ตอนที่ 709 แนวคิดการตลาด (2)

แม่ปากร้ายยุค​ 80

ตอนที่​ 709 แนวคิด​การตลาด​ (2)

เธอ​ปลูกฝัง​แนวคิด​ทาง​การตลาด​นี้​ให้​เจิ้งซวี่ตง​

แต่​เจิ้งซวี่ตง​แตกต่าง​จาก​หลิน​ม่าย​

แม้หลิน​ม่าย​จะพยายาม​อธิบาย​จน​ลิ้น​แทบ​หัก​ เขา​ก็​ยัง​ไม่เข้าใจ​

ถ้วย​คุณภาพ​สูงที่​มีราคา​ต่ำกว่า​สามหยวน​สามารถ​ขาย​ได้​สิบ​แปด​หยวน​ และ​อาจ​ขาย​ได้​หนึ่งร้อย​แปดสิบ​แปด​หยวน​ด้วยซ้ำ​ ใคร​จะยอม​ถูก​หลอก​?

แม้ว่า​เขา​จะคิด​อย่างนั้น​ใน​ใจ แต่​เขา​ก็​มีความเข้าใจ​อย่าง​ถ่องแท้​เกี่ยวกับ​รูปแบบ​การตลาด​ที่​หลิน​ม่าย​สอน​และ​นำไปใช้​จริง​

ส่วน​จะทำสำเร็จ​หรือไม่​เขา​ไม่สนใจ​ เพียง​ทำให้​ดี​ที่สุด​และ​เชื่อฟัง​โชคชะตา​ก็​พอ​

สิ่งที่​เขา​ไม่คาดคิด​ก็​คือ​ ตาม​รูปแบบ​การตลาด​ที่​สอน​โดย​หลิน​ม่าย​ ถ้วย​นี้​ทำให้​ร้าน​ได้รับ​ความนิยม​ก่อนที่​ร้าน​สาขา​เปา​ห่า​วชือ​จะเปิด​ขึ้น​เสีย​อีก​

เจิ้งซวี่ตง​ถึงกับ​ชื่นชม​ คุณ​หลิน​ก็​คือ​คุณ​หลิน​ และ​รูปแบบ​การตลาด​ของ​เธอ​ก็​ยอดเยี่ยม​!

ใน​วัน​เปิด​ทำการ​ก่อน​รุ่งสาง​ ลูกค้า​หลาย​คน​เข้าแถว​กัน​เรียงราย​เพื่อ​รอ​ซื้อ​ซาลาเปา​และ​รับ​ของแถม​จากร้าน​เปา​ห่า​วชือ​

ผู้จัดการ​วางแผน​ที่จะ​แจกจ่าย​บัตร​ให้​กับ​พวกเขา​คนละ​ใบ​ โดย​บัตร​ทั้งหมด​จะมีเพียง​หนึ่งร้อย​ใบ​เท่านั้น​ โดย​ใคร​ที่​ได้​บัตร​นี้​ก็​จะได้รับ​ถ้วย​เป็น​ของแถม​

ก่อน​หก​โมงเช้า ผู้จัดการ​และ​เจ้าหน้าที่​รักษา​ต​วาม​ปลอดภัย​ก็​มาแจก​ตั๋ว​ด้วย​ตนเอง​

พวกเขา​เห็น​แถว​ยาว​กว่า​สิบ​เมตร​เรียง​กันที่​ประตู​ร้าน​ ยุ่งเหยิง​อย่าง​มาก​

ร้านค้า​ในเครือ​เปา​ห่า​วชือ​เปิด​เฉพาะ​เวลา​เจ็ด​โมงเช้า เขา​คิด​ว่า​ผู้​ที่​ต้องการ​ได้รับ​ถ้วย​เป็น​ของแถม​จะมาเข้าแถว​ทันทีที่​เปิดร้าน​ แต่​ไม่เคย​คิด​มาก่อน​เลย​ว่า​พวกเขา​จะมาก่อนเวลา​เปิดร้าน​

พวกเขา​ทำ​แบบนี้​เพื่อ​แก้ว​ที่​มีราคา​เพียง​ประมาณ​สามเหรียญ​?

คนหนุ่มสาว​ที่มา​แต่เช้า​เพื่อ​รับ​ถ้วย​ฟรี​ เมื่อ​เห็น​ผู้จัดการ​กำลัง​มา จู่ ๆ แถว​ก็​พลัน​วุ่นวาย​ ทุกคน​ตะเกียกตะกาย​เบียด​เข้าหา​ผู้จัดการ​เพื่อ​ยื่นมือ​ไป​รับ​ตั๋ว​

ผู้จัดการ​ต้องการ​แจก​ตั๋ว​หนึ่งร้อย​ใบ​ใน​มือ​อย่าง​ใจเย็น​ตามลำดับ​ก่อน​หลัง​

แต่​ตอนนี้​ผู้คน​นับ​สามสิบ​ถึงสี่สิบ​คน​ต่าง​พยายาม​ตะเกียกตะกาย​ก็​มาหา​เขา​เพื่อ​รับ​ตั๋ว​

ตอนนี้​ยัง​เช้าและ​อากาศ​หนาว​มาก​ พวกเขา​ไม่รู้สึก​ถึงความ​หนาวเหน็บ​ที่​กัดเซาะ​ผิวหนัง​บ้าง​เลย​เหรอ​?

แต่​ในความเป็นจริง​หลาย​คน​ยินดี​ที่จะ​ทำ​เช่นนี้​!

มุมปาก​ของ​ผู้จัดการ​กระตุก​เมื่อ​เขา​มอง​ไป​ยัง​คนหนุ่มสาว​ที่​ล้อมรอบ​เขา​เพื่อ​ขอ​ตั๋ว​

ผู้จัดการ​เจิ้งบอก​ให้​เขา​ไปมา​แจกจ่าย​ก่อน​ เพื่อ​ที่​ลูกค้า​ทุกคน​ที่มา​จะได้รับ​ตั๋ว​

แม้เขา​คิด​ว่า​ตัวเอง​เดินทาง​มาถึงเช้าแล้ว​ แต่​คน​เหล่านี้​กลับ​ไว​กว่า​ อีก​ทั้ง​พวกเขา​ยังมี​จำนวนมาก​ ดังนั้น​จึงไม่ใช่เรื่อง​ง่าย​ที่จะ​แจกจ่าย​ตั๋ว​อย่าง​ยุติธรรม​

ผู้จัดการ​และ​พนักงานรักษาความปลอดภัย​ตะโกน​ลั่น​ โดย​บอ​กว่า​หาก​ไม่เข้าแถว​ตามลำดับ​ให้​เป็นระเบียบ​ พวกเขา​จะไม่ให้​ตัว​

ชายหนุ่ม​ที่​ต้องการ​รับ​ตั๋ว​นั่ง​เฉย​ต่อ​คำสั่ง​ของ​ผู้จัดการ​และ​เจ้าหน้าที่​รักษา​ความปลอดภัย​อยู่​พัก​หนึ่ง​

เมื่อ​เห็น​ว่า​ผู้จัดการ​รักษาคำพูด​ และ​ลูกค้า​คน​นั้น​ไม่ได้รับ​ตั๋ว​เมื่อ​ไม่เข้าแถว​ เขา​จึงต้อง​รอ​ต่อ​แถว​ด้วย​ความโกรธ​

แต่​ปัญหา​ก็​เกิดขึ้น​อีกครั้ง​ ลูกค้า​บางคน​ที่​เคย​อยู่​อันดับ​หลัง​ต้องการ​เข้าแถว​และ​เบียดเสียด​ลูกค้า​ที่อยู่​ข้างหน้า​

โชคดี​ที่​มีเจ้าหน้าที่​รักษา​ความปลอดภัย​คอย​ดูแล​ความ​เรียบร้อย​ ไม่อย่างนั้น​คงจะ​โกลาหล​

หลังจาก​ส่งตั๋ว​ไป​หนึ่งร้อย​ใบ​ ในที่สุด​ก็​ได้เวลา​เปิดร้าน​

ชาย​และ​หญิง​ที่​ได้รับ​ตั๋ว​บางคน​เดิน​เข้ามา​ขณะที่​คนอื่น​ ๆ กำลัง​ขาย​ตั๋ว​อยู่​ที่​ประตู​ร้าน​ ซึ่งเป็น​ตัวบ่งชี้​ว่า​พวกเขา​กำลัง​ทำเงิน​โดย​การ​เอา​ตั๋ว​มาขาย​ต่อให้​กับ​คน​ที่​ไม่มี

ผู้จัดการ​คิด​ว่า​จะไม่มีใคร​ซื้อ​ แต่​เขา​ไม่คาดคิด​ว่า​ตั๋ว​ที่​จัดเตรียม​ไว้​จะหมด​ภายใน​เวลา​เพียง​ไม่กี่​นาที​

ผู้จัดการ​ตกตะลึง​

หนุ่มสาว​สมัยนี้​รวย​ขนาด​นี้​เลย​เหรอ​?

ขณะที่​เขา​กำลัง​ตกตะลึง​ ราคา​ตั๋ว​ก็​พุ่ง​ขึ้น​เป็น​ยี่​สิบห้า​ สามสิบ​… และ​ไม่หยุด​ไป​จนถึง​ 58 หยวน​

หลังจากที่​ข่าว​ไป​ถึงหู​ของ​เจิ้งซวี่ตง​ เขา​ก็​มีสีหน้า​ตกใจ​

แก้ว​ที่​มีราคา​สามหยวน​สามารถ​ขาย​ได้​หลาย​สิบ​หยวน​ ซึ่งเป็น​ค่าจ้าง​ครึ่ง​เดือน​สำหรับ​คนงาน​ทั่วไป​ใน​เมืองหลวง​!

แม้พวกเขา​จะออก​ตั๋ว​เพียง​หนึ่งร้อย​ใบ​ แต่​ก็​มีลูกค้า​มากกว่า​หนึ่งร้อย​คน​

เนื่องจาก​ไม่มีใคร​มาคนเดียว​ อย่าง​น้อย​ก็​นำ​ลูก​เล็ก​มาด้วย​ และ​ทุกครั้งที่​ซื้อ​พวกเขา​ก็​มักจะ​ซื้อ​ไป​เป็น​จำนวน​เจ็ด​ถึงแปด​ลูก​

ลูกค้า​กลุ่ม​นี้​สามารถ​นำ​ฉาก​ที่​เฟื่องฟู​มาสู่ร้านค้า​ในเครือ​ร้าน​เปา​ห่า​วชือ​ทุก​สาขา​

นอกจากนี้​ลูกค้า​ที่​มีกำลัง​เงิน​ก็​ต้องการ​ลิ้มลอง​รสชาติ​ของ​ซาลาเปา​ร้าน​เปา​ห่า​วชือ​ด้วย​ความ​อยากรู้อยากเห็น​

แม้ว่า​พวกเขา​จะไม่มีตั๋ว​และ​ไม่ได้รับ​ถ้วย​ฟรี​ พวกเขา​ก็​ยัง​เข้าไป​ใน​ร้าน​เพื่อ​ซื้อ​และ​บริโภค​ให้​เร็ว​ที่สุด​

ลูกค้า​ดังกล่าว​มีจำนวนมาก​

ดังนั้น​แม้ว่า​ร้าน​สาขา​ร้าน​เปา​ห่า​วชือ​ทั้ง​ห้า​แห่ง​เพิ่ง​เปิด​ทำการ​ แต่​กิจการ​ก็​ดำเนิน​ไป​ได้​ด้วยดี​

