ตอนที่ 508 ตอนพิเศษ หลังจากหนึ่งร้อยปี 3
ตอนที่ 508 ตอนพิเศษ หลังจากหนึ่งร้อยปี 3
“แต่ว่าสิ่งต่าง ๆ ย่อมมีการเปลี่ยนแปลงเสมอ”
คุณครูเล่าต่อ “ต่อมามีบางอย่างที่ทำให้จักรพรรดิอวี๋ซินค้นพบว่าองค์ชายโมยาตหลอกลวงเขามาตลอด เขาไม่ได้สนใจไยดีเผ่ามนุษย์จริง ๆ จักรพรรดิอวี๋ซินจึงหาใครสักคนมาแทนที่เขา!”
เหล่านักเรียนรู้สึกเดือดจัดเมื่อได้ยินเรื่องอื้อฉาว!
“พระเจ้า ตอนนั้นเผ่ามนุษย์ของเราเก่งมากเลยเหรอคะ? ถึงได้หาคนมาแทนองค์ชายมนุษย์ต่างดาวได้!”
“องค์ชายโมยาตแย่มาก ฉวยโอกาสจากความไว้วางใจของเผ่ามนุษย์ สรุปเขาดีหรือแย่กันแน่!”
“กล้าหลอกจักรพรรดิอวี๋ซินของเราเหรอ?! ฮึ่ม! เขาจะต้องได้ลิ้มรสผลที่ตามมา โง่จริงเชียว!”
“ใช่จ้ะ เรามาดูกันต่อ” คุณครูใช้ฝ่ามือทั้งสองข้างเพื่อส่งสัญญาณให้นักเรียนเงียบ “และคนที่มาแทนคือซินหยาจากเผ่ามนุษย์!”
ตอนนี้นักเรียนไม่ได้รู้สึกงุนงงกับซินหยาที่ดูธรรมดาอีกต่อไป แต่กลับมองดูด้วยความชื่นชม
เผ่ามนุษย์ต้องกล้าหาญแค่ไหนถึงให้คนมาแทนที่องค์ชายจากจักรวรรดิต่างดาว? นอกจากนี้ยังไม่ถูกจับได้ ถึงจับได้ก็ไม่มีทางที่จะทำให้ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม!
ด้วยเหตุนี้ซินหยาจึงเป็นมนุษย์คนหนึ่งที่เก่งกาจมาก หากไม่ได้ไปแทนที่โมยาต เขาจะต้องทิ้งเรื่องราวอันยิ่งใหญ่ไว้ในประวัติศาสตร์ของเผ่ามนุษย์แน่นอน!
“จะต้องบอกว่าซินหยาจากเผ่ามนุษย์เป็นสายลับที่เก่งกาจอย่างมาก เขากับจักรพรรดิอวี๋ซินเป็นเพื่อนกัน ทั้งสองมีส่วนร่วมในการสนับสนุนเผ่ามนุษย์ นอกจากนี้ยังจับตัวสายลับตัวฉกาจในจักรวรรดิดวงดาวของเผ่ามนุษย์ได้อีกด้วย”
“หนูรู้จักสายลับคนนั้น! สายลับคนนั้นเกือบจะทำให้จักรวรรดิดวงดาวของเผ่ามนุษย์ล่มสลายลง โชคดีที่จักรพรรดินีหลิงมาทันเวลา!”
“ผมดูฉากนี้ในทีวีตั้งหลายรอบแหนะ ถึงจะวนดูฉากนี้ซ้ำ ๆ หลายครั้ง แต่ก็ตกใจทุกครั้งที่ดู!”
“เผ่ามนุษย์ในสมัยนั้นน่าสงสารจัง ต้องไปกระจุกตัวรวมกันอยู่บนดาวเคราะห์เล็ก ๆ ที่ทรุดโทรม ดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด แถมไม่เคยออกไปนอกเขตดาวต่างแดนด้วยซ้ำ!”
“สายลับคนนั้นแย่มาก แค่เพราะตัวเองไม่มีความสุขถึงกับต้องลากคนอื่นมาร่วมชะตากรรมด้วย จริง ๆ เลย!”
