ตอนที่ 589 เยี่ยมเยือนไท่จื่อ

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

​“​เยี​่​ยน​อ๋อง​มากับ​เอ้อร​์​…​เอ๊ย​ ​มากับ​แม่ทัพ​เซี่ยว​เทียน​งั้น​รึ​”​ ​ไท่​จื่อ​ตกใจ​จน​เหงื่อ​ซึม​กาย​ชุ่ม​โชก

พูด​ไป​สอง​ไพ​เบี้ย​ ​เขา​เกือบ​หลุด​พูด​ชื่อ​เอ้อร​์​หนิ​วอ​อก​ไป​แล้ว​เชียว​!

​แม้​เอ้อร​์​หนิ​วจะ​มีชื่อเสียง​เลื่องลือ​ไป​ไกล​เพียงใด​ ​แต่​ถึงอย่างไร​ ​เขา​ใน​ตอนนี้​ก็​ความจำเสื่อม​ ​ฉะนั้น​ใน​สายตา​คนอื่นๆ​ ​เขา​ไม่​ควร​ทราบ​เรื่อง​นี้

​ข้าหลวง​รีบ​ตอบ​ ​“​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​องค์​รัชทายาท​ ​แม่ทัพ​เซี่ยว​เทียน​เป็น​สุนัข​ทรง​เลี้ยง​ของ​เยี​่​ยน​อ๋อง​ ​มีชื่อ​ว่า​เอ้อร​์​หนิว​ ​ตอนนี้​มียศ​เป็น​แม่ทัพ​ขั้น​ที่สี่​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​ทุกคน​ใน​วัง​หลวง​ทราบ​ดี​ว่า​แม่ทัพ​เซี่ยว​เทียน​มีนาม​ว่า​เอ้อร​์​หนิว​

​ไม่มี​ผู้ใด​ไม่ทราบ​เรื่อง​นี้​ ​เพราะ​เมื่อไม่นานมานี้​ฮ่องเต้​เพิ่ง​เรียก​แม่ทัพ​เซี่ยว​เทียน​มา​เข้าเฝ้า​ ​เกียรติยศ​อัน​สูงส่ง​ตก​แก่​สุนัข​ตัว​หนึ่ง​ ​แล้ว​สุนัข​ตัว​นั้น​จะ​ไม่​เป็นที่รู้จัก​ได้​อย่างไร​

แต่​ก็​เห็นชัด​ๆ​ ​อยู่​ว่า​เป็น​สุนัข​ ​เหตุ​ไฉน​ถึง​มีชื่อ​ว่า​เอ้อร​์​หนิว​เล่า

​ข้าหลวง​ขบคิด​เรื่อง​นี้​ซ้ำไปซ้ำมา​ ​เฝ้ารอ​ว่า​ไท่​จื่อ​จะ​ตอบรับ​ให้​เข้าเฝ้า​หรือไม่

​ไท่​จื่อ​ลังเล​ชั่วครู่

เจอ​หน้า​พี่น้อง​คนอื่นๆ​ ​หมด​แล้ว​ ​หาก​ปฏิเสธ​ไม่​พบ​หน้า​เจ้า​เจ็ด​คนเดียว​คง​ไม่ได้

สภาพ​ของ​เขา​ใน​ตอนนี้​เป็น​คน​ความจำเสื่อม​ ​ไม่ว่า​อดีต​อีก​ฝ่าย​จะ​เป็น​คน​ใกล้​หรือ​คน​ไกล​ ​ตอนนี้​ก็​ควร​ปฏิบัติ​ให้​อยู่​ใน​มาตรฐาน​เดียวกัน

ฉะนั้น​ถึงอย่างไร​เขา​ก็​ต้อง​พบ​หน้า​เจ้า​เจ็ด​ ​ว่าแต่​ควร​เจอ​เอ้อร​์​หนิว​ด้วย​หรือเปล่า

​เมื่อ​หวนคิด​ถึง​ตอนที่​ถูก​เอ้อร​์​หนิ​วงั​บก​้​นที​่​สวน​ใน​จวน​เยี​่​ยน​อ๋อง​ ​ไท่​จื่อ​ก็​รู้สึก​หวั่นใจ​ขึ้น​มา​โดยพลัน