ร้านค้า​ในเครือ​ร้าน​เปา​ห่า​วชือ​ใช้การ​บริการ​แบบ​เดียว​กับ​ไห​ตี่​เลา​ใน​ชีวิต​ที่แล้ว​

ลูกค้า​ต้อง​ได้รับ​การปฏิบัติ​เหมือน​พระเจ้า​เมื่อ​พวกเขา​มาเยือน​

คุณแม่​ยัง​สาว​ที่​มีลูก​รู้สึก​ประหลาดใจ​ที่​มีบริกร​ช่วยดูแล​ลูก​น้อย​ขณะ​รับประทาน​อาหาร​

สาว​ ๆ สามารถ​เพลิดเพลิน​กับ​บริการ​ทา​เล็บ​ได้​

ผู้ชาย​ที่​ใส่รองเท้าหนัง​จะมีบริการ​ขัด​รองเท้า​ ที่​สำคัญ​คือ​ไม่มีค่าบริการ​

ลูกค้า​มีความสุข​มาก​ ซาลาเปา​เธอ​ก็​อร่อย​กว่า​ทุ​กร้าน​ที่​เคย​ได้​ลิ้มลอง​ แม้จะแพง​ไป​ แต่​ก็​คุ้มค่า​สำหรับ​การ​บริการ​ที่​ดี​เช่นนี้​

ลูกค้า​ทุกคน​ที่มา​ซื้อ​ซาลาเปา​ใน​เช้าวันนี้​กลับ​ไป​ด้วย​ความพึงพอใจ​

หลัง​เวลา​ดำเนิน​มาจนถึง​ 11.00 น.​ เมื่อ​ลูกค้า​กลับมา​อีกครั้ง​ บริการ​ก็​จะแนะนำ​หม้อไฟ​ให้​กับ​พวกเขา​

ผู้บริโภค​เท่านั้น​ที่​รู้​ว่า​ร้าน​เปา​ห่า​วชือ​ไม่เพียง​มีซาลาเปา​หลากหลาย​ประเภท​ แต่​ยังมี​หม้อไฟ​ด้วย​

ฤดู​นี้​เป็น​ฤดูกาล​ของ​การ​กิน​หม้อไฟ​

พวก​เธอ​ได้​รับประกัน​คุณภาพ​ของ​วัตถุดิบ​หม้อไฟ​ว่า​สด​ใหม่​และ​อร่อย​ น้ำ​ซุป​ก็​ถูก​ปรุง​และ​เคี่ยว​มาเป็น​อย่าง​ดี​

ระหว่าง​รอ​อาหาร​มาเสิร์ฟ​ การ​บริการ​น้ำหวาน​และ​ของว่าง​ เช่น​ ถั่ว​คั่ว​ก็​ทำให้​ลูกค้า​ทุกคน​พึงพอใจ​อย่างยิ่ง​

แม้พวกเขา​จะเคย​รับประทาน​อาหาร​ใน​ร้าน​หรู​มากมาย​นับ​ครั้ง​ไม่ถ้วน​ ก็​ไม่เคย​ได้รับ​การ​ดูแล​ที่​ดี​เช่นนี้​มาก่อน​

ภายใน​เวลา​ไม่ถึงสัปดาห์​ ร้าน​เปา​ห่า​วชือ​ก็​มีชื่อเสียง​ใน​กรุง​ปักกิ่ง​ใน​ด้าน​บริการ​ที่​เอาใจใส่​และ​อาหาร​รส​เลิศ​

เมื่อ​มีคนเลี้ยง​อาหารค่ำ​แขก​ ตัวเลือก​แรก​คือ​อาหาร​อร่อย​

ธุรกิจ​ร้าน​ซาลาเปา​ของ​หลิน​ม่าย​ที่​หน้า​มหาวิทยาลัย​ของ​หลิน​ม่าย​ดำเนิน​ไป​ได้​ด้วยดี​ ดังนั้น​เธอ​จึงวางแผน​ที่จะ​จ้างคนงาน​เพิ่ม​

