เจียง​ซื่อ​ไม่​นึก​ไม่​ฝัน​ว่า​หญิงสาว​ที่​นัดพบ​กับ​จู​จื่อ​อวี​้​คือ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ ​บุตรสาว​คนโต​ของ​จวน​แม่ทัพ​ชุย

ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ ​เป็น​บุตรี​หัวแก้วหัวแหวน​ของ​แม่ทัพ​ใหญ่​ชุย​และ​องค์​หญิง​ใหญ่​หรง​หยาง​ ​พี่ชาย​ของ​นาง​คือ​ชุย​อี้​ ​สหาย​เลว​ของ​หยาง​เซิ​่ง​ไฉ​ใน​คดี​ลอบ​วางเพลิง​บน​นาวา​ใหญ่

บิดา​ของ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​เป็น​แม่ทัพ​ที่​มีชื่อเสียง​ ​ส่วน​มารดา​คือ​องค์​หญิง​ใหญ่​ ​ยาย​ของ​นาง​คือ​ไท​เฮา​ ​สตรีที​่​มี​ภูมิหลัง​โดดเด่น​ ​อยู่​ใน​ตำแหน่ง​สูงศักดิ์​แทบจะ​เป็นอัน​ดับ​ต้นๆ​ ​ของ​เมืองหลวง​ ​เจียง​ซื่อ​ไม่​คิด​ว่านาง​จะ​กลาย​มา​เป็นชู้​รัก​ของ​จู​จื่อ​อวี​้

หรือว่า​นาง​เข้าใจผิด​ ​ทั้ง​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​และ​จู​จื่อ​อวี​้​อาจมิ​ได้​มี​ความสัมพันธ์​เช่นนั้น​?

เมื่อ​ต้อง​เผชิญหน้า​กับ​ความจริง​อัน​น่าขัน​ ​เจียง​ซื่อ​ก็​เริ่ม​เคลือบแคลง​ใน​ข้อสันนิษฐาน​ของ​ตัวเอง

“​คุณหนู​ ​ข้า​สะกดรอย​ตาม​นาง​นะ​ขอรับ​”​ ​อา​เฟย​เห็น​ว่า​เจียง​ซื่อ​ติดจะ​เหม่อลอย​จึง​เอ่ย​บอก​แผ่วเบา

เจียง​ซื่อ​ออกปาก​ห้าม​ไว้​ก่อน​ ​“​ไม่จำเป็น​แล้ว​”

ตอนนี้​นาง​ได้​รู้ตัว​ตน​ของ​สตรี​ผู้​นั้นแล​้ว​ ​จึง​ไม่จำเป็น​ต้อง​ให้​อา​เฟย​ตาม​ไป​สืบ

เจียง​ซื่อ​สะกดรอย​ตาม​ไปดู​ด้วยตัวเอง

ชุย​หมิง​เย​่ว​์​เดิน​นำ​สาว​รับใช้​เตร็ดเตร่​ไป​ตาม​ถนน​ ​และ​ทั้งคู่​ก็​เดิน​เข้าไป​ใน​ร้าน​ลู่​เซิง​เซียง

เมื่อ​เห็น​เหตุการณ์​ช่าง​ประจวบเหมาะ​ปานฉะนี้​ ​เจียง​ซื่อ​เอง​มิ​รู้​ว่า​ตน​ควร​รู้สึก​อย่างไร​ ​นาง​จัด​ผ้าคลุม​บาง​บน​หมวก​เหวย​เม่า​ให้​เข้าที่​ก่อน​จะ​ก้าว​เท้า​ยาว​ตาม​เข้าไป

ซิ่ว​เหนียง​จื่อ​กำลัง​แนะนำ​เซียง​ลู่​ตัวใหม่​ให้​แก่​หญิงสาว​นาง​หนึ่ง​ด้วย​น้ำเสียง​นุ่มนวล​ ​ครั้น​ตา​ชำเลือง​ไป​เห็น​เจียง​ซื่อ​เดิน​เข้ามา​ทาง​ประตู​ร้าน​ก็​ผงะ​จน​ลืม​บทพูด​ไป​ครู่หนึ่ง

