ตอนที่ 396 หนุ่มน้อยหน้ามน
ทั้งสี่คนช่วยกันเก็บดอกไม้แล้วถึงไปเก็บสมุนไพรที่คุณนายผู้เฒ่าน่าหลานจำเป็นต้องใช้กลับไป
พอไปถึงเรือนเล็กของสองผู้อาวุโส สวีเสี่ยวเจิงกับครอบครัวศาสตราจารย์หลินก็เดินออกมาจากด้านใน
ข้างหลินเฮ่าชุนยังมีเด็กหนุ่มที่ดูดีสะอาดสะอ้านเหมือนตัวละครในการ์ตูน
สองพี่น้องน่าหลานเห็นเขาก็พูดขึ้นพร้อมกัน “ทำไมกลับมาแล้วล่ะอวิ๋นไค”
“ลุงใหญ่ พ่อ ครึ่งเดือนกว่าผมโทรกลับมาไม่ได้คุยกับย่าเลย ผมไม่สบายใจก็เลยกลับมาดูหน่อย ย่าถูกพิษทำไมคนในบ้านไม่มีใครบอกผม พี่ใหญ่ แล้วก็น้องเลยล่ะครับ”
“เอ่อ พวกเราก็แค่…จริงสิ พวกเราไปเมืองเย่ว์ตูเชิญลูกศิษย์คนเล็กของหมอเทวดาหยวนมา มีผู้สืบทอดตระกูลถังด้วย พามารักษาย่า อีกไม่นานก็หายแล้วล่ะ”
“เมื่อกี้ปู่บอกผมแล้วครับ สองท่านนี้คือหมอเทวดามู่กับผู้สืบทอดตระกูลถังใช่ไหมครับ” น่าหลานอวิ๋นไคมองมู่เถาเยากับถังถัง
“สวัสดีค่ะ น่าหลานอวิ๋นไค ฉันชื่อมู่เถาเยา”
“ฉันถังถัง เรียกแค่ชื่อก็พอนะ ผู้สืบทอดตระกูลถังอะไรนั่นมันยาวไป” ถังถังยิ้มพูด
“ครับ เก็บสมุนไพรกลับมาแล้วเหรอครับ รีบบอกผมหน่อยว่าต้มยังไง”
อวี้อวี๋ยิ้มพูด “อวิ๋นไค พรุ่งนี้เรายังต้องกลับไปเรียนที่เมืองหลวง เรื่องต้มยายกให้เป็นหน้าที่ป้ากับแม่เราเถอะ ยังมีน้าฟางอีกคนด้วย”
น่าหลานรั่วหงพยักหน้า “ใช่ เราน่ะกลับไปตั้งใจเรียนเถอะ ไม่ต้องกังวลทางบ้าน”
น่าหลานอวิ๋นไค “ผมลามาหนึ่งสัปดาห์ครับ วันอาทิตย์หน้าค่อยกลับ”
น่าหลานรั่วหง “เด็กคนนี้นี่! ในบ้านมีผู้ใหญ่อยู่ตั้งเยอะแยะ ไม่ถึงขนาดต้องให้เด็กอย่างเรามาเป็นห่วงหรอก”
ลูกชายมีความกตัญญู สวีเสี่ยวเจิงก็ดีใจ แต่ในบ้านก็ไม่ถึงกับต้องให้เด็กมาช่วยต้มยากับดูแลคนป่วย เธอจึงพูดขึ้น “อวิ๋นไค พรุ่งนี้กลับไปเถอะลูก อีกครึ่งเดือนก็ถึงวันชาติแล้ว พอถึงตอนนั้นลูกก็กลับมาพร้อมกับอวิ๋นจืออวิ๋นหร่าน ย่าก็คงดีขึ้นแล้ว”
คนอื่นๆ ในตระกูลน่าหลานต่างก็ต้องการแบบนั้น
“แม่ครับ พ่อครับ ลุงใหญ่ป้าสะใภ้ใหญ่ ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมเรียนทัน”
น่าหลานรั่วเซิง “…เอาเถอะ ในเมื่อเรียนทัน ไหนๆ ก็กลับมาแล้ว งั้นก็อยู่บ้านไป อาทิตย์นี้เรื่องต้มยายกให้ลูกแล้วกัน”
“ครับ” น่าหลานอวิ๋นไคพยักหน้าให้พ่อเสร็จก็หันไปหามู่เถาเยาอีกครั้ง “คุณหมอเทวดา ช่วยสอนผมต้มยาด้วยครับ”
“ได้ค่ะ”
น่าหลานรั่วหงกับน้องชายปลดเข่งลงจากบ่า
มู่เถาเยากับถังถังเทสมุนไพรลงบนพื้น แยกประเภท คุณนายผู้เฒ่าต้องใช้สมุนไพรชนิดไหนก็แยกออกมา
ทำไปก็พูดไป เมื่อจัดแบ่งเสร็จแล้วคนของตระกูลน่าหลานก็รู้แล้วว่าต้องต้มยายังไง จากนั้นน่าหลานอวิ๋นไคก็หยิบสมุนไพรเดินเข้าห้องครัวพร้อมหร่วนฟาง
“นอกจากสมุนไพรของคุณนายผู้เฒ่าแล้ว สมุนไพรที่เหลือพวกนี้หนูกับพี่ถังถังจะเอากลับเมืองเย่ว์ตูไปทำยา ไว้ถึงเวลาจะมาแจกให้คนละเม็ดนะคะ ในบ้านมีทั้งหมดกี่คนคะ”
น่าหลานรั่วหงถาม “เสี่ยวเยาเยา แม่อายังต้องกินยาล้างเอ็นคลายเส้นอีกไหม”
มู่เถาเยาส่ายหน้า “ไม่ต้องกินซ้ำค่ะ”
“งั้นก็ให้พวกเราเม็ดสองเม็ดพอ ตรงนี้มันจะทำได้กี่เม็ดเหรอ”
“วางใจเถอะค่ะ มีพอ สายหลักของตระกูลน่าหลานมีกี่คนคะ”
“คนที่วรยุทธ์ไม่แข็งแกร่งก็กินได้ไหม อย่างอาอวี๋ อาเจิง สองคนนี้ได้แค่วิชาป้องกันตัว”
ภรรยากับน้องสะใภ้เพิ่งมาฝึกตอนแต่งเข้าตระกูลน่าหลานแล้ว ถึงแม้ฝีมือของพวกเธอจะดีกว่าคนทั่วไป แต่สำหรับตระกูลฝึกยุทธ์อย่างพวกเขาแบบนี้ไม่ถือว่ามีวิทยายุทธ
มู่เถาเยา “ได้ค่ะ ยาล้างเอ็นคลายเส้นช่วยขับขยะในร่างกายทั้งหมดได้ รวมถึงโรคเล็กน้อยที่แฝงอยู่ อีกทั้งยังจะช่วยให้กล้ามเนื้อกับกระดูกแข็งแรงด้วยค่ะ”
น่าหลานรั่วหงบอกจำนวนแบบเกรงใจ
“หนูจะเผื่อมาให้สิบเม็ดไว้สำรองนะคะ ถ้าในบ้านมีเด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะก็รอโตก่อนค่อยกิน เพราะเด็กเล็กยังมีขยะในตัวไม่เยอะ ยาจะออกฤทธิ์ได้ไม่เต็มที่เสียของเปล่าๆ ค่ะ”
คนตระกูลน่าหลานพร้อมใจกันพยักหน้า
น่าหลานรั่วเซิงถาม “เสี่ยวเยาเยา ยานี้เก็บไว้ได้นานเท่าไร เก็บไว้ได้ถึงรุ่นหลานไหม”
“มากสุดสิบปีค่ะ นานกว่านั้นจะไม่เป็นผลแล้ว คุณอาทั้งสองคะ บนเขาน่าจะยังมีดอกหลานหลัวอีก ขอแค่หาสมุนไพรพวกนี้ได้ก็เอามาที่เมืองเย่ว์ตูนะคะ หนูจะช่วยทำยาให้”
น่าหลานรั่วหงพูดด้วยความดีใจ “งั้นก็ดีเลย! ต่อไปไม่ว่าจะทำยาได้เท่าไรก็แบ่งเป็นสามส่วน เธอ ถังถัง ตระกูลน่าหลาน”
“อาใหญ่คะ หนูกับพี่ถังถังเอาส่วนเดียวมาแบ่งคนละครึ่งก็ได้ค่ะ”
“แพทย์โบราณ สำนักซย่าโหว คนสำนักตระกูลถังมีกันอยู่ไม่น้อย พวกเธอสองคนแบ่งกันแค่นั้นน้อยเกินไป”
“พอค่ะ พวกเรามีวิธีอื่นที่ช่วยให้อายุยืนยาวได้ค่ะ”
น่าหลานรั่วเซิงสนใจ เขาถาม “เสี่ยวเยาเยา แล้วผู้เฒ่ากับคุณนายผู้เฒ่าบ้านอาปกติเหมาะที่จะกินสมุนไพรบำรุงแบบไหนเหรอ”
มู่เถาเยายิ้มตอบ “ท่านผู้เฒ่ากับคุณนายผู้เฒ่าร่างกายแข็งแรงใช้ได้ เสริมมากไปก็ไม่ดีค่ะ กินอาหารที่ดีต่อกระดูกให้มากหน่อยก็พอ ไว้คราวหน้าหนูทำยาให้ที่บ้านจะทำเยอะหน่อย เผื่อท่านผู้เฒ่ากับคุณนายผู้เฒ่าด้วยค่ะ”
“จะทำแบบนั้นได้ยังไง พวกเราขอซื้อดีกว่า”
