ตอนที่ 358 ไม่มีสิ่งน่าตกใจที่สุด มีแต่สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่า

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

เหล่า​หญิงสาว​ตะลึงงัน​กัน​เป็นแถว​จาก​การ​เห็น​ชาย​ชุด​ผ้า​จิ​่​นวา​งด​อก​เหมย​ลง​บน​จาน​หยก​ขาว​ตรงหน้า​เจียง​ซื่อ

พวก​นาง​ตาฝาด​ไป​หรือไม่​?

สตรี​ชั้นสูง​ที่​มีนิ​สัย​ใจร้อน​เริ่ม​ขยี้ตา​

สตรี​ชั้นสูง​ที่​มีนิ​สัย​เป็น​คน​นิ่ง​ ​เวลานี้​ก็​ยาก​ที่จะ​คง​ความ​นิ่ง​ต่อไป​ได้​อีก

ไม่​นึก​เลย​ว่า​เยี​่​ยน​อ๋อง​จะ​มอบ​ดอก​เหมย​ทั้งสอง​ดอก​ให้​เจียง​ซื่อ

เมื่อ​ขยับ​สายตา​ไป​เห็น​จี้​ฟัง​หวา​ที่​ห่าง​จาก​เจียง​ซื่อ​ไม่​ไกล​มาก​นัก​ ​หญิงสาว​ต่าง​มี​ความคิด​หนึ่ง​เกิดขึ้น​ ​เยี​่​ยน​อ๋อง​วาง​ผิด​หรือเปล่า​ ​บางที​ดอก​เหมย​ดอก​นี้​อาจ​เป็น​ของ​คุณหนู​จี้​จาก​จวน​อันกั​๋​วกง​?

คุณหนู​จี้​เกิด​ใน​ตระกูล​ชนชั้นสูง​และ​ยัง​เป็น​หลานสาว​แท้ๆ​ ​ของเสียน​เฟย​ ​เป็น​ลูกพี่ลูกน้อง​กับ​เยี​่​ยน​อ๋อง​ ​หาก​ได้รับ​ดอก​เหมย​หนึ่ง​ดอก​ก็​เป็นเรื่อง​ที่​สมเหตุสมผล

หรือไม่​ ​หากว่า​เยี​่​ยน​อ๋อง​เป็น​คนที​่​รัก​หน้าตา​ ​ดอก​เหมย​ทั้งหมด​นี้​ ​จะ​ต้อง​มี​หนึ่ง​ดอก​ที่​ควร​มอบให้​กับ​น้องสาว​ฝั่ง​ลุง​ ​ไม่เช่นนั้น​ ​สีหน้า​ของเสียน​เฟ​ยอา​จดู​ไม่ดี​เท่าไหร่​นัก

เวลานี้​ ​เสียน​เฟย​หน้าตึง​ ​เล็บ​ที่​ฝัง​เพชร​กด​ลง​บน​โต๊ะ​จน​เกิด​เป็น​เสียง​ ​ครืด​ ​ดัง​ขึ้น​เบา​ๆ

ดอก​เหมย​ดอก​ที่หนึ่ง​ถูก​มอบให้​ผู้หญิง​จาก​จวน​ตง​ผิงปั​๋ว​ ​นาง​เก็บความ​รู้สึก​นั้น​เข้าไป​แล้ว​ ​เพราะ​มีสู​่​อ๋อง​ทำเป็น​ตัวอย่าง​ไว้​ก่อน​ ​และ​การ​ที่​คนหนุ่ม​ชื่นชม​ใน​ตัว​หญิง​งาม​นั้น​ ​ก็​นับว่า​เป็นเรื่อง​ธรรมชาติ​ ​แต่​ดอก​เหมย​ดอก​ที่สอง​ยัง​มอบให้​เด็ก​แซ่เจียง​นี่​อีก​ ​มัน​ทำให้​นาง​ทน​ต่อไป​ไม่ไหว​จริงๆ​!

