มุมมองบุคคลที่สาม :

‘สิ่งต่างๆ คงจะวุ่นวายในเร็วๆ นี้ หวังว่าการเตรียมการของเราทั้งหมดจะได้ผลนะ’

ออสตินคิดขณะวิ่งอยู่ในป่า ไม่มีสิ่งใดในบริเวณนี้ที่น่าดึงดูดใจเขา อาจมีบ้างแต่เขารู้จักสถานที่เหล่านั้นอยู่แล้ว เหลือเพียงหยิบพวกมันขึ้นมา

‘ดีนะที่เธอยอมรับข้อเสนอ’

เมื่อคิดเช่นนั้นแล้วภาพของซาบรีน่าก็แวบขึ้นมาในใจของเขา การที่เธอยอมรับข้อเสนอของเขานั้นทำให้งานของเขาง่ายขึ้น

‘ตอนนี้เธอน่าจะยังไม่เป็นอะไร’

ออสตินรู้ดีว่าเธอไม่ใช่คนโง่ ท้ายที่สุดแล้วนี่คือสิ่งที่ออสตินต้องเรียนรู้ระหว่างทาง โลกนี้ไม่ได้คล้ายกับเกมโดยสิ้นเชิง แน่นอนว่ามันมีความสวยงาม, องค์ประกอบและผู้หญิง แต่มันก็มีปัญหาในชีวิตจริงที่ไม่มีอยู่ในเกมด้วย

โลกนี้ไม่ใช่แค่เกี่ยวกับผู้หญิงเท่านั้น แต่ยังมีองค์กรที่ต้องการสร้างความวุ่นวายให้แก่โลก, เมืองและอาณาจักรต่างๆ ที่กำลังค่อยๆ ก่อตัวขึ้นในแผนการทำสงคราม 

มีปัญหามากมายครอบคลุมโลกนี้ และมันไม่ได้หมุนรอบเป้าหมายในการจีบเสมอไป แต่ส่วนใหญ่เป็นเช่นนั้น ออสตินมีความคิดอยู่เสมอว่า

‘แต่ละช่วงเกิดขึ้นได้อย่างไร?’

ในเกม ออสตินจะเลือกเป้าหมายในการจีบและเกมจะดำเนินต่อไป ในเวลานั้นเป้าหมายในการจีบคนอื่นๆ เหล่านั้นจะถูกแช่แข็งชีวิตไว้หรือเปล่า? ตรรกะนั้นคงใช้ได้ผลกับเกม แต่นี่คือโลกแห่งความเป็นจริง ซึ่งแต่ละการกระทำย่อมมีผลลัพธ์ 

เพียงเพราะออสตินกำลังตามล่าเป้าหมายในการจีบคนหนึ่งอยู่ ไม่ได้หมายความว่าคนที่เหลือจะไม่มีสถานการณ์ของตัวเอง

นี่คือจุดที่ทำให้ออสตินเริ่มจับตาดู แต่ละเนื้อเรื่องที่ควรจะเกิดขึ้นหลังจากที่คุณเลือกผู้หญิงคนหนึ่งนั้นจะเกิดขึ้นตามลำดับ สถานการณ์หนึ่งที่มีเป้าหมายในการจีบบางคนอาจเชื่อมโยงกับอีกสถานการณ์หนึ่ง เมื่อสถานการณ์แรกจบลง สถานการณ์ที่สองก็จะเริ่มขึ้น มันมีลำดับอยู่เสมอ ถ้าคุณรู้จักเกมนี้ มันจะง่ายต่อการติดตามเนื้อเรื่องถัดไป

แต่แล้วมันจะดำเนินต่อไปนานแค่ไหน? ออสตินยังไปไม่ถึง ‘จุดจบของเกม’ เนื่องจากผู้ผลิตเกมกล่าวกันว่า ‘จุดจบของเกม’ จะเริ่มขึ้นหลังจากจีบเป้าหมายในการจีบทั้งหมดได้ ซึ่งหมายความว่าไม่มีตอนจบของเกม เนื่องจากมีเป้าหมายที่เขายังไม่ได้จีบจนกระทั่งเขาตาย แล้วจุดจบจะเป็นยังไงกัน?

