บทที่ 326 เวยเวยอัญเชิญได้สำเร็จหรือ!!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

​”​เจ้า​คิด​ว่านาง​จะ​อัญเชิญ​สัตว์​ศักดิ์สิทธิ์​ชนิด​ใด​ออกมา​”

​”​อย่างมาก​ที่สุด​ก็​คงได้​แค่​สัตว์​อสูร​วายุ​ตัวเล็ก​ๆ​ ​กระมัง​”

​”​ข้า​เดา​ว่านา​งคง​ไม่รู้​กระทั่ง​วิธี​อัญเชิญ​ด้วยซ้ำ​”

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่สน​ใจ​ลิ้น​ที่​แกว่ง​ไปมา​ของ​คน​พวก​นั้น​ ​นาง​พยักหน้า​ให้​กับ​ผู้​เป็น​อาจารย์

​อาจารย์​ท่าน​นั้น​ยื่นมือ​ออกมา​ ​และ​เปิด​เขตแดน​ป้องกัน​ให้​นาง​เข้าไป

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยืน​อยู่​ภายใต้​แสงสว่าง​ ​ดวงตา​ดำขลับ​ของ​นาง​ส่องแสง​เป็นประกาย

​หยวน​หมิง​ยิ้ม​อย่าง​ชั่วร้าย​ ​แล้ว​ตวัด​สายตา​ไป​มอง​เสี่ยว​ไป๋​ที่​กำลัง​ยิ้ม​มุม​ปาก​อยู่​เช่นกัน

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยื่นมือ​ออก​ไป​ข้าง​หนึ่ง​ ​สายลม​ที่​มองไม่เห็น​เริ่ม​ก่อตัว​ขึ้น​รอบ​ๆ​ ​ตัว​ของ​นาง

​ในเวลานี้​ยัง​ไม่มีใคร​สังเกตเห็น​ถึง​ความผิดปกติ​นั้น​ ​ดังนั้น​ใน​ตอนที่​พวกเขา​เห็น​ว่า​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ทำ​เพียงแค่​ยืน​อยู่​ตรงนั้น​โดย​ไม่มี​การเคลื่อนไหว​ ​บรรยากาศ​ของ​การ​พูดเสี​ยด​สี​จึง​ยิ่ง​ทวี​ความรุนแรง​ขึ้น

​ทันใดนั้น​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​ยื่นมือ​ออก​ไป​ ​แขน​เสื้อ​ของ​นาง​โบกสะบัด​อยู่​ใน​สายลม​ ​เสียง​ของ​นาง​ดัง​ฟัง​ชัด​ ​”​จง​ออกมา​หา​ข้า​!​”

​ห้า​คำ​เท่านั้น

​มัน​ฟัง​ดู​ไม่​เหมือนกับ​คาถา​ปกติ​ที่​ใช้​อัญเชิญ​สัตว์​ศักดิ์สิทธิ์​เลย​ด้วยซ้ำ

​แต่​แผ่นดิน​กลับ​สะเทือน​เลื่อนลั่น​ ​แม้กระทั่ง​ภูเขา​ก็​ยัง​สั่น​ไหว​!

​คนที​่​ดู​อยู่ยัง​ไม่ทัน​ได้​มี​ปฏิกิริยา​กับ​สิ่ง​ที่เกิด​ขึ้น​เลย​ด้วยซ้ำ​!

​ครืน​!

​พื้น​ใต้​ฝ่าเท้า​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​แตก​ออกจาก​กัน​ ​รอยแตก​นั้น​แผ่​ไป​ทั่ว​พื้น​ ​อากาศ​ร้อนระอุ​ที่​ลอย​อยู่​ด้านหลัง​ของ​นาง​รวมตัวกัน​กลายเป็น​ประกายไฟ​ขนาดใหญ่​ ​ประกายไฟ​นั้น​ค่อยๆ​ ​ลุกลาม​ออก​ไป​ ​จากนั้น​จึง​เคลื่อนตัว​ลง​ไป​ที่​พื้น​ทีละน้อย​ ​เป็น​ภาพ​ที่​ผิดปกติ​ยิ่งนัก

