บทที่ 594 บึงมังกรโลหิต
บทที่ 594 บึงมังกรโลหิต
“ถ้าเป็นบึงมังกรโลหิตของท่านพ่อ ไม่รู้จะเป็นไปได้ไหมว่า…” จู่ ๆ เด็กหนุ่มคนนั้นก็หยุดพูด เพราะเขานึกขึ้นมาได้ว่า การจะใช้บึงมังกรโลหิตนั้น ต้องเป็นคนที่สำคัญจริง ๆ จึงจะมีสิทธิ์เข้าไปได้ ฉู่เหินเดิมก็ไม่มีสิทธิ์ได้เข้าไปอยู่แล้ว ยิ่งตอนนี้กลายเป็นคนไร้ประโยชน์แบบนี้ เกรงว่าผู้อาวุโสหงส์เพลิงพวกนั้นจะไม่ยินยอมเอา !
บึงมังกรโลหิตเป็นสถานที่ที่พิเศษมาก มันเป็นห้องเล็ก ๆ ที่มีบึงน้ำขนาดใหญ่อยู่ตรงกลาง และภายในบึงน้ำก็จะมีโลหิตที่รินไหลคุกกรุ่นอยู่ในนั้น เป็นสายเลือดของผู้ทรงอำนาจอย่างมังกร !
และที่เลือดของมังกรมีค่า ก็เพราะมันเป็นของวิเศษล้ำค่าอย่างหาที่สุดไม่ได้ ! ดังนั้นหลายคนจึงหวังว่าจะได้โลหิตมังกรมาเป็นของตัวเอง เพียงแต่น่าเสียดายที่แค่พวกเขาแหย่เท้าเข้าไปก็ถูกการโจมตีนับไม่ถ้วนกลับมาแล้ว ราวกับรอบ ๆ บึงมังกรโลหิตนั้นมีค่ายกลคอยคุ้มกันตลอดเวลา !
หากต้องการโลหิตในบึง คุณจำเป็นต้องกระโดดลงไปในบึงนี้เท่านั้น แต่ทว่าโลหิตในบึงที่ว่ามันก็เต็มไปด้วยพลังที่พร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อ พวกเขาเคยใช้คนนับจำนวนนับไม่ถ้วนเข้าไปทำการทดลอง ซึ่งทุกครั้งที่ลองก็สามารถอยู่ได้เพียง 3 วินาทีเท่านั้นก่อนระเบิด ! ทำให้บึงมังกรโลหิตกลายเป็นสถานที่ไร้ค่า ทำอะไรไม่ได้ ที่แม้จะยังคงอยู่แต่ก็ไม่มีใครถามถึง !
แม้ว่าจะเป็นเพียงของไร้ค่า แต่ใคร ๆ ก็รู้ว่าภายในนั้นเป็นสิ่งล้ำค่าอย่างแน่นอน ไม่งั้นมันคงไม่ถูกปกป้องเอาไว้อย่างดีตลอดเวลา ไม่ยอมให้ใครได้เข้าไป !
แล้วก็เพราะเด็กหนุ่มคิดทางแก้ไม่ออกนี่แหละ ที่ทำให้เขาหวนนึกถึงบึงมังกรโลหิตขึ้นมา ด้วยนี่มันอาจจะเป็นวิธีเดียวที่จะสามารถแก้ไขได้ก็ได้ !
แม่ทัพหงส์เพลิงหวังหย่งเชิงกลอกตาไปมาอย่างครุ่นคิด ! เพราะการพาฉู่เหินเข้าไปในบึงโลหิตนั้นมีทั้งข้อดีข้อเสีย ! เนื่องจากไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าถ้าฉู่เหินเข้าไปแล้วจะสามารถอยู่ได้นานเท่าไร เพราะดูตัวอย่างก่อนหน้านี้สิ ไม่มีใครเคยทำสำเร็จสักคน ! แต่อาการป่วยจำเป็นต้องได้รับยารักษา ซึ่งนี่ก็อาจจะเป็นโอกาสเพียงหนึ่งเดียวแล้วก็ได้
หวังหย่งเชิงแอบคิดในใจเงียบ ๆ ก่อนจะหันไปเห็นอาการของฉู่เหินที่แทบจะไม่สามารถทนต่อไปได้ แล้วจึงเกิดใจอ่อน แต่ถึงเขาจะยินยอม ทว่าพวกผู้อาวุโสพวกนั้นล่ะ พวกเขาจะยอมง่าย ๆ งั้นเหรอ !
“ดูเหมือนว่าถ้าต้องการช่วยเขา ก็มีเพียงบึงมังกรโลหิตที่เดียวเท่านั้น ! เพียงแต่การจะเข้าไปในบึงนั้นยากยิ่ง หากไม่มีผลงานเยอะ ๆ เพื่อทำให้พวกเขาใจอ่อน มันก็เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย ! ถ้ารู้อย่างนี้แต่แรกล่ะก็ฉันน่าจะให้ภารกิจช่วยเหลือ 2-3 ภารกิจก็พอแล้ว !”
เมื่อได้ยินที่หวังหย่งเชิงพูดกับตัวเอง คนอื่น ๆ ก็เกิดอาการไม่เห็นด้วย เช่นเดียวกับมุมปากของฮวามู่ตัน ที่กำลังยกยิ้มอย่างดูถูกเมื่อได้ยินคำนั้น !
“นายไม่ต้องกังวลเรื่องนั้นแล้วละ เพราะครั้งนี้ฉู่เหินสร้างผลงานไว้ใหญ่หลวงนัก ! เขาถึงขั้นวางแผนให้แม่ทัพเสือขาวฆ่าอ๋องน้อยลูกชายของแม่ทัพเต่าดำ จนทำให้ตอนนี้ทั้ง 2 กลุ่มขัดแย้งกันเองไปแล้ว ! และเพียงภารกิจนี้ภารกิจเดียว มันก็คงจะมากพอแล้วที่จะให้เขาได้รับความดีความชอบ !”
“ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเป็นผู้นำปลดปล่อยนักโทษในคุกน้ำทั้งหมดนั้นด้วย ! เชื่อว่าอีกไม่นานคนของกลุ่มหงส์เพลิงที่ถูกขังในนั้นก็จะทยอยกลับมาแล้ว รวม ๆ แล้วเกรงว่าจะมีมากกว่าหมื่นคนล่ะมั้ง ! และแค่ความดีความชอบ 2 เรื่องนี้ เขาก็น่าจะมีสิทธิ์ได้เข้าไปในบึงมังกรโลหิตได้แล้วมั้ง !”
“แต่ถ้าเท่านี้ยังไม่พอล่ะก็ งั้นฉันก็ต้องบอกให้นายรู้เอาไว้ว่าคนที่นอนอยู่บนเตียงตอนนี้ ก็คือคนที่นำทัพบุกโจมตีบ้านแม่ทัพ จนทำให้ในเมืองเสือขาวโกลาหลไปหมด ! อีกทั้งเขายังปล่อยคนที่เป็นปรปักษ์กับกลุ่มเสือขาวออกมาทั้งหมดอีกด้วย !!!”
“อีกอย่าง ระหว่างทางที่กลับมานี่ เขาก็ได้เข้าต่อสู้กับผู้ใช้พลังขั้นเทพดาราด้วยร่างกายที่อ่อนแอกว่าเพื่อถ่วงเวลาให้พวกเรา !”
ฮวามู่ตันยืนขึ้นพูดคุณงามความดีที่ฉู่เหินทำไว้จนหมดเปลือก ! และแม้ว่าจะมีไม่น้อยที่หลิวซินยี่มีส่วนทำให้สำเร็จ แต่หญิงสาวก็ไม่คิดพูดแย้ง ทำเป็นงงไม่รู้เรื่องรู้ราว เพราะกลัวว่าฉู่เหินจะไม่ได้รับสิทธิ์ไปบึงมังกรโลหิต !
สิ้นเสียงของฮวามู่ตัน ทั้งห้องก็ตกอยู่ในความเงียบทันที ! ด้วยแม้พวกเขาจะรู้ ว่าที่ฉู่เหินไปกลุ่มเสือขาวครั้งนี้ได้ทำความดีความชอบมาบ้าง แต่พวกเขาก็คิดไม่ถึงว่ามันจะยิ่งใหญ่ขนาดนี้ ! เพียงคน ๆ เดียวกลับสามารถทำให้กลุ่มเสือขาวและกลุ่มเต่าดำประกาศศึกสงครามกันได้เลยเหรอ !
แค่เพียงเล็กน้อยจากทั้งหมดนี้ก็มากมายแล้ว แต่นั่นยังไม่พอ อีกฝ่ายยังไปช่วยคนออกมาจากคุกน้ำอีก ! แล้วไหนจะตอนขากลับที่เข้าสู้กับขั้นเทพดาราจนชนะนั่นอีก !
แม่ทัพหงส์เพลิงเงียบไปถนัดตา ด้วยถ้าทั้งหมดคือเรื่องจริงล่ะก็ งั้นแล้วฉู่เหินก็ถือว่าทำความดีความชอบครั้งใหญ่แล้ว ! แต่ทว่ามันก็น่าเสียดาย ที่ตอนนี้อีกฝ่ายบาดเจ็บสาหัสหนักจนไม่สามารถฟื้นขึ้นมารับรางวัลได้ ! ทำให้ทั้งหมดไร้ความหมาย !
หลังจากปรึกษากับคนอื่น ๆ แม่ทัพก็ไปตามผู้อาวุโสที่ดูแลอยู่เบื้องหลังทันที ! ต้องเข้าใจว่าในแต่ละกลุ่มนั้น จะมีผู้อาวุโสจำนวนหนึ่งคอยดูแลอยู่เบื้องหลัง ซึ่งหน้าที่ของพวกเขาก็คือออกกฎในกลุ่ม และต่อให้กลุ่มอยู่ในสถานการณ์กำลังล่มสลาย พวกเขาก็จะไม่สามารถสอดมือเข้ามายุ่งได้ !
หลังจากทุกคนรออยู่ตรงนั้นสักพัก ก็เห็นแม่ทัพหงส์เพลิงเดินกลับมาด้วยใบหน้าอึมครึม ! พอเห็นแบบนี้ทุกคนก็เดาได้โดยไม่ต้องถามว่าเรื่องนี้เกรงว่าจะไม่ง่ายแล้ว !
“เดิมทีฉันวางแผนจะเข้าไปส่งเด็กหนุ่มคนนี้ที่บึงมังกรโลหิตและคอยปกป้องเขา หากมีอะไรที่เป็นอันตรายฉันจะได้เข้าไปช่วยทัน ! แต่ว่าหลังจากที่ฉันไปปรึกษากับผู้อาวุโสเมื่อกี้ แม้ว่าพวกเขาจะอนุญาตให้เข้าไปที่บึงมังกรโลหิตได้ แต่ก็ไม่อนุญาตให้ใครพาเข้าไปทั้งนั้น รวมทั้งฉันด้วย !” เมื่อพูดจบเขาก็เงียบไปในทันที
สำหรับบึงมังกรโลหิตนั้น เขารู้ดีถึงความอันตรายของมัน ! และถ้ามีแม่ทัพคนนี้คอยปกป้องก็ดีไป แต่ถ้าไม่มีล่ะก็ สิ่งที่ตามมาก็ไม่อยากจะคิดเลย !!!
ลมปราณที่ถูกทำลายไปแล้วยากจะเอากลับคืนมาได้ ซึ่งมันก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยมีตัวอย่างของคนที่สามารถฟื้นฟูมันกลับมาได้ แต่ทุกครั้งที่ต้องฟื้นฟูลมปราณ ก็มักต้องใช้ของวิเศษมีค่าเหนือประมาณจำนวนนับไม่ถ้วนมารักษา
ซึ่งก็เห็นได้ชัดว่าตอนนี้บึงมังกรโลหิตเป็นที่ที่เหมาะสมที่สุดแล้ว ! ด้วยคงมีแต่ต้องให้ฉู่เหินไปแช่ในบึงมังกรโลหิต ถึงจะสามารถทำให้อาการของเขาฟื้นกลับมาได้ ! แต่ว่าในขณะเดียวกัน มันก็อาจเพิ่มอาการบาดเจ็บให้เขาด้วยเช่นกัน !!!
เพราะแบบนี้แม่ทัพจึงได้คัดค้าน ส่วนหวังซานเหนียงที่มีสติกลับคืนมาแล้วก็เงียบไปทันทีที่ได้ยินแบบนั้น ด้วยเธอไม่รู้ว่าตัวเองควรจะเลือกอย่างไรดี ถ้าให้ฉู่เหินเข้าไปในบึงมังกรโลหิตจริง ๆ งั้นบางทีนี่ก็อาจทำให้อีกฝ่ายอาจย่ำแย่ลงกว่านี้ก็ได้ ! แต่ถ้าไม่ให้เขาเข้าไป งั้นแล้วอาการบาดเจ็บก็จะไม่ได้รับการฟื้นฟูเช่นกันเนี่ยสิ !!!
ระหว่างที่ทั้งสองยังตัดสินใจไม่ได้ ฉู่เหินก็ได้สติขึ้นมา ! และแม้ว่าเขาจะดูเหมือนหมดสติ แต่เขาก็สามารถรับรู้เรื่องราวภายนอกทั้งหมดได้ เพราะต้องเข้าใจว่าจิตวิญญาณของเขาแข็งแกร่งเหนือกว่าคนทั่วไปอยู่มาก !
“ฉันยินดีที่จะไป ! แม่ไม่ต้องห่วงแทนผมหรอก ผมเป็นคนดวงแข็งอยู่แล้ว เพราะงั้นไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่ !” ครั้งนี้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างแท้จริง มาคิด ๆ ดูเขาที่ต่อสู้กับผู้ใช้พลังขั้นเทพดาราคนหนึ่งแล้วยังไม่ตาย นับว่าเป็นความเมตตาของสวรรค์แล้ว
พอเห็นฉู่เหินฟื้นขึ้นมา ใบหน้าของทุกคนก็แสดงออกอย่างแปลกใจ บาดเจ็บสาหัสขนาดนั้นยังสามารถฟื้นขึ้นมาได้ นี่มันเกินความคาดหมายของทุกคนจริง ๆ!
พวกเขาไหนเลยจะรู้ว่าตอนที่ระเบิดออกนั่น มีสิ่งของบางอย่างออกมาจากในจิตวิญญาณของฉู่เหิน จนทำให้เขาประคองสติเอาไว้ได้ถึงตอนนี้ !
ถึงคนอื่นไม่รู้อะไร แต่ฉู่เหินรู้ตัวเองดี ! เพราะสิ่งของที่ออกมาไม่ใช่อะไรอื่น มันก็คือระบบก่อนหน้า ที่ตอนนี้พัฒนามาเป็นระบบเหนือเวหานั่นเอง !!!