ตอนที่ 458 ป้องกัน

สตรีแกร่งตระกูลไป๋

ตอนที่ 458 ป้องกัน

ไป๋ชิงเหยียนสั่งให้บรรดาสาวใช้ไปพักผ่อน ส่วนตัวเองหยิบถุงทรายซึ่งเพิ่มน้ำหนักมากกว่าเก่ามาพันตามร่างกายของตนเอง เตรียมไปฝึกหอกที่ลานหญ้า

ยังไม่ทันเดินออกจากเรือน ไป๋ชิงเหยียนชะงักฝีเท้านิ่ง หันไปมองทางหน้าต่างด้วยแววตาสังหาร

“นายหญิง คุณหนูรองสั่งให้ข้ามารายงานความเคลื่อนไหวของเหลียงอ๋องขอรับ”

คือเสียงขององครักษ์คนเดียวกับคราวก่อน ไป๋ชิงเหยียนแหวกม่านไม้ไผ่เดินออกมาด้านนอก องครักษ์ผู้นั้นรีบคุกเข่าลงบนพื้น ก้มหน้าไม่กล้าสบตาหญิงสาว เห็นเพียงรองเท้าสำหรับฝึกฝนร่างกายของไป๋ชิงเหยียนซึ่งถูกเงาของต้นไม้ส่องกระทบ

ไป๋ชิงเหยียนจัดแขนเสื้อของตัวเองอย่างไม่รีบร้อน ก้มหน้าถาม “เหลียงอ๋องก่อเรื่องอันใดอีก”

“เรียนนายหญิง ข้าได้รับคำสั่งให้จับตาดูความเคลื่อนไหวของเหลียงอ๋อง วันนี้เหลียงอ๋องขลุกอยู่ในห้องรับรองของสือฟางไจสองชั่วยามกว่าเพื่อนัดพบสตรีนางหนึ่ง ข้าเห็นว่านั่นคือรถม้าของหงหลู่ซื่อชิงต่งชิงเยว่จึงรีบกลับมารายงานนายหญิงขอรับ!” องครักษ์ลับกล่าวอย่างรวดเร็ว

ไป๋ชิงเหยียนชะงักมือที่กำลังจัดเครื่องแต่งกายของตัวเองทันที จู่ๆ นางก็นึกถึงต่งถิงเจินที่วันนี้จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เอาแต่จับกำไลที่ข้อมือขึ้นมาทันที

ตอนนี้เฉินเจาลู่หลานชายของราชครูเฉินเป็นบุรุษที่สตรีในเมืองหลวงต่างใฝ่ฝันอยากได้เป็นคู่ครองมากที่สุด ราชครูเฉินอบรมสั่งสอนเขามาด้วยตัวเอง ชายหนุ่มเป็นคนมีศีลธรรม สุขุมอ่อนโยน สตรีมากมายในเมืองหลวงต่างอยากแต่งเข้าจวนเฉิน สตรีตระกูลใดถูกหมายปองจากบุรุษเช่นนี้ ต่อให้ภายภาคหน้าไม่ได้แต่งงานกัน ทว่า นางจะสูงส่งขึ้นอีกระดับทันที

ดังนั้นต่อให้ต่งถิงเจินไม่ยินดีแต่งงานกับเฉินเจาลู่ ทว่า ถูกบุรุษเช่นนี้หมายปอง นางควรรู้สึกดีใจ ไม่ใช่เศร้าใจถึงจะถูก!

นอกเสียจากว่านางจะมีคนในดวงใจแล้ว!

ไป๋ชิงเหยียนกำมือแน่น เหลียงอ๋องหลอกลวงต่งถิงเจินเพราะท่านน้าชายต่งชิงเยว่ผู้ตรวจการเมืองเติงโจวเช่นนั้นหรือ

หรือว่าเหลียงอ๋องล้มเลิกความคิดทำลายตระกูลไป๋ คิดจะแย่งชิงบัลลังก์แทนอย่างนั้นหรือ

เหลียงอ๋องไม่มีความสามารถอื่น ทว่า เรื่องการหลอกลวง เขาหลอกผู้ใดมักสำเร็จทุกราย!

