MPESIH-ระบบจักรพรรดิได้เปรียบ ตอนที่ 281 กองพันทหารค่ายสู้ตายไม่ถอย!
เมื่อเกาชุน เห็นดังนั้น การแสดงออกของเขายังคงไม่เปลี่ยนแปลงอะไรเขาได้ตะโกนขึ้น” กระจายรูปแบบออกไป ฆ่าศัตรูที่พุ่งเข้ามา!”
” ขอรับ!”
ทหารของกองพันทหารค่ายได้แยกย้ายกันไปในทันที จากนั้น พวกเขาก็หยิบดาบเหล็กขึ้นมาตัดศีรษะและปิดล้อมทหารม้าที่พุ่งเข้ามา
พวกทหารม้า พยายามจะใช้ตะขอในการปิดล้อมกองพันทหารค่าย
ถ้ามันเป็นกองทัพธรรมดาทหารเหล่านี้คงพ่ายแพ้ไปแล้ว
แต่เพราะมีปัจจัยสําคัญหลายอย่างทําให้ไม่สามารถปิดล้อมกองพันทหารค่ายได้โดยง่าย
หนึ่งเลยกองพันทหารค่ายต่างก็เป็นทหารที่ถูกฝึกมาอย่างดี
พวกเขาสามารถตอบสนองต่อการโจมตีของทหารม้าได้หลากหลายรูปแบบ
ในไม่ช้าศพของทหารม้าของพวกคนเถื่อนทางตอนเหนือก็ล้มลงกับพื้น
” แม่งเอ้ย!”
ถัวปาหง ที่เฝ้าดูจากทางด้านหลังคํารามออกมาด้วยความโกรธ” บอกทัพหน้าให้พวกมันลงจากหลังม้าทั้งหมดและสังหารทหารเหล่านี้!”
เมื่อคําสังถูกส่งลงมา ทหารม้าที่เหลืออยู่นับหมื่นได้ลงจากหลังม้าแต่ละคนได้หยิบดาบเฉพาะของตนเองออกมา
เกาชุน ผงะเล็กน้อยเมื่อเห็นการกระทําของพวกคนเถื่อน เขาแทบไม่อยากจะเชื่อเลย
ลงจากหลังม้า?
พวกคนเถื่อนนั้นทรงพลังเพราะม้าของพวกเขา
หากพวกเขาลงจากหลังม้าอีกฝ่ายก็แทบไม่ได้แตกต่างอะไรไปจากทหารธรรมดาของอาณาจักรหนานหยาน!
ถ้าหากแม่ทัพผู้สั่งการฉลาดพอพวกเขาคงเลือกที่จะถอยทัพและไปจัดระเบียบทหารม้าใหม่อีกครั้ง
หากมองย้อนกลับไปมีไม่รู้ตั้งกี่ครั้งที่ ทหารโล่ของ กองพันทหารค่าย เกือบพลาดและไม่สามารถหยุดการโจมตีจากทหารม้าได้ทัน
เกาชุน ไม่เข้าใจว่า ทําไมแม่ทัพของพวกคนเถื่อนทางตอนเหนือ ถึงเลือกที่จะให้ทหารม้าลงจากหลังม้ากลายเป็นทหารราบแทน
แต่เขารู้ว่าตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่จะระเบิดพลังของกองพันทหารค่ายออกมา
”เข้าค่ายรวมพลเดินทัพ!”
“ทะเยอทะยานที่จะมีชีวิต มอบความตายแก่ศัตรู!”
ทหารทั้งหมดที่ได้ยินคําสั่งของเกาชุน พวกเขาได้กลับมารวมทัพพร้อมกับผลักดันไปข้างหน้า
พวกคนเถื่อนที่บุกเข้ามาล้วนถูกตัดศีรษะโดยไม่มีข้อยกเว้น
คนเถื่อนนับสองหมื่นนายในเวลาไม่ถึงชั่วโมงก็เหลือไม่ถึงสองพันคน
” หัวหน้า หากเป็นแบบนี้ต่อไปพวกเราแพ้แน่!”
แม่ทัพคนนึงมองไปที่ ถัวปาหง และ กล่าวพูดอย่างกังวล” ถ้าข้าเดาไม่ผิด กองทัพนี้ จะต้องเป็น กองพันทหารค่าย ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในอาณาจักรหนานหยาน หากขึ้นสู้แบบนี้ต่อไป พวกเราคงไม่อาจทําลายภูเขาเหยียนซานได้!”
” กองพันทหารค่าย?”
