ตอนที่ 525 ความไม่เต็มใจ(2)

หวนคืนชะตาแค้น

พอ​พูดถึง​เรื่อง​นี้​ ​กู้​ซิว​ถิ​งก​็​ยิ่ง​ไม่​ชอบใจ​เข้าไป​ใหญ่​ ​แต่​พอ​เห็น​น้องสาว​รูปงาม​สะกด​ใจ​ของ​ตน​แล้วก็​ต้อง​ยอมรับ​ว่า​พี่ชาย​พูด​ไม่มี​ผิด​ ​ปีนี​้​มู่​ชิง​อี​อายุ​สิบ​เจ็ด​ปี​ ​ยิ่ง​ไม่ต้อง​พูดถึง​ว่า​หาก​นาง​เป็น​อวิ​๋น​เกอ​ป่านนี้​อายุ​ก็​ปา​ไป​สิบ​เก้า​ปี​แล้ว​ ​หาก​เป็น​บุตรสาว​ของ​ตระกูล​อื่น​คง​ออกเรือน​ไป​ตั้งแต่​อายุ​เท่านี้​เช่นกัน​ ​ในเมื่อ​เวลานี้​นาง​มี​ความคิด​จะ​อยู่​ครอง​คู่​กับ​หรง​จิ​่น​ชั่วชีวิต​ ​พี่ชาย​อย่าง​เขา​ย่อม​ไตร่ตรอง​แทน​นาง​อยู่​แล้ว

ตกลง​หรง​จิ​่​นนั​่​นคิด​จะ​ขอ​อวิ​๋น​เกอ​แต่งงาน​หรือไม่​ ​หาก​มี​ความจริงใจ​ละ​ก็​เหตุใด​ถึง​ไม่​มาสู่​ขอก​่อน​เล่า​ ​หรือ​คิด​จะ​ให้​ฝ่าย​หญิง​เป็น​คน​เสนอ​ก่อน​หรือ​อย่างไร​ คุณชาย​ซิ่ว​ถิง​พาน​นึก​โกรธ​จน​ลอบ​สบถ​วิพากษ์วิจารณ์​หรง​จิ​่น​ใน​ใจ​ว่าไม่ได้​เรื่อง

นับว่า​นี่​เป็นการ​ใส่ความ​หรง​จิ​่น​เสีย​แล้ว​ ​ความปรารถนา​ที่​หรง​จิ​่​นอยา​กอ​ภิเษก​กับ​ชิง​ชิง​แสดงออก​ชัดเจน​ขนาด​นั้น​ ​เพียงแต่​น่าเสียดาย​ที่​เขา​ไม่​ค่อย​รู้​แน่ชัด​ว่า​ปกติ​ต้อง​ดำเนินการ​เรื่อง​อภิเษก​เช่นใด​ ​นึก​เพียง​ว่า​ขอ​แค่​เขา​ได้รับ​ความยินยอม​จาก​ชิง​ชิง​ ​จากนั้น​ค่อย​จัดงาน​อภิเษก​ใหญ่โต​สัก​งาน​ก็ได้​แล้ว​ ​ชิง​ชิง​ไม่​ยินยอม​หรือ​?​ ​เช่นนั้น​ก็​ตื๊อ​ต่อไป​ ​ต้อง​มีสัก​วันที่​ชิง​ชิง​ยินยอม​บ้าง​แหละ​ ​ส่วน​เรื่อง​สู่ขอ​หรือ​ ​เรื่อง​พวก​นั้น​สำคัญ​ตรงไหน​ ​เขา​ตามหา​ตัว​กู้​ซิ่ว​ถิ​งก​็​เพราะ​ชิง​ชิง​อยาก​ให้​พี่ชาย​ของ​นาง​อยู่​ใน​งาน​อภิเษก​ด้วย​ต่างหาก​เล่า

