EP 457
By loop
ณ โรงพยาบาลประชาชนแห่งแรกของเมืองอู๋ซิน
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลพาลูกน้องของเขาสองคนมาด้วยเพื่อทำการช่วยเหลือหลิงหรันและทีมรักษาของหลิงรันด้วย
ตัวของเขาเองนั้นไม่ได้รู้จักกับหลิงรัน หรือศาสตราจารย์หวางมาก่อน แต่ผู้อำนวยการโรงพยาบาลนั้นเคยพบกับ อั้นหลุย มาก่อน เขาเป็นคนพาทั้งหลิงรัน และ ศาตราจารย์หวางมาที่โรงพยาบาลแห่งนี้
ซึ่งเขาเองสามารถรู้ได้ว่าอั้นหลุยมาทำอะไรในที่แห่งนี้ อย่างไรก็ตาม อั่นหลุยเองก็ไม่ได้พูดอะไรมากมาย เขาแสร้างทำเป็นว่าเขาไม่ได้เป็นคนต้นคิดเรื่องนี้เลย
เนื่องจาการรักษาเหล่าพวกผู้ทรงอิทธิพล หรือ พวกคนดังมันก็ไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป
แม้ว่าเรื่องราวของตระกูล เบี่ยงชุน และ ตระกูล ฮัวเต่า จะเป็นเรื่องเล่า แต่พวกเขารู้ดีว่าความขัดแย้งของทั้งสองตระกูลนี้มันมันเป็นเรื่องจริง
นี่เป็นเช่นเดียวกับที่ จางซุนเหลียงกล่าวว่า“ ไม่ต้องพูดถึงการรักษาเลย ถ้าเรามีเครื่องมือทางการแพทย์ที่ไม่ดีพอ”
อั่นหลุยเองได้เป็นผู้นำทางหลิงรัน ด้วยความระมัดระวัง
เนื่องจากนี่เป็นคำสั่งโดยตรงจากเหม่ยเทียนกุ้ย เขาจึงต้องทำมันให้ดีไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อันหลุยยิ่งต้องระมัดระวังตัวเองมากขึ้นเมื่อเขาคิดถึงอิทธิพลของผู้อาวูโสเหม่ย และ เหม่ยเทียนกุ้ย ถ้าเป็นไปได้ อั่นหลุยเองอยากเข้าไปห่อตัวของหลิงรันไว้ และเขาจะดูแลประคบประหงมหลิงรันอย่างสุดชีวิต
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลแนะนำสั้น ๆ เกี่ยวกับห้องผ่าตัดและอุปกรณ์ผ่าตัดในโรงพยาบาลพร้อมกับเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์และอื่น ๆ อั่นหลุยถามอย่างกระตือรือร้น“ หมอหลิงคุณคิดว่าห้องผ่าตัดนี้เหมาะที่จะใช้หรือไม่? มีอะไรที่ต้องเพิ่มเติมหรือปรับปรุงหรือไม่”
“ ที่นี้ดูดีเลยล่ะ” น้ำเสียงของหลิงหรันถือได้ว่าเป็นคำชม
เมืองอู๋ซินนั้นเป็นเมืองใหญ่ถึงแม้จะเป็นรองเมืองหยุนหัวในจังหวัดฉางซี ถึงแม้ว่าโครงสร้างพื้นฐานของเมืองรายได้ทางการเงินสาธารณะและอื่น ๆ จะไม่ดีเท่าเมืองหยุนหัว แต่ก็มีสถานที่สวยงามให้ท่องเที่ยวมากมาย สภาพแวดล้อมนั้นสวยงามและยังมีโรงพยาบาลหลายแห่งอยู่ที่นี้ ดังนั้นในฐานะโรงพยาบาลท้องถิ่นที่ใหญ่ที่สุดและดีที่สุดในภูมิภาคนี้ โรงพยาบาลจึงถูกสร้างตามมาตรฐานของโรงพยาบาลเกรดเอ เช่นกัน
