บทที่ 530 ปีศาจแมงมุม
บทที่ 530 ปีศาจแมงมุม
เมื่อเขากัดลงไป ก็สัมผัสได้ถึงรสชาติหอมหวานของผลไม้ในปาก ! อีกทั้งเมื่อผลไม้นั่นลงไปในท้องแล้ว ชายหนุ่มก็รู้สึกได้ถึงกระแสพลังอันทรงพลังไหลเวียนอยู่ในร่างกาย ! มันทำให้เขามีแรงกลับมาอย่างรวดเร็ว ! ใช้เวลาไม่นานนัก ก่อนที่เขาจะพบว่าพละกำลังของตัวเองฟื้นกลับมาแล้วส่วนหนึ่ง !
หลังจากกินผลไม้ลงไปจำนวนหนึ่ง ฉู่เหินก็พบว่าพละกำลังของตัวเองกลับมาแล้วทั้งหมด อีกทั้งพลังวรยุทธ์ในร่างกายเองก็เพิ่มขึ้นเช่นเดียวกัน ทำให้ชายหนุ่มรู้ได้ในทันทีว่าผลไม้พวกนี้ไม่ธรรมดา แน่นอน ! ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเก็บผลไม้ทั้งหมดลงมา ! แต่คิดไม่ถึงว่าขณะที่เขาเตรียมจะเก็บ ผลไม้พวกนั้นมันก็หายไปซะเฉย ๆ !
พอเห็นแบบนั้น ฉู่เหินก็รู้เลยว่านี้เป็นแผนของจิตวิญญาณตัวนั้น ! ทำให้ชายหนุ่มอดที่จะมองเหยียดไม่ได้ จิตวิญญาณตัวนั้นขี้เหนียวเกินไปแล้ว ! แค่ผลไม้ไม่กี่ผลเอง ไม่เห็นต้องจริงจังขนาดนี้เลย ! ต่อมาเขาก็ใช้มือข้างหนึ่งลูบขากรรไกรตัวเองเบา ๆ คิดว่าถ้าเคลื่อนย้ายต้นไม้นี้กลับไปได้ก็ดูท่าจะไม่เลวเหมือนกัน !
แต่ในตอนที่เขากำลังจะทำในสิ่งที่คิดนั้น ต้นไม้ก็ได้หายไปจากจุดเดิมทันที ! พอเห็นแบบนี้ฉู่เหินก็พลันสบถว่าจิตวิญญาณนั้นอย่างเหลืออด !
เมื่อบาดแผลหายดีหมดแล้ว เขาก็พบว่าพลังวรยุทธ์ของตนคล้ายจะเพิ่มขึ้นเล็กน้อย ทว่าตอนนี้ฉู่เหินยังไม่คิดจะหยุดตรวจดูให้ละเอียด เขารีบเดินตรงไปข้างหน้าอีกครั้ง ! ทว่าเมื่อเดิน ๆ อยู่ เขาก็พลันรู้สึกว่าเส้นทางนี้คล้ายจะมีปัญหาเสียแล้ว !
เส้นทางนี้ กับเส้นทางก่อนหน้าที่มีหุ่นไม้นั้นไม่เหมือนกัน ! ตรงหน้าเขาตอนนี้มันราวกับไม่มีคนเดินผ่านมานานมากแล้ว เพราะด้านบนเต็มไปด้วยใยแมงมุม ถ้าเป็นใยแมงมุมธรรมดาฉู่เหินก็ไม่ได้กลัวอะไรหรอก แต่ทว่าใยแมงมุมพวกนี้มันไม่เหมือนกันนะสิ !
เพราะเมื่อฉู่เหินลองเอากระบี่ฟันใยพวกนั้น มันกลับไม่สามารถตัดให้ขาดได้ ! และแม้ว่าจะเป็นอย่างงั้น หากแต่ฉู่เหินก็ยังฟันอย่างนั้นเรื่อยเพื่อทดสอบ ก่อนที่เขาจะพบว่าใยแมงมุมพวกนี้นั้นแข็งแกร่งเกินไปแล้ว !
ขณะที่ฉู่เหินกำลังกลุ้มใจกับใยแมงมุม อยู่ ๆ ก็ได้เสียงดังดัง กึก ๆ ดังขึ้น ! ทันทีที่ได้เสียง ชายหนุ่มก็ตื่นตัวขึ้นมาทันที เขาตั้งท่าเตรียมพร้อมต่อสู้ จากนั้นก็มองไปยังทิศทางของเสียง ก่อนจะเห็นเข้ากับแมงมุมตัวใหญ่ที่กำลังปีนป่ายอยู่ไกลออกไป
เจ้าแมงมุมตัวนี้มีขนาดกว่า 10 เมตร ดวงตาสีแดงของมันจ้องมองมาอย่างไม่เป็นมิตร ! ร่างกายของมันเป็นสีทองเปล่งประกายออกมา ทั้งยังมีขายาว ๆ ที่ปกคลุมไปด้วยเส้นขนที่กำลังปีนไปมาตามใยอย่างกระตือรือร้น !
พอเห็นแมงมุมยักษ์ ฉู่เหินก็อดที่จะก้าวถอยหลังไม่ได้ แมงมุมที่มีขนาดใหญ่ขนาดนี้ …แน่นอนว่านี้เป็นครั้งแรกที่เขาเคยเห็น ! ทว่าเส้นทางตรงหน้าเป็นทางที่เขาต้องผ่าน ดูท่าแล้วคงจะยากที่จะหลีกเลี่ยงเจ้าแมงมุมยักษ์ตัวนี้ ! ชายหนุ่มรู้ได้ในทันทีเลยว่าถ้าอยากจะข้ามไป เขาก็ต้องจัดการเจ้าตัวนี้ให้ได้เสียก่อน !
แต่คิดจะชนะแมงมุมยักษ์ตัวนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ! โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่เขาไม่สามารถใช้วิชาเวทย์ใด ๆ ได้แบบนี้ ! ที่มันยิ่งทำให้ยากกว่าเดิมหลายเท่า ขณะที่ชายหนุ่มยืนคิดหาวิธีอยู่นั้น เจ้าแมงมุมยักษ์ตัวนั้นก็พลันหันมองมาทางฉู่เหิน ก่อนที่จะแสดงท่าทีดีใจอย่างออกนอกหน้า !
มันเหมือนกับสัตว์ที่อยู่ ๆ ก็เจออาหารที่ตัวเองชอบเข้าให้แล้ว ! ฉู่เหินมองหน้ามัน ก่อนที่ร่างจะสั่นระริกอย่างไม่อาจควบคุม ! เดิมที่เขากำลังก้าวย่างอยู่นั้น มาตอนนี้ก็ได้ถอยเท้าไปหลายก้าวแล้ว !
“ฉันแนะนำว่า พวกเราสองคนไม่ควรยุ่งเกี่ยวกัน ! แกไสหัวไปอีกทางส่วนฉันก็จะไปอีกทาง ขอเตือนว่าแกห้ามเข้ามาเด็ดขาด ไม่งั้นฉันจะฟันแกให้ขาดเป็นสองท่อน !” ฉู่เหินยืดอก พูดเองเออเองอยู่ตรงนั้น ส่วนสายตาก็จับจ้องไปที่เจ้าแมง 8 ขานั่นอย่างเฝ้าระวัง !
แมงมุมยักษ์ที่เดิมอยากจะโจมตีฉู่เหิน พอได้ยินแบบนั้นก็เกิดลังเลขึ้นมาเล็กน้อย ต่อมาก็เห็นว่ามันหลบไปยืนข้าง ๆ ราวกับยอมเปิดทางให้ฉู่เหินผ่านไปได้ ! พอเขาเห็นแบบนั้น ก็อดที่จะดีใจไม่ได้ ! ชายหนุ่มคิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าตัวนี้มันจะใจเสาะขนาดนี้ !
ฉู่เหินเดินแกว่งแขนอย่างวางก้าม แต่สายตายังคงมองรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง ! ขณะที่เขากำลังจะผ่านเจ้าแมงมุมยักษ์ไป จู่ ๆ มันก็พุ่งมาทางตัวเขาอย่างรวดเร็ว ! พอเห็นดังนั้น ชายหนุ่มก็พลันสบถเสียงดังขึ้นว่า ไอ้แมงมุมไม่มีจริยธรรมเอ้ย !
ว่าแล้วเขาก็ปลดปล่อยวิชามายาเก้าพิภพสวรรค์และแยกหนีไปคนละทิศละทาง ! ทว่าพอเขาจะหนีไปได้นั้น จู่ ๆ ก็เห็นใยแมงมุมขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นขวางทางออกเอาไว้ !
เห็นแบบนี้ฉู่เหินก็ตกใจ ! รีบหยิบกระบี่ตัวเองออกมา ฟันใยแมงมุมตรงหน้าอย่างแรง แต่ไม่ว่าจะใส่แรงเข้าไปมากแค่ไหน เจ้าใยแมงมุมพวกนี้ก็ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน ! กระทั่งไม่ขยับเลยด้วยซ้ำ ! เมื่อเจ้าแมงมุมยักษ์เห็นแบบนั้น มันก็ยิ่งดีใจ รีบเคลื่อนกายเข้าใกล้ฉู่เหินอย่างรวดเร็ว !
เห็นแบบนี้ฉู่เหินก็พลันหวาดกลัว ! เขารีบคิดหาวิธีแก้ปัญหาอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม ตอนนี้แมงมุมยักษ์ได้ปีนมาถึงชายหนุ่มแล้ว และมันก็กำลังอ้าปากกว้าง ๆ นั่นเพื่อกินฉู่เหินเข้าไป !
ตอนหน้าสิ่วหน้าขวางนั่นเอง ฉู่เหินได้ใช้กระบี่ของตัวเองแทงไปที่แมงมุมยักษ์ทีหนึ่ง ! แม้ว่าใยแมงมุมจะเหนียมจนฟันไม่เข้า แต่แมงมุมยักษ์กลับแทงเข้า ! เมื่อแทงแมงมุมยักษ์จนได้แผลเลือดออก มันก็พลันคำรามออกมาเสียงดังด้วยความโมโห !
