หลังจากงานเลี้ยงจบลง ลี่หยูนห่วนและลี่หุยก็รู้สึกได้ว่าวาเทอร์น่าจะชอบในสิ่งที่พวกเขาทำให้เป็นอย่างมาก จึงเอ่ยถามวาเทอร์อย่างระมัดระวังว่า :

“คุณวาเทอร์ครับ คุณรู้สึกยังไงบ้างครับ? งานเลี้ยงครั้งนี้คุณพอใจหรือเปล่า?”

“พอใจสิ ผมรู้สึกว่ามันยอดเยี่ยมมากเลย ผมชอบงานที่คึกคักอย่างนี้ และพวกคุณก็อบอุ่นและเป็นมิตรมาก ยอดเยี่ยมจริง ๆ”

ลี่หยูนห่วนเห็นวาเทอร์ถูกเอาใจจนดีใจขนาดนี้ ก็รีบฉวยโอกาสเอ่ยปากพูด :

“คุณวาเทอร์ครับ คุณว่า พวกเราสามารถเจรจาเรื่องความร่วมมือกันสักหน่อยได้ไหมครับ?”

“ได้สิ พรุ่งนี้พวกคุณมาหาผมที่โรงแรม พวกเราเจรจากันสักหน่อย”

ลี่หยูนห่วนและลี่หุยได้ยินวาเทอร์ตอบตกลงพวกเขา ในใจก็ยิ่งดีใจมากขึ้นไปอีก คราวนี้ในที่สุดก็สามารถเหยียบเจียงหยุนเอ๋อและลี่จุนซินให้จมลงได้สักที

วาเทอร์รับปากพวกเขา ไม่เพียงเพราะคืนนี้พวกลี่หยูนห่วนเอาใจเขาจนพอใจมากเท่านั้น แต่เพราะหลังจากนี้ผู้ตรวจสอบตัวจริงจะมาแล้ว ดังนั้นเขาจึงต้องโกยเงินก่อนที่Bossตัวจริงจะมา

วันถัดมา ลี่หยูนห่วนและลี่หุยก็มาเจรจาเรื่องความร่วมมือกับวาเทอร์อย่างตรงเวลา

หลังจากที่ลี่หยูนห่วนและลี่หุยเข้ามาแล้วก็เอาของขวัญที่นำมาให้วาเทอร์ยื่นให้กับผู้ช่วยของวาเทอร์ จากนั้นก็หยิบเอาแผนงานความร่วมมือที่เตรียมไว้นานแล้วออกมา ยื่นให้วาเทอร์ด้วยสองมือ

“คุณวาเทอร์ครับ นี่คือแผนงานเกี่ยวกับโครงการนี้ของพวกเราครับ รบกวนคุณอ่านดู” ลี่หยูนห่วนยิ้มอย่างประจบเอาใจแล้วเอ่ยพูด

“ประธานลี่เตรียมพร้อมได้เร็วมากเลยนะ” หลังจากที่วาเทอร์รับมา ก็ยิ้มออกมา

“คุณวาเทอร์พูดเกินไปแล้วครับ แผนงานนี้พวกเราเตรียมไว้ตั้งแต่วันที่คุณมาถึงแล้วครับ พวกเราเตรียมพร้อมไว้อย่างสมบูรณ์แบบ ก็เพื่อให้คุณพยักหน้าตอบตกลงร่วมมือกับพวกเราครับ”

“พวกคุณก็รู้นี่นา ว่าโครงการนี้มีบริษัทมากมายนับไม่ถ้วนติดต่อเข้ามา ในจำนวนนั้นพวกบริษัทแถวหน้าก็มีไม่น้อย ไม่ใช่ว่าจะต้องเป็นบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปของพวกคุณเท่านั้น”

ลี่หยูนห่วนและลี่หุยเห็นวาเทอร์เริ่มวางมาดอวดเบ่ง ก็รู้สึกดูหมิ่นเขาอยู่ในใจ แต่ใบหน้ายังคงยิ้มแย้มอยู่

“ครับ ใช่ครับ คุณวาเทอร์พูดถูก”

“โครงการนี้ถ้ามอบให้พวกคุณก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ แต่ผมมีข้อเรียกร้องอยู่หนึ่งข้อ” วาเทอร์พูดจบประโยคนี้ ก็เงียบไปครู่หนึ่ง แล้วมองลี่หยูนห่วนกับลี่หุยอย่างยิ้ม ๆ

ลี่หยูนห่วนเห็นรอยยิ้มแบบนี้ของวาเทอร์ ในใจก็รู้สึกมีลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมา แต่เขาทำได้แค่ยิ้มตอบรับวาเทอร์

“คุณพูดมาเถอะครับ”

“ข้อเรียกร้องของผมก็คือ หลังจากงานสำเร็จแล้ว ผมต้องการกำไรจากในนั้นเพิ่มอีกห้าเปอร์เซ็นต์ต่างหาก”

“ห้าเปอร์เซ็นต์?”