แต่ถึงอย่างไรก็ตามต่อให้มีการร่วมทรัพยากรทางการแพทย์มากมายในเมืองอู๋ซินมารวมกัน ก็ยังไม่สามารถยกระดับมาตรฐานของโรงพยาบาลประชาชนแห่งแรกของเมืองอู๋ซินได้และมันก็ก้าวตามหลังโรงพยาบาลหยุนหัวตลอดจนโรงพยาบาลประจำจังหวัดในทุกด้าน แต่ มาตรฐานของสิ่งอำนวยความสะดวกถูกสร้างขึ้นตามโรงพยาบาล หยุนหัว นอกจากนี้เนื่องจากมันถูกสร้างขึ้นใหม่ สิ่งอำนวยความสะดวกในห้องผ่าตัดเองจึงดูดี และแซงหน้าโรงพยาบาลหยุนหัวไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ทุกวันนี้หลิงรันต้องไปทำศัลยกรรมฟรีแลนซ์อย่างน้อยเดือนละครั้งหรือสองครั้ง มากที่สุดเขาจะต้องทำการผ่าตัดอิสระสามครั้งต่อเดือน ห้องผ่าตัดที่เขาเห็นในการผ่าตัดทั้งหมดนั้นเป็นห้องผ้าตัดขนาดเล็กและมีอุปกรณ์ไม่มากนัก ซึ่งเมื่อเทียบกับโรงพยาบาลประชาชนแห่งแรกของเมืองอู๋ซินถือได้ว่าโรงพยาบาลแห่งนี้มีห้องผ่าตัดที่อยู่ในสภาพดีมากเลยทีเดียว
อย่างไรก็ตาม อั่นหลุยไม่พอใจกับเรื่องนั้น เขาส่ายหัวและพูดว่า“ ค่อนข้างดี แต่ มาตรฐานการรักษาเรายังดีไม่พอ ผมคิดว่าเราควรทำงานหนักมากกว่านี้ ถึงแม้เราอาจะยังทำได้ไม่ดี แต่เราควรอยู่ในกลุ่มโรงพยาบาลชั้นนำในเรื่องของอุปกรณ์อำนวยความสะดวกที่ดีที่สุดจริงไหม”
หลิงรันเหลือบมองเขาอย่างสงสัยและพูดว่า“ จากสภาพปัจจุบันผมคิดว่า มันน่าจะเป็นไปไม่ได้แล้วที่จะสร้างห้องผ่าตัดที่มีความพร้อมมากกว่านี้ แล้วคุณต้องการมาตรฐานของผ่าตัดให้ดีมากระดับใดกันล่ะ?”
อั่นหลุย ตกตะลึงจนพูดไม่ออก ในที่สุดเขาก็เข้าใจสไตล์ของหลิงหรัน จากนั้นเขาก็ไอและพูดว่า“ หมอหลิงสิ่งที่ผมหมายถึงคืออย่างน้อยห้องผ่าตัดควรจะสร้างขึ้นตามมาตรฐานของห้องผ่าตัดที่มีคุณภาพชั้นนำในประเทศ เราไม่สามารถแย่ไปกว่าห้องผ่าตัดของโรงพยาบาลอื่น ๆ ได้ การที่จะเป็นที่สุดคือการหาจุดเด่นของโรงพยาบาล เราไม่ได้พยายามที่จะเป็นคนที่ดีที่สุด แต่อย่างน้อยเราก็ไม่ควรมีมาตรฐานต่ำที้สุด อย่างน้อยที่สุดดัชนีทั้งหมดของเราควรได้รับการจัดอันดับให้สูงกว่าค่าเฉลี่ยเมื่อเทียบกับคุณภาพของห้อผ้าตัดในประเทศนี้”
