ตอนที่ 487 สุดยอดอาวุธ!
ตอนที่ 487 สุดยอดอาวุธ!
“หยิ่งนัก กล้าดียังไงมาวางสายใส่ท่าน!”
นักเรียนทหารที่อยู่ข้างหลังตะโกนก้อง “ต้องสร้างสีสันให้พวกแกสักหน่อยแล้ว! ให้ลูกพี่บอนาร์ลงมือตัดบาเรียทิ้งซะ เราไม่กลัวหรอก! ดาวโจรสลัดจะแข็งแกร่งสักแค่ไหนกันเชียว?”
“ใช่ ตอนเราไปเจอจักรวรรดิพวกนั้น พวกเขายังมีมารยาทกว่าเลย!”
“มอบสีสันให้พวกเขาหน่อยดีปะ! องค์หญิงสาม ตอนนี้พวกเราลงมือได้หรือยังครับ?”
หลังจากที่สวี่หลิงอวิ๋นปริปากพูด ฝูงชนก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้น พวกเขาร้องตะโกนว่าต้องการมอบสีสันให้แก่ดาวโจรสลัด
“เจ้าพวกโง่ไม่รู้เรื่องรู้ราวเลย เราต้องเจรจาด้วยเหตุผลกันก่อนสิ!”
สวี่หลิงอวิ๋นพูดออกมาอย่างหน้าซื่อใจคด “เราต้องให้เวลาพวกเขาบ้าง พวกเขาอาจจะมีเงินเยอะก็ได้ รับเงินมาก่อนแล้วค่อยโจมตีก็ยังไม่สาย ต้องแสดงให้พวกเขาเห็นว่าอารยธรรมของเราทรงพลังมากแค่ไหน!”
“องค์หญิงเก่งมากพ่ะย่ะค่ะ ท่านรอบคอบมาก พวกเราคิดไม่ถึงเลย!”
“และยังเป็นถึงหัวหน้าของพวกเราด้วย!”
“อดใจรอไม่ไหวแล้ว อยากรู้จังว่าพวกโจรสลัดจะมีสีหน้ายังไงถ้ารู้ว่าพวกเรากำลังจะเล่นงานพวกมัน จะต้องฟินมากแน่!”
…
“เอาล่ะ พวกนายหยุดพูดกันสักที ใกล้จะครบห้านาทีแล้ว รอต่อไป!”
สวี่หลิงอวิ๋นกับกลุ่มนักเรียนทหารกำลังรอคอยอย่างสบายใจเฉิบ ขณะที่ชายชาวโจรสลัดกำลังรายงานสถานการณ์ต่อองค์หญิงเหมยหลี่
“อะไรนะ?!!! หนึ่งล้านล้านเหรียญทองอินทนิล?!! พวกมันจะปล้นกันหรือไง? จะโจรกรรมอำนาจของดาวโจรสลัดเลยสิท่า! พวกเผ่ามนุษย์นี่มันใจกล้าเหลือเกินนะ!”
องค์หญิงเหมยหลี่ทุบโต๊ะอย่างแรง เหรียญทองอินทนิลจำนวนหนึ่งล้านล้านเหรียญไม่ใช่จำนวนเล็กน้อย!
ตัวเลขนี้เป็นรายได้ที่ดาวโจรสลัดของพวกเขาได้รับตลอดทั้งหนึ่งปี!
“พวกมันได้พูดอะไรอีกไหม? ถ้าเราไม่จ่าย พวกมันจะโจมตีเราหรือเปล่า?”
เหมยหลี่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เราอยากเห็นซะเหลือเกินว่าพวกมันจะโจมตียังไง? ฮิฮิ อย่าลืมว่าพวกเรามีสุดยอดอาวุธอยู่ เจ้าไปแจ้งคนอื่น และสั่งให้เปิดใช้งานสุดยอดอาวุธซะ!”
“แต่ว่าฝ่าบาท ถ้าเราเปิดใช้งานสุดยอดอาวุธอีกครั้ง เราจะเหลือใช้แค่อีกครั้งเดียวนะพ่ะย่ะค่ะ!”
“เหลือครั้งเดียวก็ช่าง เราจะปล่อยให้พวกมนุษย์มารังแกเราไม่ได้ใช่ไหมล่ะ?”
เหมยหลี่พูดอย่างโหดเหี้ยม “แสดงสีสันให้มันดูหน่อย ต้องเชือดไก่ให้ลิงดู!”
ตอนนี้เผ่ามนุษย์เป็นที่รู้จักกันดีในเขตดาวต่างแดน ผู้คนทั้งหลายต่างหวาดกลัวความพิลึกของมนุษย์พวกนี้ หากพวกเขาสามารถมอบสีสันให้แก่เผ่ามนุษย์ได้ จักรวรรดิอื่นที่อยู่โดยรอบก็คงจะตกตะลึงไปตาม ๆ กัน
ในเวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมา จักรวรรดิพวกนี้เริ่มที่จะต่อต้าน และกระด้างกระเดื่องไม่เชื่อฟังเหมือนหลายปีก่อน
ในเมื่อพวกนั้นคิดจะต่อต้าน ก็ต้องหาวิธีระงับ! และเผ่ามนุษย์ก็มาได้ทันเวลาพอดี!
เหมยหลี่ครุ่นคิดเกี่ยวกับผลประโยชน์ในการเปิดใช้สุดยอดอาวุธ
เมื่อคิดดูแล้ว ประโยชน์ย่อมมีมากกว่าผลเสีย
“พ่ะย่ะค่ะองค์หญิง กระหม่อมจะแจ้งให้ทุกคนรู้โดยทั่วกัน”
หลายคนไม่รู้ว่าสุดยอดอาวุธของดาวโจรสลัดอยู่ที่ไหน บางคนคิดว่ามันคือเครื่องยิงลูกระเบิด บางคนคิดว่ามันคือระเบิด ทุกคนต่างมีความคิดเห็นแตกต่างกันออกไป ไม่มีใครรู้ และไม่มีใครเคยเห็นสุดยอดอาวุธมาก่อน
แต่โลกภายนอกต่างรู้ดีว่าโจรสลัดมีสุดยอดอาวุธอยู่ และสุดยอดอาวุธดังกล่าวสามารถปกป้องดาวโจรสลัดจากการโจมตีของผู้อื่นได้ นอกจากนี้ยังสามารถตอบโต้กลับได้ด้วย
น่าเสียดายที่สุดยอดอาวุธแบบนี้ต้องมาตกอยู่ในมือของพวกโจรสลัด
สวี่หลิงอวิ๋นกับสหายของเธอยังคงไม่รู้ และรอคอยด้วยรอยยิ้มที่สดใส ถือนาฬิกาและมองดูเวลาที่เคลื่อนตัวใกล้ครบห้านาที
“ใกล้ถึงเวลาแล้ว ครบห้านาที!” สวี่หลิงอวิ๋นพูด “ไม่รู้ว่าพวกนั้นตัดสินใจกันได้หรือยัง?”
ทันทีที่พูดจบ ใบหน้าของโจรสลัดก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าสวี่หลิงอวิ๋น “สวัสดี ผู้บัญชาการมนุษย์!”
สวี่หลิงอวิ๋นเอียงหัว และไม่พูดอะไรออกไป แต่กลับพยักหน้าส่งสัญญาณให้อีกฝ่ายเลิกพูดไร้สาระ และบอกเงื่อนไขมา
“องค์หญิงบอกว่าท่านตั้งเงื่อนไขสูงเกินไป ถ้าท่านเต็มใจ ทางเราสามารถมอบเหรียญทองอินทนิลหนึ่งหมื่นเหรียญให้ท่านได้ ถ้าท่านเห็นชอบก็รับเงินและออกไปซะ แต่ถ้าท่านไม่เห็นด้วย เราก็มาต่อสู้กัน!”
“เหรียญทองอินทนิลหนึ่งหมื่นเหรียญ? คิดว่าพวกเราเป็นขอทานหรือไง? นายไม่ลืมตาดูบ้างเหรอว่าตอนนี้เผ่ามนุษย์มีชื่อเสียงด้านไหนบ้าง? ก็ได้ ในเมื่อนายอยากต่อสู้นัก งั้นเรามาสู้กัน!”
สวี่หลิงอวิ๋นมีความมั่นใจเต็มเปี่ยม! ไม่ว่าจะเป็นอสุรกายมากกว่าห้าร้อยตัว เสี่ยวอ้าย บอนาร์ และต้นไม้แห่งชีวิตทั้งสองต้น ทั้งหมดนี้ทำให้เธอรู้สึกมั่นใจอย่างมาก!
“ดี งั้นเรามาสู้กัน!”
ชายชาวโจรสลัดกำลังจะวางสายสนทนาทางวิดีโออีกครั้ง แต่คาดไม่ถึงว่าครั้งนี้สวี่หลิงอวิ๋นจะวางสายเร็วกว่าเขา
“บ้าฉิบ ฉันอยู่มาตั้งกี่ปีแล้ว แกเป็นคนแรกเลยนะที่กล้าวางสายใส่ฉัน ฮึ่ม! จะต้องสร้างสีสันให้แกสักหน่อยแล้ว!”
ทางด้านสวี่หลิงอวิ๋นตอนนี้ไม่สามารถรักษาสีหน้าได้อีกต่อไป
อีกฝ่ายกำลังจะเข้ามาต่อสู้กับเธอโดยตรง!
สวี่หลิงอวิ๋นรู้สึกว่าตัวเองกำลังโกรธจัด!
“องค์หญิง ท่านอย่าอารมณ์เสียไปเลย! เจ้าพวกนั้นก็แค่คนโง่ ทำไมจะต้องไปโกรธพวกมันด้วยล่ะครับ? พวกเราเข้ายึดครองดาวโจรสลัดและฆ่าพวกมันทิ้งเพื่อขจัดความเกลียดชังในใจดีกว่าครับ!”
ปากของลุคพรั่งพรูแต่การสังหารและการนองเลือดออกมา เขาได้เป็นผู้บัญชาการเพียงไม่กี่ครั้ง แต่ทัศนคติกลับแตกต่างยิ่งนัก ทั้งยังร้ายกาจกว่าเดิม
“ลุคพูดถูก! พวกเราอย่ามัวแต่โกรธเลย ไปสู้กับพวกนั้นเถอะ!”
พวกเขาเข้ามาปลอบสวี่หลิงอวิ๋นทีละคน โดยบอกว่าชาวโจรสลัดจะต้องชดใช้
อสุรกายยักษ์ทั้งห้าร้อยตัวเริ่มกระพือปีกขึ้นไปบนบาเรียอีกครั้ง กระโดดแกว่งไปมาอยู่บนบาเรีย จนดูเหมือนว่าบาเรียเริ่มจะรองรับน้ำหนักไม่ไหว
ในขณะที่นักเรียนทหารก็ยังคงพูดคุยกันอยู่
“ดาวโจรสลัดไปเอาความมั่นใจมาจากไหน? บาเรียไม่ได้แข็งแรงเท่าจักรวรรดิเล็ก ๆ ด้วยซ้ำ กล้าดียังไงถึงมาท้าพวกเรา?”
นักเรียนทหารคนหนึ่งพูดด้วยความสงสัย “ดูจากความแข็งแกร่งของพวกนั้นแล้ว พวกมันควรจะร้องขอความเมตตาและตอบสนองความต้องการของเราไม่ใช่เหรอ? ทำไมพวกมันไม่เล่นตามเกมล่ะ?”
คำพูดของนักเรียนทหารคนนี้ทำให้สวี่หลิงอวิ๋นไม่สบายใจ ใช่ เขาพูดถูก ทำไมพวกนั้นถึงกล้ายั่วโมโหพวกเธอทั้งที่บาเรียอ่อนแอแบบนี้?
เธอไม่เชื่อว่าผู้คนในดาวโจรสลัดจะไม่รู้ว่าตลอดหลายวันที่ผ่านมาพวกเธอทำลายบาเรียไปแล้วตั้งกี่ด่าน!
โจรสลัดพวกนี้ไม่ใช่คนโง่!
ในขณะเดียวกัน อวี้ซินก็เดินเข้ามา “เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด พวกมันกำลังจะเปิดใช้สุดยอดอาวุธ”
“สุดยอดอาวุธ มันคืออะไร? ฟังดูเจ๋งดีแฮะ!!”
สวี่หลิงอวิ๋นรีบถามขึ้น “มันทรงพลังมากไหม? จะไม่ฆ่าพวกเราหมดเลยเหรอ?”