บทที่ 323 ขั้นรากฐานเสมือนคืออะไร

ข้าก็แค่กลั่นลมปราณ 3,000 ปี

บทที่ 323 ขั้นรากฐานเสมือนคืออะไร?
บทที่ 323 ขั้นรากฐานเสมือนคืออะไร?

“เนี่ยชิงยวิน”

จักรพรรดิชี่เห็นดังนี้จึงกลับมาอยู่ข้างจักรพรรดิชิง

“เจ้ายังมีไพ่ตายอยู่ใช่หรือไม่? ถึงขนาดนี้แล้ว ยังคิดจะซ่อนเอาไว้อีกหรือ? เอาออกมาให้ไว ชั่วหงตายแล้ว ถ้าเจ้าสามารถบังคับให้จักรพรรดิเซียนองค์แรกถอยกลับได้ พวกเรายังมีโอกาส ไม่อย่างนั้นต้องตายอยู่ที่นี่ในวันนี้!”

“ตายอยู่ที่นี่อย่างนั้นหรือ?”

จักรพรรดิชิงเผยความสงสัย

“จักรพรรดิชี่ ข้าคิดว่าเจ้าเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า? วันนี้ คนที่ต้องตายที่นี่ คือเจ้าต่างหาก”

ทันใดนั้นมีบางสิ่งปรากฏขึ้นในมือของเขา กลายเป็นเงาเข้าฟาดฟันใส่จักรพรรดิชี่ผู้อยู่ใกล้มือ

จักรพรรดิชี่ไม่ทันแม้แต่จะคิดว่าคนผู้นี้จะเอาชนะสหายร่วมกลุ่มในช่วงตกต่ำนี้ โดยที่ไม่ทันสังเกตเห็นสักพัก เขาถูกฟันบนไหล่โดยเงาสีดำในพริบตา จากนั้นเงาเคลื่อนไหวไปตามร่าง ก่อนจะทะลวงเข้าไปในคฤหาสน์ม่วงของเขา!

ผ่านไปสักพัก จักรพรรดิชี่เห็นเงาทั้งร่างชัดเจน มันคือโซ่สีดำ เขารู้สึกได้เช่นกันว่าแผ่นดินด้านหลังกลายเป็นทะเล สังสารวัฏอยู่ในนภา เขาอยู่ใกล้คฤหาสน์ม่วงแห่งสวรรค์และปฐพีที่หล่อหลอมจากการฝึกฝนของผู้ฝึกตนหนึ่งแสนปี ตอนนี้ดูท่าพวกมันล้วนเชื่อมโยงกับโซ่เส้นนี้

“ลาก่อน จักรพรรดิชี่”

จักรพรรดิชิงดึงปลายโซ่เหล็กขณะเผยรอยยิ้มเย็นชาออกมา

“หนึ่งแสนปีที่เผชิญหน้ากันระหว่างเจ้ากับข้า… มายุติมันกันเถิด”

หลังจากนั้น จักรพรรดิชิงออกแรงดึงอย่างแผ่วเบา ทำให้โซ่เหล็กถูกดึงออกจากคฤหาสน์ม่วงของจักรพรรดิชี่

ด้วยการดึงอันแผ่วเบา ภายในคฤหาสน์ม่วงของจักรพรรดิชี่เกิดปฏิกิริยาแตกสลาย สวรรค์และปฐพีภายในตัวเขาราวกับรากฐานของโลกที่ถูกสร้างขึ้นสั่นสะเทือน ปฐพีสั่นไหว มหาสมุทรไหลย้อนกลับ นภาถล่ม วัฏจักรแตกสลาย ทุกสิ่งที่เขาสร้างขึ้นด้วยความอุตสาหะล้วนกลับคืนสู่แก่นแท้บริสุทธิ์ขนาดใหญ่…