“ ถ้าคุณกำลังเปรียบเทียบห้องผ้าตัดของคุณกับมาตรฐานเฉลี่ยของห้องผ่าตัดในประเทศนี้…” หลิงหรันมองไปรอบ ๆ และพูดว่า“ ห้องผ่าตัดแห่งนี้เป็นไปตามมาตรฐาน ไม่เพียง แต่สูงกว่าค่าเฉลี่ย แต่จากสิ่งที่ผมรู้ คือมันน่าจะสูงกว่าคะแนนสำหรับห้องผ่าตัดที่โรงพยาบาลในประเทศนี้มี”
“ ผมไม่ได้จะพูดถึงค่าเฉลี่ยแบบนี้…” อั่นหลุยคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้สักพักและพูดว่า“ ทำไมคุณไม่ลองให้คะแนนมันดูล่ะ”
ศาสตราจารย์หวางเข้ามาขัดจังหวะบทสนทนานี้ทันที “มันไม่น่าจะเหมาะสมเท่าไรที่เราจะมาให้คะแนนกับเรื่องนี้ โรงพยาบาลแต่ละแห่งก็มีความแตกต่างกันไป…”
‘ถ้าเกิดให้คะแนนจริงๆ แล้วหลิงรันให้คะแนนน้อยกว่าที่พวกเขาคาดไว้เผลอๆเราอาจจะไม่ได้ทำการผ่าตัดที่นี้ เพราะ พวกเขาอาจโกรธมากที่ไม่ได้คะแนนอย่างที่พวกเขาหวังไว้?’ ศาสตราจารย์หวางปาดเหงื่อและรู้สึกราวกับว่าเขาถึงผ่านพ้นวิกฤติมา
“ อย่างงั้นก็ทำตามมาตรฐานของโรงพยาบาลหยุนหัว ทุกคนคิดว่าอย่างไร” อย่างน้อยที่สุดอั่นหลุยก็ต้องการพิสูจน์ว่าเขาได้ใช้ทุกวิธีเพื่อทำให้ห้อผ่าตัดของโรงพยาลที่เขาดูแลอยู่นั้นเป็นห้องผ่าตัดที่ดีที่สุด
ศาสตราจารย์หวางยังคงเป็นคนแรกที่พูด“ ผู้อำนวยการแผนกอั่น ระดับของโรงพยาบาลไม่สามารถตัดสินได้จากโครงสร้างพื้นฐานเท่านั้น ถ้าคุณจะพูดถึงโครงสร้างพื้นฐานแล้วโรงพยาบาลมหาลัยวิทยาลัยปักกิ่ง ล่ะ? พวกเขายังคงใช้อาคารที่ทำจากอิฐแดงที่สร้างขึ้นในยุค 30 พวกมันทรุดโทรมลงมากแล้ว แต่พวกเขาก็ยังรักษาผู้ป่วยจำนวนมาก … ”
“ แต่การมีห้องผ่าตัดที่เยี่ยมยอดก็ดีกว่าห้องผ่าตัดที่ซอมซ่อจริงไหม” อันหลุยให้ข้อโต้แย้งที่ปฏิเสธไม่ได้
ศาสตราจารย์หวางทำได้เพียงพยักหน้าเห็นด้วย
อั่นหลุยมองไปที่หลิงรัน
โดยปกติแล้วหลิงรันก็เห็นด้วยเช่นกัน
“ จากนั้นให้เราคิดร่วมกันเพื่อที่เราจะได้คิดว่าเราจะเพิ่มระดับของห้องผ่าตัดแห่งนี้ได้อย่างไรและทำให้เป็นหนึ่งในห้องผ่าตัดชั้นนำของประเทศบางทีมันอาจจะทำให้ได้รับมาตรฐานสูงสุดด้วย” การแสดงออกของอั่นหลุยดูจริงจังมาก
หลิงหรันเหลือบมองอันหลุยอย่างแปลกประหลาด เขากล่าวว่า“ เพื่อให้ได้มาตรฐานสูงสุดคุณไม่จำเป็นต้องแสดงว่าคุณไม่จำเป็นต้องเดินทางไปที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยปักกิ่งแล้วใช่ไหม?”