​แต่​แล้ว​พื้น​ใต้ดิน​อัน​มืดมิด​ก็​เริ่ม​สั่นสะเทือน

​ทั้งหมด​นั้น​ล้วนแต่​มีที​่​มาจาก​กลิ่นหอม​หวาน​อัน​แปลกประหลาด​นี้​ทั้งสิ้น

​”​ช่าง​เป็น​วิญญาณ​ที่​กลิ่นหอม​หวาน​ยิ่งนัก​”​ ​ริมฝีปาก​สีซีด​ที่อยู่​ใต้​เสื้อคลุม​สีดำ​กระตุก​ขึ้น​เป็น​รอยยิ้ม​อัน​ชั่วร้าย​ ​น้ำลายไหล​ไป​ทั้ง​ปาก​ ​มัน​หยด​จาก​ริมฝีปาก​ของ​เขา​ก่อน​จะ​ร่วง​ลง​ไป​บน​พื้นดิน

​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ที่​ยืน​อยู่​ไกลๆ​ ​หรี่​ตาลง​ ​บน​ใบหน้า​ของ​เขา​ยังคง​มีสี​หน้า​เย็นชา​ราวกับ​น้ำแข็ง

​”​นายท่า​นข​อรับ​”​ ​กิเลน​อัคคี​ก็ได้​กลิ่นหอม​ประหลาด​ที่​ลอย​อยู่​ใน​อากาศ​เช่นกัน​ ​มัน​เดินตาม​หลัง​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ ​จากนั้น​ทั้งสอง​จึง​บิน​หลบ​ไป​ด้าน​ข้าง

​คนที​่​เหลืออยู่​มี​เพียง​เหล่า​ลูกศิษย์​ใน​สำนัก​ที่​ไม่เข้าใจ​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​เท่านั้น​ ​อย่างไร​เสียน​อก​จาก​เสียง​อึกทึกครึกโครม​ที่เกิด​ขึ้น​เมื่อ​ครู่​แล้ว​ ​มัน​ก็​ไม่ได้​มี​อะไร​เกิดขึ้น​อีก​ ​ดังนั้น​ทุกคน​จึง​แค่​มองหน้า​กัน​ไปมา​ ​และ​พึมพำ​ว่า​ ​”​ท่าดีทีเหลว​”

​แต่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยัง​ยืน​อยู่​กลาง​กลุ่ม​ควัน​นั้น​ ​นาง​ขยับ​นิ้วมือ​ด้วย​ท่วงท่า​ทรง​เสน่ห์​ ​ก่อน​จะ​ทำ​เช่นนั้น​ซ้ำ​อีกครั้ง​พร้อมกับ​หรี่​ตาลง​เล็กน้อย​ ​”​ออกมา​!​”

​ตู้ม​!

​เกิด​เสียง​แผ่นดินไหว​ขึ้น​อีกครั้ง​!

​”​นั่น​มัน​อะไร​น่ะ​”

​ทันใดนั้น​ก็​มี​ใครคนหนึ่ง​ตะโกน​ขึ้น​มา

​บรรดา​ศิษย์​ทั้งหลาย​ต่าง​พากั​นขมวด​คิ้ว​ ​พวกเขา​มอง​ไป​ที่​ด้านหลัง​ของ​นาง​โดยสัญชาตญาณ

​ทุกคน​ล้วนแต่​อ้า​ปาก​ด้วย​ความประหลาดใจ

​ดวงตา​ของ​พวกเขา​ค่อยๆ​ ​หรี่​ลง

​และ​ในไม่ช้า

​เงา​สีดำ​ที่​มี​ร่างกาย​คล้าย​กับ​งู​ตัว​ยาว​ก็​ปรากฏ​ขึ้น​ท่ามกลาง​ควัน​กลุ่ม​นั้น​ ​มัน​ค่อยๆ​ ​เผย​ร่าง​ของ​ตัวเอง​ให้​เห็น​อย่าง​ช้าๆ

​มัน​มี​ศีรษะ​เป็น​กิเลน​ ​หาง​เป็น​ปลา​ ​บน​ใบหน้า​มี​เครา​ยาว​ ​มี​เขากวาง​อยู่​บน​ศีรษะ​ ​และ​มี​กรงเล็บ​ที่​ทรงพลัง

​ใน​ดวงตา​ของ​มัน​เต็มไปด้วย​การข่มขู่​ ​ตา​คู่​นั้น​เป็นประกาย​และ​เรืองแสง​เหมือน​คลื่น​สีน้ำเงิน​ที่​ส่งเสียง​ดังสนั่น​ ​มัน​ยืน​อยู่​บน​หน้าผาก​ราวกับ​กำลัง​ยืน​อยู่​เหนือ​ทุกสิ่ง​ใน​จักรวาล​!

​มัน​ไม่ใช่​งู​ ​พวกเขา​คิด​ว่า​จริงๆ​ ​แล้ว​มัน​ดูเหมือน​กับ​ชิง​หลง[1]ตัว​ยักษ์​ต่างหาก​!

​ดูเหมือนว่า​ชิง​หลง​ตัว​นั้น​เพิ่ง​ตื่น​จาก​การ​หลับใหล​อัน​ยาวนาน​ ​ร่าง​ของ​มัน​ยัง​มี​โซ่​เหล็กเส้น​ใหญ่​พันธนาการ​เอาไว้​ ​ดวงตา​ของ​มัน​หรี่​ลง​ครึ่งหนึ่ง​ขณะ​พก​วาด​ตาม​อง​บรรดา​ผู้คน​ที่อยู่​โดยรอบ​ ​ความ​เดือดดาล​อัน​ลึกล้ำ​ปรากฏ​ขึ้น​ใน​ดวงตา​ของ​มัน

​”​มัน​ออกมา​ได้​อย่างไร​”​ ​เสี่ยว​ไป๋​เอ่ย​อย่าง​เป็นกังวล​ ​”​แม่นาง​ ​เจ้า​อัญเชิญ​มัน​ออกมา​หรือ​”

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​มีสี​หน้า​ไม่เข้าใจ​ยิ่งกว่า​มัน​เสียอีก​ ​”​ข้า​แค่​พูด​ออกมา​ประโยค​เดียว​เอง​นะ​”

​”​เช่นนั้น​เจ้า​ก็​คง​จบสิ้น​แล้ว​ ​เพราะ​เจ้า​นี่​มัน​เกลียดชัง​มนุษย์​เป็น​ที่สุด​”​ ​เสี่ยว​ไป๋​กล่าว​ ​แล้ว​เสริม​ว่า​ ​”​มัน​รับมือ​ยาก​พอ​ๆ​ ​กับ​กิเลน​อัคคี​เชียว​ล่ะ​”

​กิเลน​อัคคี​…​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เลิก​คิ้ว​ ​”​ยิ่งใหญ่​ถึง​เพียงนั้น​เชียว​หรือ​”

​”​มัน​มาจาก​ยุค​บรรพกาล​ ​แล้ว​เจ้า​คิด​ว่า​อย่างไร​ล่ะ​”​ ​หยวน​หมิง​ยิ้ม​อย่าง​ชั่วร้าย​ ​แล้ว​เอ่ย​ต่อ​ ​”​เจ้า​เคย​ได้ยิน​เรื่อง​เกี่ยวกับ​ชิง​หลง​หรือเปล่า​ ​มัน​คือ​เจ้าตัว​นั้น​นั่น​ล่ะ​”

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยิ้ม​ทีเล่นทีจริง​ ​แล้ว​ถาม​ว่า​ ​”​หนึ่งในสี่​สัตว์​เทวะ​น่ะ​หรือ​”

​”​อือ​ฮึ​”​ ​หยวน​หมิง​ยักไหล่

​ใน​ตอนนั้น​บรรดา​ลูกศิษย์​ทั้งหลาย​ต่าง​ก็​ตกตะลึง​จน​ตัว​แข็ง​ค้าง​กัน​ไป​นาน​แล้ว​ ​ชิง​หลง​ที่อยู่​ตรงหน้า​พวกเขา​นั้น​ตัว​ใหญ่​ยิ่งนัก​ ​พวกเขา​ลืม​ทุกสิ่ง​ไป​เสีย​สนิท​ ​และ​ทำได้​เพียงแค่​อ้าปากค้าง​มอง​มัน​เท่านั้น

​ใบหน้า​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เจียว​เอ๋อร​์​บิดเบี้ยว​ด้วย​ความริษยา​ ​นิ้ว​ของ​นาง​กำ​แน่น​เข้าหา​กัน​ ​พร้อมกับ​มอง​ทุกอย่าง​ที่เกิด​ขึ้น​ด้วย​ความโกรธเคือง

​อาจารย์​มอง​มังกร​ตัว​ยักษ์​นั้น​อย่าง​ตกตะลึง​ ​พร้อมกับ​คิด​ว่า​ตน​อาจจะ​ถูก​กระแสลม​อัน​รุนแรง​พัด​หาย​ไป​ได้​ในทันที​ที่​มัน​อ้า​ปาก

​ทำ​อย่างไร​ดี​!

​เขา​ไม่เคย​เจอ​สถานการณ์​เช่นนี้​มาก​่อน​!

​มี​ศิษย์​ที่สามา​รถ​ปลุก​เทพ​มังกร​ซึ่ง​หลับใหล​อยู่​ด้านหลัง​ของ​ภูเขา​ให้​ตื่นขึ้น​มา​ได้​ใน​การอัญเชิญ​สัตว์​ศักดิ์สิทธิ์​หรือ

​จะ​จัดการ​เรื่อง​นี้​อย่างไร​ดี​!