เมื่อครู่นี้​นาง​ยัง​อยาก​หัวเราะเยาะ​จวง​เฟ​ยอยู​่​เลย​ ​เหตุ​ไฉน​ตนเอง​ถึง​กลาย​มา​เป็นตัว​ตลก​แทน​ใน​เวลา​เพียงพริบ​ตาเดียว

จวง​เฟย​เกือบ​เก็บอาการ​ไม่อยู่

บุตรชาย​คนเล​็ก​ของเสียน​เฟย​เป็น​คน​เช่นนี้​เอง​หรือ​…

สมอง​เลอะเลือน​เพราะ​สตรี​ ​จะ​ว่า​ไป​แล้ว​ ​ลูกชาย​ของ​นาง​ก็​เลอะเลือน​ไป​ครั้งหนึ่ง​เหมือนกัน​ ​โชคดี​ที่​ได้สติ​กลับมา​ทัน​ ​แต่​เยี​่​ยน​อ๋อง​กลับ​เลอะเลือน​ถึง​สองครั​้ง

หาก​เป็น​เช่นนี้​ ​จะ​ให้เหตุผล​ว่าที่​มอบ​ดอกไม้​ให้​คุณหนู​เจียง​เพราะ​นาง​มี​การแสดง​ที่​โดดเด่น​ก็​คง​ใช้ไม่ได้​แล้ว

เขามอบ​ให้​เพราะ​ชอบ​ใน​ตัว​คุณหนู​เจียง​จริงๆ​!

จวง​เฟย​แอบ​ส่าย​หัว

ถ้า​เยี​่​ยน​อ๋อง​เป็น​คน​เช่นนี้​ ​นาง​ก็​สบายใจ

จะ​ว่า​ไป​แล้ว​ ​ตอนนี้​ไฟ​โทสะ​ของเสียน​เฟย​คง​ลุก​ท่วม​แล้ว​กระมัง

จวง​เฟ​ยก​ลอก​ตาม​อง​เสียน​เฟย​หนึ่ง​ที

สายตา​คู่​นั้น​ทำให้​เสียน​เฟย​ที่​กำลัง​โมโห​มีสติ​ขึ้น​มาทัน​ใด

ห้าม​วู่วาม​เด็ดขาด​ ​ถ้า​วู่วาม​ ​ก็​จะ​เป็นไปตาม​ความปรารถนา​ของ​จวง​เฟย​ทันที

นาง​จึง​ประคอง​รอยยิ้ม​นั้น​ไว้​ ​และ​มอง​การกระทำ​ต่อไป​ของ​อวี​้​จิ​่​นอย​่าง​จดจ่อ

เจียง​ซื่อ​รู้สึก​ประหลาดใจ​เล็กน้อย​กับ​ดอกไม้​ทั้งสอง​ดอก​ที่อยู่​ใน​จาน​ ​แต่​อีก​ใจ​หนึ่ง​ก็​คิด​ว่านี​่​เป็นเรื่อง​ที่​อวี​้​จิ​่​นก​ล้า​ทำ

นาง​ยัง​นึก​ว่า​จะ​ได้รับ​ดอกไม้​จาก​อวี​้​จิ​่น​แค่​ดอก​เดียว​ ​แล้ว​ค่อย​ดู​ต่อว่า​เขา​จะ​รับมือ​ระหว่าง​ฮ่องเต้​กับ​เสียน​เฟ​ยอย​่าง​ไร​กับ​การ​จัดการ​งานมงคล​ของ​เขา​สอง​คน​ ​คิดไม่ถึง​ว่า​เขา​ไม่​ทำ​อะไร​เพียง​ผิวเผิน​ ​ตอนนี้​เขา​จะ​มอบ​ดอก​เหมย​ทั้ง​หก​ดอก​ให้​กับ​นาง​!

ใช่​!​ ​เจียง​ซื่อ​เข้าใจ​ทุกอย่าง​ดี​แล้ว​ ​ดอก​เหมย​ที่​เหลือ​นี้​…​อวี​้​จิ​่​นก​็​จะ​นำมา​มอบให้​นาง​อย่างแน่นอน

แต่ว่า​ ​ถ้า​ไม่​ให้​นาง​แล้ว​จะ​ให้​ใคร​เล่า​ ​ถ้า​ผู้ชาย​ของ​ตน​มอบ​ดอกไม้​กับ​หญิง​อื่น​ต่อหน้า​ต่อหน้า​ ​เพียงแค่​คิด​ก็​รู้สึก​โมโห

เจียง​ซื่อ​ยิ้ม​เล็กน้อย

อะไร​นะ​ ​มีด​อก​เหมย​สาม​ดอก​อยู่​ใน​จาน​งั้น​หรือ​ ​ต้อง​ขออภัย​ด้วย​จริงๆ​ ​ของ​ที่​ได้​จาก​คนที​่​ไม่​ชอบ​ ​ย่อม​ไม่อยู่​ใน​สายตา​อยู่​แล้ว