พฤติกรรม​ของ​เจ้าของร้าน​นี่​เดา​ได้​ยาก​เสีย​จริง

“​เจ้าของร้าน​ ​ข้า​พูด​กับ​เจ้า​อยู่​ ​หูหนวก​หรือ​อย่างไร​”​ ​สาว​รับใช้​ที่มา​กับ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​กล่าว​ท้วง

ซิ่ว​เหนียง​จื่อ​ได้สติ​จึง​รีบ​ขอโทษ​ขอ​โพย​ยกใหญ่​พร้อมกับ​ต้อนรับ​แขก​ผู้​นั้น​อย่างดี​ ​“​มิท​ราบ​ว่า​ท่าน​กำลัง​มองหา​สิ่งใด​อยู่​หรือ​เจ้า​คะ​”

ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ไม่​แม้แต่​จะ​ปริปาก​พูด​ ​กลับเป็น​สาว​รับใช้​ที่​ตอบคำถาม​นั้น​ ​“​ได้ยิน​มา​ว่า​เซียง​ลู่​ของ​ที่​ร้าน​เจ้า​ใช้​ดี​ ​เจ้า​ช่วย​เอา​ทุก​กลิ่น​ที่​เจ้า​มีมา​ให้​คุณหนู​ของ​ข้า​ลอง​ก็แล้วกัน​”

ซิ่ว​เหนียง​จื่อ​ตอบรับ​ ​ทว่า​ไม่กล้า​หันไป​มอง​ทาง​เจียง​ซื่อ​เป็น​ครั้ง​ที่สอง​ ​รีบ​เดิน​ไป​หยิบ​เซียง​ลู่​จาก​ชั้น​วาง​ลงมา

“​นี่​คือ​กลิ่น​มะลิ​เจ้าค่ะ​ ​นี่​คือ​กลิ่น​ดอก​พุด​ซ้อน​ ​ส่วน​นี่​…​”

เมื่อ​ได้​ฟัง​คำอธิบาย​จาก​ซิ่ว​เหนียง​จื่อ​แล้ว​ ​สาว​รับใช้​นาง​นั้น​จึง​เอ่ย​ว่า​ ​“​คุณหนู​อยาก​ลอง​กลิ่น​ใด​เจ้า​คะ​”

“​กลิ่นกุหลาบ​ก็แล้วกัน​”​ ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​เอ่ย​ขึ้น​ขณะที่​มือ​ลูบ​คาง​และ​สายตา​กวาด​ไป​ตาม​ชั้น​วาง​ที่​เป็นประกาย​วิบวับ

ซิ่ว​เหนียง​จื่อ​หยิบ​ขวด​เซียง​ลู่​สีชมพู​อ่อน​ขึ้น​มา​ ​เปิด​ฝา​และ​หยด​ลง​บน​ข้อมือ​ของ​สาว​รับใช้​ที่​ยื่น​ออกมา​รอ​ไว้​อยู่​แล้ว

สาว​รับใช้​ยกมือ​ขึ้น​สูดดม​ ​แล้ว​ยื่นมือ​ไป​ตรงหน้า​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ประหนึ่ง​ถวาย​เครื่องบรรณาการ​ ​“​คุณหนู​ ​กลิ่น​นี้​หอม​เสีย​ยิ่งกว่า​กลิ่น​ที่​ใช้​อยู่​ประจำ​อีก​เจ้าค่ะ​”

ชุย​หมิง​เย​่ว​์​กวาดตา​มอง​ใบหน้า​สาว​รับใช้​ ​ขมวดคิ้ว​พลาง​ยื่นหน้า​เข้าไป​ดม​