ผู้คนจากโรงพยาบาลประชาชนแห่งแรกของเมืองอู๋ซินเกือบจะหัวเราะเมื่อได้ยินเช่นนั้น แต่พวกเขาลดศีรษะลงทันที
อั่นหลุย ขมวดคิ้ว “ สภาพแวดล้อมทางธรรมชาติในเมืองอู๋ซินนั้นค่อนข้างดี ผู้สูงอายุเคยชินกับวิถีชีวิตในที่แห่งนี้ มันเป็นเรื่องปกติหรือไม่ถ้าพวกเขาปฏิเสธที่ไปรักษาตัวที่อื่น? คิดง่ายๆ ถ้าเปรียบเทียบกันสภาพแวดล้อมในต่างประเทศจะดีกว่านี้ แต่ทุกคนควรบินไปรักษาที่ต่างประเทศหรือไม่? ตอนนี้ให้เราคิดเกี่ยวกับความหมาะสมของเมืองอู๋ซิน มีช่องว่างสำหรับการปรับปรุงหรือไม่และเราจะทำให้ดีขึ้นได้อย่างไร “
ข้อแก้ตัวนี้ไม่เพียงพออย่างแน่นอน แต่อย่างน้อยเขาก็มีเหตุผลบางประการ
ผู้อำนวยการโรงพยาบาล กล่าวอย่างสุภาพว่า“ ถ้าคุณต้องการทำให้ดีขึ้นเราอาจต้องอัปเกรดอุปกรณ์บางอย่าง…”
“ หมอหลิงคุณคิดยังไง?” อั่นหลุยถาม
“ น่าจะเป็นเรื่องที้ดีถ้ามีอุปกรณ์ใหม่ ๆ ” หลิงรันชะงักไปชั่วขณะก่อนที่เขาจะพูดว่า“ แต่การอัพเกรดอุปกรณ์และเวลาที่ต้องใช้ในการแก้ปัญหานั้นนั้นค่อนข้างนาน”
“ปัญหา?”
“ เมื่อเพิ่งใช้อุปกรณ์ใหม่มีความเป็นไปได้ที่จะเกิดปัญหาขึ้นหลายอย่าง เช่นการตั้งค่าสำหรับพารามิเตอร์อาจไม่ดีพอเช่นกันและอาจใช้งานได้ไม่ดีเท่ากับอุปกรณ์รุ่นก่อนหน้า ดังนั้นเหล่าแพทย์จึงต้องใช้เวลาในการแก้ไขปัญหาและการทดสอบ” ศาสตราจารย์ หวาง อธิบาย
“ นั่นหมายความว่าหลังจากการติดตั้งอุปกรณ์ใหม่เราจะต้องปล่อยให้อุปกรณ์เหล่านั้นทำงานไปสักระยะก่อน?” อั่นหลุยถาม
ศาสตราจารย์หวางกล่าวช้าๆ“ นั่นคือโดยพื้นฐานแล้ว โดยปกติแล้วอุปกรณ์ใหม่จะได้รับการทดลองใช้งานมาชั่วขณะหนึ่งแล้วซึ่งอาจจะลองใช้มันเพิ่มเติมอีกสักสองปีจะดีที่สุด”
“ เราไม่มีเวลาถึงสองปีหรอก ผมสามารถปล่อยให้คุณมีเวลา 1-2 สัปดาห์เท่านั้น” เมื่อมาถึงจุดนี้อั่นหลุย ก็แสดงท่าทางที่จริงจังออกมา สิ่งที่เขาแสดงออกมานั้นตัวเขาเองพยายามจะสื่อว่านี้เป็นคำสั่งโดยตรงจากตระกูลเหม่ย
หลิงหรันเม้มริมฝีปาก “ ถ้าอย่างนั้นมันจะดีกว่าถ้าเราใช้อุปกรณ์เก่า ๆ ”
อั่นหลุย ตกตะลึงไปชั่วขณะและเขาไม่สามารถโต้แย้งใดได้เลย
หลังจากนั้นไม่นานอั่นหลุยก็ยิ้ม “ หมอหลิงคุณคือหมอ เราจะทำตามที่คุณพูด คุณคิดว่าเราควรทำอย่างไร”