ถัวปาหง ขมวดคิ้วแน่น แน่นอนว่าเขารู้จักชื่อเสียงของทหารค่ายนี้
อย่างไรก็ตาม ข่าวจาก นิกายดาบวิญญาณ ไม่ใช่ว่า พวกกองพันทหารค่าย กําลังต่อสู้กับทหารของอาณาจักรอู่เซียง ที่เมืองเร้ดเมเปิ้ลไม่ใช่หรอ?
ทําไมถึงมาปรากฏตัวที่ภูเขาเหยียนซานได้?
” หัวหน้า ข้าแนะนําว่าให้พวกเรารีบทําลายกองพันทหารค่ายนี้โดยเร็ว หาก อ๋องมณฑลเอินหลง ตอบสนองและส่งกองทัพขนาดใหญ่มายังแนวหน้าของภูเขาเหยียนซานมันจะเป็นเรื่องยากสําหรับเราที่จะบุกฝ่าภูเขาเหยียนซานไปได้” แม่ทัพคนนี้ได้รายงานต่อถัวปาหง
“คิดว่าข้าโง่หรือยังไง”
ถัวปาหง ตะคอกด้วยความโกรธ” ตอนนี้กองพันทหารค่ายอยู่ตรงหน้าพวกเรา คิดว่าพวกมันจะปล่อยให้ทหารม้าของพวกเราผ่านไปได้?”
“หัวหน้า แม้ว่า กองพันทหารค่ายจะแข็งแกร่ง แต่ถ้าพวกเราส่งทหารไปปิดล้อมและไม่ได้ปะทะโดยตรง เลือกที่จะใช้พลธนูแทน แนวหน้าของพวกมันจะต้องป้องกันแน่ จากนั้นเราค่อยให้ทหารม้าลอบขึ้นเขาไป แม้ว่าพวกมันจะแข็งแกร่งแต่พวกมันก็ไม่อาจปิดทางเข้าภูเขาเหยียนซานได้ทั้งหมด”
“ด้วยวิธีนี้ พวกเราจะสูญเสียน้อยมาก ตามข้อมูลที่พวกเราได้รับมา บนภูเขาเหยียนซานด่านกําแพงเมือง มีทหารเพียงไม่กี่ร้อย หากพวกเรายึดครองที่นั่นได้ พวกเราจะสามารถยึดภูเขาเหยียนซานได้ทั้งหมด”
“ตราบใดที่เรายึดครองภูเขาเหยียนซานได้สําเร็จ เราก็สามารถเข้าสู่เขตชนบทของมณฑลเอินหลง จากนั้นก็ดักฆ่าพวกทหารที่เข้ามาได้!” แม่ทัพคนนี้ กล่าวแนะนํา
ดวงตาของ ถัวปาหง ได้สว่างวาบขึ้น เขามองไปที่ ภูเขาเหยียนซาน ตามที่แม่ทัพของเขากล่าว ภูเขาเหยียนซาน ไม่ได้ถูกปิดกั้นโดยกองพันทหารค่ายทั้งหมด
เพียงแต่ก่อนหน้านี้ เขามุ่งเน้นไปที่การทําลายทหารราบที่อยู่ตรงหน้าเลยไม่ได้สังเกตุเห็นสิ่งนี้
“ฮ่าฮ่าเป็นความคิดที่ดี ถ้าเรายึดครองภูเขาเหยียนซานได้เมื่อไหร่ ข้าจะหาสาวงามที่สวยที่สุดในมณฑลเอินหลง เพื่อตอบแทนเจ้า!”ัวปาหง เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
” ขอบคุณ หัวหน้า!” แม่ทัพคนนี้รู้สึกดีใจมาก
ถัวปาหง ไม่ได้พูดอะไรอีก เขาได้ส่งสัญญาณมือให้ กองทัพของเขาเข้าปิดล้อมทหารค่ายทันที
ในเวลาเดียวกัน เขาก็ส่งทหารม้าไปรุกเข้าประชิดกําแพงเมืองโดยพยายามเข้าใกล้ภูเขาเหยียนซานตามคําพูดของแม่ทัพของเขา
เกาชุน ที่เห็นการเคลื่อนไหวของศัตรู เป็นธรรมชาติที่เขาจะรู้ว่าอีกฝ่ายกําลังคิดอะไร
หากกลยุทธ์ของศัตรูสําเร็จ ภูเขาเหยียนซาน จะต้องถูกยึดครองไปอย่างแน่นอน ถึงตอนนั้น ไม่เพียงแต่ อีกฝ่ายสามารถบุกเข้ามณฑลเอินหลงได้ กองพันทหารค่ายของเขาก็จะถูกปิดล้อมตายด้วยเช่นเดียวกัน
แต่ตอนนี้ เขามีทหารไม่มากนักมันเป็นการยากที่จะปิดกั้นทางขึ้นภูเขาเหยียนซานทั้งหมด
เขามองไปที่มันและกัดฟันแน่น” แยกขบวน 7 ทัพ!”