คุณชาย​ซิ่ว​ถิง​แค่น​เสียง​เบา​ ​มอง​น้องสาว​แล้ว​เอ่ย​ ​“​ไป​บอก​หรง​จิ​่​นว​่า​หาก​อยาก​อภิเษก​กับ​น้องสาว​ของ​กู้​ซิ่ว​ถิ​งก​็​ให้​มาสู่​ขอ​เสียดี​ๆ​ ​มิเช่นนั้น​ละ​ก็​…​”

“​พี่ใหญ่​…​”​ ​มู่​ชิง​อี​ถอนหายใจ​ คน​นิสัย​ร้ายกาจ​อย่าง​หรง​จิ​่น​ชอบ​ก่อเรื่อง​วุ่นวาย​ยัง​พอ​ว่า​ ​เหตุใด​คนที​่​นิสัย​อ่อนโยน​อย่าง​พี่ใหญ่​ถึง​มัก​เห็น​หรง​จิ​่​นขัด​ตา​อยู่​เรื่อย​เล่า

มู่​หรง​ซีนั​่ง​หัวเราะ​ตัว​โยน​โดย​ไม่​พูด​อะไร​อยู่​อีก​ฝั่ง​ ​ถึงแม้​เขา​จะ​ไม่มี​น้องสาว​แท้ๆ​ ​แต่​เขา​กลับ​เข้าใจ​ความ​กลัดกลุ้ม​ของ​พี่ชาย​ที่จะ​ถูก​แย่ง​น้องสาว​ไป​จาก​อ้อมอก​อยู่​บ้าง

จวน​ตระกูล​กู้​ ​บัดนี้​ควร​เรียกว่า​จวน​อัคร​เสนาบดี​เสียมา​กก​ว่า​ ​ถึงแม้​เดิมที​นี่​จะ​เป็น​จวน​เดิม​ของ​ผู้ว่าการ​เฟิ​่ง​เทียน​ขุนนาง​ระดับ​สาม​ ​แต่​ยาม​ที่​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ทรง​ประทาน​จวน​นี้​ให้​ขนาด​พื้นที่​กลับ​ห่าง​ชั้น​จาก​ขุนนาง​ระดับ​สาม​มาก​นัก​ ​จวน​ที่​พอ​จะ​ตั้ง​ใกล้​ๆ​ ​จวน​อวี​้​อ๋อง​ได้​จะ​เป็น​สถานที่​ธรรมดาๆ​ ​ได้​อย่างไร​ ​ดังนั้น​หลังจาก​มู่​ชิง​อี​ขึ้น​เป็น​อัคร​เสนาบดี​ก็​ไม่ได้​คิด​จะ​ย้าย​จวน​ไป​ไหน​อีก​แค่​เปลี่ยน​ชื่อ​ป้าย​จวน​เท่านั้น​ ​แต่เดิม​ทีนาง​ไม่​ชอบ​ห้อย​ป้าย​ตำแหน่ง​ขุนนาง​ตรงหน้า​ประตู​อยู่​แล้ว​ ​ดังนั้น​ประตู​จวน​จึง​ห้อย​ป้าย​เขียน​คำ​ว่า​จวน​ตระกูล​กู้​เท่านั้น​ ​กระทั่ง​ช่วย​ประหยัด​พื้นที่​ป้าย​ไป​ด้วย

หลังจาก​เข้า​จวน​ตระกูล​กู้​มาก​็​เห็น​ภายใน​จวน​ถูก​จัด​แต่ง​อย่างประณีต​ ​หาก​พูด​ไม่น่าฟัง​หน่อย​ก็​คือ​การ​ตกแต่งภายใน​จวน​ออกจะ​หรูหรา​เกิน​กว่า​สถานะ​ของ​กู้​หลิว​อวิ​๋น​ด้วยซ้ำ​ ​พอ​เห็น​ของเก่า​โบราณ​ล้ำค่า​เหล่านั้น​ที่ประทับ​ตรา​จวน​อวี​้​อ๋อง​ด้านล่าง​ก็​รู้​ได้​ทันที​ว่า​เอา​ของ​พวก​นี้​มาจาก​ไหน​ ​เกรง​ว่า​ของ​สะสม​ใน​จวน​ของ​หรง​จิ​่น​ยัง​มีน​้อ​ยก​ว่า​จวน​ตระกูล​กู้​เสียอีก​กระมัง

ครั้น​เห็น​จวน​ที่​ถูก​ใคร​บางคน​จัด​ตกแต่ง​อย่างเอาใจใส่​จน​เห็นได้ชัด​ ​ความไม่พอใจ​ที่​คุณชาย​ซิ่ว​ถิ​งมี​ต่อ​หรง​จิ​่​นก​็​ลดน้อยลง​บ้าง​ ​นอก​เสีย​จาก​จะ​ใส่ใจ​นาง​มาก​จริงๆ​ ​บน​โลก​นี้​คงมี​ไม่​กี่​คนที​่​จะ​ใส่ใจ​แม้กระทั่ง​รายละเอียด​เล็ก​ๆ​ ​น้อย​ๆ​ ​มากมาย​ขนาด​นี้​ ​ยิ่งไปกว่านั้น​ด้วย​นิสัย​ของ​หรง​จิ​่น​แล้ว​ไม่ใช่​คนที​่​อ่อนโยน​และ​ละเอียดอ่อน​อีก​ต่างหาก

“​คุณชาย​”​ ​บังเอิญ​เซี​่ย​ซิวจู​๋​ก็​อยู่​ใน​จวน​ด้วย​ ​ครั้น​เจอ​มู่​หรง​ซี​และ​กู้​ซิ่ว​ถิ​งก​็​ผงะ​ไป​ ​“​คุณชาย​กู้​ ​ผิง​อ๋อง​”

เมื่อ​เจอ​เซี​่ย​ซิวจู​๋​ ​กู้​ซิ่ว​ถิง​และ​มู่​หรง​ซีก​็​พลอย​ตกใจ​ไป​ด้วย​เช่นกัน​ ​“​เหตุใด​หัวหน้า​องครักษ์​เนี่ย​ถึง​มา​อยู่​ที่นี่​ได้​”​ ​หลังจาก​ได้​ฟัง​เรื่อง​ของ​เนี่ย​อวิ​๋น​ ​รวมถึง​เรื่อง​ที่​เปลี่ยน​ชื่อ​เป็น​เซี​่ย​ซิวจู​๋​และ​ติดตาม​มู่​ชิง​อี​แล้ว​ ​มู่​หรง​ซีก​็​ผ่อน​ลมหายใจ​ยาว​แต่​ไม่ได้​พูด​อะไร​อีก​ แม้แต่​เนี่ย​อวิ​๋​นก​็​จาก​แคว้น​หวามา​ ​ตกลง​เสด็จ​พ่อ​ของ​เขา​คิด​จะ​ทำ​อัน​ใด​กัน​แน่บัดนี้​แม่ทัพ​คนสำคัญ​ที่สุด​ของ​แคว้น​หวา​ก็​คือ​จ้าว​จื่อ​อวี​้​ ​อีกทั้ง​เนี่ย​อวิ​๋น​และ​จ้าว​จื่อ​อวี​้​ก็​ออกมา​จาก​สำนัก​เดียวกัน​จึง​ผูกพัน​กัน​มาก​ ​เสด็จ​พ่อ​ไม่​ทรง​คิด​บ้าง​หรือว่า​หาก​เนี่ย​อวิ​๋น​เป็น​อะไร​ไป​ ​จ้าว​จื่อ​อวี​้​จะ​ไม่รู้​สึก​แย่​ไป​ด้วย​ ​หรือ​จะ​บอกว่า​…​ความจริง​เสด็จ​พ่อ​ก็​ระแวง​จ้าว​จื่อ​อวี​้​ด้วย​เช่นกัน​?

