช้แมลงนั้นอีกต่อไปแล้ว!」
「ชั้นรู้ ชั้นรู้เกี่ยวกับนี่แล้ว แต่――」
「ไม่นายไม่! นายไม่รู้อะไรเลย!」
ผมคำนับอย่างลึกแล้วร้องขอ แต่ถูกทิ้งไปทั้งแบบนั้น
「แมลงนั้นเป็นผลงานของการคำนวนผิดพลาด! ไม่ว่ามันจะดีหรือมีประโยชน์แค่ไหน มันยังเป็นงานของคนล้มเหลว! นายเข้าใจว่ามันอตรายแค่ไหนมั้ย!? ชั้นคาดการณ์ไม่ได้เลยว่าอะไรมันจะเปลี่ยนบ้าง!」
ผมเข้าใจว่าทามะมูชิพูดจากไหน มันเป็นเพราะผมรู้เกี่ยวกับมันแล้ว ผมได้คาดหวังว่าเธอจะปฏิเสธข้อเสนอผม
แต่ผมยอมแพ้ไม่ได้ ผมจะร้องขออย่างจริงใจต่อไปจนกว่าผมจะได้รับการอนุญาต
แมลงที่ใช้กับอาซาฮินะได้ก้าวข้ามความคาดหวังของทามะมูชิ เท่าที่เห็น ผลข้างเคียงได้ถูกระงับโดยแมลง และมันเป็นแมลงที่มีประสิทธิภาพจริงๆ ที่เพิ่มความเร็วในการรักษาของตัวคนคนหนึ่ง
อย่างไรก็ตาม มันคาดไม่ถึงที่แมลงแบบนั้น ทำอย่างนั้น
นั่นแน่นอนว่าทำไมมันสำเร็จในการก้าวข้าวความคาดหวังของทามะมูชิ และเป็นคนที่สร้างแมลงนั้น มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเธอที่จะคาดเดาการกลายพันธุ์
แล้วก็――
「พูดอีกอย่าง เธอไม่มั่นใจว่าเธอจะสามารถสร้างแมลงอีกตัวที่เหมือนกันกับตัวนั้น」
ทามะมูชิที่ห้อยหัวเธอลงพยักหน้าเล็กน้อยกับที่ผมสอบถาม
「ในฐานะนักวิจัย มันเป็นผลที่น่าเสียดายสุดขีด」
ทามะมูชิพึมพำ ยังมองลงไปข้างล่าง
ถ้าแมลงที่ใช่กับอาซาฮินะเป็นผลงานของโอกาสน้อยๆ ที่มันให้กำเนิดแมลงพันธุ์ใหม่ ซึ่งก็คือแมลงที่มันเป็นตอนนี้
งั้นแมลงจะมีผลข้างเคียงที่มหาศาล และถ้าใช้โดยบางคนที่นอกจากผู้ใช้แมลง มันจะมีผลในการทำลายจิตใจและจิตวิญญานของคนคนนั้นโดยเลี่ยงไม่ได้
มันจะเป็นไปไม่ได้สำหรับคนธรรมดาที่สามารถจะทนผลข้างเคียง แต่การรู้ว่ามีความเป็นไปได้ที่อาซาฮินะอาจจะทำได้ ทามะมูชิตั้งใจที่จะยิงในที่มืด
การคำนวนผิดพลาดที่คาดไม่ถึงได้เกิดขึ้น
「ซูซูฮาระ ชั้นขอร้องนายล่ะ ได้โปรดตัดสินใจใหม่」
ทามะมูชิที่ห้อยหัวของเธอลง นำมันขึ้นมาเมื่อสบตาผม สีหน้าเธอไม่ได้แสดงความโกรธหรืออะไรเลย มันเป็นสีหน้าที่กังวลกับความเป็นอยู่ของผมอย่างเดียวเท่านั้น
ผมเหมือนถูกมัดแข้งมัดขา ไม่ว่าผมถามมากแค่ไหน ผมให้ทามะมูชิส่ายหัวแนวตั้งไม่ได้
นั่นมันโชคร้าย จังหวะเวลาไม่ดี
ทามะมูชิที่ผมยาวสีเงินของเธอผูกเป็นหางม้า
จนถึงตอนนี้ เธอปล่อยมัน แต่ทำไมเธอมัดมันเป็นหางม้าแน่นๆตอนนี้ล่ะ?
มากกว่านั้น มันเหมาะกับเธออย่างน่าตกใจ
หางม้า ผมอ่อนแอกับมัน
「ยังไงซะ มีทางอื่นที่จะเสริมความแข็งแกร่งร่างกายชั้นมั้ย?」
ถ้าผมรับการโจมตีแม้แต่ทีเดียวในการต่อสู้กับคุดัน นั่นจะเป็นจุดจบของผม แม้มันไม่ได้ฆ่าผม โอกาสที่มันจะทำให้ผมไม่สามารถสู้ต่อได้นั้นสูงสุดขีด
ผมอยากได้ตัวที่มันทนอย่างน้องได้หนึ่งที
「ถ้ามี งั้นอาซาฮินะจะใช้มัน」
「นั่นจริง」
เพิ่มเติมจากแมลงที่ใช้กับอาซาฮินะ มันเข้าใจได้ถ้ามีแมลงตัวไหนที่เสริมความแข็งแกร่งร่างกาย หรือตัวที่เพิ่มอัตราการรักษา มันจะใช้กับเธอแทน
「เสริมความแข็งแกร่งร่างกายนั้นเป็นไปได้ ยังไงก็ตาม มีเวลาจำกัดกับมัน」
「เอ๋!?」
「นานิ!?*」
TLN: อะไร
กับคำพึมพำของนานะฟูชิ ทามะมูชิและผมส่งเสียงของเราในเวลาเดียวกัน
เห็นทามะมูชิตกใจหมายถึงแม้แต่เธอก็ไม่รู้มัน
「การใช้วิธีการไหลเวียนของพลังงานแมลง มันจะถูกทำผ่านกลั่นพลังงานแมลงและแบ่งมันกับคนอื่นได้ มันต้องการทักษะค่อนข้างระดับสูง แต่ถ้ามันไปได้ดี มันเป็นไปได้ที่จะสร้างการเสริมความแข็งแกร่งร่างกายปานกลาง มันเป็นเพียงความเป็นไปได้ เข้าใจมั้ย นอกจากนั้น โอกาสที่มันจะสำเร็จต่ำอย่างสุดขีด และแม้ว่ามันสำเร็จมันมีเวลาจำกัด」
นานะฟูชิอธิบายด้วยท่าทางไม่แยแส
ทามะมูชิที่ตะลึงตอนนี้ได้ชะงักกับคำของนานะฟูชิ
「การใช้งานวิธีการไหลเวียนของพลังงานแมลง!? แบ่งพลังงานแมลงกลั่นให้คนอื่น! เป็นไปไม่ได้! ชั้นไม่เคยได้ยินเรื่องราวแบบนี้เลย!」
ทามะมูชิปฏเสธคำอธิบายของนานะฟูชิตรงๆ
อย่างที่คาด ทามะมูชิไม่รู้เกี่ยวกับมันเลยซักนิด
「นั่นใช่แล้ว ถ้าไม่มีผู้ชาย วิธีนี่จะไม่มีวันได้ผล มากกว่านั้น ยังมีความเสี่ยงกับมัน สำหรับผู้ใช้แมลง ผู้ชายเป็นสิ่งมีค่า และที่พวกเธอต้งการจากพวกเขาคือเสปิร์มจากอสุจิ แต่มันไม่มีจุดหมายในการรับความเสี่ยงเพื่อเสริมความแข็งแกร่งของผู้ชาย มากกว่านั้น มันยังมีเวลาจำกัด มันทำให้ทั้งหมดของมันยิ่งไร้ความหมาย ความรู้นั้นเลยถูกลืมไปนานแล้ว มีแค่นักวิจัยจำนวนนับมือที่รู้เกี่ยวกับวิธีที่หายไปนี้สามร้อยปีก่อนที่ชั้นเกิด」
อีกครั้งที่ทามะมูชิตะลึงกับข่าวของนานะฟูชิ
ความรู้ที่หายไป หือห์
ความรู้เมื่อสามร้อยปีก่อน เมื่อนานะฟูชิได้ถูกสร้าง
ผมโชคดี
「ความเสี่ยงคือะไร?」
「พลังงานแมลงเหมือนกับพิษสำหรับคนธรรมดา แต่ชั้นไม่คิดว่ามันจะถึงตายถ้าพวกเขาได้รับแต่น้อย แล้วก็ ผลข้างเขียงต่างกันไปขึ้นอยู่กับคน มีโอกาสที่จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับคนนั้นด้วย จากนั้นมีโอกาสที่จะป่วยติดเตียงไปหลายวัน มันก็ยังขึ้นอยู่กับความเข้ากันได้ด้วย มีโอกาสที่นายจะปรับตัวเข้ากับมันได้ทันที แต่โอกาสที่นายจะไม่มีวันปรับตัวเข้ากับมันไม่ว่าจะทำอย่างมั่นคงแค่ไหนก็เป็นไปได้ ถ้านั่นเกิดขึ้น งั้นไม่มีทางอื่นนอกจากยอมแพ้」
「เข้าใจแล้ว」
งั้น กรณีสถานการณ์ที่แย่ที่สุดคือป่วยติดเตียงหลายวัน
มันดูเหมือนจะเป็นนั่นถ้าผมปรับตัวกับมันไม่ได้ งั้นนั้นก็จบ แต่ถ้ามันปรับตัวได้ งั้นผมจะมีกายที่แข็งแกร่งขึ้น
แม้ว่ามันมีเวลาจำกัด ถ้าผมรู้ว่าจะใช้มันยังไง งั้นรับรอบว่าผมใช้ได้แน่นอน
「เราไม่มีเวลามาก มาทำมันทันที ได้โปรด」
「ยังมีปัญหาอื่นอีก」
นานะฟูชิยืดนิ้วชี้ข้างขวาออกมา หยุดผมพูด
「ชั้นก็ใช้วิธีนั้นได้ไม่มากก็น้อยด้วย ยังไงก็ตาม ชั้นมีแค่ความรู้สำหรับมัน ชั้นเลยไม่มีประสบการ์จริงอะไรเลย มากกว่านั้น มันไม่มีประสิทธิภาพที่จะทำกับชั้นอย่างมาก เหตุผลคือชั้นได้พลังงานแมลงจากมาสเตอร์ พูดอีกอย่าง ถ้านายทำมันกับมาสเตอร์ ความเป็นไปได้ที่มันจะสำเร็จจะสูงกว่ามาก โอกาสกับชั้นมัน…รู้มั้ย」
มันเป็นไปได้ที่จะทำกับนานะฟูชิแต่ในการเทียบกัน โอกาสมันมากกว่าเยอะกับทามะมูชิ หือห์
「มันต้องใช้การฝึกเยอะ แต่ถ้านายสามารถทำมันได้ งั้นมาสเตอร์จะได้รับประโยชน์มากขึ้นจากมันมากกว่าซูซูฮาระ-ซามะ ถ้านั่นเกิดขึ้น บางทีมาสเตอร์จะเก่งกว่าที่เธอเป็นตอนนี้สิบเท่า ไม่ บางที่เธออาจจะเป็นผู้ใช้แมลงที่เป็นคู่ต่อสู้ได้แม้แต่กับคุดัน แต่นั่นเป็นเพียงลมปากจนกว่านายจะสามารถทำมันได้」
「โออ้! โอ้ ชั้น!」
ตะลึงจนถึงตอนนี้ ทามะมูชิส่งเสียงในความสุขหลังจากที่ได้ยินคำพูดของนานะฟูชิ
「คุดันคือผู้ใช้แมลงในตำนานนั่น!? เธอพูดว่าชั้นเป็นผู้ใช้แมลงที่ต่อสู้กับคุดันได้!?」
「นั่นแค่ตอนที่เธอทำมันกับซูซูฮาระ-ซามะได้เท่านั้น แต่ชั้นคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้นะ」
「ทำไมล่ะ!? เพราะชั้นไม่มีพรสวรรค์เหรอ!?」
「อา ไม่ เมื่อเธอพูดถึงพรสวรรค์ มันแน่นอนว่าต้องการอยู่บ้าง แต่ชั้นพูดยังไงดีล่ะ วิธีนี้มันไม่เข้ากับมาสเตอร์……」
「ชั้นจะทำเต็มที่! ชั้นจะทำสุดแรง! ดังนั้นสอนชั้น!」
「เอ๋ เออ๋ ยังไงซะ ชั้นไม่ถือที่จะสอนเธอจริงๆ……」
ตรงข้ามกับแรงจูงใจของทามะมูชิ ซึ่งเต็มไปด้วยความแข็งแรง นานะฟูชิ ในทางตรงกันข้าม ดูเหมือนจะครึ่งๆกลางๆและตัดสินใจเกี่ยวกับมันไม่ได้
「ง-งั้น……เรามาทำเลยมั้ย?」
พูดนั่น นานะฟูชิแหมะและนอนลงบนพื้น มองขึ้นมาหาผม เธอเปิดเผยน้องหนูที่บางและเรียบเนียนที่ยังไม่โตกับผม
「ซูซูฮาระ-ซามะ มันโอเคที่จะแทงเอ็นนายเข้ามาในน้องหนูชั้นมั้ย?」
「ห๋าา!?」
ได้ยินนานะฟูชิถามคำขอที่อนาจารอย่างเมินเฉย ทามะมูชิหันไปด้วยหน้าของเธอย้อมเป็นสีแดงทั้งหน้า เธอส่งเสียงจากความตกใจสุดขีด
「ธ-เธ-เธะ-เธอพูดอะไรน่ะ!」
「ยังไงซะ แต่มันเป็นเพราะไม่มีทางอื่นที่จะแสดงให้เธอดูว่ามันทำยังไงนะ」
「จริงเหรอ!? มันจำเป็นจริงๆเหรอ!? ไม่ใช่เธอแค่พยายามที่จะมีเซ็กส์กับซูซูฮาระ-ซามะเหรอ!?」
「หยาบคายจัง แน่นอนว่าชั้นชอบสิ่งที่ทำให้ชั้นรู้สึกดีและอยากจะรู้ว่าถูกโอบกอดโดยผู้ชายมันเป็นยังไง แต่ชั้นจริงจังอยู่ตอนนี้นะ」
「นุคคคุ」
นานะฟูชิตอบคำพูดโกรธของทามะมูชิอย่างใจเย็น มันดูเหมือนทามะมูชิโกรธมากกว่าจะงงงันในตอนนี้
เธอตอนนี้เหมือนคนที่ต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง เทียบกับเวลาที่เธอสอนฮิซูกิและพวกอย่างใจเย็น ในการบริการผม ระหว่างเปิดเผยบริเวณส่วนตัวของเธอ
วัยแรกรุ่นเธอมาช้าเหรอ?
แม้เธอได้ปิดปาก ทามะมูชิดูไม่เหมือนว่าจะมั่นใจเกี่ยวกับสถานการณ์กับนานะฟูชิ
「นอกจากนั้น ชั้นก็ประหม่าเกี่ยวกับมัน……」
นานะฟูชิพึมพำ มอบการมองดูที่ไม่พอใจให้ทามะมูชิ ได้ยินคำพึมพำของนานะฟูชิ ทามะมูชิที่ได้ดูแย่ ได้แดงทั้งหมดไปถึงหูเธอ เธอกัดปากล่างของเธอ และน้ำตาเออขึ้นมาในตาเธอ ทามะมูชิที่สั่นจับตัวเธอเองอย่างแน่น
ทำไมมันดูเหมือนเธอกำลังจะร้องไห้ล่ะ?
「ชั้นจะทำนี่ครั้งเดียว โอเค๊? หลังจากนั้น มาสเตอร์จะนำทุกอย่างไปทำ」
「อุมุ?」
ตอบสนองกับคำพูดของทามะมูชิด้วยการกระตุก ทามะมูชิยกหน้าของเธอและมองนานะฟูชิ
「อย่าคิดว่าจะทำได้แค่ในครั้งหรือสองครั้งดีกว่านะ เธอต้องทำอย่างน้อยเป็นร้อยครั้ง」
「ฮย้ะ ร้อยครั้ง……♥」
ทามะมูชิตอนนี้ฟังคำของนานะฟูชิด้วยหัวของเธอที่ตอนนี้ยกขึ้นมาเต็มๆและเล็ดเสียงที่มีความสุข ขณะที่เธอปิดปากของเธอด้วยสองมือ
「ชั้นไม่คิดว่ามาสเตอร์จะสามารถเรียนมันได้ตั้งแต่ทีแรก แต่เพื่อที่จะเติมเต็มคำขอของซูซูฮาระ-ซามะ ตอนนี้มีความจำเป็นที่จะต้องทำให้เต็มที่ ชั้นเดาว่า ถ้าร้อยครั้งไม่ได้ผล งั้นเราก็ทำมันเพิ่มอีกร้อยครั้ง」
「อุมุ♥」
ตอนนี้ดูเหมือนจะมั่นใจกับคำพูดของนานะฟูชิ ทามะมูชิดูปลาบปลื้มและพยักหน้าอย่างแรง
มันดูเหมือนอารมณ์ของเธอได้ดีขึ้น
อย่าบอกผมนะว่าทามะมูชิได้อิจฉาที่นานะฟูชิจะมีเซ็กส์กับผม? และหลังจากฟังคำอธิบายของนานะฟูชิ อารมณ์ของเธอจู่ๆก็ดีขึ้นเพราะเธอกำลังจะมีเซ็กส์มากมายกับผม?