ก่อนที่มันจะยื่นขาอันแหลมคมออกไป เพื่อทำการขังฉู่เหินเอาไว้ด้วยเส้นใยของมันเอง ! ร่างกายทั้งหมดของชายหนุ่มถูกห่อพันอย่างรวดเร็ว เขาไม่มีแม้แต่เวลาจะหลบหนี !
โดยไม่อาจขัดขืน ฉู่เหินรู้สึกได้ว่าตัวเขานั้นเหมือนจะถูกพลังมหาศาลพัดขึ้นไป ส่งผลให้ร่างกายทั้งร่างลอยอยู่บนอากาศ ! รู้ตัวอีกที่ก็ถูกพัดมาที่ช่องเขาแห่งหนึ่งแล้ว !
ด้านแมงมุมยักษ์ มันรีบตามมาเช่นกัน เมื่อถึงตัวเขา มันก็ใช้ขาของมันจับชายหนุ่มเอาไว้อีกครั้ง ! ฉู่เหินถือได้ว่าดวงซวยสุด ๆ ตอนนี้เขากลายเป็นเหมือนลูกบอลลูกหนึ่ง ที่เดี๋ยวก็ถูกลมพัดมาอีกทาง ก่อนจะถูกแมงมุมลากกลับไป ! วนเวียนซ้ำไปซ้ำมาเช่นนี้จนเวียนหัวไม่รู้เหนือรู้ใต้แล้ว !
ชายหนุ่มในตอนนี้นั้นน่าเวทนาเป็นอย่างมาก ทั่วทั้งร่างไม่มีตรงที่ไหนดีเลย ทุกที่มีแต่บาดแผลเต็มไปหมด ! ในใจฉู่เหินคิดว่าถ้าเขายังคิดหาวิธีไม่ได้โดยเร็วละก็ มีหวังได้ตายแน่ ! ทว่าที่รัดพัดเขาอยู่ในตอนนี้คือใยแมงมุมที่เหนียวมาก แล้วแบบนี้จะใช้อะไรเพื่อทำลายมันได้กัน ?
กระบี่เล่มนี้เป็นสิ่งที่คมที่สุดที่เขามีแล้ว ถ้ามันตัดไม่ขาดแล้วอะไรจะตัดขาดล่ะ ? หลังจากโดนกระแทกหลาย ๆ ครั้งเข้า ฉู่เหินก็กระอักเลือดออกมา ! ก่อนที่ใบหน้าจะเปลี่ยนเป็นขาวซีด และลมปราณเกิดการปั่นป่วน
เมื่อแมงมุมเห็นแบบนั้น ใบหน้าของมันก็แสดงออกถึงความภูมิใจ ต่อมามันก็ยิ่งเพิ่มความเร็วมากยิ่งขึ้น อีกทั้งทุกครั้งที่ลากกลับมา มันก็จะใช้แรงแตะเพื่อสนับสนุนแรงลมนั่นให้พัดออกไปอีก ! ทำให้ฉู่เหินแย่หนักกว่าเดิม ! ทั้งโดนพัดทั้งโดนแตะ เจอแบบนี้เข้าไปเยอะ ๆ มันก็ทำให้เอาเขาโมโหจนแทบบ้าแล้ว !
ในหัวฉู่เหินครุ่นคิดอยู่ตลอดเวลา ตอนนี้ชีวิตตัวเองใกล้จะดับอยู่แล้ว ถ้างั้นกฎบ้าบอพวกนั้นเขาก็ไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว ! ว่าแล้วชายหนุ่มก็ปลดปล่อยพลังจิตสังหารออกมา ทว่าตอนที่เขาปล่อยออกมานั้น อีกฝ่ายไม่รู้ตัวเลยสักนัด ราวกับที่นี่มีบางอย่างควบคุมเอาไว้ ทำให้พลังจิตของเขาทั้งหมดถูกตัดขาด !
กระทั่งคทาเวทย์ที่เขาเอาออกมาก็ไม่ได้ผล พอเห็นฉากนี้เขาก็คิดว่าตัวเองจบแล้ว เพราะตอนนี้เขาสัมผัสไม่ได้ถึงอัคคีสังสารวัฏเลย !
แม้ว่าจะอับจนหนทาง แต่ยังไงเขาก็ยังไม่ถอนใจ ทว่ากลับยิ่งมุ่งมั่นที่จะสู้ยิ่งกว่าเดิม เรื่องอะไรเขาจะมายอมตายอยู่ที่นี่ ! ไม่ว่ายังไงก็ต้องรอดให้ได้ ว่าแล้วชายหนุ่มก็เริ่มทำทุกอย่างที่ตัวเองจะทำได้ แต่ไม่ว่ายังไง ของที่ต้องใช้พลังเวทย์ทั้งหลาย มันก็คล้ายจะไม่สามารถใช้งานได้เลย !