เซียง​ลู่​กลิ่นกุหลาบ​ที่นาง​ใช้​เป็นประจำ​เป็น​เครื่องบรรณาการ​ที่​ชน​ต่างชาติ​นำมา​ถวาย​ ​เป็น​ของ​หายาก​ ​เซียง​ลู่​จาก​ร้านค้า​เล็ก​ๆ​ ​แห่ง​นี้​จะ​เทียบ​เทียม​กับ​เครื่องบรรณาการ​ล้ำค่า​เช่นนั้น​ได้​อย่างไร

ครั้น​ได้กลิ่น​หอม​จางๆ​ ​ทว่า​สดชื่น​ ​นัยน์ตา​ของ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ก็​ฉายแวว​ประหลาดใจ​เล็กน้อย​ก่อน​จะ​พยักหน้า​แช่มช้า

สาว​รับใช้​ถาม​ซิ่ว​เหนียง​จื่อ​ ​“​มี​เซียง​ลู่​กลิ่นกุหลาบ​ชั้นดี​กว่านี​้​อีก​หรือไม่​”

ของ​ที่​วาง​จำหน่าย​อยู่ยัง​มิใช่​รุ่น​ที่​ดีที​่​สุด​ ​แม้ว่า​เซียง​ลู่​จาก​ร้าน​เล็ก​ๆ​ ​แห่ง​นี้​จะ​หอมหวน​เพียงใด​ ​แต่​คุณหนู​ของ​นาง​ก็​ไม่​อาจ​ใช้​เซียง​ลู่​กลิ่น​ที่​มี​คนใช้​เกลื่อน​ทั่วเมือง​เช่นนั้น

“​กรุณา​รอสั​กค​รู่​เจ้าค่ะ​”

เมื่อ​เห็น​ซิ่ว​เหนียง​จื่อ​หาย​เข้าไป​หยิบ​เซียง​ลู่​กุหลาบ​ชั้นเลิศ​ ​สาว​รับใช้​นาง​นั้น​ก็​เข้าไป​กระซิบ​ข้าง​หู​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ ​“​คุณหนู​ ​คุณหนู​ใช้​เซียง​ลู่​กลิ่นหอม​หวน​เยี่ยง​นี้​ ​คน​ๆ​ ​นั้น​ไม่​หลงใหล​แย่​หรือ​เจ้า​คะ​…​”

เจียง​ซื่อ​ยืน​ฟัง​อยู่​ด้านหลัง​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​อย่างเปิดเผย​จึง​ได้ยิน​คำตอบ​ของ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ชัดเจน​ ​“​คน​อย่าง​เขา​!​”

คำ​สั้น​ๆ​ ​เพียง​สาม​พยางค์​นั้น​ทั้ง​เย็นชา​และ​ไร้ค​วาม​ปรานี​ ​เห็นได้ชัด​ว่านาง​ไม่ดูดำดูดี​ชาย​ที่​สาว​รับใช้​เอ่ยถึง​เลย​สักนิด

เมื่อ​นึกถึง​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ที่​ลอบ​นัดพบ​กับ​จู​จื่อ​อวี​้​เมื่อ​ครู่​ ​เจียง​ซื่อ​ก็​เดา​ได้​ไม่ยาก​ว่า​ ​‘​คน​ๆ​ ​นั้น​’​ ​ที่​ทั้งคู่​หมายถึง​คือ​จู​จื่อ​อวี​้

แต่​นั่น​ยิ่ง​ทำให้​นาง​ยิ่ง​คิดหนัก

ชุย​หมิง​เย​่ว​์​เพิ่งจะ​นัดพบ​กับ​จู​จื่อ​อวี​้​ ​แต่​ไฉน​ท่าที​ของ​นาง​ถึง​ได้​แสดงออก​มา​ใน​ลักษณะ​นี้