“ เรายังสามารถอัปเกรดอุปกรณ์บางอย่างได้ หากเราไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ทันเวลาเราสามารถพิจารณาใช้แบบจำลองเดียวกันจากโรงพยาบาลหยุนหัวและให้คนจากโรงพยาบาลหยุนหัวมาทำการปรับเปลี่ยนมัน…” หลิงรันไม่ได้คิดถึงต้นทุนหรือประสิทธิภาพ ด้วยประโยคเพียงไม่กี่ประโยคเขาทำให้เหล่าแพทย์จากโรงพยาบาลประชาชนแห่งแรกของเมืองอู๋ซินจ้องมองกันและกันด้วยความเสียดาย
จำเป็นต้องให้ความสนใจอย่างมากกับอุปกรณ์ของโรงพยาบาล
เพราะนั่นรวมถึงยา พวกมันจะถูกจัดการจากผู้ผลิตไปยังตัวแทนขายยา จากนั้นตัวแทนจะเข้าประกวดราคาในโรงพยาบาลและสุดท้ายให้ยาเข้าโรงพยาบาล โรงพยาบาลต่างๆอาจมีตัวแทนที่แตกต่างกันดังนั้นการจัดยาและอุปกรณ์จึงแตกต่างกัน เป็นเรื่องยากมากที่โรงพยาบาลจะแยกตัวออกจากตัวแทนซึ่งประกอบด้วยตัวแทนขายยากลุ่มหนึ่งภายในระยะเวลาสั้น ๆ
แม้แต่ บริษัท ขายยาที่มีความสามารถสูงก็ยังต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อที่จะนำยาเข้าโรงพยาบาลเว้นแต่พวกเขาจะเป็นเพียงผู้ขายยาพิเศษบางชนิดเท่านั้น
สิ่งที่หลิงหรันพูดก็เท่ากับการเปลี่ยนอุปกรณ์ทั้งหมดในโรงพยาบาลประชาชนแห่งแรกของเมืองอู๋ซินด้วยอุปกรณ์จากโรงพยาบาลหยุนหัว
หากอุปกรณ์ที่เขาเลือกไม่ได้มาจากโรงพยาบาลหยุนหัวเหล่าแพทย์ในโรงพยาบาลประชาชนแห่งแรกของเมืองอู๋ซินจะคัดค้านคำแนะนำของเขาอย่างมาก
อั่นหลุยอาจเดาความลับบางอย่างที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ได้ แต่สำหรับเขานี่เป็นเพียงโอกาสที่เขาจะได้พิสูจน์ความสามารถในการจัดการของตัวเองให้กับเจ้านายของเขาอย่างเหม่ยเทียนกุ้ยได้
“ จากนั้นเราจะใช้อุปกรณ์ของโรงพยาบาลหยุนหัว!” อั่นหลุยตัดสินใจอย่างแน่วแน่
“ ถ้าเป็นเช่นนั้นผมก็อยากใช้คนจากโรงพยาบาลหยุนหัวเช่นกัน อัตราความสำเร็จจะสูงขึ้นหากผมทำงานร่วมกับทีมที่ผมคุ้นเคย” หลิงรันกล่าว
“ จากนั้นเราจะใช้คนจากโรงพยาบาลหยุนหัว”
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลรู้สึกโกรธเล็กน้อย แต่ก็รู้สึกขบขันในเวลาเดียวกัน “ ในกรณีนี้ทำไมคุณไม่ทำการผ่าตัดที่โรงพยาบาลหยุนหัวไปเลยล่ะ”
“ คุณต้องการให้เราขับรถ 249 ไมล์อย่างงั้นหรอ” อั่นหลุยจ้องไปที่ผู้อำนวยการโรงพยาบาลและเขาพูดว่า“นี้ผู้อำนวยการกำลังล้อเล่นกับผมใช่ไหม?”