คำถามนี้ทำให้ออสตินเป็นบ้า และยังมีความตึงเครียดที่เพิ่มสูงขึ้นจากการที่โลกกำลังเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วอยู่อีก ความรู้บางอย่างของเขายังคงมีประโยชน์อยู่แต่องค์ประกอบที่เขาไม่รู้ก็เริ่มปรากฏขึ้นมาแล้ว 

ดังนั้นออสตินจึงให้ความสำคัญกับข้อมูลเป็นอย่างมาก เขาสามารถขอความช่วยเหลือจากออร์เฟียสได้ แต่ว่าแม้แต่เธอเองก็มีข้อจำกัดบางอย่างบนโลกที่เธอไม่สามารถฝ่าฝืนได้อยู่

‘เห้อออ…..สุดท้ายเราก็ทำได้เพียงเผชิญหน้ากับสิ่งต่างๆ ที่เข้ามา’

ในไม่ช้าออสตินก็มาถึงสถานที่ๆ ตั้งเป้าไว้ การดำรงอยู่ของเขาค่อยๆ หายไปในขณะที่เขาจ้องมองไปยังเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้า 

ตรงหน้าเขานั้นสามารถมองเห็นมาร์ลีนที่ยืนอยู่ได้ แต่เธอกลับกำลังถูกทุบตีและได้รับบาดเจ็บไม่เหมือนกับตัวตนปกติของเธอ บาดแผลที่น่าขยะแขยงอย่างยิ่งสามารถเห็นได้ที่ด้านหลังของเธอ ขณะที่เลือดไหลออกมาจากหลายส่วนของร่างกายของเธอ

ถึงกระนั้นกลับไม่มีความหวาดกลัวบนใบหน้าของมาร์ลีนเลย หลังของเธอตั้งตรงและดวงตาของเธอก็แข็งกร้าวในขณะที่ถือหอก 

มีคนประมาณ 25 คนที่บินอยู่เหนือเธอ พวกมันแต่ละคนต่างแข็งแกร่ง แต่ที่ไม่น่าเชื่อยิ่งกว่านั้นคือพวกมันส่วนใหญ่มาจากทะเล!

“นี่คือการกบฏงั้นเหรอ?”

มาร์ลีนถามด้วยน้ำเสียงที่ออกคำสั่ง ผมสีฟ้าสวยของเธอถูกย้อมสีแดงด้วยเลือดที่พลิ้วไหวอยู่ข้างหลังเธอพร้อมกับดวงตาสีฟ้าของเธอที่ดูเย็นชา 

แม้จะอยู่ในสภาพเช่นนี้ก็ยังสามารถสัมผัสได้ถึงตัวตนของผู้ปกครองซึ่งจะขึ้นเป็นจักรพรรดินีแห่งท้องทะเลในอนาคตได้ ชาวทะเลที่หันหน้าเข้าหาเธอต่างสั่นสะท้าน มันเป็นการควบคุมตามธรรมชาติของผู้ปกครองทะเลที่มีต่อพวกเขา

ในสภาวะปกติแม้ว่าพวกเขาทั้งหมดจะรวมตัวกันพวกเขาก็ไม่สามารถจัดการกับเธอได้ เมื่อพลเมืองท้าทายผู้ปกครองของตน พวกเขาจะไม่สามารถใช้กำลังทั้งหมดของตนได้ แต่ตอนนี้รอบๆ มาร์ลีนกลับมีกลุ่มมนุษย์สัตว์อยู่หลายคน ซึ่งแต่ละคนต่างก็มีชื่อเสียงในสถาบัน

“อย่าทำตัวเป็นเจ้าหญิงจ้าวอารมณ์สิ นี่คือการทดสอบของสถาบัน ที่นี่เธอเป็นเพียงนักเรียนธรรมดาคนหนึ่งและการหายตัวไปของเธอจะเป็นอีกเหตุการณ์ที่น่าเศร้า”

มนุษย์สัตว์สิงโตพูดขึ้นพร้อมกับดวงตาเป็นประกายในขณะที่เขาจ้องมองร่างที่สมบูรณ์แบบของมาร์ลีน แต่เขาไม่สามารถเพลิดเพลินไปกับมันได้เมื่อกระแสน้ำที่ลุกโชนกระทบหน้าอกและผลักเขากลับไป

“ฮึ่มมม นายไม่คู่ควรแม้แต่จะจ้องมองฉันด้วยซ้ำ”

มาร์ลีนพูดอย่างเหยียดหยาม 

ตอนนี้สถานการณ์ของเธอไม่ค่อยดีนัก แม้ว่าเธอจะระวังตัวแล้ว แต่ก็ยังตกหลุมพราง การเตรียมตัวของพวกเขาดีเกินไป

‘ถ้าไม่ใช่เพราะสิ่งนี้ เราคงสามารถจัดการกับเรื่องนี้ได้อย่างง่ายดาย!’

