บทที่ 554 ข้ายินดีดูแลปวงประชา! (2)
ในดวงตาแห่งท้องทะเลบูรพาเวลานั้น เหล่ามังกรวารีเกล็ดดำก็พุ่งออกไปข้างหน้าทีละตัว พวกเขาปะทะกันและกัดกันราวกับบ้าคลั่ง
เวลานั้น ค่ายกลใหญ่ชั่วคราวกำลังจะพังทลายลง หลี่ฉางโซ่วก็ไม่อาจทนเฝ้าดูสถานที่นั้นต่อไปได้ แต่แล้วจู่ๆ ก็มีเสียงคำรามแหลมสูงของมังกรดังขึ้นจากด้านข้าง…
ในขณะนั้น มังกรครามเฒ่าได้ซัดเงาดำหลายสิบตัวที่ล้อมรอบเขาออกไป และในชั่วพริบตา มันก็ขยายตัวยาวหลายหมื่นจั้ง หางมังกรขนาดใหญ่เหวี่ยงวาดกวาดผ่านไป และมังกรดำกว่าครึ่งหนึ่งที่อยู่เหนือเหนือดวงตาแห่งท้องทะเลก็ถูกกวาดล้างหายไปในทันที!
ราชามังกรอ๋าวกว่าง!
ในขณะนั้น ร่างเงาสีดำกำยำก็พุ่งกระโดดออกมาจากรอยแยกแห่งจักรวาล
ทันใดนั้น เงาดำก็ขยายตัวอย่างรวดเร็วในน้ำทะเลและกลายเป็นมังกรดำสามเศียร ร่างกายที่ใหญ่โตของเขาไม่ด้อยไปกว่าราชามังกรแห่งทะเลบูรพา เขาผลักราชามังกรให้พ้นไปจากดวงตาแห่งท้องทะเล และทั้งสองก็สู้รบกันพันพัวม้วนตัวไปด้วยกันอย่างรวดเร็วที่ก้นทะเลนั้น
มังกรวารีเกล็ดดำขนาดใหญ่ได้ปรากฏตัวขึ้นทีละตัว เหนือดวงตาแห่งท้องทะเล แล้วพุ่งเข้าหา ดวงตาแห่งท้องทะเลอย่างสุดกำลัง!
ดูเหมือนว่า หลี่ฉางโซ่วจะได้ยินเสียงคำรามเดือดดาลของมังกรวารีเกล็ดดำเหล่านี้ ราวกับว่าจะได้ยินความขุ่นเคืองคับแค้นที่พวกเขารู้สึกมานานนับไม่ถ้วน…
พวกเขาเป็นเพียงเหล่าทหารที่เผ่ามังกรคัดสรรมาอย่างดี พวกเขาเป็นเพียงผู้พิทักษ์เผ่ามังกรและผู้รับใช้ของมังกรแท้ที่ไม่สมควรได้รับศักดิ์ศรีใดๆ
ในขณะที่เหล่าลูกหลานมังกรผู้หยิ่งยโสสามารถใช้ชีวิตของพวกเขาได้ตามอำเภอใจ ไม่ว่าระดับพลังของมังกรวารีเหล่านี้จะสูงเพียงใดหรือจะครองความแข็งแกร่งมากเพียงใด พวกเขาก็ต้องคุกเข่าต่อหน้าเหล่ามังกรไร้ประโยชน์เหล่านั้น…
ความจริงแล้ว เมื่อความแข็งแกร่งของพวกเขามาถึงระดับหนึ่ง พวกเขาก็จะถูกทำลายฐานพลังและกลายเป็นเหล่ามังกรสืบสายพันธุ์เพื่อให้กำเนิดและขยายพันธุ์เผ่ามังกร พวกเขาจะสืบพันธุ์และให้ไข่มังกรแก่เผ่าพันธุ์มังกรมากขึ้น
ไข่มังกรส่วนใหญ่และลูกๆ ของพวกเขาจะกลายเป็นขยะไร้ประโยชน์ และกลายเป็นเป้าหมายแรกสำหรับเหล่ามังกรวารีเกล็ดดำ ซึ่งจะมีศักยภาพในการต่อสู้โดดเด่นเมื่อพวกเขาเจริญวัยขึ้น…
พวกเขาถูกเฆี่ยนตีและดุด่า พวกเขาต้องอดทนและแบกรับมันเอาไว้จนจมดิ่งสู่สถานะที่เลวร้าย
พวกเขาเป็นอาวุธของเผ่ามังกร แต่ก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีเลือดเนื้อเช่นกัน!