ยิ่ง​นึกถึง​ท่าทาง​สบาย​อก​สบายใจ​ของ​จู​จื่อ​อวี​้​ขณะที่​ออกจาก​โรงน้ำชา​เทียน​เซียง​แล้ว​ ​เจียง​ซื่อ​ก็​ยิ่ง​คิด​ว่า​เรื่อง​นี้​พิลึก​สิ้นดี

“​เอาเถอะ​ ​ยาม​อยู่​ข้างนอก​อย่า​พูดมาก​!​”​ ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ออกปาก​ตำหนิ

รอ​จนกระทั่ง​นาย​หญิง​และ​สาว​รับใช้​จากไป​แล้ว​ ​เจียง​ซื่อ​ก็​ไม่ได้​ยิน​ข้อมูล​ที่​เป็นประโยชน์​เพิ่มเติม​อีก

นาง​ยืน​พิง​ชั้น​วาง​พลาง​ครุ่นคิด​เรื่อง​พิลึก​นี้

หาก​ยอมรับ​ทฤษฎี​ที่ว่า​คนรัก​ของ​จู​จื่อ​อวี​้​คือ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ ​การ​ที่​จู​จื่อ​อวี​้​พยายาม​ฆ่า​พี่สาว​คนโต​ของ​นาง​ก็​ดู​สมเหตุสมผล​ขึ้น​มาทัน​ที

เขา​ต้องการ​ให้​พี่สาว​คนโต​สละตำแหน่ง​นั้น​ให้​แก่​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ ​อีกทั้ง​วิธีการ​ที่​ใช้​จำต้อง​ใสสะอาด​เสียด​้วย​!

นี่​มัน​เรื่องไร้สาระ​สิ้นดี​ ​จาก​สถานะ​ของ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​แล้ว​ไม่​อาจ​เป็น​ภรรยา​แต่ง​ของ​บุรุษ​ม่าย​เมีย​ตาย​ซึ่ง​เป็น​เพียง​บุตรชาย​ของ​ขุนนาง​ขั้น​สี่​โดย​เด็ดขาด

แต่ทว่า​…​ ​เจียง​ซื่อ​หัวเราะเยาะ​ใน​ใจ

หาก​ทั้งคู่​ยัง​เป็น​คนรัก​ของ​กันและกัน​ได้​ ​จะ​มีเรื่อง​ใด​เป็นไปไม่ได้​อีก​เล่า​?

เมื่อย​้อ​นก​ลับ​ไป​ใน​ตอนที่​มารดา​ของ​นาง​และ​แม่ทัพ​ชุย​ยัง​เด็ก​ ​ทั้งคู่​ต่าง​ก็​ชอบพอ​กัน​ถึงขั้น​หมั้น​หมาย​เอาไว้​ ​ใน​ตอนนั้น​องค์​หญิง​ใหญ่​หรง​หยาง​ ​มารดา​ของ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ยัง​กล้า​ยื่น​คม​มีด​เข้ามา​ตัดความสัมพันธ์​ของ​ทั้งคู่

ในเมื่อ​องค์​หญิง​ใหญ่​หรง​หยาง​กล้า​ทำ​เรื่อง​ที่​ขัดต่อ​วิถี​ชาวโลก​ ​กล้า​แย่ง​คนรัก​ของ​ผู้อื่น​มา​เป็น​ของ​ตัวเอง​ ​การ​ที่​บุตร​ของ​นาง​ยอม​เป็น​ภรรยา​ของ​บุรุษ​ม่าย​เพื่อ​รักแท้​ก็​มิใช่​เรื่อง​แปลก

ทันใดนั้น​เจียง​ซื่อ​ก็​ตะลึงงัน​ขึ้น​มา​เสียดื​้อ​ๆ​ ​เพราะ​มี​ความคิด​หนึ่ง​แวบ​เข้ามา​ ​ไม่แน่​ว่า​จู​จื่อ​อวี​้​อาจ​คิด​เช่นเดียวกัน​!

