ตอนที่ 795 อู๋เสี่ยวเจี๋ยนตื่นเต้น

แม่ปากร้ายยุค​ 80

ตอนที่​ 795 อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ตื่นเต้น​

แม้ว่า​คำ​สั่งซื้อ​ครึ่ง​ล้าน​จะฟังดู​มากมาย​ แต่​ถุงน่อง​ก็​เป็น​เพียง​สินค้า​ชิ้น​เล็ก​

โรงงาน​ถุงเท้า​ทั้งสอง​แห่ง​ล้วน​เป็น​โรงงาน​ถุงเท้า​ขนาดใหญ่​ ดังนั้น​การผลิต​จึงรวดเร็ว​มาก​ และ​สินค้า​ทั้งหมด​จะถูก​จัดส่ง​หลังจาก​ผ่าน​ไป​สิบ​วัน​

ใน​ช่วง​สิบ​วันก่อน​การ​ส่งมอบ​ ผู้จัดการ​ซุน​และ​เห​ริน​เป่า​จูไม่มีเวลาว่าง​เลย​

ตามคำแนะนำ​ของ​หลิน​ม่าย​ เขา​ได้​จดทะเบียน​เครื่องหมายการค้า​สำหรับ​ถุงน่อง​ ซึ่งมีชื่อว่า​ถุงน่อง​เจี่ยเม่ย​

พวกเขา​ส่งเสมียน​ไป​เช่าเคาน์เตอร์​ใน​ห้างสรรพสินค้า​ใน​สิบ​เมือง​ทาง​ตอน​ใต้​เพื่อ​ขาย​ถุงน่อง​

นอกจากนี้​ นางแบบ​ที่​ได้​รับรางวัล​ชนะเลิศ​ รองชนะเลิศ​อันดับ​หนึ่ง​ และ​รองชนะเลิศ​อันดับ​สอง​ของ​การประกวด​นางแบบ​ของ​ห้อง​เสื้อ​จิ่น​ซิ่ว​ก็​ยัง​ได้​รับเชิญ​ให้​ถ่ายภาพ​โฆษณาถุงน่อง​

หลัง​เตรียมการ​แล้ว​ พวกเขา​ก็​เริ่ม​แจกใบปลิว​ตาม​เมือง​ใหญ่​ทั่วประเทศ​ เพื่อให้​คน​ทั่วไป​รู้​ว่า​ถุงน่อง​แบบ​กางเกง​คือ​อะไร​

สาว​ทันสมัย​หลาย​คน​รู้สึก​ประทับใจ​เมื่อ​เห็น​แผ่นพับ​ที่​บอ​กว่า​ถุงน่อง​นี้​ไม่หลุด​ง่าย​

การสวม​ถุงน่อง​ตามปกติ​ ส่วน​บน​ของ​ถุงน่อง​มักจะ​ม้วน​ลงมา​ ทำให้​สวมใส่​ไม่สะดวก​ และ​การ​จัดระเบียบ​ใน​ที่สาธารณะ​ก็​เป็นเรื่อง​น่าอาย​

แต่​เมื่อ​เป็น​ถุงน่อง​เจี่ยเม่ย​ ปัญหา​เหล่านี้​จะหมด​ไป​

ถุงน่อง​ของ​หลิน​ม่าย​ยัง​ไม่ออก​สู่ตลาด​ ดังนั้น​หญิงสาว​ทันสมัย​เหล่านี้​จึงถามว่า​จะซื้อ​ถุงน่อง​ได้​จาก​ที่ไหน​

แต่​หลังจาก​สอบถาม​แล้วก็​ไม่พบ​ว่า​ยัง​ไม่มีขาย​

หญิงสาว​ทันสมัย​เหล่านั้น​รู้สึก​หดหู่ใจ​ทันที​

ใน​วันที่​ 1 เมษายน​ พวกเขา​ได้​วาง​ถุงน่อง​เจี่ยเม่ยบน​ห้างสรรพสินค้า​ใน​เมือง​ใหญ่​หลาย​แห่ง​

ผู้หญิง​ที่​รักสวยรักงาม​แห่​กัน​ไป​ยัง​เคาน์เตอร์​พิเศษ​ใน​ห้างสรรพสินค้า​เพื่อ​ซื้อ​ถุงน่อง​เจี่ยเม่ย​

แม้ว่า​พนักงานขาย​จะอธิบาย​ซ้ำแล้วซ้ำอีก​ว่า​หาก​ซื้อ​แล้​วจะ​ไม่สามารถ​เปลี่ยน​หรือ​คืน​สินค้า​ได้​ แต่​คน​ก็​ยัง​แห่​กัน​ไป​ซื้อ​

แม้จะมีราคา​สูง แต่​หญิงสาว​มากมาย​ก็​แย่ง​กัน​ซื้อ​คนละ​สอง​ถึงสามคู่​เพราะ​กลัว​จะไม่มีขาย​อีก​ในอนาคต​

หลิน​ม่าย​เปิด​ขาย​ถุงน่อง​พร้อมกัน​ใน​สิบ​เมือง​ใหญ่​ทั่วประเทศ​

เธอ​วางแผน​จะขาย​ถุงน่อง​หนึ่ง​แสน​คู่​ใน​แต่ละ​เมือง​

ถุงน่อง​ขาย​ได้​หนึ่ง​หมื่น​คู่​ใน​หนึ่ง​วัน​ ถุงน่อง​หนึ่ง​แสน​คู่​จะขาย​หมด​ภายใน​เวลา​สิบ​วัน​อย่าง​แน่นอน​

ในที่สุด​ผู้จัดการ​ซุน​ก็​ถอนหายใจ​ด้วย​ความ​โล่งอก​ ถุงน่อง​เหล่านี้​ไม่ขาดทุน​เลย​แม้เพียง​นิด​

แต่​หลังจาก​ผ่าน​ไป​สิบ​วัน​ ถุงน่อง​ยี่ห้อ​อื่น​ ๆ มากมาย​ก็​ปรากฏ​ขึ้น​ใน​ตลาด​ราวกับ​ดอกเห็ด​หลัง​ฝนตก​

ผู้จัดการ​ซุน​กังวล​อีกครั้ง​ ดังนั้น​เขา​จึงตรง​ไป​ยัง​มหาวิทยาลัย​และ​รายงาน​สถานการณ์​ให้​หลิน​ม่าย​ทราบ​

หลิน​ม่าย​กล่าว​ด้วย​ท่าทาง​สงบ​ “ความสามารถ​ของ​นัก​ลอกเลียนแบบ​ในประเทศ​ของ​เรา​นั้น​แข็งแกร่ง​มาก​ แต่​พวกเขา​จะไม่มีวัน​ผลิต​ถุงน่อง​ลอกเลียนแบบ​เรา​ได้​ ไม่มีอะไร​ต้อง​กังวล​เกี่ยวกับ​เรื่อง​นี้​”

“ฉัน​ไม่กลัว​ว่า​จะมีใคร​เลียนแบบ​ถุงน่อง​ของ​เรา​ได้​ แต่​รู้สึก​กังวล​เรื่อง​ที่​คนอื่น​ ๆ ทำตาม​กระแส​ใน​การผลิต​ถุงน่อง​และ​ส่งผลกระทบ​ต่อ​ยอดขาย​ถุงน่อง​ของ​เรา​”

จากนั้น​หลิน​ม่าย​ก็​ถามเขา​ “เรา​มีถุงน่อง​เหลือ​กี่​คู่​?”

ผู้จัดการ​ซุน​ตกตะลึง​ไป​ครู่หนึ่ง​ “ยัง​ไม่ทราบ​เลย​ครับ​”

หลิน​ม่าย​กล่าว​ “ตาม​ข้อเท็จจริง​ที่ว่า​แต่ละ​เมือง​ขาย​ถุงน่อง​ได้​วัน​ละ​หนึ่ง​หมื่น​คู่​ ตอนนี้​ผ่าน​มาแปด​วัน​แล้ว​ แสดงว่า​เรา​ขาย​ถุงน่อง​ได้​อย่าง​น้อย​เจ็ด​หมื่น​ถึงแปด​หมื่น​คู่​แล้ว​ ถุงน่อง​เหลือ​ไม่เยอะ​แล้ว​ แสดงว่า​เรา​ขาย​ถุงน่อง​ได้ดี​ แล้ว​จะต้อง​กังวล​อะไร​อีก​?”

ผู้จัดการ​ซุน​ตระหนัก​ได้​ทันที​ มีถุงน่อง​เหลืออยู่​ไม่เกิน​หนึ่ง​หมื่น​ถึงสอง​หมื่น​ชิ้น​ใน​แต่ละ​เมือง​ เขา​จะต้อง​กังวล​อะไร​อีก​?

หลิน​ม่าย​กล่าว​ “ธุรกิจ​ถุงน่อง​ของ​เรา​ได้​เริ่มต้น​ขึ้น​แล้ว​ ดังนั้น​อย่า​กังวล​อะไร​ ตั้งใจ​ทำ​การตลาด​ต่อไป​ คุณ​ไป​บอก​โรงงาน​ถุงเท้า​ทั้งสอง​แห่ง​ว่า​ ว่า​เรา​ต้องการ​สั่งผลิต​ถุงน่อง​กับ​พวกเขา​อีก​แห่ง​ละ​ห้า​แสน​คู่​”

ผู้จัดการ​ซุน​สับสน​เล็กน้อย​ “ค​นขา​ย​ถุงน่อง​ไม่ได้​มีแค่​เรา​ ใน​ท้องตลาด​ก็​มีถุงน่อง​มากมาย​หลาย​ยี่ห้อ​ หาก​เรา​ผลิต​ถุงน่อง​ซ้ำอาจ​เกิด​ความกดดัน​ใน​การ​ขาย​นะ​ครับ​ทำไม​เรา​ไม่เลือก​เพียง​หนึ่ง​โรงงาน​จาก​ทั้งสอง​โรงงาน​เพื่อให้​ผลิต​ถุงน่อง​ให้​กับ​เรา​เรา​สั่งผลิต​ถุงน่อง​ใน​แต่ละ​รอบ​เพียง​ห้า​แสน​ชิ้น​ และ​สั่งผลิต​ใหม่​อีก​ห้า​แสน​ชิ้น​เมื่อ​ขาย​หมด​ ด้วย​วิธี​นี้​จะไม่มีแรงกดดัน​ด้าน​การ​ขาย​หรือ​กังวล​เกี่ยวกับ​สินค้า​คงคลัง​”

หลิน​ม่าย​กล่าว​ “ตอนนี้​ทางเหนือ​ก็​อบอุ่น​เช่นกัน​ ถุงน่อง​หนึ่ง​ล้าน​คู่​ที่​ผลิต​ใน​ครั้งนี้​จะถูก​ส่งไป​ขาย​ใน​เมือง​ใหญ่​ทาง​ตอนเหนือ​รวมถึง​เมือง​ขนาดเล็ก​และ​ขนาด​กลางทาง​ตอน​ใต้​ เพื่อ​คว้า​โอกาส​และ​สร้าง​รายได้​มากมาย​ หาก​เลือก​โรงงาน​ถุงเท้า​เพียง​แห่ง​เดียว​ การผลิต​จะชะลอตัว​ลง​ ซึ่งจะส่งผล​ต่อ​ส่วนแบ่งการตลาด​และ​กำไร​ที่​ได้รับ​ คุณ​ไม่ต้อง​กังวล​เรื่อง​สินค้า​คงคลัง​หรอก​ เพราะ​ถุงน่อง​ทั้งหมด​ใน​ตลาด​เป็น​ของ​เลียนแบบ​เรา​ ครั้งนี้​เรา​ได้​เปลี่ยน​รูปแบบ​ของ​ถุงน่อง​ชุด​นี้​ซึ่งแตกต่าง​จาก​ถุงน่อง​ใน​ตลาด​ และ​พวกเขา​ก็​ไม่อาจ​เทียบ​เรา​ได้​”

ด้วย​คำแนะนำ​ของ​หลิน​ม่าย​ ผู้จัดการ​ซุน​ได้​เลือก​รูปแบบ​ใหม่​สี่แบบ​จาก​ตัวอย่าง​ถุงน่อง​ที่​เฉินเฟิง​ส่งให้​หลิน​ม่าย​ครั้ง​ล่าสุด​ และ​ส่งแบบ​ถุงน่อง​ทั้งสอง​แบบ​ไป​ยัง​โรงงาน​ถุงเท้า​สอง​แห่ง​ เพื่อให้​แต่ละ​แห่ง​ผลิต​ตามคำสั่ง​ของ​พวกเขา​

ทันทีที่​ถุงน่อง​เจี่ยเม่ย​เข้าสู่​ตลาด​ ถุงน่อง​เหล่านั้น​ใน​ตลาด​ก็​ถูก​ตีตื้น​จน​แตก​พ่าย​

แม้ว่า​ยอดขาย​จะไม่แรง​เหมือน​ช่วงแรก​ แต่​ก็​ยัง​ค่อนข้าง​ดี​

เวลา​ผ่าน​ไป​ถึงวันที่​ 14 เมษายน​อย่าง​รวดเร็ว​ ทาง​ตะวันออกเฉียงเหนือ​เริ่ม​อบอุ่น​ขึ้น​ เช่นเดียวกับ​เมืองหลวง​

ถนน​ใน​กรุง​ปักกิ่ง​เต็มไปด้วย​หญิงสาว​สวม​ถุงน่อง​

สาว​ ๆ แต่งตัว​งดงาม​เดิน​บน​ถนน​ ทำให้​ทิวทัศน์​โดยรอบ​ดู​สวยงาม​อย่าง​มาก​

และ​วันนี้​ยัง​เป็น​วันที่​หลิน​เพ่​ย​ที่รัก​ของ​อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ได้รับ​การปล่อยตัว​จาก​คุก​

เมื่อ​สอง​สามวัน​ก่อนที่​หล่อน​จะได้รับ​การปล่อยตัว​ อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​รู้สึก​ตื่นเต้น​อย่าง​มาก​

หลัง​อาหารเย็น​เมื่อคืนนี้​ ขณะที่​เขา​ช่วย​ฝูโช่วกุ้ย​ล้างจาน​ เขา​ทำ​จานชาม​แตก​ไป​หลาย​ใบ​ และ​คุณป้า​ฝูก็​ดุ​เขา​เพราะ​ความ​สะเพร่า​อยู่​หลายครั้ง​

เรือนจำ​ตั้งอยู่​ที่​ชานเมือง​ปักกิ่ง​ และ​ต้อง​ใช้เวลา​อย่าง​น้อย​หนึ่ง​ชั่วโมง​ครึ่ง​ใน​การ​เดินทาง​โดย​รถบัส​หลาย​ต่อ​

เพื่อให้​หลิน​เพ่​ยอ​อก​จาก​คุก​โดยเร็ว​ที่สุด​ อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​จึงตื่นนอน​ก่อน​หก​โมงเช้า

เขา​ไม่ได้​สนใจ​ที่จะ​กิน​มื้อ​เช้า เพียง​ฮัมเพลง​อย่าง​แผ่วเบา​ด้วย​ความสุข​แล้ว​ออกจาก​บ้าน​ไป​

เขา​ขึ้น​รถบัส​คัน​แรก​ใน​ตอนเช้า​เพื่อ​ไป​ที่​เรือนจำ​

รถบัส​คัน​แรก​ใน​ปักกิ่ง​ออกเดินทาง​เวลา​ 06:30 น.​ ใน​ตอนเช้า​ และ​ใช้เวลา​หนึ่ง​ชั่วโมง​ครึ่ง​ใน​การ​ขับรถ​ไป​ตาม​ถนน​

เขา​คง​ไป​ถึงเรือน​จำได้​ก่อน​ เวลา​ 08:00 น.​ และ​จะได้​เห็น​หลิน​เพ่​ย​ผู้​เป็น​ที่รัก​ของ​เขา​

ณ เวลา​ 07:00 น.​ อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​กำลังจะ​ย้าย​ไป​ขึ้น​รถบัส​คัน​ที่สาม​

เมื่อ​ออก​ไป​โดย​ไม่รับประทาน​อาหารเช้า​ ท้อง​ของ​อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ก็​ร้อง​ด้วย​ความหิว​

เมื่อ​เห็น​ร้าน​ขาย​อาหาร​ข้าง​สถานี​ เขา​ก็​รีบ​ไปดู​ทันที​

บาง​ร้าน​ขาย​ซาลาเปา​ บาง​ร้าน​ขาย​ตับ​ผัด​ และ​บาง​ร้าน​ขาย​เนื้อ​และ​เกี๊ยว​

น้ำลาย​แทบ​ไหล​จาก​ปาก​ของ​อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​

แต่​เขา​ไม่มีเงินสด​ ทั้ง​ยัง​เหลือ​ติดมือ​เพียง​ไม่กี่​หยวน​

เขา​ยังคง​ต้อง​ใช้เงิน​นี้​เพื่อ​ต้อนรับ​หลิน​เพ่​ย​ และ​เขา​จะใช้มัน​อย่าง​พร่ำเพรื่อ​ไม่ได้​

แม้ว่า​เขา​จะอาศัย​อยู่​ใน​บ้าน​ของ​ฝูโช่วกุ้ย​และ​ได้​กิน​และ​อยู่​ฟรี​ แต่​หญิง​ชรา​ก็​ไม่ได้​ให้เงิน​ค่า​ขนม​เขา​

อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ซื้อ​ซาลาเปา​สอง​ลูก​ใหญ่​ให้​ตัวเอง​เพื่อ​สนอง​ความหิว​

แต่​แม้จะกิน​จน​หมด​ เขา​ก็​ยัง​ไม่อิ่ม​ท้อง​

แต่​ไม่ว่า​อย่างไร​ชีวิต​ของ​หลิน​เพ่​ย​ก็​สำคัญ​กว่า​เขา​

อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ซื้อ​ซาลาเปา​และ​หัน​กลับมา​ขณะ​รับประทาน​ เขา​บังเอิญ​ไป​ชน​กับ​หญิงสาว​ที่​ถือ​ชามเฉ่ากาน​*

(*炒肝 อาหาร​ประเภท​สตู​ของ​ปักกิ่ง​ ทำ​จาก​ตับ​หมู​และ​ไส้หมู​ตุ๋น​ ใส่แป้ง​ให้น้ำ​ซุป​ข้น​ ปรุงรส​ด้วย​กระเทียม​ น้ำส้มสายชู​ ซีอิ๊ว​ขาว​)

ชามเฉ่ากาน​หกคว่ำ​ใส่หญิงสาว​คน​นั้น​ และ​น้ำ​ซุป​ร้อน​ๆ ก็​ลวก​ผิวหนัง​ของหล่อน​

อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​กลัว​ว่า​หญิงสาว​จะหาเรื่อง​ทะเลาะ​กับ​เขา​และ​ขอ​ค่ารักษาพยาบาล​

เมื่อ​เห็น​ว่า​หญิงสาว​อยู่​ตามลำพัง​ เขา​จึงรีบ​ปรี่​เข้า​ไปหา​หล่อน​แล้ว​พูด​อย่าง​ดุร้าย​ว่า​ “ไม่มีตา​หรือ​ยังไง​ถึงเดิน​ชน​คนอื่น​?”

หญิงสาว​ร้องไห้​หลั่ง​น้ำตา​และ​กำลัง​รอ​ให้​อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ขอโทษ​

แต่​ไม่คาดคิด​ว่า​นอกจาก​ชาย​ผู้​นี้​จะไม่ขอโทษ​แล้ว​ยัง​กล่าว​วาจา​หยาบคาย​ใส่หล่อน​ด้วย​

หญิงสาว​โกรธ​จน​น้ำตาไหล​ หล่อน​ดึง​อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ไว้​และ​ไม่ยอม​ปล่อย​เขา​ไป​ ยืนกราน​ให้​เขา​จ่าย​ค่ารักษาพยาบาล​และ​เฉ่ากาน​หนึ่ง​ชาม

เมื่อ​เห็น​ว่า​รถบัส​ที่​เขา​โดยสาร​ได้​เข้าสู่​สถานี​แล้ว​ อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​จึงเตะ​หญิงสาว​ล้ม​ลง​กับ​พื้น​และ​วิ่ง​ขึ้น​รถบัส​

ตราบใดที่​เขา​ขึ้น​รถบัส​ได้​ ผู้หญิง​คน​นั้น​จะไม่ยุ่ง​กับ​เขา​อีก​

หาก​อยาก​ให้​ชดใช้​ค่ารักษาพยาบาล​กับ​ค่า​เฉ่ากาน​ก็​คง​ต้อง​รอ​ชาติหน้า​

ขณะนั้น​เอง​แฟน​ของ​หญิงสาว​กำลังซื้อ​โร่​ว​เจีย​โหม​ว*​ที่​ร้าน​อื่น​

(*肉夹馍 เบอร์เกอร์​สไตล์​จีน​ เป็น​แผ่น​ขนมปัง​ผ่า​ครึ่ง​สอดไส้​เนื้อ​ผัด​)

เมื่อ​เห็น​ว่า​แฟน​สาว​ถูก​รังแก​ เขา​ก็​รีบ​เข้า​มาหา​หล่อน​ทันที​

เขา​ไม่สนใจ​ซื้อ​โร่​ว​เจีย​โหม​ว​อีกต่อไป​ รีบ​วิ่ง​ไป​ข้างหน้า​และ​ดึง​อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ที่​กำลังจะ​ขึ้น​รถบัส​ลงมา​

เขา​ทั้ง​ต่อย​และ​เตะ​เพื่อ​บีบบังคับ​ขอ​ค่ารักษาพยาบาล​และ​ค่าชดเชย​เฉ่ากาน​

เพื่อที่จะ​รักษา​เงิน​ที่​มีอยู่​ อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​อ้างว่า​เขา​ไม่มีเงิน​ที่จะ​จ่าย​ค่ารักษาพยาบาล​หรือ​ค่าชดเชย​เหล่านั้น​

เขา​ตั้งใจ​มอบ​เงิน​เพียง​ไม่กี่​หยวน​ให้​หลิน​เพ่​ย​ ดังนั้น​เขา​จึงไม่อาจ​สูญเสีย​ให้​กับ​ใคร​ได้​แม้จะต้อง​แลก​ด้วย​ชีวิต​

ชาย​คน​นั้น​ไม่มีทางเลือก​อื่น​นอกจาก​ทุบตี​เขา​อีกครั้ง​ จากนั้น​จึงพา​แฟน​สาว​ไป​โรงพยาบาล​เพราะ​ถูก​น้ำร้อน​ลวก​

ทันทีที่​คู่รัก​หนุ่มสาว​จากไป​ อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ซึ่งนอน​อยู่​บน​พื้น​ก็​ลุกขึ้น​ทันที​

ทันทีที่​รถบัส​รอบ​ใหม่​ที่​เขา​จะขึ้น​เข้ามา​ใน​สถานี​ เขา​ก็​ขึ้นรถ​ทันที​

แม้เขา​จะเร่งรีบ​แล้ว​ แต่​เขา​ก็​ล่าช้า​ไป​มาก​เพราะ​อุบัติเหตุ​ที่​เกิดขึ้น​

เขา​มาถึงเรือนจำ​เวลา​ 09:00 น.​ และ​หลิน​เพ่​ย​ก็​จากไป​อย่าง​ไร้​ร่องรอย​

………………………………………………………………………………………………………………………….

สาร​จาก​ผู้แปล​

จังหวะ​นรก​มาก​เลย​ไอ​หมา​เอ๊ย​ ชั่ว​จัด​สินะ​ เลย​มีเหตุ​ให้​คลาด​กับ​คนรัก​ตลอด​

ไหหม่า​(海馬)