บทที่ 592 ความในใจขององค์จักรพรรดิ
บทที่ 592 ความในใจขององค์จักรพรรดิ
“ความหมายของฝ่าบาทคือ….”
“เจ้าก็ใช่ว่าจะไม่รู้ องค์รัชทายาทชมชอบหลินซือ เดิมทีข้าก็คิดว่าเรื่องนี้มันไม่เหมาะสม แต่องค์รัชทายาททำเพื่อหลินซือไปตั้งมากมาย ข้าถึงได้มีความคิดบางอย่างขึ้นมา”
เซี่ยเชียนตั้งใจฟังโดยไม่เปล่งเสียงพลางวิเคราะความคิดขององค์จักรพรรดิ
ทั้งสองคนตกอยู่ในความเงียบพักใหญ่
“ท่านขุนนาง ช่วงนี้องค์รัชทายาททรงเหนื่อยจากการร่ำเรียนวิชา ช่วงนี้เจ้าก็กระตุ้น ๆ เขาหน่อย”
“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมน้อมรับ”
“เอาล่ะ จบการประชุมแค่นี้ เจ้าอยู่เล่นหมากกระดานเป็นเพื่อนหน่อยแล้วกัน ไม่ได้แสดงฝีมือนานแล้ว ไม่รู้ว่าฝีมือของข้าจะถอยหลังบ้างหรือไม่”
“พ่ะย่ะค่ะ”
วันที่สอง พระราชโองการขององค์จักรพรรดิได้ถูกส่งไปยังจวนเจี่ยง เป็นพระราชโองการที่ขันทีข้างกายองค์จักรพรรดิมาส่งด้วยตัวเอง บอกว่าองค์จักรพรรดิทรงอนุญาตตามหนังสือวิงวอนของเจี่ยงเถิง ให้เจี่ยงเถิงรีบเตรียมตัว
เจี่ยงเถิงส่งคนไปบอกหลินซือที่จวนหลิน โดยที่ไม่ลืมไปเยี่ยมเยือนหลินเหรา
ถึงอย่างไรนางก็เป็นลูกสาวของหลินเหรา เขาควรมาบอกว่าที่พ่อตาในอนาคตด้วยตัวเอง
ส่วนหลินเหรา หลังจากที่ได้อยู่กับเหยาซูเขาก็ค่อย ๆ เปลี่ยนทัศนคติของตัวเอง
สำหรับความคิดของเจี่ยงเถิง เขาเห็นด้วยโดยที่ไม่ต้องคิดไตร่ตรอง
ลูกสาวของเขาช่างเหมือนกับเหยาซูยิ่งนัก ไม่เคยเป็นช้างเท้าหลังที่ต้องดูแลงานบ้านงานเรือนแต่อย่างใด
ขอแค่ได้เห็นสีสันของโลกภายนอก ก็สามารถเพิ่มพูนความรู้ให้สมบูรณ์ได้แล้ว แต่ก่อนหน้านั้นเขาและเหยาซูต้องออกไปข้างนอกจึงไม่ได้ดูแลลูกสาวมากนัก
ตอนนี้เจี่ยงเถิงยินยอมพาลูกสาวของตนไปด้วย เขารู้สึกดีใจมาก
องค์รัชทายาทไม่คิดว่าเรื่องนี้มันจะดำเนินไปอย่างรวดเร็วเพียงนี้ ยังไม่ทันที่ตนจะไปวิงวอนต่อองค์จักรพรรดิ เรื่องนี้ก็ถูกกำหนดเรียบร้อยแล้ว
ในใจของเขามีความขุ่นเคืองต่อองค์จักรพรรดิอย่างมาก แต่ก็เข้าใจ ตอนนี้อำนาจของตัวเองยังอ่อนแอเกินไป ไม่มีทางต้านทานเจี่ยงเถิงได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงองค์จักรพรรดิ ทำได้แค่อดกลั้นมันไว้ในใจ
เช่นนี้ คนที่ดีใจมากที่สุดก็คงจะเป็นตู้เหิง
นางรู้มาตลอดว่าองค์รัชทายาทมีใจให้หลินซือ แต่แล้วอย่างไร? ในใจของหลินซือมีแต่เจี่ยงเถิง ขุนนางฝ่ายดูแลเกลือผู้นั้น คนอื่นๆ นางล้วนไม่สนใจทั้งสิ้น
แม้การทำเช่นนี้จะโหดเหี้ยมกับลูกสาวของตัวเองไปบ้าง แต่อย่างน้อยก็สร้างโอกาสให้ลูกสาวของตัวเอง ถ้าต้องอยู่ข้างกายองค์รัชทายาท ก็คงสร้างความสุขให้แก่องค์รัชทายาทแน่นอน เช่นนี้ การเลือกพระชายาในอนาคต ลูกสาวของตัวเองคงจะมีความมั่นใจกว่าคุณหนูตระกูลขุนนางอื่น ๆ แน่นอน
นางไม่เชื่อว่าตัวเองจะเทียบชั้นเหยาซูไม่ได้ ครั้งนี้ลูกสาวของตัวเองต้องได้ออกเรือนดีกว่าลูกสาวของเหยาซู นางต้องทำให้เหยาซูอิจฉา
……………………………………………………………………….