บทที่ 274 ผู้ชายก็ท้องได้

เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙]

บทที่ 274 ผู้ชายก็ท้องได้

“นั่นเขาเป็นบ้าอะไร?” ฉู่ชูเหยียนมองไปยังซือคุนที่หน้าซีดเผือดด้วยแววตาสับสน

ยิ่งไปกว่านั้นนางสังเกตเห็นเช่นกันว่าใบมีดลมที่อยู่รอบ ๆ เริ่มเสียการควบคุมและกำลังจะหายไป สิ่งนี้ลดแรงกดดันของนางได้อย่างมากทีเดียว!

“ตอนนี้เขาน่าจะกำลังสำนึกในความชั่วร้ายของตัวเอง” ซูอันเยาะเย้ย

ซือคุนย่อมคิดไม่ถึงว่าความเจ็บปวดที่เขาได้รับนั้นคือความเจ็บปวดจากการคลอดบุตร ไม่มีผู้ชายคนใดในโลกนี้ที่จะมีประสบการณ์แนวนี้มาเล่าแบ่งปันเรื่องราวความรู้สึกกับเขา และไม่มีผู้หญิงคนไหนพูดถึงเรื่องนี้ให้ผู้ชายที่ไม่ใช่สามีตัวเองได้ฟัง

เมื่อพบสถานการณ์ที่สิ้นหวัง ซูอันก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใช้ ‘สายตา เจ็บ-จน-ทรุด’ ผลของมันยอดเยี่ยม แต่น่าเสียดายที่เขาเหลือจำนวนครั้งการใช้งานอีกเพียงครั้งเดียวหลังจากนี้

ซูอันต้องการกำจัดซือคุนในทันที แต่เมื่อเห็นว่าเฉียวเสวี่ยอิงและคนอื่น ๆ วิ่งเข้ามาเพื่อปกป้องเจ้านายของตัวเองแล้ว ชายหนุ่มก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทิ้งความคิดนั้น ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา ไม่มีทางที่จะเอาชนะคนทั้งหมดได้

ซูอันครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะหยิบ ‘น้ำยาศรัทธาพี่น้อง’ ออกมาแล้วยื่นให้ฉู่ชูเหยียน “ที่รัก ดื่มนี่สิ”

“มันคืออะไร?” เมื่อเห็นขวดของเหลวที่น่าสงสัย ฉู่ชูเหยียนก็ลังเลเล็กน้อยที่จะดื่มสิ่งที่ซูอันเสนอให้นาง

“นี่คือยาฟื้นฟู ไม่ต้องกังวลไป มันไม่มีพิษและผลข้างเคียง ที่สำคัญมันจะทำให้เจ้ากลับมาอยู่ในสภาพสมบูรณ์ทันที!”

ซูอันไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่ที่จะนำมันออกมาใช้เพราะนี่เป็นขวดเดียวที่เขาเหลืออยู่ ดังนั้นการทำให้เช่นนี้มันไม่ต่างอะไรกับเขากำลังยื่นชีวิตสำรองให้อีกฝ่าย

แต่อย่างไรก็ตาม เขารู้ดีว่าจุดสำคัญของการที่จะสามารถเอาชีวิตรอดครั้งนี้ได้นั้นขึ้นอยู่กับฉู่ชูเหยียน เห็นได้ชัดว่าความแข็งแกร่งของตนเองไม่เพียงพอที่จะจัดการกับผู้บ่มเพาะระดับห้าในตอนนี้ ไม่ต้องพูดถึงว่ามีกลุ่มผู้บ่มเพาะระดับสี่และผู้บ่มเพาะระดับสามอยู่ด้วย ซึ่งหากฉู่ชูเหยียนสามารถฟื้นคืนพลังได้เต็มที่ นางน่าจะสามารถพลิกสถานการ์ณเลวร้ายนี้ให้กลับเป็นดีได้ และนอกจากนี้ นางคือภรรยาของเขาเอง

ฉู่ชูเหยียนจ้องที่ซูอันอย่างเงียบ ๆ ครู่หนึ่งก่อนที่จะพยักหน้าในที่สุด “ก็ได้!”

จากนั้นนางก็ยกขวดขึ้นดื่มจนหมดภายในอึกเดียว

พูดตามตรง สิ่งที่นางทำอยู่มีความเสี่ยงอย่างเหลือเชื่อ และอยู่ไกลเกินขอบเขตที่นางคุ้นเคย ในฐานะลูกสาวของตระกูลขุนนาง มีผู้คนมากมายที่จ้องจะเอาชีวิต และยิ่งไปกว่านั้น รูปลักษณ์ที่งดงามของนางยังดึงดูดความต้องการทางเพศของผู้ชายรอบ ๆ ตัว ทำให้ตัวนางไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องระมัดระวังสิ่งรอบข้างตลอดเวลา

นางถูกสอนให้ไม่รับอาหารจากผู้อื่น และไม่ยอมให้น้ำดื่มของตนเองพ้นสายตา การเลี้ยงดูเช่นนี้ทำให้นางสามารถรักษาตัวเองให้ปลอดภัยได้มาจนถึงตอนนี้

หากเป็นตามปกติถ้ามีใครมอบขวดของเหลวแปลก ๆ แบบนี้ให้นาง นางจะเพิกเฉยต่อมัน หรือถ้าคนที่ยื่นขวดให้เป็นคนพิเศษ นางจะยอมรับมันด้วยรอยยิ้ม แต่จะไม่ยอมดื่มมันลงไป

แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง หลังจากที่มองเข้าไปในดวงตาของซูอัน นางได้ฝ่าฝืนกฎที่นางตั้งไว้สำหรับตัวเองทั้งหมด

เป็นเพราะเขาเป็นสามีของนางหรือเปล่า?

หรือเป็นเพราะสัมผัสได้ถึงความจริงใจในสายตาของเขาหรือเปล่า?

หรือเป็นเพราะสีหน้าไม่เต็มใจของเขา?

แม้แต่ในขณะที่นางดื่มมัน นางก็ยังรู้สึกสับสนในใจ

นางไม่ได้หวังอะไรมากสำหรับ ‘ยาฟื้นฟู’ ของซูอัน ด้วยภูมิหลังและความแข็งแกร่งของอีกฝ่าย มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะมีของดีอยู่ในความครอบครอง

แต่แล้วในทันใดนั้นความคิดของนางก็ต้องเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงเมื่อรู้สึกได้ถึงพลังงานอันอบอุ่นที่พุ่งผ่านแกนกลางของร่างกายไปยังแขนขาของตน ความเจ็บปวดจากอาการบาดเจ็บของนางและพลังงานชี่ที่ปั่นป่วนในร่างกายก็เริ่มบรรเทาลงอย่างรวดเร็ว

“เจ้าให้ยาอะไรข้ามา? ทำไมมันมีพลังรักษาที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้?” ฉู่ชูเหยียนถามด้วยความประหลาดใจ

“เป็นยาที่อาจารย์ของข้าให้มา ว่ากันว่าสามารถชุบชีวิตได้แม้กระทั่งซากศพ เป็นอย่างไรบ้าง? ตอนนี้อาการบาดเจ็บของเจ้าหายดีแล้วหรือยัง?” ซูอันถาม

ก่อนหน้านี้ เมื่อฉู่จงเทียนและฉินหว่านหรูสอบสวนเกี่ยวกับภูมิหลังของเขา ชายหนุ่มได้อ้างว่าชายลึกลับคนหนึ่งได้สอนวิธีบ่มเพาะให้ มันคงสมเหตุสมผลดีที่จะโยนเรื่องนี้ไปให้ ‘อาจารย์’ ของเขาด้วย มิฉะนั้นฉู่ชูเหยียนจะเริ่มสงสัยเขาอีกครั้ง…

“อาจารย์ของเจ้าจะต้องเป็นคนที่น่าเกรงขามอย่างยิ่ง!” ฉู่ชูเหยียนกล่าว “แม้ว่าข้ายังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ แต่อาการบาดเจ็บของข้าน่าจะหายแล้วประมาณ 6 ถึง 7 ส่วน ข้าไม่เคยพบเจอยาฟื้นฟูที่เหลือเชื่อเช่นนี้มาก่อนเลย!”

แม้แต่ยาฟื้นฟูที่ปรุงโดยผู้ที่มีความสามารถอย่างจี้เติ้งถู ก็ต้องใช้เวลาพอสมควรจึงจะได้ผล แต่ยานี้สามารถรักษาอาการบาดเจ็บได้ในทันที ถ้าขายตามท้องตลาด คงไม่อาจประเมินมูลค่าของมันได้!

“แน่นอน! เห็นไหมล่ะว่าสามีของเจ้าเป็นผู้ชายที่น่าทึ่งจริงๆ!” ซูอันตอบรับด้วยความยินดี แต่แล้วเขาก็เพิ่งสะดุดกับคำพูดบางอย่างที่นางพูดออกมาและขมวดคิ้ว “เดี๋ยวก่อนนะ เจ้าบอกว่าอาการบาดเจ็บของเจ้าหายแค่ 6 ถึง 7 ส่วนเองงั้นเหรอ?”

“ใช่ พวกมันฟื้นฟูในทันทีเลยล่ะ ทำไม? มันยังดีไม่พอเหรอ? ตอนนี้อาการของข้าดีพอที่จะต่อสู้ได้แล้ว” ฉู่ชูเหยียนพอใจกับผลลัพธ์ของยาฟื้นฟูนี้เป็นอย่างมาก ดังนั้นนางจึงไม่เข้าใจว่าทำไมซูอันถึงมีสีหน้าไม่พอใจ

แน่นอนว่ามันยังไม่เพียงพอ! ครั้งสุดท้ายที่ดื่มไป ชายหนุ่มสามารถรักษาบาดแผลได้ในทันที เหตุใดชูเหยียนจึงแตกต่างไป เป็นไปได้ไหมว่าผลของสิ่งที่เขาได้รับจากระบบจะลดลงถ้ามอบให้กับผู้อื่น?

ไม่…นั่นไม่สมเหตุสมผลเลย!

เดี๋ยวนะ!

ซูอันนึกขึ้นได้ว่า ‘น้ำยาศรัทธาพี่น้อง’ มีวงเล็บอยู่หลังชื่อของมันด้วยตัวอักษร S ซึ่งน่าจะหมายความว่า small ใช่ไหม? ถ้างั้นมันก็แปลว่าหากเป็นผู้บ่มเพาะระดับสูงมันคงไม่อาจรักษาให้หายได้ทั้งหมดในขวดเดียวจริงไหม?

ประสบการณ์การเล่นเกมหลายปีในชีวิตก่อนหน้านี้ช่วยให้เขาค้นพบความจริงได้อย่างรวดเร็ว ระดับการบ่มเพาะของฉู่ชูเหยียนนั้นสูงกว่าเขามาก ดังนั้นแม้ว่าชายหนุ่มจะสามารถฟื้นคืนพลังได้เต็มที่ นั่นก็ไม่ได้หมายความว่านางจะสามารถทำเช่นเดียวกันได้

“อ๊าก เจ็บโว้ยๆ!” ซือคุนอุทาน

ไม่ว่าพลังใจของเขาจะแข็งแกร่งเพียงใด ความเจ็บปวดที่เกิดจากการคลอดบุตรก็ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์จะทานทนได้ง่าย ๆ เมื่อเขาเริ่มร้องไห้ออกมา เขาก็ไม่สามารถหยุดได้อีกต่อไป เสียงกรีดร้องของความเจ็บปวดที่หลุดออกจากปากของเขา ทำให้ทุกคนตกตะลึง

“นายน้อย ท่านเป็นอะไรหรือเปล่า?”

พวกลูกน้องของเขาต่างตื่นตระหนก พวกเขาไม่สามารถเข้าใจได้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาไม่เห็นบาดแผลใด ๆ บนตัวซือคุนเลย แต่ทำไมนายน้อยของพวกเขาถึงดูทุกข์ทรมานขนาดนี้?

ใบหน้าของซือคุนบิดเบี้ยวจากความเจ็บปวดอย่างมากจนทำให้เขาไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้

เฉียวเสวี่ยอิงเหลือบมองซูอันอย่างหวาดกลัว นางบอกได้ว่าซือคุนกำลังทุกข์ทรมานจากอาการแบบเดียวกับที่นางเคยเป็นในตอนนั้น นางคิดว่ามันอาจเป็นเรื่องบังเอิญ แต่กลับกลายเป็นว่าซูอันเป็นคนทำให้เกิดจริงๆ!

ซูอันได้สติและตะโกนว่า “เร็ว ฆ่าพวกมัน!”

ฉู่ชูเหยียนไม่รู้ว่าทำไมจู่ ๆ ซือคุนถึงต้องเจ็บปวดขนาดนี้ แต่ในที่สุดโอกาสก็มาถึงจนได้

ดังนั้นนางจึงพุ่งไปหาซือคุนทันที และแม้ว่านางจะเคลื่อนไหวรวดเร็วอย่างเหลือเชื่อ ทว่าท่วงท่าของนางยังคงงดงาม ชวนให้นึกถึงเทพธิดาตัวจริง!

ใบหน้าของเฉียวเสวี่ยอิงเปลี่ยนเป็นซีดขาว นางยกมือขึ้นและส่งกลุ่มเถาวัลย์ไปทางฉู่ชูเหยียนด้วยความหวังว่าจะหยุดการโจมตีนี้ได้

ฉู่ชูเหยียนวาดกระบี่ของนางอย่างใจเย็นแล้วฟาดฟันไปที่เถาวัลย์ที่มุ่งมาหานาง เมื่อเถาวัลย์ถูกกระบี่สัมผัส เพียงชั่วพริบตาเถาวัลย์ทั้งหลายก็ถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งทันทีก่อนจะตกลงสู่พื้นอย่างรุนแรงและสูญเสียความสามารถในการเคลื่อนไหวไป

เมื่อเห็นจังหวะนี้ เฉียวเสวี่ยอิงจึงรีบหยิบขวดยาออกมาแล้วโยนไปให้ลูกน้องคนหนึ่งของซือคุนและพูดว่า “เร็วเข้า ป้อนยานี้ให้นายน้อย!”

ซูอันตื่นตระหนก เขาไม่รู้ว่ายานั้นคืออะไร แต่ถ้าเดาไม่ผิดมันมีโอกาสสูงที่หากซือคุนกินมันเข้าไป ซือคุนอาจจะหายจากอาการปวดท้อง ดังนั้นเขาจึงพุ่งออกไปทันทีเช่นกัน

เขาตั้งใจแน่วแน่ที่จะล้มซือคุนขณะที่อีกฝ่ายยังทรุดตัวลงอยู่กับพื้น!