“เอาล่ะ ทุกคนหยุดคุยกัน มาฟังที่ครูเล่าก่อน ตกลงไหม?!” คุณครูยิ้ม พลางส่ายหัวและปรบมือ “ไปดูกันที่ย่อหน้าถัดไป”
“เนื่องจากองค์ชายซินหยาได้ขึ้นครองเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิเคทเลอร์ ควบคู่ไปกับสถานภาพของเผ่ามนุษย์ที่ถูกยกระดับขึ้น หลังจากนั้นไม่กี่ปีเผ่ามนุษย์ก็กลายเป็นผู้ที่ทรงอำนาจมากที่สุด รากฐานของจักรพรรดิซินหยาที่เคยไม่มั่นคงก็มีเสถียรภาพมากขึ้น”
“คุณครูฮะ ตัวตนของจักรพรรดิซินหยาถูกค้นพบไหมฮะ?”
เด็กน้อยลุกขึ้นยืนและยกมือถาม
“เป็นคำถามที่ดีมาก!” คุณครูพยักหน้าเห็นด้วย “ความจริงแล้วจักรพรรดิซินหยาไม่เคยแต่งงานเลย ทำให้หลายคนเริ่มสงสัยในตัวตนที่แท้จริงของจักรพรรดิซินหยา แต่กลับไม่เคยมีหลักฐานปรากฏออกมา”
“ต่อมาจักรพรรดิซินหยาเสด็จสวรรคต จักรพรรดิอวี๋ซินจึงเป็นผู้ริเริ่มเข้ามาใกล้ชิด ประชากรในจักรวรรดิเคทเลอร์จึงเข้าใจกันว่าจักรพรรดิของพวกเขาถูกสลับตัวกับเผ่ามนุษย์ และถือว่านั่นเป็นข้อยืนยันว่าจักรพรรดิของพวกเขาคือมนุษย์จริง ๆ”
“คนในเคทเลอร์ไม่โกรธกันเหรอคะ? ตอนที่หนูไปเคทเลอร์ครั้งล่าสุด หนูเห็นว่าจักรพรรดิซินหยามีชื่ออยู่ในรายชื่อจักรพรรดิด้วย!”
นักเรียนคนหนึ่งยืนขึ้นถาม
“พวกเขาไม่โกรธกันหรอกจ้ะ อีกอย่างพวกเขาควรจะขอบคุณจักรพรรดิซินหยา!” คุณครูตอบ “ถ้าจักรพรรดิซินหยาของพวกเราไม่ได้เป็นจักรพรรดิแห่งเคทเลอร์ บางทีจักรวรรดิเคทเลอร์อาจจะถูกเผ่ามนุษย์กวาดล้างไปแล้วก็ได้!”
คำพูดของคุณครูค่อนข้างเย่อหยิ่ง ทว่าพวกนักเรียนกลับชอบใจ!
ถูกต้อง…เผ่ามนุษย์แข็งแกร่งมาก ใครก็ตามที่ไม่เข้าตาจะถูกทำลายจนย่อยยับ!
นักเรียนทั้งหลายหัวเราะคิกคัก ขณะที่เสียงกริ่งดังลอดออกมาจากข้างนอก เป็นอันรู้กันว่าถึงเวลาเลิกเรียน
คุณครูยิ้มและพยักหน้า “เอาล่ะวันนี้พอแค่นี้ เลิกเรียนได้ คาบต่อไปมากันให้ตรงเวลาด้วยล่ะ”
“ค่ะคุณครู”
ทันทีที่เสียงสิ้นสุดลง คุณครูก็หายไปจากห้องเรียน นักเรียนทั้งหลายก็ออกจากห้องเรียนเช่นกัน
สวี่เล่ออวี้ลืมตาขึ้น ถอดไมโครชิปขนาดเล็กบนหัวออก เดินเข้ามาที่โต๊ะอาหาร ขณะที่สาวใช้คนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมกับแก้วน้ำในมือ
“องค์หญิง อยากทานอะไรสักหน่อยไหมเพคะ?”
“ไปเอาเป็ดย่างมาให้เราหน่อย” สวี่เล่ออวี้พูด “เราไม่ได้กินเป็ดย่างสไลด์มานานแล้ว ท่านพี่ล่ะ? เขาไปไหน?”
“องค์ชายรองเพิ่งเสด็จออกไปข้างนอกเพคะ เห็นว่าบริษัทเอเจนซีโทรถามอะไรบางอย่าง”
“ไม่รู้จะยุ่งอะไรทั้งวี่ทั้งวัน!” สวี่เล่ออวี้ถอนหายใจราวกับพวกผู้ใหญ่ มองดูพระราชวังที่ใหญ่โตมโหฬารที่เธอต้องมาอาศัยเป็นนายอยู่เพียงลำพัง มันช่างเหงาเหลือเกิน
“น่าเบื่อจัง!”
