บทที่ 582 โกรธจนฆ่าคน !
บทที่ 582 โกรธจนฆ่าคน !
เพียงพริบตาเดียวท้องฟ้าก็มืดสนิท ทว่าอ๋องน้อยก็ทนแทบจะไม่ไหว เขาร้องเร่งให้ฉู่เหินไปจัดการธุระให้ ! ซึ่งพอชายหนุ่มได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะ ก่อนจะพาอ๋องน้อยเดินเข้าร้านอาหาร ชวนกันกินดื่มจนอิ่มหนำสำราญอีกครั้ง !
อ๋องน้อยไม่รู้ว่าฉู่เหินไปจัดการให้เขายังไง แต่ว่าเรื่องมาถึงตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกนอกจากให้อีกฝ่ายเป็นคนจัดการทุกอย่าง !
ว่าแล้วเขาก็ร้องสั่งให้คนนำอาหารมาวางจนเต็มโต๊ะ ก่อนจะนั่งดื่มสุราอยู่ตรงนั้นสองคน ยกจอกเหล้าขึ้นคนละจอกดื่มไม่หยุด จนเวลาเลยผ่านมานานเท่าไหร่ไม่รู้
ถึงตอนนี้ฉู่เหินที่เดินเล่นข้างนอกรอบหนึ่งก็ได้กลับมา ทว่างูที่อยู่ติดกับข้อมือของเขาตอนนี้ไม่อยู่แล้ว ! ซึ่งเมื่อมาถึงชายหนุ่มก็ไม่พูดไม่จา นั่งกินดื่มกับอ๋องน้อยต่อไป ทั้งยังรินให้อ๋องน้อยดื่มเหล้าไม่หยุด !
เหล้าที่อ๋องน้อยดื่มไปนับได้ว่าเยอะมากทีเดียว ! จนทำให้เขาหลุดปากออกมาว่าตัวเองนั้นหมายตาเมียน้อยของท่านแม่ทัพอยู่
หลังจากฉู่เหินได้ยินคำนั้น ใบหน้าก็ปราศจากอารมณ์ใด ! มีก็แต่รอยยิ้มที่ดูมีเลศนัยปรากฏขึ้น ก่อนยกจอกเหล้าชนกับอีกฝ่าย …เพียงแต่ตอนที่สุราถูกกลืนลงท้องไปนั้น ชายหนุ่มก็ได้ทำให้มันกลายเป็นน้ำเปล่าไปก่อนแล้ว จึงกลายเป็นว่าเขานั้นแทบจะไม่ได้ดื่มเหล้าเข้าไปเลยแม้แต่หยดเดียว !
ฉู่เหินพูดคุยกับอีกฝ่ายต่อจนไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไร ก่อนที่เขาจะเห็นแสงบางอย่างกระเพื่อม เมื่อกะพริบตาอีกครั้งงูอนาคอนด้าตัวนั้นก็กลับมาอยู่ที่ข้อมือเขาแล้ว ! หลังเห็นฉากนี้ใบหน้าของชายหนุ่มก็ปรากฏรอยยิ้มบาง !
“อ๋องน้อย ไม่สู้คุณกลับไปนอนพักก่อนเถอะ ไว้ให้คุณหายเมาแล้วฉันจะนำคนไปส่งให้ถึงเตียง !” ฉู่เหินพูดด้วยสีหน้าหนักแน่น ทำให้อ๋องน้อยแม้จะร้อนใจแค่ไหนก็จำต้องกลับห้องของตัวเองไป ด้วยเขาอยากจะรู้ว่าถ้าตัวเองตื่นขึ้นมาแล้วไม่มีสาวงามมานอนข้าง ๆ หมอนี้จะทำยังไงต่อไป !
อ๋องน้อยกลับห้องตัวเองด้วยความมึนงง ปากก็พูดอะไรบางอย่างไม่รู้เหมือนกันว่ากำลังด่าอะไร อย่างไรก็ตามตอนนี้บนเตียงของเขาคล้ายจะมีคนนอนอยู่ ! เขาขมวดคิ้วมองคนบนเตียงอย่างตั้งใจ แล้วก็ต้องตัวสั่นสะท้าน !
เขารีบขยี้ตาตัวเองแล้วมองอีกครั้ง การมองครั้งนี้นั้นไม่ทำให้เขาผิดหวังเพราะคนบนเตียงก็ไม่ใช่ใครอื่น เธอคือหญิงสาวที่เขาวาดฝันคนนั้น และทันทีที่รู้ว่าเป็นเธอ เขาก็รีบถอนชุดออกอย่างไว !
สายตาของอ๋องน้อยจับจองหญิงสาวไม่วางตา จากนั้นเขาก็อดทนไม่ไหวอีกต่อไป สมองเริ่มสูญเสียการควบคุม ไม่พูดไม่จาอะไรอีก กระโจนเข้าไปพร้อมกับถอนเสื้อผ้าของอีกฝ่ายจนเปลือยเปล่า !
ปากก็ครางอืมอาอย่างพอใจเมื่อได้ถอนเสื้อผ้าของหญิงสาวบนเตียง ก่อนจะรวบเธอไว้ในอ้อมแขนและระเริงกามกับเธออย่างเมามัน !
แม่ทัพเสือขาววันนี้กลับบ้านมาค่อนข้างเร็ว เพราะเมื่อวานภรรยาน้อยบอกกับเขาว่าวันนี้จะมีเซอร์ไพรส์เขาอย่างหนึ่ง อีกทั้งมีเรื่องสำคัญต้องการพูดด้วย ทำให้แม่ทัพเสือขาวมีความสุขมาก เพราะต้องเข้าใจว่าเขาชื่นชอบหญิงสาวผู้นี้เป็นพิเศษ
ทว่าตอนที่กลับมาถึง เขาก็พบว่าเกิดไฟไหม้ขึ้นที่บ้านตัวเอง ซึ่งแม่ทัพผู้นี้ก็ไม่รอช้า รีบก้าวเดินไปอย่างรวดเร็ว แต่เพิ่งจะเดินเข้าไปใกล้ไม่เท่าไหร่ เขาก็พบกับรองเท้าปักลายดอกไม้คู่หนึ่ง !พอเห็นฉากนี้ในใจเขาก็คิดดีไม่ได้อีกต่อไป ด้วยข้าง ๆ กันนั้นก็ได้มีรองเท้าอีกคู่หนึ่งถอดทิ้งไว้ !
ถัดจากรองเท้าปักลายดอกไม้คู่นี้ไม่ไกลก็มีรองเท้าปักลายอีกคู่หนึ่งอยู่งั้นเหรอ ! เห็นแบบนี้ก็ไม่มีอารมณ์จะดับไฟแล้ว รีบเดินไปทางที่รองเท้าพวกนั้น ก่อนออกสำรวจรอบ ๆ!
สุดท้ายเขาก็พบชุดนอกตัวหนึ่งหล่นอยู่ ก่อนที่หลังจากนั้นเขาจะพบเสื้อผ้าชิ้นเล็กชิ้นน้อยอีกอย่างละตัว และเมื่อเดินไปข้างหน้าไม่ทันไร ก็มาถึงหน้าห้องของอ๋องน้อยแล้ว ! เขาได้แต่ยืนอยู่หน้าประตูทั้งแบบนั้น ใช้สายตามองสิ่งที่เกิดขึ้น และโกรธจัดจนควันออกหู !
ตอนนี้ภายในบ้าน ที่ห้องนอนด้านในสุด มีชายหนึ่งหญิงหนึ่งกำลังระเริงกามอยู่บนเตียง และผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่น เธอก็คือสุดที่รักของเขาเอง ! พอเห็นฉากนี้เขาก็โกรธจนตามืด ! ก้าวเข้าไปอย่างไม่ลังเล !
ขณะที่อ๋องน้อยกำลังถึงจุดสำคัญ เขาก็คิดไม่ถึงว่าประตูบ้านจะถูกคนงัดเข้ามาได้ ทั้งยังก้าวมาหยุดอยู่ข้างเตียงเขาอีกด้วย ! ทว่าเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นคนที่ตัวเองไม่อยากจะเห็นมากที่สุดในตอนนี้ !
“ท่านแม่ทัพกลับมาแล้วหรือ ? ฉัน…พวกเราสองคนแค่เล่นกันน่ะ คุณ คุณอย่ากังวลใจไปเลยนะ !” ขณะที่พูดก็เป็นตอนเดียวกับที่เขาถึงจุดสุดยอดพอดี ทำให้ร่างกระตุกอย่างควบคุมไม่อยู่ ! จนแม่ทัพที่เห็นฉากนี้โกรธจัด !
หลังจากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นโดยไม่พูดไม่จา ก่อนจะใช้มือนั่นบดขยี้เตียงทั้งหลัง ! ต้องเข้าใจว่าพลังวรยุทธ์ระดับเขา อ๋องน้อยย่อมไม่อาจขัดขวางได้เลย ! ดังนั้นผลลัพธ์คือเตียงหลังนั้นและคนสองคนกลายเป็นเศษเนื้อภายในพริบตา !
หลังจากโทสะคลายลง แม่ทัพเสือขาวก็ได้สติคืนมา ! จู่ ๆ เขาก็นึกขึ้นมาได้ว่าชายหนุ่มคนนั้นเป็นลูกชายของแม่ทัพกลุ่มเต่าดำ อีกทั้งแม่ทัพคนนี้ก็มีลูกคนนี้คนเดียวในช่วงตลอดหลายร้อยปีที่ผ่านมา ทำให้เขารักและดูแลลูกคนนี้เป็นพิเศษ !
อย่างไรก็ตาม วันนี้คนคนนั้นก็ได้ถูกเขาบดกลายเป็นเศษเนื้อไปเสียแล้ว ซึ่งถ้าเรื่องนี้ถึงหูของกลุ่มเต่าดำขึ้นมาละก็ เพียงแค่คิดเขาก็สัมผัสได้ถึงเหงื่อเย็น ๆ อาบแผ่นหลังแล้ว !
แต่ว่าเมื่อคิดดูอีกที เขาก็นึกขึ้นได้ว่าขอเพียงตนจัดการตรงนี้ให้เรียบร้อย ก่อนจะหาแพะมารับผิดสักคน แบบนี้ใครก็ไม่รู้แล้วว่าตัวเองเป็นคนฆ่า ! พอคิดถึงตรงนี้ เขาก็รีบก้าวถอยออกมารวดเร็ว !
เงาร่างของเขาจากไปไม่นาน ก็มีแสงวาบผ่านจากกลางอากาศและก็มีเงาร่างอีกร่างปรากฏตัวขึ้นที่ตรงนี้ ! ซึ่งเมื่อสังเกตมองดี ๆ ก็จะเห็นว่าเป็นงูตัวเล็ก ๆ ตัวหนึ่ง เพียงแต่ตอนนี้ให้ปากของมันกำลังคาบศิลาหินที่บันทึกภาพก่อนหน้านี้ทั้งหมดไว้ !
หลังจากเห็นฉากนี้ ใบหน้าของงูอนาคอนด้าก็แสยะยิ้ม จากนั้นร่างก็หายไปจากตรงนี้ไม่เหลือกระทั่งร่องรอย และตอนที่ฉู่เหินได้ภาพจากศิลาหินมา ใบหน้าของเขาก็ปรากฏรอยยิ้ม ก่อนจะไม่พูดอะไรมากความ รีบออกตามหาหลิวซินยี่ทันที เพื่อนำศิลาหินนี้ไปให้อีกฝ่ายดูว่านี่เป็นผลงานของตัวเอง !
แม้ว่าหญิงสาวจะเห็นภาพที่เกิดขึ้นผ่านศิลาหิน แต่เธอก็อดที่จะหน้าแดงด้วยความอายไม่ได้ ! ทว่าถึงจะอายก็ยังดูจนจบ ก่อนจะพยักหน้าแสดงออกว่าของสิ่งนี้มีประโยชน์มาก
ด้วยเธอนั้นยังพอจะมีการติดต่อกับกลุ่มเต่าดำอยู่บ้าง ! ดังนั้นหลังจากหลิวซินยี่ดูภาพในศิลาหินจบ เธอก็ส่งมันให้กับญาติคนหนึ่ง ก่อนบอกให้คนคนนั้นไปจัดการตามที่บอก ซึ่งญาติผู้นั้นของเธอก็รีบรับศิลาหินไปด้วยความรวดเร็ว !
มองญาติผู้นั้นของเธอเดินจากไปแล้ว ฉู่เหินที่ยืนมองข้าง ๆ ก็วางแผนขั้นตอนไปทันที เรียกได้ว่าแผนการของพวกเขาสองคนจะให้ความยุติธรรมอย่างเท่าเทียมแก่สองกลุ่มนี้อย่างแน่นอน !
แม่ทัพเต่าดำมักจะมาร้านเหล้าเป็นประจำ และทั้งโรงเตี๊ยมของเขาก็จะเต็มไปด้วยสาวงาม ! ซึ่งวันนี้เขาก็เพิ่งจะได้กลับกลุ่มมา ดังนั้นจึงต้องการหาสาวงามมาปรนเปรอเสียหน่อย ด้วยไม่มีอะไรมีความสุขเท่ากับได้กินเหล้าเคล้านารีอีกแล้ว !
“สุราดีนารีงาม ข้างซ้ายโอบข้างขวาอุ้ม ชีวิตข้าช่างสุขสบายเสียจริง !”