EP 470
By loop
ผู้คนเดินไปมาในพื้นที่รอ ณ ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินของโรงพยาบาลหยุนหัว บางคนยืนกอดอกด้วยความกังวลและบางคนดูท่าทางไม่ดีเท่าไร ในขณะที่พวกเขาขยับไปรอบ ๆ บริเวณนั้น
เจียนปิง เธอเป็นคนเดียวที่นั่งเก้าอี้อยู่และยึดเก้าอี้ทั้งสองตัวไว้ เธอกำลังเลื่อนดูโทรศัพท์ เธอเงยหน้าขึ้นมองดูความสับสนวุ่นวายเป็นครั้งคราว
แน่นอนเธอทำงานในคลินิกในเมืองมาเป็นเวลายี่สิบปี เธอเคยชินกับกลิ่นของโรงพยาบาลและรู้สึกเบื่อหน่ายกับโรงพยาบาลมาก แม้ว่าโรงพยาบาลหยุนฮัวจะใหญ่และก้าวหน้ากว่า แต่สำหรับเจียงปิงดูเหมือนว่าจะเป็นสถานที่ที่สกปรกและวุ่นวาย
เจียงปิงมองลงไปที่ผู้คนมากมาย และเธอก็ดูถูกคนเหล่านั้นอยู่ในใจ ‘แม้ว่าจะไม่มีร่องรอยใดๆให้เห็นด้วยตาเปล่า แต่บริเวณนั้นก็ยังเต็มไปด้วยแบคทีเรียและสถานที่ที่คนนอกมองไม่เห็นนั้นเต็มไปด้วยขยะที่พระเจ้ารู้ว่ามันมาจากไหน‘
เจียงปิงย่นจมูก แม้ว่าเธอจะไม่ได้กลิ่น แต่เธอก็ยังรู้สึกรำคาญมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเจียงปิงรู้สึกอึดอัดกับฝูงชนที่หนาแน่นกว่าในโรงพยาบาลแห่งนี้เมื่อเทียบกับโรงพยาบาลในเมือง
“ เจียนปิง”
โจวซินเยียนสวมเสื้อคลุมสีขาวบนร่างกายและรองเท้าผ้าใบที่เท้าของเขา เขายืนอยู่ตรงข้ามเจียนปิงพร้อมกับถอนหายใจอย่างคร่ำครวญ
อดีตภรรยาของเขายังคงมีใบหน้าที่เขาคุ้นเคย แต่เธอกลับดูดีมากขึ้นกว่าแต่ก่อนจะการแต่งกายที่ดูทันสมัย
ผมของเธอไม่ได้ย้อมสีผมแล้ว ตอนนี้ผมเธอเป็นสีธรรมชาติ
เสื้อผ้าที่เธอสวมก็สวยมากเช่นกัน เธอแต่งตัวด้วยท่าทางราวกับว่าเธอไม่กลัวความหนาวเย็น เธอยังคงสวมกระโปรงสั้นที่มีผ้าพันคอหนา ๆ ที่ทำจากขนสัตว์หรือผ้าขนสัตว์ชนิดหนึ่งพันบนร่างกายส่วนบนของเธอ
จมูกเล็กตาเล็กตาขาวและลิปสติกสีแดงของเธอ … ถ้ามีใครไม่ใส่ใจเธอก็จะดูเหมือนพยาบาลสาวคนหนึ่งในโรงพยาบาล …
ในขณะที่ โจวซินเยียนมองไปที่เจียนปิง อดีตภรรยาของเขาเธอก็ทำให้เขารู้สึกกังวลที่จะพูดอะไรบางอย่างออกมา
“ ในที่สุดคุณก็ได้บ้านหลังใหม่แล้วสินะ ซินเยียนนี้เป็นสิ่งที่คุณใฝ่ฝันสินะ?” เจียนปิงหัวเราะเยาะเมื่อจ้องมองของโจวซินเยียน แม้ว่าพวกเขาจะหย่าร้างกันไปแล้ว แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะเหน็บแนมเขา
การแสดงออกของโจวซินเยียนไม่เปลี่ยนแปลง “ ฉันเองก็ไม่ใส่ใจอยู่แล้ว ว่าจะได้บ้านใหม่บ้านเก่านะ!”
“ ฉันเองไม่ได้ซื้อบ้านให้คุณ และนั่นคือเหตุผลที่คุณหย่ากับฉันก่อนที่จะมาซื้อบ้านใหม่อย่างงั้นหรอ ? ดีแล้วที่ได้ใช้เงินบางจะทำให้คุณมีความสุจ” เจียงปิงเยาะเย้ยเขา
โจวซินเยียน กล่าวว่า“ ฉันตัดสินใจหย่าร้างกับเธอเพราะเธอนอกใจตั้งหาก”
การแสดงออกของเจียงปิงเปลี่ยนไป “ ลูกชายของเรายังคงเป็นของคุณ คุณใจร้ายขนาดนี้กับฉันได้ยังไง คุณเองเลือกไปหย่าทันที คุณรู้ไหมว่าการให้กำเนิดลูกชายของเรามันยากแค่ไหน? คุณจะตอบแทนความทุกข์ทั้งหมดที่ฉันต้องเผชิญเมื่อฉันคลอดลูกได้ไหมไม่ว่าคุณจะต้องผ่านความทุกข์ทรมานแค่ไหน ยังไงก็ตาม…ก็ดีแล้วที่เราหย่ากัน ฉันไม่ต้องอยู่ในบ้านตลอดเวลาเพราะคุณอีกต่อไป”
เธอพลิกผมตรงสีดำของเธอ จนมันลอยอยู่ในอากาส
“เธอเองก็ไม่เคยมาหาฉันเลย และเรื่องที่โรงเรียนของลูกเธอรู้อะไรบ้างไหม” โจวซินเยียน มองไปที่เธอ สีหน้าของเขาไม่เปลี่ยนแปลง
เจียนปิงจ้องมองไปที่ โจวซินเยียนแต่มันไม่ได้ส่งผลใด ๆ เธอมองไปรอบ ๆ และอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “ไม่เลว. นับตั้งแต่คุณมาที่เมืองใหญ่แห่งนี้คุณก็เคงได้ออกเดทกับผู้หญิงมากมายแล้วสินะ? และการนัดกันมาที่นี้ก็เพื่อแกล้งฉันสินะ ใครกันที่ทำให้คุณกล้าหาญเช่นนี้?
“ มันเกี่ยวกับอะไรกัน?เรื่องที่เธอพูดไม่เกี่ยวอะไรเลย” โจวซินเยียน โต้แย้งกลับไป
เขาเองก็ไม่กล้าเถียงในอดีต ยิ่งเขาโต้เถียงมากเท่าไหร่มันก็จะยิ่งแย่ลงเท่านั้น แต่ตอนนี้เขาไม่จำเป็นต้องกังวล
ไม่ใช่ว่าเจียนปิงสามารถขอหย่าได้อีกครั้ง
“ มันไม่เหมือนกับว่านกที่ถูกขังอยู่ในกรงที่บินไปไกลได้อย่างอิสระ คุณเพิ่งบินไปที่สวนสาธารณะและคุณคิดว่าคุณเห็นป่า” เจียนปิงส่ายหัวด้วยความรังเกียจในขณะที่เธอพูด“ ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้เลือกคนผิดเมื่อฉันดูชุดปัจจุบันของคุณ ถ้าฉันยังอยู่กับคุณฉันคงได้ใช้ของถูกๆสินะ …”
“ ฉันจะซื้อไอโฟน ให้เธอสองสามเครื่องเอาไหม”
“อะไร? นั่นควรจะเป็นสิ่งที่ควรทำ? คนอื่นเปลี่ยนรถไปเรื่อย ๆ และคุณก็บ่นเมื่อฉันเปลี่ยนโทรศัพท์ ฉันทำงานอยู่ด้วย เกิดอะไรขึ้นกับฉันที่ซื้อไอโฟน” ยิ่งเจียงนปิงพูดมากเท่าไหร่เธอก็โกรธมากขึ้นและเสียงของเธอก็คมชัดขึ้น
ผู้คนที่รออยู่ในบริเวณนั้นหันศีรษะไปรอบ ๆ และจ้องมองพวกเขา หลายคนมองว่า โจวซินเยียนในทันที
โจวซินเยียนโกรธเล็กน้อย ใบหน้าของเขาแดงกล้ามเนื้อตึง แต่ทันใดนั้นเขาก็ผ่อนคลาย
มันเป็นการทะเลาะกันและสงครามคำพูดเดียวกัน เขาเคยผ่านมันมาแล้วหลายครั้งในอดีตทำไมเขาต้องผ่านมันอีกครั้ง?
เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ จากนั้นเขาก็เงียบ
เจียงปิงตะลึง การแสดงออกของเธอค่อยๆจางหายไป รอยตีนกาที่มุมตาและร่องแก้มของเธอเห็นได้ชัด
โจวซินเยียน เพียงแค่ยิ้ม รอยตีนการ่องแก้มรอยพับหน้าผากและริ้วรอยที่คอ…ชัดเจนเหมือนเช่นเคย
“ ฉันกำลังมองหาคนที่จะย้ายลูกชายของเราไปเรียนที่ โรงเรียนนานาชาติโลดีแห่งที่.3 ” เจียงปิงควบคุมอารมณ์ของเธอได้ในที่สุดและพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบ“ ฉันได้จ่ายเงินค่าเข้าเรียนแล้วและยังจ่ายเงินเล็กๆน้อยให้กับคนที่ช่วยหาที่เรียนให้ลูกของเรา คุณจะต้องรับผิดชอบในการไปส่งเขาและรับเขาที่โรงเรียนในตอนเช้าและตอนเย็น ส่งลูกของเรากลับบ้านของฉัน คุณสามารถสั่งอาหารกลางวันให้เขาได้จากเป็นอาหารชุดเล็ก”
เจียนปิงมองไปที่โจวซินเยียน และพูดช้าๆ“ คุณควรซื้อรถดีกว่า มีสถาบันการเงินมากมายที่คุณสามารถขอสินเชื่อเพื่อซื้อรถได้ในปัจจุบัน หากคุณไม่มีทางเลือกจริงๆคุณสามารถเช่าหรือยืมเอาก็ได้ ถ้าฉันทำงานเสร็จแล้ว หลังจากเทศกาลฤดูใบไม้ผลิตเจียนหวน และฉันจะย้ายเขาไปที่โรงเรียนนานาชาติโลดีแห่งที่.3 …”
“ ฉันจะให้ลูกชายของเราเรียนโรงเรียนเตรียมประถมเรียนดูก่อน” โจวซินเยียน ขัดคำพูดของ เจียนปิงและกล่าวว่า“ ลูกชายของเราฉลาดมาก เขาเรียนรู้ทุกอย่างได้อย่างรวดเร็ว สภาพแวดล้อมการเรียนรู้ก่อนหน้านี้ของเขาไม่ค่อยดีนัก เมื่อมีโอกาสแล้วเขาควรจะไปเรียนที่โรงเรียนเตรียมประถมก่อนมันจะเหมาะกับเขามากกว่า”
เจียนปิงมองไปที่โจวซินเยียนและอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “ ถ้าคุณสามารถทำความฝันให้เป็นจริงได้คุณคงตายไปนานแล้ว บอกตามตรงลูกชายของเรากำลังจะเรียนที่โรงเรียนประถมโรงเรียนนานาชาติโลดีแห่งที่3 เจียนหวนก็เป็นคนเลือกเอง สุภาพกับเขาหน่อยเมื่อคุณทั้งคู่พบกัน เอาความน่ารังเกียจของคุณออกไปสัก 30% การทำเช่นนี้กับหัวหน้าของคุณและมันก็เพียงพอแล้ว”
“ โรงเรียนเตรียมประถม…”
“พอแล้ว. เพียงเพราะคุณได้ยินมาว่าโรงเรียนเตรียมประถมนั้นดี และตอนนี้คุณก็พูดถึงเรื่องนี้ไม่หยุด คุณเป็นบ้าอะไรของคุณเนี่ย? ถ้าเขาไม่เก่งที่สุดในโลกเขาก็จะไม่ยิ่งใหญ่เหมือนคุณใช่ไหม? ให้ฉันบอกคุณเรื่องนี้ย้ายเขาไปโรงเรียนเตรียมประถมถ้าคุณทำมันไม่ได้จริงๆ เช่นนั้นก็หุบปากซะ”
โจวซินเยียน มีเรื่องจะพูดมากมาย แต่ตอนนี้เขายังไม่อยากพูด เมื่อเขาจ้องมองไปที่ผมสีดำและตรงของ เจียนปิง โจวซินเยียนกล่าวว่า “ฉันย้ายลูกของเขาไปโรงเรียนเตรียมประถมแล้ว”
เจียงปิงหัวเราะ “ โอ้หยุดพูดโกหกสักที คุณรู้หรือไม่ว่าใครที่ ต้องการย้ายลูกชายของเราไปโรงเรียน โรงเรียนนานาชาติโลดีแห่งที่.3 -”
“ ฉันเพิ่งโทรไปยืนยัน เขาถูกย้ายมาที่นั่นแล้ว” โจวซินเยียน กล่าว“ ฉันเลยอยากคุยกับเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ในวันนี้”
เจียนปิง มองไปที่โจวซินเยียน อย่างสงสัย “ คราวนี้คุณไปประจบใครมาล่ะ”
โจวซินเยียน หัวเราะ เขามีเรื่องจะพูดกับเจียงปิงมากมาย แต่เขามองเธอด้วยสายตาสงบ
หลังจากนั้นไม่นานโจวซินเยียน กล่าวว่า“ พรุ่งนี้ฉันจะไปรับลูกชายของเรา”
จากนั้นเขาก็พลิกเสื้อคลุมสีขาวของเขาหันไปรอบ ๆ และจากไป
เจียงปิงมองไปที่หลังของโจวซินเยียน และทันใดนั้นก็รู้สึกว่าแผ่นหลังของเขาดูผิดแปลกไปจากเดิมเขาดูยืดอกด้วยความมั่นใจแตกต่างจากแต่ก่อนที่เขาจะพยายามงอตัวอยู่ตลอดเวลา แต่ตอนนี้เขาดูมีความมั่นใจมากขึ้น …
“ เฟกเกอร์!” เจียงปิงพลิกผมยาวของเธอที่เพิ่งทำเสร็จและพร้อมที่จะโทรหาแฟนใหม่ของเธอเพื่อถามเกี่ยวกับสถานการณ์นี้
โจวซินเยียน เดินตรงไปที่ห้องรอ
ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาเขาเหนื่อยมากเช่นกัน
เนื่องจากในที่สุด โจวซินเยียนก็หยุดพักหนึ่งวันเขาจึงตัดสินใจงีบหลับ
เมื่อเขาตื่นขึ้นมาก็เป็นมันก็เป็นช่วงเวลากลางวันแล้ว
โจวซินเยียนรีบเปิดโทรศัพท์และเห็นสายที่ไม่ได้รับแถวหนึ่ง เป็นเวลาเที่ยงวัน
“ ฉันหลับลึกจริงๆเหรอ?” โจวซินเยียนถอนหายใจขณะที่เขาคิดว่า ‘มันเหนื่อยมาที่จะติดตามหมอลิงตลอดเวลา เช่นนี้… ‘
โจวซินเยียน อดไม่ได้ที่จะเพ่งสายตาไปที่ข้อความที่เพิ่งโผล่ขึ้นมา [ธนาคารจีน: เรียน มิสเตอร์ โจวซินเยียน สาขา หยุนหัว ขอเชิญคุณเข้าร่วมในวันการเงินวันศุกร์…]
โจวซินเยียนแน่ใจว่าเขาไม่เคยได้รับข้อความเกี่ยวกับการวางแผนทางการเงินมาก่อน
ที่ผ่านมาเขาไม่เคยมีเงินเหลือเลย
‘ฉันจะซื้อรถ‘ ทันใดนั้น โจวซินเยียนก็มีความคิดหรือมากกว่านั้นความปรารถนาของเขามาหลายปีก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา ‘ฉันจะซื้อรถคันใหม่และไปพบกับอดีตภรรยาอีกครั้ง … ‘
โจวซินเยียนดูข้อความของเขาจากธนาคารและคิดถึงบิเอ็มดัลเบิ้ลยูซีรีย์ 5 ของหมอลู่และคิดว่า ‘ฉันคิดว่าฉันควนจะกู้เงิน ครเพื่อจะได้ขับรถบีเอ็มดัลเบิ้ลยู … ‘