หมอหวังยืดหลังของเขาอย่างผ่อนคลายขณะที่เขานั่งอยู่ในที่นั่งรถไฟความเร็วสูงซึ่งเขาดูไร้กังวลมาก
แม้ว่าศัลยแพทย์อิสระจะต้องผ่านความเมื่อยล้าจากการเดินทางเนื่องจากจะต้องเดินทางไปทำการรักษาในที่ต่างๆแต่ถึงอย่างไรก็การเดินทางเช่นนี้ก็ไม่ได้ถือว่าแย่หรืออาจถือได้ว่าสะดวกสบายมากในทางตรงกันข้ามมันเป็นความสะดวกสบายที่หาได้ยากสำหรับหัวหน้าแพทย์ที่มีรายได้ต่อเดือนประมาณ 10,000 หยวนเพื่อที่จะนั่งได้เหมือนคนที่ประสบความสำเร็จในห้องโดยสารธุรกิจซึ่งมีราคามากกว่าที่นั้งชั้นประหยัดถึงสามเท่า…
คุณสามารถพูดได้ว่ากระบวนการทั้งหมดของการทำศัลยกรรมอิสระเป็นวิธีที่หาได้ยาก
“ในโรงพยาบาลของเราหัวหน้าศัลยแพทย์จะได้รับ 400 หรือ 500 หยวนสำหรับการผ่าตัดแต่ละครั้งที่พวกเขาทำการผ่าตัด แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าสมองทักษะและประสบการณ์ของเราจะมีค่าเพียง 400 หรือ 500 หยวน” ตั้งแต่หมอหวังออกจากโรงพยาบาลเขาก็ผ่อนคลายมากขึ้น บวกกับความจริงที่ว่าเขากับหลิงรันเป็นเพียงคนเดียวในตู้โดยสารเสียงของเขาก็เพิ่มขึ้นเล็กน้อย “ยกตัวอย่างเช่นโรงพยาบาลกองทัพปลดปล่อยประชาชนอัตราส่วนของพวกเขาคือหนึ่งถึงสามแผนกของพวกเขาได้รับเพียงครึ่งหนึ่งของค่าธรรมเนียมการผ่าตัดที่แผนกของเราได้รับและหัวหน้าศัลยแพทย์ของพวกเขาจะได้รับประมาณ 200 หยวนต่อการผ่าตัดแต่ละครั้งเท่านั้น ว่าด้วยการผ่าตัดหัวหน้าศัลยแพทย์ของพวกเขามีค่าแค่ประมาณ 200 หยวนใช่ไหม “
หลิงรันพยักหน้า
“การผ่าตัดอิสระมันแสดงให้เห็นถึงคุณค่าที่แท้จริงของแพทย์แพทย์บางคนได้รับ 50,000 หรือ 10,000 หยวนสำหรับการผ่าตัดอิสระแต่ละครั้งบางคนได้รับ 10,000 หรือ 20,000 หยวนและบางคนได้รับเพียง 5,000 หรือ 8,000 หยวน … ทำไมจึงอย่างงั้น” ในฐานะ ‘ศัลยแพทย์อิสระอิสระระดับกลาง‘ ที่ได้รับ 10,000 หยวนต่อการผ่าตัดแต่ละครั้งตัวของหมอหวังเองรู้สึกพึงพอใจกับตัวเองเล็กน้อยและก็อาจขับข้องใจนิดหน่อยแต่เขาก็สามารถเอามันไปพูดโอ้อวดได้อยู่ “คนมักจะพูดว่าไม่สามารถวัดค่าแพทย์ได้ แต่จริงๆแล้ว จำนวนเงินที่คนจ่ายให้คุณสำหรับการผ่าตัดแบบอิสระแสดงให้เห็นว่าโลกภายนอกประเมินคุณอย่างไร “
หลิงรันฟังอย่างเชื่อฟังและไม่ได้พูดอะไรต่อ
หมอหวังอย่างใจจดใจจ่ออย่างต่อเนื่อง “มาพูดถึงคนที่คุณควรรู้จักเป็นตัวอย่างคุณจำคุณฉีจากโรงพยาบาลประจำจังหวัดได้ไหม?”
“ฉีเฉิ้นไห่เหรอ?”
“ใช่.” หมอหวังหัวเราะเบา ๆ สองสามครั้งและพูดว่า “เขาเป็นบุคคลที่มีความสามารถในการรักษาแผลไฟไหม้มากและเขาได้รับการตีพิมพ์เอกสารเพียงไม่กี่ครั้งเขามักจะทำตัวเหมือนเขาเป็นคนที่น่าทึ่ง แต่คุณรู้ไหมว่าเขาได้รับค่าจ้างเท่าใดสำหรับการผ่าตัดอิสระ ?”
“แม้แต่แพทย์จากแผนกศัลยกรรมแผลและแผลไหม้ก็ยังสามารถเป็นศัลยแพทย์อิสระได้”
วังไห่หยางกล่าวว่าเขาทำการปลูกถ่ายผิวหนัง เขากล่าวต่อไปว่า “สำหรับโลกภายนอกฉีเฉิ้นไห่เสนอราคา 15,000 หยวนและราคาเพื่อน 6,000 หยวนฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า … “
หลิงรันมองไปที่หมอหวังด้วยท่าทางที่งุนงงเพราะเขาไม่คิดว่าสิ่งที่หมอหวังพูดเป็นเรื่องตลก
หลังจากหมอหวังหัวเราะมาพักหนึ่งเขาก็ตระหนักว่าหลิงรันไม่ได้รู้สึกเหมือนเขา เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกท้อแท้เล็กน้อย
ในตอนนี้หมอหวังก็คิดถึงผู้ช่วยคนอื่นของเขาที่รู้วิธีต่อมุขตลกกับเขา
ที่จริงแล้วแพทย์ธรรมดาส่วนใหญ่รู้วิธีการทำเช่นนั้น มันยากมากสำหรับแพทย์ที่ไม่ทราบวิธีการต่อมุขตลกของเขา เพื่อความอยู่รอดในห้องผ่าตัดแท้จริงผู้ช่วยคนแรกเองก็รู้สึกอึดอัดที่จะต้องต่อมุขกับหัวหน้าศัลยแพทย์ในขณะที่สายตาของเขาจ้องไปที่ผู้ป่วยอยู่
สำหรับแพทย์เวลาที่พวกเขาใช้ในห้องผ่าตัดในช่วงเวลาที่พวกเขาเป็นแพทย์ฝึกหัดให้กับคนงานและเป็นผู้ช่วยคนที่สองให้กับผู้ช่วยคนแรกเป็นเวลาสำหรับพวกเขาที่จะฟังการเล่นต่อคำและเรียนรู้วิธีการเล่นตลก เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาเชี่ยวชาญเรื่องตลกแล้วมันจะเป็นเวลาที่พวกเขาจะเป็นหัวหน้าศัลยแพทย์และกลายเป็นผู้นำของการต่อมุขนั้นเอง
อย่างไรก็ตามหลิงรันไม่ได้ผ่านกระบวนการนี้ ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนบุคลิกที่เงียบสงบของเขา เขาก็มีคุณสมบัติที่จะเป็นหัวหน้าศัลยแพทย์เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
หมอหวังมองหลิงรานเขาก็หัวเราะเยาะตัวเอง “สิ่งที่ฉันหมายถึงคือ: ฉีเฉิ้นไห่เรียกเก็บเงินตามราคาเพื่อนทุกครั้งที่เขาทำการผ่าตัดอิสระจริงเขาก็ไม่ได้เป็นพวกถือยศ หรือ เป็นพวกชอบเล่นแง่เท่าไรหรอดังนั้นราคาของการผ่าตัดอิสระแต่ละครั้งที่เขาทำคือ 6,000 หยวนและเขาบอกว่าเขาได้รับ 15,000 หยวนเป็นเรื่องโกหก “
หลิงรานพยักหน้า
“ มีหมอไม่กี่คนที่ได้รับค่าจ้างมากกว่า 10,000 หยวนสำหรับการผ่าตัดแบบอิสระ” หมอหวังหยุดครู่หนึ่งและพูดด้วยรอยยิ้ม “ที่จริงมีหมอน้อยคนมากที่ได้รับการผ่าตัดอิสระลองคิดดูค่าใช้จ่ายในการเดินทางของเรานั้นเป็นภาระของอีกฝ่ายถ้าคุณไม่ใช่คนที่มีทักษะพิเศษทำไมโรงพยาบาลใช้จ่ายเงินทั้งหมดกับคุณนอกจากนี้โรงพยาบาลที่จ้างคุณยังต้องจัดเตรียมผู้ช่วยและพยาบาลให้คุณนอกเหนือจากการเตรียมการก่อนการผ่าตัดและการรักษาหลังการผ่าตัดข้อกำหนดสำหรับศัลยแพทย์อิสระเมื่อมาถึงก็พบว่ามันเป็นการผ่าตัดขนาดเล็กมันก็ง่ายมากขึ้นสำหรับเรา “
เนื่องจากหลิงรันสนใจเรื่องนี้เขาจึงตั้งใจฟังหมอหวังอย่างจริงจรังและถามว่า “แล้วทำไมต้องเป็นอย่างงั้น”
“ ก่อนที่จะพูดถึงเรื่องนี้ฉันต้องบอกคุณบางอย่างยังมีความเสี่ยงบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับการผ่าตัดอิสระ” หมอหวังพูดเหมือนหมอที่พูดถึงความเสี่ยงในการผ่าตัด” ความเสี่ยงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการผ่าตัดอิสระคือการผ่าตัดอาจล้มเหลว หากผู้ป่วยต้องการทำมันให้ยุ่งยาก เขาสามารถกล่าวหาเราว่าผิดกฎหมายในการให้ยาที่ผิดในท้ายที่สุดเราก็ไม่สามารถโต้แย้งใดๆได้และคุณก็รู้ว่าอัตราความสำเร็จของการปลูกถ่ายนิ้ว บางครั้งความล้มเหลวก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เราจะทำอย่างไร?
“ทำการประเมินก่อนการผ่าตัดหรือป่าว” หลิงรันพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อหาคำตอบของเขา
หมอหวังหัวเราะออกมาดัง ๆ “หากการประเมินก่อนผ่าตัดมีประโยชน์เราไม่จำเป็นต้องพูดถึงอัตราความสำเร็จอย่างไรก็ตามการประเมินก่อนผ่าตัดยังคงมีความจำเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับความเชี่ยวชาญของเราเราเอาผู้ป่วยสูบบุหรี่ที่คุณรักษาไว้ก่อนหน้านี้มาเป็นตัวอย่าง การผ่าตัดกับใครก็ตามที่เป็นพวกชอบสูบบุหรี่นั้นเสี่ยงทั้งสิ้น “
“โอ้.”
“ประเด็นสำคัญคือโรงพยาบาลที่จ้างเราต้องคุ้นเคยกับผู้ป่วยและต้องรับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้น” หมอหวังยิ้มด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า “ทำเฉพาะการผ่าตัดผู้ป่วยในโรงพยาบาลที่คุ้นเคยเพื่อให้มันตรงไปตรงมา: นี่เป็นหลักการเดียวที่เรายึดถือขอบเขตของผู้ป่วยของเรารวมถึงญาติและเพื่อนของโรงพยาบาลอื่นเท่านั้นมันเป็นหลักการของหมอทุกคนนอกจากนี้หมดคำถามแล้ว “
“ ญาติและเพื่อนของแพทย์จากโรงพยาบาลที่จ้างเราเหรอ? หลิงรันค่อนข้างตกใจ ผู้ป่วยต้องการการผ่าตัดปลูกถ่ายนิ้วเนื่องจากส่วนใหญ่ติดอยู่ในอุบัติเหตุ แต่อาจไม่ได้รับการผ่าตัดเฉพาะที่
หมอหวังถอนหายใจ “ ดังนั้นไม่มีโอกาสมากที่เราจะไปโรงพยาบาลอื่นและทำการผ่าตัดอิสระคุณจะเข้าใจหลังจากที่คุณรู้จักแพทย์มากขึ้นยิ่งคุณมีความเป็นแพทย์มากเท่าไหร่คุณก็ยิ่งมีโอกาสในการผ่าตัดอิสระมากขึ้นเท่านั้น”
หมอหวังเขามีอายุประมาณห้าสิบปีซึ่งเขาได้รู้จักหมอสองสามคนจากโรงพยาบาลทั้งหมดที่ได้มาตรฐานในจังหวัดโดยเฉพาะเมื่อมาพบแพทย์ที่แผนกศัลยกรรมมือของโรงพยาบาลเหล่านั้น ในปีก่อนหน้านี้เมื่อสาขาการผ่าตัดมือเฟื่องฟูเป็นครั้งแรกมีเพียงไม่กี่คนในวงการแพทย์ คงไม่เป็นการกล่าวเกินจริงหากจะกล่าวว่าหมอหวัง รู้จักพวกเขาทุกคน
จากมุมมองของหมอหวัง เพื่อนและญาติของหมอเหล่านั้นเป็นประตูให้เขาเป็นศัลยแพทย์อิสระ
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับหลิงรันซึ่งเป็นคนหนุ่มมันเป็นเรื่องธรรมดาที่หัวหน้าแพทย์หมอหวังต้องการสร้างความได้เปรียบทางจิตวิทยาเล็กน้อยกับเขา
หลิงรันไม่รู้เรื่องนี้
เขาไม่สนใจรายได้ที่แพทย์ได้รับจากการทำศัลยกรรมอิสระหรือความเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง แม้ว่ารายได้ 5,000 หยวนจะค่อนข้างมากสำหรับแพทย์ธรรมดา แต่สำหรับหลิงรันที่มีเงินมากกว่า 100,000 หยวนในบัญชีธนาคารของเขาและไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเอาเงินไปใช้อะไร เงินก็ไม่ใช่สิ่งที่น่าดึงดูดสำหรับเขา .
ความเสี่ยงในการผ่าตัดโดยอิสระนั้นเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว ทุกช่วงเวลาอากาศของจีนเต็มไปด้วยแพทย์หลายร้อยคนหรือหลายพันคนที่บินไปรอบ ๆ เพื่อทำศัลยกรรมอิสระ แพทย์ทั้งหมดที่มีคุณสมบัติในการทำศัลยกรรมอิสระนั้นเป็นกระดูกสันหลังของโรงพยาบาลนั้น ๆ หลายครั้งแพทย์ต้องจ่ายค่าชดเชยโรงพยาบาลสูงถึง 1,000,000 หยวนถ้าพวกเขาไปหางานทำ ดังนั้นหากโรงพยาบาลต้องจัดการหมอเพราะเขาทำศัลยกรรมอิสระก็เท่ากับโรงพยาบาลกำลังเผาเงินของตัวเองอยู่
นั่นคือแนวคิดของหัวหน้าแพทย์หวังเช่นกัน
โรงพยาบาลหยุนหัวให้เงินเดือน 10,000 หยวนและโบนัสเท่ากันทุกเดือน เมื่อรวมกับรายได้ภายนอกเขาจะได้รับประมาณ 40,000 หรือ 50,000 หยวนต่อเดือน แม้ว่ามันจะไม่ใช่ผลรวมเล็ก ๆ น้อย ๆ จากมุมมองทางจิตวิทยาและวัตถุ แต่หมอหวัง ยังคงไม่เต็มใจที่จะยกเลิกการผ่าตัดอิสระซึ่งจ่าย 10,000 หยวนต่อการผ่าตัด
ที่สำคัญกว่านั้นแพทย์อาวุโสอย่างเขาคือคนที่วางนโยบายของโรงพยาบาล ด้วยเหตุนี้เขาจึงไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับคดีที่แพทย์ถูกลงโทษเนื่องจากการผ่าตัดอิสระในทั้งจังหวัดฉางชี ซึ่งมันเป็นเรื่องเล็กน้อยมากในโรงพยาบาลหยุนหัว
บางครั้งหมอหวังยังคิดว่าแม้ว่าจะเพิกถอนใบอนุญาตของเขาแล้วเขาก็สามารถทำการต่อใบอนุญาตอีกครั้งในอีกสองปีต่อมา เขาไปอีกขั้นหนึ่งเพื่อคิดว่าเขาสามารถทำหน้าที่ในทีมแพทย์ทีมหนึ่งที่นั่นและทำหน้าที่อื่นได้ไม่เป็นปัญหา
เนื่องจากหมอหวังเป็นถึงแพทย์อาวุโสเขาจึงได้รับโอกาสให้หาผู้ช่วยไปกับเขาโดยนั้งชั้นธุรกิจไปด้วยกัน
… ..
โรงพยาบาลเมืองหยางหยวง
ผู้อำนวยการกองศัลยกรรมกระดูกและข้อกงหมินทำหน้าที่เตรียมการที่จำเป็นอย่างจริงจังในห้องผ่าตัดและโดยเฉพาะอย่างยิ่งการตรวจสอบอุปกรณ์การผ่าตัดที่เพิ่งซื้อใหม่ จากนั้นเขาเตือนแพทย์หนุ่มเกี่ยวกับเวลาที่จะทำการผ่าตัดก่อนที่เขาจะพบกับครอบครัวของผู้ป่วยจากนั้นตรวจสอบรายละเอียดอีกครั้งเช่นค่าผ่าตัด
แม้ว่าแผนกศัลยกรรมกระดูกและข้อได้ระบุค่าใช้จ่ายในการเดินทางของนายแพทย์หมอหวังมายังเขตอหยางหยวง แต่ผู้ป่วยยังคงต้องจ่ายค่าธรรมเนียมผู้เชี่ยวชาญของหมอหวัง
จากมุมมองของแพทย์เงินจำนวนเท่านี้นี้ถือว่าคุ้มค่าเพราะผู้ป่วยไม่จำเป็นต้องผ่านความเจ็บปวดจากการเดินทางไปหาการรักษาในโรงพยาบาลหยุนหัวซึ่งอยู่ห่างออกไปสองสามชั่วโมง นอกจากนี้ผู้ป่วยยังไม่ต้องกังวลกับการได้รับการรักษาจากหัวหน้าแพทย์ที่ยังไม่ได้รับการเรียกร้อง แต่หัวหน้าแพทย์หวังซึ่งเป็นหนึ่งในหัวหน้าศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดแม้ในจังหวัดฉางชีซึ่งมันก็เหมาะสมที่จะปฏิบัติเช่นนี้กับเขา
นอกเหนือจากนั้นการพักรักษาตัวในโรงพยาบาลเมืองหยางหยวนแทนที่จะเป็นโรงพยาบาลหยุนหัวในช่วงสี่สิบถึงห้าสิบวันมันทำให้ญาติของผู้ป่วยประหยัดค่าเดินทางไปได้มาก
ในความเป็นจริงหากญาติของผู้คนในวงการแพทย์มีอาการเจ็บป่วยรุนแรงทางเลือกแรกของพวกเขาคือการจ้างแพทย์ที่มีชื่อเสียงเป็นศัลยแพทย์อิสระ มีสองวิธีในการค้นหาศัลยแพทย์อิสระ: วิธีแรกจะผ่านการแนะนำของเพื่อนร่วมงาน สิ่งที่สองคือการอ่านตำราเรียน พวกเขาแค่ต้องการหาตำราเรียนที่พูดถึงความเจ็บป่วยที่เกี่ยวข้องและดูชื่อของคนที่เขียนและแก้ไขมัน ทั้งหมดของพวกเขาจะเป็นผู้เชี่ยวชาญในสาขาของพวกเขาและตั๋วให้คำปรึกษาของพวกเขาขายโดยจะมีเลทราคาระหว่างร้อยถึงหลายพันหยวน แต่ค่าธรรมเนียมในการผ่าตัดอิสระจะไม่เกิน 50,000 หยวน ส่วนใหญ่เสียค่าใช้จ่ายน้อยกว่านั้น
อย่างไรก็ตามมุมมองของคนในนั้นไม่ได้เป็นตัวแทนมุมมองของสาธารณชนเสมอไป นี่คือเหตุผลที่กงหมินต้องตรวจสอบสองสามครั้งกับครอบครัวของผู้ป่วยเกี่ยวกับค่าใช้จ่าย เขาได้เห็นวิธีที่ผู้ป่วยจำนวนมากที่หันไปปรึกษากับหมอ ที่พวกเขาสามารถพบได้เมื่อป่วยหนัก และแม้ว่าพวกเขาจะเป็นกังวลเมื่อพวกเขาป่วยพวกเขาก็จะบ่นเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายหลังจากที่พวกเขารักษาเสร็จ สิ่งนี้สามารถนำไปสู่ความขัดแย้งได้
ในขณะที่เขาสังเกตเห็นปัญหาดังกล่าวกงหมินจะยกเลิกการผ่าตัดที่ศัลยแพทย์มืออาชีพทำและควรย้ายผู้ป่วยไปที่โรงพยาบาลอื่นแทนที่จะทำให้ผู้เชี่ยวชาญไม่พอใจที่จะถูกจ้างแทน
นับตั้งแต่ปีนี้กงหมินมีความกระตือรือร้นในการว่าจ้างผู้เชี่ยวชาญเนื่องจากเขาต้องการเริ่มดำเนินการผ่าตัดรักษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งการผ่าตัดทำศัลยกรรมนิ้วในแผนกของเขา
และในแผนกศัลยกรรมกระดูกและข้อของโรงพยาบาลเมืองหยางหยววน ซึ่งกงหมินเองก็อายุห้าสิบสองปีแล้ว แพทย์ที่เข้าร่วมทั้งหมดและรองหัวหน้าแพทย์ที่มีมาตรฐานเดียวกันก็อายุประมาณสามสิบถึงสี่สิบเช่นกัน แม้ว่าพวกเขาจะไม่สนใจว่าพวกเขาจะรู้สึกอับอายหรือไม่ที่จะต้องเข้ารับการฝึกอบรมจากสถานที่ต่าง ๆ เช่นแผนกศัลยกรรมมือของโรงพยาบาลหยุนหัวในยุคนี้พวกเขาจะไม่ชินกับความอ่อนโยนและยอมจำนนอีกต่อไปแม้ว่าพวกเขาต้องการ .
มันง่ายกว่าที่จะจ้างผู้เชี่ยวชาญจากภายนอกมาสอนพวกเขาแทนที่จะส่งแพทย์ที่มีอยู่ไปฝึกอบรมในภาคบริการ
นี่คือเหตุผลที่โรงพยาบาลระดับต่าง ๆ มารวมตัวกันตามประสบการณ์ของพวกเขาในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
ทุกคนในแผนกศัลยกรรมกระดูกและข้อเห็นด้วยกับวิธีของกงหมินในการทำสิ่งต่างๆ วันนี้ไม่มีใครเตรียมการผ่าตัดและรอให้ผู้เชี่ยวชาญมาถึงแทน
ในตอนนี้มีพยาบาลสาวเธอนั้นเป็นคนที่เฉื่อยชานิดหน่อยอยู่บริเวณนั้นเพื่อรอตอนรับ…จนกระทั่งพวกเขาเห็นหลิงรันออกจากรถ
“นี่เป็นผู้เชี่ยวชาญจากโรงพยาบาลหยุนหัวหรอ”
“ เขาอาจเป็นหมออายุน้อยที่มาพร้อมกับผู้เชี่ยวชาญ”
“มันเป็นไปไม่ได้หมอนอนทั้งคืนตลอดเวลาเขาจะมีผิวพรรณเปล่งปลั่งได้อย่างไร”
“ฉันไม่เคยเชื่อเลยเมื่อมีคนพูดถึงแพทย์หล่อในโรงพยาบาลหยุนหัวตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าหมอจากโรงพยาบาลหยุนหัวหล่อจริงๆ … “