อวี​้​จิ​่​นอา​รมณ์​เบิกบาน​ทันที​เมื่อ​เห็น​รอยยิ้ม​ของ​เจียง​ซื่อ

อา​ซื่อ​ดีใจ​ ​เขา​เอง​ก็ดี​ใจ​เหมือนกัน

บรรยากาศ​ของ​งาน​ไม่​สามารถ​คง​ความ​เงียบ​ได้​อีก​ ​เสียง​กระซิบ​อัน​แผ่วเบา​ที่มา​จาก​ทุกทิศทาง​ราวกับ​เป็น​เสียง​แมลงวัน​อัน​น่า​รำ​คาน

อวี​้​จิ​่น​ไม่สน​ใจ​สิ่ง​เหล่านี้​ ​เขา​คิดถึง​แต่​สิ่ง​ที่​อยาก​ทำ

“​คุณหนู​เจียง​ได้​โปรด​รับ​ไว้​ด้วย​นะ​”​ ​เขา​นำ​ดอก​เหมย​ดอก​ที่สาม​วาง​ลง​ตรงหน้า​เจียง​ซื่อ

เสียบ​กระซิบ​ดัง​ขึ้น​กว่า​เดิม​ ​จน​เริ่ม​กลายเป็น​ความโกลาหล

“​อะไร​กัน​ ​ดอก​เหมย​ดอก​ที่สาม​ ​เยี​่​ยน​อ๋อง​ก็​ให้​คุณหนู​เจียง​?​”

มีส​ตรี​ชั้นสูง​นาง​หนึ่ง​บ่นงึมงำ​ ​“​ที่แท้​ ​ดอก​เหมย​ดอก​ที่สอง​ ​เยี​่​ยน​อ๋อง​ไม่ได้​มอบให้​เพราะ​พลั้ง​มือ​หรอก​หรือ​…​”​ ​น้ำเสียง​ยืด​ออก​ไป​พร้อมกับ​ถอนหายใจ​ ​เป็นความ​ไม่เต็มใจ​และ​ความเจ็บปวด​ที่​ไม่​สามารถ​ซ่อน​ได้

อะไร​กัน​ ​ทำไม​นาง​ถึง​โชคดี​ได้​ถึง​เพียงนี้​?​ ​เพราะ​สวย​กว่า​หรือ​!

ดอก​เหมย​จาก​สู่​อ๋อง​หนึ่ง​ดอก​ ​ดอก​เหมย​จาก​เยี​่​ยน​อ๋อง​อีก​สาม​ดอก​ ​นี่​คุณหนู​เจียง​จะ​ทำตัว​เด่น​ให้​ถึงที่สุด​เลย​หรือ​อย่างไร

แล้วก็​มีส​ตรี​ชั้นสูง​บางคน​หัวเราะเยาะ​เย้ย​ ​“​จะ​พลั้ง​มือ​ได้​อย่างไร​กัน​เล่า​ ​เยี​่​ยน​อ๋อง​ชอบ​คุณหนู​เจียง​ต่างหาก​”

“​แล้ว​เยี​่​ยน​อ๋อง​จะ​มอบ​ดอก​ที่สี่​ให้​ใคร​ ​คง​ไม่ใช่​คุณ​เจียง​อีก​หรอก​กระมัง​!​”

สตรี​ชั้นสูง​นาง​หนึ่ง​ส่าย​หัว​ ​“​เป็นไปไม่ได้​ ​เป็นไปไม่ได้​เด็ดขาด​ ​มี​อย่างที่​ไหน​มอบ​ดอก​เหมย​สี่​ดอก​ให้​คน​ๆ​ ​เดียว​ ​นี่​มัน​งานเลี้ยง​คัดเลือก​พระ​ชายา​…​”

สตรี​ชั้นสูง​กัด​ริมฝีปาก​ทันทีที่​รู้ตัว​ว่า​พลั้งปาก​ ​นางอาย​จน​หน้า​หู​แดง​ระเรื่อ

เรื่อง​ที่​ท่าน​อ๋อง​สอง​คน​คัดเลือก​พระ​ชายา​ใน​งาน​ชมด​อก​เหมย​ ​แม้ว่า​เป็นเรื่อง​ที่​ทุกคน​รู้​เต็มอก​ ​แต่​เวลา​พูด​ออกมา​ตรงๆ​ ​ก็​ค่อนข้าง​เสียหน้า​ไม่เบา