คนในตระกูลต่งไม่ว่าจะเป็นท่านยาย ท่านน้า ท่านลุงหรือญาติผู้น้องทุกคนล้วนให้ความสัมพันธ์กับคนในครอบครัว

หากเหลียงอ๋องหลอกให้ต่งถิงเจินแต่งงานกับเขาโดยอ้างว่าทั้งคู่มีใจตรงกัน เช่นนั้นต่อให้ตระกูลต่งไม่มีส่วนร่วมในการแย่งชิงราชบัลลังก์ ทว่า ก็ถือว่าลงเรือลำเดียวกับเหลียงอ๋องแล้ว

งานเลี้ยงฉลองพระชมพรรษาของฮ่องเต้ในครั้งก่อน ไป๋ชิงเหยียนคิดว่าเหลียงอ๋องได้รับการสนับสนุนอย่างลับๆ จากหนานตูเสียนอ๋อง ภายภาคหน้าย่อมใช้กองกำลังของหนานตูเสียนอ๋องแน่นอน ทว่า ผู้ใดไม่อยากมีกองกำลังมากกว่านี้กัน

ที่สำคัญ หนานตูจวิ้นจู่หลิ่วรั่วฟูบุตรสาวคนเดียวของหนานตูเสียนอ๋องหมั้นหมายกับองค์ชายสี่แห่งต้าเหลียงแล้ว เขาและเสียนอ๋องไม่ได้เป็นดองกัน ด้วยนิสัยรอบคอบของเหลียงอ๋อง หากไม่จนปัญญาจริงๆ เขาไม่มีทางใช้กองกำลังของหนานตูเสียนอ๋องแน่นอน หนานตูเสียนอ๋องยิ่งไม่มีทางมอบกองกำลังของตนให้เหลียงอ๋องแน่

กล่าวตามตรงก็คือเหลียงอ๋อง และเสียนอ๋องมีแค่ความร่วมมือทางด้านผลประโยชน์เท่านั้น ไม่มีสิ่งใดผูกมัดติดกันทั้งสิ้น แม้แต่การแต่งงาน

ดังนั้นเหลียงอ๋องจึงนึกถึงหลานสาวของตระกูลต่งซึ่งเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมอย่างต่งถิงเจินขึ้นมาได้

ไป๋ชิงเหยียนกำหมัดแน่น นางไม่มีทางยอมให้ความรักของญาติผู้น้องกลายเป็นเครื่องมือหาผลประโยชน์จากตระกูลต่งของเหลียงอ๋องเด็ดขาด ท่านลุงและท่านน้าชายของนางจะถูกเหลียงอ๋องหลอกใช้เหมือนนางในชาติที่แล้วไม่ได้เด็ดขาด

“เหลียงอ๋องอยู่ที่ใด” ดวงตาของไป๋ชิงเหยียนคมกริบ

“เมื่อเหลียงอ๋องออกมาจากสือฟางไจก็ตรงไปยังวังหลวงทันทีขอรับ” องครักษ์ลับกล่าว

รออยู่สองชั่วยาม เมื่อพบต่งถิงเจินก็รีบเข้าวังทันทีอย่างนั้นหรือ

ไป๋ชิงเหยียนขมวดคิ้วแน่น ก้มหน้าใช้ความคิด ไม่นานก็เชื่อมโยงเรื่องการสู่ขอของเฉินเจาลู่ และเรื่องที่เหลียงอ๋องรีบร้อนเข้าวังเข้าด้วยกันได้

เหลียงอ๋องรีบเข้าวังไปทูลขอให้ฮ่องเต้พระราชทานสมรสให้อย่างนั้นสินะ

ไป๋ชิงเหยียนกำหมัดแน่นกว่าเดิม เตรียมตะโกนสั่งให้คนเตรียมรถม้า ทว่า จู่ๆ ก็รู้สึกว่านางต้องเตรียมแผนสำรองไว้ด้วยจึงรีบประมวลผลในสมองอย่างรวดเร็ว

“ไปบอกคุณหนูรองให้แพร่กระจายเรื่องที่เหลียงอ๋องซื้อดินประสิวจำนวนมากเพื่อต้องการแกะสลักน้ำแข็งประจบฮ่องเต้ออกไปให้ทั่วและเร็วที่สุด ให้คนกล่าวสรรเสริญว่าเหลียงอ๋องเป็นคนกตัญญู เป็นแบบอย่างที่ดีให้บรรดาองค์ชายทุกพระองค์!”

องครักษ์ลับรับคำ จากนั้นหายวับไปจากเรือนชิงฮุยอย่างรวดเร็ว

หญิงชราสองคนในเรือนชิงฮุยกำลังแอบนั่งแกะถั่วลิสงกินอย่างขี้เกียจ จู่ๆ ได้ยินเสียงประตูเรือนถูกเปิดออก ทั้งสองรีบใช้ผ้าเช็ดหน้าห่อถั่วลิสงยัดใส่หน้าอกเสื้อ ก้มหน้าทำความเคารพ

“คุณหนูใหญ่มีสิ่งใดรับสั่งเจ้าคะ”

“เจ้าให้คนไปเตรียมม้าสองตัวรออยู่ที่ประตูข้างทางทิศเหนือ” ไป๋ชิงเหยียนมองไปทางหญิงชราอีกคน

“เจ้าไปตามคุณหนูสี่ไปพบข้าที่ประตูทิศเหนือ!”

วันนี้ไป๋ชิงเหยียนและไป๋จิ่นจื้อได้เลื่อนตำแหน่งเป็นองค์หญิงและจวิ้นจู่ ผู้คนส่งของมาแสดงความยินดีมากมาย หากออกทางประตูหลักจะเป็นที่สะดุดตามากเกินไป จึงต้องใช้ประตูข้างแทน

“เจ้าค่ะ!”

หญิงชราทั้งสองรับคำและทำตามคำสั่งอย่างรวดเร็ว

ไป๋ชิงเหยียนไม่มีเวลาเปลี่ยนเครื่องแต่งกาย เมื่อเห็นไป๋จิ่นจื้อวิ่งออกมาหานางที่ประตูข้างทางทิศเหนืออย่างรวดเร็วจึงเอ่ยสั่งเสียงเบา

“เจ้าไปที่ทูลองค์รัชทายาทที่จวนว่าด้านนอกกำลังมีข่าวลือหนาหูว่าเหลียงอ๋องเตรียมแกะสลักน้ำแข็งเพื่อเอาใจฮ่องเต้ สมเป็นแบบอย่างขององค์ชายที่ดี! เมื่อครู่เหลียงอ๋องเพิ่งเข้าไปในวังหลวง ดูเหมือนต้องการจะทูลขอให้ฮ่องเต้พระราชทานสมรสให้เขากับบุตรสาวของหงหลู่ซื่อชิงต่งชิงผิง หลานสาวของผู้ตรวจการเมืองเติงโจวต่งชิงเยว่ เหลียงอ๋องเริ่มแย่งชิงความโปรดปรานจากฮ่องเต้ ดูเหมือนกำลังวางแผนใช้การแต่งงานดึงอำนาจของผู้ตรวจการเมืองเติงโจว เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการแย่งชิงบัลลังก์กับองค์รัชทายาท บอกให้องค์รัชทายาทเตรียมป้องกันไว้ก่อน!”

“ว่าอย่างไรนะเจ้าคะ!” ไป๋จิ่นจื้อเบิกตาโพลง

“พี่ถิงเจินกำลังจะหมั้นหมายกับหลานของราชครูเฉินเฉินเจาลู่ไม่ใช่หรือเจ้าคะ เหตุใดเหลียงอ๋องจึงเข้ามาเกี่ยวข้องได้”

ไป๋ชิงเหยียนไม่มีเวลาอธิบายกับไป๋จิ่นจื้อ กล่าวเพียง “อย่าเพิ่งถามสิ่งใดทั้งสิ้น รีบไปเถิด! ม้ารออยู่ที่ด้านนอกจวนแล้ว!”

“เจ้าค่ะ!” ไป๋จิ่นจื้อเดินไปได้สองก้าวก็หันกลับมาอีกรอบ

“พี่หญิงใหญ่ ข้าต้องแนะนำให้องค์รัชทายาทเข้าวังหรือไม่เจ้าคะ”

“กล่าวตามที่พี่บอก หากกล่าวมากไปอาจดูเป็นการจงใจ ย่อมมีคนคอยเตือนองค์รัชทายาทแน่นอน” ไป๋ชิงเหยียนกล่าวจบก็เสริมขึ้นอีก

“เจ้าอาจกล่าวสะกิดใจองค์รัชทายาทโดยไม่ให้พระองค์รู้ตัวได้ว่าในงานเลี้ยงฉลองพระชมพรรษาของฮ่องเต้ ชิวกุ้ยเหรินที่เหลียงอ๋องส่งไปอยู่ข้างกายฮ่องเต้กล่าวช่วยเสียนอ๋องและหลิ่วรั่วฟูหลายต่อหลายครั้ง ไม่รู้ว่าเหลียงอ๋องแอบดึงเสียนอ๋องไปเป็นพวกแล้วหรือไม่”

“ข้าทราบแล้ว พี่หญิงใหญ่ว่าใจได้เจ้าค่ะ” ไป๋จิ่นจื้อวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

ตอนที่ไป๋ชิงเหยียนขี่ม้าเร็วไปถึงจวนต่ง ต่งชิงผิงกำลังเล่นหมากล้อมอยู่กับต่งฉางหยวนใต้ต้นกุ้ยฮวาบริเวณเรือนหลัง

เมื่อได้ยินว่าไป๋ชิงเหยียนมาที่จวนแล้วตรงไปที่เรือนของต่งถิงเจินทันที เขาแปลกใจเล็กน้อย ทว่า รู้สึกดีใจมากกว่า

“สองพี่น้องเพิ่งเจอกันไปไม่ใช่หรือ มาก็ดีเหมือนกัน ให้ฮูหยินเตรียมอาหารด้วย วันนี้ให้อาเป่าอยู่ทานอาหารที่นี่ อาเป่าได้รับพระราชทานแต่งตั้งเป็นองค์หญิง มารดาของนางไม่อยู่ที่นี่ พวกเราต้องช่วยเลี้ยงฉลองให้อาเป่าแทนนาง! ฉางเซิงกับฉางชิ่งเพิ่งพาน้องสาวอีกสองคนออกไปไม่นาน น่าจะยังไม่ถึงหอเยี่ยนเชวี่ย”

กล่าวจบ ต่งชิงผิงหันไปสั่งบ่าวรับใช้ “เจ้าไปตามคุณชายและคุณหนูที่ไปร่วมงานชุมนุมบทกวีที่หอเยี่ยนเชวี่ยกลับมา บอกว่าองค์หญิงเจิ้นกั๋วมาที่จวน!”

วันนี้หอเยี่ยนเชวี่ยมีงานชุมนุมบทกวี บุรุษในเมืองหลวงต่างไปร่วมงานนี้ ผู้ที่มีพี่สาวน้องสาวต่างจองห้องรับรองไว้ล่วงหน้าเพื่อพาคุณหนูในตระกูลไปเปิดหูเปิดตา หากพบคนที่ถูกใจจะได้พิจารณาไว้เป็นคู่ครองในภายภาคหน้า