สิ่งมีชีวิต!
ในระหว่างการต่อสู้ มังกรวารียักษ์สามเศียรไม่ใช่คู่ต่อสู้ของราชามังกร ดังนั้นพวกเขาจึงพ่ายแพ้ไปอย่างรวดเร็ว และคอข้างหนึ่งของพวกเขาก็ถูกราชามังกรกัดไปแล้ว!
“อ๋าวกว่าง!”
มังกรวารียักษ์สามเศียรเงยหน้าขึ้นและร้องคำรามอย่างเกรี้ยวกราดว่า “เผ่ามังกรของเจ้าจะจบสิ้นลงด้วยน้ำมือของมังกรวารีอย่างแน่นอน!”
จากนั้นมังกรยักษ์สามเศียรก็ดิ้นรนต่อสู้อย่างดุเดือด คอด้านซ้ายของมันขาดวิ่น และมีเลือดสาดกระเซ็นไปทั่ว! มังกรยักษ์สามเศียรก็ฉวยโอกาสจากสถานการณ์นี้เพื่อหันกลับมา แล้วพุ่งเข้าสู่หลุมลึกของดวงตาแห่งท้องทะเลอีกครั้ง!
บัดนั้น ร่างมังกรของราชามังกรเหวี่ยงวาดสะบัดไปมา แล้วรีบพุ่งไปข้างหน้าเพื่อหยุดมันทันที ทว่าพลังโลหิตที่มากมายมหาศาลได้พุ่งออกมาจากร่างของมังกรยักษ์สามเศียร และพลังโลหิตนี้ก็ก่อตัวขึ้นเป็นมังกรครามสีโลหิต เข้าสกัดกั้นอ๋าวกว่างเอาไว้เป็นเวลาสองอึดใจ!
เวลาอันน้อยนิดเพียงเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว
ดวงตาของราชามังกรเต็มก็ไปด้วยความสิ้นหวัง!
ในขณะนั้น ร่างใหญ่โตของมังกรยักษ์สามเศียรได้พุ่งลงสู่ดวงตาแห่งท้องทะเลอย่างรวดเร็ว!
มังกรวารีเกล็ดดำได้กลายเป็นลำแสงสีดำ บินเข้าไปหาพวกมัน พวกเขาล้อมรอบและพัวพันไปรอบร่างของมังกรวารียักษ์ ราวกับว่าพวกเขาได้ถูกรวมเข้ากับมังกรวารียักษ์และกลายเป็นหนึ่งเดียวกับมัน และในชั่วพริบตา พวกเขาก็เปลี่ยนมังกรดำให้กลายเป็น ‘ลูกทรงกลมสีดำ’ ขนาดใหญ่!
ทันใดนั้นค่ายกลใหญ่ก็ถูกทำลายด้วยเพียงสัมผัสเดียว!
เหล่ามังกรในดวงตาแห่งท้องทะเลนั้นร้องคำราม และร่างมังกรของมังกรแต่ละตัวก็เปล่งแสงออกมาราวกับว่าจะเชื่อมโยงต่อกันเป็นตาข่ายมหึมา…
อ๋าวกว่างที่ได้แปลงร่างเป็นมังกรครามยิ่งใหญ่มหึมานับหมื่นจั้ง เปล่งเสียงคำรามอย่างเกรี้ยวกราดที่สั่นสะเทือนไปทั่วทั้งทะเลบูรพา
และกระแทกเข้ากับมังกรวารียักษ์โดยสนใจความปลอดภัยของตัวเขาเอง ทว่ามันก็สายเกินไปที่จะหยุดมันแล้ว…
ทันใดนั้น แผนภาพไท่จี๋ไฟวารีก็ปรากฏขึ้นเหนือดวงตาแห่งท้องทะเล แล้วก่อตัวขึ้นในน้ำทะเลอย่างรวดเร็ว!
หลี่ฉางโซ่วตกตะลึงเมื่อเห็นเช่นนั้น ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่มาถึงที่นี่แล้ว!
ในขณะนั้น มีลำแสงกระบี่สาดประกายสว่างวาบในรอยแยกจักรวาลบนท้องฟ้าที่ตัดกันเหนือดวงตาแห่งท้องทะเล และกระบี่ที่ส่องแสงสีเงินก็ตัดแผนภาพไท่จี๋ไฟวารีที่ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่ได้ก่อตัวมันขึ้นมา!
ไม่ว่าลำแสงกระบี่จะผ่านไปที่ใด จักรวาลก็แตกออกเป็นรอยแยกอีกครั้ง…
พลังกระบี่เดียวก็ทำลายล้างจักรวาลได้!
หลี่ฉางโซ่วยังคงสงสัยว่า นั่นคือกระบี่อะไร ปู่ใหญ่เจดีย์ก็ส่งเสียงตะโกนโห่ร้องออกมาอย่างตื่นเต้นจากก้นบึ้งในใจของเขาแล้ว
“กระบี่หยวนถู! บัดซบ! นั่นคือกระบี่หยวนถู! เร็วเข้า ขึ้นไปให้มันฟันข้าสักสองครั้ง นานเท่าใดแล้วที่ข้าไม่รู้สึกว่าความเจ็บปวดเป็นอย่างไร!?! ”
หลี่ฉางโซ่วถึงกับเงียบงันทันที…
และยังมิทันได้ผรุสวาทออกมา หลี่ฉางโซ่วก็หยุดใช้เวทหลบหนีของเขา ซึ่งในขณะนั้นเขาอยู่ใกล้วังมังกรทะเลบูรพาแล้วโดยอยู่ห่างจากดวงตาแห่งท้องทะเลไปเพียงหมื่นลี้เท่านั้น
ทว่าเขามาช้าไปครึ่งก้าว
บัดนั้น มังกรครามกรีดร้อง ฟ้าดินเปลี่ยนสี และทันใดนั้น แสงสีโลหิตมากมายไร้ขอบเขตก็ปรากฏขึ้นในดวงตาแห่งท้องทะเล และคลื่นของกระแสน้ำที่ทรงพลังรุนแรงอย่างยิ่งก็พุ่งพล่านออกมา!
ในช่วงเวลานั้น ดินแดนเทวะทั้งห้าในโลกบรรพกาลสั่นสะเทือนเล็กน้อย
แล้วเขาคนเดียวจะทำอันใดได้อีก?
หลี่ฉางโซ่วยืนอยู่ตรงนั้น และจมอยู่ในภวังค์แห่งความคิดลึกซึ้ง และในพริบตานั้น ร่างของเขาก็เคลื่อนไหวแวบวาบอย่างรวดเร็วและไปปรากฏตัวขึ้นเหนือทะเลบูรพาทันที แล้วกลายเป็นเมฆสีขาวขณะมองไปที่ดวงตาแห่งท้องทะเล
ที่นั่น ลูกทรงกลมน้ำที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางหลายพันลี้ ค่อยๆ ลอยสูงขึ้นแล้วโค้งลงช้าๆ หากมองลงมาจากด้านบนที่สูง ก็จะดูเหมือนว่าทะเลบูรพา กลายเป็นน้ำพุใสสะอาดและดวงตาแห่งท้องทะเลก็เป็นศูนย์กลางของน้ำพุนั้น
น้ำทะเลมากมายไร้ขอบเขตได้พุ่งออกมาจากดวงตาแห่งท้องทะเล…
หัวใจเต๋าของเขาสั่นสะท้าน และภาพที่พร่ามัวก็ปรากฏขึ้นในใจของหลี่ฉางโซ่ว
ดวงตาแห่งท้องทะเลบูรพาแตกระเบิดออก ก่อให้เกิดคลื่นลูกใหญ่พุ่งขึ้นในทะเลบูรพา มันกวาดล้างไปทั่วทั้งดินแดนเทวะบูรพา และดินแดนเทวะทักษิณส่วนใหญ่ และสิ่งมีชีวิตในนั้นก็ล้วนตกอยู่ในภัยพิบัติทุกข์ยาก!
