ตอนที่ 506 เสียงคำรามของเอ้อร์หนิว

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

ค่า​เสียเวลา​หนึ่ง​พัน​ตำลึง​?

ผู้คน​มากมาย​พากัน​เบิกตา​กว้าง

เงิน​จำนวน​หนึ่ง​พัน​ตำลึง​สำหรับ​ชาวบ้าน​ทั่วไป​นั้น​ ​สามารถ​ใช้ชีวิต​อย่าง​สุขสบาย​ได้​ไป​ทั้ง​ชีวิต​เลย​ทีเดียว

แต่​ผู้คน​ทั้งหลาย​ได้​แต่​ชำเลือง​มอง​แล้ว​ส่ายหน้า

เกรง​ว่า​เงิน​หนึ่ง​พันนี​้​คง​ไม่​อาจ​ได้มา

ไม่ต้อง​กล่าวถึง​ความยากลำบาก​ใน​การ​เดินทาง​ไป​หลิ่ง​หนาน​สถานที่​อัน​ห่างไกล​และ​ยากลำบาก​แห่ง​นั้น​ ​หากว่า​หลี​่​ต้า​หลัง​ถูก​คน​ฆ่า​ตาย​เข้า​ระหว่างทาง​จะ​ทำ​เช่นไร​ ​จะ​มี​ผู้ใด​รู้​เล่า

ในไม่ช้า​ก็​มี​ใครคนหนึ่ง​ตะโกน​ออกมา​จาก​ฝูงชน​ว่า

“​ท่าน​อ๋อง​กล่าว​ได้​น่าฟัง​เหลือเกิน​ ​หากว่า​หลี​่​ต้า​หลัง​ถูก​ฆ่า​ตาย​ระหว่าง​เดินทาง​เล่า​ ​เมื่อ​เขา​ตาย​ไป​แล้ว​เงิน​ก็​ไม่จำเป็น​ต้อง​ให้​ ​พวกเรา​ชาวบ้าน​ก็​ไม่รู้​เรื่อง​เช่นกัน​…​”

ทุกคน​เห็นด้วย​กับ​คำพูด​นั้น​ ​“​นั่นสิ​ ​ท้องฟ้า​กว้างใหญ่​ถนน​อัน​ห่างไกล​ ​หากว่า​หลี​่​ต้า​หลัง​ถูก​ฆ่า​ระหว่างทาง​ล่ะ​ก็​ ​เมื่อถึง​เวลา​นั้น​ไม่เพียงแต่​จะ​ประหยัด​เงิน​เท่านั้น​ ​บางที​คนร้าย​อาจจะ​ถูก​ปล่อยตัว​ไป​ก็ได้​…​”

กฎหมาย​จะ​ไม่​ลงโทษ​บุคคล​กลุ่ม​มาก​ ​พวกเขา​ทั้งหลาย​มารวม​ตัว​กันที่​แห่ง​นี้​จึง​ไม่​กลัว​ที่จะ​ถูก​ลงโทษ​เนื่องจาก​กล่าวหา​เยี​่​ยน​อ๋อง

หึๆ​ ​การ​ที่​เยี​่​ยน​อ๋อง​กล้า​ทำ​เช่นนี้​ช่าง​เสียชื่อเสียง​ของ​เขา​ยิ่ง​ไป​อีก

อวี​้​จิ​่น​ได้​แต่​ยิ้ม​แล้ว​ตั้งใจฟัง

หลังจากที่​ชาวบ้าน​เหล่านั้น​เอ่ย​วาจา​มากมาย​จบสิ้น​ลง​ ​เขา​ก็ได้​ยกมือ​ขึ้น​แล้ว​กล่าว​ด้วย​น้ำเสียง​อัน​ดัง​ว่า​ ​“​ทุกท่าน​โปรด​ฟัง​ข้า​”

ตอนนี้​มี​คน​มากมาย​รวมตัวกัน​ ​แม้ว่า​พวกเขา​จะ​เพียง​กระซิบกระซาบ​กัน​ ​แต่​น้ำเสียง​เหล่านั้น​เมื่อมา​รวมกัน​แล้วก็​ดู​มีพลัง​ ​สามารถ​ทะลุทะลวง​เข้าไป​ดังก้อง​อยู่​ใน​หู​อย่างชัดเจน