ผอ. โรงพยาบาลแอบคิด ‘มีคนไข้จำนวนมากที่ไปหาหมอที่อยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์ 249 ไมล์ไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลย ‘
น่าเสียดายที่อั่นหลุยเป็นคนที่ไม่มีเหตุผล ผู้อำนวยการโรงพยาบาลทำได้เพียงขอโทษและพูดว่า“ ผมเข้าใจผิดเองครับ”
“ตกลง.” อั่นหลุยครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และกล่าวว่า“ แม้ว่าจะเป็นทีมของคุณหมอหลิง โปรดพยายามทำการผ่าตัดอีกสองสามครั้งในโรงพยาบาลประชาชนแห่งแรกของเมืองอู๋ซิน”
“ไม่มีปัญหา.” หลิงรันตกลงทันที
พวกเขาจะใช้เตียงในโรงพยาบาลของโรงพยาบาลประชาชนแห่งแรกของเมืองอู๋ซิน อย่างแน่นอนหากเขาทำการผ่าตัดในโรงพยาบาลของหยุนหัว เนื่องจากศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินหยุนหัว ไม่มีเตียงผู้ป่วยเหลือเลยในตอนนี้
อั่นหลุยค่อนข้างมีความสุข คำตอบที่รวดเร็วของหลิงรัน ที่ได้รับโดยไม่ลังเลทำให้งานของเขาง่ายขึ้นมาก
“ มีปัญหาอีกอย่าง” หลิงหรันพูดในขณะที่อันหลุยกำลังยิ้ม
อั่นหลุยซ่อนรอยยิ้มของเขาทันที “ปัญหา?”
“ คนไข่อ้วนเกินไป ได้โปรดทำยังไงก็ได้ให้ เขาลดน้ำหนักลง” หลิงรันกล่าว
“ ลด…ลดน้ำหนักของผู้อาวูโสเหม่ย?”
“ ใช่ลดน้ำหนักของเขาลงอย่างน้อยก็ 22 ปอนด์ ถ้าทำได้ความเสี่ยงในการผ่าตัดก็จะลดลง” หลังจากที่หลิงรันพูดจบเขาก็เสริมว่า“ จะดีมากถ้าเขาลดน้ำหนักลงได้ 44 ปอนด์ ความปลอดภัยของการผ่าตัดจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก”
อันหลุยอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “ หมอหลิงคุณรู้ไหม…ว่าการลดน้ำหนักนั้นยากแค่ไหน? ไม่มีอย่างอื่นที่ง่ายกว่านี้หรอ?”
หลิงรันพยักหน้า “ ไม่มีอะไรที่เราทำได้ ถ้าเขาไม่ลดน้ำหนัก คนอ้วนนั้นมีอัตราการเสียชีวิตสูงกว่าและ วินิฉัยโรคที่ผมทำไปคนไข้อยู่ในสภาวะที่แย่ กรุณาบอกสิ่งที่ผมแน่นำให้กับเขาด้วย ก่อนการผ่าตัดผมจะอธิบายให้เขาฟังอย่างชัดเจนอีกครั้ง”
อันหลุย ต้องการที่จะโต้เถียง แต่เขาก็สงบลง
ชีวิตของผู้นำและนิสัยของผู้นำ…อันไหนสำคัญกว่ากัน? นี่เป็นคำถามที่ต้องใช้ความคิด