แต่​ครั้งนี้​เจ้า​เจ็ด​พา​เอ้อร​์​หนิว​มา​เยี่ยม​ที่​ตำหนัก​ของ​เขา​ ​เอ้อร​์​หนิว​คง​ไม่​กัด​คน​มั่วซั่ว​หรอก​กระมัง

​แม้​จะ​เคย​ถูก​เอ้อร​์​หนิ​วกั​ดมา​แล้ว​หน​หนึ่ง​ ​แต่​ไท่​จื่อ​ก็​ยัง​ไม่ยอม​ตัดใจ

การ​ที่​สุนัข​กัด​คนอื่น​นอกจาก​เจ้าของ​ก็​ถือว่า​เป็นเรื่อง​ปกติ

หาก​เป็น​สุนัข​ตัว​อื่น​ ​เขา​คง​ฆ่า​ทิ้ง​ให้​สิ้นเรื่อง​ ​แต่​เพราะ​เอ้อร​์​หนิว​แตกต่าง​จาก​สุนัข​ตัว​อื่นๆ​ ​เอ้อร​์​หนิ​วรู​้​ว่า​จะ​เกิด​แผ่นดินไหว​ ​ฉะนั้น​มัน​จะ​สามารถ​ช่วยชีวิต​เขา​ได้​ใน​ช่วงเวลา​คับขัน

​ปัก​ธง​ไว้​ที่​ส่วน​ดี​ ​แล้ว​เหยียบ​ความกลัว​ให้​จม​ดิน​ ​ไท่​จื่อ​ส่ง​ยิ้ม​พลาง​เอ่ย​ ​“​เชิญ​เยี​่​ยน​อ๋อง​และ​แม่ทัพ​เซี่ยว​เทียน​เข้ามา​เถิด​ ​ข้า​อยาก​จะ​เห็น​ว่า​สุนัข​ที่​มียศ​เป็น​ถึง​แม่ทัพ​ขั้น​ที่สี่​จะ​มีหน้า​ตา​เป็น​เช่นไร​”

​ไท่​จื่อ​กล่าว​เช่นนั้น​แล้วก็​รู้สึก​พอใจ​กับ​การแสดง​ของ​ตนเอง

อื​้ม​ ​อากัปกิริยา​เช่นนี้​คง​ดู​เป็นธรรมชาติ​ไม่น้อย

มี​ใคร​ได้ยิน​เรื่อง​สุนัข​ถูก​แต่งตั้ง​เป็น​ข้าราชการ​ขั้น​ที่สี่​แล้ว​ไม่รู้​สึก​ประหลาดใจ​ด้วย​หรือ

​ข้าหลวง​รีบ​ออก​ไป​ตามคำสั่ง

​……

​ภายใน​ห้อง​ทรงพระ​อักษร​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​วาง​ม้วน​ฎีกา​ลง​ก่อน​จะ​รับ​ถ้วย​ชา​ที่​พาน​ไห่​ส่ง​ให้​มา​จิบ​ ​เขา​เอ่ย​ถาม​ ​“​ที่​ตำหนัก​ของ​ไท่​จื่อ​คง​คึกคัก​น่าดู​”

​การ​ที่​ไท่​จื่อ​ความจำเสื่อม​เป็น​โอกาสดี​ที่จะ​ได้รับ​การอบรม​สั่งสอน​เสีย​ใหม่​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ถึง​ได้​สนใจ​ความเคลื่อนไหว​ที่​ตำหนัก​บูรพา​ใน​ช่วง​สอง​สาม​วันนี้​เป็นพิเศษ

​เมื่อวาน​มี​งานเลี้ยง​กลาง​สารท​ฤดู​ภายใน​ราชวงศ์​ ​และ​วันนี้​เหล่า​องค์​ชาย​ก็​เข้ามา​เยี่ยมเยียน​ไท่​จื่อ​ ​เรื่อง​นี้​ไม่ได้​เกิน​ความคาดหมาย​ของ​เขา​นัก

