‘ลมบูรพาร้าวราน เป็นเพลงที่แทบไร้ที่ติในแง่ของเนื้อเพลง การเรียบเรียง ดนตรีประกอบ จังหวะ การสร้างบรรยากาศ และการโยกย้ายอารมณ์ เส้นทางในอาชีพของเซี่ยนอวี๋ยังคงอีกยาวไกล จนถึงตอนนี้ เพลงนี้คือผลงานชิ้นโบแดงของเซี่ยนอวี๋’
— หนังสือพิมพ์ฉินโจวแนวหน้า
‘ความงามแห่งตรรกะภาษาเชิงเหตุผล และความงามแห่งค วามซาบซึ้งของภาษาอันอ่อนไหว ทั้งสองสไตล์ดูคล้ายจะตรงข้ามกัน แต่แท้จริงแล้วเกิดขึ้นจากผู้สร้างสรรค์คนเดียวกัน นั่นก็คือลมบูรพาร้าวราน เซี่ยนอวี๋บุกเบิกสไตล์ดนตรีโบราณแนวใหม่ เป็นผลงานซึ่งทำให้ทั้งวงการตกตะลึง และเป็นผลงานซึ่งทำให้ผู้มีใจรักในเพลงสไตล์โบราณพากันขนาดนามว่าขีดจำกัดของเพลงสไตล์โบราณ’
— กระแสนิยมฉีโจว
‘ดนตรีทั้งชิ้นเเปี่ยมไปด้วยลีลาของเพลงผีผา ชวนให้นึกถึงเสียงรำพันด้วยความโศกเศร้า วิธีที่เซี่ยนอวี๋ผสมผสานดนตรีคลาสสิกเข้าด้วยกันอย่างง่ายดาย ตอกย้ำว่าความสำเร็จของเขานั้นไม่ได้เป็นเพียงเรื่องบังเอิญ’
— วารสารดนตรีฉู่โจว
‘ถ้าหากคุณยังใช้การถอดรหัสภาษาเพื่อประเมินลมบูรพาร้าวราน เท่ากับคุณทำลายเสน่ห์ของบทเพลงไป วงการเพลงในช่วงปลายปีนี้น่าตื่นเต้นขึ้นมาเพราะเซี่ยนอวี๋ ดนตรีบลูสตาร์เจิดจรัสขึ้นเรื่อยๆ เพราะเซี่ยนอวี๋เช่นกัน’
— วงการบันเทิงเยี่ยนโจว
สื่อจากทุกทวีปต่างประเมินบทเพลงนี้ แม้แต่สื่อทางการอย่างหนังสือพิมพ์วรรณศิลป์ก็ออกโรงเช่นเดียวกัน ‘เซียนอวี๋ได้สร้างสรรค์แนวเพลงคลาสสิกสมัยใหม่ เพลงนี้เน้นย้ำถึงความประณีตของงานผ่านมาตรฐานและแนวคิดในการผสานสามองค์ประกอบโบราณและสามองค์ประกอบสมัยใหม่ มิใช่ เพียงผลงานอันไพเราะซึ่งสอดแทรกสไตล์โบราณเท่านั้น แต่ยังเป็นผลงานชิ้นเอกซึ่งผสมผสานดนตรีคลาสสิกและดนตรีสมัยใหม่เข้าด้วยกัย่างลงตัว!’
แน่นอน
ในรายงานมากมายต่างยกย่องเพลงบลูสตาร์ จึงไม่สามารถแยกแยะได้ว่าระหว่างสองเพลงนี้ใครแข็งแกร่งใครอ่อนแอ แม้แต่คำวิจารณ์จากหนังสือพิมพ์วรรณศิลป์ยังรักษาจุดยืนเป็นกลางว่าทั้งสองเพลงต่างมีจุดเด่นในตัวเอง “ห้าวหาญและสง่างาม บ้าบิ่นและละเอียดอ่อน ในสไตล์ของแต่ละเพลง ทั้งสองเพลงล้วนบรรลุถึงความสูงสุดในแบบของตนเอง!”