และ​ในเวลานี้​ ​ไม่มีใคร​สน​หญิงสาว​ที่​กำลัง​เสียหน้า​ ​เพราะ​ทุกคน​กำลัง​เฝ้ามอง​อวี​้​จิ​่​นว​่า​เขา​จะ​มอบ​ดอก​เหมย​ดอก​ที่สี่​ให้​ใคร

หาก​มอบให้​สตรี​ชั้นสูง​อื่น​ ​อย่างน้อย​ก็​ยัง​เหลือ​โอกาส​อีก​สาม​ครั้ง​ ​แต่​ถ้า​ยัง​ให้​คุณหนู​เจียง​อีก​…​ไม่​ ​ไม่​ ​ถ้า​เยี​่​ยน​อ๋อง​กล้า​ทำ​เช่นนั้น​จริง​ ​เขา​ต้อง​บ้า​ไป​แล้ว​แน่ๆ

แล้ว​ดอก​เหมย​ดอก​ที่สี่​ใน​มือ​ของ​อวี​้​จิ​่น​ ​ก็​ตกลง​สู่​จาน​หยก​สีขาว​ตรงหน้า​ของ​เจียง​ซื่อ​อย่าง​แน่วแน่

“​คุณหนู​เจียง​ได้​โปรด​รับ​ไว้​ด้วย​นะ​”​ ​เสียงพูด​ของ​ชายหนุ่ม​ยังคง​สดใส​เรียบ​นิ่ง​ ​ราวกับ​หิมะ​บน​ยอดเขา​ที่​ค่อยๆ​ ​ละลาย​ตัว

สะอาด​และ​ดู​มี​ความอบอุ่น​ที่​ไม่​อาจ​บรรยาย​ได้

จะ​ไม่​อบอุ่น​ได้​อย่างไร​ ​คน​ๆ​ ​เดียว​มีด​อก​เหมย​อยู่​ใน​มือ​ถึง​สี่​ดอก​ ​มัน​เพียงพอ​ที่จะ​ยืนยัน​ความในใจ​ของ​ชายหนุ่ม​แล้ว

“​บ้า​ไป​แล้ว​ ​บ้า​ไป​แล้ว​ ​เยี​่​ยน​อ๋อง​ต้อง​บ้า​ไป​แล้ว​แน่ๆ​…​”​ ​สตรี​นาง​หนึ่ง​กล่าว​งึมงำ​ด้วย​สีหน้า​เอื่อย​เฉื่อย

สตรี​ด้าน​ข้าง​รีบ​ปิดปาก​นาง​ไว้​แล้ว​กล่าว​เสียง​เบา​ ​“​ดึง​สติก​ลับ​มาก​่อน​ ​พูดพล่อย​ๆ​ ​อะไร​ของ​เจ้า​!​”

ถึง​เยี​่​ยน​อ๋อง​จะ​เป็น​อย่างไร​ ​เขา​คือ​องค์​ชาย​ ​หา​ใช่​คนที​่​สามารถ​วิพากษ์วิจารณ์​อย่าง​ตามใจ​ได้

เสียน​เฟย​ยืน​ขึ้น​อย่าง​ไม่รู้​ตัว​ ​บุคลิก​ที่​คงไว้​อย่าง​เงียบสงบ​ไม่มี​อีกต่อไป

อวี​้​จิ​่น​ยิ้ม​พร้อมกับ​นำ​ดอก​เหมย​ดอก​ที่​ห้าวาง​ลง​บน​จาน​หยก​ตรงหน้า​เจียง​ซื่อ

เมื่อ​เทียบ​กับ​จาน​หยก​ขาว​ที่ว่างเปล่า​ของ​สตรี​ชั้นสูง​คนอื่น​ ​ใน​จาน​ของ​เจียง​ซื่อ​ถูก​วาง​เต็มไปด้วย​ดอก​เหมย

พอ​ถึง​เวลานี้​ ​บรรยากาศ​ใน​งาน​กลับ​สู่​ความ​เงียบ​อีกครั้ง

ตกตะลึง​กัน​จน​หน้า​ชา​ ​เหลือ​ไว้​เพียง​ดู​ว่า​เรื่องราว​จะ​ดำเนินต่อไป​อย่างไร

จะ​มีเรื่อง​ที่​น่า​ตกใจ​ยิ่งกว่า​เกิดขึ้น​อีก​หรือไม่​!

คง​ไม่มี​แล้ว​กระมัง​ ​อย่างมาก​ที่สุด​ก็​คือ​เยี​่​ยน​อ๋อง​มอบ​ดอก​เหมย​ดอก​ที่หก​ให้​เจียง​ซื่อ​เหมือนเดิม

ให้​เลย​สิ​ ​ให้​เลย​สิ​ ​คิด​หรือว่า​พวก​นาง​จะ​ตะลึง​ตกใจ​อีก​?​ ​หึ​ ​เยี​่​ยน​อ๋อง​กล้า​ทำ​เรื่อง​ไร้ยางอาย​เช่นนี้​ออกมา​ได้​ ​ถึงอย่างไร​พวก​นาง​ก็​ไม่มีทาง​ตกใจ​อีกแล้ว​!

ความจริง​ได้​พิสูจน์​แล้ว​ว่า​หญิงสาว​เหล่านี้​ไร้เดียงสา​มาก​ไป​!

ตอนที่​อวี​้​จิ​่น​หย่อน​ดอก​เหมย​ดอก​ที่หก​ลง​ไป​พร้อมกับ​เอ่ย​ขึ้น​ ​“​คุณหนู​เจียง​ได้​โปรด​รับ​ไว้​ด้วย​นะ​”​ ​เขา​พลิก​ดอก​เหมย​ที่​วาง​อยู่​เต็ม​จาน​ไปมา​อย่าง​เอื่อย​เฉื่อย​ ​จากนั้น​ดึง​ผ้า​สีฟ้า​ที่​ผูก​กับ​ดอก​เหมย​ออกมา​แล้ว​โยน​ลง​บน​โต๊ะ​น้ำชา

เหล่า​หญิงสาว​พากัน​ตะลึงงัน​ ​ยิ่ง​ได้​ขยับ​สายตา​ตาม​ความเคลื่อนไหว​ของ​เขา​ก็​ยิ่ง​มึนงง

การ​ที่​เยี​่​ยน​อ๋อง​โยน​ดอก​เหมย​ที่​สู่​อ๋อง​ให้​เจียง​ซื่อ​ลง​บน​โต๊ะ​น้ำชา​ก็​พอแล้ว​ ​ยิ่งไปกว่านั้น​ ​เขา​กลับ​โยน​ลง​บน​โต๊ะ​ของ​คนอื่น​!

จี้​ฟัง​หวาม​อง​ดอก​เหมย​เขียว​บน​โต๊ะ​และ​กัดฟัน​แน่น

นี่​มัน​ภัยพิบัติ​ที่มา​อย่าง​ไม่ทัน​ตั้งตัว​?

นาง​สาบาน​เลย​ว่า​ ​พี่ชาย​คน​นี้​เป็น​คนที​่​นาง​เกลียด​มาก​…​มาก​ถึง​มาก​ที่สุด​!

แต่ว่า​ด้วย​เหตุผล​เดียวกัน​ ​เมื่อ​เห็น​เจียง​ซื่อ​ที่อยู่​ไม่​ไกล​ ​จี้​ฟัง​หวา​ก็​รู้สึก​เห็นใจ​ขึ้น​มาทัน​ที

ตอนนั้น​ ​พี่​สาม​จะ​แต่งงาน​กับ​หญิงสาว​ชาวบ้าน​ธรรมดา​ให้​ได้​ ​จน​ต้อง​ยกเลิก​งาน​หมั้น​กับ​คุณหนู​เจียง​ ​สำหรับ​คุณหนู​เจียง​แล้ว​ ​นั่น​เป็น​ภัย​ที่มา​โดย​ไม่ทัน​ตั้งตัว​จริงๆ

ความรู้สึก​อัดอั้น​ของ​คุณหนู​เจียง​ในเวลานั้น​ ​คงมี​มากกว่า​นาง​เป็น​พัน​เท่า​หมื่น​เท่า

มือ​ข้าง​หนึ่ง​ยื่น​ออกมา​มา​หยิบ​ดอก​เหมย​ตรงหน้า​จี้​ฟัง​หวา​ขึ้น​แล้ว​โยน​ลงพื้น

“​ขออภัย​ ​พอดี​ข้า​โยน​พลาด​ไป​”

พอ​อวี​้​จิ​่​นพูด​เสร็จ​ ​เขา​ประสานมือ​ต่อ​สู่​อ๋อง​ ​“​จาน​ของ​คุณหนู​เจียง​ไม่พอ​ให้​ใส่​ดอก​เหมย​มาก​ขนาด​นั้น​ ​น้อง​หยิบ​ดอก​นี้​ของ​พี่​หก​ออกมา​ ​พี่​หก​คง​ไม่ถือสา​หรอก​กระมัง​”