ตอนที่ 288 คําสั่งฆ่า
ก่อนที่พวกคนเถื่อนสองคนจะพูดจบลู่เฟิงก็ได้ฆ่าเขาไปแล้ว
เขามองไปที่คนเถื่อนคนสุดท้ายและกล่าวถาม” เจ้ามีอะไรจะบอกข้าหรือไม่?”
“เจ้า…รอเดี๋ยวข้าจะบอก ข้าจะบอก!” คนเถื่อนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
ขณะที่ลู่เฟิงกําลังจะลงมือฆ่าคนผู้นี้ด้วยดาบอีกฝ่ายก็ไม่ลังเลที่จะปริปากออกมา
คนเถื่อนได้คุกเข่าลงกับพื้นและพูดขึ้น” ถ้าข้าบอกเจ้า เจ้าให้สัญญาหรือไม่ว่าจะไม่ฆ่าข้า?”
” พูดมา!”
” พวกเขา….พวกเขาทั้งไปรวมตัวกันที่คฤหาสน์เจ้าเมืองเพื่อเฉลิมฉลอง” คนเถื่อนได้พูดทันที
ฟวั่บ!
แต่หลังจากที่เขาพูดเสร็จ ลู่เฟิง ก็ลงมือฆ่าอีกฝ่าย
สําหรับพวกคนเถื่อนไม่ว่าใครเขาจะไม่มีความปราณี!
“นํากองกําลังทั้งหมดไปที่คฤหาสน์เจ้าเมือง”
” ขอรับ!”
ลู่เฟิง ได้นํากองทัพไปที่คฤหาสน์เจ้าเมืองทันที
ก่อนที่เขาไปถึงคฤหาสน์เจ้าเมือง ลู่เฟิง ก็ได้ยินเสียงพวกคนเถื่อนตะโกนอยู่ข้างใน
มันเป็นเสียงแห่งการเฉลิมฉลองอย่างแท้จริง
เสียงกองทัพของลู่เฟิงหากเคลื่อนขบวนขนาดใหญ่มากเกินไปจะทําให้ศัตรูแตกตื่น
นี่เป็นเหตุผลว่าทําไม ลู่เฟิง จึงนําทหารเพียงหมื่นคนเข้าไปในคฤหาสน์ของเจ้าเมือง
” ฆ่า!”
ลู่เฟิง ได้ออกคําสั่งให้ทหารจํานวนมากรีบเข้าไปในคฤหาสน์เจ้าเมือง
“ข้าศึกบุกโจมตี!”
ในไม่ช้าเสียงตะโกนโห่ร้องของพวกคนเถื่อนก็ดังขึ้นในคฤหาสน์เจ้าเมือง
ไม่นานเสียงกรีดร้องก็ได้หยุดลง ขณะที่ ลู่เฟิง กําลังเดินเข้าไป เม่ยหลาน ก็เดินออกมากล่าวพูดด้วยความโกรธ”ฝ่าบาท คนพวกนี้สมควรตายอย่างแท้จริง พวกมันสมควรถูกสับเป็นหมื่น ๆ
ชิ้น!”
ลู่เฟิง แปลกใจ น้อยครั้งที่ เหม่ยหลาน จะเป็นฝ่ายพูด
เกิดอะไรขึ้นด้านใน?
เขาเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว แต่เมื่อเขาเห็นฉากหนึ่งในลานคฤหาสน์เจ้าเมืองใบหน้าของเขาก็กลายเป็นมืดมนและน่ากลัว
กลางสนามมีหญิงสาวมากกว่ายี่สิบคนบนตัวมีร่องรอยของการถูกกระทําชําเรานับไม่ ถ้วนทั้งยังนอนหมดลมหายใจอยู่กลางสนาม
ที่นี่เต็มไปด้วยสิ่งโสมม
พวกคนเถื่อนที่แต่งกายไม่เรียบร้อยตายเกลื่อนกราดไปหมด
บางคนกระทั่งกําลังดื่มต่ำกับสุราและกินเนื้อย่างก่อนที่กําลังจะตาย
” ฆ่า!”
” ต้องฆ่า!”
ลู่เฟิง เต็มไปด้วยความโกรธและคํารามออกมา”ฆ่าพวกคนเถื่อนให้หมด!”
”นําปากกาหมึก,กระดาษ มาให้ข้า!”
เธอไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าลู่เฟิง ต้องการจะทําอะไร แต่ เธอรีบไปเอาปากกาและกระดาษหมึกอย่างดีมาจากคฤหาสน์ของเจ้าเมือง
ลู่เฟิง ประทับอยู่ที่ลานบ้านมือถือปากกาหมึกและเขียนลงไปบนกระดาษอย่างรวดเร็ว
กล้าที่จะสังหารชาวอาณาจักรหนานหยานของข้าที่มีรากฐานมากกว่าร้อยปีรังแกคนของข้าถูกถูกคนของข้าเหยียดหยามคนของข้า ฆ่าชาวอาณาจักรหนานหยานของข้า
ในอาณาจักรหยูโจว พวกคนเถื่อน ได้มาอาศัยปักหลักลงฐานอยู่ใกล้ ๆ ที่แห่งนี้ พวกมันกระหายสงคราม ปล้นสะดมแย่งชิงอาหารจากอาณาจักรใกล้เคียง ทําให้ อาณาจักรโดยรอบได้รับความเดือดร้อนโดยทั่ว
ความป่าเถื่อนของพวกมัน อาณาจักรหนานหยาน ของข้า ได้ประสบปัญหาอย่างหนัก เมื่อสามสิบปีก่อน ในมณฑลซีหยาง มีผู้คนมากกว่า 2.6 ล้านคนถูกสังหาร หญิงสาวเด็กและคนแก่ ต่างก็ตกตายตามกัน วันนี้ มีผู้คนกว่า 2.3 ล้านคนในมณฑลเฮยเสียน อาณาจักรหนานหยาน ถูกสังหารอย่างเลือดเย็นไร้ผู้รอดชีวิต
ทั้งหมดนี้มีมากมายเกินกว่าจะบรรยายได้
คนเถื่อนในปัจจุบันต้องการครอบครองดินแดนของข้ามากขึ้น มีความทะเยอทะยานไร้สิ้นสุดสุขสมหวังกับการปล้นสะดมเข่นฆ่าผู้อื่น ย่ำยีหญิงสาวไร้ทางสู้
พวกคนเถื่อนทุกคนล้วนมีบาปมหันต์!
วันนี้ ข้า ลู่เฟิง จักรพรรดิแห่งอาณาจักรหนานหยาน ให้สัตย์สาบานว่าจะลบพวกคนเถื่อนทางตอนเหนือให้หมดไปจากโลก ข้าจักแสดงให้พวกมันทุกคนรับรู้ถึงการที่กล้ามาเหยียดหยามอาณาจักรหนานหยานของข้า
หากใครในดินแดนหยูโจว ต้องการเข้าร่วมอุดมการณ์นี้ หรือ ทุกฝ่ายในทวีปคิวชู คิดมีใจอยากสังหารพวกคนเถื่อน เพื่อล้างแค้นให้กับประเทศและประชาชน ข้ายินดีต้อนรับพวกท่านเสมอ
นี่คือเนื้อหาที่ ลู่เฟิง เขียน ถึงการสังหาร ล้างบ้าง พวกคนเถื่อนทั้งหมด
วันนี้เขาได้เขียนคําสั่งขึ้นมาเพื่อจัดการกับพวกคนเถื่อน
เพียงแค่มองไปที่เนื้อหาก็สามารถเข้าใจเจตนาที่อยากจะฆ่าพวกคนเถื่อนของลู่เฟิงได้
ทันทีที่คําสั่งนี้ออกไป ความเกลียดชังของผู้คนทางตะวันตกเฉียงใต้ของหยูโจว ย่อมต้องเปิดเผยออกมาอย่างแน่นอน มันจะก่อให้เกิดคลื่นแห่งการสังหารพวกคนเถื่อนไม่จบไม่สิ้น
แน่นอนว่า ถ้าคําสั่งนี้ออกมา พวกคนเถื่อนทั้งหมด จะถือว่าอาณาจักรหนานหยานเป็นศัตรูของพวกมันและต้องรีบกําจัดอย่างรวดเร็ว
“ส่งคําสั่งนี้ให้จินยี่เหว่ย ให้พวกเขาไปเผยแพร่มันโดยเร็วที่สุด บอกว่า ข้าจะรออยู่ที่เมืองฉางซาน ให้เหล่านักรบผู้กล้าหาญที่มีใจอยากล้างบางพวกคนเถื่อนมาที่นี่!”ลู่เฟิง ได้ยื่นส่งคําสั่งให้ เฉินกัง
“นี่”
เขามองไปที่ ลู่เฟิงด้วยอาการลังเลเล็กน้อยเขาได้กล่าวถาม” ฝ่าบาท หากคําสั่งนี้ถูกแพร่ออกไป พวกคนเถื่อนทั้งหมดอาจจะส่งกองกําลังเข้าโจมตีสามมณฑลทางตอนเหนือมากขึ้น และมันจะไม่มีวันจบสิ้น”
“ถ้าอยากนั้นพวกมันคงต้องรีบหน่อย!”