ดวงตาที่แวววาวของมาร์ลีนมุ่งไปที่สิ่งประดิษฐ์ในมือของตัวเอง บางสิ่งบางอย่างที่ปิดผนึกความสามารถของเธอครึ่งหนึ่ง และแม้แต่อุปกรณ์ที่เธอเตรียมไว้เพื่อความปลอดภัยของเธอก็ยังถูกระงับ 

ดวงตาของมาร์ลีนกวาดสายตาไปยังศัตรูของเธอ ซึ่งคนส่วนใหญ่ที่โจมตีเธอเป็นนักเรียนปีสุดท้ายซึ่งเป็นจุดสูงสุดของสถาบัน นักเรียนที่จะออกจากสถาบันเป็นผู้ที่มีทั้งพลังและมีประสบการณ์

‘เราต้องทำลายการประสานงานของพวกมัน’

ดวงตาของเธอมองไปรอบๆ แม้ว่าพลังของเธอจะถูกจำกัดไว้ แต่เธอก็มีพลังพอที่ต้องคำนึงถึง แม้จะมีศัตรูมากมายล้อมรอบเธออยู่ก็ตาม 

เธอสังหารศัตรูไปได้ 10 คนแล้ว ส่งผลให้เกิดสถานการณ์ที่ศัตรูของเธอเกิดกลัวที่จะโจมตี มาร์ลีนไม่ได้แสดงความเมตตาต่อคนที่อยากให้เธอตาย

‘ First Move Of Flow : Water Flow Of Consume ’

ธาตุน้ำจำนวนมากเริ่มรวมตัวกันรอบๆ มาร์ลีนจนถึงปลายหอกของเธอ เสาน้ำขนาดยักษ์มารวมตัวกันรอบตัวเธอ 

ดวงตาของเธอจ้องมองไปที่ศัตรูในขณะที่เธอกระชับหอกขึ้นมา ออร่าของจักรพรรดินีรั่วไหลออกมาจากเธอในขณะที่เธอแทงหอกไปข้างหน้า ทำให้เสาน้ำทั้งหมดที่อยู่รอบตัวเธอเคลื่อนเข้าหาศัตรูของเธอ ในขณะที่พลังงานที่เข้มข้นในหอกของเธอพุ่งไปข้างหน้า

“อ๊ากกก…!”

“ม่ายยย!”

“ช่วยด้วย!”

พลังงานระเบิดออกมาตัดผ่านจุดศูนย์กลางกระบวนทัพของศัตรูคร่าชีวิตทุกคนที่ขวางทางเธอ กล้ามเนื้อรอบขาของมาร์ลีนเกร็งขึ้นขณะที่เธอพุ่งออกไปเพื่อพยายามหลุดออกจากวงล้อม 

เธอใช้ความสับสนเพื่อฝ่าออกมาจากวงล้อม แต่ในขณะนั้นเองสัญชาตญาณของเธอก็กรีดร้องถึงอันตรายขึ้นมาทำเธอต้องใช้หอกเพื่อป้องกันตัว

เคร๊งงง!

การโจมตีที่ทรงพลังอย่างกะทันหันทำให้ร่างกายของเธอสั่นและถูกดันกลับไป ทำให้เลือดสีน้ำเงินไหลออกจากปากของเธอ

“เธอจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น”

เสียงอันหยาบคายดังขึ้นก่อนจะมีคนออกมาอีก 10 คน ซึ่งแต่ละคนมีพลังมากกว่ากลุ่มก่อนหน้าซะอีก

‘ดูเหมือนว่านี่จะเป็นการต่อสู้จนตัวตาย’

ขณะที่มาร์ลีนคิดจะต่อสู้จนตัวตาย ออสตินก็นั่งสบายๆ บนต้นไม้พร้อมกับเพลิดเพลินไปกับสายลมและต่อสู้ในขณะกินขนมไปด้วย

‘ใกล้ถึงฉากเด็ดแล้วสิ’

ออสตินนึกขึ้นมา

 

 

 

-Donate-

True Money Wallet ID : mraxzy 

ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต