ตอนที่ 282 การจู่โจมของศัตรูในมหาสงคราม 2
ตอนที่ 282 การจู่โจมของศัตรูในมหาสงคราม 2
แม้จะหาเจอแต่ก็ไม่สามารถเข้าไปได้
เนี่ยหานไม่คิดว่าคนเหล่านี้จะมีอิทธิพลมากพอต่อแผนการสู้รบของเขา เฉกเช่นเดียวกับนวนิยายของอู่กงจื่อที่มักจะทำให้ผู้คนดูถูก
น่าเสียดายที่ตัวเขาคิดผิดไปหนึ่งสิ่ง ไม่คาดคิดว่าองค์หญิงสามจะมาที่นี่ด้วยตนเอง
ขณะที่กองกำลังศัตรูเร่งรีบมาที่ศูนย์ระบบควบคุม สวี่หลิงอวิ๋นกำลังยืนอยู่ที่ทางเข้าของศูนย์ ขณะที่ไกอาเป็นผู้รับผิดชอบในการไปติดตั้งระเบิด
กองกำลังศัตรูกำลังจะใช้ปืนจัดการสวี่หลิงอวิ๋น แต่ทันใดนั้นดวงตาของพวกเขาก็มืดบอดสนิท จนกระทั่งไร้การมองเห็น
สวี่หลิงอวิ๋นชักชอบการใช้พลังจิตมากขึ้นเรื่อย ๆ
ทั้งประหยัดพลังงานและประหยัดเวลา! แม้ว่าความต้องการของพวกเขาจะรวดเร็ว แต่การตอบสนองของเธอกลับเร็วกว่า!
ผู้ติดตามที่น่ารักหนึ่งพันคนกำลังรวบรวมพลังส่งมาให้เธออย่างต่อเนื่อง!
ไกอาติดตั้งระเบิดจนเสร็จเรียบและรีบคลานออกมา ก่อนจะวิ่งหนีออกไปกับสวี่หลิงอวิ๋นและจุดชนวนระเบิด!
ตู้ม!
ยานอวกาศของปีกพิสุทธิ์สั่นสะท้านไปทั้งลำด้วยแรงระเบิดมหาศาล ก่อนจะดับสูญลงในทันที
ขณะนี้เหลือเวลาเพียงสามนาทีเท่านั้นก่อนเกราะป้องกันพลังงานจะดับลง!
เนี่ยหานตกใจจนแทบจะร่วงลงจากเก้าอี้!
“เกิดอะไรขึ้น!?” เนี่ยหายโกรธจัด!
โชคร้ายที่ตอนนี้ห้องบัญชาการมืดสนิท และไม่มีแม้แต่แสงไฟส่องสว่าง!
คอมพิวเตอร์ปัญญาประดิษฐ์ส่งเสียงติดขัดและพยายามซ่อมแซมตัวมันเอง ทว่าการซ่อมแซมในครั้งนี้จะง่ายดายได้อย่างไร?!
“เปิดการซ่อมแซมตัวเอง… ซ่อมแซม… การซ่อมแซมล้มเหลว!”
“เปิดการซ่อมแซมตัวเอง… ซ่อมแซม… การซ่อมแซมล้มเหลว!”
“เปิดการซ่อมแซมตัวเอง… ซ่อมแซม… การซ่อมแซมล้มเหลว!”
…
เนี่ยหานรู้สึกรำคาญ เขาไม่รู้ว่าตนเองโชคดีหรือไม่ที่ยานอวกาศลำนี้มีระบบควบคุมสองระบบ
ระบบหนึ่งสำหรับการต่อสู้ และอีกระบบหนึ่งสำหรับความปลอดภัย
เพราะเหตุนี้ หากศูนย์ระบบควบคุมถูกระเบิด ยานอวกาศทั้งลำจะดำดิ่งสู่พื้นดินและพวกเขาจะได้แต่รอความตายเท่านั้น
“ด่วน! ไปจับตัวพวกบุกรุกมาให้ฉันเดี๋ยวนี้!” เนี่ยหานร้องตะโกนด้วยความขุ่นเคือง!
หุ่นยนต์ต่อสู้จำนวนนับไม่ถ้วนถูกเปิดใช้งาน และกระจายตัวออกไป!
เนี่ยหานหยิบดาบเลเซอร์และเดินออกไป!
ความล้มเหลวของตัวเองในครั้งนี้จะถูกบันทึกเอาไว้!
สวี่หลิงอวิ๋นและไกอาถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อเห็นว่าแหล่งกระจายพลังงานยังไม่ถูกกู้คืน ทั้งสองคนจึงรีบวิ่งหนีไป!
“นายรู้ไหมว่ากระสุนทั้งหมดถูกเก็บไว้ที่ไหน?” สวี่หลิงอวิ๋นและไกอาซ่อนตัวอยู่ในห้องขนาดเล็ก
“น่าจะอยู่ในเขตสามฝั่งตะวันออกครับ”
ไกอารู้สึกตื่นเต้นและตื่นตัวอยู่เสมอ!
แต่ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกภูมิใจ หากคาดเดาไม่ผิด คราวนี้เขาคงจะได้เป็นพลทหารชั้นหนึ่งอย่างแน่นอน! ฮ่า ๆๆ!
จะมีใครบ้างที่ไม่อยากประสบความสำเร็จ?
การติดตามองค์หญิงสามสามารถได้ความรับความดีความชอบมากมายจริง ๆ!
“เยี่ยม! ในเมื่อพวกเราอยู่ที่นี่แล้ว ถ้าไม่เอาของฝากติดไม้ติดมือไปหน่อย แล้วเราจะมาที่นี่ทำไม?”
“นั่นสิครับ! ท่านผู้บัญชาการพูดถูก!” ไกอารู้สึกตื่นเต้นกับการประสบความสำเร็จในครั้งนี้ ดวงตาของตัวเองเปล่งประกายไปด้วยความดีใจจนทำให้สูญเสียความเป็นตนเอง
และทันทีที่พวกเขาโผล่ออกไป หุ่นยนต์จำนวนนับไม่ถ้วนก็เริ่มโจมตีพวกเขาอย่างบ้าคลั่ง!
“เชี่ย! หุ่นยนต์พวกนี้รู้ได้ไงว่าเราเป็นมิตรหรือศัตรู?”
สวี่หลิงอวิ๋นหยิบดาบเลเซอร์ขนาดมหึมาออกมาและหั่นหุ่นยนต์ออกเป็นสองส่วนในคราวเดียว รวมถึงกำแพงเงินบริเวณรอบข้างก็ถูกหั่นสะบั้น
หุ่นยนต์วิ่งไล่ล่า ขณะที่สวี่หลิงอวิ๋นวิ่งหนีและใช้อีกมือฟันพวกมัน
ยานอวกาศถูกดาบเลเซอร์ของสวี่หลิงอวิ๋นหั่นออกเป็นชิ้น ๆ ทั่วทั้งลำ!
เหล่าทหารที่อยู่เบื้องหลังหุ่นยนต์จ้องมองยานอวกาศที่ถูกสับออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยด้วยหัวใจที่เจ็บปวด!
เนี่ยหานเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับ 8 ดาวที่คิดว่าตนเองสามารถจับดาบได้ด้วยมือเปล่า และปราบปรามพวกนอกรีตสารเลวทั้งหลายของจักรวรรดิชิงเหย้าได้!
สวี่หลิงอวิ๋นหยุดวิ่งหลังจากหุ่นยนต์มีจำนวนลดน้อยลง เธอหยุดนิ่งและฆ่าพวกมันโดยตรง ก่อนจะหันไปเล่นงานเหล่าทหารที่อยู่ด้านหลังหุ่นยนต์!
ทหารเหล่านี้จะสามารถเอาชนะสวี่หลิงอวิ๋นที่อยู่ในระดับ 9 ดาวได้อย่างไร?
เมื่อเห็นว่าสวี่หลิงอวิ๋นกำจัดหุ่นยนต์เบื้องหน้าและเดินเข้ามาหาพวกเขา สีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปและวิ่งหนีไปด้วยเท้าเปลือยเปล่า
ไกอาที่เดินตามหลังโห่ร้องสนับสนุน ขณะที่ยังตรวจสอบตำแหน่งในแผนที่ ตามที่องค์หญิงสามกล่าวไว้พวกเขาจะต้องค้นหาคลังกระสุน
ตามเส้นทางปัจจุบันยังต้องใช้เวลาถึงสิบนาทีและต้องก้าวผ่านอีกประมาณสี่ห้าเขตแดน
ณ ห้องบัญชาการ
หลังจากที่การยิงกันของยานอวกาศปีกพิสุทธิ์ลดน้อยลง ความกดดันของเหล่าทหารก็ลดต่ำลงเช่นกัน
ขณะเดียวกันชาลี รองผู้บัญชาการหน่วยการสู้รบฟื้นขึ้นมาหลังจากถูกตะปบ เขารู้สึกเป็นห่วงองค์หญิงสามอย่างมาก ทว่าต้องกัดฟันสู้และออกคำสั่งให้ทหารเปิดฉากโต้กลับอย่างบ้าคลั่ง เพื่อใช้วิกฤตให้เป็นประโยชน์
จิตใจของทหารจากเครื่องบินรบของจักรวรรดิปีกพิสุทธิ์ไม่มั่นคงเล็กน้อย
เนื่องจากพวกเขาขาดการติดต่อจากผู้บัญชาการ!
ทหารที่บาดเจ็บสาหัสไม่สามารถกลับไปที่พักรักษาตัวที่ยานอวกาศได้ทันเวลา แม้อยากจะกลับไปเติมลูกกระสุนแต่ไม่สามารถทำได้ อีกทั้งยังไร้ซึ่งการตอบกลับ
บุคคลที่ไม่มั่นคงในสนามรบถูกจัดว่าเป็นข้อห้ามที่สำคัญ!
เหล่าทหารจากจักรวรรดิชิงเหย้าต่างต้องหักห้ามใจ ต้องการต่อสู้กับพวกสารเลวที่บุกรุกล้ำเส้นเข้ามา!
สวี่หลิงอวิ๋นไล่ตามทหารของจักรวรรดิปีกสุทธิ์อย่างป่าเถื่อน ขณะที่ไกอาวิ่งไล่ตามก้นของสวี่หลิงอวิ๋นอีกที
ทหารจากจักรวรรดิปีกพิสุทธิ์รู้ราวกับว่าพวกเขาตกเป็นเป้าหมายของอสุรกายตัวร้าย! หลายคนกำลังวิ่งและตระหนักได้ว่า เอ๊ะ? แล้วพลังดวงดาวของเราล่ะ? ไหนจะพลังจิตของเราอีก?
พวกเขากลายเป็นคนธรรมดาได้อย่างไร?!
เนี่ยหานถือดาบเลเซอร์ไว้ในมือขณะมองดูเหล่าทหารวิ่งมาทางด้านหน้าของเขาอย่างบ้าคลั่ง เขารู้สึกโกรธจัดและเริ่มด่าทอ “พวกนายทำบ้าอะไรกัน? อย่างกับเห็นผี เจอผีกันมาหรือไง?!”
“ไสหัวไปให้พ้น! น่าละอายใจแทนชาวปีกพิสุทธิ์ชะมัด!” เนี่ยหานก่นด่าและตบหน้าทหารที่อยู่ด้านหน้าเขา ปรากฏว่าทหารเหล่านั้นเตรียมพร้อมรับกับคำด่าทอ
ทหารซ่อนตัวอยู่ด้านหลังจำนวนมาก! จนเนี่ยหานแทบจะถูกฝูงทหารเบียดเสียดจนล้มลงกับพื้น!
“โย่! เจ้าหน้าที่ระดับสูงงั้นเหรอ?” เสียงของหญิงสาวดังขึ้น
เนี่ยหายกระชับมือแน่น และค่อย ๆ เงยศีรษะขึ้น จ้องมองคนคนหนึ่งตรงหน้าเขาที่อยู่ในชุดเกราะ
“แกคือคนจากจักรวรรดิชิงเหย้าที่ระเบิดศูนย์ควบคุมงั้นเหรอ?” เนี่ยหานจ้องมองคนที่อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาเย็นชา
ไกอารีบวิ่งหอบตามหลังมา
และเห็นคนทั้งสองคนหันหน้าเข้าหากันภายในชั่วพริบตา
“หมายความว่า…รุ่นพี่!” ไกอาเปลี่ยนคำพูดในช่วงเวลาวิกฤต หากมีใครสังเกตเห็นว่าผู้บังคับบัญชาการของเขาแอบเข้ามาถึงแกนกลางของฐานทัพศัตรู ทุกคนจะต้องจับตัวพวกเขาไปอย่างแน่นอน
เนี่ยหานไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติ และเล็งดาบเลเซอร์ในมือไปทางสวี่หลิงอวิ๋น “กล้าหาญนักนะ!”
สวี่หลิงอวิ๋นแสยะยิ้มและกล่าวว่า “กล้าดียังไงถึงขึ้นมาวิ่งเล่นบนยานอวกาศ? จะบอกว่ายานอวกาศของพวกแกดีมากนะ แต่สิ่งเดียวที่ห่วยแตกก็คือวัสดุที่ทำมาจากโลหะเงินพวกนี้ไงล่ะ! ตัดง่ายเป็นบ้าเลย!”
เนี่ยหานหัวเราะเยาะเมื่อได้ยินคำพูดดังกล่าว!
“แกคิดว่าตัวเองเป็นระดับ 9 ดาวหรือไง? ถึงมาตัดยานรบอวกาศได้น่ะ!” เนี่ยหานยิ้มเยาะ “มาประลองดาบกับฉันหน่อยเป็นไง?!”