“ผมคิดว่าคุณไปแล้ว ผมคิดว่าคุณจะจากไปโดยไม่บอกลาเหมือนก่อนหน้านั้น!”อารมณ์ของเฟิงหานชวนดูเหมือนจะกระวนกระวายใจเป็นพิเศษ
ก่อนที่เป๋าฮวนจะตอบสนอง เป็นอีกครั้งที่เธอถูกกอดแน่นไว้ในอ้อมแขน
เป๋าฮวนตกใจ ตอนนี้หัวใจของเธอดูเหมือนจะได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง
หลังจากที่เธอตอบสนอง เธอก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา: “เมื่อกี้ฉันเพิ่งไปเข้าห้องน้ำมาเอง~”
น้ำเสียงของเธอกลับกลายเป็นดีมากและไม่ได้มีความดุร้าย แต่มันกลับอ่อนโยนราวกับเป็นการปลอบโยน
เมื่อเฟิงหานชวนได้ยินสิ่งที่เป๋าฮวนพูด เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาและมันเป็นการหัวเราะให้กับตัวเขาเอง
เขาประหม่ามากจนจิตใต้สำนึกคิดว่าป๋อฮวนจะจากไปโดยไม่บอกลา ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ไปหาเธอในห้องน้ำ
“เฮ้ เฟิงหานชวน ฉันเป็นคนมีมารยาทนะ ตอนนี้เราอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขแล้ว ดังนั้นถ้าฉันจะไป ฉันก็จะบอกลาคุณก่อน”เป๋าฮวนเม้มปากและพึมพำเบาๆ
ศีรษะของเป๋าฮวนถูกบังคับให้พิงกับหน้าอกของร่างสูงจนทำให้ไม่มีระยะห่างระหว่างคนทั้งสอง ดังนั้นแม้ว่าเธอจะพูดเบาๆ แต่เฟิงหานชวนก็ได้ยินมันอย่างชัดเจนอยู่ดี
“อืม จำไว้นะว่าถ้ามีอะไรต้องบอกผม!”เฟิงหานชวนวางคางลงบนไหล่ของหญิงสาวและกอดเธอไว้แน่น
เป๋าฮวนไม่ได้ต่อต้านเช่นกันเพราะเธอรู้สึกว่าต่อต้านไปก็ไม่มีผลอะไรอยู่ดี ถ้าเฟิงหานชวนอยากจะกอด งั้นก็กอดกันไปสักพักละกัน
“รู้แล้ว”เธอพึมพำ
“นอกจากนี้ ผมต้องการที่จะทำให้มันชัดเจนว่าเราอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขแบบความสัมพันธ์ที่เรียบง่ายแล้ว”เฟิงหานชวนพูดอีกครั้ง น้ำเสียงของเขาดูจริงจังมาก
“หืม? คุณพูดว่าอะไรนะ?”เป๋าฮวนไม่เข้าใจ: “คุณไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่เก็บความแค้นไว้แล้ว และฉันก็จะไม่แก้แค้นคุณด้วย”
เกี่ยวกับความคับข้องใจที่ผ่านมา เป๋าฮวนไม่ต้องการไล่ตามอะไรอีกแล้ว อาจถึงเวลาแล้วที่จะต้องเยียวยาทุกสิ่ง
หรืออาจจะเป็นการเปลี่ยนความคิด
ไม่อย่างนั้นเธอก็จะไม่สามารถไปบ้านตระกูลเฟิงได้แล้ว
“ไม่ใช่เพราะเรื่องนี้”เฟิงหานชวนปฏิเสธและพูดอย่างจริงจัง: “ผมพูดไปแล้วว่าผมต้องการจีบคุณ ตอนนี้ผมคือคนที่จีบคุณ ดังนั้นความสัมพันธ์ระหว่างเราก็น่าจะเป็นมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟนใช่ไหม?”
เป๋าฮวน: “???”
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน!
คำอธิบายนี้มันคืออะไร?
“ได้โปรดล่ะ เราแค่อยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข ใครเป็นเพื่อนของคุณกัน?”เป๋าฮวนสับสนกับคำอธิบายที่ไม่ถูกต้องของใครบางคน
อย่างไรก็ตามเฟิงหานชวนกดริมฝีปากบางๆของเขาเข้ากับติ่งหูของหญิงสาว และกระซิบด้วยเสียงนิ่งๆว่า: “fwbก็เป็นเพื่อนประเภทหนึ่งเช่นกัน”
“เวร!”
มีเพียงแค่คำนี้ที่โพล่งออกมาจากปากของเป๋าฮวน
เธอประเมินเฟิงหานชวนต่ำไป!
เธอประเมินต่ำไป!
