EP 666
By loop
ร้านอาหารจีนที่มีชื่อเสียงที่สุดในปักกิ่งคือร้านอาหารฟางฉางในเปยไห่เป็นร้านที่มีประวัติยาวนานกว่าแปดสิบปี แม้ว่าจะหยุดดำเนินการไปแล้วในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่ร้านนี้ก็สามารถรักษาสูตรดั้งเดิมของพวกเขาเอาไว้ได้
เฟิงซินเยียนพาหลิงรันเข้ามาในห้องโถงใหญ่เพื่อที่พวกเขาจะได้ชมการออกแบบตกแต่งภายในสไตล์โบราณสไตล์โบราณยุค จินซีฮองเต้ จากนั้นเขาก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ผมได้คุยกับคนที่ทำงานในร้านอาหาร พวกเขาจะขอให้หัวหน้าพ่อครัวลองทำอาหารสุดพิเศษให้ยังไงก็ตามนักวิชาการจู่ น่าจะคุ้นเคยกับอาหารประเภทนี้มาบ้างแล้ว เพราะเขาอยู่ทางใต้มานานสินะ ถ้าจะเปลี่ยนเป็นอาหารทางเหนือจะโอเคมั้ย?”
” แน่นอนฉันโอเคกับอาหารเหล่านี้” ฐิตงยี่เองก็ยินดีที่จะทาน ในขณะที่เขาพยักหน้าและกล่าวว่า “อาคารของเมืองทางตอนเหนือมีขนาดใหญ่และโอ่อ่าไม่เหมือนกับอาคารเล็ก ๆ ทางตอนใต้ที่นั้นทำให้รู้สึกแออัดและอบอ้าวมากอย่างไรก็ตามผู้ที่อยู่ในภาคใต้ใช้ความพยายามมากกว่าในการปรุงอาหารและนี่คือสาเหตุที่อาหารปักษ์ใต้มีรสชาติที่ละเอียดอ่อนกว่าสำหรับพวกเขา”
“ผมเองก็ชอบอาหารซูโจวเหมือนกัน” เฟิงซินเยียน ไม่มีความตั้งใจที่จะโต้แย้งกับนักวิชาการ รู้ว่าอาหารใต้หรืออาหารเหนือรสชาติดีกว่ากัน เขายิ้มและกล่าวว่า “ติ่มซำที่คุณกินในปักกิ่งได้รับการดัดแปลงสูตรโดยพ่อครัวจากทางใต้และต้นกำเนิดของงิ้วปักกิ่งสามารถโยงไปถึงนักปรุงรสชื่อดังอย่างฮุยแบนได้ นอกจากนี้ผู้คนจำนวนมากในปักกิ่ง เพลิดเพลินกับอาหารแบบฮายหยาง”
ในที่สุดก็มีรอยยิ้มบนใบหน้าของ จัดงซึ่งทำให้เขาดูอ่อนกว่าอายุจริงของเขาสิบปี เขาพยักหน้าและพูดว่า “คุณกำลังมีเป้าหมายจริงๆ”
“เอาล่ะเรามาลองชิมอาหารจีนในปักกิ่งกันเถอะและตัดสินรสชาติอย่างเป็นกลาง” ขณะที่เฟิงซินเยียน พูดเขาพาจัดงยี่ และหลิงรันเข้าไปในห้องรับรองส่วนตัว มีคนสามคนอยู่ในนั้นและพวกเขาก็ลุกขึ้นเพื่อต้อนรับผู้มาใหม่ทันที
“ น้องชายอ้วนคนนี่คือเจ้าภาพของเราในวันนี้” เฟิงซินเยียนชี้ไปที่หมอประจำถิ่นตัวอวบที่เคยลดน้ำหนักและมีน้ำหนัก 266 ปอนด์ในวันนี้ จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่ชายที่อยู่ข้างๆหมอประจำตัวตัวอวบและพูดว่า “ผู้อำนวยการแผนกหลี่หยวนเป็นผู้อำนวยการแผนกศัลยกรรมทั่วไปของโรงพยาบาลในเครือแห่งที่สองของมหาวิทยาลัยการแพทย์ปักกิ่งและเขาอยากจะพบกับหลิงหนนี่คือ
“ฉันชื่อ ฉู่เยว่ และฉันเป็นผู้บริหารฝ่ายขายของวิสชั่วเฮล” ฉู่เยว่ที่แต่งตัวดูดีมากกำลังจะจ่ายค่าอาหารและเธอก็พูดได้ดีมาก
“ ทำไมพวกคุณไม่ไปนั่งก่อนล่ะ”
ทุกคนแนะนำตัวซึ่งกันและกันและมีการพูดคุยถึงความเก่งกาจของเฟิงซินเยียนซึ่งเขาปฏิเสธอย่างสุภาพ จากนั้นเฟิงซินเยียน ก็เริ่มหัวข้อและทุกคนก็เริ่มสนทนากัน
เขารู้ว่าหลิงรันเป็นคนอย่างไรและเขารู้ว่าหลิงรันไม่ชอบผ่าตัดผู้ป่วยมะเร็งทั่วไป เขากังวลว่าพวกเขาจะทำอะไรผิดพลาดและหลิงรันจะปฏิเสธที่จะดำเนินการกับฉู่เยว่ ถึงเวลานั้นเขาจะไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร
ฉู่เยว่ ยิ้มและยกมือเรียกพนักงานเสิร์ฟ เธอบอกว่า “ลองทวนเมนูให้ฟังหน่อย ลองดูว่าอยากจะทานอะไรเป็นพิเศษไหมพวกคุณสั่งเพิ่มได้นะ”
“ ได้เลยครับ” พนักงานเสิร์ฟเป็นหญิงสาวมารับออเดอร์ เธอก้มศีรษะลงเพื่อมองไปที่แผ่นจดเมนูของเธอ ” ท่านสั่งจานพระอัครมเหสี, ปลิงทะเลตันกับต้นหอม, จิตวิญญาณมังกร, เนื้อปลาผัด
หลังจากที่พนักงานเสิร์ฟทวนคำสั่งทั้งหมดฉู่เยว่มองไปที่ทุกคนโดยเฉพาะหลิงรันด้วยรอยยิ้มที่สดใส “พวกคุณต้องการเพิ่มอะไรไหม”
” พอแล้วมีอาหารมากมายและคงเป็นไปไม่ได้ที่เราจะทานมันจนหมด” จัดงยึดเหมือนว่าเขาอยากจะหัวเราะขณะที่เขามองไปที่ ฉู่เยว่
ผู้คนมักจะปฏิบัติต่อแพทย์เหมือนเจ้านายเมื่อพวกเขามีความกรุณาที่จะถาม นี่เป็นสิ่งที่แพทย์ทุกคนคุ้นเคยมาก
จัดงยี่ค่อนข้างอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับสิ่งที่ฉู่เยว่ ต้องการจนถึงจุดที่เธอจะต้องเสียค่าอาหารกี่พันหยวนในการรับประทานอาหารในครั้งนี้
หลิงรันเองไม่ได้สนใจถึงความตั้งใจของฉู่เยว่เขาเพียงพูดว่า “อาหารมันเยอะเกินไปจริงๆ”
“ ไม่ต้องกังวลไป” ฉู่เยว่ โบกมือและแสดงท่าทางให้พนักงานเสิร์ฟเริ่มเตรียมอาหาร จากนั้นเธอก็พูดต่ออย่างรวดเร็ว “หมอหลิงด้วยการผ่าตัดมากมายทุกวันคุณคงเหนื่อยมากเมื่อเร็ว ๆ นี้
“ช่วงนี้ฉันไม่ได้ผ่าตัดคนไข้จำนวนมากขนาดนั้น” หลิงรันทำหน้ามุ่ยเล็กน้อยขณะที่เขาพูดแบบนี้ เมื่อเทียบกับตอนที่เขาอยู่ในจังหวัดฉางซีเขาต้องผ่าตัดอิสระบ่อยขึ้นมากและสามารถผ่าตัดคนไข้ในโรงพยาบาลหยุนหัวได้ด้วย โรงพยาบาลในปักกิ่งคำนึงถึงหลายสิ่งหลายอย่างและเขาต้องผ่าตัดผู้ป่วยเพียงคนหรือสองคนทุกครั้งที่ไปรับการผ่าตัดฟรีแลนซ์
หากไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าโจวซินเยียน, จางอันหมิน และคนอื่น ๆ ตื่นเต้นมากกับการทำศัลยกรรมในปักกิ่งและระงับไม่ให้เขาออกไป หลิงรันก็คงจะกลับไปทางใต้แล้ว
เฟิงซินเยียนกระแอมในลำคอก่อนจะรีบเปลี่ยนหัวข้อและพูดถึงอาหารจีนของจักรพรรดิ
หลี่หยวนเข้าร่วมการสนทนาได้อย่างง่ายดาย
หลี่หยวนอายุเกินหกสิบปีแล้วและแทบไม่ได้ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าศัลยแพทย์ในปัจจุบัน แต่เขามักจะพบปะผู้คนมากมาย ร่วมกับฉู่เยว่ และนักวิชาการที่พิถีพิถันอย่างจัดงยีบรรยากาศในเลานจ์ส่วนตัวก็เริ่มมีชีวิตชีวาในไม่ช้า
หลิงรันเองก็ดูชอบอาหารมื้อนี้เอามากเช่นกัน
หากผู้คนเปลี่ยนความนิยมและรสชาติของอาหารจากพื้นที่ต่างๆให้เป็นข้อมูลหากคุณไม่สนใจรสชาติอาหารปักกิ่งอาจได้คะแนนสูงจนได้รับการจัดอันดับให้เป็นหนึ่งในอาหารชั้นนำของประเทศ อย่างไรก็ตามอาหารปักกิ่งก็ไม่ได้คุณภาพแย่
นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับอาหารที่มีต้นกำเนิดจากพื้นที่อื่น แต่กลายเป็นที่รู้จักในปักกิ่ง
ปลิงทะเลตันเห็ดหอมเป็นหนึ่งในนั้น นอกเหนือจากป้ายราคาแพงแล้วยังไม่พบข้อผิดพลาดใดๆ นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในอาหารหุ่นที่โดดเด่นที่สุดในบรรดาอาหารซานตงและชื่อเสียงของมันก็ทัดเทียมกับไส้หมูตุ้น ปลิงทะเลตัน ที่มีต้นหอมสามารถเปรียบได้กับ ลีโอนาโดบีคับบริโอ ที่อายุน้อยในขณะที่ลำไส้หมูตุ้นอาจเปรียบได้กับอาร์โนลด์ชวาร์เซเน็กเกอร์วัยกลางคน อดีตนั้นร้อนแรงจนอาจทำให้หญิงสาวคลั่งไคล้และหญิงสาวหลายคนใฝ่ฝันที่จะขังเขาไว้ในบ้านและซ่อนพวกเขาจากโลกเพื่อให้พวกเขามีเขาคนเดียว หลังอาจมีคู่หูเก้าคนต่อวันถ้าเขาต้องการและถ้าเขาเป็นจานจานนั้นคนเดียวก็เพียงพอที่จะเติมเต็มท้องของทุกคนในโต๊ะได้
หลิงรันรู้สึกค่อนข้างพอใจเมื่อได้ลิ้มลองปลิงทะเลตันเห็ดหอมกับต้นหอม อย่างไรก็ตามมันทำให้เขาคิดถึงเฮียเฉาเล็กน้อย
อาหารในร้านฟางเฉิน ก็ค่อนข้างดีและการตกแต่งก็สวยงามเช่นกัน แต่ในร้านอาหารของ เฮียเฉานอกเหนือจากการสั่งอาหารที่มีอยู่ในเมนูแล้วยังมีสิ่งที่รอคอยอยู่เสมอ
บาร์บีคิวในร้านอาหารของเฮียเฉานั้นค่อนข้างอร่อย ยิ่งไปกว่านั้นลูกค้ามักจะแปลกใจเพราะเฮียเฉา จะทักทายพวกเขาเสมอเมื่อมีคนมาใหม่เช่นหนูย่างไผ่ไผ่รวมถึงลูกแกะและวัวที่เพิ่งฆ่าสดๆ
ขณะที่หลิงรันนึกถึงสิ่งนี้เขาก็อดไม่ได้ที่จะหยิบโทรศัพท์ออกมาและดูไทม์ไลน์วีแชท ของเฮียเฉา เฮียเฉาได้โพสต์ภาพถ่ายของผลการสแกนเอ็กซ์เรย์ เมื่อสองวันก่อน
“ โครตร้าว!” เมื่อหลิงรันเห็นการสแกนเอ็กซ์เรย์ เขาก็อดไม่ได้ที่จะเรียกชื่อ
“ หมอลิงอาหารไม่ถูกปากคุณอย่างงั้นหรือ?” เมื่อฉู่เยว่ เห็นว่าหลิงรันกำลังใช้โทรศัพท์ของเขาเธอก็ประหลาดใจ นี่เป็นเพราะแพทย์ที่มีชื่อเสียงสามคนอยู่ในห้องรับรองส่วนตัว หมอรุ่นน้องคนอื่น ๆ ที่เป็นที่ของหลิงรันก็คงจะ
สายตาของเธอจ้องไปที่หมอประจำถิ่นตัวอวบข้างๆเธอ นับตั้งแต่พวกเขาเริ่มรับประทานอาหารหมอประจำถิ่นตัวอวบได้เติมน้ำหวานของทุกคนด้วยน้ำหรือแอลกอฮอล์ทุกครั้งที่พวกเขาว่างเปล่า วิธีที่เขารับใช้ทุกคนอย่างขยันขันแข็งทำให้เกิดความแตกต่างอย่างชัดเจนกับพฤติกรรมของหลิงหรัน
“ หมอหลิงทำไมไม่ลองชิมไก่กังเปาตัวนี้ฉันสั่งมาโดยเฉพาะมันดูธรรมดาเหมือนหาทานได้จากร้านอาหารทั่วไป แต่จริงๆแล้วมันเป็นอาหารจีนของจักรพรรดิต่างหากที่แตกต่างจากไก่กังฟู คุณหาได้จากร้านอาหาร ฉางดง และ ซินฮวน ปัจจุบันพวกเขามักเสิร์ฟอาหารจานนี้ในงานเลี้ยงของรัฐบาล ” ขณะที่ผู้อำนวยการแผนกหลี่หยวนพูดเขาหยิบช้อนที่สะอาดแล้วตักไก่คงเปาให้หลิงรันทันที
” ครับผมลองทานแล้วรสชาติดีจริงๆ” หลิงรันพอใจกับรสชาติของอาหาร แม้ว่าจะไม่ได้อร่อยที่สุดเท่าที่เขาเคยลิ้มรสเมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่ก็ถือได้ว่าเป็นหนึ่งในอาหารที่ดีกว่าของเขา
” หลิงรันคุณอาจไม่รู้ว่าผู้อำนวยการแผนกหลี่ เป็นอาจารย์ของเสี่ยวจินยี่ ใช่ฉันเคยสอนเสี่ยว จินยี่มาก่อนเช่นกัน” เมื่อเฟิงซินเยียนเห็นว่าทุกคนอิ่มแล้วเขาก็ตัดสินใจวางตะเกียบลง
หลี่หยวนวางตะเกียบของเขาลงด้วย เขากล่าวด้วยอารมณ์อ่อนไหว “ ย้อนกลับไปตอนที่เสี่ยวจินยี่เป็นนักเรียนของฉันเขามักจะพูดถึงผู้อำนวยการแผนกเฟิงในเวลานั้นเรากำลังทำการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับตับอ่อนและรักษาผู้ป่วยที่มีปัญหาเกี่ยวกับตับอ่อนทุกครั้งในที่สุดเราก็ได้หยุดพักมันคงจะดึกมากแล้วที่ร้านอาหารรอบ ๆ โรงพยาบาลปิดหมดเราจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกินซาลาเปาอย่างจุใจ”
“ ตอนนั้นยังไม่มีการส่งอาหาร”ฉู่เยว่ปิดปากของเธอขณะที่เธอพูดและหัวเราะคิกคัก
“ เราพบว่าบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปมีราคาแพงด้วยซ้ำคุณรู้ไหมมีเพียงหมอเท่านั้นที่ทำให้มันสูงขึ้นขั้นบันไดเท่านั้นที่ทำเงินได้มาก หลี่หยวนหยุดชั่วขณะและพูดว่า “เสี่ยวจินยื่น่าจะเป็นช่วงสำคัญในชีวิตของเขาตอนนี้เขาเป็นผู้อำนวยการแผนกและทักษะของเขาก็ดีขึ้นกว่าเดิมโรงพยาบาลเองก็ยินดีให้การสนับสนุนเขาด้วยดังนั้นถึงเวลาแล้วจริงๆ เพื่อให้เขากางปีกออกไปเติบโต”
“ถูกต้อง”
“ เมื่อคุณคิดอย่างนี้หมอก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสมเพชแม้ว่าพวกเขาจะมีพลังที่จะสนุกสนานเมื่อยังเด็ก แต่พวกเขาก็ไม่มีเวลาและเงินสำหรับมันเมื่อถึงเวลาที่พวกเขาอายุห้าสิบหรือหกสิบและในที่สุดก็มีทั้งหมด เงินในโลกพวกเขาจะไม่มีแรงที่จะสนุกอีกต่อไป” หลี่หยวนส่ายหัว
“ผู้อำนวยการแผนกเสี่ยวจินยี่ ปวยเป็นมะเร็งมะเร็งตับ” เฟิงซินเยียนมองไปที่หลิงรัน และพูดว่า ” เขาต้องการให้คุณจัดการกับเขา”
“การผ่าตัดตับ?” หลิงรันวางตะเกียบลงด้วย
“ใช่” เฟิงซินเยียน พยักหน้า
จัดงยี่เองก็กระแอมในลำคอสองสามครั้งและพูดว่า “คุณทั้งสองเป็นอาจารย์ของเขาใช่ไหมทำไมคุณไม่พิจารณาปัจจัยทั้งหมดผู้อำนวยการแผนกเสี่ยว อายุน้อยกว่าหกสิบปีไม่ใช่เหรอหลังจากนั้น เขาได้รับการผ่าตัดตับ แต่อาจมีการกลับมาเป็นซ้ำอีกในอนาคตแทนที่จะเสียเวลาไปกับการเลือกหัวหน้าศัลยแพทย์เขาควรได้รับการผ่าตัดทันที ”
หลิงรันฮัมเพลงอย่างเห็นด้วย “การได้รับการผ่าตัดโดยเร็วที่สุดคือแนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุด”
เฟิงซินเยนกล่าวว่า “หลังจากได้รับการตัดตับเสี่ยวจินี่วางแผนที่จะเข้ารับการรักษาติดตามผล ที่สถาบันแพทย์แอนเดอร์ซันแคนในสหรัฐอเมริกาเขาแข่งกับเวลาเพื่อให้เอกสารเสร็จตอนนี้สถาบันแอนเดอร์ซันแคน มีแผนการรักษามะเร็งที่ดีที่สุดใน โลกดังนั้นหากคุณเต็มใจที่จะผ่าตัดเสี่ยวจินี่ เขาอาจกล่าวได้ว่าได้รับการรักษาที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ในโลก …”
“ แต่นั่นคงไม่ทำให้แน่ใจว่าเขาจะอยู่รอด” หลิงรันส่ายหัว ความจริงที่ว่าไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าเป็นส่วนที่โหดร้ายที่สุดของมะเร็ง
“เสี่ยวจินยี่ คงจะพอใจ” เฟิงซินเยียนกล่าว ”บางครั้งความพึงพอใจของผู้ปวยก็เป็นเรื่องสำคัญไม่ใช่หรือ”
หลิงรันตะลึงไปชั่วขณะ
จัดงยี่กระแอมในลำคออีกครั้ง
” ผู้อำนวยการแผนกเสี่ยวจะทำงานต่อหลังจากที่เขากลับมาที่ประเทศ” เฟิงซินเยียนหยุด จูตงยีไม่ให้พูดอะไร “ ผู้คนในปักกิ่งมักจะจำความจริงที่ว่าผู้อำนวยการแผนกศัลยกรรมทั่วไปของโรงพยาบาลภูมิภาคตงหวงกลับเข้าจะกลับไปทำงานทันทีหลังจากได้รับการผ่าตัดตับจากหมอนลิงรัน”