​สอง​วันที่​ผ่าน​มา​ ​ไท่​จื่อ​ประพฤติ​ตัว​ได้ดี​ ​นอกจาก​จะ​สุขุม​สงบเสงี่ยม​แล้วยัง​ใฝ่รู้​ ​เขา​เข้าไป​หา​ตำรา​มา​อ่าน​ด้วยตัวเอง​ ​นั่น​ยิ่ง​ทำให้​ฮ่องเต้​รู้สึก​ประทับใจ​ใน​ตัว​เขา​ยิ่งนัก

ให้​เจ้า​สี่​และ​คนอื่นๆ​ ​ได้​เข้าไป​เห็น​การเปลี่ยนแปลง​ของ​ไท่​จื่อ​ ​จะ​ได้​สลัด​ความคิด​ชั่วร้าย​พวก​นั้น​ออกจาก​หัวเสีย​ที

​พาน​ไห่​รีบ​ตอบ​ ​“​เยี​่​ยน​อ๋อง​เพิ่ง​เสด็จ​มาถึง​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​“​เจ้า​เจ็ด​งั้น​หรือ​”​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ถาม​โดยพลัน​ ​“​มาช​้า​สุด​เลย​รึ​”

​“​ท่าน​อ๋อง​พา​แม่ทัพ​เซี่ยว​เทียน​มาด​้ว​ยพ​่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​วาง​ถ้วย​ชาล​งบน​โต๊ะ​ ​พลาง​กล่าว​ด้วย​อารมณ์​ ​“​พา​เอ้อร​์​หนิว​มาด​้วย​?​”

​“​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​“​เล่น​อะไร​ไม่เข้าเรื่อง​!​”

มีที​่​ไหน​กัน​มาสุนั​ขมา​เยี่ยม​คนอื่น​…

​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ยืดตัว​ขึ้น​พร้อม​เอ่ย​เสียง​เรียบ​ ​“​ข้า​จะ​ไปดู​ที่​ตง​กง​เสียหน่อย​”

ครั้น​จะ​ว่า​ไป​แล้ว​ ​เขา​เอง​กำลัง​คิดถึง​เซี่ยว​อ้าย​ชิง​อยู่​พอดี​ ​ไม่รู้​ว่า​เซี่ยว​อ้าย​ชิง​ได้​เลื่อนตำแหน่ง​แล้ว​น้ำหนัก​ตัว​ลด​ไป​บ้าง​หรือไม่

​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​อุดอู้​อยู่​แต่​ใน​วัง​หลวง​ ​ไม่​สามารถ​ออก​ไป​ด้านนอก​ตามอำเภอใจ​ ​ต่อให้​มี​รับสั่ง​ว่า​อยาก​พบ​แม่ทัพ​เซี่ยว​เทียน​ ​ก็​ใช่​ว่า​จะ​พบ​ได้​ ​ฉะนั้น​นี่​จึง​เป็น​โอกาสดี

​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​นั่ง​อยู่​บน​เก้าอี้​คานหาม​ ​โดย​มีพาน​ไห่​เดินตาม​อยู่​ข้างๆ​ ​ทั้งคู่​มุ่งหน้า​สู่​ตำหนัก​บูรพา​อย่าง​สุขารมณ์

​……

​เมื่อ​อวี​้​จิ​่น​ได้ยิน​ข้าหลวง​ออกมา​รายงาน​ว่า​ ​“​องค์​รัชทายาท​เชิญ​ให้​เสด็จ​เข้าไป​ด้านใน​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”​ ​เขา​ก็​ลอบ​ถอนหายใจ​ออกมา

​เขา​กลัว​ว่า​ไท่​จื่อ​ที่​ถูก​เอ้อร​์​หนิ​วกัด​จะ​ไม่กล้า​เจอ​หน้า​เอ้อร​์​หนิ​วอีก​ ​เพราะ​หาก​เป็น​เช่นนั้น​ ​เขา​คง​ต้อง​คิด​หาวิ​ธี​ใหม่