สู้ไม่ได้ สู้ไม่ได้จริงๆ สู้ไม่ได้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว…
เป๋าฮวนกัดฟันของเธอแน่น ฝ่ามือนุ่มของเธอผลักหน้าอกอุ่นๆของเขาออกไปและดวงตาสีแอปริคอทของเธอก็จ้องเขาอย่างโกรธเกรี้ยว: “จะไปไหนก็ไปเลย!”
เดิมเขาคิดว่าทำไมเธอถึงได้ดุร้ายนัก เฟิงหานชวนต้องการทำให้ทุกอย่างมันบรรจบกันสักที ในวินาทีต่อมาร่างสูงก็จับมือของเธอและยกหลังมือของเธอขึ้นมา
จากนั้นก็จูบเบาๆลงบนหลังมือของเธอและพูดอย่างใจเย็นว่า: “ผมขอโทษ ต่อไปนี้ผมจะระวังคำพูด”
เป๋าฮวน: “???”
เป๋าฮวน: “….?”
เป๋าฮวนแข็งทื่อไปในทันที
……
พวกเขายืนอยู่บนระเบียง ทำให้แสงอาทิตย์ยามบ่ายส่องลงมากระทบพวกเขา
เมื่อมองไปยังท่าทางที่ไม่พอใจของหญิงสาว เฟิงหานชวนก็ยิ้มออกมาและรอยยิ้มของเขามันทำให้เขาดูเหมือนผู้ชายที่สุดแสนจะอบอุ่น
การจ้องมองเขาอย่างโกรธๆของเป๋าฮวนฮวน ทำให้ดูเหมือนว่าเธอกำลังทะเลาะกับแฟนหนุ่มของเธอ และการโต้ตอบระหว่างทั้งสองก็เหมือนกับฉากหนึ่งในซีรี่ย์
ฉากนี้ถูกเห็นโดยผู้หญิงสองคนที่นั่งอยู่บนชิงช้าในสนาม
เฟิงหย่ามองด้วยความงุนงง เธอพูดออกมาเบาๆว่า: “ฉันไม่เคยเห็นอาสามยิ้มอบอุ่นขนาดนี้มาก่อนเลย!”
เฟิงหย่ามองอย่างอึ้งๆ แต่สายตาของหลีซือวิ๋นนั้นกลับดูชั่วร้าย
วินาทีต่อมาเฟิงหย่าดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างออก เธอหันกลับมาอย่างรวดเร็ว และในขณะที่เธอกำลังจะพูดนั้น เธอก็พบเข้ากับดวงตาที่น่าสะพรึงกลัวของหญิงสาว
เธอชะงักไปครู่หนึ่ง
เมื่อหลีซือวิ๋นเห็นว่าเฟิงหย่ากำลังมองเธออยู่ เธอก็รีบเปลี่ยนกลับไปเป็นท่าทางที่อ่อนโยนในทันที เธอยิ้มอย่างอ่อนโยนและถามว่า: “เสี่ยวหย่า เธอเป็นอะไร?”
“เอ่อ ฉัน…พี่อวิ๋น พี่…ก็คือ จะพูดยังไงดีล่ะ! จู่ๆฉันก็ลืมว่าจะพูดอะไรกับพี่…”เฟิงหย่าขมวดคิ้ว เธอรู้สึกแปลกๆ
“เธออยากพูดอะไรกับฉัน? ลองคิดๆดูใหม่สิ! มันเกี่ยวกับอาสามและฮวนฮวนหรือเปล่า? เธอดูพวกเขาสิ ดูเป็นคู่รักเพอร์เฟคจริงๆ ผู้ชายก็หล่อและผู้หญิงก็สวย! “หลี่ซื่ออวิ๋นยิ้มกว้างและพูดติดตลกว่า: “โอ้โห อาสามของเธอนี่ดีอะไรขนาดนี้ ฉันนี่ไม่มีโชคเอาซะเลย!”
“พี่อวิ๋น พี่…พี่จะว่าฉันไหม? ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน พี่ก็คงจะไม่เข้าใจอาสามผิด…”เฟิงหย่าลังเลที่จะพูด แต่ก่อนที่เธอจะพูดจบ เธอถูกหลีซือวิ๋นขัดจังหวะเสียก่อน
“เสี่ยวหย่า ฉันจะว่าเธอได้ยังไง? อันที่จริงอาสามของเธอดีมากเลย ถ้าเขาขอฉันแต่งงาน ฉันก็ยินดีที่จะแต่งงานกับเขา! แต่ถึงจะหลอกตัวเองยังไง ฉันก็ไม่สามารถรู้สึกอะไรได้อยู่ดี เพราะท้ายที่สุดแล้วต่อให้ฉันเป็นคนดีขนาดไหน ก็ไม่มีใครต้องการอยู่ดีใช่ไหมล่ะ? ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ชายดีๆก็ไม่ใช่แค่อาสามของเธอสักหน่อย! ”
เมื่อเห็นหลีซือวิ๋นพูดอย่างร่าเริง เฟิงหย่าก็รู้สึกว่าเมื่อสักครู่ตัวเองอาจจะมองผิดไป
นัยน์ตาอันน่ากลัวของพี่อวิ๋นอาจไม่ได้กำลังนึกถึงอาสามและเป๋าฮวน บางทีอาจนึกถึงอย่างอื่น หรืออาจจะแค่แสดงสีหน้าแบบนั้นโดยไม่ได้มีความหมายอื่นก็ได้
เฟิงหย่าพยักหน้า เธอตบหน้าอกของเธอและพูดด้วยความมั่นใจว่า: “พี่อวิ๋นที่พี่พูดน่ะถูกแล้ว อาสามของฉันไม่ใช่คนดีแค่เพียงคนเดียว ไม่ต้องกังวลนะ ฉันจะหาคนที่ดีกว่าให้พี่เอง!”