จริง​สิ​ ​ในเมื่อ​จู​จื่อ​อวี​้​เป็น​คน​ประเภท​นั้น​ ​หาก​ไม่เห็น​กระต่าย​ก็​คง​ไม่กล้า​ปล่อย​เหยี่ยว​ออกมา​ ​เพราะ​หาก​เขา​ไม่มี​ความมั่นใจ​ว่า​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​จะเข้า​มาค​รอง​ตำแหน่ง​นี้​แทน​พี่ใหญ่​ ​เขา​ก็​คง​ไม่​เทห​มด​หน้าตัก​เพื่อ​จะ​ปล่อยมือ​ภรรยา​ที่​ร่วมทุกข์ร่วมสุข​กัน​มา

แล้ว​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ล่ะ​?

คำพูด​ว่า​ ​‘​คน​อย่าง​เขา​’​ ​ดังก้อง​ใน​หู​ของ​นาง​อีกครั้ง​ ​ทำให้​นาง​หวน​ระลึกถึง​เรื่องราว​เมื่อ​ชาติที่แล้ว

ใน​ตอนนั้น​สุดท้าย​จู​จื่อ​อวี​้​มิได้​แต่งงาน​กับ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ ​อีกทั้ง​หลังจากที่​พี่ใหญ่​เสียชีวิต​ไป​แล้ว​ ​เขา​ยัง​รอ​ถึง​สาม​ปีก​ว่า​จะ​แต่งงาน​กับ​ลูกสาว​ของ​ขุนนาง​ธรรมดา

ที่​สำคัญ​กว่านั​้​นคือ​ ​ใน​ตอนนั้น​ไม่มี​ข่าวคราว​ระหว่าง​จู​จื่อ​อวี​้​และ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​หลุด​ลอด​ออกมา​เลย​ ​ใน​สายตา​คนอื่นๆ​ ​ดูเหมือนว่า​ทั้งคู่​มิได้​มี​ความเกี่ยวข้องกัน

จู​จื่อ​อวี​้​ยังคง​เป็น​บุรุษ​อนาคต​ไกล​ ​ส่วน​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ก็​เป็น​สตรี​สูงศักดิ์​ดังเดิม

คงมี​คน​จับ​ทั้งคู่​แยกกัน​ ​หรือว่า​…

คำพูด​ว่า​ ​‘​คน​อย่าง​เขา​’​ ​ทำให้​เจียง​ซื่อ​เริ่ม​ได้​ข้อสันนิษฐาน​ใหม่​ ​เรื่อง​ทั้งหมด​อาจ​เกิด​จาก​การ​ที่​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ต้องการ​หยอกเย้า​จู​จื่อ​อวี​้​เท่านั้น​ ​หรือ​การ​ได้​เห็น​ชาย​ที่​มีเจ้าของ​แล้ว​ก้ม​อยู่​ใต้​กระโปรง​สีทับทิม​ของ​ตน​จะ​ทำให้​นาง​รู้สึก​อิ่มเอม​ใจ​ ​หรือว่า​…

แววตา​ของ​เจียง​ซื่อ​พลัน​เปลี่ยนเป็น​ความ​เย็นชา​ที่​แฝง​ไป​ด้วย​ความโกรธ​เกรี้ยว​ ​หรือว่า​นาง​เพียง​ต้องการ​ให้​พี่ใหญ่​พบ​กับ​ความยากลำบาก​เท่านั้นเอง​!