ลี่หยูนห่วนและลี่หุยตกใจมาก ขณะเดียวกันก็อุทานออกมา

วาเทอร์ได้ยินพวกเขาอุทาน ก็เลิกคิ้วขึ้น

สีหน้าของลี่หยูนห่วนและลี่หุยดูลำบากใจและไม่เต็มใจเท่าไหร่ ในใจคิดว่าไอวาเทอร์คนนี้นี่มันโลภมากจริง ๆ

วาเทอร์เห็นท่าทางแบบนี้ของพวกเขา ก็หัวเราะเยาะในใจ ที่ใช้ยาแรงกับพวกเขา

“พวกคุณต้องรู้ไว้นะ ว่าโครงการนี้สามารถแก้ไขสถานการณ์ที่ยากลำบากของบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปในตอนนี้ได้ และผลิตภัณฑ์ที่พัฒนาขึ้นในโครงการนี้เป็นสิ่งที่รัฐบาลของพวกคุณให้การสนับสนุนและผลักดันอยู่ในขณะนี้ คุณต้องเข้าใจว่าก่อนหน้านี้โครงการนี้สามารถได้ผลตอบแทนหลายพันล้านในระยะเริ่มต้น ผลตอบแทนในระยะหลังยิ่งประเมินค่าไม่ได้ ฉะนั้น โครงการนี้สามารถทำกำไรได้อย่างมั่นคงโดยไม่มีทางขาดทุนแน่นอน”

ลี่หุยเมื่อได้ยินว่าหลายพันล้าน ก็ตาโต ไม่รอให้ลี่หยูนห่วนพูดอะไร เขาก็พยักหน้าตอบตกลงทันที

ลี่หยูนห่วนเห็นลี่หุยรีบตอบตกลงอย่างรีบร้อน ก็หน้าชาไปครู่หนึ่ง แต่ว่า ไม่มีทางเลือก เขาจึงได้แต่ตอบตกลงข้อเรียกร้องที่เหมือนโจรปล้นของวาเทอร์ไป

แล้วทั้งสองฝ่ายบรรลุข้อตกลงกันด้วยปากเปล่า

“พวกคุณกลับไปเตรียมแผนงานมาใหม่หนึ่งชุดแล้วก็สัญญาด้วย พวกเราค่อยนัดวันเซ็นสัญญากันอีกครั้ง”

“ครับ พวกเราจะรีบเตรียมการให้พร้อม เตรียมพร้อมแล้วพวกเราจะรีบส่งมาให้คุณ คุณวาเทอร์ครับ ยินดีที่ได้ร่วมงานกันครับ”

“ยินดีเช่นกันครับ”

ระหว่างทางกลับบริษัท ลี่หยูนห่วนและลี่หุยก็ได้นึกถึงลี่จุนซินและเจียงหยุนเอ๋อที่ตอนนี้ยังไม่ได้เข้าใกล้วาเทอร์เลยสักนิด แต่พวกเขากำลังจะเซ็นสัญญากับวาเทอร์แล้ว จึงรู้สึกได้ใจมากขึ้นไปอีก

ตอนที่ลี่หยูนห่วนและลี่หุยออกมาจากโรงแรมนั้น ลี่จุนซินและเจียงหยุนเอ๋อได้รู้แล้วว่าพวกเขาเจรจาเรื่องความร่วมมือได้สำเร็จ

แต่ว่า ภายนอกพวกเขายังคงทำเป็นไม่รู้เรื่องที่พวกลี่หยูนห่วนเจรจาความร่วมมือสำเร็จแล้ว กำชับผู้ช่วยว่าไม่ต้องไปสนใจพวกเขา และไม่ต้องไปหาวาเทอร์

“คิดไม่ถึงเลย ว่าลี่หยูนห่วนและลี่หุยจะมีความสามารถ หาทางร่วมมือทำโครงการนี้ได้อย่างรวดเร็ว”

ลี่จุนซินนั่งอยู่บนโซฟาในห้องทำงานของเจียงหยุนเอ๋อ ถือแก้วไวน์พูดอย่างยิ้ม ๆ กับเจียงหยุนเอ๋อ

เจียงหยุนเอ๋อหัวเราะออกมา แล้วพูดว่า :

“ฮ่าฮ่า พวกเขาไม่มีทางรู้แน่นอนว่าผู้ตรวจสอบตัวจริงอยู่เบื้องหลัง ได้เซ็นสัญญากับวาเทอร์ไปก็ไม่ได้อะไรเลย”

“สองคนนั้นคิดว่าตัวเองฉลาดจริง ๆ กลายเป็นว่าฉลาดมากเกินไปจนเสียรู้ น่าขำจริง ๆ”

แต่ว่า เพื่อให้ลี่หยูนห่วนและลี่หุยหลงเชื่อ พวกเธอจึงต้องเล่นละครสักหน่อย ดังนั้นลี่จุนซินจึงให้ผู้ช่วยไปสืบกำหนดการของวาเทอร์ในตอนนี้มา แล้วพวกเขาก็จะไปหาวาเทอร์เพื่อเจรจาเรื่องความร่วมมือ

ขณะที่ใกล้จะเลิกงาน ผู้ช่วยก็บอกลี่จุนซินว่าตอนนี้กำลังอยู่ที่คลับย่านธุรกิจแถวแม่น้ำเซน ลี่จุนซินได้ยินชื่อนี้ ก็ทำท่าถ่มน้ำลายไปข้าง ๆ แล้วพูดกับเจียงหยุนเอ๋อด้วยท่าทางรังเกียจว่า :

“วาเทอร์นี่มันดีจริง ๆ เจ้านายจะมาอยู่แล้วยังมีอารมณ์ไปเที่ยวเล่นอยู่อีก”

ถึงแม้จะรังเกียจมาก แต่เพื่อแสดงละครตบตา ลี่จุนซินและเจียงหยุนเอ๋อก็ได้ไปหาวาเทอร์ในคืนนั้น เพื่อหวังว่าพวกเขาจะให้โอกาส

แม่น้ำเซนชื่อนี้ถึงแม้ฟังดูเชยมาก แต่การตกแต่งภายในนั้นกลับดูอลังการมาก มีสิ่งปลูกสร้างที่หลากหลาย ตกแต่งสไตล์ย้อนยุค และห้องส่วนตัวแต่ละห้องก็อยู่ห่างกันมาก

“คิดไม่ถึงว่าสถานบันเทิงแห่งนี้จะตกแต่งได้ดีทีเดียว ไม่เหมือนกับที่ฉันคิดเลยสักนิด”

เจียงหยุนเอ๋อเพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก ก็ตื่นตาไปกับการตกแต่งของที่นี่

ลี่จุนซินเห็นเจียงหยุนเอ๋อพูดอย่างไร้เดียงสา ก็อดขำออกมาไม่ได้

“ไอหยา หยุนเอ๋อของฉันเอ๋ย เธอนี่ช่างไร้เดียงสาจริง ๆ ภายนอกสถานที่แห่งนี้ไม่เหมือนกับคลับที่เธอได้ยินมาหรอกนะ แต่ในความเป็นจริงมันก็ไม่ต่างกันเลย เธอดูชายหญิงที่เข้า ๆ ออก ๆ ที่นี่สิ ไม่มีชายหญิงคนไหนที่มีความสัมพันธ์กันแบบปกติเลยสักคน”

ลี่จุนซินพูดพลางชี้ให้เจียงหยุนเอ๋อดู

เมื่อเข้าไปในห้องส่วนตัว เจียงหยุนเอ๋อถึงได้เชื่อในสิ่งที่ลี่จุนซินพูด

พวกเธอเข้าไปในห้องส่วนตัว วาเทอร์กำลังนั่งอยู่บนโซฟา ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่แต่งหน้าจัดจ้านแต่งตัววาบหวิวกำลังห้อมล้อมอยู่รอบตัววาเทอร์ หัวเราะหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน พวกหล่อนต่างแย่งกันป้อนเหล้าวาเทอร์ วาเทอร์สนุกสนานจนลืมตัวไปเลย

ลี่จุนซินเห็นภาพแบบนี้ ก็ชำเลืองมองวาเทอร์อย่างรังเกียจ แล้วแกล้งกระแอมหลายครั้ง จนวาเทอร์สังเกตเห็นพวกเธอ

“โอ้ว นี่ใช่คุณหญิงลี่หรือเปล่าเนี่ย? คุณมาหาผมไม่ทราบว่ามีธุระอะไรเหรอครับ?”

วาเทอร์มองลี่จุนซินอย่างมีเจตนาอื่นแอบแฝงแล้วเอ่ยพูด

“พวกเรามาหาคุณเพื่อเจรจาเรื่องความร่วมมือไงคะ” ลี่จุนซินหัวเราะพลางเอ่ยพูด ที่จริงในใจเธอรู้สึกขยะแขยงเขามาก

วาเทอร์โบกมือ บอกให้พวกที่มาดื่มเหล้าเป็นเพื่อนเหล่านั้นออกไปก่อน

วาเทอร์มองรอยยิ้มของลี่จุนซิน แล้วรู้สึกหลงใหลขึ้นมาทันที เลยจ้องมองลี่จุนซินตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยเจตนาไม่ดี หุ่นที่สวยแซ่บของเธอทำเอาจิตใจวาเทอร์เตลิดเปิดเปิงไปหมด

“ทั้งสองท่านมาถึงนี่แล้ว ก็นั่งดื่มเหล้าสักแก้วเป็นเพื่อนผมก่อนเถอะครับ พวกเราจะได้ค่อย ๆ เจรจาเรื่องความร่วมมือกัน”

ลี่จุนซินฝืนข่มใจเอาไว้แล้วนั่งลง ดื่มเป็นเพื่อนวาเทอร์สองสามแก้ว

ระหว่างนั้น ลี่จุนซินลองเชิงเอ่ยถึงเรื่องความร่วมมือกับวาเทอร์ ก็ถูกวาเทอร์พาออกนอกเรื่องเหมือนจงใจแต่ก็เหมือนไม่ได้ตั้งใจ