เดิมทีมันไม่มีอะไร ปกติแล้วคฤหาสน์ม่วงคือสถานที่ที่ร่างมนุษย์เก็บแก่นแท้เอาไว้ แต่ปริมาณของแก่นแท้ที่ฟื้นคืนจากการล่มสลายของคฤหาสน์ม่วงแห่งสวรรค์และปฐพีของจักรพรรดิเซียนมากเกินไป แม้กระทั่งคฤหาสน์ม่วงของจักรพรรดิเซียนก็ไม่สามารถแบกรับได้

พันธนาการเซียนแตกสลาย นี่คือชื่อของสิ่งประดิษฐ์ในมือของจักรพรรดิชิง เขาต้องเสียสละจักรพรรดินี บุตรสาว และผู้คนของเขา เพื่อแลกเปลี่ยนกับวิธีสร้างสิ่งประดิษฐ์ลึกลับจากเงื้อมมือของวิถีสวรรค์

โซ่ไม่มีความสามารถในการบุกโจมตี แม้กระทั่งมนุษย์ยังไม่สามารถถูกจัดการจนตายได้ แต่หลังจากเล่นงานใส่ผู้ฝึกตนแล้ว มันจะเชื่อมโยงกับคฤหาสน์ม่วงในร่างของผู้ฝึกตนทันที

ตอนนี้ ขอเพียงออกแรงดึงอย่างแผ่วเบา โซ่จะสามารถฟื้นคืนสิ่งต่าง ๆ ในคฤหาสน์ม่วงให้กลายเป็นแก่นแท้ได้ทันที

สำหรับผู้ฝึกตนที่อยู่ต่ำกว่าขั้นสร้างรากฐาน นั่นนับว่าไม่เท่าใดนัก อย่างมากที่สุดก็ทำได้เพียงทำให้ร่างของผู้ฝึกตนขั้นสร้างรากฐานเดือดพล่านเล็กน้อยเนื่องจากแก่นแท้อยู่ใต้ทะเล ส่วนผู้ฝึกตนขั้นกลั่นลมปราณจะไม่มีแก่นแท้อยู่แล้ว

แต่สำหรับผู้ฝึกตนที่เหนือกว่าขั้นขอบเขตแกนทองคำ… อาจทำให้ถึงตายได้

เมื่อถูกดึงโดยโซ่เหล็กเส้นนี้ แกนทองคำจะแตกร้าวทันที ปฐมวิญญาณจะแตกสลายเช่นกัน แม้กระทั่งสวรรค์หรือปฐพีที่อยู่เหนือแดนเซียนก็จะล่มสลาย ผู้ฝึกตนที่อยู่ใต้แดนเซียนจะถูกโซ่ฟาดลงมา ดินแดนจะถล่มลงทำให้กลับสู่ขั้นรากฐานเสมือนเพื่อเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ส่วนตัวตนที่อยู่เหนือแดนเซียนจะได้รับอันตรายถึงชีวิตมากยิ่งกว่า

ใช่ว่าคฤหาสน์ม่วงของทุกคนจะไร้ที่สิ้นสุดเหมือนกับสวรรค์ริษยา

แก่นแท้ที่รวมตัวในสวรรค์และปฐพีพังทลาย ทะเลแห่งแก่นแท้ได้รับการฟื้นฟู โดยปกติแล้วไม่มีใครสามารถต้านทานมันได้

กล่าวได้ว่าทลายพันธนาการเซียนนี้ คือสิ่งประดิษฐ์ที่ใช้กับดินแดน ยิ่งเผชิญหน้ากับผู้ฝึกตนที่มีขั้นสูงกว่าเท่าไร ภัยคุกคามของมันยิ่งมากตามเท่านั้น!