​อวี​้​จิ​่น​เป็น​พวก​ใจร้อน​ ​หาก​คิด​จะ​กำจัด​ใคร​แล้วก็​อยาก​ลงมือ​ทันที​ ​ไม่​สามารถ​อดทน​รอคอย​ได้​นาน

อะไร​นะ​ ​ไท่​จื่อ​ความจำเสื่อม​เลย​จำ​ไม่ได้​ว่า​เคย​ถูก​เอ้อร​์​หนิ​วกั​ดอย​่า​งงั​้น​หรือ

​อวี​้​จิ​่​นพ​่​นล​มอ​อก​มาทาง​จมูก

​ไม่ว่า​คนอื่นๆ​ ​จะ​คิด​เช่นไร​ ​แต่​ใน​สายตา​อวี​้​จิ​่น​ ​ทั้งหมด​ที่​ไท่​จื่อ​ทำเป็น​เพียง​การแสดง​เท่านั้น​ ​สาเหตุ​ที่​เขา​คิด​เช่นนี้​อาจ​เป็น​สัญชาตญาณ​ของ​การฝึกฝน​อัน​ทรหด​ท่ามกลาง​ความ​เป็น​และ​ความตาย​นับ​ครั้ง​ไม่​ถ้วน​ที่​หนาน​เจียง

​“​ท่าน​อ๋อง​ ​เชิญ​ทาง​นี้​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​ข้าหลวง​เดิน​นำ​ไป​ด้วย​ความ​นอบน้อม

ได้ยิน​มา​ว่า​เอ้อร​์​หนิ​วกัด​ไท่​จื่อ​ ​แต่กลับ​ไม่ได้​รับโทษ​อัน​ใด​ ​ส่วน​เยี​่​ยน​อ๋อง​ก็​ไม่ได้​ถูก​ถอด​ยศ​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​ทั้ง​เยี​่​ยน​อ๋อง​และ​เอ้อร​์​หนิว​เป็น​ที่​โปรดปราน​ด้วยกัน​ทั้งคู่​ ​ฉะนั้น​เขา​ไม่​ควร​แสดงท่าที​ละเลย​ต่อ​ทั้งคู่

​หลังจาก​อวี​้​จิ​่​นพา​เอ้อร​์​หนิว​เดิน​เข้าไป​ใน​ห้อง​แล้ว​ถึง​ได้​พบ​ว่า​หลู่​อ๋อง​ก็​อยู่​ใน​ห้อง​นั้น​ด้วย

​“​เดิมที​ก็​ว่า​จะ​ขอตัว​กลับ​ ​แต่​เมื่อ​ได้ยิน​ว่าน​้​อง​เจ็ด​มา​เยี่ยม​ ​เลย​คิด​ว่า​รอก​ลับ​พร้อมกัน​ดีกว่า​”​ ​หลู​๋​อ๋อง​อธิบาย

​“​ดีเหลือ​เกิน​”​ ​อวี​้​จิ​่​นรับ​คำ​ส่ง​ๆ​ ​ก่อน​จะ​หันไป​ทักทาย​ไท่​จื่อ​ ​“​เมื่อวาน​พอได้​ทราบ​ว่า​พี่​รอง​ได้รับบาดเจ็บ​ ​ข้า​เลย​เป็นห่วง​ ​แต่​ไม่มี​โอกาส​เข้าไป​ถาม​ใน​งาน​ ​วันนี้​ข้า​เลย​มา​เยี่ยม​”

​ประโยค​เช่นนั้น​ไท่​จื่อ​ได้ยิน​มานับ​ครั้ง​ไม่​ถ้วน​ ​เขา​ส่ง​ยิ้ม​พลาง​บอก​ ​“​เจ้า​ก็​พูด​เกินไป​ ​ข้ามิ​ได้​เป็น​อะไร​มาก​”

​“​พี่​รอง​ไม่เป็นอะไร​มาก​ก็ดี​แล้ว​”​ ​อวี​้​จิ​่​นค​ลี่​ยิ้ม​ ​พลาง​หันไป​ตบ​บน​ตัว​เอ้อร​์​หนิว​ ​“​เมื่อก่อน​พี่​รอง​ชอบ​เอ้อร​์​หนิว​มาก​ ​วันนี้​ข้า​เลย​พา​เอ้อร​์​หนิว​มาด​้วย​”

​ครั้น​อวี​้​จิ​่น​ตบ​บน​ตัว​เจ้า​สุนัข​ ​มัน​ก็​ก้าว​เท้า​ไป​ด้านหน้า

​วินาที​นั้น​ ​รูม่านตา​ของ​ไท่​จื่อ​ขยาย​ใหญ่​โดยพลัน

​อวี​้​จิ​่​นที​่​กำลัง​จับตาดู​อาการ​ของ​ไท่​จื่อ​ยก​มุม​ปาก​ขึ้น​เล็กน้อย

ที่แท้​ก็​แสดงละคร​จริง​ด้วย​ ​เพราะ​หาก​ความจำเสื่อม​จริงๆ​ ​คง​ไม่มี​อาการ​เช่นนั้น​ยาม​ที่​เอ้อร​์​หนิว​เข้าไป​ใกล้

ม่านตา​ขยาย​กว้าง​ปาน​นั้น​ ​คง​ประหม่า​ล่ะ​ซิท​่า

หาก​ไท่​จื่อ​ความจำเสื่อม​จริง​ ​ยาม​ที่​เห็น​สุนัข​ที่​มียศ​แม่ทัพ​ขั้น​ที่สี่​ ​ปฏิกิริยา​แรก​ควรจะ​สนอกสนใจ​มากกว่า​จริง​ไหม

​เมื่อ​ได้รับ​การ​ยืนยัน​เช่นนั้น​ ​อวี​้​จิ​่​นก​็​มั่นใจ​กับ​สิ่ง​ที่​ตัวเอง​กำลังจะ​ทำต่อ​ไป

น่าเสียดาย​ตรง​ที่​ไม่ได้​เปิดโปง​ไท่​จื่อ​ต่อหน้า​เสด็จ​พ่อ​ ​น่าเสียดาย​เหลือเกิน​ ​แต่​ก็ช่าง​ปะ​ไร​ ​อย่างไร​เสีย​ข่าวลือ​ก็​คง​ดัง​ไป​ถึง​พระ​กรรณ​ของ​ฝ่า​บาท​อยู่ดี​ ​ฉะนั้น​ผลลัพธ์​คง​ไม่​ต่างกัน

​ทันทีที่​คิดตก​ดังนั้น​ ​จู่ๆ​ ​เสียง​ของ​ข้าหลวง​ก็​กล่าว​ร้อง​ฉะฉาน​ ​“​ฮ่องเต้​เสด็จ​…​”

​ใน​วินาที​นั้น​ ​แม้แต่​อวี​้​จิ​่​นก​็​ชะงัก​ไป​ใน​ทันใด

นี่​แค่​คิด​ว่า​จะ​งีบ​ก็​มี​คน​ยื่น​หมอน​มา​ให้​ถึงที่​เลย​หรือ

​เขา​เป็น​ลูก​ชัง​ของ​เสด็จ​พ่อ​เสด็จ​แม่​มานาน​สิบ​แปด​ปี​ ​แต่​มาถึง​ตอนนี้​กลับ​มี​ความคิด​หนึ่ง​ผุด​ขึ้น​ใน​หัว​ พอได้​แต่งงาน​กับ​อา​ซื่อ​แล้ว​ ​ดูเหมือน​ชะตา​ชีวิต​ก็​พลิกหน้ามือเป็นหลังมือ​เลย​ทีเดียว

​ไม่ช้าไม่นาน​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ก็​เดิน​เข้ามา​พร้อมกับ​พาน​ไห่​ที่​เดินตาม​หลัง​มา​เงียบๆ

​“​ถวายบังคม​เสด็จ​พ่อ​”​ ​ไท่​จื่อ​ ​อวี​้​จิ​่น​และ​หลู่​อ๋อง​เอ่ย​เป็น​เสียง​เดียวกัน

​“​ไม่ต้อง​มาก​พิธี​”​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ทำ​ไขสือ​พลาง​หันไป​ถาม​อีก​สอง​คน​ ​“​พวก​เจ้า​ก็​อยู่​ที่นี่​ด้วย​หรือ​”