จะกล่าวโทษว่าสื่อรักษาจุดยืนเป็นกลางก็คงไม่ได้
ความจริงคือสองเพลงนี้ทรงพลังจนทิ้งห่างเพลงอันดับสามไปไกลจนไม่เห็นฝุ่น เพียงแต่อันดับหนึ่งและอันดับสองยังคงสลับกันไปมาระหว่างสองเพลงนี้ ราวกับกำลังแข่งชักเย่อกันอย่างไม่มีใครยอมใคร
หนึ่งวัน
สองวัน
สามวัน
ทั้งสองเพลงยังคงประชันกันไปมา ไม่มีเพลงใดสามารถนั่งจนบัลลังก์แชมป์อุ่นได้สักที หลักจากสถานการณ์แซงกันซ้ำแล้วซ้ำเล่าเช่นนี้เกิดขึ้น ก็ไม่มีใครคาดเดาได้ว่าใครจะเป็นผู้คว้าชัยในสามสิบวันหลังจากนี้ เพียงแต่การรับรู้เกี่ยวกับเซี่ยนอวี๋นั้นสูงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อ ‘ลมบูรพาร้าวราน’ ถือกำเนิดขึ้น…
ถึงอย่างไรในครั้งนี้
คู่แข่งของเซี่ยนอวี๋ก็คือหยางจงหมิง พ่อเพลงแนวหน้าซึ่งเป็นที่ยอมรับว่าอยู่ในอันดับที่ห้าของบลูสตาร์ สามารถแลกหมัดไปมากับหยางจงหมิงได้นั้นก็สามารถอธิบายหลายอย่างได้แล้ว
บนอินเทอร์เน็ต
เนื่องจากการดึงกันไปมาระหว่างทั้งสองคน จึงก่อให้เกิดแรงสนับสนุนสองฝั่ง ฝั่งแรกเรียกตนเองว่า ‘พรรคแพะ’ สนับสนุนหยางจงหมิง ส่วนอีกพรรคหนึ่งเรียกตนเองว่า ‘พรรคปลา’ สนับสนุนเซี่ยนอวี๋
สำหรับเรื่องนี้
มีชาวเน็ตจอมกวนบางคนติดตลก ล้อเลียนประโยคจาก ‘ไม่ว่าจะชอบเพลงของเซี่ยนอวี๋หรือเพลงของหยางจงหมิง’ กลายเป็น ‘ไม่ว่าจะชอบซุปเนื้อปลาหรือซุปเนื้อแพะ’ เพราะทั้งซุปเนื้อปลาและซุปเนื้อแพะล้วนเป็นวิธีการปรุงอาหารที่มีชื่อเสียง
‘ฉันชอบกินน้ำแกงปลา!’
มีสมาชิกพรรคปลาวิเคราะห์อย่างจริงจัง ‘ซุปปลาอุดมไปด้วยคอลลาเจนซึ่งช่วยเพิ่มความยืดหยุ่นของผิว จึงเสริมผลลัพธ์ด้านความงามได้อย่างดีเยี่ยม แถมยังรสชาติอร่อย ช่วยกระตุ้นต่อมรับรสและเพิ่มความอยากอาหารอีกด้วย!’
พรรคปลาตบมุกได้ดีทีเดียว
พรรคแพ้ไม่ยอมน้อยหน้า ‘ซุปแกะเติมพลังให้อวัยวะและบำรุงชี่ อุ่นและเสริมพลังหยางในไต ผู้ที่มีการทำงานของไตบกพร่องควรดื่มซุปแกะให้มาก เนื่องจากมีผลในการรักษาอาการชี่พร่องอันเป็นผลจากม้ามเสื่อม!’
มีคนกล่าวว่า
นี่คือปลาแพะแข่งกันสด!
ที่เรียกว่าปลาแพะแข่งกันสด อันที่จริงเป็นชื่อของอาหารซึ่งมีชื่อเสียงจากสักทวีปหนึ่ง สิ่งที่บังเอิญก็คือ เมื่อรวมคำว่า ‘ปลา (鱼)’และ ‘แพะ (羊)’ เข้าด้วยกัน จะเกิดเป็นตัวอักษรตัวใหม่ได้พอดิบพอดี
สด (鲜)!!!
