ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 89
เสียงดังเป็นพิเศษจากเจนสัน เขาใส่อารมณ์มากจนเสียงเขาแทบแหบ
เจย์สามารถเมินคนอื่นในรถได้ แต่ไม่สามารถละเลยอารมณ์ของลูกชายสุดที่รักได้ เขากังวลว่าสุขภาพจิตใจของเจนสันจะแย่ลงจนเจนสันมีอารมณ์ไม่คงที่
เจย์เหยียบคันเร่ง รถพุ่งตัวออกไปทันที
ระหว่างทาง เจย์ขับรถด้วยใบหน้าหงุดหงิด เขาถามโรสด้วยความโมโห “อย่าบอกนะว่าลูกชายของเธอถูกโจรลักพาตัวไป?”
โรสพลันจ้องไปที่เจย์ด้วยความตกใจ
‘ลูกชายฉันก็ลูกชายนายไม่ใช่รึไง นายกล้าพูดเรื่องนี้อย่างสบายใจได้ยังไง?’
เมื่อเจย์เห็นท่าทางสิ้นหวังของโรส ชั้นน้ำแข็งก็ก่อตัวในดวงตาของเขา เขากัดฟัน “ถ้าอย่างนั้นฉันก็เดาถูก เธอไปมีลูกชายตอนไหน? ก่อนจะแต่งงานกับฉันหรือหลังหย่ากับฉัน?”
โรสตอบไม่ถูกหลังจากชะงักไปกับการเยาะเย้ยของเจย์ เธอเอนหลังอันปวกเปียกลงบนพนักพิง เครียด, ตื่นตระหนก, ความสงสัย, และถูกเยาะเย้ย… เธอรู้สึกทั้งหมดนี้เพราะพ่อของลูกเธอ ความรู้สึกทั้งหมดนี้ผสมปนเป จนเธอรู้สึกเหมือนถูกโยนลงไปในหลุมดำ
โจเซฟินอดทนไม่ไหวอีกเมื่อเห็นเจย์รังแกผู้หญิงที่ไร้ทางสู้ เธอยืดตัวตรงแล้วสวนกลับใส่พี่ชาย “พี่ชาย ไม่ต้องไปคิดว่าพี่สะใภ้จะมีเซ็ตตี้ก่อนที่จะแต่งงานกับนาย หรือจะมีร็อบบี้น้อยหลังหย่ากับนาย ตราบใดที่เธอไม่มีชู้ในขณะที่แต่งงานกับนาย เธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่แย่”
จากเงาสะท้อนในกระจกมองหลัง โจเซฟินเห็นน้ำแข็งหนาในดวงตาของเจย์ น้ำเสียงดุเดือดของเธอพลันอ่อนลงก่อนจะพูดต่อ “ถ้ามันไม่ใช่เพราะว่าพวกเราโชคร้ายไปพบผู้ชายไร้ความรับผิดชอบแบบพวกนาย มันก็ไม่มีเหตุผลที่พวกเราผู้หญิงจะไม่ต้องการซื่อสัตย์จนถึงที่สุด”
เจย์โพล่งออกมาอย่างโมโห “โจเซฟิน อาเรส หุบปากซะ นี่เธอเห็นใจผู้หญิงที่แต่งงานสามครั้งแล้วคลอดลูกสามคนจากผู้ชายที่แตกต่างกันเหรอ? ไม่เคยได้ยินเหรอว่าความผิดของคนสามารถบอกได้จากสถานการณ์ที่เขากำลังเผชิญ?”
โรสมองเจย์ด้วยความตกใจบนใบหน้า เธอไม่มีทางเข้าใจเลยว่าเขาเข้าใจเธอผิดไปถึงระดับไหนกันแน่
เธอมีพันธุกรรมพิเศษที่ทำให้เธอมีลูกแฝดสาม แต่เขากลับเข้าใจผิดว่าเธอมีลูกกับผู้ชายสามคน?
มันเป็นปกติของเขาที่จะดูถูกเธอ เพราะเขาไม่ได้รักเธอ เขาไม่มีแม้แต่ความเชื่อใจให้เธอสักนิด ไม่อย่างนั้นด้วยหัวที่ไวเหมือนเสวียนหมิง เขาควรจะมองออกว่าเธอโกหกหรือไม่
โรสหัวเราะด้วยความขมขื่น “ความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือการตกหลุมรักคนที่ไม่ได้รักฉัน เจย์ อาเรส ถ้าฉันมีโอกาสเริ่มใหม่อีกครั้ง ฉันขอให้ฉันไม่เคยเจอนาย” โรสประกาศอย่างเศร้าโศกแสนสาหัส ก่อนจะเปิดประตูแล้วโดดลงไป
เจย์เหยียบเบรกฉุกเฉิกเพื่อที่โรสจะไม่กลิ้งออกไป
รถยังไม่ทันจะหยุดลง แต่โรสก็รีบเปิดประตูออกไป เธอหนีไปอย่างน่าสงสาร
เจย์ชะงักอย่างโกรธเกรี้ยวกับการหาที่ตายของโรส “บ้าเอ๊ย!”
โจเซฟินพูดไม่ออกสุด ๆ กับโรส เธอตำหนิเขาในขณะที่เปิดประตู “พี่ชาย สิ่งที่นายพูดกับพี่สะใภ้วันนี้ ก็เป็นเพราะสมองนายมันมีน้ำขัง วันหนึ่ง นายจะต้องเสียใจกับสิ่งที่นายทำไปจนลำไส้ของนายเปลี่ยนเป็นสีเขียว”
เจย์จ้องไปที่ร่างเล็กของโรสอย่างเย็นชา ถ้าการจ้องสามารถฆ่าคน เขาคงประหารโรส ลอยล์ ไปเป็นแสนครั้งแล้ว
เมื่อโจเซฟินออกมาจากรถ เจนสันกับเซ็ตตี้ก็ตามออกมาด้วย
เจย์ไตร่ตรองหลายครั้ง ‘ลูกของโรสหาย แต่ทำไมเธอต้องทำให้ลูกฉันกังวลไปด้วยเนี่ย?’