“ก็ได้ค่ะ” มู่เถาเยาไม่อยากเถียงต่อ อย่างไรเสียตระกูลน่าหลานก็มีเงิน แถมเธอก็ไม่ได้จะเรียกแพงอะไร
อวี้อวี๋ยิ้มถาม “เสี่ยวเยาเยาจ๊ะ มีพวกสมุนไพรบำรุงขายไหม พวกเราอยากซื้อกลับมาต้มน้ำแกงกิน หรือพวกชาอะไรแบบนั้น”
“หมู่บ้านพวกเราอยู่ติดกับป่าเซียนโหยวค่ะ อยากได้อะไรก็มีหมด เป็นของที่ไร้ต้นทุน แค่เสียเวลาไปเก็บหน่อย ถ้าพวกคุณอาต้องการเดี๋ยวหนูให้คนส่งพัสดุมาให้ค่ะ หรือจะไปเอาเองก็ได้นะคะ ดีไม่ดีเข้าป่าเซียนโหยวครั้งหน้าไปด้วยกันก็ได้นะคะ”
คนตระกูลน่าหลาน “…”
ถังถังหลุดขำ “ตอนนี้ยาบำรุงที่พวกเรากินไม่ใช่แค่ฟรีนะคะ ยังมีแต่ของดีทั้งนั้น พวกของราคาแพงที่ขายตามท้องตลาดสู้ไม่ได้เลยค่ะ”
น่าหลานรั่วหง “…งั้นคราวหน้าถ้าพวกเธอจะเข้าเขตป่าชั้นในช่วยส่งข่าวหน่อยนะ พวกเราไปเก็บสมุนไพรด้วย”
มู่เถาเยาพยักหน้า
สวีเสี่ยวเจิงดวงตาเป็นประกาย “เสี่ยวเยาเยายังมีของดีอะไรอีก พรุ่งนี้น้าไปส่งพวกเธอกลับจะซื้อมาตุนเยอะๆ เลย!”
“หนูมียาจื่อตันค่ะ ขายให้ได้สองเม็ด เป็นของดีที่ช่วยเพิ่มกำลังภายในให้อย่างน้อยหนึ่งเท่า อีกทั้งถ้ากำลังภายในยิ่งสูงจะยิ่งเพิ่มได้เร็ว”
ดอกจื่อตันเป็นของในเผ่าหมาป่าพระจันทร์ ให้ฟรีไม่ได้ ไม่ขายยังไม่เท่าไร แต่ถ้าขายเงินก็ต้องเข้าคลังของเผ่า
คนตระกูลน่าหลานอึ้งกับคำว่า ‘เพิ่มกำลังภายในให้หนึ่งเท่า’ ไปชั่วขณะ
ผ่านไปหลายนาทีกว่าน่าหลานรั่วเซิงจะได้สติกลับมาแล้วถามขึ้น “เสี่ยวเยาเยา ขอถามได้ไหม ตอนนี้กำลังภายในของเธอกี่ปีแล้ว”
“สี่ร้อยกว่าปีได้ค่ะ อารองกับอาใหญ่ บวกท่านผู้เฒ่าอีกคน มาสู้กับหนูสามต่อหนึ่งก็สู้ไม่ได้ค่ะ”
สองพี่น้องน่าหลานถึงกับช็อก
ถึงจะรู้สึกเหลือเชื่อ แต่พวกเขาไม่คิดว่าสาวน้อยคนนี้พูดโกหก
สวีเสี่ยวเจิง “เสี่ยวเยาเยาจ๊ะ ยาจื่อตันนั่นทำยากไหม พวกเราซื้อเยอะกว่านั้นได้ไหมจ๊ะ”
“ทำไม่ยากค่ะ แต่ดอกจื่อตันหายาก สมุนไพรวิเศษแบบนี้อาจมีแค่ที่เผ่าหมาป่าพระจันทร์ อีกทั้งยังมีจำนวนน้อย ดังนั้นหากขายก็ขายให้ได้ไม่มากค่ะ”
อวี้อวี๋ “ของจากเผ่าหมาป่าพระจันทร์เหรอ งั้นเธอขายจะยุ่งยากไหม”
“ไม่ค่ะ ถ้าอาใหญ่กับอารองอยากเข้าเขตป่าชั้นใน ทางที่ดีกินยาจื่อตันไว้ก่อนค่ะ รอปีหน้าเดือนกรกฎาสิงหา…จะขายให้ได้อีกสามเม็ด วันหน้าก็อาจไม่มีแล้วจริงๆ ค่ะ”
ดอกจื่อตันไม่เหมือนเถาวัลย์หลินเจี่ย ถ้าตัดออกมามันก็ไม่งอกใหม่แล้ว
มันอ่อนแอมาก แค่บาดเจ็บนิดหน่อยก็ตาย จากนั้นก็เน่าเร็ว ต้นที่ถอนมาทั้งรากเก็บได้แค่ประมาณหนึ่งสัปดาห์
อีกทั้งยังไม่สามารถตากเก็บแบบสมุนไพรตัวอื่นได้
เอาใจยากสุดๆ