“เอาล่ะ เสี่ยวหย่า งั้นต่อไปนี้เธอจะเป็นคู่หูที่ดีของฉัน!”ใบหน้าของหลีซือวิ๋นเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
“อื้มๆ”หลังจากที่เฟิงหย่าตอบตกลง เธอก็หันไปมองทางระเบียงบนชั้นสอง และมองไปยังการกระทำระหว่างเฟิงหานชวนและเป๋าฮวน ใบหน้าของเธอแสดงออกถึงความอิจฉาริษยา
เธออยากมีผู้ชายคนหนึ่งที่ห่วงใยเธอ คิดถึงเธอ และรักเธอมากมาตลอด…
หลีซือวิ๋นมองไปที่ด้านหลังศีรษะของเฟิงหย่า แต่แล้วจู่ๆรอยยิ้มของเธอก็หายไปในทันที ใบหน้าของเธอนั้นมืดมนมาก มันฉายรัศมีอันน่ากลัวออกมาราวกับแม่มดที่ฝึกจนกลายเป็นปีศาจ
มันแตกต่างจากภาพที่อ่อนโยนเมื่อสักครู่มาก
หลีซือวิ๋นกัดฟันแน่น เธอหัวเราะเยาะเย้ยออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ เฟิงหย่าคนนี้ช่างตลกจริงๆ ทำไมเธอถึงต้องหาสิ่งที่ดีกว่าสำหรับเธอกัน?
เธอรอมานานมาก ใครมันจะดีไปกว่าเฟิงหานชวน?
ในกลุ่มสังคมไฮโซของเมืองเป่ยเฉิง สามเหลี่ยมเหล็กที่ก่อตั้งโดยโม่เหวินโจว หรงจิ่นซิวและ เฟิงหานชวนมีชื่อเสียงอย่างมาก เหตุผลที่มีชื่อเสียงไม่เพียงเพราะพวกเขานั้นเลิศเลอเพอร์เฟค แต่ยังเป็นเพราะอาณาจักรธุรกิจที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาและรูปร่างหน้าตาของพวกเขาด้วย
ท้ายที่สุดแล้วมีผู้ชายหลายคนที่มีเงิน มีอำนาจ และหน้าตาดี แต่เมื่อเอาทุกอย่างมารวมกันแล้วให้เป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบนั้น มันน้อยมาก!
โม่เหวินโจวเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ หรงจิ่งซิวเป็นหมอและไม่ได้มีความสนใจในเรื่องธุรกิจนัก ทั้งรูปลักษณ์และนิสัยก็ไม่ใช่สไตล์ของเธอ เธอมองว่าหรงจิ่งซิวเป็นแค่เพื่อนเท่านั้น
และถ้าสักเกตดีๆดูเหมือนว่าหรงจิ่งซิวจะมีผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆเขาแล้ว
แต่เดิมตัวเลือกที่ดีที่สุดก็คือเฟิงหานชวน เธอชอบเขามากที่สุด เธอชอบมาตั้งแต่ยังเด็ก และชอบมาหลายปีแล้ว!
เพื่อให้ได้มาซึ่งเฟิงหานชวน เธอใช้วิธีการมากมายที่ไม่เพียงแต่กำจัดเฉินฮวนฮวน แต่ยังกำจัดลูกของเธอและเฟิงหานชวนอีกด้วย
และมันเป็นอีกครั้งที่เธอจับได้โอกาสของเฟิงหานชวนและเฉินฮวนฮวน จนในที่สุดเธอก็ทำให้เฉินฮวนฮวนออกไปได้ ในเวลานั้นเธอค่อยหายใจได้อย่างสะดวกหน่อย
และไม่นานก็มีข่าวการฆ่าตัวตายของเฉินฮวนฮวน เธอไปร่วมงานศพด้วยตัวเธอเอง หลังจากกลับมาในคืนนั้น เธอก็มีความสุขทั้งคืนจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน…