บทที่ 510 ราชสำนักมหาเทพหุ่นกล

ข้าก็แค่กลั่นลมปราณ 3,000 ปี

บทที่ 510 ราชสำนักมหาเทพหุ่นกล

บทที่ 510 ราชสำนักมหาเทพหุ่นกล

เรือเหาะนำทั้งกลุ่มกลับสู่สรวงสวรรค์ในฟองอากาศ ระหว่างทางไป๋ชิวหรานเล่าให้เหล่าเชลยทั้งหมดฟังว่าเกิดอะไรขึ้นในเวลานี้บ้าง

หลังจากมาถึงแล้ว หงหลิงก็ออกมาทักทายพวกเขา เมื่อเห็นกลุ่มนักโทษทั้งหมดออกจากเรือที่ไป๋ชิวหรานขับพามา ทั้งหมดแสดงความขอบคุณเขาและถังรั่วเวยอย่างจริงใจ

“ข้าทำด้วยความเต็มใจ”

ไป๋ชิวหรานมองไปยังกลุ่มต่างเผ่าพันธุ์ตรงหน้า

“ยังมีหลายคนที่ไม่ใช่เผ่าพันธุ์ของที่นี่ใช่หรือไม่?”

“ทุกเผ่าพันธุ์ที่อาศัยอยู่ภายในความว่างเปล่าล้วนแต่มีความสำคัญสำหรับพวกเรา”

ชายหนุ่มต่างเผ่าพันธุ์ตอบกลับ

“ที่แห่งนี้มีเผ่าจำนวนน้อยยิ่ง และบางเผ่าก็ยังเหลือเพียงคนเดียว หากต้องการสืบพันธุ์ก็ย่อมทำได้ แต่หากผู้นั้นจะกลายเป็นคู่รักเพศเพียงคนเดียว มันก็เทียบเท่ากับการล้างเผ่าพันธุ์… เพื่อที่จะแก้ไขสถานการณ์นี้ เราจึงพัฒนาเทคโนโลยีสำหรับการสร้างร่างแยกมาใช้ ดังนั้นทุกคนที่พวกท่านส่งมาให้กับเราจึงเหมือนเมล็ดพันธุ์แห่งเผ่าพันธุ์อื่น ๆ ให้กับพวกเรา”

“นี่คือสถานคุ้มครองสมบัติแห่งเผ่าพันธุ์งั้นหรือ?”

“หากจะคิดเช่นนั้นก็ไม่ผิด”

หงหลิงกล่าวตอบ

“ว่าตามตรง แม้ว่าเป้าหมายของพวกเราคือการต่อต้านมหาเทพหุ่นกลและมุ่งสู่อนาคต แต่เมื่อพิจารณาจากดุลอำนาจในปัจจุบัน ความปรารถนาของพวกเรายังเป็นเพียงความฝัน”

“พวกท่านยอมรับความจริงได้ดี”

ไป๋ชิวหรานกล่าวคำ

“แต่ข้าไม่รู้ว่าหลังจากได้ยินคำกล่าวเช่นนี้ ผู้ติดตามที่ภักดีของท่านจะคิดอย่างไร”

“ไม่เป็นไร ผู้ติดตามข้าไม่จำเป็นต้องคิดมาก แต่ในฐานะผู้นำแล้ว ข้าจำเป็นต้องคิดให้รอบคอบเสมอ”

ชายหนุ่มต่างเผ่าพันธุ์กล่าวอย่างขมขื่น

“โดยเฉพาะในสภาพแวดล้อมที่ยากลำบากเช่นนี้”

ไป๋ชิวหรานไม่คิดคาดคั้น หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วเขาจึงกล่าวถามว่า

“ข้ามีเรื่องต้องจัดการ ระหว่างนี้ข้าขอฝากคนของข้าไว้ที่นี่ก่อนสักพักได้หรือไม่?”

“ไม่มีปัญหาแล้ว”

หงหลิงตอบกลับ

“เราจะเตรียมตัวรับมือกับมหาเทพหุ่นกล!”

ไป๋ชิวหรานคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกล่าวขึ้นมาอย่างไม่แน่ใจนัก

“แล้วหากช่วยข้าให้สามารถโค่นล้มมหาเทพหุ่นกลได้ แดนสรวงสวรรค์ในฟองอากาศต้องการสิ่งใดตอบแทนเล่า?”

“ข้อตกลงของเราเพียงเพื่อช่วยเหลือกันและกันเพื่อเอาชนะมหาเทพหุ่นกล ส่วนสิ่งอื่น ๆ พวกเราจึงไม่กล้าร้องขอแล้ว”

ชายหนุ่มต่างเผ่าพันธุ์ส่ายศีรษะ

“งั้นหรือ?” ไป๋ชิวหรานชำเลืองมองผู้อื่นโดยรอบ ทั้งหมดไม่กล้าที่จะกล่าวคำ “แต่ดูเหมือนผู้ติดตามเจ้าจะไม่คิดเช่นนั้น”

“ข้าจะจัดการพวกเขาเอง!”

หงหลิงหันหลังกลับไปมองเหล่าผู้ติดตามของตน

“ความจริงแล้วหลังจากเอาชนะมหาเทพหุ่นกลได้ เราจะได้รับกำไรมหาศาล! แต่ความโลภเป็นเพียงสิ่งที่ผู้แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะมีได้… หลังจากพวกเราเห็นความแข็งแกร่งของท่านแล้ว จึงไม่กล้าที่จะคาดหวังเอาเปรียบท่านมากเกินไป”

“อื้ม” ไป๋ชิวหรานโบกมือ “นับว่าปราดเปรื่องแล้ว”

เขาหันหลังและเดินตรงไปจัดการกับเชลยจากแดนเซียนที่เขาพามาด้วย

หงหลิงมองด้านหลังของตนเอง และเวลานั้น เขาหยุดยั้งข้อเสนอทั้งหมดจากผู้ใต้บังคับบัญชา

เขาเงยหน้ามองท้องฟ้าของนครในฟองอากาศ เมื่อไม่นานมานี้ไป๋ชิวหรานเข้ามาในสถานที่แห่งนี้ ร่างของเขาฉีกแม่น้ำแห่งความว่างเปล่า ก่อนจะเปลี่ยนร่างกายเป็นลำแสงข้ามผ่านความว่างเปล่าอันไกลโพ้น และพุ่งเข้าโจมตีกองทัพปัญญาประดิษฐ์ภายในราชสำนักมหาเทพหุ่นกล

ชายหนุ่มต่างเผ่าพันธุ์เห็นความแข็งแกร่งนั้นชัดเจนแล้ว แม้ว่าเขาจะใช้ไพ่ตายสุดท้ายคือ หุ่นกลจักรพรรดิของสรวงสวรรค์แต่ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของไป๋ชิวหราน… เขาจึงไม่ควรสร้างศัตรู

ภายในดินแดนสรวงสวรรค์ในฟองอากาศ สถาปัตยกรรมของเมืองนั้นคล้ายคลึงกับโลกที่อยู่ภายใต้มหาเทพหุ่นกล ทั้งหมดถูกสร้างขึ้นจากโลหะ โดยมีอักขระโบราณสลักไว้ที่ประตู หน้าต่าง ท่อมากมายไหลเวียนพลังงานหลากสีสันมองเห็นได้จากภายนอก บ้านที่สร้างจากโลหะทำให้รู้สึกดิบเถื่อนไม่น้อย

นี่เป็นสถานที่ที่สรวงสวรรค์ในฟองอากาศจัดไว้ให้กับไป๋ชิวหราน เพื่อให้กลุ่มของเขาอาศัยอยู่ชั่วคราว จิตสำนึกของชายหนุ่มต่างเผ่าพันธุ์จัดให้พวกเขาอยู่อาศัยภายในอาคารโลหะหกชั้น

เมื่อพาเหล่าเซียนมายังสถานที่พักชั่วคราวของเอเดีนแล้ว ไป๋ชิวหรานกล่าวกับพวกเขาว่า

“ข้าจะพักผ่อนสักพักหนึ่ง ชั้นบนสุดเป็นของข้า! และอีกห้าชั้นที่เหลือพวกเจ้าจัดสรรกันตามต้องการ ตกลงหรือไม่?”

แน่นอนว่าเหล่าเซียนย่อมไม่คัดค้านคำขอของไป๋ชิวหราน และไป๋ชิวหรานบอกให้ทั้งหมดเชื่อฟังถังรั่วเวยด้วย ในช่วงเวลานี้ทั้งหมดต้องเชื่อฟังนางเพื่อฝึกฝน ห้ามเกียจคร้านเด็ดขาด

หลังจากกล่าวเสร็จสิ้นแล้ว ไป๋ชิวหรานก็ขึ้นสู่ชั้นหกและเริ่มพักผ่อน

เขาเข้าสู่สมาธิเพื่อสร้างพลังเหนือธรรมชาติหรือเวทคาถาใหม่ ๆ หลังจากที่เขาได้เผชิญหน้ากับมหาเทพหุ่นกลคราวนี้ ไป๋ชิวหรานยิ่งคิดที่จะกำจัดมันให้รวดเร็วกว่าเดิม

ไป๋ชิวหรานไม่เพียงต้องการแก้ไขการปกครองที่ผิดพลาด แต่ยังต้องการแย่งชิงการควบคุมปฐมวิญญาณมาจากพวกมันด้วย เขาลอบคิดว่าตนเองจะสามารถฝ่าฟันขั้นก่อสร้างรากฐานได้หรือไม่ขึ้นอยู่กับสิ่ง ๆ นั้น

มหาเทพหุ่นกลเป็นผู้ครอบครองพลังและราชสำนักมหาเทพหุ่นกล นั่นคืออารยธรรมที่หายากและทรงพลังในห้วงความว่างเปล่า แม้ว่าเดิมทีมันถือกำเนิดเพื่อเป็นเครื่องมือสำหรับแก้แค้นของจักรพรรดิเซียนซู่หัว แต่หุ่นกลในปัจจุบันไปไกลเกินกว่าคำว่าเครื่องมือโดยสมบูรณ์แล้ว มันจึงกลายเป็นผู้ปกครองอารยธรรมสูงสุด และปกครองอารยธรรมมากมาย

ยากมากที่จะเอาชนะพวกมันได้หากไม่ได้เผชิญหน้ากันตรง ๆ แม้แต่ไป๋ชิวหรานยังรู้สึกว่ายากที่จะจัดการกับมัน ชายผู้นั้นสามารถอยู่ในร่างหุ่นกลตัวใดก็ได้ และยังสามารถพูดคุยสนทนาผ่านหุ่นกลของตนเอง เช่นนี้เขาจึงสามารถคืนชีพได้อย่างไร้ขีดจำกัด

หากไป๋ชิวหรานใช้ความรุนแรงในการกำจัด เขาคงจะต้องกำจัดหุ่นกลที่มันสร้างเอาไว้มากมายนับไม่ถ้วน แม้แต่ตะปู สกรูทุกตัวภายในโรงงานผลิตทุกหนแห่งด้วย ทั้งหมดนี้เพื่อให้แน่ใจว่ามหาเทพหุ่นกลถูกกำจัดสิ้นแล้ว

แน่นอนว่าไป๋ชิวหรานไม่เต็มใจทำเช่นนั้น ไม่ต้องพูดถึงว่าต้องใช้เวลาและพลังเท่าใด เขาต้องการที่จะสัมผัสเพียงแค่ปฐมวิญญาณและโรงงานผลิตจุดจื่อฝูภายใต้มหาเทพหุ่นกลเท่านั้น

จากนั้นหากต้องการเอาชนะมหาเทพหุ่นกล ต้องเริ่มจากสิ่งที่แข็งแกร่งและยอดเยี่ยมที่สุด นั่นคือเจตจำนงที่แพร่หลายของมหาเทพหุ่นกล

จิตสำนึกของมันเชื่อมกับราชสำนักมหาเทพหุ่นกลทั้งหมด ซึ่งนี่คือจุดแข็งของมัน… แต่ก็เป็นจุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุดด้วยเช่นกัน

หากไป๋ชิวหรานสามารถทำลายหรือจัดการกับเจตจำนงของมันได้ เขาเพียงแค่ออกแรงโจมตีครั้งเดียว ราชสำนักมหาเทพหุ่นกลทั้งหมดก็จะหายไปในพริบตา!

แน่นอนว่าไป๋ชิวหรานไม่คิดทำลายราชสำนักมหาเทพหุ่นกลอย่างแน่นอน เพราะมันยังมีประโยชน์ มันถูกสร้างขึ้นโดยจักรพรรดิเซียนซู่หัวซึ่งถือว่าเป็นสมบัติแห่งแดนเซียน

ชายหนุ่มต่างเผ่าพันธุ์กล่าวถูกต้องแล้ว แม้มหาเทพหุ่นกลจะเป็นศัตรูที่ทรงพลัง แต่ก็เป็นขุมทรัพย์ที่เต็มไปด้วยกำไรมหาศาล หลังจากมหาเทพหุ่นกลล่มสลาย เผ่าพันธุ์นับไม่ถ้วนภายในความว่างเปล่า รวมถึงดินแดนสรวงสวรรค์ในฟองอากาศนี้จะดิ้นรนอย่างหนักเพื่อได้รับส่วนแบ่งจากชัยชนะ

และไป๋ชิวหรานไม่ต้องการให้ขุมทรัพท์ชิ้นใหญ่นี้ตกไปอยู่ในเผ่าพันธุ์อื่น เขาไม่ได้ต้องการกลับบ้านมือเปล่า อย่างไรก็ตามหงหลิงไม่สามารถควบคุมอาณาเขตยิ่งใหญ่นี้ได้ อีกทั้งพื้นที่ว่างภายในเขตแดนจิตสำนักอาจารย์อสูรก็ยังกว้างใหญ่มากเช่นกัน

แม้โรงงาน เมือง และภูมิปัญญาพื้นฐานที่ราชสำนักมหาเทพหุ่นกลทิ้งไว้ในโลกแห่งวัตถุยังพอสามารถส่งมอบให้พวกเขาได้ แต่มีเพียงราชสำนักมหาเทพหุ่นกลเท่านั้นที่ไป๋ชิวหรานต้องการ!