ขอเพียงสามารถเล่นงานได้ ต่อให้เป็นมนุษย์ก็สามารถใช้ทลายพันธนาการเซียน เพื่อสังหารจักรพรรดิเซียนที่อยู่จุดสูงสุดของแดนสวรรค์จักรพรรดิ

คฤหาสน์ม่วงของจักรพรรดิชี่พองตัวอย่างรวดเร็ว แก่นแท้ไร้ที่สิ้นสุดยังคงแสวงหาพื้นที่ในการปลดปล่อย พวกมันทะลวงผ่านคฤหาสน์ม่วงของจักรพรรดิชี่พุ่งเข้าไปในร่างของเขา ก่อนจะเคลื่อนไปสู่จุดสูงสุดเพื่อกระแทกใส่แท่นจิตวิญญาณ จากนั้นลามลงมาที่แขนขา ท้ายที่สุด มันเข้าถึงรูขุมขนและวิชาในร่างของจักรพรรดิชี่ ก่อนระเบิดออกมาด้วยแก่นแท้บริสุทธิ์ ร่างกายกลายเป็นระเบิดขนาดใหญ่ จากนั้นส่งเสียงดังปัง!

จักรพรรดิชี่ระเบิดอยู่กับที่จนกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในพริบตา หลังจากสังหารจักรพรรดิชี่แล้ว จักรพรรดิชิงก็หันหอกเล็งไปที่สหายร่วมกลุ่มคนสุดท้าย จักรพรรดิเฮยแห่งแดนเหนือส่งเสียงกรีดร้อง หลบหนีเข้าไปในความว่างเปล่าด้วยความหวาดกลัว แต่โซ่เหล็กในมือของจักรพรรดิชิงตามตำแหน่งของอีกฝ่ายก่อนทะลวงเข้าไปในความว่างเปล่า ดึงคฤหาสน์ม่วงของจักรพรรดิเฮยเอาไว้ ทันใดนั้นสวรรค์และปฐพีในร่างของนางกลายเป็นแก่นแท้

จักรพรรดิเฮยคุกเข่าด้วยความเจ็บปวด คฤหาสน์ม่วงของนางพองตัวจนมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

เมื่อเห็นว่ากำลังจะระเบิด หญิงสาวงดงามผู้นี้เปิดปากขึ้นพ่นก้อนน้ำแข็งออกมา

ก้อนน้ำแข็งกลิ้งหลุน ๆ บนพื้นสองครั้ง ทันใดนั้นมันกลายเป็นจักรพรรดิเฮยขนาดเล็ก ก่อนวิ่งไปข้างนอกโดยไม่เหลียวหลังกลับมา

ในท้ายที่สุด หญิงสาวผู้นี้ยังคงดิ้นรนเพื่อเอาตัวรอดอย่างสุดชีวิต

ไป๋ชิวหรานผู้จับตาดูการต่อสู้อยู่ก็ขยิบตาให้เล่อเจิ้นเทียน จักรพรรดิเซียนกลางเข้าใจทันที ก่อนออกไปจากที่นี่อย่างเงียบงัน

“หลังจากนี้ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว จักรพรรดิเซียนองค์แรก

จักรพรรดิชิงสะบัดโซ่ในมือขณะสายตามองไป๋ลี่ผู้ยืนเอามือไพล่หลัง

“ข้ายอมรับว่าไม่ใช่คู่มือของเจ้า แต่นั่นอยู่ภายใต้สถานการณ์… ไม่ใช้วิชาภายนอก”

เขาโยนทลายพันธนาการเซียนไปที่ไป๋ลี่ เด็กหนุ่มรีบถอยตัวออกห่างทันที

“เปล่าประโยชน์!”

จักรพรรดิชิงตะโกนเมื่อเห็นดังนี้

“ภายใต้การควบคุมของข้า ทลายพันธนาการเซียนสามารถตามติดเป้าหมายได้… จักรพรรดิเซียนองค์แรก ยุคของเจ้ามันจบลงแล้ว พินาศไปซะ!”

