บทที่ 254 ปราบพุทธะพิชิตชัย
พุทธะพิชิตชัย?
เมื่อหานเจวี๋ยเห็นชื่อนี้ เขาก็รู้สึกประหม่าขึ้นมาในทันที
เขารีบตรวจสอบตำแหน่งของพุทธะพิชิตชัย พบว่าเจ้าหมอนี่กำลังซ่อนตัวอยู่ในส่วนลึกของห้วงอากาศว่างเปล่า กำลังเข้าฌานเพื่อรักษาบาดแผลของตน
ตั้งแต่ที่ยกระดับระบบ ระยะการตรวจจับของแบบจำลองการทดสอบก็ได้รับการยกระดับด้วยเช่นกัน พุทธะพิชิตชัยอยู่ห่างจากโลกเขย่าพิภพอยู่มาก แม้ผู้บำเพ็ญระดับมหายานทั่วไปรีบเดินทางเพียงใดก็ยังต้องใช้เวลาอยู่พอสมควร
แน่นอนว่าหากเป็นหานเจวี๋ยที่ต้องการจะไป เขาใช้เวลาเพียงชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น
หานเจวี๋ยอาศัยโอกาสในขณะที่พุทธะพิชิตชัยกำลังรักษาตัวอยู่นี้ ทำแบบจำลองการทดสอบทันที
ไม่กี่อึดใจต่อมา
หานเจวี๋ยลืมตาขึ้น ท่าทางดูแปลกประหลาด
พุทธะพิชิตชัยก็เท่านี้เองหรือ
ความสามารถระดับนี้ก็สามารถทำอันตรายยอดแม่ทัพเทพและเจียงอี้ได้แล้วหรือ
เหตุใดเขาถึงได้รู้สึกว่าก็แข็งแกร่งกว่าเจียงอี้เพียงไม่กี่เท่าเท่านั้น ไม่ได้แข็งแกร่งจนถึงขั้นน่าหวาดกลัว
ช้าก่อน
หรือเป็นเพราะอาการบาดเจ็บ?
เป็นไปได้มาก!
หานเจวี๋ยราวกับกำลังครุ่นคิด
ร่างกายของเจ้าหมอนี่กำลังบาดเจ็บหนัก แต่ก็ยังกล้ามา หรือว่าจะมีอุบายอะไร
หานเจวี๋ยระแวดระวังตัว มักรู้สึกอยู่เสมอว่ามีบางอย่างที่ผิดปกติ
เขาหยิบป้ายคำสั่งมรรคาสวรรค์ออกมาเพื่อติดต่อกับตี้ไท่ไป๋
เพียงไม่นาน พลังจิตก็เชื่อมต่อสำเร็จ
“ท่านผู้อาวุโส สถานการณ์ของพุทธะพิชิตชัยเป็นอย่างไรบ้าง” หานเจวี๋ยถาม
ตี้ไท่ไป๋ยิ้มและกล่าวว่า “ตอนนี้ร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส พละกำลังเหลือไม่ถึงหนึ่งในสิบ แต่ฝ่าบาททรงมีรับสั่งให้หยุดไล่สังหารเขา ข้าเองก็ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด บางทีอาจจะเป็นการไว้หน้าสำนักพุทธกระมัง”
บาดเจ็บสาหัส!
นี่เป็นเรื่องจริง ไม่ใช่ภาพลวงตา!
ดวงตาของหานเจวี๋ยเป็นประกาย
เหตุใดจักรพรรดิสวรรค์จึงทำเช่นนี้
เป็นไปไม่ได้เลยที่จะรักษาหน้าสำนักพุทธ หากเป็นเช่นนั้นจริง จะปล่อยให้พุทธะพิชิตชัยเข้าใกล้โลกเขย่าพิภพด้วยเหตุใดกัน
มีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว!
จักรพรรดิสวรรค์ต้องการทดสอบความแข็งแกร่งของหานเจวี๋ย!
หานเจวี๋ยพลันเข้าใจขึ้นมาในทันที
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นก็ไปจัดการเขาให้สิ้นซาก!
เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่จะตามมาในอนาคต!
ฉวยโอกาสในตอนที่เขากำลังบาดเจ็บ สังหารเขาทิ้งซะ!
หานเจวี๋ยใช้ระบบเพื่อปกปิดตบะของตนให้อยู่ระดับเซียนแท้ไท่อี่
เขาลุกขึ้นออกจากถ้ำเทวาฟ้าประทาน กระโจนเข้าสู่ห้วงอากาศว่างเปล่า
แบบจำลองการทดสอบก่อนหน้านี้ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าพุทธะพิชิตชัยในตอนนี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย
เขารีบมุ่งหน้าเหินไปทางพุทธะพิชิตชัยด้วยความรวดเร็ว
เมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายพลังของเขา พุทธะพิชิตชัยที่กำลังเข้าฌานบนบงกชสีทองก็ลืมตาขึ้น
พุทธะพิชิตชัยกวาดพลังจิตออกไป พบว่าผู้ที่มาใหม่นั้นอยู่ในระดับเซียนแท้ไท่อี่เพียงเท่านั้น เช่นนั้นเขาก็พลันผ่อนคลายความระมัดระวังลงในทันที
โลกมนุษย์อย่างไรก็คือโลกมนุษย์!
มิน่าเล่าพุทธะอาภรณ์ขาวถึงยอมที่จะอยู่ที่นี่ ด้วยตบะของพุทธะอาภรณ์ขาวเขาสามารถทำทุกอย่างที่เขาต้องการได้ในโลกมนุษย์แห่งนี้
ในเวลาเดียวกันนี่ก็พิสูจน์ได้แล้วว่าพุทธะอาภรณ์ขาวไม่ได้ถูกคุมขังอยู่ที่นี่ แต่ไปลี้ภัยในวังสวรรค์!
ความคิดของพุทธะพิชิตชัยประดุจดั่งไฟฟ้า คิดเข้าใจได้อย่างมากมาย
เวลานี้เอง หานเจวี๋ยกลับบินมาหาเขา
“ใต้เท้าคือใคร เหตุใดถึงมายังโลกมนุษย์ของข้า” หานเจวี๋ยเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง
พุทธะพิชิตชัยเอ่ยขึ้นอย่างราบเรียบ “ข้ามาเพื่อตามหาคน เจ้าทำเป็นไม่เห็นข้าก็แล้วกัน”
จะว่าไปก็น่าแปลก วังสวรรค์กลับไม่ได้ส่งผู้ใดมาไล่สังหารเขาต่อ
หรือว่าแม่ทัพสวรรค์ไม่พอใช้?
พุทธะพิชิตชัยลอบดูแคลน
เขาฆ่าสังหารทหารสวรรค์และแม่ทัพสวรรค์ไปจำนวนไม่น้อย แม้กระทั่งยอดแม่ทัพเทพระดับแนวหน้าของวังสวรรค์ก็ยังถูกเขาโจมตีจนได้รับบาดเจ็บสาหัส!
หานเจวี๋ยถามอย่างประหม่า “ท่านกำลังตามหาใครอยู่หรือ”
พุทธะพิชิตชัยเอ่ยอย่างอดรนทนไม่ได้ว่า “เกี่ยวอะไรกับเจ้า…”
ในเวลานี้เอง!
หานเจวี๋ยพลันลงมืออย่างรุนแรง กระบี่พิพากษาอนธการปรากฏอยู่ในมือของเขาแทบจะในทันที
เขายกกระบี่ขึ้นและฟันออกไป พลังกระบี่อันน่าสะพรึงกลัวปะทุขึ้น ความว่างเปล่าส่องประกายเจิดจ้า
มรรคกระบี่เทียมฟ้า!
ขั้นที่สอง!
ผ่ากรรม!
ใบหน้าของพุทธะพิชิตชัยเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก จิตใต้สำนึกทำให้เขายกแขนขึ้นเพื่อป้องกัน สองแขนไขว้ประสาน ใช้มหาพลังเวทของตนเข้าต่อต้าน!
ตู้ม!
พลังกระบี่แผ่กระจายไปทั่ว ในชั่วพริบตานั้นเอง พุทธะพิชิตชัยสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่ยากจะหยุดยั้งหอบหนึ่ง ท่ามกลางความมืดมิดนั้น มีบางอย่างในร่างกายของเขาถูกตัดขาด
มันคือกรรม!
เป็นไปได้อย่างไร!
มรรคกระบี่ใดกันที่กลับสามารถตัดผ่าผลกรรมได้
ในใจของพุทธะพิชิตชัยบังเกิดความรู้สึกอันตรายขึ้นมา เขาลุกขึ้นยืนในทันที แขนขวาของเขายกขึ้นสูง มีเสาทองคำขนาดใหญ่ยักษ์ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือ ดูราวกับมดกำลังยกต้นไม้ใหญ่ เกินจริงเป็นอย่างมาก
ใบหน้าของหานเจวี๋ยเย็นยะเยือก เขาสำแดงวิชาไตรวิสุทธิ์กำราบภูมิออกมาในทันที
เขาใช้มรรคกระบี่เทียมฟ้าในการตัดกรรมของพุทธะพิชิตชัยกับสำนักพุทธก่อนเป็นอันดับแรก เพื่อทำให้สำนักพุทธไม่สามารถคำนวณถึงพุทธะพิชิตชัยได้ หลังจากนั้นถึงเป็นการต่อสู้ที่แท้จริง!
ปราณกระบี่ขั้นเก้าพวยพุ่งขึ้นที่ด้านหลังของหานเจวี๋ย ก่อนที่เงากระบี่จำนวนมากมายนับไม่ถ้วนจะรวมตัวกันปรากฏขึ้น โจมตีไปยังพุทธะพิชิตชัยในทันที
พุทธะพิชิตชัยร้องคำรามลั่นออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว รู้แล้วว่าเดิมทีอีกฝ่ายนั้นไม่ใช่เซียนแท้ไท่อี่
จักรพรรดิเซียน!
คิดไว้แล้วว่าวังสวรรค์ไม่มีทางยอมแพ้!
พุทธะพิชิตชัยเกิดมาเพื่อการต่อสู้ แล้วจะหนีได้อย่างไร
เขาพลันกระโจนขึ้นในทันใด พุ่งเข้าหาหานเจวี๋ยอย่างไม่ลดละ ชั่วพริบตานั้นก็ถูกเงากระบี่นับล้านนับหมื่นกลืนกินโดยพลัน
หานเจวี๋ยฟาดกระบี่ด้วยความรวดเร็ว เงากระบี่ปรากฏขึ้นอย่างไร้ที่สิ้นสุด
เขาฟาดกระบี่ไปพลางนับถอยหลัง
“หก”
“ห้า”
หานเจวี๋ยระมัดระวัง ป้องกันไม่ให้จิตดั้งเดิมของพุทธะพิชิตชัยหลบหนี
เมื่อเขานับถึงหนึ่ง พุทธะพิชิตชัยก็ทนไม่ไหว กายเนื้อของเขาถูกฉีกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
ต่อต้านไม่ได้โดยสิ้นเชิง!
“เป็นไปได้อย่างไรกัน!”
พุทธะพิชิตชัยตกใจกลัว จิตดั้งเดิมพลันหลบหนีในทันที
หานเจวี๋ยที่เตรียมพร้อมไว้นานแล้ว สำแดงแสงเทพเบญจธาตุออกมา ยิงลำแสงห้าสีออกจากแขนเสื้อของเขาในทันที
แสงเทพเบญจธาตุ พลังวิเศษบรรพกาลที่มีพลังโจมตีรุนแรง สามารถบังคับช่วงชิงของวิเศษมาจากศัตรู และบังคับให้ทำลายค่ายกลได้!
รวมถึงสามารถช่วงชิงวิญญาณได้ด้วย!
สัญชาตญาณของพุทธะพิชิตชัยรู้สึกถึงวิกฤติ เมื่อเขาหันหน้าไปมองก็ถูกแสงเทพเบญจธาตุพัดพาไป บินกลับไปที่แขนเสื้อของหานเจวี๋ย
หานเจวี๋ยเหลือบสายตามอง พบว่ากายเนื้อของพุทธะพิชิตชัยกลับรวมกันขึ้นมาใหม่อีกครั้ง
ขอเพียงยังมีเลือดเนื้ออยู่ พุทธะพิชิตชัยก็สามารถรวมกายเนื้อขึ้นมาใหม่ได้อย่างรวดเร็ว!
หานเจวี๋ยร่ายคาถาในทันที กักขังกายเนื้อของพุทธะพิชิตชัย หลังจากนั้นนำมาใส่ไว้ในแขนเสื้อของตน
เขาหมุนกายเหาะทะยานกลับไปยังโลกเขย่าพิภพ
ภายในอารามเต๋าแห่งหนึ่ง
พุทธะอาภรณ์ขาวสายตานิ่งงัน สั่นสะท้านไปทั้งร่างกาย
เป็นไปได้อย่างไรกัน!
พุทธะพิชิตชัยถูกปราบแล้ว?
สู้ไม่ได้เลยแม้แต่น้อย?
อย่างไรเสียพุทธะอาภรณ์ขาวก็ไม่ใช่จักรพรรดิเซียน เขามองไม่ออกว่าพุทธะพิชิตชัยได้รับบาดเจ็บสาหัส พลังการต่อสู้ของหานเจวี๋ยกับพุทธะพิชิตชัยเพียงพอที่จะทำให้เขาหวาดกลัวได้
“ที่แท้แล้วเขาคือเทพอริยะจากที่ใดกันแน่”
ในใจของพุทธอาภรณ์ขาวหวาดหวั่น ทั้งเต็มไปด้วยความยินดี
ไม่แปลกใจเลยที่บรรพชนพุทธภควัตต้องมาหลบซ่อนอยู่ในที่แห่งนี้ และไม่แปลกใจที่โอรสจักรพรรดิสวรรค์ก็คำนับหานเจวี๋ยเป็นอาจารย์
ที่แท้หานเจวี๋ยก็คือผู้ทรงพลังที่ไร้ผู้ใดเทียมทาน
[พุทธอาภรณ์ขาวเกิดความประทับใจในตัวท่าน ความประทับใจในขณะนี้คือ 5.5 ดาว]
หานเจวี๋ยมองอักขระที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้า ไร้ความรู้สึกใด
เขานั่งลงบนเตียง นำจิตรับรู้จมดิ่งลงไปในทะเลแห่งดวงดาราที่อยู่ลึกลงไปในจิตวิญญาณของเขา
พุทธะพิชิตชัยถูกมหามรรคเวียนว่ายตายเกิดคุมขัง ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
พุทธะพิชิตชัยตื่นตระหนกอย่างถึงที่สุด
“เจ้าเป็นใครกันแน่”
พุทธะพิชิตชัยร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว รู้สึกประหม่ายิ่งนัก
วิญญาณไม่สามารถหลบหนีได้ เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของความตาย
เดิมทีหานเจวี๋ยคิดอยากจะถาม แต่หลังจากคิดดูแล้ว เขาก็ไม่รู้ว่าจะถามอะไร
อย่างไรเสียเขาก็ได้ล่วงเกินไปแล้ว แน่นอนว่าไม่สามารถปล่อยพุทธะพิชิตชัยให้ออกไปได้
เขากระตุ้นพลังเวทและปราณฟ้าบุพกาลภายในดวงดาราหลายร้อยล้านดวงเพื่อสังหารพุทธะพิชิตชัยในทันที
อย่างไรเสียพุทธะพิชิตชัยก็เป็นจักรพรรดิเซียนหกวัฏ แม้ว่าร่างกายจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่การที่จะสังหารเขาอย่างสมบูรณ์ก็ไม่ได้ง่ายดายถึงเพียงนั้น
แต่สิ่งที่หานเจวี๋ยมีคือเวลา
เขาไม่เชื่อว่าพุทธะพิชิตชัยจะเป็นซุนอู้คงจริงๆ ที่ผังแปดทิศหลอมเขาให้ตายไม่ได้
ถึงแม้จะเป็นซุนอู้คงจริงๆ เขาก็ไม่ใช่เจ้าสำนักลัทธิเต๋า!
…..
วังสวรรค์ อุทยานหลวง
จักรพรรดิสวรรค์วางแก้วสุราลงแล้วเอ่ยทอดถอนว่า “เจ้าเด็กนี่ เราไม่ได้มองเจ้าผิดไปจริงๆ”
ผู้ที่นั่งอยู่ข้างหน้าเขาคือองค์รัชทายาทหลงจวิน
หลงจวินถามด้วยความสงสัยว่า “เสด็จพ่อ ท่านกำลังพูดถึง…”
จักรพรรดิสวรรค์ไม่ตอบ แต่ถามกลับว่า “เรื่องที่ให้เจ้าไปตรวจสอบได้ข้อสรุปแล้วหรือ”
“อืม ครั้งสุดท้ายที่จักรพรรดิเซียนวัฏจักรปรากฏตัวคือที่แดนต้องห้ามอันธการ ดูเหมือนว่าเขากำลังตามหาอะไรบางอย่างอยู่พ่ะย่ะค่ะ” หลงจวินตอบ
…………………………………………………………