ลู่เฟิงหัวเราะเยาะออกมา” ทันทีที่คําสั่งถูกส่งออกไป พวกคนเถื่อนแน่นอนว่าพวกมันต้องการอยากจะสังหารข้า แต่ในตะวันตกเฉียงใต้ของหยูโจว มีใครบ้างที่ไม่มีใครเกลียดชังพวกคนเถื่อน ? เหล่าคนเก่งจากทุกสารทิศจะมารวมตัวกันที่อาณาจักรหนานหยานถือเป็นสรวงสวรรค์ของข้า”
“ถึงตอนนั้น พวกคนเถื่อนคงไม่กล้าทําอะไรโดยไม่คิด ข้าจะใช้เวลานั้นฟื้นฟูสามมณฑลทางตอนเหนือและสุมกําลังรอและค่อยบุกที่ราบทางตอนเหนือ!”
เมื่อเขาได้ยินเขาก็อดไม่ได้ที่จะยกนิ้วให้กับลู่เฟิง”ฝ่าบาททรงปรีชายิ่งนักแม้ว่าพวกคนเถื่อนจะแค้นเคืองต่อฝ่าบาทแต่พวกมันก็ไม่อาจทําอะไรฝ่าบาทในเวลาอันสั้นได้”
ลู่เฟิง ถอนหายใจออกมา”เดิม ข้าก็อยากจะล้างบางพวกมันโดยเร็ว แต่ตอนนี้ ข้าไม่มีกองทัพมากมายในมือ ทําให้ข้าเองก็ยังไม่สามารถจัดการกับพวกมันทั้งหมดได้ในตอนนี้!”
ในความเป็นจริง ลู่เฟิง ต้องการล้างบางพวกคนเถื่อนโดยเร็วที่สุด
เขาได้ยินความโหดร้ายปาเถื่อนของพวกคนเถื่อนมาบ้างแต่ไม่คิดเลยว่ามันจะมากขนาดนี้
ระหว่างทางที่เขามาถึงคฤหาสน์เจ้าเมืองเขาได้ตระหนักถึงความโหดร้ายถึงขั้นชั่วร้ายของพวกคนเถื่อน
พวกมันไม่เลือกปฏิบัติและฆ่าทุกคนที่เห็น
แม้แต่คนบริสุทธิ์ก็ไม่มีข้อยกเว้น
ลู่เฟิง แม้จะไม่กล้าพูดว่าตนเองบริสุทธิ์แต่เขาก็ไม่เคยฆ่าผู้บริสุทธิ์ไร้ทางสู้ เว้นเสียแต่ว่าคนผู้นั้นจะมีความแค้นหยั่งรากลึกหรือทําความผิดบาปที่ไม่สามารถให้อภัยได้
เพราะสิ่งที่เขาต้องการคือการปกครองอาณาจักรไม่ใช่การเข่นฆ่าอาณาจักรอื่น ๆ
แต่สิ่งที่พวกคนเถื่อนทําคือการฆ่าคนธรรมดาไม่เว้นแม้แต่เด็ก
ดังนั้นพวกมันสมควรตายอย่างไร้ความปราณี!
ฆ่าคนเถื่อนทั้งหมดบนโลกเพื่อคืนความสงบสุขให้กับคนในโลก
เฉินกัง ได้หยุดพูดและจากไปทันที
มณฑลหยู่ซิง เป็นสถานที่แรกที่ได้รับคําสั่งฆ่า!
โดยเฉพาะผู้คนที่หลบหนีมาจากมณฑลเฮยเสียน ทันทีที่พวกเขาได้ยินคําสั่งฆ่าพวกเขาก็ลุกขึ้นและรีบมุ่งหน้าไปที่เมืองฉางซานทีละคนติดตาม จักรพรรดิ ลูเฟิง สังหารพวกคนเถื่อนทั้งหมด
ในชนบทมณฑลหยู่ซึ่งมีแม่เฒ่าคนนึงกําลังพูดคุยกับชายหนุ่มอยู่
“เหมินเอ๋อร์ จงไปรับใช้ฝ่าบาท ติดตามเขาสังหารพวกคนเถื่อนพวกนั้นและล้างแค้นให้กับผู้คนในมณฑลเฮยเสียน นี่คือสิ่งที่เจ้าสมควรกระทํา”แม่เฒ่ากล่าวขณะที่มองไปที่ชายหนุ่มตรงหน้าเธอ