หลังจากกล่าวจบ ทลายพันธนาการเซียนยืดหยุ่นราวกับอสรพิษ ทะลุผ่านพื้นที่มากมาย ไล่ตามไป๋ลี่อย่างต่อเนื่อง เด็กหนุ่มยกมือร่ายพลังเหนือธรรมชาติจำนวนมาก แต่ทันทีที่สัมผัสทลายพันธนาการเซียน พลังเหนือธรรมชาติเหล่านี้กลายเป็นแก่นแท้พื้นฐานที่สุด ก่อนหายไปช้า ๆ

เมื่อเห็นว่าทลายพันธนาการเซียนกำลังจะทะลวงเข้าร่างของไป๋ลี่ เงาสีดำพลันวูบไหวจากด้านข้าง ผลักเขาออกไป ก่อนเข้ามาเผชิญหน้ากับทลายพันธนาการเซียนแทน

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

เมื่อเห็นว่ามีคนถูกทลายพันธนาการเซียน จนกระทั่งเชื่อมโยงกับคฤหาสน์ม่วง จักรพรรดิชิงก็หัวเราะออกมาแล้วกล่าวว่า

“จักรพรรดิภูตผี ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะโยนตัวเองมาติดตาข่ายแบบนี้ ไม่ว่าอย่างไร ข้าจะจัดการเจ้าก่อนแล้วกัน จากนั้นก็จัดการกับจักรพรรดิเซียนองค์แรก… ต่อให้จะอยู่ขั้นซากปรักหักพังหวนคืน แต่เมื่อเผชิญกับทลายพันธนาการเซียน… ก็มีเพียงความตายที่รออยู่เท่านั้น!”

เขาออกแรงดึงแผ่วเบา ขณะนั้น ทลายพันธนาการเซียนถูกดึงออกจากคฤหาสน์ม่วงของไป๋ชิวหราน ทำให้แก่นแท้ในคฤหาสน์ม่วงเดือดพล่าน แต่… มันก็แค่นั้น

ชายหนุ่มยังคงยืนอย่างมั่นคงอยู่กับที่ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“อะไรกัน?”

จักรพรรดิชิงยังไม่ทันตอบสนอง ไป๋ชิวหรานพลันปรากฏตัวตรงหน้า เขายกมือขึ้นต่อยตรงเข้าที่หน้าอกของอีกฝ่าย

“พรวด!”

หน้าอกถูกต่อยทะลุ จักรพรรดิชิงกระอักโลหิตออกมาเป็นจำนวนมาก สายตามองจักรพรรดิภูตผีตรงหน้าด้วยความตกตะลึง และถามด้วยเสียงสั่นเครือว่า

“ทำไมกัน? ทำไมทลายพันธนาการเซียนของข้าถึงไม่ตอบสนองกับเจ้า มันต้องมีบางอย่างผิดพลาดเป็นแน่!”

เขาตะโกนลั่น ก่อนแทงทลายพันธนาการเซียนเข้าไปในคฤหาสน์ม่วงของไป๋ชิวหรานอีกครั้งและออกแรงดึง แต่ตอนนี้ มีรอยร้าวบนทลายพันธนาการเซียนที่อยู่ในมือ จากนั้นก็แตกสลาย

“ดูท่าช่างฝีมือของเจ้า จะจงรักภักดีไม่มากพอ”

ไป๋ชิวหรานยิ้มให้เขา จากนั้นยื่นหน้ามาใกล้หูกล่าวอย่างแผ่วเบาว่า

“ให้ข้าบอกความลับเจ้าก็แล้วกัน ข้าคือผู้ฝึกตนขั้นรากฐานเสมือน”

ขั้นรากฐานเสมือนคืออะไร?

นี่คือความคิดสุดท้ายที่หลงเหลือในใจของจักรพรรดิชิง ครู่ต่อมา ร่างของเขาถูกแบ่งออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยโดยปราณกระบี่ไร้ที่สิ้นสุด ไป๋ชิวหรานยกมือขึ้นก่อนคว้าวิญญาณอีกฝ่ายเอาไว้!