หาก​ฮ่องเต้​คิด​จะ​ระแวง​ขุนนาง​ที่​มีอิทธิพล​หรือ​แม่ทัพ​ที่​มีคุณ​งาม​ความดี​กลับ​ไม่ใช่​เรื่อง​น่าประหลาด​อะไร​ ​แต่​ไม่ว่า​เรื่อง​ใด​ก็​ควร​มี​ขอบเขต​บ้าง​ ​หาก​คิด​จะ​ฮุบ​อำนาจ​ไว้​ใน​มือ​คนเดียว​ก็​ต้อง​มี​ความสามารถ​ใน​เรื่อง​นั้นๆ​ ​ด้วย​ ​ใน​ฐานะ​ฮ่องเต้​แต่​ไม่กล้า​ให้อำนาจ​ขุนนาง​ ​แถม​ไม่มี​วิธีการ​ควบคุม​ขุนนาง​ ​คง​เป็นไปไม่ได้​ที่จะ​จัดการ​ทุก​เรื่อง​ได้​โดย​เพียงลำพัง​หรอก​กระมัง

มู่​หรง​ซีส​่า​ยศีร​ษะ​ นับตั้งแต่​ออกจาก​แคว้น​หวามา​ ​เขา​ก็​ไม่มี​ความเกี่ยวข้อง​ใด​กับ​เชื้อพระวงศ์​แห่ง​แคว้น​หวา​แล้ว​ ​เรื่อง​นี้​ไม่ใช่​เรื่อง​ที่​เขา​ต้อง​มากัง​วล

“​ซิวจู​๋​มี​อะไร​หรือไม่​”​ ​มู่​ชิง​อี​เอ่ย​ถาม​ ​ตอนนี้​เซี​่ย​ซิวจู​๋​ยัง​เป็น​แม่ทัพ​ใหญ่​ดูแล​กองทัพ​ประจำการ​เมืองหลวง​ ​มีเรื่อง​มากมาย​รุมเร้า​ไม่น้อย​ ​หาก​ไม่มี​เรื่องสำคัญ​ ​เซี​่ย​ซิวจู​๋​ไม่มีทาง​มาหา​นาง​ตอนกลางวัน​แสกๆ​ ​แบบนี้​แน่นอน

เซี​่ย​ซิวจู​๋​พยักหน้า​เล็กน้อย​ ​“​หมด​ช่วง​ไว้ทุกข์​เจ็ด​วัน​แล้ว​ ​ฝ่า​บาท​ทรง​พา​เหล่า​อ๋อง​ทั้งหลาย​ออกวัง​ไป​แล้ว​ ​ฝ่า​บาท​เลย​สั่ง​ให้​ข้า​กลับมา​คุ้มกัน​ความปลอดภัย​ของ​คุณหนู​”

มู่​ชิง​อี​มุ่น​คิ้ว​กล่าว​ ​“​แล้ว​กองกำลัง​ป้องกัน​เมืองหลวง​เล่า​”

เซี​่ย​ซิวจู​๋​กล่าว​อย่าง​ไม่ใส่ใจ​ ​“​มี​รอง​แม่ทัพ​อยู่​ ​ฝ่า​บาท​เอง​ก็​ส่ง​ไค​หยาง​ไป​คอย​สอดส่อง​แล้ว​ ​ย่อม​ไม่มี​เรื่อง​ใด​”