งั้นนั่นหมายความว่า――
「งั้น ซูซูฮาระ-ซามะ มันโอเคถ้าเราจะเริ่มตอนนี้เลยมั้ย?」
「อ้า อาา」
ทามะมูชิที่ผมหางม้าได้ยิ้มจากหูถึงหูกับผมที่ไม่มีแรงจูงใจ ขณะที่ผมคุกเข่าลงระหว่างขาของนานะฟูชิ จากนั้นผมรูดซิบกางเกง ดึงเอ็นผมออกมาและชำเลืองมองทามะมูชิ
เห็นผมเอาเอ็นออกมา ทามะมูชิเลี่ยงสายตาเธออย่างเขินอายและจิ้มนิ้วชี้ของเธอ ขณะที่เธอบีบต้นขาเธอเข้าด้วยกันและอยู่ไม่สุขไปทั่ว
ทามะมูชิรักผมหรือเธอแค่ต้องการเอ็นผม?
พูดจากใจ ผมไม่รู้เลย
ทิ้งเรื่องนั้นไว้ก่อน อาา เอ็นทามะมูชิหางม้าจั๊กจี้หัวใจผมจริงๆ มากกว่านั้น เธอดูเป็นสาวมากขึ้นกว่าก่อนหน้า และนมเธอได้ใหญ่ขึ้นด้วย
ถ้าเธอพูดว่าเธออยากกอดผม ผมจะเสนอตัวของผมไปกอดเธออย่างยินดี จริงๆแล้ว ผมอยากให้เธออาเฮะกาโอะ
ขณะที่ผมตื่นเต้นคิดถึงเรื่องนั้น เอ็นผมตอนนี้ได้แข็งอย่างไม่จำเป็น
เวร คู่ของผมคือนานะฟูชิที่โลลิมากกว่าทามะมูชิ
แม้แต่น้องหนูเธอก็ค่อนข้างเล็ก เอ็นที่หนาและแข็งของผมจะเข้าไปในมันได้มั้ย
ผมไม่รู้สึกว่ามันเป็นไปได้ ผมพูดอะไรนะ? มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน
「มีอะไร? มันเป็นเพราะนายระวังให้ชั้นเหรอ? ถ้าอย่างนั้น ชั้นมีความสุขกับมันมาก แต่มันโอเค เพราะชั้นไม่ใช่มนุษย์」
ไม่ใช่มนุษย์ ได้ยินนานะฟูชิพูดในวิธีที่ใจเย็นและสงบ ทำให้หน้าอกของผมแน่น
「ชั้นไม่สนว่าเธอเป็นมนุษย์หรืออะไรก็ตาม ไม่ใช่เธอเป็นคนพูดเหรอ ว่าเมื่อบางคนเป็นสหายของชั้น ชั้นจะอ่อนโยนกับใครก็ตามที่เป็นคนนั้น ใช่มั้ย?」
ผมไม่ได้ชอบมนุษย์ และผมก็ไม่ได้เกลียดพวกเขา พูดจากใจ ผมไม่สนใจ
แต่ ถ้าคนนั้นยอมรับผม แม้ว่าพวกเธอไม่ใช่มนุษย์ ผมไม่ถือ
「ชั้นจะพยายามเต็มที่ไม่ให้มันเจ็บปวดสำหรับเธอ」
「เฮ๋ห์?」
พูดนั่น ผมเอียงไปหานานะฟูชิแล้วเอาหน้าผมเข้าไปใกล้หน้าเธอ ลน นานะฟูชิส่งเสียงที่โง่เขลา ผมวางปากของผมไว้กับปากของเธอ จากนั้นเอื้อมมือขวา ไปถึงระหว่างต้นขาของเธอ หาเม็ดถั่วด้วยปลายของนิ้ว ผมลูบไล้เม็ดเล็กๆของเธออย่างอ่อนโยน
「โชะ-♥ เดี๋ยวก่อน♥ เดี๋ยว เดี๋ยว ขอเวลานอก♥ ได้โปรดรอเดี๋ยว――อ๊าน♥ หยุดจับนะนั่นมัน――อ๊าา♥ อ๊าาา♥ มันรู้สึกดดดดดดดดี♥」
นานะฟูชิต่อต้านในตอนเริ่ม แต่หลังจากเริ่มเล่นกับเม็ดถั่วเธอ หน้าที่ดูเด็กของเธอเปลี่ยนเป็นเลอะเทอะทันที จากนั้นเธอจับเสื้อโค้ทของผมด้วยสองมือ และยกสะโพกด้วยตัวของเธอเอง
แค่เมื่อที่ผมคิดว่าผมควรจะแหย่เธออีก
เธอความไวสูงอย่างน่าตกใจ ด้วยนี่ ผมรู้สึกว่าผมทำให้เธอแตกได้โดยไม่ต้องใช้ความสามารถของผม
ถ้าเป็นอย่างนั้น ก่อนอื่นมาทำให้เธอแตกเถอะ
「อ๊าา♥ อ๊าา♥ อ๊าา♥」
แม้ว่ามีตัวที่โลลิ เม็ดถั่วที่แข็งของนานะฟูชิใหญ่กว่าเม็ดถั่วของสาวที่มีหมอย ขณะที่ผมขยับนิ้วไปรอบเม็ดถั่วเธอ เสียงครางที่หวานฉ่ำและการกระตุก ทำเป็นจังหวะเดียวกันกับการเคลื่อนไหวของผม
「ซู-ซูซูฮาระ-ซามะ――อ๊า♥ ดะ-♥ ชั้น-♥ ชั้นจำเป็นต้องสอนมาส――เตอออร์♥ ไม่♥ ม่ายยอาวแล้ว♥ ชั้นอยากจะแตก♥ ชั้นอยากจะแตกกกกกกกกกก♥」
มันดูเหมือนแม้ว่านานะฟูชิแสดงหน้าที่เลอะเทอะแบบนั้น เธอยังมีเจตนาจะต่อต้าน อย่างไรก็ตาม เมื่อผมแหย่เม็ดถั่วเธอต่อ ตัวนานะฟูชิเองในที่สุดก็เริ่มตะโกนออกมาว่าเธออยากแตก
แค่รอเดี๋ยว ผมจะทำให้เธอแตก
ด้วยนิ้วของผมปกคลุมไปด้วยน้ำน้องหนู ผมใช้มันเพื่อหล่อลื่นเม็ดถั่วเธอและเร่งความเร็วขึ้น
「อ๊า♥ อ่ะฮิ้♥ น่าวทวึ่ง♥ มันยู้ฉึกดดดี♥ มันยู้ฉึกดีมั่กกกกกก♥」
นานะฟูจิส่งเสียงร้องที่หวานฉ่ำและกระตุกจากการโจมตีต่อเนื่องของความรู้สึกดี เอวของเธอยกสูงขึ้นและสูงขึ้นทุกครั้งที่เธอกระตุก
มันควรจะเป็นเวลาไหนก็ได้แล้วตอนนี้
คิดอย่างนั้น ผมใช้นิ้วของผมเพื่อหยิกเม็ดถั่วที่แข็งอย่างเต็มที่ของเธอ
「คิ้ฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮิ้♥ ชั้นแตกแล้ววววววววววว♥」
พิสูจน์ว่าความขาดหวังของผมเป็นจริง เมื่อผมหยิกเม็ดถั่วเธอ นานะฟูชิไปถึงจุดสุดยอดและน้ำแตกออกมาทีละคลื่นทีละคลื่น
「อาาา♥ อาาาา♥ อา♥ อา♥」
เหมือนธนูถูกดึง นานะฟูชิงอหลังของเธอระหว่างที่กระตุกเป็นจังหวะ ระหว่างที่แสดงหน้าที่เละเทะและส่งเสียงครางที่หวานเป็นระยะ ทำมันพอดีกับทุกการกระตุกที่เธอทำ
ซ่อนตัวตนของเธอในฐานะอาวุธชีวภาพต่อต้านคุดัน และเล่นบทละครของเธอในฐานะแมลงเพื่อความรู้สึกดีของทามะมูชิ ผมคิดว่านานะฟูชิจะชินกับสิ่งนี้ แต่มันดูไม่เหมือนว่าจะเป็นอย่างนั้น
ยังไงซะ เธอได้พูดว่าเธอเบื่อกับการที่ทามะมูชิใช้เธอเป็นอุปกรณ์อยู่ฝ่ายเดียว เพื่อที่จะผ่อนคลามความเก็บกดทางเพศ เธอได้ถูกบังคับให้แตกทุกครั้ง ดังนั้นเธออาจจะไม่คุ้นกับการแตกแบบนี้
ระหว่างที่ผมคิดเกี่ยวกับมัน ผมนำสายตาไปที่หน้าอกนานะฟูชิและเห็นหัวนมเธอชี้ขึ้นมาใต้เสื้อผ้าเธอ
มันน่าจะเป็นเสื้อผ้าของทามะมูชิ แม้ว่านานะฟูชิจะแบนเป็นไม้กระดาน หัวนมของเธอยืนยันตัวมันเอง โดยการดันเสื้อชั้นในครึ่งตัวสีดำที่เธอใส่ มันยืนขึ้นอย่างชัดเจนซึ่งทำให้มันกระตุ้นและลามกสุดขีด
「บางที นานะฟูชิอ่อนแอกับหัวนม?」
ขณะที่ผมถามคำถามนั้นกับนานะฟูชิ หัวนมเธอเต้นภายใต้เสื้อผ้าเธอ
「คิฮิ้♥」
นานะฟูชะชักและน้ำแตกเล็กน้อย
「เดว-เด๋…ว♥ เด๋วก่อนจิ♥ ชั้นพิ่งจะแตกง่ะ♥」
แม้ว่าพยายามจะต่อต้าน นานะฟูชิพูดอย่างไม่ชัดเจนและไม่สามารถจะใส่กำลังเข้าไปในตัวเธอได้
ด้วยนานะฟูชิอยู่ในสภาพแบบนี้ หัวนมเธอตอบสนองด้วยการเต้นที่รุนแรงใต้เสื้อผ้าเธอ ไม่ต้องสงสัยเกี่ยวกับมัน
จุดอ่อนของนานะฟูชิคือหัวนม
มันเป็นมากกว่าสิบนาทีตั้งแต่น้ำน้องหนูได้เอ่อล้นมาจากน้องหนูของเธอ แต่มันดีกว่าตลอดที่จะทำให้มั่นใจ
นอกจากนั้น หลังจากที่แตกไปทีนึง ตัวของเธอได้เปลี้ยจากความรู้สึกดี
ถ้าเป็นอย่างนั้น――
「มาทำให้เธอแตกอีกทีเถอะ」
「ฮย้า♥ ไญ่ ไญ้โปดยอเด๋ว♥ชึ้นต้องฉอนมาชชะเต――อร์♥」
กระตุกและพูดอย่างอ้อแอ้จากความรู้สึกดี นานะฟูชิเรียกผมอย่างสิ้นหวัง แต่ผมไม่ฟังคำใดๆที่เธอพูด และลดหัวของผมลง ดูดหัวนมเธอผ่านเสื้อผ้าเธอ ระหว่างที่ดูดหัวนมเธอ ผมใช้ปลายของลิ้นเพื่อเลีย และงับมันเล่นๆ ในเวลาเดียวกันแหย่อีกหัวนมนึงด้วยมือของผม บนนั้นอีก ผมใช้นิ้วของผมเพื่อหยิกอย่างแน่นรอบๆเม็ดถั่วของนานะฟูชิ
สองหัวนมและหนึ่งเม็ดถั่ว สามถั่วที่ความไวสูงสุดขีดได้ถูกโจมตีทั้งหมดทีเดียว
「ฮย้าาาาาาาาาาาา♥ มันยู้ฉึกดี♥ มันยู้ฉึกดดดดดดี♥ มันยู้ฉึกดดดดดดดดดดดดดดดี♥ มึ่ยดีแย้ว มึ่ยดีแย้ว มึ่ยดีแย้ว มึ่ยดีแย้ว ชั้นแตกแล้ววววววววววววว♥」
ส่งเสียงกรีดร้องที่หวานฉ่ำ นานะฟูชิน้ำแตกคลื่นที่แรงและงอหลังของเธอไปไกล ไกลจนผู้คนจะตั้งคำถามว่าหลังเธอหักแล้วหรือเปล่า
เธอแตกง่ายมากจนมันถึงจุดที่ว่ามันตลก
แม้ริกกะจะแตกค่อนข้างง่าย นานะฟูชิน่าจะง่ายกว่านั้นอีก
น่าจะเป็นเพราะไม่สามารถที่จะฟื้นกับการถึงจุดสุดยอดนั่น นานะฟูชิได้น้ำแตกคลื่นออกมาต่อเป็นจังหวะ ระหว่างที่ได้รับประสบการการกระตุกต่อเนื่อง
น้องหนูของเธออยู่ในสภาพที่มันจะรับอะไรก็ได้เข้าไปในมัน แต่ผมไม่มั่นใจว่าจะทำอะไรต่อหลังจากใส่มันเข้าไป แม้ผมจะถาม นานะฟูชิได้บินออกไปโลกอื่นแล้ว
……ผมทำเกินไปมั้ง?
หลังจากที่รอซักพัก นานะฟูชิที่บินไปโลกอื่น มีสติ ตื่นขึ้นในตัวที่กระตุกของเธอ
「มา-มามา-มาสเตอร์♥ นั่นเมื่อกี้นี้เป็นตัวอย่างที่ไม่ดี♥ ในฐานะผู้ใช้แมลงเธอต้องรักษาความสงบไว้ตลอดเวลา♥ ดังนั้นเธอรู้ว่ามันยากแค่ไหนที่จะทำอย่างนั้นใช่มั้ย? ♥」
หายใจไม่ทัน นานะฟูชิพูดออกมาหาทามะมูชิในเสียงหวานที่สั่น ขณะที่เธอได้มีประสบการณ์การกระตุกเป็นครั้งคราว
「ฮ่าา♥ ฮ่าา♥ ฮ่าา♥ ฮ่าา♥」
พาสายตาผมขึ้นมา ผมเห็นทามะมูชิมองผมด้วยตาที่ไม่เน้น การหายใจของเธอได้หยาบและเธอแหย่หัวนมขวาผ่านเสื้อผ้าเธอด้วยมือซ้าย มือขวาของเธอแทงเข้าและออกตูดอย่างแรง ทำเสียงเนื้อลื่นที่ลามก
ทามะมูชิที่ได้กระสันมากจากการดูผมทำให้นานะฟูชิน้ำแตก เธอเริ่มช่วยตัวเองโดยการแทงนิ้วของเธอเขาไปในรูหลัง
ทามะมูชิชอบมันในตูดจริงๆ หือห์
「มาสเตอร์! ตอนนี้ไม่ใช่เวลาช่วยตัวเองนะ! ชั้นจริงจังมากที่นี่!」
「ฮฮฮิ!? ห๋า? ธ-เธอผิดแล้ว! นี่มัน อืม นั่น! การรักษาท้องผูก!」
「มาสเตอร์ถ่ายไม่ได้ใช่มั้ย!? หยุดอ้างแล้วฟังที่ชั้นพูด!」
「ฮฮฮิ้? ข-ขอโทษ!」
ลนโดยความโกรธของนานะฟูชิ ทามะมูชิพยายามจะอ้างอย่างสิ้นหวัง อย่างไรก็ตาม ผลของมันไปข้ามเส้นขีดจำกัดของนานะฟูชิ ทามะมูชิที่ตาเปียกขอโทษลูกบอลแห่งความโกรธที่เรียกว่านานะฟูชิ
มันจะน่าอายที่ถูกจับได้ว่าหาข้ออ้างเพื่อช่วยตัวเอง
แม้ว่ามันน่าอาย ผมยังเอาใจออกไปจากความจริงที่ว่าเธอช่วยตัวเองอย่างกล้าหาญตรงหน้าเราไม่ได้
เป็นไปได้มั้ยว่าทามะมูชิชอบการเล่นที่ทำให้อาย?