ป้า​หวัง​และ​ลุง​เว่ย​เป็น​ผู้จัดการ​และ​รอง​ผู้จัดการ​ร้าน​ตามลำดับ​ พนักงาน​ใหม่​ที่​ถือ​ว่าจ้าง​มาจะต้อง​แบ่งหน้าที่​กัน​ โดย​คน​หนึ่ง​เป็น​เสมียน​และ​คน​หนึ่ง​เป็น​ผู้​คิดเงิน​ ทำงาน​สอง​กะ​

แม้พวกเขา​จะยัง​ขาย​เฉพาะ​ซาลาเปา​เท่านั้น​ แต่​ยังมี​ไส้มากกว่า​หนึ่ง​ชนิด​

นอกจาก​ไส้หมู​แล้ว​ยังมี​ไส้เนื้อ​ ไส้แกะ​ และ​ไส้วุ้นเส้น​ผักกาดดอง​

หลิน​ม่าน​ยัง​เตรียม​ซุป​เนื้อ​แกะ​และ​ซุป​เครื่องใน​ตามที่​เพื่อนร่วมห้อง​ต้องการ​

ด้วย​เหตุผล​นี้​ หลิน​ม่าย​จึงจ้างพ่อครัว​ใหญ่​ที่​เชี่ยวชาญ​ใน​การ​ทำ​ซุป​เนื้อ​แกะ​และ​ซุป​เนื้อ​แกะ​เป็นพิเศษ​ ซึ่งจะต้อง​มีรสชาติ​อร่อย​เป็นอย่างมาก​

กิจการ​ร้าน​ซาลาเปา​เล็ก​ ๆ ของ​หลิน​ม่าย​ดีขึ้น​อย่าง​ต่อเนื่อง​

ผัก​ใน​เรือนกระจก​ของ​จ้าว​เลี่ยง​ที่​ปลูก​บน​ที่ดิน​เช่าใน​เขตชานเมือง​ของ​กรุง​ปักกิ่ง​ก็​เติบโต​ได้ดี​ และ​ตลาดสด​ฝูตัว​ก็​ไป​ได้​สวย​เช่นกัน​ ดังนั้น​เขา​จึงไม่จำเป็นต้อง​รับผิดชอบ​อีกต่อไป​

ดังนั้น​เขา​จึงตัดสินใจ​กลับ​ไป​ยัง​เจียง​เฉิงพร้อมกับ​เจิ้งซวี่ตง​

ตอนนี้​จะสิ้นปี​แล้ว​ มีงาน​มากมาย​ที่​สำนักงานใหญ่​ ดังนั้น​พวกเขา​จึงไม่สามารถ​อยู่​ใน​เมืองหลวง​นาน​เกินไป​ได้​

เห​ริน​เป่า​จูไม่ได้​ไป​กลับ​ไป​กับ​พวกเขา​ เพราะ​เขา​ยัง​ต้อง​ทำงาน​ใน​เมืองหลวง​

ก่อนที่​จ้าว​เลี่ยง​จะจากไป​ หลิน​ม่าย​ได้​มอบ​ภารกิจ​ใหม่​ให้​เขา​ ซึ่งก็​คือ​ให้​เขา​เปิด​ฟาร์ม​ผัก​อีก​สอง​แห่ง​ใน​เจียง​เฉิงให้​ทัน​ช่วง​วันเพ็ญ​เดือน​สิบสอง​และ​เทศกาล​ฤดูใบไม้ผลิ​

……………………………………………………………………………………………………………………….

สาร​จาก​ผู้แปล​

หู้ว​ กิจการ​เฟื่องฟู​มาก​เลย​ม่าย​จื่อ​ ราวกับ​เสก​ได้​เลย​

ไหหม่า​(海馬)