ฝูงชน​เงียบ​ทันที

พวกเขา​สงสัย​ยิ่งนัก​ว่า​เยี​่​ยน​อ๋อง​จะ​กล่าว​สิ่งใด​ออกมา

ที่จริง​ควรจะ​กล่าวว่า​ ​การ​ที่​เยี​่​ยน​อ๋อง​ปรากฏ​กาย​ขึ้น​ใน​เหตุการณ์​เช่นนี้​ ​เพียงพอ​แล้ว​ที่จะ​กระตุ้น​ความอยากรู้​ของ​ทุกคน

พวกเขา​พบ​เหตุการณ์​วุ่นวาย​เหล่านี้​มีมาก​ ​แต่​นี่​เป็นครั้งแรก​ที่​ขุนนาง​และ​ผู้มั่งคั่ง​ก้าว​ออกมา​ยืน​ ​อีกทั้ง​นับว่า​พวกเขา​เป็น​ส่วนหนึ่ง​ของ​เหตุการณ์​นี้

เมื่อ​คิดได้​ดังนั้น​ทุกคน​ก็​ล้วน​ตื่นเต้น

สายตา​ของ​ผู้คน​ต่าง​ตื่นเต้น​แล้ว​จ้องมอง​ไป​ยัง​ชาย​หน้าตา​งดงาม​ผู้​นี้

“​ข้า​ขอ​เชิญ​อีก​ห้าสิบ​คน​ร่วม​เดินทาง​คุ้มกัน​นักโทษ​ไป​พร้อมกับ​หลี​่​ต้า​หลัง​ ​อาหาร​และ​ที่พักอาศัย​ ​ข้า​จะ​เป็น​ผู้รับผิดชอบ​เอง​ ​ทุกคน​หลังจาก​กลับมา​ถึง​เมืองหลวง​แล้ว​จะ​ได้​ค่าตอบแทน​คนละ​สอง​ร้อย​ตำลึง​”

หัน​หราน​ผู้บัญชาการ​องครักษ์​จิ​่น​หลิน​ซึ่ง​ซ่อนตัว​อยู่​ใน​ฝูงชน​กำลัง​รอชม​เรื่องราว​ ​ได้​แต่​เผยอ​ริมฝีปาก​ขึ้น

เยี​่​ยน​อ๋อง​สามารถ​คิด​วิธี​ได้มา​กมาย​จริงๆ​ ​ห้าสิบ​คน​กับ​การติด​ตาม​คุ้มกัน​นักโทษ​ไป​ส่ง​ ​อีกทั้ง​ยัง​มี​อาหาร​ให้​ ​เขา​จะ​ส่ง​องค์​หญิง​ออก​ไป​สมรส​หรือ

แต่​ถึงกระนั้น​ ​ก็​ทำได้​เพียง​นั่ง​ยิ้มอยู่​ด้าน​ข้าง

เยี​่​ยน​อ๋อง​ทูล​ขอ​ฝ่า​บาท​ให้​เขา​ให้ความร่วมมือ​ ​แล้ว​เขา​จะ​กล่าว​สิ่งใด​ได้​อีก​เล่า

หัน​หรา​นรู​้​สึก​ว่า​ตน​กำลัง​ตกหลุมพราง​ ​แต่​เมื่อ​คิดถึง​เรื่อง​ที่​เยี​่​ยน​อ๋อง​กล่าวว่า​จะ​มอบ​ค่าตอบแทน​และ​อาหาร​ให้​ ​ค่าใช้จ่าย​เหล่านั้น​เขา​เป็น​ผู้รับผิดชอบ​เอง​ ​จึง​ได้​ถอนหายใจ​ออกมา

ช่างเถิด​ ​ถึงอย่างไร​ก็​ไม่ใช่​เงิน​ของ​เขา​ ​เยี​่​ยน​อ๋อง​จะ​ใช้​เงิน​ของ​ตนเอง​ใน​การ​สุรุ่ยสุร่าย​ดังนั้น​ก็​เรื่อง​ของ​เขา​เถิด

จาก​เมืองหลวง​ถึง​หลิ่ง​หนาน​ใช้เวลา​ไป​กลับ​ประมาณ​สี่​เดือน​ ​รวม​ที่พัก​และ​อาหาร​เท่ากับ​ว่า​ได้รับ​เงิน​สอง​ร้อย​ตะลึง​เปล่าๆ​?

