ตอนที่ 388 อสุรกายยักษ์สุดเท่
ตอนที่ 388 อสุรกายยักษ์สุดเท่
เสี่ยวอ้ายที่ลอยตัวอยู่กลางอากาศเฝ้าดูการต่อสู้ของพวกมันทั้งสอง
เสี่ยวอ้ายสามารถเดินทางระหว่างเขตดาวต่างแดนกับสหภาพห้วงดวงดาวได้อย่างเสรี ดังนั้นมันจึงรู้ถึงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของกาน่า
กาน่าผู้ป่าเถื่อนตัวนี้มีไหวพริบ ต้านทานการทุบตีและการจู่โจมได้ แต่ข้อด้อยคือเป็นสิ่งมีชีวิตสำหรับใช้เฝ้าบ้าน
ทักษะการต่อสู้พอใช้ได้!
แต่มันควรจะทำตัวให้น่ารักมากกว่ามาต่อสู้แบบนี้!
ดูสิ หากมันอ่อนแอน้อยกว่าราชาเอเลี่ยนหุ้มเปลือกตัวนี้ มันคงจะโดนราชาเอเลี่ยนหุ้มเปลือกทุบตีหลายต่อหลายครั้งแล้ว!
แม้แต่สวี่หลิงอวิ๋นที่อยู่ในระดับ 9 ดาว ก็ยังสามารถโจมตีจนมันพรุนไปหลายรู!
โชคดีที่ผิวหนังของมันหยาบกร้านและเหนียวแน่น ทั้งยังมีพละกำลังที่แข็งแรง และมีความสามารถในการรักษาตัวเอง ไม่อย่างนั้น มันคงจะนองเลือดและเข้าไปอยู่ในหม้อแทน!
ราชาเอเลี่ยนหุ้มเปลือกเจ้าเล่ห์ยิ่งนัก! หลังจากที่มันใช้ความเชี่ยวชาญ มันก็สังเกตเห็นว่าอสุรกายร้ายที่อยู่ตรงหน้าเป็นเพียงไอ้หน้าโง่ที่ไม่สามารถจัดการอะไรได้!
กาน่าโกรธจัดหลังจากถูกราชาเอเลี่ยนหุ้มเปลือกโจมตีจนได้รับบาดเจ็บ! รอยที่หน้าผากของมันเรืองแสงและจางหายไป
เสี่ยวอ้ายมองดูกาน่าด้วยความสงสัย สงสัยว่ากาน่าที่โกรธจัดจะใช้เวลานานแค่ไหนในการเอาชนะราชาเอเลี่ยนตัวนี้?!
ต้องบอกว่าราชาเอเลี่ยนหุ้มเปลือกมั่นใจเกินไป! สิ่งที่มันต้องทำในตอนนี้คือวิ่งหนี! แม้ทักษะการต่อสู้ของอสุรกายที่โง่เขลาตัวนี้จะอยู่ในระดับปานกลาง แต่พละกำลังของมันแข็งแกร่งมาก และมันแสดงความแข็งแกร่งต่อหน้าราชาเอเลี่ยนเพียงเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น
หากมันแสดงออกมาร้อยเปอร์เซ็นต์ละก็…
ราชาเอเลี่ยนหุ้มเปลือกจะกลายเป็นบาร์บีคิวทันที!
อสุรกายร้ายกาน่าสามารถถอดเปลือกของราชาเอเลี่ยนหุ้มเปลือกออกด้วยลูกเตะเพียงลูกเดียวเท่านั้น ก่อนจะกัดร่างของมันด้วยความขุ่นเคือง
อ๊ะ! เนื้อของเอเลี่ยนหุ้มเปลือกก็ไม่แย่แฮะ! โดยเฉพาะเนื้อที่อยู่ส่วนหัว ยิ่งอร่อยมากเป็นพิเศษ!
นี่มันคือรสชาติของผงแป้งนั่นเอง!
กาน่ามองกองเนื้อตรงหน้าอย่างขัดใจ ก่อนจะกลืนลงท้องของมัน มันจะต้องหาผู้หญิงคนนั้นให้เจอ!
บางทีผู้หญิงคนนั้นอาจจะมีผงแป้งจำนวนนับไม่ถ้วนก็ได้!
อา! หอมเหลือเกิน!
จิตใจของกาน่าคลายความขุ่นเคืองลงเล็กน้อยและสงบสติลงอีกครั้ง ก่อนที่มันจะกลายเป็นเจ้าตัวน้อยน่ารัก
เสี่ยวอ้ายถึงกับกุมขมับ เจ้าตัวนี้นี่!