​อาจารย์​ทุกคน​ที่​สอนอ​ยู่​ใน​สำนัก​ไท่​ไป๋​ต่าง​ก็​รู้​ว่าที่​ด้านหลัง​ของ​ภูเขา​แห่ง​นี้​มีทะ​เลสาบ​ขนาดใหญ่​อยู่​ ​ทะเลสาบ​แห่ง​นั้น​ลึก​จน​มองไม่เห็น​ก้นบึ้ง​ ​มัน​ไม่เคย​แห้งเหือด​แม้​จะ​เป็น​ฤดูแล้ง​ ​และ​ไม่​ทำให้​การเจริญเติบโต​ของ​พืชพรรณ​ล้ำค่า​หายาก​ได้รับ​ผลกระทบ​จาก​ความ​แห้งแล้ง​ที่ว่า​ ​ที่​เป็น​เช่นนั้น​ก็​เพราะ​ ณ​ ​ทะเลสาบ​แห่ง​นี้​มี​ชิง​หลง​ตัว​ยักษ์​ซ่อน​อยู่​นั่นเอง

​มังกร​ตัว​นี้​จำศีล​อยู่​ที่​ด้านหลัง​ของ​ภูเขา​มา​เป็นเวลา​หลาย​ปี​แล้ว

​แต่​วันนี้​…

​มันตื​่​นขึ​้น​แล้ว

​มัน​ถูก​ปลุก​ให้​ตื่นขึ้น​ด้วย​เสียง​เสียง​นั้น

​ชิง​หลง​มอง​เหล่า​มนุษย์​ตัว​จ้อย​ราวกับ​มด​ ​ก่อน​จะ​หันหน้า​ไป​มอง​ที่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย

​ดวงตา​สีฟ้า​ของ​ชิง​หลง​หรี่​ลง​เล็กน้อย

​สิ่งมีชีวิต​ตัว​น้อย​นี่​น่ะ​หรือ​ที่​เป็น​คน​ปลุก​มัน​ขึ้น​มา

​ที่​ด้านหลัง​ของ​นาง​นั่น​มันตั​วอะ​ไร​กัน

​แมว​ขาว​…​ ​หึ​ ​ทายาท​ของ​เผ่า​ไป๋​เจ๋อ

​ส่วน​อีก​ร่าง​หนึ่ง​นั้น​…

​ชิง​หลง​นิ่วหน้า​ ​ร่าง​นั้น​คือ​ปีศาจ

​พวก​มนุษย์​ร่วมมือ​กับ​ปีศาจ​ตั้งแต่​เมื่อใด​กัน

​น่าสนใจ​ ​แต่​นาง​ไม่รู้​หรือว่า​มัน​เกลียด​การถู​กค​นอื​่​นร​บก​วน​เวลานอน​มาก​ที่สุด

​ชิง​หลง​ตัว​ใหญ่​ละสายตา​ออกจาก​นาง​อย่าง​เย็นชา​ ​และ​นึก​อยาก​จะ​สอน​บทเรียน​ให้​กับ​มนุษย์​ผู้​นี้

​จากนั้น​ก็​มี​มนุษย์​ผู้ชาย​ตัวเล็ก​คน​หนึ่ง​วิ่ง​เข้ามา​อยู่​ใต้เท้า​ของ​มัน

​มนุษย์​ผู้ชาย​คน​นั้น​มี​ศีรษะ​โล้น​เตียน​ ​เขา​ลูบ​กรงเล็บ​ของ​มัน​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​”​ช่าง​เป็น​มังกร​ที่​ตัว​ใหญ่​อะไร​เช่นนี้​!​ ​มัน​จะ​ต้อง​อร่อย​มาก​แน่ๆ​”

​ทุกคน​รวมไปถึง​ชิง​หลง​ถึงกับ​พูดไม่ออก

​โอ้​ ​ไม่​นะ​!​ ​เจ้า​หนู​นี่​วิ่ง​เข้ามา​ได้​อย่างไร​กัน

​อาจารย์​ท่าน​นั้น​เป็น​คน​แรก​ที่ตั้ง​สติ​ได้​ ​เขา​ยกมือ​ข้าง​หนึ่ง​ขึ้น​กุม​หน้า​อย่าง​จนใจ

​ไม่มี​มังกร​ตัว​ไหน​ทน​คนที​่​บอกว่า​อยาก​กิน​มัน​ได้​หรอก​!

​อีก​อย่าง​!

​เจ้า​หนู​ ​เจ้า​เด็ก​บ้า​เอ๊ย​ ​เจ้า​จะ​กิน​อะไร​ก็ได้​ ​แต่​ทำไม​ต้อง​กิน​เทพ​มังกร​ด้วย​!

​ท่าน​เจ้าสำนัก​อบรม​เจ้า​มา​อย่างไร​กัน

​เจ้า​จะ​รังแก​พวก​ข้า​ก็​ไม่เป็นไร​หรอก​ ​แต่​นี่​คือ​เทพ​มังกร​ ​เทพ​มังกร​เชียว​นะ​!

​เจ้า​จะ​กิน​มัน​ได้​อย่างไร

​”​จับ​ย่าง​หรือ​ตุ๋น​ดี​”​ ​เด็กชาย​หัวโล้น​คิด​อยู่​ครู่หนึ่ง​ ​จากนั้น​จึง​ตระหนัก​ได้​ว่า​พี่​สาม​ผู้​ไร้​พ่าย​ไม่ได้​อยู่​ข้าง​เขา

​เด็กชาย​มีท​่า​ที​สับสน​เล็กน้อย​ ​แต่​นั่น​ก็​ไม่ได้​ส่งผล​กระทบ​ต่อ​การ​ไล่ตาม​อาหาร​เลิศ​รส​ของ​เขา​แต่อย่างใด​!

​เขา​ย่อ​ตัว​ลง​ ​พร้อมกับ​ใช้​นิ้ว​จิ้ม​ลง​ไป​ที่​กรงเล็บ​ของ​มังกร​ตัว​นั้น​ ​ใบหน้า​เล็ก​ๆ​ ​ของ​เขา​ดู​เคร่งเครียด​อย่างที่​สุด​ ​”​ข้า​ควร​นำ​มัน​ไป​ทำ​อะไร​กิน​ดี​”

​อาจารย์​ท่าน​นั้น​สูด​หายใจเข้า​เฮือก​ใหญ่​ ​เขา​ไม่มีทาง​เลือก​นอกจาก​ต้อง​โบก​แขน​เสื้อ​แล้ว​สั่ง​ว่า​ ​”​ทุกคน​ ​ถอย​ออกมา​เดี๋ยวนี้​!​”

​ชิง​หลง​ตัว​นั้น​จะ​ต้อง​โมโห​อย่างแน่นอน​!

​แต่​อวิ​๋น​ปี้ลั​่​วก​ลับ​ยืน​อยู่​ท่ามกลาง​ลูกศิษย์​เหล่านั้น​ ​ดวงตา​ของ​นาง​ค่อยๆ​ ​ทอด​มองออก​ไป​ไกล

​เฮ่อ​เหลียน​เจียว​เอ๋อร​์​แสร้งทำ​เป็น​ถอนหายใจ​ ​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​”​ปกติ​พี่สาว​ของ​ข้า​ก็​มักจะ​เป็น​คน​บุ่มบ่าม​และ​หยาบคาย​อยู่​แล้ว​ ​แม้​สุดท้าย​นาง​จะ​สามารถ​อัญเชิญ​อะไร​ออกมา​ได้​ ​แต่​สิ่ง​นั้น​กลับ​กำลัง​ก่อ​หายนะ​ครั้ง​ใหญ่​ให้​พวกเรา​ในเวลานี้​แทน​เสีย​แล้ว​”

​ทันทีที่​ได้ยิน​ดังนั้น​ ​ความตกใจ​ใน​ตอนที่​ทุกคน​ได้​เห็น​ชิง​หลง​ตัว​นั้น​ก็​พลัน​ถูก​แทนที่​ด้วย​ความเกลียดชัง

​ใช่​แล้ว​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่รู้​จัก​แม้แต่​คาถา​อัญเชิญ​ด้วยซ้ำ​ ​ดังนั้น​จึง​เดา​ได้​เลย​ว่านา​งก​็​คง​ไม่​สามารถ​ฝึก​ชิง​หลง​ตัว​นั้น​ให้​เชื่อฟัง​ได้​เช่นกัน

​เพียงแต่​พวกเขา​กลัว​ว่า​องค์​ชาย​เจ็ด​อาจจะ​ได้รับ​อันตราย​ ​เพราะ​ไม่มีใคร​กล้า​ที่จะ​เข้าไป​อยู่​ใต้​กรงเล็บ​ของ​เทพ​มังกร​ตัว​นั้น​เลย​แม้แต่​คนเดียว​…

​ ​———————

[1] ​มังกร​ฟ้า​ ​เป็น​เทพ​อสูร​แห่ง​ทิศตะวันออก