“​เช่นนั้น​ก็ดี​”​ ​มู่​ชิง​อี​พยักหน้า​เอ่ย​ ​บัดนี้​จิ้ง​หย่วน​โหว​คุม​กองทัพ​เจี​้​ยน​รุ่ย​อยู่หมัด​แล้ว​ ​ส่วน​กองทัพ​รักษา​พระองค์​เสิ่น​เช่​อก​็​ค่อยๆ​ ​ถูก​พวก​เทียน​ซู​เข้า​ควบคุม​ ​กองทัพ​ประจำการ​เมืองหลวง​มี​เซี​่ย​ซิวจู​๋​ ​กองทัพ​อวี​่​หลิน​มีตง​ฟังซ​วี่​ ​กองทัพ​ม้า​ละแวก​เมืองหลวง​เอง​ก็​อยู่​ใน​มือ​ของ​พวกเขา​ ​ฉะนั้น​คง​ไม่ต้อง​กังวล​เรื่อง​วุ่นวาย​ใด​แล้ว

ขณะที่​สน​ทน​กัน​ ​บ่าว​รับใช้​นอก​ประตู​ก็​รายงาน​ว่า​คุณชาย​เว​่​ยมา​ขอ​พบ​ ​มู่​ชิง​อี​เลย​ทำได้​แค่​ขอตัว​จาก​กู้​ซิ่ว​ถิง​และ​มู่​หรง​ซี​ไป​พบ​เว​่​ยอู​๋​จี้​ก่อน

หลังจาก​เห็น​มู่​ชิง​อี​เดิน​ออก​ไป​ ​มู่​หรง​ซีก​็​ยิ้ม​กล่าว​ ​“​ก่อนหน้านี้​ไม่เคย​พบ​เคย​เจอ​เลย​จินตนาการ​ไม่​ออก​ ​บัดนี้​พอ​เห็น​ชิง​อี​ถึง​เข้าใจ​สำนวน​ที่ว่า​…​เครื่องประดับ​สตรี​ไม่​เป็นรอง​เครา​บุรุษ​ ​ดูท่าทาง​ชิง​อี​ตอนนี้​แล้ว​ ​อย่า​ว่าแต่​เครา​บุรุษ​เลย​ ​เกรง​ว่า​บุรุษ​ใน​ใต้​หล้า​นี้​ยัง​ห่าง​ชั้น​กับ​นาง​มาก​นัก​”

ครั้น​เห็นท่า​ทีมู​่​ชิง​อี​รับมือ​กับ​เรื่อง​ใน​ราชสำนัก​ได้​อย่าง​สบาย​ๆ​ ​กู้​ซิ่ว​ถิ​งก​็​นึก​ชื่นชม​ไม่น้อย​ ​ถึงแม้​ตั้งแต่​เด็ก​มา​อวิ​๋น​เกอ​จะ​เรียนหนังสือ​และ​ได้รับ​การ​สั่งสอน​มา​พร้อมกับ​เขา​ ​แต่​หาก​เป็น​เมื่อ​หลาย​ปีก่อน​ ​ถึงแม้​เขา​จะ​จินตนาการ​ไม่​ออก​ว่า​คนที​่​งามสง่า​สะสวย​อย่าง​น้องสาว​เขา​จะ​ขึ้น​ว่าการ​เรื่อง​บ้านเมือง​ใน​ราชสำนัก​ใน​วันหนึ่ง​ได้

“​เห็น​นาง​เป็น​เช่นนี้​แล้ว​…​กลับ​ดูดี​กว่า​เลี้ยง​อยู่​ใน​วัง​อีก​มิใช่​หรือ​”​ ​กู้​ซิ่ว​ถิง​เลิก​คิ้ว​ยิ้ม​กล่าว​ ​เวลา​นั้น​คุณหนู​ใหญ่​ตระกูล​กู้​ขึ้นชื่อว่า​เป็นสาว​งาม​อันดับ​หนึ่ง​ใน​เมืองหลวง​ ​ตอนนั้น​คุณหนู​ใหญ่​จวน​ซู่​เฉิง​โหว​เอง​ก็​ใบหน้า​งดงาม​โดดเด่น​ไม่​แพ้​ใคร​ ​แต่​หากว่า​กัน​ด้วย​บุคลิก​กลับ​เทียบ​ชั้น​กับ​กู้​หลิว​อวิ​๋น​หนุ่มน้อย​อัคร​เสนาบดี​ของ​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ในเวลานี้​ไม่ได้​เลย

ถึงแม้​มู่​ชิง​อี​ใน​ตอนนี้​จะ​สวมใส่​ชุด​บุรุษ​สีขาว​สง่า​ธรรมดาๆ​ ​ไม่จำเป็น​ต้อง​มี​เครื่องประดับ​งดงาม​หรูหรา​ ​ไม่จำเป็น​ต้อง​แต่งหน้า​แต่งตัว​อย่างประณีต​ ​แต่เพียง​แค่​ยืน​เฉยๆ​ ​ก็​สามารถ​ดึงดูดสายตา​ทุกคน​ได้​อย่างง่ายดาย​ ​ทั้งๆ​ ​ที่​เป็น​เพียง​หนุ่มน้อย​ที่​อายุ​ยัง​ไม่​ถึง​ยี่สิบ​ปี​ ​แต่​หว่าง​คิ้ว​กลับ​ผุด​ความ​เฉียบแหลม​และ​ความ​ยำเกรง​ที่​ใครต่อใคร​ต่าง​ต้อง​ยอม​ศิโรราบ​ให้​ ​ไม่ว่า​อย่างไร​คุณหนู​ใหญ่​ที่​เคย​ถูก​เลี้ยงดู​มา​ใน​จวน​ก็​ไม่มีทาง​มีบุ​คลิก​อัน​โดดเด่น​เหล่านี้​ได้

มู่​หรง​ซี​ถอนหายใจ​เอ่ย​ ​“​ในเมื่อ​เป็น​เช่นนี้​ ​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​คน​ใหม่​ก็​เป็น​บุคคล​ที่​ดูแคลน​ไม่ได้​เลย​ ​เรื่อง​ในวันหน้า​คง​ยาก​จะ​คาดเดา​ได้​…​”

พอ​เปรย​ถึง​หรง​จิ​่น​ ​กู้​ซิ่ว​ถิ​งก​็​แค่น​เสียง​เบา​ ​“​หรง​จิ​่​นมี​ความทะเยอทะยาน​ไม่น้อย​ ​เพียงแต่​ต้อง​ดู​ว่า​เขา​จะ​มี​ความสามารถ​นั้น​หรือเปล่า​”

มู่​หรง​ซี​ผุด​รอยยิ้ม​อย่าง​เข้าใจ​ดี​ ​“​หาก​เขา​มี​ความสามารถ​ ​คุณชาย​ซิ่ว​ถิง​ย่อม​ต้อง​ยืน​ฝ่าย​เดียว​กับ​น้องเขย​อยู่​แล้ว​ ​แถม​ยัง​ออกแรง​อยู่​เคียงบ่าเคียงไหล่​ด้วย​กระมัง​”

กู้​ซิ่ว​ถิง​เงียบ​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​ยิ้ม​บาง​กล่าว​ ​“​ถึง​เวลา​นั้น​…​หาก​เป็น​เช่นนั้น​จริง​ก็ได้​ประโยชน์​กัน​ทั้งสองฝ่าย​”

ภายใน​โถง​หน้า​ของ​จวน​ตระกูล​กู้​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​กำลัง​นั่ง​จิบ​ชา​อยู่​ใน​โถง​ใหญ่​ ​ใบหน้า​หล่อเหลา​ที่​ผ่อนคลาย​สบาย​ๆ​ ​ใน​ยาม​ปกติ​ดู​นิ่ง​ขรึม​และ​อ่อนล้า​ขึ้น​เล็กน้อย​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​หลาย​วัน​มานี​้​เว​่​ยอู​๋​จี้​ใช้ชีวิต​อย่างหนัก​หน่วง​ทีเดียว