ไม่รู้ว่าเจ้าของของมันดูแลอย่างไร จึงได้ปล่อยกาน่าที่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีหลุดออกมาได้?!
เหมือนกับสุนัขพันธุ์ฮัสกี้ที่เมื่อไม่พอใจเจ้าของ ก็จะวิ่งออกมาสร้างวุ่นวายตามท้องถนน!
โชคดีที่สถานที่แห่งนี้ไม่ได้แข็งแกร่งนัก หากมันวิ่งไปสถานที่ที่แข็งแกร่งกว่านี้ ขนของมันคงจะถูกจัดแต่งอยู่บนจานอาหารแล้ว
หลังจากที่กาน่ากินราชาเอเลี่ยนหุ้มเปลือกระดับ 10 ดาวเข้าไปแล้ว มันก็เริ่มสูดดมกลิ่นตามพื้นอีกครั้ง มันต้องตามหาผู้หญิงคนนั้นให้ได้!
แต่ที่นี่มีเอเลี่ยนหุ้มเปลือกเหลืออยู่มากมาย! และมันยังสามารถกินได้อีก!
กาน่าไม่สนใจว่าเอเลี่ยนหุ้มเปลือกพวกนี้จะบริสุทธิ์แค่ไหน มันพ่นเปลวไฟใส่ และสูดเอเลี่ยนพวกนั้นเข้าไปในปาก!
เอาเข้าปากให้หมด! อา! อร่อยมาก!
กาน่าที่มีร่างกายใหญ่โตมองดูเหล่าเอเลี่ยนหุ้มเปลือกตัวเล็ก ๆ ที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วพื้น ก่อนจะตระหนักถึงคำพูดของเจ้านายที่บอกห้ามไม่ให้มันกินอาหารนอกบ้านเด็ดขาด เพราะมันอาจจะท้องร่วงได้…
ฮึ! โกหกทั้งเพ!
สิ่งนี้อร่อยจะตาย! และอร่อยกว่าแร่พลังงานพวกนั้นมาก!
ให้เคี้ยวแร่พลังงานทุกวัน กินจนจะไม่รู้รสชาติอยู่แล้ว!
กาน่าคิดในใจ นายท่านพร่ำบอกทุกวันว่าข้างนอกอันตรายร้ายแรงแค่ไหน สัตว์ประหลาดจะมากินกาน่า ดูสิ พอมันออกมาก็สามารถครอบงำดาวเคราะห์ได้ทั้งใบเชียวนะ!
อีกไม่นานมันคงจะสร้างสนามวิ่งเล่นที่นี่ได้! ในอนาคตมันจะพาครอบครัวของนายท่านมาที่นี่และออกตามล่าเอเลี่ยนประจำถิ่น ส่วนพวกมนุษย์จะต้องคอยรับใช้มัน!
มันกำลังคิดจิตนาการไปไกล ปากบดขยี้กันขณะเคี้ยวเนื้อเอเลี่ยนหุ้มเปลือก ดังนั้น เอเลี่ยนหุ้มเปลือกเกือบหนึ่งแสนตัวจึงหายไปในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง!
ความสามารถนี้คืออะไรกัน?! ดวงตาของสวี่หลิงอวิ๋นเริ่มพร่ามัว!
เชี่ย! เธอกำลังจะได้กินกั้งแท้ ๆ! ช่างเหมาะเจาะอะไรขนาดนี้!
จะต้องเข้าไปหยุดมัน!
สวี่หลิงอวิ๋นไม่ร้องขอความช่วยเหลือจากเสี่ยวอ้าย เธอเริ่มลงมือด้วยตัวเอง!
เธอแปรสภาพคันธนูขนาดใหญ่ในทันที ก่อนจะเล็งไปที่อสุรกายร้าย!
กาน่ากำลังเสพติดการกิน แต่ทันใดนั้นมันก็รู้สึกถึงภัยบางอย่าง มันจึงรีบพุ่งหลบไปด้านข้าง แต่แล้วหัวไหล่ที่เพิ่งหายเจ็บก็ถูกแทงเข้าอีกครั้ง!
“โฮก!” กาน่าเจ็บจนน้ำตาแทบไหล!
มันกระโดดขึ้นและเลียแผลตัวเอง ครั้นเห็นเลือดไหลออกมาจากบาดแผล ดวงตาของมันก็ลุกโชน!
“เจ้ากล้าทำกาน่าเหรอ! โอ้ววว!” กาน่ามองเห็นผู้หญิงคนนั้นเพียงแวบเดียว!