​หลู่​อ๋อง​เห็น​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​แล้ว​อด​ประหม่า​ไม่ได้​จึง​รีบ​ตอบ​ ​“​ลูก​กับ​น้อง​เจ็ด​มา​เยี่ยม​พี่​รอง​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​เขา​กล่าว​พลาง​ส่งสายตา​ไป​ให้​อวี​้​จิ​่น

เสด็จ​พ่อ​มา​แล้ว​ ​พวกเรา​รีบ​แยกย้าย​กัน​เถอะ

​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​รู้สึก​ขัน​กับ​อาการ​ของ​หลู่​อ๋อง​

เมื่อก่อน​เคย​คิด​ว่า​บุตรชาย​ของ​เขา​คน​นี้​เป็น​พวก​ใจกล้า​บ้าบิ่น​ ​ไม่​คิด​เลย​ว่า​แค่​ลงโทษ​ครั้ง​เดียว​ ​จะ​ทำให้​เขา​กลายเป็น​คน​สงบเสงี่ยม​ได้

​หลู่​อ๋อง​ถอนหายใจ​แต่เพียง​ใน​ใจ

จะ​ไม่​ให้​สงบเสงี่ยม​ได้​อย่างไร​ ​ในเมื่อ​บุตรสาว​ของ​เจ้า​เจ็ด​ ​เพียง​คลอด​ออกมา​ก็ได้​เป็นจ​วิ​้น​จู่[1] ​แต่​บุตรสาว​ของ​เขา​ ​ขนาด​ออกเรือน​ไป​ยัง​เป็นได้​เพียง​เสี้ยน​จู่[2] ​หาก​ถึง​ตอนนั้น​บุตรสาว​ของ​เขา​ถาม​ ​เขา​จะ​เอาหน้า​ไป​ไว้​ที่ไหน

​“​เอ๋​ ​เซี่ยว​อ้าย​ชิง​ก็​มาด​้วย​รึ​”​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​มิได้​สนใจ​โอรส​ทั้งสอง​ ​สายตา​ของ​เขา​ไป​หยุด​อยู่​ที่​เอ้อร​์​หนิว

​เอ้อร​์​หนิว​เดิน​เข้าไป​หา​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​พลาง​ส่าย​หาง​ออดอ้อน

​ไท่​จื่อ​เห็น​ดังนั้น​แล้วก็​ตาร​้อ​นขึ​้​นมา​ทันใด​ ​เขา​ใคร่ครวญ​ใน​ใจ​ว่า​ เอ้อร​์​หนิว​ดุร้าย​กับ​เขา​ปาน​นั้น​ ​แต่​เหตุ​ไฉน​พอ​เป็น​เสด็จ​พ่อ​ถึง​ได้​เชื่อง​ปานนี้

​หาง​ตาขอ​งอ​วี​้​จิ​่น​เฝ้าดู​ปฏิกิริยา​ของ​ไท่​จื่อ​ ​ก่อน​จะ​คลี่​ยิ้ม​ใส​ซื่อ​ ​“​เมื่อ​ตอน​งานเลี้ยง​อา​ฮวน​อายุ​ครบ​เดือน​ ​ลูก​จำได้​ว่า​พี่​รอง​เคย​บอกว่า​ทรงโปรด​เอ้อร​์​หนิว​ ​วันนี้​ลูก​เลย​พา​เอ้อร​์​หนิว​เยี่ยม​ด้วย​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​

[1]​ จ​วิ​้น​จู่ ​คือ​ ​ตำแหน่ง​องค์​หญิง​หรือ​ท่านหญิง​ซึ่ง​เป็น​ตำแหน่ง​เชื้อพระวงศ์​หญิง​ลำดับ​ที่​ ​3

[2]​ เสี้ยน​จู่ ​คือ​ ​ตำแหน่ง​องค์​หญิง​หรือ​ท่านหญิง​ซึ่ง​เป็น​ตำแหน่ง​เชื้อพระวงศ์​หญิง​ลำดับ​ที่​ ​4