EP 440
By loop
เว่ยเจียยงเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาใช้น้ำหอมเฮอเมสเว่ยเจียยงเชื่อว่าเขาเป็นโสมอายุพันปีที่สามารถทำให้ชีวิตของผู้คนดีขึ้น เขาเชื่อว่าไม่เพียง แต่สามารถทำให้ชีวิตของผู้ป่วยดีขึ้น แต่เขายังสามารถทำให้ชีวิตของแพทย์คนอื่นดีขึ้นได้อีกด้วย
เว่ยเจียยงลุกขึ้นและฉีดน้ำหอมมากขึ้นที่ข้อมือของเขา จากนั้นเขาก็พิมพ์งานวิจัยที่เขาเกือบทำเสร็จแล้วและมุ่งหน้าไปที่สำนักงานของหลิงรัน
“ หมอหลิงคุณระงับบัญชีของฉันหรือเปล่า”เว่ยเจียยงไม่ได้ดูเหมือนว่าเขามาที่นี่เพื่อบอกเลิกและยั่วยุ หลิงรันเลย แต่กลับมีรอยยิ้มที่มั่นใจและเย้ยหยันอยู่บนใบหน้าของเขา
หลิงรันพยักหน้าและมองไปที่เว่ยเจียยง “ใช่.”
หลิงรันไม่ได้ให้คำอธิบายใด ๆ และการแสดงออกของเขาก็ไม่ได้ดูเคร่งขรึมและเคร่งเครียด ดูเหมือนว่าเขาเพิ่งสั่งสอนบางอย่างให้กับ เว่ยเจียยง ในนามของเขา
“ ฉันเข้าใจแล้วว่าคุณรู้อยู่แล้วว่าฉันกำลังเขียนงานวิจัยเกี่ยวกับการทำ CPR ที่คุณทำอยู่” เว่ยเจียยง ยิ้ม
หลิงรันพยักหน้า
“ อืม…ฉันวางแผนที่จะให้คุณพิสูจน์อักษรและแก้ไขเอกสารวิจัยหลังจากที่ฉันทำเสร็จแล้ว…” เว่ยเจียยงวางหน้าสุภาพและเกาจมูกของเขาขณะที่เขาสูดดมกลิ่นโสมที่ข้อมือของเขา จากนั้นเขาก็ยิ้มอย่างพอใจและพูดว่า“ คุณแค่ระวังตัวเพราะคุณยังไม่เห็นเอกสารวิจัย คุณจะไม่ต้องกังวลอีกต่อไปหลังจากอ่านจบ เอกสารวิจัยของฉันมีประโยชน์ต่อคุณเท่านั้นไม่มีอะไรอื่น มันจะไม่ก่อให้เกิดอันตรายกับคุณ แต่อย่างใด”
เว่ยเจียยงแสดงในลักษณะที่ค่อนข้างเอื้อเฟื้อจากมุมมองของเขาเขาทำให้ชีวิตของหลิงรันดีขึ้นอย่างแน่นอน
เพื่อพิสูจน์ประเด็นของเขา เว่ยเจียยงเพียงแค่ยื่นเอกสารการวิจัยที่เขาเกือบจะทำเสร็จแล้วให้ หลิงรัน “ คุณสามารถดูมันได้ ฉันแค่ทำให้ความสำเร็จของคุณเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก”
หลิงรันหยิบเอกสารการวิจัยจากเว่ยเจียยงและเริ่มพลิกอ่านโดยไม่สนใจที่จะวางท่าทางที่สุภาพเลย
[รายงานเชิงสังเกตเกี่ยวกับการทำ CPR แบบใช้มือเปล่าเป็นเวลานาน] พูดถึงหมอหลิงรันจากศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินของโรงพยาบาลหยุนหัวในช่วงเริ่มต้น เนื้อหาที่ตามมาส่วนใหญ่ประกอบด้วยการสรรเสริญ
อย่างไรก็ตาม…