“หึหึ!” สาวใช้หัวเราะคิกคัก เธอมองดูใบหน้าอวบอิ่มขององค์หญิงตัวน้อย “ฝ่าบาท ท่านยังมีสื่อบันเทิงอีกมากมายนะเพคะ!”
“นอกจากนี้ ถ้าหัวหน้าพ่อบ้านได้ยินเข้า เขาจะต้องหาสื่อการเรียนการสอนมาให้ฝ่าบาทอีกแน่เพคะ”
“เฮ้อ! เธอพูดถูก ถ้าเขารู้ว่าวันนี้เราไม่มีเรียน เขาจะต้องให้ครูสอนมารยาทประจำราชวงศ์มาสอนเราแน่ ๆ เราเกลียดการเรียนเรื่องมารยาทที่สุด เกลียดชะมัด!”
สวี่เล่ออวี้เดินวนไปมาด้วยความไม่สายใจ แล้วจึงประกบมือเข้าหากัน “ไม่สิ วันนี้เราจะออกไปเล่น! เจ้ารีบไปจัดกระเป๋าให้เราที เราจะไปเล่นกับลูกพี่ลูกน้อง!”
“ฝ่าบาทหมายถึงองค์หญิงเจียเจียหรือเพคะ? องค์หญิงเจียเจียกำลังเตรียมตัวแข่งอยู่ไม่ใช่หรือเพคะ?”
“เอ้อ! น่าจะใช่!”
องค์หญิงเจียเจียกำลังเตรียมตัวแข่งขันเครื่องจักรกล! ความสามารถทางด้านกีฬาของเธอโดนเด่นมาก หลายคนถึงกับพูดว่าลักษณะท่วงท่าเหมือนกันจักรพรรดินีหลิง!
หัวเล็ก ๆ ของสวี่เล่ออวี้ลู่ลงมาอีกครั้ง “ช่างเถอะ เราจะไปเล่นกับเพื่อนคนอื่น”
เมื่อพูดจบ เธอก็ลุกขึ้นและเดินออกไปข้างนอก
เงาสีดำปรากฏขึ้นด้านหลังเธอ และสวี่เล่ออวี้รู้ดีว่าใครอยู่ข้างหลังเธอ แม้ว่าเธอจะไม่ต้องเงยหน้าขึ้นมองก็ตาม
“อีอี นายคิดว่าแถวนี้มีอะไรสนุก ๆ ให้เล่นไหม? วันนี้เราเล่นกันเถอะ!”
สวี่เล่ออวี้หันไปพูดกับอีอีองครักษ์ส่วนตัวของเธอ
องค์ชายและองค์หญิงทั้งหลายจะมีองครักษ์เฝ้าติดตามตั้งแต่เกิด เพื่อปกป้องความปลอดภัยของพวกเขา
องครักษ์ในเงามืดมีพลังมหาศาล แต่ละคนอยู่เหนือระดับสิบห้าดาว และพลังดวงดาวของพวกเขาก็มีมากกว่าสิบห้าดาว
มีความสามารถในการปกป้องความปลอดภัยให้แก่ผู้เป็นนาย
นอกจากนี้เหล่าองค์ชายและองค์หญิงยังได้รับการปกป้องจากต้นไม้แห่งชีวิตสาขาย่อย พวกเขาจะไม่ได้รับอันตรายร้ายแรงใด ๆ
อีอี เป็นนายทหารที่มีอายุมากกว่าสามสิบปี เขาเป็นคนสุขุม มองดูองค์หญิงตัวน้อยด้วยสายตาที่เปล่งประกายไปด้วยความสุข “องค์หญิงอยากจะไปเล่นที่ไหนพ่ะย่ะค่ะ?”
“ไม่รู้สิ!” องค์หญิงตัวน้อยถกกระโปรงขึ้น “ยังไงเราก็อยู่ที่นี่ต่อไม่ได้ ถ้าหัวหน้าพ่อบ้านเห็น เขาจะจับเราไปเรียนสื่อการสอนทุกรูปแบบ! วันนี้เราอุตส่าห์ไม่มีเรียนทั้งที เราอยากจะออกไปเล่นข้างนอก!”