เต๋าสวรรค์ไม่สนใจหรือ?
หลี่ฉางโซ่วมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสับสน จากนั้นเขาก็เข้าใจ
เดิมทีน้ำพุสกปรกนั้น ได้ก่อตัวขึ้นจากกรรมร้ายแห่งการเบิกฟ้า นอกจากนี้ มันยังเจือไปด้วยความขุ่นเคืองแห่งสวรรค์และปฐพีที่มีต่อสิ่งมีชีวิต นี่คือ กรรมของสรรพชีวิตทั้งมวล
เผ่ามังกรทำได้เพียงอดทนแบกรับกรรมเช่นนี้เพื่อเหล่าวิญญาณมากมายทั้งหมดเท่านั้น เพื่อชดใช้และลบล้างกรรมร้ายของพวกเขาที่ได้รับจากการทำลายโลกบรรพกาลในกาลก่อนนั้น…
แล้วตอนนี้ข้าจักทำอันใดได้?
หลี่ฉางโซ่วครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว หากโศกนาฏกรรมที่เขาเพิ่งเห็นเมื่อครู่นี้เกิดขึ้นจริง ปรมาจารย์จอมปราชญ์แห่งสำนักบำเพ็ญเต๋า ซึ่งมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับเผ่าพันธุ์มนุษย์ จะต้องมาปรากฏตัวขึ้นในเวลานี้อย่างแน่นอน…
หรือกล่าวอีกนัยหนึ่ง เขาต้องมีวิธีปิดกั้นดวงตาแห่งท้องทะเลได้อย่างแน่นอน
หรือว่า วันนี้เผ่ามังกรจะต้องสังเวยคนเผ่ามังกรจำนวนมาก? พวกเขากำลังจะเกิดโศกนาฏกรรมซ้ำรอยในสมัยโบราณหรือไม่?
หากเป็นเช่นนั้น การยอมสวามิภักดิ์รับใช้ศาลสวรรค์ก็ไร้ประโยชน์ แล้วเขาจะไม่ผิดคำพูดต่อเผ่ามังกรไปด้วยหรือ…
ทันใดนั้น…
“ศิษย์พี่เจ้าสำนัก … ดวงตาแห่งท้องทะเลแตกแล้ว” หัวใจเต๋าของหลี่ฉางโซ่วพลันบีบรัดแน่นขึ้น แล้วเขาก็เบนจิตสนใจครึ่งหนึ่งไปจดจ่อที่อ๋าวอี่
ในขณะนี้มังกรครามหลายสิบตัวที่ตามที่อ๋าวอี่ไป ต่างกำลังลอยอยู่ในน้ำทะเล ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความสับสน และมีภาพสองสามภาพปรากฏขึ้นในใจของพวกเขา
ตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์ของหลี่ฉางโซ่วกลายร่างเป็นนักพรตเต๋าหนุ่มและปรากฏตัวขึ้นข้างๆ อ๋าวอี่ อ๋าวอี่กลับคืนสู่ร่างมนุษย์เยาว์วัยของเขาโดยไม่รู้ตัว ขอบตาของเขาแดงก่ำ และทันใดนั้นก็มีน้ำตาสองหยดหลั่งออกมา
………………………………………………………………..