ใช่แล้ว! ผู้หญิงคนนั้นอีกแล้ว!
กาน่ารีบวิ่งตาม สวี่หลิงอวิ๋นกับโอคาซีรีบกระโดดออกไปตามลำดับ สวี่หลิงอวิ๋นถือคันธนู ขณะที่โอคาซีถือดาบขนาดใหญ่ ปฏิกิริยาของพวกเขาว่องไวกว่าราชาเอเลี่ยนหุ้มเปลือกเล็กน้อย หลังจากนั้นไม่นานกาน่าก็ได้บาดแผลเพิ่มขึ้น
สวี่หลิงอวิ๋นกับโอคาซีถูกกรงเล็บแหลมคมของกาน่าข่วนเช่นกัน รอยข่วนสามเส้นปรากฏเป็นเลือดอยู่บนหลังของโอคาซี ในขณะที่แขนของสวี่หลิงอวิ๋นก็ถูกข่วนเช่นกัน!
หากโอคาซีไม่ปกป้องสวี่หลิงอวิ๋นไว้ บางทีสวี่หลิงอวิ๋นอาจจะได้รับบาดเจ็บมากกว่านี้
เดิมทีเสี่ยวอ้ายยังคงนอนเอ้อระเหยอยู่เหนือน่านฟ้า แต่เมื่อเห็นว่าเจ้านายของมันเลือดออก มันก็รีบบินถลาลงมา ก่อนจะเหวี่ยงกาน่าที่กำลังโกรธจัดลงไปกองกับพื้นด้วยความมึนงง!
“โฮกกก! ไอ้สารเลวตัวไหนกล้าทำท่านกาน่า?!” กาน่าร้องคำราม พยายามหลีกเลี่ยงฝ่ามือของเสี่ยวอ้าย แต่มันจะรอดจากการโจมตีของลูกพี่เสี่ยวอ้ายแห่งห้วงดวงดาวได้อย่างไร?!
หลังจากทุบตีอย่างแรงจนใบหน้าของอีกฝ่ายบวมช้ำ เสี่ยวอ้ายจึงปล่อยกาน่า
มันอยากจะฆ่าไอ้ตัวสารเลวนี้ใจแทบขาด แต่ตอนนี้มันต้องรู้ให้ได้ก่อนว่าทำไมเจ้าโง่นี้จึงหาบาเรียเจอในเวลาเพียงแค่สองวัน
ต้องมีบางอย่างผิดปกติกับที่นี่!
กาน่ามึนงงจากการทุบตี ดวงตาที่บวมช้ำทั้งสองข้างยังคงมองเห็นอสุรกายที่ทุบตีมันได้อย่างชัดเจน!
อ๊ากกก! ดูขนขาวดุจหิมะนั่นสิ ดวงตาสีฟ้าคราม ใบหน้ายิ้มแย้ม ลักษณะแบบนี้เหมือนกับอสุรกายยักษ์สุดเท่ในฝันของมันไม่ผิดเพี้ยน!
มันกำลังสติแตก!
มีอสุรกายร้ายตัวผู้กี่ตัวที่ไม่อิจฉาอสุรกายที่ทรงพลังและสง่างามเช่นนี้?!
มันถึงกับตั้งความหวังให้อสุรกายยักษ์มอบกรงเล็บให้มันอีกสักครั้งสองครั้ง มันจะไม่ร้องคำรามสักแอะ แต่จะสนใจเพียงแค่ความสนุก!
มันถูกอสุรกายยักษ์สุดเท่ในฝันทำร้าย!
กาน่ามองดูเสี่ยวอ้ายด้วยท่าทีโง่เขลา และไม่รู้ว่ามันควรจะพูดอะไรออกมา
สวี่หลิงอวิ๋นไม่ค่อยเข้าใจนัก เพียงแต่จับใจความได้ประปราย ‘เท่’ ‘ตี’ ‘ตีอีกครั้ง’…
ทั้งหมดนี้หมายความว่ายังไง?!
แต่เสี่ยวอ้ายเข้าใจดี! มันเหลือบมองกาน่าถึงสองครั้ง ฮึ่ม! ขี้เหร่ชะมัด! ขี้เหร่กว่าศัตรูของมันอีก! คิดจะทำให้มันตกหลุมรักหรือไง? ฝันไปเถอะ!
เสี่ยวอ้ายจ้องมองกาน่าด้วยสายตาเย็นชา “โฮ่ง! เจ้าหาบาเรียเจอได้ยังไง?!”