การต่อสู้ระหว่างทั้งสองไม่เพียงไร้ซึ่งกลิ่นดินปืน มิหนำซ้ำยังมีกลิ่นหอมรัญจวนจิตของอาหารและกลิ่นอายของความเป็นมนุษย์ เมื่อพิจารณาจากยอดดาวน์โหลดของทั้งสองเพลง ที่จริงแล้วทั้งสองเพลงต่างมีส่วนช่วยส่งเสริมกันและกัน เมื่อสถิติของเพลงหนึ่งพุ่งสูงขึ้น อีกเพลงหนึ่งจะพยายามเร่งเครื่อง แม้แต่ในวงการยังรู้สึกสะท้อนใจกับสถิติของสองเพลงนี้
นั่นคือในปีนี้
ถ้าหากในมหาสงครามเทพเซียนเมื่อปีที่แล้ว เพลงใดเพลงหนึ่งในสองเพลงนี้ก็จะคว้าแชมป์โดยปราศจากแรงกดดันใด ๆ เพราะสถิติของทั้งสองเพลงนี้เหนือกว่าเพลงในปีที่แล้วอย่างเห็นได้ชัด
ในขณะนั้น
หลินเยวียนกำลังเขียนนิยายชุดโฮล์มส์อยู่ในห้องทำงาน เขาตรวจสอบการจัดอันดับเป็นครั้งคราว เมื่อเขาตระหนักได้ว่าไม่สามารถตัดสินผลแพ้ชนะได้ภายในเวลาอันสั้น หลินเยวียนคลี่ยิ้ม สวมหูฟังฟังเพลงไปพลางพิมพ์นิยายไปพลาง
เขากำลังฟังเพลงบลูสตาร์
เพลงนี้เป็นเพลงที่หลินเยวียนเปิดวนซ้ำบ่อยครั้งในระยะนี้ ยังไม่ต้องเอ่ยถึงเรื่องการแข่งขัน โดยส่วนตัวแล้วหลินเยวียนชอบเพลงนี้มาก เขาถึงขั้นคิดว่าถ้าบนโลกนี้มีกีฬาโอลิมปิก เพลงนี้คงยอดเยี่ยมกว่าเพลง ‘ฉันและเธอ’ เสียอีก
ความเป็นสมัยนิยม
ความเป็นศิลปะ
ล้วนแต่เหนือชั้น
เป็นผลให้เมื่อวันเวลาผ่านไปท่ามกลางการต่อสู้ของทั้งสองเพลง ทุกคนกังวลและติดตามผลแพ้ชนะระหว่างเซี่ยนอวี๋และหยางจงหมิงมากขึ้นเรื่อยๆ แม้ว่าจะเกิดผลแพ้ชนะระหว่างทั้งสอง แต่ช่องว่างนั้นยังคงเล็กมาก
แน่นอน
เมื่อวันเวลาผ่านไป ไม่เพียงหมายความว่าผลแพ้ชนะระหว่างเซี่ยนอวี๋และหยางจงหมิ งในมหาสงครามเทพเซียนจะได้รับการตัดสิน แต่ยังหมายความว่าเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของปีใหม่กำลังใกล้เข้ามา หลินเยวียนสัมผัสได้ถึงบรรยากาศแห่งการเฉลิมฉลองซึ่งกำลังเคลื่อนคล้อยมาถึง
ใกล้จะสิ้นปีแล้ว!
ทันใดนั้นหลินเยวียนจึงนึกสงสัยขึ้นมา ไม่รู้ว่าผู้คนบนโลกกำลังเฉลิมฉลองปีใหม่กันอยู่หรือเปล่า อย่างไรเสีย ปีใหม่สำหรับบลูสตาร์นั้นไม่ได้เรียบง่ายเพียงเทศกาลฤดูใบไม้ผลิอันครึกครื้นเท่านั้น แต่ยังหมายถึงเรื่องใหญ่เช่นการผนวกรวมทวีปใหม่อีกด้วย!