“ หากคุณต้องการความคิดเห็นของฉันฉันไม่เห็นด้วยกับสิ่งนี้” หลิงรันวางเอกสารการวิจัยลงบนโต๊ะ
“ นี่เป็นโอกาสที่ดีที่คุณจะได้มีชื่อเสียง”เว่ยเจียยงเห็นกองเอกสารวิจัยเล็กน้อยแล้วพูดต่อ“ ลองคิดดูสิ เราสามารถเลือกการประชุมระหว่างประเทศได้และฉันจะพูดถึงเอกสารวิจัยนี้บนเวที หลังจากที่ฉันดึงดูดความสนใจของทุกคนได้แล้วฉันจะแนะนำคุณให้ผู้ชมรู้จัก ห้องประชุมจะเต็มไปด้วยเสียงเชียร์…”
เว่ยเจียยงยกมือขึ้นและวางฝ่ามือออกจากกันเพื่อบอกเป็นนัยว่าโอกาสนั้นจะยิ่งใหญ่เพียงใด
ในฐานะดาวรุ่งที่มีชื่อเสียงของวงการแพทย์ในเซี่ยงไฮ้นับตั้งแต่ที่ เว่ยเจียยงกลับมาที่ประเทศจีนเขาก็มีโอกาสมากมายเช่นนี้
อาจเป็นเพราะเขาเป็นที่รู้จักจากการจบปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยจอร์สฮอกิลส์ นอกจากนี้ยังอาจเป็นผลมาจากการที่เขามี ตี๋เหมาไคร เป็นอาจารน์ ในขณะเดียวกันบุคลิกของเขาก็มีส่วนสำคัญเช่นกัน
หลิงรันมองไปที่เว่ยเจียยงด้วยความงงงวย อะไรคือจุดที่ทำให้ชื่อเสียงและได้รับเสียงเชียร์จากผู้ชม?
หากการทำ CPR เป็นเรื่องของชื่อเสียงและเสียงเชียร์แทนที่จะเป็นกระบวนการช่วยชีวิตผู้ป่วยเองหลิงรันจะไม่สนใจการทำ CPR เลย
คาดไม่ถึงว่าเว่ยเจียยงรู้ว่าอะไรอยู่ในใจของหลิงรันเมื่อเขาเห็นการแสดงออกของหลิงรัน
ในความเป็นจริง เว่ยเจียยงมักจะเห็นการแสดงออกเช่นเดียวกันบนใบหน้าของเขาเองเมื่อเขามองเข้าไปในกระจก
การขาดความสนใจทั้งหมด
เว่ยเจียยงม่สนใจในหลาย ๆ สิ่งและมักจะมีสีหน้าไม่สนใจเมื่อต้องติดต่อกับผู้คนและสิ่งต่างๆมากมาย อย่างไรก็ตามมันยากสำหรับเขาที่จะเชื่อว่ามีหมอคนหนึ่งที่ไม่สนใจในความสำเร็จของตัวเอง
เว่ยเจียยงขมวดคิ้ว “ แม้ว่าคุณจะต้องการเขียนเอกสารวิจัยของคุณเองเกี่ยวกับการทำ CPR ที่ยืดเยื้อมากที่คุณเพิ่งทำเอกสารการวิจัยของฉันก็ไม่ส่งผลกระทบต่องานของคุณ นอกจากนี้ฉันเชื่อว่าเอกสารการวิจัยของฉันสามารถให้มุมมองใหม่ ๆ เกี่ยวกับสิ่งต่างๆได้ … ”
“ มันจะไม่” หยูหยวนย่นจมูกขณะที่เธอเข้าไปในห้องทำงาน ดูเหมือนเธอจะค่อนข้างรำคาญกลิ่นโสมที่อบอวลอยู่ในอากาศ
เว่ยเจียยงหัวเราะเบา ๆ “ ถ้าคุณมองสิ่งเดียวกันจากมุมมองที่ต่างกัน…”
“ หมอหลิงทำเอกสารวิจัยของเขาเสร็จแล้ว” หยูหยวนกล่าว
“ หืม? เสร็จแล้ว?” สิ่งที่หยูหยวนเพิ่งพูดดึงดูดความสนใจของเว่ยเจียยง
หยูหยวน ยืนยันสิ่งที่เธอเพิ่งพูด “ มันเสร็จแล้ว”
เว่ยเจียยงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ คุณสามารถดูเอกสารวิจัยของฉันและตัดสินใจได้หลังจากนั้น”
หลังจากที่เว่ยเจียยงพูดอย่างนั้นเขาก็หันซ้ายไปทันที
ขณะที่ หยูหยวนจ้องไปที่เว่ยเจียยงเธอรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังมองไปที่โสมอายุพันปีซึ่งถูกขุดมาจากป่าเก่าแก่บนภูเขาฉางไป๋ [1] ในขณะนี้โสมตัวนั้นรู้สึกมั่นใจว่ามันมีความสุขมุ่งมั่นและก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคงขณะที่รากของมันแกว่งไปมาในอากาศ
“ นี่คือเอกสารวิจัยของเว่ยเจียยงใช่ไหม” หยูหยวน เห็นกองเอกสารบนโต๊ะสำนักงาน
หลิงหรันพยักหน้า
“ เขียนดีไหม” Yu Yuan ถาม
“ ค่อนข้างดี”
“ เมื่อเทียบกับของเรา?”
หลิงรันยิ้มเล็กน้อย
หลิงรันผู้ซึ่งทำการ CPR ระดับสมบูรณ์แบบจะไม่พบเอกสารการวิจัยของเว่ยเจียยงเลยเพราะเขาดูมั่นใจเกินไป
หยูหยวนหยิบเอกสารการวิจัยของเว่ยเจียยงและอ่านอย่างละเอียด
ดังคำกล่าวที่ว่า“ ผู้มีอิทธิพลสามารถให้ที่พักพิงแก่ผู้อื่นได้” เนื่องจาก เว่ยเจียยงมีชื่อเสียงในด้านการแพทย์ของจีนเขาจึงไม่ควรมองข้าม
นอกจากนี้หยูหยวนยังมีประสบการณ์อย่างมากในการเขียนเอกสารวิจัย เธอรู้ว่าบางคนมีความสามารถในการสร้างสิ่งที่ดีกว่าที่เป็นจริง
เมื่อเธอนึกถึงความมั่นใจของ เว่ยเจียยงก่อนที่เขาจะจากไปหยูหยวน ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใช้ความพยายามเพียงเล็กน้อยในการอ่านงานวิจัยของเขาอย่างจริงจัง
“ ฉันจะไปห้องรักษาก่อน” หลังจากที่หลิงรันมองดูเคสที่มีอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ของเขาเขาก็ไม่รู้สึกอยากอยู่ในสำนักงานอีกต่อไป เขามุ่งหน้าลงไปชั้นล่างทันทีหลังจากแจ้ง หยูหยวนเกี่ยวกับเรื่องนี้
“ ฉันจะไปกับคุณ” หยูหยวนเดินตามหลิงรันพร้อมกับเอกสารการวิจัยในมือของเธอ
หยูหยวนอ่านงานวิจัยต่อไปขณะที่เธอเดิน
มันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เธอทำได้. เธอพยายามจัดเอกสารทั้งหมดบนโต๊ะให้เป็นระเบียบเพื่อไม่ให้หยิบอะไรพลาดไป
“ มันเขียนได้ดีจริงๆ” หยูหยวนพูดขณะที่เธอเดินตามหลังหลิงรัน
หลิงรันฮัมเพลงอย่างเห็นด้วย “ จากข้อมูลและข้อมูลที่เขามีถือว่าค่อนข้างดี”
“ ฉันรู้ใช่มั้ย? กระบวนการคิดของเขาในเอกสารนั้นยอดเยี่ยมทีเดียว”หยูหยวน พลิกไปที่หน้าถัดไป อย่างไรก็ตามเธอคลิกลิ้นของเธอสองสามครั้งและเริ่มหัวเราะ “ น่าเสียดายที่ไม่ว่าความคิดของเขาจะยอดเยี่ยมแค่ไหนพวกเขาก็ยังคงเป็นเพียงความคิดเห็น เขาไม่ได้ระแคะระคายเลยแม้แต่น้อยว่าการทำ CPR นั้นเกิดขึ้นจริงได้อย่างไรเนื่องจากเขาไม่ได้มีส่วนรู้เห็น”
หลิงรันพยักหน้า “ การทำ CPR แตกต่างจากการรักษาอื่นๆถึงผู้ป่วยเพราะ ต้องทำการรักษาตามสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไปและอาการแทรกซ้อนที่เข้ามา”
“ นั้นก็ถูก…” หยูหยวนหยุดชั่วขณะเพื่ออ่านงานวิจัยต่อไป จากนั้นเธอก็หัวเราะออกมาดัง ๆ “ มุมมองบางอย่างของเขาค่อนข้างแม่นยำ ตัวอย่างเช่นอันนี้ ‘ทางเดินหายใจส่วนบนจะเปิดก่อนเวลาเพื่อให้มีออกซิเจนเพียงพอ‘ เป็นเรื่องน่าเสียดายที่เราได้เขียนสิ่งเหล่านี้ลงในเอกสารวิจัยของเรา
หลังจากที่ หยูหยวนพูดอย่างนั้นเธอก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อ“ เมื่องานวิจัยของเราเผยแพร่ออกไปจะทำให้เกิดความเข้าใจผิดหรือไม่? เว่ยเจียยงอาจคิดว่าเราใส่ข้อมูลนั้นหลังจากอ่านของเขา…”
“ เอกสารวิจัยไม่เคยสำคัญเท่ากับงานที่ทำจริง” หลิงรันหันกลับมาและมองไปที่หยูหยวน
ในขณะที่หยูหยวนกำลังเดินไปพร้อมกับก้มหัวลงขณะที่เธออ่านงานวิจัยเธอเกือบจะกระแทกหัวของเธอเข้ากับ หลิงหรันจับหน้าผากของเธอด้วยฝ่ามือของเขา
หยูหยวนเงยหน้าขึ้นด้วยความงุนงงและยิ้มทันที “คุณถูก. ไม่ว่าสิ่งที่เขียนไว้ในเอกสารการวิจัยก็ไม่มีอะไรเทียบกับงานที่เราเคยทำ”
“ ไม่จำเป็นต้องคิดถึงเรื่องทั้งหมดนี้” หลิงรันโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ เขามองไปรอบ ๆ ห้องรักษาเพื่อดูว่ามีเคสที่น่าสนใจหรือไม่
หยูหยวน เข้าใจว่าทำไมเว่ยเจียยงจึงมั่นใจมากหลังจากที่เธออ่านเอกสารวิจัยของเขา
มันเขียนได้ดีทีเดียว
อย่างไรก็ตามเขาอาจจะไม่มั่นใจนักหากได้อ่านงานวิจัยของหลิงรัน ก่อนที่เขาจะจากไป
“ เราจะบอกคนนั้นว่าอย่างไร…ฉันหมายถึงเว่ยเจียยง”
“ เรามาอัปโหลดเอกสารวิจัยกันเถอะ เขาจะเห็นเมื่อมันปรากฏในระบบ” หลังจากที่หลิงรันพูดอย่างนั้นเขาก็รีบวิ่งไปหาเด็กที่กำลังร้องไห้ที่ขาของเด็กคนนั้นเต็มไปด้วยเลือด