ผมจะให้มั่นใจว่าผมจำมัน
「งะ-งั้น ซูซูฮาระ-ซามะ แทงเอ็นเข้าไปในน้องหนูมั้ย?」
「อา อ้าา」
「ยังไงก็ตาม! ชั้นอยากให้นายไม่ทำอะไรเพิ่มนอกจากใส่มันเข้าไป! การละลายอยู่ในแขนนายมันทำให้ชั้นมีความสุขจนชั้นตายได้อย่างจริงจัง แต่ชั้นจะไม่สามารถอธิบายสิ่งต่างๆถ้านั่นเกิดขึ้น!」
「อ-โอเค」
นานะฟูชิโกรธได้อย่างไรก็ไม่รู้
ผมมีแค่เจตนาดีที่จะทำให้เธอแตก ผมเดาว่าการกระทำของผมไม่เป็นที่ต้อนรับ
ไม่ว่าอย่างไร ผมได้กลับมามีสติ และวางปลายของเอ็นผมกับน้องหนูโลลิที่บาง
มีน้ำน้องหนูออกมาจากมันเยอะมาก แต่มันจะใส่ได้จริงๆมั้ย? มันเป็นไปไม่ได้ไม่ว่าผมจะคิดยังไง
แต่ถ้าผมสนแต่ตัวเองเกินไปเธอจะโกรธอีกครั้ง
ช่างแม่ง
「ถ้ามันเจ็บก็พูดออกมา โอเค๊?」
ผมบอกนานะฟูชิระหว่างที่จับเอ็นผมสู่น้องหนูเธอ
จากนั้น――
「ออุ♥ อออุ♥ ออออุ♥」
หน้าของนานะฟูชิจู่ๆก็แดงฉานและหันหนีไปจากผมอย่างรวดเร็ว ปิดต้นขาของเธอที่เคยเปิด อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเอวผมเป็นตัวค้ำไว้อยู่ระหว่างต้นขาของเธอ มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเธอที่จะปิดมันอย่างสมบูรณ์
「มีอะไรเหรอ? เราควรจะพักก่อนมั้ย?」
รู้สึกบางอย่างได้ผิดแปลกไป ผมถามนานะฟูชิ ยังหันหน้าไปจากผม นานะฟูชิกระตุกและส่ายหัวของเธอ
จากนั้น――
「ชั้นขอร้องนายล่ะ♥ได้โปรดอย่าใจดีกับชั้นมากกว่านี้อีก♥」
นานะฟูชิวางนิ้วของเธอเขาไปในปากเธอขณะที่เธอตอบและชำเลืองมองผมด้วยตาที่เปียกและสั่น
สายตามองข้างนั้นมันมีเสน่ห์มากจนมันสัมผัสบางอย่างลึกลงไปข้างในผม
「มันปรกติสำหรับชั้นที่จะถูกเกลียดชังเพราะชั้นเป็นแมลง♥ แม้แต่ชั้นก็รับรู้ว่านี่เป็นความจริง♥ ดังนั้น ชั้นชินกับการถูกเกลียด♥ ในทางตรงกันข้าม ชั้นไม่ชินกับการถูกปฏิบัติด้วยเมตตา♥ ดังนั้น ถ้านายกังวลเกี่ยวกับชั้นตลอด ถ้านายปฏิบัติกับชั้นอย่างอ่อนโยนมาก และถ้านายทำตัวดีกับชั้น ชั้น ชั้น……♥」
มีนิ้วอยู่ในปากเธอและมอบการมองข้างที่จีบมาให้ผม นานะฟูชิเล็ดเสียงที่หวานและน่ารัก
ผมเกี่ยวข้องกับที่นานะฟูชิพูดได้
ถ้าคุณจะถูกเกลียด งั้นมันจะโล่งใจมากกว่าด้วยที่จะทิ้งความหวังที่จะถูกชอบ ถ้าคุณคิดว่ามันปรกติสำหรับคุณที่จะถูกเกลียด งั้นคุณจะไม่ต้องคิดถึงตัวเองไปทุกครั้ง มันเป็นข้ออ้างธรรมชาติที่ใช้สำหรับทุกคนในสถานการณ์แบบนี้
อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณถูกปฏิบัติด้วยรักและเมตตา งั้นคุณจะถูกโยนไปอยู่ในสภาพของความวุ่นวาย และจะเป็นอีกครั้งที่เชื่ออย่างโง่เขลาว่ามันมีความหวัง ผลของมันคือคุณอยากจะวิ่งหนีไปจากมัน
คุณจะคิดว่ามันดีกว่าที่เป็นตัวของตัวเองมากกว่าจะรู้สึกถึงประสบการณ์ที่เจ็บปวดแบบนี้
ยังไงซะ ความคิดของผมอาจจะเป็นความไร้สาระล้วนๆ สำหรับกรณีของนานะฟูชิ
เพราะนานะฟูชิรับชีวิตของผู้สร้างที่รักเพื่อให้ตัวถูกสร้าง และได้สู้กับความเหงามาประมาณสามร้อยปี
หลังจากที่รู้ทั้งหมดนี่ ผมจะเย็นชากับเธอได้ยังไง?
「นานะฟูชิ ตอนนี้เธอเป็น “สหาย” ของชั้น ชั้นจะทำให้แน่นอน ให้แน่นอนว่าสร้างที่อยู่สำหรับเธอและทามะมูชิให้สามารถใช้ชีวิตในสันติได้ด้วยกัน」
กระซิบนั่นกับเธอ ผมมอบรอยยิ้มที่อ่อนโยนที่สุดที่ผมมอบได้และกอดเธอในอ้อมแขน
「คยาฮิ้♥」
นานะฟูชิกระตุกและกรีดร้องอย่างหวาน
「มา-มาสเตอร์♥ จ่วยจั้นด้วย♥ ชั้นจะกลายเป็นอีโง่แล้ว~♥」
ขณะที่เธอมีประสบการการกระตุกที่รุนแรง นานะฟูชิยืดมือขวาของเธอไปหาทามะมูชิ และพยายามจะหาความช่วยเหลือ เล็ดเสียงอ่อนที่หวานที่ฟังไม่ชัดเจน
แม้ว่าเธอหาความช่วยเหลือ เธอเล็ดเสียงร้องที่หวานและใส่รอยยิ้มที่เมา
มันยากจริงๆที่จะตัดสินว่าเธอไม่ชอบหรือเธอมีความสุขเกี่ยวกับมัน
「ได-ได้เลย! งั้นชั้นจะเป็นหนูทดลองสำหรับการทดลองนี้!」
แดงไปถึงหู ทามะมูชิตอบการเรียกให้ช่วยของนานะฟูชิ
จากนั้นเธอบีบมือขวาไว้ตรงหน้าเธอและทำให้สีหน้าเธอแน่น
หน้าอกที่เรียบร้อยของเธอพองขึ้นและมันส่ายเล็กน้อยไปด้วยกันกับการขยับของเธอ
เมื่อผมมองนานะฟูชิ เธอดูเหมือนว่าเธอกำลังจะร้องไห้ เธอพยักหน้าที่แดงสว่างรัวๆ
มันดูเมือนเธอไม่ชอบมันจริงๆ
ผมบังคับเอ็นผมเข้าไปในน้องหนูเธอไม่ได้เมื่อเธอไม่ชอบมัน
แล้วก็ ไม่ว่าคุณจะคิดเกี่ยวกับมันยังไง น้องหนูของเธอเล็กไป
ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมจะทำที่ทามะมูชิพูด มันดีกว่าที่จะใช้น้องหนูเธอแทน
นานะฟูชิคลานไปจากผมและนั่งบนพรม
หายใจอย่างซีดเซียว จากนั้นเธอปิดหน้าอกเธอด้วยมือขวาและใช้มือซ้ายเพื่อดึงเสื้อชั้นในครึ่งตัวของเธอ ปิดหว่างขาเธอ
「ช-ชั้นคิดว่าชั้นจะตาย♥」
หันหลังของเธอให้ผม นานะฟูชินั่งในท่านั่งผู้หญิงและพึมพำระหว่างการหายใจหยาบ
เธอเกลียดมันมากขนาดนั้น? ไม่ ผมรู้ว่านานะฟูชิไม่ได้เกลียดผม เธอน่าจะตื่นตกใจเพราะเธอไม่ชินกับมัน
ผมทำอะไรแย่ๆ ผมเดาว่า
「อ-โอเค! มันเป็นชั้น ใช่มั้ย!? มันตาชั้น ใช่มั้ย!? ปล่อยชั้นเอง!」
ปล่อยลมจากจมูกของเธอ ทามะมูชิที่แดงไปถึงหู เข้าหาผมด้วยความคาดหวังและโยนตัวเธอไว้ตรงหน้าผม
นมของทามะมูชิส่ายเล็กน้อยมากทุกครั้งที่เธอขยับเข้าใกล้ผม
มันเป็นเพราะทามะมูชิโคตรโลลิ และบนนั้น เธอผอมเกินไป เธออยู่นอกระยะเป้าหมายผมอย่างสมบูรณ์ แต่ตอนนี้มันต่างออกไป ทั้งตัวของเธอมีส่วนโค้งที่ทำให้เธอเป็นผู้หญิงจริงๆ เธอยังมีหางม้าด้วย และนมเธอส่าย ตอนนี้มันเป็นไปได้ที่จะทำนานกว่าสิบนาที นอกจากนั้น แม้ว่าผมเรียกเธอว่าโคตรโลลิ มันเป็นเพราะรูปลักษณ์ของเธอดูเหมือนพี่สาวของนานะฟูชิ
「ฟฟฟู่ ให้ตายสิ ชั้นประสาทกินจริงๆ」
นานะฟูชิที่นั่งลง พึมพำภายใต้ลมหายใจของเธอ ขณะที่เธอยืนขึ้น หันมาและวิ่งเหยาะๆมาหาผม
「อืม งั้น เรามาเริ่มกันมั้ย? ก่อนอื่น ได้โปรดแทงเอ็นของนายเข้าไปในน้องหนูของมาสเตอร์ จนถึงจุดที่ว่าปลายของเอ็นไปแตะกับทางเข้ามดลูกเธอ」
ผมพยักหน้าให้นานะฟูชิหลังจากได้ฟังคำอธิบายของเธอ จากนั้นมองทามะมูชิ
ทันที่ที่ตาของทามะมูชิมองขึ้นมาและสบกับผม เธอเลี่ยงสายตาเธออย่างรวดเร็ว จากนั้นเธอเอาเข่าไปชิดกัน ปิดต้นขาของเธอ
「มาสเตอร์……」
นานะฟูชิมอบการมองที่ผิดหวังให้ทามะมูชิ และถามะมูชิพยายามจะเมินมันด้วยความพยายามที่ยิ่งใหญ่
「……เธอมีแม้แต่เจตนาจะทำมันมั้ย?」
เมื่อนานะฟูชิถามนั่นกับทามะมูชิที่หันหัวของเธอไปทางอื่น ทามะมูชิพยักหน้าหลายครั้งอย่างรวดเร็วในการตอบ
「ซูซูฮาระ-ซามะ แม้มันดูเหมือนว่ามาสเตอร์อาย เธอยังมีเจตนาที่จะทำต่อ ดังนั้นนายใช้กำลังเอาตัวเองไปทำเธอได้มั้ย?」
ทามะมูชิกระตุกและสั่นกับคำพูดของนานะฟูชิ แต่เธอมอบการพยักหน้ารัวๆ พร้อมหน้าเธอที่แดงสว่างไปถึงหูเธอ ระหว่างที่ยังหันหน้าไปทางอื่น
ถ้าเธอพยักหน้ากับนานะฟุชิ งั้นเธอน่าจะต้องการให้ผมข่มขืนเธอ
ถ้าเป็นอย่างนั้น งั้นผมจะทำตามพอใจ
มีความคิดนั่นวิ่งผ่านหัวผม ผมวางมือไปที่เข่าท้งสองของเธอ และเปิดเธอด้วยกำลัง
「ออออุ♥」
ขาของเธอถูกเปิดกว้าง เปิดเผยน้องหนูของเธออย่างเต็มที่ ทามะมูชิเล็ดเสียงครวญที่หวานในความพ่ายแพ้
ถ้าทามะมูชิเอาจริง มันเป็นไปได้สำหรับเธอที่จะซัดผมจนน่วนไม่ต้องพูดถึงว่าเธอจะต่อต้านได้มั้ย แต่แม้ว่าจะอายเกี่ยวกับมัน เธอไม่แสดงสัญญานการต่อต้าน ดังนั้นเปิดมันได้อย่างง่ายๆและเห็นสิ่งที่อยู่ระหว่างขาของเธอ
มากกว่านั้น――
มันเหมือนดั่งเธอเปิดขาของเธอกว้างเพื่อเปิดเผยกำแพงเนื้อสีชมพูแซลม่อนอย่างไม่อาย และระหว่างมันมีรูเล็กที่ขมิบอยู่ปล่อยสิ่งที่ประกอบไปด้วยความลามกออกมา มองลงไปข้างล่างมากกว่านั้น รูหลังเธอเปิดและปิดซ้ำๆดังมันเรียกร้องอาหาร
รู้มันค่อนข้างเล็ก และมันใหญ่กว่านานะฟูชิมาก และเพราะมันเป็นแบบนี้แล้ว ไม่มีปัญหาถ้าผมใส่เข้าไปกระทันหัน
คิดอย่างนั้น ผมแทรกสะโพกผมเข้าไปในต้นขาของเธอและตั้งเอ็นและดันมันเข้ากับน้องหนูของทามะมูชิ
เสียงเปียกที่เหนียวสามารถได้ยินเมื่อเอ็นของผมได้สัมผัสกับเนื้อลื่นร้อนของเธอ
แดงไหม้ไปถึงใบหู ทามะมูชิที่หันหัวไปทางอื่นปิดตาของเธอและเม้มปากเธอระหว่างที่จับมือทั้งสองของผม ที่วางอยู่บนท้องด้านล่าง
เธอดูเหมือนค่อนข้างประหม่า ทั้งตัวเธอได้แข็ง
ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมจะทำให้เธอแตกนับไม่――
「ซูซูฮาระ-ซามะ ถ้าปฏิบัติกับเธออย่างเสน่หาไปได้ไม่ดี มาสเตอร์จะกลายเป็นไร้ประโยชน์ ดังนั้นได้โปรดแทงมันเข้าไปสุดทางโดยไม่ต้องรอช้า」
「เอ๋? อา ข-เข้าใจแล้ว」
เพมือนเธออ่านใจผม นานะฟูชิเรียกผมและผมพยักหน้าตอบ
ถ้าผมได้ทำมันกับอาซาฮินะ ผมจะไม่ลังเลที่จะทำเธออย่างที่ต้องการ อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ผมจัดการกับทามะมูชิหางม้าที่ประหม่า ดังนั้นผมได้คิดเกี่ยวกับผลที่ตามมาถ้าผมรับมือมันไม่ดีตลอด
มากกว่านั้น ดูเหมือนเธอจะอายเกี่ยวกับมันจริงๆ
แต่ก็อีกแหละ ทามะมูชิเป็นพวกที่ยังโอเคแม้ว่าตัวเธอถูกตัดเป็นห้าชิ้น ผมเดาว่ามันโอเคถ้าผมทำมันเกินไป
แล้วก็ นานะฟูชิน่าจะโกรธ ผมถ้าผมจบที่ทำของผมเอง
ขณะที่ผมคิดอย่างนั้น ผมแช่เอ็นของผมในน้ำน้องหนูเธอ ถูมันขึ้นและลงน้องหนูเธอ
「คุ♥ อา♥ อ่ะคุ♥」
กัดฟันของเธอ ทามะมูชิกระตุกเป็นจังหวะเดียวกันกับเสียงเนื้อลื่น ระหว่างที่เธอเล็ดเสียงครางที่หวาน
「มาสเตอร์ ได้โปรดมีสติ ได้โปรดมีสติเหมือนชีวิตของเธอขึ้นอยู่กับมัน」
ด้วยมือหนึ่งที่อยู่บนพื้น นานะฟูชิที่ยืนบนเข่าเธอที่จุดนั้น เข้ามาใกล้หน้าของทามะมูชิและถามคำถามนั้นระหว่างที่ใส่สีหน้าที่จริงจัง
ทามะมูชิที่ปิดตาของเธอกลืนน้ำลายและพยักหน้า จากนั้นนานะฟูชิมองผม
――ได้โปรดทำมัน
เธอมอบหน้าตาที่มีความหมายอยู่ข้างหลังตาสีเขียวอ่อน
ผมพยักหน้าให้นานะฟูชิและทำให้มั่นใจว่าเอ็นผมได้ชุบอยู่ในน้ำน้องหนูขณะที่ผมลดสะโพกของผมลง
「♥」
เอ็นผมเริมรุกรานข้างในเธอ ทำเสียง ‘กุชุ่’ ที่อนาจาร
มีส่วนน้อยของปลายเข้าไปที่รูเล็กของเธอ ด้วยเพียงแค่นั้น ตัวของทามะมูชิเด้งอย่างมหาศาล
ขณะที่ผมดันสะโพกของผมลงไปอีก เอ็นของผมได้รุกรานเข้าไปข้างในรูเล็กๆของเธอ ขยายมันทีละนิดทีละนิด
「คุ♥ อ๊า♥」
ทามะมูชิส่งเสียงร้องอย่างหว่าน
เพราะทั้งหมดมันแน่นมาก มันรู้สึกเหมือนว่าถ้าผมใส่พลังมากเข้าไปในมัน รูของเธออาจจะฉีก
ผมลังเลซักครู่ แต่หลังจากที่ได้รับความรู้สึกว่านานะฟูจิได้จ้องผมแบบหนึ่ง ผมดึงสะโพกของผมไปอีกนิด
ถ้านานะฟูชิโกรธจริงๆ ผมจะตาย
「อ๊า♥ คุอ่ะะ♥ ฮิ้อออุ♥」
โหยหาเอ็นของผมลึกเข้าไปในรูที่เกร็งของเธอ ตัวของทามะมูชิเด้งขึ้นอย่างรุนแรงในการตอบสนอง ทำให้เธอเหงื่อออกมากมายขณะที่เธอส่งเสียงร้องที่หวาน
ตรงนั้นทันที การแทงได้หยุด
ผมพยายามจะดันสะโพกผม แต่มันเป็นไปไม่ได้ เราได้ถึงขีดจำกัด ก่อนที่เธอจะรับความกว้างทั้งหมดของเอ็นผม
「นานะฟูชิ ถ้าเราทำต่อไปมากกว่านี้ ทามะมูชิจะพัง」
「มันโอเคแม้ว่ามาสเตอร์จะพัง เมื่อเธอได้เอาชนะมันแล้ว มันจะง่ายตั้งแต่ตอนนั้น! ดังนั้นได้โปรดทำมันทั้งหมดในทีเดียว!」
นานะฟูชิคะยั้นคะยอผม แต่ถ้าเธอจะทำแค่นั้น งั้นผมมีเจตนาจะหยุดตรงนี้
อย่างไรก็ตาม――
ทามะมูชิที่ปิดตาของเธอแน่น และมีหน้าที่บิดเบี้ยว พยักหน้ารัวๆกับคำพูดของนานะฟูชิ
ทามะมูชิพร้อมด้วยการพยักหน้า
ถ้าเราหยุดตรงนี้ งั้นผมจะโยนฝุ่นใส่ความมุ่งมั่นของเธอ
ถ้ามันเป็นแบบนี้――
ระหว่างที่ยังมีปลายของเอ็นผมเข้าไปข้างในน้องหนูของทามะมูชิ ผมยืดมือออกไปและจับอย่างแน่นไปที่เอวที่บางและเล็กด้วยสองมือ
และ――
「อิ๊กิ๊♥」
การสะท้อนของเสียงร้อง
แทงสะโพกของผมเข้าไปในน้องหนูที่ ‘เป็นไปไม่ได้ที่จะพอดี’ ในทีเดียว หัวเอ็นของผมเข้าไปตลอดทางข้างในเธอ มากกว่านั้น เมื่อผมแทงสะโพกของผมในวิธีที่แรง เอ็นของผมได้สร้างเส้นทางด้วยกำลัง เพื่อเข้าไปในส่วนที่ลึกที่สุดของภาคใต้ของเธอ แต่แม้แต่แทงผ่านนั่นด้วย
「กิ๊♥ ฮิ้กิ๊♥ อึนกกกกิ๊♥」
ทามะมูชิร้องเสียงแหลมและเริ่มกระตุกอย่างรุนแรง การกรีดร้องของเธอมีความหวานฉ่ำซึ่มมอบความโล่งใจเล็กน้อยให้ผม
แต่นี่มันแย่แล้ว มันได้เหนือกว่าความคาดหวังของผม
เอ็นของผมแทงลึกเข้าไปข้างใน และให้กำแพงเนื้อของเธอห่อรอบผมอย่างแน่น
ผมคิดว่าเพราะเธอเป็นผู้ใช้แมลง น้องหนูของเธอรู้สึกต่างออกไปเทียบกับมนุษย์ ข้างในของเธอประกอบไปด้วยปุ่มที่ไม่เท่ากัน มันดั่งตัวดูดของปลาหมึก มากกว่านั้น มันเอ่อล้นไปด้วยน้ำน้องหนู
ผมไม่ได้คิดมาก่อนว่าทามะมูชิมีน้องหนูแบบนี้
「แค่คำที่ให้นายจำได้มาสเตอร์ของชั้นสามารถที่จะควบคุมความรู้สึกเจ็บ ดังนั้น มันเป็นไปได้สำหรับเธอที่จะไม่รู้สึกอะไรนอกจากความรู้ถึงดี ถ้าเธอมีความต้องการอย่างนั้น」
นานะพูดชิพูดคำอธิบายระหว่างที่จ้องน้องหนูที่สั่นของทามะมูชิ ที่ตอนนี้อยู่ในสภาพที่สุดขีด
คำพูดของเธอจุดประกายให้ความทรงจำของผม
พูดถึงแล้ว ทามะมูชิไม่รู้สึกความเจ็บปวดอย่างน้อย แม้แต่เธอถูกฉีกเป็นห้าชิ้น
ผมชำลังมองทางมะมูชิ และเห็นว่าเธอปิดหน้าด้วยสองมือ ระหว่างที่มองไปทางอื่น ในวิธีที่พยายามจะหนีไปจากความอาย
เธอร้องเสียงแหลมหลอกๆเหรอ?
「ชั้นเข้าใจว่าเธอรู้สึกยังไง」
「เอ๋?」
「เพราะมันเป็นครั้งแรกของเธอที่รับผู้ชาย เธออยากจะรู้สึกความรู้สึกทั้งหมด แม้ว่ามันเป็นความเจ็บ」
หลังจากที่ได้ยินคำนั้นจากนานะฟูชิ ผมมองทามะมูชิ
ทามะมูชิที่ปิดหน้าของเธอด้วยสองมือ กัดปากบนระหว่างที่อยู่ไม่สุขด้วยปากของเธอ
เข้าใจแล้ว มันอย่างนั้นเหรอ
แม้ว่าเธอสามารถจะระงับความรู้สึกของความเจ็บ ทามะมูชิอยากจะรับมัน
เพื่อที่จะรู้สึกทั้งหมดของผม
ผมขอโทษที่คิดว่าเธอทำหลอกๆ
หลังจากที่จ้องทามะมูชิซักพัก เธอเปิดช่องว่างระหว่างนิ้วเธอและแอบดูผม
เมื่อเธอมองผมด้วยตาสีมรกตและเห็นผมยิ้มให้เธอ ทามะมูชิปิดช่องว่างด้วยนิ้วของเธอทันทีแล้วหันไป
แต่รอยยิ้มที่มีความสุขขึ้นมาจากมุมปากของเธอ
หางม้าและนมทำให้ผมถูกเธอดึงดูด แต่ถ้าเราไม่นับสองอย่างนั้น ทามะมูชิยังน่ารักมากเกินไปตอนนี้
「ใช่ ชั้นจะมอบการอธิบายให้นาย」
นานะฟูชิปรบมือของเธอเข้าด้วยกันทีหนึ่งและส่งเสียงของเธอ จากนั้นเธอยองลงตรงท้องด้านล่างของทามะมูชิ จับชายเสื้อของเสื้อคลุมสีดำของทามะมูชิ เปิดมันขึ้น
ท้องของเธอ อ่อนโยนและขาวบริสุทธิ์ ดุจหิมะ เนื่องด้วยมีเอ็นของผมเข้าไปในเธอ ท้องของทามะมูชิปูดและบิดเบี้ยวเป็นวงรี
「มันเป็นไปได้สำหรับวิธีไหนเวียนของพลังงานแมลงจะเกิดขึ้นในสภาพนี้ แต่มันจะไร้ความหมายถ้ามันแค่ไหลเวียน ดังนั้น…เราควรจะทำอะไรดี?」
นานะฟูชิจิ้มท้องของทามถมูชิระหว่างที่เธอครุ่นคิด
「ก่อนอื่นอย่างแรกเลย อสุจิของนายต้องถูกฉีดไปที่นี่ เมืออสุจิได้ถูกปั้มไปที่มดลูกของเธอ จากนั้นมาสเตอร์จะทำวิธีไหลเวียนของพลังงานแมลงได้ทันที ในเวลานั้น ซูซูฮาระ-ซามะต้องเตรียมตัวเองสำหรับการน้ำแตกครั้งที่สอง」
ผมต้องแตกสองครั้ง?
「มันเป็นไปไม่ได้สำหรับมนุษย์ปรกติที่จะรับพลังงานแมลง อสุจิคือสิ่งที่ทำให้มันเป็นไปได้ เมื่ออสุจิของซูซูฮาระ-ซามะได้ถูกปั้มเข้าไปที่มดลูก จากนั้นมาสเตอร์จะสามารถทำวิธีไหลเวียนของพลังงานแมลงได้ทันที จนกว่าสภาพที่มั่นคนจะได้ถูกสร้างระหว่างพลังงานแมลงของมาสเตอร์ และอสุจิของซูซูฮาระ-ซามะ นี่จะทำให้พลังงานแมลงของเธออยู่ภายใต้ความผันผวน ยังไงก็ตาม ถ้าเธอทำมันเกินไป งั้นอสุจิของซูซูฮาระ-ซาะมาอาจเอาชนะพลังแมลงของมาสเตอร์ได้อย่างสมบูรณ์ และนั่นไม่ดีอย่างแน่นอน เป้าหมายคือเพื่อรักษาสถานการณ์ที่พวกมันจะต่อสู้กัน」
งั้น ทามะมูชิจะผสมอสุจิที่น้ำแตกเข้าไปข้างในมดลูกของเธอกับพลังงานแมลงของเธอเอง และก่อนเธอจะสามารถผสมมันทั้งสองเข้าด้วยกัน พวกมันจะอยู่ในสภาพชั่วคราวที่มันพยายามจะเอาชนะกันเอง แต่ถ้าพวกมันผสมเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์แบบ มันจะจบที่การย้อนกลับไปเป็นพลังงานแมลงของทามะมูชิ ซึ่งจะทำให้มันเป็นการทำที่ไร้ประโยชน์
「การต่อสู้ระหว่างพลังงานแมลงและอสุจิ นี่มันขึ้นอยู่กับจังหวะเวลาคนที่น้ำแตกสุจิและการร่วมมืออย่างมากด้วย มันจะถูกลำเลียงผ่านตัวของนาย ยังไงก็ตาม มีแค่ช่องจังหวะนิดเดียวที่มันจะเกิดขึ้น นายทำมันได้แค่ทันทีที่นายน้ำแตก นายเข้าใจว่ามันยากแค่ไหนมั้ย?」
หลังจากได้ยินคำอธิบายของนานะฟูชิ ในที่สุดผมก็เข้าใจว่าทำไม่ทามะมูชิพูดว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำ
นี่มันแน่นอนว่ามันยากที่จะทำได้