บรรดา​ผู้​ที่​เข้ามา​มุง​ดู​ ​ไม่ว่า​จะ​รู้หนังสือ​หรือไม่ก็​รีบ​ยกนิ้ว​ขึ้น​มานับ​ ​จากนั้น​ดวงตา​ของ​พวกเขา​ก็​เบิก​กว้าง

นี่​มัน​ช่าง​คุ้มค่า​ยิ่งนัก​ ​ปี​หนึ่ง​พวกเขา​ทำงาน​อย่างหนัก​ ​แต่​อาจจะ​ได้​ค่าตอบแทน​ไม่​ถึง​สามสิบ​ตำลึง​ด้วยซ้ำ

ปัญหา​ด้าน​ความปลอดภัย​?

จะ​มีปัญหา​เรื่อง​ความปลอดภัย​ได้​อย่างไร​กัน​ ​มี​คน​มากมาย​ไป​ด้วยกัน​เช่นนั้น​ ​หรือ​เยี​่​ยน​อ๋อง​จะ​ฆ่าปิดปาก​พวกเขา​ทั้งหมด​ ​เพียงแค่​คิด​ก็​รู้​ว่า​เป็นไปไม่ได้

อวี​้​จิ​่น​ชำเลือง​มอง​ผู้ชม​รอบข้าง​แล้ว​เอ่ย​ถาม​ด้วย​น้ำเสียง​อัน​ดัง​ว่า​ ​“​พวก​ท่าน​คิด​เยี่ยง​ไร​ ​หาก​มี​คน​ประสงค์​จะ​เดินทาง​ไป​ ​ให้​ลงนาม​ได้​ตอนนี้​ ​ข้า​จะ​ทำการ​รวบรวม​รายชื่อ​ ณ​ ​บัดนี้​”

เมื่อ​พวกเขา​ได้ยิน​ต่าง​ก็​พากั​นก​รู​เข้าไป​ด้วย​ความบ้า​คลั่ง​ ​ผู้คน​ไม่น้อย​เบียดเสียด​ไป​ด้านหน้า​แล้ว​ตะโกน​ว่า​ ​“​ข้า​ไป​ ​ข้า​จะ​ลงชื่อ​!​”

ชั่ว​วินาที​นั้น​ไม่มีใคร​สนใจ​โยน​ผัก​ปลา​ใส่​อาชาย​โต้​วอีก​แล้ว

อาชา​ยา​โต้​วกะ​พริบตา​น้ำตาไหล

หลี​่​ต้า​หลัง​หนึ่ง​พัน​ตำลึง​ ​และ​อีก​ห้าสิบ​คน​คนละ​สอง​ร้อย​ตำลึง​ ​รวม​เป็นหนึ่ง​หมื่น​หนึ่ง​พัน​ตำลึง

เพื่อ​พาตัว​เขา​ไป​ที่​หลิ่ง​หนาน​ ​เยี​่​ยน​อ๋อง​ยินดี​จ่าย​เงิน​มาก​ถึง​หนึ่ง​หมื่น​หนึ่ง​พัน​ตำลึง​…​ ​ฮือๆ​ ​หาก​รู้​ว่า​ตนเอง​มีค่า​มาก​ขนาด​นี้​สู้​เขา​ขาย​ตนเอง​ให้​แก่​เยี​่​ยน​อ๋อง​ไม่ดี​กว่า​หรือ​ ​อย่างน้อย​ปุ๋ย​และ​น้ำ​ก็​จะ​ไม่​ไหล​ไป​ยัง​ทุ่งนา​ของ​ผู้อื่น

หาก​อวี​้​จิ​่​นรู​้​ว่า​เขา​นำมา​เปรียบเทียบ​เช่นนี้​คงจะ​โมโห​อย่างแน่นอน

“​ท่าน​อ๋อง​ขอรับ​ ​ผู้คน​มากมาย​เช่นนี้​อาจ​เกิดเหตุ​การณ์​เหยียบ​กันตาย​ได้​”

“​ทุกท่าน​ได้​โปรด​เงียบ​ก่อน​”​ ​อวี​้​จิ​่น​ตะโกน​ขึ้นเสียง​ดัง

ความมั่งคั่ง​มัก​ทำให้​ผู้คน​ใจเต้น​รัว​เสมอ​ ​บัดนี้​ใบหน้า​อัน​หล่อเหลา​ของ​เยี​่​ยน​อ๋อง​ไม่มี​ประโยชน์​นัก​ ​เสียง​โห่ร้อง​ของ​ผู้คน​ท่วมท้น​เกิน​กว่า​เสียง​ของ​เขา

อวี​้​จิ​่น​ยื่นมือ​ออก​ไป

จากนั้น​ ​เอ้อร​์​หนิ​วที​่​หมอบ​อยู่​ไม่​ไกล​ออก​ไป​ก็​วิ่ง​เข้ามา​ ​ท่าทาง​ว่าง่าย​เหมือน​กำลัง​รอคำ​สั่ง​อยู่

อวี​้​จิ​่​นลูบ​ไป​ที่​ศีรษะ​ของ​เอ้อร​์​หนิว​ ​“​เอ้อร​์​หนิว​ ​ต่อจากนี้​ถึงตา​เจ้า​แล้ว​หาก​ทำได้​ดี​ข้า​จะ​ให้​กิน​เนื้อ​นึ่ง​”

ดวงตา​ของ​เอ้อร​์​หนิว​เป็นประกาย​ทันที​ ​มัน​มอง​ไปร​อบ​ข้าง​จากนั้น​ใช้​ขา​หลัง​ของ​มัน​กระแทก​ไป​ที่​เก้าอี้​บันได

เดิมที​เก้าอี้​นั้น​ไม่ได้​มั่นคง​นัก​ ​เมื่อ​ช่วง​เช้า​นัก​กายกรรม​สร้าง​บันได​นี้​ขึ้น​มา​เพื่อ​ดึงดูด​ความสนใจ​ของ​ผู้อื่น​ ​แต่​ต่อมา​ได้​ถูก​มัด​เอาไว้​ด้วย​เชือก​เพื่อ​เพิ่ม​ความมั่นคง

ท่าทาง​ของ​เอ้อร​์​หนิว​ค่อนข้าง​ยืดหยุ่น​คล่องแคล่ว​ ​ในไม่ช้า​มัน​ก็​ปีน​ขึ้นไป​บน​จุดสูงสุด​แล้ว​เงยหน้า​ขึ้น​ส่งเสียง​หอน​ออกมา

อวี​้​จิ​่น​ใบหน้า​มืดมน​ลง​ทันที

เจ้า​เอ้อร​์​หนิว​ตัว​นี้​ช่าง​เอาใจ​คนเก่ง​ยิ่งนัก​ ​เขา​เพียงแค่​สั่ง​ให้​มัน​เห่า​สัก​สอง​สาม​ครั้ง​เพื่อ​ดึงดูด​ความสนใจ​ของ​ผู้คน​ ​ใคร​จะ​รู้​เล่า​ว่า​เจ้า​สุนัข​ตัว​นี้​จะ​ ​‘​บิน​’​ ​ขึ้นไป​สูง​ขนาด​นั้น​ ​เจ้า​หมา​บิน​เอ้ย

อวี​้​จิ​่​นม​อง​ขึ้นไป​บน​บันได​สูง​ลิบลิ่ว​แล้ว​รู้สึก​วิงเวียน​ศีรษะ

น่าแปลก​เหลือเกิน​เมื่อเช้า​ตอนที่​นักแสดงกายกรรม​ปีน​ขึ้นไป​ ​เขา​ไม่ได้​รู้สึก​เวียนหัว​แม้แต่น้อย

