ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 77

โรสและโจเซฟินกำลังพูดคุยกันหลังจากได้รับรู้ข่าวอันน่าตกใจ สำหรับโรส การพูดคุยครั้งนี้จะทำให้ชีวิตเธอเปลี่ยนไปตลอดกาล แม้ว่าเธอจะดูเหมือนพูดคุยอย่างผ่อนคลายและเป็นมิตร แต่ลึก ๆ แล้วเธอกำลังระมัดระวังกับคำตอบของเธอ

“คุณอาเรส…”

โจเซฟินพลันดึงมือของโรสอย่างน่ารักเพื่อแก้ไขคำพูดของเธอ “พี่สะใภ้ เรียกฉันด้วยชื่อเถอะค่ะ ในเมื่อคุณคือแม่ของเจนส์และเด็ก ๆ คุณก็จะเป็นพี่สะใภ้ของฉันตลอดไป อย่าทำตัวห่างเหินเลย”

โรสจึงแก้ไขคำพูดตัวเองอย่างจริงใจ “โจเซฟิน…ตอนนี้คุณรู้แล้วถึงการมีตัวตนของร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้ ฉันไม่รู้ว่าคุณมีแผนจะทำอย่างไรต่อ? คุณจะบอกทุกอย่างกับเจย์ หรือว่าคุณจะช่วยฉันปกปิดความจริงต่อไป?”

โจเซฟินไม่เข้าใจ “ทำไมฉันถึงบอกพี่ฉันไม่ได้ล่ะ? ในฐานะพ่อของเด็ก เขามีสิทธิ์ที่จะรู้การมีตัวตนของพวกเขาสิ? พี่สะใภ้ พี่ชายของฉันจะต้องอิ่มเอมใจแน่ถ้ารู้ว่าร็อบบี้น้อยกับเซ็ตตี้มีตัวตน”

เซ็ตตี้เงยหน้าขึ้นแล้วกล่าวกับโจเซฟิน “คุณพ่อไม่ได้ชอบหนู เขาบอกว่าหนูเป็นเด็กไร้มารยาทและป่าเถื่อน หนูก็ไม่ชอบเขาเหมือนกัน ฮึ่ม”

โจเซฟินพูดไม่ออก พ่อลูกคู่นี้ยังไม่ได้พบกันอย่างเป็นทางการ แต่พวกเขากลับมีความแค้นต่อกันแล้วเหรอ?

โรสกล่าวอย่างฟุ้งซ่าน “ถูกต้อง พี่ชายคุณจะอิ่มเอมใจมาก แต่ฉันจะหัวใจสลายจนตาย โจเซฟิน มันก็จริงที่พี่ชายคุณรักเด็ก ๆ เหล่านี้ แต่ในเวลาเดียวกัน ความเกลียดของเขาที่มีต่อฉันก็เป็นของจริง เพื่อประโยชน์ของเด็ก ๆ เขาจะต้องทำให้เรื่องนี้กลายเป็นการฟ้องขอเลี้ยงดูบุตรในชั้นศาล บอกฉันหน่อย ด้วยอำนาจอันเหลือล้นของเขากับคนไร้พลังแบบฉัน ฉันจะเอาอะไรไปสู้กับเขา?”

“พี่สะใภ้…” โจเซฟินเริ่มเข้าใจว่ามีเพียงโรสเท่านั้นที่จะเข้าใจถึงความหมดหวังและใจที่ปวดร้าวที่เธอพบเจอ ขณะที่ต้องซ่อนร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้มาตลอดหลายปี

“โจเซฟิน มันเป็นเหมือนการฆ่าตัวตายในตอนที่ฉันหลงรักพี่ชายคุณ ฉันไปเหยียบหางเขาเข้าตอนที่ฉันแอบให้กำเนิดลูกสามคนนี้ มันเป็นการฝ่าฝืนความต้องการเขา และตอนนี้ เขาก็รอไม่ไหวที่จะไล่ฉันไปให้ไกลสายตาเขา มันเจ็บปวดมากพอแล้วสำหรับฉันที่ต้องสูญเสียความรักของชีวิต แต่การสูญเสียศักดิ์ศรีและภาพลักษณ์ต่อหน้าเขานั้นเศร้ายิ่งกว่า ฉันไม่อยากเสียความสัมพันธ์สุดท้ายที่ฉันเหลือกับเขาอีก… ฉันขอร้องคุณ ได้โปรดให้เด็กอยู่กับฉันเถอะนะ”

น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของโรส เธอไม่เคยลดตัวเองลงมาต่ำขนาดนี้มาก่อน แต่เธอรู้ว่าถ้าเธอโน้มน้าวโจเซฟินให้เข้าข้างเธอไม่ได้ เธอจะสูญเสียทุกอย่างไป

เธอจะถูกไล่ออกไปโดยไม่เหลืออะไรเลย!

โจเซฟินประคองมือของโรส มองเธออย่างหมดหนทางและสงสาร หัวใจของโจเซฟินเองก็เจ็บปวดเพื่อเธอเช่นกัน

โจเซฟินและโรสแบ่งปันชะตาที่เหมือนกัน—ตกหลุมรักผู้ชายที่ไม่มีทางรักตอบ

โจเซฟินเคยได้รับรู้ถึงความน้อยเนื้อต่ำใจจากการผิดหวังในความรักมาแล้ว

ปีก่อน ถึงเธอจะเป็นนายหญิงน้อยของตระกูลอาเรส แต่เธอก็เดินทางไกลเพียงเพื่อพบชายที่เธอมีความรู้สึกให้ เธอทำไปเพื่อความรัก แต่สิ่งแรกที่เธอได้ยินเขาพูดคือคำถามอันเย็นชา “ทำไมคุณอยู่ที่นี่?”

ในตอนนั้น หัวใจเธอถึงกับหยุดเต้น

ก่อนที่พวกเขาจะพบกัน เธอจินตนาการเพ้อฝันถึงการตอบสนองแบบต่าง ๆ ที่เขาจะมอบให้เธอมากมาย แต่พวกมันก็แตกสลายเหมือนฟองสบู่เมื่อเขาถามเธอแบบนั้น

ในตอนนั้นเธอถึงได้รู้ว่า สำหรับความรัก ความจริงใจเพียงอย่างเดียวไม่สามารถเข้าถึงความรู้สึกของใครได้ หากเขาไม่ได้มีความรู้สึกให้เราตั้งแต่แรก

‘มันถูกที่โรสจะกังวลแบบนี้ เพราะมันชัดเจนว่าเธอไม่มีทางที่จะปลุกวิญญาณที่หลับไหลของพี่ชายได้’

‘ถ้าผู้ชายไม่ได้รักเธอมากพอ เขาจะเลวร้ายและอำมหิตมากกว่าผู้หญิง’

“พี่สะใภ้ ไม่ต้องห่วง ฉันจะยืนอยู่ข้างคุณไม่ว่าอย่างไรก็ตาม แต่ช่วยสัญญากับฉันก่อน เพื่อประโยชน์ของเด็ก ๆ อย่าเพิ่งหมดหวังในตัวพี่ชายฉันได้ไหม? บางทีสักวันหนึ่ง พี่ชายของฉันอาจค้นพบตัวเองแล้วยอมรับคุณ คุณช่วยให้โอกาสเขาอีกสักครั้งได้ไหม?” โจเซฟินกล่าวอย่างกล้าหาญ