เมื่อทหารค่ายได้ยินดังนั้น พวกเขาก็แยกย้ายกันไปทันที โดยก่อตัวเป็นกลุ่มเล็ก ๆ เจ็ดทัพ
หลังจากกระจายตัว แน่นอนว่าประสิทธิภาพการรบโดยรวมของกองพันทหารค่ายก็ลดลงอย่างมาก แต่มันสามารถปิดกั้นเส้นทางขึ้นภูเขาเหยียนซานได้ทั้งหมด
“ไอ้เวรเอ้ย,มันทําลายแผนการของข้าอีกแล้ว!” ถัวปาหงใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ
แม่ทัพที่ให้ความคิดเขาก่อนหน้านี้ได้หัวเราะออกมา” หัวหน้า ไม่จําเป็นต้องกังวล ตอนนี้ กองพันทหารค่าย ก็แยกตัวกันออกไป รูปแบบการป้องกันของพวกมัน ไม่ได้แข็งแกร่งเช่นก่อนหน้านี้ ตอนนี้ ทหารม้าของพวกเราสามารถเอาชนะกองพันทหารค่ายได้!”
ถัวปาหง รู้สึกดีใจมากที่ได้ยินเช่นนั้นเขาจึงสั่งการทันที” กองทัพทั้งหมดเคลื่อนพล!”
ทหารม้า ที่ได้ยินเสียงต่างก็ตะโกนขึ้นทีละคน และ พุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
ตุบ!
ตุบ!
ตุบ!
กองทัพทหารม้าที่พุ่งเข้าใส่รูปแบบทหารเล็ก ๆ 7 กอง ไม่นาน คนของกองพันทหารค่ายก็ถูกสังหารอย่างรวดเร็ว
มันเป็นการสูญเสียอย่างหนัก
ฟวับ!
เกาชุน ได้ฆ่าทหารม้าที่พุ่งเข้ามา เมื่อเขาเห็นว่า กองพันทหารค่าย ที่เขาสร้างขึ้นมา สูญเสียไป 1 กอง ทําให้หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
แม้จะเป็นตอนเมืองว่านเหอ ที่ต้องเผชิญหน้ากับศึกใหญ่ทัพนับล้านของอาณาจักรซีหยาง หรือ กองทัพของอาณาจักรเซียงนับแสน กองพันทหารค่ายของเขาก็สูญเสียไม่เคยเกิน 300 คน
แต่ตอนนี้ ทหารที่เหลือกว่า 7,000 นาย ต่างหายไปหนึ่งในเจ็ดจากการโจมตีของทหารม้า
เขารู้สึกเจ็บปวดยิ่งนัก!
“สู้ตายห้ามถอยอย่างเด็ดขาด!
“ทะเยอทะยานที่จะมีชีวิต มอบความตายแก่ศัตรู!”
เกาชุน ได้คํารามออกมา”เข้าชาร์จ!”
“ทะเยอทะยานที่จะมีชีวิต มอบความตายแก่ศัตรู!”
เดิมการต่อสู้เช่นนี้ ทหารของกองพันทหารค่าย ควรจะสิ้นหวัง แต่พอได้ยินคําปลุกกําลังใจพวกเขากลับนึกเหิมกันอย่างมาก และ ไม่มีใครที่รู้สึกสิ้นหวัง
เกาชุน รู้ว่า ตอนนี้ พวกเขาไม่สามารถอยไปได้แล้ว ถ้าเกิดพวกเขาถอยไป ภูเขาเหยียนซานก็จะถูกยึด คนนับล้านในมณฑลเอินหลง ก็จะกลายเป็นทาสและถูกฆ่าโดยพวกคนเถื่อนศึกครั้งนี้ทหารกองพันค่ายจะขอสู้ตายไม่มีวันถอย
” ฆ่า!”
เกาชุน ได้ตะโกนและทุ่งนําหน้าทหารไป
เขากําลังทุ่มทั้งหมดที่มีในการหยุดศัตรูไม่ให้ยึดครองภูเขาเหยียนซาน
เพื่อซื้อเวลาให้กองทัพสนับสนุนจากมณฑลเอินหลงมาถึง
ศึกนี้แม้จะตายก็ไม่เป็นไร!
เขาจะสู้ตายไม่มีวันถอย!