ทวีปต่อไปคือหานโจว!
การผนวกรวมของฉิน ฉี ฉู่ และเยี่ยนนั้นส่งผลกระทบมากมายต่อชีวิตของผู้คนในทั้งสี่ทวีป ในอนาคตเมื่อหานโจวเข้าร่วมกระบวนการผนวกรวม ย่อมก่อให้เกิดผลกระทบต่างๆ ตามมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ นอกจากนั้นจะมีการขยายตัวในด้านต่างๆ จากทั้งห้าทวีป และ หลินเยวียนคาดหวังกับเรื่องนี้เป็นอย่างมาก
อันที่จริง
อนาคตที่ว่านี้อยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่วัน ในวันที่ 25 ธันวาคม ขณะที่เซี่ยนอวี๋และหยางจงหมิงต่างยังไม่รู้ผลแพ้ชนะ ในที่สุดเบื้องบนก็แถลงการณ์ว่าหานโจวจะเข้าร่วมการผนวกรวมอย่างเป็นทางการในวันที่ 31 ธันวาคม!
และในคืนวันนั้น
จู่ๆ บัญชีปู้ลั่วทางการของสมาคมวรรณศิลป์ก็รีโพสต์เพลงบลูสตาร์ พร้อมทั้งกล่าวบนแพล็ตฟอร์มทางการอย่างเป็นกิจจะลักษณะ ‘ดังเช่นที่กล่าวไว้ในเพลงนี้ ในอนาคตอันใกล้ ครอบครัวบลูสตาร์ของเราจะเชื่อมโยงกันอย่างแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น!’
ไม่ทันไร
บัญชีทางการบ้านเกิดเมืองนอนรีโพสต์เพลงบลูสตาร์เช่นเดียวกัน “ทุกคนล้วนอาศัยอยู่ในหมู่บ้านบลูสตาร์อย่างเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน สายลมแห่งฤดูใบไม้ผลิพัดผ่านดาวเคราะห์อันกว้างใหญ่แห่งนี้ เสียงแตรแห่งยุคสมัยดังก้องอยู่ในใจของผู้คนมากขึ้นทุกวัน!”
รับรองอย่างเป็นทางการ!
ทันใดนั้นองค์กรทางการนับไม่ถ้วนจากฉิน ฉี ฉู่ และเยี่ยนต่างรีโพสต์เพลงบลูสตาร์ เนื่องด้วยเหตุผลบางประการ เพลงนี้จึงได้รับมอบความหมายพิเศษอย่างกะทันหัน ระยะห่างระหว่างหยางจงหมิงและเซี่ยนอวี๋ในการจัดอันดับฤดูกาลเพลงจึงถูกลากให้กว้างขึ้นเป็นครั้งแรก
พรึ่บๆๆ !
ผลแพ้ชนะชัดเจนแล้ว!
ทุกคนล้วนตกตะลึง!
นี่มันอะไรกัน
ชั่วขณะนั้น กลุ่มผู้สนับสนุนทั้งสองฝั่งนึกอยากร้องไห้แต่กลับไร้น้ำตา ต่อให้เป็นเจ้าตัวอย่างหลินเยวียนและหยางจงหมิง ก็ตกอยู่ในความเงียบงันอันแปลกพิกลเช่นกัน
สถานการณ์แบบนี้เรียกว่าอะไร
————————
ปล. อึดอัดจะแย่แล้ว8J ไม่กล้าบอกทุกคน ถ้าบอกไปจะไม่สนุก ที่จริงได้บอกใบ้ตอนจบนี้มาตั้งแต่ต้นแล้ว ทำไมถึงบอกว่าเซี่ยนอวี๋และหยางจงหมิงคือซุนหงอคงและเทพเอ้อร์หลาง ทุกคนลองคิดดูดีๆ ว่าซุนหงอคงแพ้เทพเอ้อร์หลางได้อย่างไร