ทามะมูชิจะไหลเวียนอสุจิทันทีที่ผมแตก ผมไม่มันใจว่ากระบวนการมันจะอยู่นานแค่ไหน แต่ถ้าเธอไหลเวียนมันมากเกินไป งั้นทั้งหมดมันจะจบ ดังนั้น ผมต้องเตรียมตัวเองสำหรับการน้ำแตกครั้งที่สองด้วยจังหวะเวลาที่พอดี
ได้พูดอย่างนั้น ผมแค่น้ำแตกตามสั่งไม่ได้
ผมต้องใส่ตัวเองอยู่ใส่สภาพที่ผมกำลังจะแตก แต่ถ้าผมระงับความอยากนานเกินไป ความรู้สึกจะบรรเทาลงไป พูดอีกอย่าง ผมต้องกระตุ้นเอ็นผมอย่างต่อเนื่องและให้มันพร้อมที่จะแตกเป็นครั้งที่สอง ไม่ว่ามันจะต้องการตอนไหน
ไปด้วยกันกับจังหวะเวลาที่แม่นยำ เอ็นผมต้องอยู่ข้างในของทามะมูชิ เพื่อที่จะเติมเต็มมดลูกเธอด้วยอสุจิของผม
สั้นๆก็คือ ผมต้องต่อต้านความอยากที่จะแตกระหว่างที่ยังแทงเข้าและออกในทามะมูชิ
「จำนวนของเวลาที่ต้องการจะทำการไหลเวียน ขึ้นอยู่กับคนที่ทำมัน เพราะพลังงานแมลงแตกต่างไปแต่ละคน ดังนั้น วิธีที่จะผสมมันต้องสองเข้าด้วยกัน ขึ้นอยู่กับทามะมูชิ แต่เธอได้รู้เวลาทั่วไปที่ใช้โดยประมาณ มันคร่าวๆประมานสามนาที ถ้ามันสั้น งั้นมันจะใช้สองนาที ถ้าไม่ สีเป็นอย่างมาก」
「สามนาที?」
มันสั้นกว่าที่ผมคาด เมื่อผมแตกครั้งแรก ผมมีประมาณคร่าวๆสามนาทีเพื่อเตรียมครั้งที่สอง
「นายเข้าใจมั้ย? ทันทีที่ซูซูฮาระ-ซามะน้ำแตก เขาต้องทำน้องหนูของมาสเตอร์อีกทีในทันที และต้องพาตัวเค้ามาอยู่ในสภาพที่เขาสามารถที่จะแตกในสามนาที และในสภาพแบบนั้นที่โดนทำอย่างรุนแรงโดยเค้า มาสเตอร์จะต้องมีสมาธิที่ไม่หมดสติ ระหว่างที่ไหลเวียนพลังงานแมลงข้างในตัวเธอด้วย และเตรียมตัวเธอให้ลดมดลูกเธอเพื่อที่จะดำเนินการในทันทีนั้น เมื่อซูซูฮาระ-ซามะถึงการน้ำแตกครั้งที่สอง มาสเตอร์จะต้องลดมดลูกของเธอและส่งพลังงานแมลงเข้าไปข้างในนาย มันค่อนข้างอันตรายถ้าเธอส่งมากไป นั่นทำไมมันจำเป็นอย่างแน่นอนที่จะมีการเน้นความแม่นยำและการควบคุม ดังนั้นเธอคิดว่ายังไงล่ะ มาสเตอร์ เธอมีความมั่นใจที่จะทำมันมั้ย?」
หมดคำพูดกับคำพูดของนานะฟูชิ ทามะมูชิหมดแรงในสองมือ ปล่อยมันตก เปิดเผยหน้าที่แดงฉานของเธอซึ่งเธอปิดมาตลอดเวลาครั้งนี้
หน้านั่นและความเงียบของเธอ
ทั้งสองสีหน้านั่น มันเป็นที่เธอคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้แค่ไหน
「ชั้นได้ถูกทำให้ปรับคตัวเข้ากับพลังงานแมลงแบบไหนก็ได้ ที่ชั้นได้รับมาจากคนที่ชั้นทำสัญญาด้วย แต่ชั้นไม่เก่งในการขัดเกลามัน เมื่อชั้นทำมั้น ความเป็นไปได้ที่มันจะสำเร็จจะตกลงไปอย่างมาก」
เข้าใจแล้ว นานะฟูชิได้ถูกออกแบบมาให้ปรับตัวกับพลังงานแมลงแบบไหนก็ได้ และพลังที่ไร้ขีดจำกัดของเธอ ขึ้นอยู่กับพลังงานแมลงที่เธอปรับตัวเท่านั้น และการมีความที่ไม่สามารถจะลำเลียงพลังงานแมลงของเธอเองเป็นจุดอ่อนเดียวของเธอ
พูดอีกอย่าง เธอเหมือนภาชนะใส่ของที่ว่างเปล่าที่สามารถจะรับพลังงานที่ไร้ขีดจำกัด
เท่าที่ผมกังวล มันหมายถึงว่ามาสเตอร์ของเธอ ทามะมูชิ จะต้องทำการเสริมความแข็งแกร่งนี้ให้ได้
「ระหว่างที่ถูกทำอย่างแรง เธอจะต้องปรับแต่งพลังงานของเธอ และทำให้มั่นใจที่จะลดมดลูกของเธอในเวลานั้นพอดี ถ้าเธอแตกระหว่างที่ปรับแต่งพลังงานแมลง ทั้งหมดมันจะจบ ในเวลานั้น มันยังมีผลแบบเดียวกันถ้าเธอจบที่การเสียสมาธิแม้ว่าเธอไม่แตก」
จ้องทามะมูชิ นานะฟูชิเตือนเธอขณะที่เธอจิ้มท้องของทามะมูชิโดยใช้นิ้วของเธอ
「เธอคิดยังไงล่ะ? ไม่ใช่ว่ามันรู้สึกค่อนข้างดีเมื่อเค้าแทงเธอด้วยเอ็นของเค้าเหรอ? มาสเตอร์เสียความรู้สึกของตัวเธอเองตลอด และจบที่ใช้ชั้นสำหรับการช่วยตัวเองเมื่อชั้นแสดงความเสน่หา มากกว่านั้น คู่ของเธอครั้งนี้ไม่ใช่ชั้น มันเป็นซูซูฮาระ-ซามะ เมื่อซูซูฮาระ-ซามะไม่ได้เห็นเธอเป็นผู้ใช้แมลง แต่เป็นสาวเมื่อทั้งสองคนมีเซ็กส์กัน เธอมั่นใจว่าเธอจะยังมีสติได้เหรอ?」
ยังจิ้มท้องด้านล่างของทามะมูชิอยู่ นานะฟูชิพูดในแบบที่ยั่วยุของเธอ
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของนานะฟูชิ หน้าของทามะมูชิเปลี่ยนเป็นแดงชาด ตามรกตของเธอเริ่มสั่น และทั้งตัวของเธอเริ่มเหงื่อออกอย่างควบคุมไม่ได้
「ม-มันเป็นไปไม่ได้――」
คำพูดที่หมดความหวังเล็ดออกมาจากปากที่สั่นของเธอ
อย่างไรก็ตามหลังจากที่เห็นสายตาที่คมจากนานะฟูชิ เธอปิดปากของเธอแน่น
และ――
「ธ-เธอจะไม่รู้ถ้าเธอยังไม่เคยลอง!」
เสียงดังก้องอยู่ในห้อง
นานะฟูชิมอบรอยยิ้มที่บริสุทธิ์และไร้เดียงสาของเธอ เมื่อเธอได้ยินคำตอบของทามะมูชิ
「ใช่ งั้นมาดูกันมั้ย?」
นานาฟูชิที่มอบรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ให้ทามะมูชิ ลูบท้องของทามะมูชิและจ้องมาที่ผม
「ได้โปรดทำเธอโดยไม่มีความคิดของความลังเล ทำเธอให้แรง และรักษามันอย่างต่อเนื่อง ถ้าไม่อย่างนั้น มันทั้งหมดจะไร้ความหมาย」
นานะฟูชิมองตรงมาที่ผมขณะที่เธอพูด หน้าของทามะมูชิเกร็งขึ้นเมื่อเธอได้ยินคำพูดนั้น
ดังนั้นจากนั้นผมเริ่มทำทามะมูชิ แต่――
「โอออ่♥ โออออออออ่♥」
เมื่อผมแทงเข้าไปในน้องหนูเธออย่างไร้ความปราณี ทามะมูชิส่งเสียงกรีดร้องเหมือนสัตว์ป่า
เราเพิ่งทำมันไม่กี่นาที และหน้าของทามะมูชิได้แสดงสีหน้า ‘อาเฮะ’ ที่น่าทึ่ง
อาเฮะ-ทามะมูชิ น่ารักอย่างจริงจัง และบนนั้น น้องหนูของเธอนั่นเหลือเชื่ออย่างแน่นอน แต่นี่อาจจะเป็นสัญญานที่ไม่ดี
เวอร์ชั่นไม่เซ็นเซอร์อ่านได้ที่ tunwalai หรือ readAwrite
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord