บทที่ 730 เสน่ห์ของอาจารย์ฮั่ว
บทที่ 730 เสน่ห์ของอาจารย์ฮั่ว
เสี่ยวเถียนรู้สึกแปลก ๆ กับคำตอบของฮั่วซือเหนียน แต่โชคดีที่เชื่ออยู่แล้วว่าเขาไม่ใช่คนหลอกลวง แต่พวกผู้ชายกลับขบเขี้ยวเคี้ยวฟันหลังจากได้ยิน
อยู่ดีไม่ว่าดีก็มีอาจารย์หล่อขนาดนี้เข้ามาสอน นี่คิดจะเข้ามาแย่งแฟนพวกเราหรือ?
ตอนนั้นพวกเขาเหมือนจะลืมไปเลยว่าชั้นเรียนเรามีประชากรหญิงมากที่สุด ขนาดที่ชั้นอื่นยังต้องอิจฉา
“ตอนนี้ฉันโสด แต่ฉันมีแฟนที่น่ารักไม่มีใครสู้ได้อยู่นะ”
อย่างที่คิดฮั่วซือเหนียนพูดอะไรแบบนี้ออกมาจริง ๆ แถมใบหน้าหล่อเหลาของเขายังเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจด้วย รูปลักษณ์สุดจะพรรณนาเหลือเกิน แต่ในความเป็นจริงคือ คนที่หมั่นไส้กับเป็นพวกเด็ก ๆ ที่ไม่ได้คิดอะไรกับฮั่วซือเหนียน
ส่วนคนที่มีก็หมั่นไส้ไม่ไหวแล้ว
พวกนักศึกษาหญิงบางส่วนมีสีหน้าเศร้าหมอง
เสี่ยวเถียนยกยิ้ม
จ้าวหงเหมยที่กำลังพึมพำดูงง ๆ
“เสี่ยวเถียน ยิ้มอะไรน่ะ?”
หลังจากเอ่ยถามออกไป จ้าวหงเหมยก็นึกขึ้นได้ว่าถึงเสี่ยวเถียนจะเป็นเพื่อนเรียนกับเรา แต่เธอยังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจเรื่องความรักนะ
“หงเหมย เธอชอบอาจารย์ฮั่วไหม?” เสี่ยวเถียนถาม
“บอกไม่ได้หรอกว่าชอบหรือเปล่า แต่คนหล่อ ๆ แบบนี้คนจะไม่ชอบหรือ!”
อันที่จริงจ้าวหงเหมยไม่ได้ชอบฮั่วซือเหนียนหรอก แต่เขาหล่อจริง ๆ ต่างจากตาแก่ในจินตนาการโดยสิ้นเชิงเลย ทำยังไงดีเนี่ย?
“ฉันจะแอบบอกเธอแล้วกันนะ ว่าอาจารย์ฮั่วชอบแฟนตัวเองมาก แล้วพวกเขาก็จะแต่งงานกันในอีกสองสามเดือนข้างหน้านี้นี้ด้วย ก่อนช่วงตรุษจีนน่ะ”
เสี่ยวเถียนลดเสียงลงพอให้เพื่อนได้ยิน
แต่อีกฝ่ายกลับตกใจมาก
พูดจริงหรือ?
เธอโพล่งออก ถึงจะรีบปิดปากแล้วก็ตามแต่ก็ยังมีคนได้ยินอยู่
หลังจากนั้นทุกสายตาได้จับจ้องไปที่เสี่ยวเถียน
“หงเหมย ร้องทำไมเนี่ย?” ฉู่เยว่ไม่รู้ว่าเสี่ยวเถียนพูดอะไร จึงบ่นเพื่อนเสียงเบา
เราสามคนนั่งอยู่ด้วยกัน แล้วตอนที่หงเหมยร้องขึ้นมาทุกคนก็หันมามองกันหมดเลย อายเขาไหมเนี่ย?
จ้าวหงเหมยมองเด็กสาวด้วยสายตาตำหนิ
เจ้าเด็กคนนี้หลอกเธอ แถมยังทำให้เธออับอายอีก จริง ๆ เล้ย รอเที่ยงก่อนเถอะจะต้องให้เธอเลี้ยงข้าวให้ได้เลย!
และเหตุผลที่คิดว่าอีกฝ่ายโกหกคงเป็นเพราะนี่คือครั้งแรกที่เราได้พบกับอาจารย์ฮั่วนะ แล้วเสี่ยวเถียนจะรู้เรื่องของเขาได้ยังไงล่ะ?
ตอนนั้นเองที่คนเป็นอาจารย์มองไปที่เด็กสาว จากนั้นรอยยิ้มของเขาก็สดใสมากยิ่งขึ้น ถึงจะรู้อยู่แล้วว่าเสี่ยวเถียนเรียนชั้นนี้ แต่เขาไม่ได้จงใจมองหาเธออยู่แล้ว
นอกจากนี้เด็กสาวยังตัวเล็กกว่าชาวบ้านชาวช่อง แถมเด็กผู้ชายข้างหน้าตัวใหญ่มากจึงบังเธอจนมิด
“หนูขอโทษที่เสียงดังค่ะอาจารย์ฮั่ว…” จ้าวหงเหมยลุกขึ้นอย่างกล้าหาญ
กลับกันเป็นเสี่ยวเถียนที่ไม่สามารถลุกขึ้นเพื่อบอกเรื่องไร้สาระเมื่อกี้ได้ คนเป็นเพื่อนจึงได้แต่ลุกขึ้นยอมรับแทน
ในใจได้แต่แอบหวั่นไม่รู้ว่าอาจารย์สุดหล่อคนนี้จะใจร้ายตำหนิเธอยังไง?
เพราะงั้นขอโทษไว้ก่อนปลอดภัยสุด
“ซูเสี่ยวเถียน เมื่อกี้นี้ทำอะไรหรือเปล่า?”
ฮั่วซือเหนียนเห็นเด็กสาวข้าง ๆ ก่อนฉุกคิดขึ้นมาว่าน้องสะใภ้คนนี้จะคิดอะไรแผลง ๆ แน่นอนแต่ยังไงอีกฝ่ายก็คือว่าที่น้องสะใภ้อยู่ดี ถึงจะเป็นน้ำเสียงตำหนิแต่ไม่ได้ตั้งใจจะทำเช่นนั้น แต่กลับเอ่ยเหมือนเอ็นดูมากกว่า
จ้าวหงเหมยตื่นตกใจกับท่าทางอาจารย์มาก
เธอเห็นอะไรอยู่เนี่ย?
อาจารย์ฮั่วรู้จักเสี่ยวเถียนหรือ?
แถมยังดูสนิทสนมกันด้วย
หรือเสี่ยวเถียนจะเป็นคนรักอาจารย์ฮั่ว?
ในตอนที่จ้าวหงเหมยกำลังคิดก็เผลอถามมันออกมา
เสี่ยวเถียนได้ยินเพื่อนถามว่าตนเป็นคนรักอาจารย์ฮั่วหรือ ก็ตะลึงงันไปเลย
เธอรู้ว่าตัวเองจะเป็นประเด็นร้อน แต่ไม่คิดว่าจะเป็นด้วยวิธีนี้
ฉู่เยว่รู้สึกอายเหลือเกิน ได้แต่ดึงเพื่อนลงมาอย่างแรง
จ้าวหงเหมยเซจนเกือบล้ม
“หงเหมย พูดเรื่องบ้าอะไรเนี่ย? เสี่ยวเถียนเพิ่งอายุเท่าไรเอง?”
หลังจากได้รับการเตือนจากเพื่อน เด็กสาวถึงตระหนักได้ว่าเธอลืมประเด็นสำคัญไป
อาจารย์ที่หน้าตาดีแบบนี้ไม่น่าทำตัวเลวทรามหรือเปล่า เขาจะลงมือกับเด็กอายุแค่นี้เลยหรือ?
เสี่ยวเถียนละอายใจจนอยากอธิบายให้ฟัง
จ้าวหงเหมยทำให้มันน่าสงสัยก็ว่าไปอย่าง แต่อาจารย์ฮั่วทำอะไรเนี่ย? เหอะ กลับไปเมื่อไรจะฟ้องพี่เสี่ยวเหมยให้หมด บอกให้พี่เขาหาสามีที่ไว้ใจได้กว่านี้ด้วย อาจารย์ฮั่วเชื่อถือไม่ได้สักนิด
ฮั่วซือเหนียนไม่รู้ว่าเด็กสาวกำลังคิดแบบนี้อยู่
“เสี่ยวเถียน อย่างสร้างปัญหาในห้องนะ ไม่งั้นผมจะเอาไปบอกพี่สาวคุณ!” เขามองเธอโดยไม่ตอบคำถามสักนิด
ถึงจะไม่ได้ตอบ แต่ทุกคนในห้องก็เข้าใจโดยปริยาย
คนรักอาจารย์น่าจะเป็นพี่สาวซูเสี่ยวเถียน
จากน้ันพวกเขาก็มองไปที่เธอ แล้วก็เข้าใจว่าคงเป็นเช่นนั้น
เสี่ยวเถียนทั้งสวยทั้งฉลาด พี่สาวเธอคงไม่แย่ไปกว่ากันหรอกใช่ไหมล่ะ?
แต่ก็มีนักศึกษาหญิงบางส่วนที่มั่นใจในหน้าตาตัวเองและคิดว่าตนไม่แพ้ใคร ด้วยอายุของเสี่ยวเถียนแล้ว พี่สาวเธอจะเท่าไรล่ะ? คงไม่เกิน 18-19 ใช่ไหม?
มีแฟนตั้งแต่อายุเท่านี้ คงไม่ได้เรียนหนังสือหรอกมั้ง
ไม่มีการศึกษา ไม่คู่ควรกับฮั่วซือเหนียนที่เป็นถึงอาจารย์มหาวิทยาลัยหรอก
“อาจารย์ฮั่ว อันที่จริงอาจารย์ก็มีทางเลือกอื่นนะ!” ถึงความเป็นไปได้จะน้อยมากแต่ก็ยังมีคนพูดออกมาอย่างกล้าหาญ
“ขอบคุณสำหรับความรู้สึกนะครับนักศึกษา แต่แม่น้ำรั่วสามพันลี้ เพียงหนึ่งจอกก็ดับกระหาย*[1] ผมเป็นคนเลือกเยอะนะ!” ฮั่วซือเหนียนยิ้ม
คนรักเดียวใจเดียวจะนอกใจไปรักคนอื่นได้ยังไง!
นักศึกษาหญิงค่อนข้างผิดหวัง
เพราะหลายปีที่ผ่านมาพวกเราหาแฟนกันไม่ได้เลย
หลังจากที่ได้พบกับอาจารย์ฮั่วผู้ชายมากความสามารถ ดูเหมือนพวกหนุ่มสาวในห้องจะไม่มีความสนใจในคนอื่น ๆ อีกแล้ว
เสี่ยวเถียนพึงพอใจกับคำตอบมาก สำหรับความจริงใจที่ได้มาจะไม่เอาไปบอกพี่เสี่ยวเหมยแล้วกัน เหอะ!
“งั้นเรากลับเข้าประเด็นกันดีกว่า วันนี้เรามาพูดถึงวิชาเรียนกัน!”
ฮั่วซือเหนียนยืนอยู่บนแท่นกลางห้อง ทุกการเคลื่อนไหวราวกับเทพบุตรออกมาจากภาพวาด
เสี่ยวเถียนเคยชินกับมันดี
มีเสน่ห์เกินไปหรือเปล่า?
แต่ประโยคถัดไปของฮั่วซือเหนียนก็ทำให้เธอรู้สึกได้ว่าเสน่ห์มันลดลงทันที
[1] ต่อให้คนบนโลกนี้มีเยอะแค่ไหน ก็ขอรักเธอแค่คนเดียว