ด้วย​เสียง​ที่​คำราม​ออกมา​ดูเหมือน​สุนัข​แต่​ก็​ไม่ใช่​สุนัข​ ​ดูเหมือน​หมาป่า​แต่​ก็​ไม่ใช่​หมาป่า​ ​ทำให้​ฝูงชน​เงียบ​ใน​ทันใด

“​มอง​ไป​ที่​เก้าอี้​นั่นสิ​ ​มี​หมาป่า​ตัว​โต​อยู่​ที่นั่น​”

“​หมาป่า​?​”

ทุกคน​ถอยห่าง​ออก​ไป​โดยไม่รู้ตัว​แล้ว​เงยหน้า​ขึ้น​มอง

จากนั้น​พบ​ว่า​ผู้คน​ด้านล่าง​พากั​นนิ​่ง​เงียบ​ ​หลังจากที่​เป้าหมาย​สำเร็จ​แล้ว​ ​เอ้อร​์​หนิ​วก​็​สะบัด​หาง​แล้ว​ลื่น​ตัว​ลงมา​จาก​เก้าอี้​บันได​อย่างรวดเร็ว

“​ให้​ตาย​สิ​ ​หมาป่า​ตัว​นี้​ปีน​ต้นไม้​ได้​!​”

ผู้คน​ที่อยู่​ตรงนั้น​ตกใจ​เสีย​จน​ขน​หัว​ลุก​ ​โชคดี​ที่​มี​คน​มาก​จึง​ยัง​ไม่มีใคร​วิ่งหนี​กระเจิดกระเจิง

พวกเขา​กลัว​แล้ว​หรือ

เอ้อร​์​หนิว​เดิน​ตรง​เข้าไป​หา​อวี​้​จิ​่น​แล้ว​นั่งลง​ด้าน​ข้าง​ ​สายตา​ของ​มัน​มอง​ไปร​อบ​ข้าง​ด้วย​ความ​ดูถูก​แล้ว​อ้า​ปาก​เห่า​ ​“​โฮ่ง​!​”

หลังจากที่​เอ้อร​์​หนิว​เห่า​ออกมา​ ​สีหน้า​ของ​ทุกคน​ก็​ดูป​ระ​หลาด​ใจ

เจ้าตัว​ใหญ่โต​ที่อยู่​ตรงหน้า​นี้​ ​มัน​เป็น​เพียงแค่​…​สุนัข​?

เอ้อร​์​หนิว​ตบ​หาง​ของ​มัน​ลง​ไป​ที่​พื้น​ด้วย​ความไม่พอใจ

เจ้า​มนุษย์​น่า​โง่​ทั้งหลาย​ ​ข้ามี​หน้าตา​เหมือน​สุนัข​ขนาด​นี้​ ​พวก​เจ้า​ดู​ไม่​ออก​หรือ

อวี​้​จิ​่น​ส่งสายตา​ไป​ทาง​เอ้อร​์​หนิว​เป็นความ​หมาย​ว่า​กลับ​ไป​จะ​คิดบัญชี​กับ​เจ้า​ ​ก่อน​จะ​ตะโกน​กล่าว​ขึ้น​ว่า​ ​“​คาดไม่ถึง​ว่า​ทุกคน​จะ​กระตือรือร้น​เพียงนี้​ ​เป็น​ข้า​เอง​ที่​คิดได้​ไม่​รอบคอบ​ ​เอา​เช่นนี้​เถิด​ ​ห้าสิบ​คนที​่​จะ​เดินทาง​ไป​ด้วยกัน​นี้​ข้า​จะ​ให้​หลี​่​ต้า​หลัง​เป็น​คน​จัดการ​คัดเลือก​ ​ให้​เขา​ตัดสินใจ​เลือก​คนที​่​เขา​เชื่อถือได้​ห้าสิบ​คน​คุ้มกัน​ตัว​นักโทษ​ไป​ด้วยกัน​ ​ทุกท่าน​มี​ความคิดเห็น​หรือไม่​”

หลังจากที่​อวี​้​จิ​่​นก​ล่า​วจ​บก​็​หันไป​มองดู​ผู้คน​เหล่านั้น​ ​พวกเขา​ตะโกน​ขึ้น​ว่า​ ​“​ไม่มี​”

“​ขอ​ขอบพระคุณ​ทุกท่าน​ที่​เข้าใจ​”​ ​เมื่อ​อวี​้​จิ​่​นก​ล่า​วจบ​แล้วก็​หันไป​มอง​หลี​่​ต้า​หลัง​ ​“​ไม่ทราบ​ว่าการ​ที่​ข้า​จัดการ​เช่นนี้​ ​ท่าน​มี​ความคิดเห็น​ใด​หรือไม่​”

หลี​่​ต้า​หลัง​ขยับ​ริมฝีปาก​เล็กน้อย​ ​สีหน้า​ของ​เขา​เปลี่ยนไป​ไม่​หยุด

กล่าว​ตามเหตุผล​แล้ว​ชาย​ตรงหน้า​เป็น​ถึง​ท่าน​อ๋อง​แต่กลับ​ทำให้​เขา​มากมาย​เพียงนี้​ ​แล้ว​เขา​จะ​กล่าว​อย่างไร​ได้​อีก

แต่​หาก​กล่าว​เรื่อง​ความรู้สึก​…

หลี​่​ต้า​หลัง​ได้​แต่​พึมพำ​ออกมา​ว่า​ ​“​แต่​ภรรยา​ของ​ข้า​ไม่​อาจ​กลับมา​ได้​แล้ว​…​”

แววตา​ของ​อวี​้​จิ​่น​แฝง​ไป​ด้วย​คำขอโทษ​จาก​ใจจริง​ ​เขา​ยกมือ​ขึ้น​แล้ว​โค้ง​คำนับ​หลี​่​ต้า​หลัง​อย่าง​สุดซึ้ง​ ​“​ข้า​รู้​ว่า​ภรรยา​ของ​ท่าน​นั้น​ประเมินค่า​ไม่ได้​ ​ดังนั้น​ข้า​ขอก​ล่า​วว​่า​ขอโทษ​…​”

หลี​่​ต้า​หลัง​เป็น​เพียง​ชาวบ้าน​ธรรมดา​ ​ท่าน​อ๋อง​ผู้​สง่างาม​สูงส่ง​คำนับ​เขา​เช่นนี้​จึง​ได้​รู้สึก​ตื่นตระหนก​ลนลาน​รีบ​คารวะ​กลับ​ ​“​ท่าน​อ๋อง​อย่า​ได้​ทำ​เช่นนี้​ ​อย่า​ได้​ทำ​เช่นนี้​เลย​…​”

ผู้คน​ที่​มุง​ดู​เห็น​ฉาก​ที่​ดูเหมือน​จะ​เห็น​อยู่​ใน​หนังสือ​ละคร​ ​พวกเขา​ถอนหายใจ​ออกมา​แล้ว​นึกในใจ​ว่า​ ​เยี​่​ยน​อ๋อง​ช่าง​เป็น​คนดี​เหลือเกิน

บรรดา​ตัวแทน​ที่ซ่อน​อยู่​ใน​ฝูงชน​ซึ่ง​ถูก​ส่ง​มาจาก​จวน​ต่างๆ​ ​ล้วน​กลับ​ไปรา​ยงา​นนาย​ของ​จวน​ตนเอง​ใน​สิ่ง​ที่​พวกเขา​เห็น

ณ​ ​ตำหนัก​หยั่ง​ซิน​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​หลับ​พระ​เนตร​ฟัง​รายงาน​จาก​หัน​หราน​แล้ว​ค่อยๆ​ ​ลืม​พระ​เนตร​ขึ้น

“​เจ้า​เจ็ด​คิด​หาวิ​ธี​ให้​ผู้เสียหาย​ส่ง​นักโทษ​ไป​ด้วย​ตนเอง​?​”​

เมื่อ​เป็น​เช่นนี้​ ​ความสงสัย​ของ​ชาวบ้าน​ที่​มีต​่อ​คดี​นี้​ก็​คงจะ​คลาย​หาย​ไป​จน​สิ้น

เจ้า​เจ็ด​ ​เจ้า​เด็ก​ตัว​เหม็น​นี่​!​ ​แสดง​ได้ดี​กว่า​ใน​หนังสือ​ละคร​เสียอีก​!