เจียง​ซื่อ​รู้ดี​ว่า​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​มีทัศ​นค​ติต​่อ​คน​ตระกูล​เจียง​เช่นไร

เมื่อ​ชาติ​ภพ​ที่แล้ว​ ​หลังจาก​นาง​เข้าไป​อยู่​ใน​จวน​อันกั​๋​วกง​ ​นาง​ได้​มีโอกาส​เข้าไป​คลุกคลี​อยู่​กับ​แวดวง​ชั้นสูง​ ​นาง​ได้​พบ​กับ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​บ่อยครั้ง​ ​และ​นั่น​ทำให้​นาง​ได้​รู้​ว่า​อีก​ฝ่าย​มีท​่า​ที​เช่นไร​

หาก​ลอง​คิด​ใน​มุม​ของ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​แล้ว​ ​หาก​ผู้​เป็นมา​รดา​ทำให้​แม่ทัพ​ชุย​รู้สึก​ฝังใจ​เช่นนี้​ ​นาง​ก็​สมควร​ตาย​ ​และ​คนที​่​เป็น​บุตร​ของ​นาง​ก็​สมควร​ตาย​ด้วย​เช่นกัน

หลังจาก​ผ่าน​สิ่งเลวร้าย​เมื่อ​ชาติก่อน​ ​เจียง​ซื่อ​มักจะ​คาดคะเน​เรื่อง​ชั่วช้า​ที่สุด​ที่​อาจ​เกิดขึ้น​ไว้​ก่อน

“​คุณหนู​ ​นายท่า​นรอ​คุณหนู​อยู่​นะ​เจ้า​คะ​”​ ​อา​เฉี่ยว​รีบ​เข้ามา​เตือน

เจียง​ซื่อ​ตบ​เข้าที่​หน้าผาก​ตัวเอง

แย่​แล้ว​ ​ลืม​ท่าน​พ่อ​ไป​เสีย​สนิท

นาง​รีบ​กลับ​ไป​ที่​หน้า​โรงน้ำชา​ ​ทันทีที่​ไป​ถึง​นาง​ก็​เห็น​แววตา​สุกใส​ของ​ผู้​เป็น​บิดา​ ​เจียง​ซื่อ​ส่ง​ยิ้ม​พลาง​กล่าว​ขอโทษ​ ​“​ลูก​ทำให้​ท่าน​พ่อ​ต้อง​รอนาน​”

“​ไม่นาน​หรอก​ ​ลูก​ซื้อของ​ครอบ​แล้ว​หรือ​”

เจียง​ซื่อ​ชี้​ไป​ที่​กล่อง​ผ้าไหม​ใน​มือ​อา​เฉี่ยว​พลาง​ส่ง​ยิ้ม​ ​“​ซื้อ​ครบ​แล้ว​เจ้าค่ะ​ ​ท่าน​พ่อ​ ​พวกเรา​กลับ​จวน​กัน​เถิด​เจ้าค่ะ​”

นาง​จะ​กลับ​ไป​ลับ​มีด​เพื่อมา​จัดการ​กับ​ชาย​หญิง​ชั่วช้า​คู่​นั้น​!

“​ไป​สิ​”​ ​เจียง​อัน​เฉิง​ก้าว​เชื่องช้า​ออกจาก​โรงน้ำชา​ ​แต่​แล้ว​จู่ๆ​ ​ใบหน้า​ของ​เขา​ก็​พลัน​เปลี่ยนสี​ ​ฝีเท้า​เดิน​ช้า​ลง​เรื่อยๆ

เจียง​ซื่อ​สัมผัส​ได้​ถึง​อาการ​ที่​ผิดแปลก​ไป​จึง​หยุด​เดิน​พลาง​ถาม​ ​“​ท่าน​พ่อ​เป็น​อะไร​หรือ​เจ้า​คะ​”

เจียง​อัน​เฉิง​ดึง​มุม​ปาก​เล็กน้อย​ ​“​ปะ​ ​เปล่า​หรอก​…​”

แม่เจ้า​ ​ตอน​อยู่​ที่​จวน​กิน​เนื้อ​ย่าง​มันย่อง​เข้าไป​ ​แล้ว​เมื่อกี้​ก็​ดื่ม​ชา​เข้าไป​อีก​ ​ดูเหมือนว่า​ท้อง​ไส้​จะ​เริ่ม​ประท้วง​เสีย​แล้ว​!