ในวันรุ่งขึ้น เมื่อหลิงรันกลับมาที่ห้องให้คําปรึกษาของแผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อนในแผนกผู้ป่วยนอกซึ่งได้รับมอบหมายให้เขา เขาเห็นว่าป้ายด้านล่างชื่อของเขาเปลี่ยนจากการให้คําปรึกษาขั้นพื้นฐานเป็นการปรึกษาผู้เชี่ยวชาญ
เหอหยวนเพิ่งเสร็จสิ้นการโต้แย้งแล้ว โดยการให้หลิงรันให้ค่าปรึกษาขั้นพื้นฐานเป็นเวลาหนึ่งวัน การโต้แย้งของเหอหยวนเพิ่งนั้นสั้นแต่ก็ไพเราะ นอกจากนี้ยังมีสัญลักษณ์แสดงถึงความสั้นของการประท้วง เนื่องจากระบอบเผด็จการมักจะหายวับไป การประท้วงสั้น ๆ นี้เป็นการประกาศต่อสาธารณชนว่าการโต้แย้งที่รุนแรงยิ่งขึ้นและยาวนานกว่านั้นจะเกิดขึ้นหลังจากนี้
ดังนั้นคําปรึกษาของหลิงรันจึงลดลงจาก 5 หยวนเป็น 17 หยวน ถ้าจะปัดเศษก็เท่ากับขึ้นราคา 10,000 หยวน
ตอนนี้เขากําลังให้คําปรึกษาจากผู้เชี่ยวชาญ หลิงรันก็ตั้งตารอคนไข้ที่จะเข้ามา
หลิงรันหมุนลูกบิดประตูห้องปรึกษาอย่างอ่อนโยนและเปิดประตู
แสงแดดอบอุ่นที่ส่องผ่านหน้าต่างทําให้พื้นไม้ดูเป็นประกายยิ่งขึ้น
กระถางต้นไม้ถูกแขวนไว้อย่างสวยงาม ใบไม้ของพวกมันสัมผัสกันเบา ๆ และมีระยะห่างที่เหมาะสมระหว่างกระถางต้นไม้ทั้งสอง พวกมันแผ่ความรู้สึกสงบ
โต๊ะเล็กหายไป แต่มีโต๊ะไม้ยาวมาแทนที่ มันเป็นของการออกแบบที่ทันสมัย ไม่เพียงแต่จะใหญ่พอที่จะใส่คอมพิวเตอร์ได้ แต่ยังช่วยให้แพทย์จดบันทึกได้สะดวกยิ่งขึ้นด้วย นอกจากนี้ยังมีพื้นที่เพียงพอสําหรับการสนทนาแบบเห็นหน้ากันระหว่างแพทย์และผู้ป่วย
ห้องที่มีขนาดประมาณ 200 ตารางฟุตและเคยดูมืดหม่นดูสว่างไสวในวันนี้ และเป็นเพราะแสงไฟในห้องได้รับการปรับปรุงใหม่
“ว้าว ฉันรู้สึกเหมือนได้เปลี่ยนจากนักแสดงข้างถนนมาเป็นคนดัง” หมออู่ที่เข้ามาทันทีหลังจากที่หลิงรันประหลาดใจเมื่อเห็นห้องปรึกษา “เราห่างหายไปแค่วันเดียว และห้องให้ค่าปรึกษา ได้รับการปรับปรุงใหม่ แผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อนรวยแค่ไหน?”
จางอันหมินที่มาร่วมกับ หมอล์รู้สึกเย็นที่กระดูกสันหลังของเขา “ผู้อํานวยการแผนกเขาทําอะไร”
หมอลุ่มองไปที่ จางอันหมินด้วยท่าทางงงงัน
“นี่ไม่ใช่การแสดงคําขอโทษหรือ เขาต้องทําในสิ่งที่เขาไม่ควรทํา” จางอันหมินกล่าวโดยไม่ รอให้หมอสู่ถามอะไรเขา
หมอลู่ยักไหล่ “คุณควรคิดให้มากกว่านี้”
จางอันหมินคิดสองสามวินาทีและฮัมเพลงเพื่อรับทราบ จากนั้นเขาก็ถอนหายใจ เหลือบมองไปที่ใบหน้าของหลิงรันและกล่าวว่า “ไม่ใช่มนุษย์ทุกคนที่ถูกสร้างมาเท่าเทียมกัน”
หมอลู่พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม “ฉันเพิ่งซื้ออพาร์ทเมนต์ที่มีแสงแดดส่องเข้ามาจากทั้งทางใต้และทางเหนือ แสงสว่างที่นั่นก็ดี และอยู่ชั้นด้านขวาด้วย ทําเลที่ตั้งก็สะดวกดี ฉันวางแผนที่จะปรับปรุงและอาศัยอยู่ที่นั่น แต่สุดท้ายแล้ว ฉันไม่สามารถแม้แต่จะจ่ายค่าปรับปรุงได้ ตอนนี้ ไปดูหมอหลิงกันเถอะ คนอื่นๆกําลังปรับปรุงห้องปรึกษาของเขาฟรี เขาจะทําอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ”
จางอันหมั่นเพียงเหลือบมองที่ หมอลู่เขาไม่รู้สึกอยากดําเนินหัวข้อนี้ต่อเลย เขาหันกลับมาเปิดคอมพิวเตอร์ และตรวจสอบว่าเครื่องทํางานอย่างถูกต้อง “หมอหลิง เรามาเริ่มกันเลยดีไหม เราควรวางช่องกี่ช่องดี?”
มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างการปรึกษาผู้เชี่ยวชาญกับการให้คําปรึกษาอื่นๆ อีกสามประเภท ผู้เชียวชาญสามารถก่าหนดจํานวนช่องที่ต้องการวางได้
ข้อได้เปรียบในเรื่องนี้คือ หากกลุ่มการรักษาของผู้เชี่ยวชาญขาดผู้ป่วย เขาสามารถจัดช่องเพิ่มเติมเพื่อรับผู้ป่วยเพิ่มได้ ในทางตรงกันข้าม หากกลุ่มการรักษาของผู้เชี่ยวชาญมีงานยุ่งและเตียงในโรงพยาบาลหายาก เขาสามารถปรับสิ่งต่าง ๆ ให้เหมาะกับทีมการรักษาของเขาได้โดยเพิ่มช่องให้น้อยลง
ไม่กี่ปีที่ผ่านมา ผู้เชี่ยวชาญหลายคนที่ได้รับการว่าจ้างใหม่หลังจากเกษียณอายุก็ทําเช่นเดียวกัน พวกเขาจะวางสิบถึงสิบห้าช่องต่อวันเพื่อให้พวกเขาสามารถครอบครองตัวเองโดยไม่ต้องเหนื่อย
ทุกวันนี้ ผู้เชี่ยวชาญที่ต้องการดําเนินการกับผู้ป่วยจํานวนมากขึ้นก็จะเพิ่มช่องว่างให้มากขึ้น นอกจากนี้ยังมีผู้เชี่ยวชาญที่จะวางช่องน้อยลงในบางวันเพราะพวกเขามักจะถูกบังคับให้วางช่องเพิ่มเติม แพทย์ที่ไม่ค่อยได้ผ่าตัดในโรงพยาบาลที่พวกเขาทํางานอยู่ก็ทําเช่นเดียวกัน
แต่ในความเห็นของจางอันมิน หลังจากที่หลิงรันรู้ว่าเขาได้รับอนุญาตให้เลือกจํานวนช่องที่จะวางได้ เขาอาจจะรับผู้ป่วยจํานวนมากจนพวกเขาต้องทํางานจนถึงดึก
“ขอแค่วาง 15 ช่อง” คําตอบของ หลังรันค่อนข้างจะเกินความคาดหมายของ จางอันหมิน
“สิบห้าพอไหม” จางอันหมินตกใจอย่างมาก ผู้เชี่ยวชาญทั่วไปในโรงพยาบาลหยุนหัวมักจะวางช่องไว้ประมาณ 35 ช่อง 15 เป็นตัวเลขที่ต่ํามาก
การให้คําปรึกษาผู้ป่วยนอกแตกต่างจากการทํางานในแผนกฉุกเฉิน แตกต่างจากการทํางานในแผนกผู้ป่วยในมากกว่า เมื่อแพทย์ทํางานในแผนกผู้ป่วยนอก เขาคงโชคดีที่รับผู้ป่วยเจ็ดในสิบห้ารายที่เขาให้คําปรึกษา มันไม่มีประสิทธิภาพไปหน่อยหรือที่จะใช้เวลาครึ่งวันในห้องให้ค่าปรึกษาเพียงเพื่อรับผู้ป่วยน้อยกว่าสิบคน?
อย่างไรก็ตาม หลังรันไม่รู้สึกอยากให้คําปรึกษากับผู้ป่วยจํานวนมากเกินไป เขาไตร่ตรองในขณะที่พูดว่า “สิบห้าช่องก็เพียงพอแล้ว มิฉะนั้นเราจะมีเวลาน้อยเกินไปสําหรับผู้ป่วย ยิ่งกว่านั้น เราไม่ต้องการผู้ป่วยเพิ่มอย่างเร่งด่วน”
“ไม่ใช่เราเหรอ?” จางอันหมินไม่เชื่อในขณะที่ฟังสิ่งที่ หลิงรันกล่าว คุณไม่ได้อดนอนตลอดเวลาเพียงเพื่อรักษาผู้ป่วยให้มากขึ้นใช่หรือไม่
เมื่อหลิงรันกําลังจะพูดอะไรบางอย่าง การแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้นในใจเขาในทันใด
[ภารกิจ: อดทนและพิถีพิถัน]
[รายละเอียดภารกิจ: ให้คําปรึกษาผู้ป่วยนอกกับผู้ป่วย 5 รายและสนทนากับผู้ป่วยแต่ละรายเป็นเวลาอย่างน้อย 30 นาที]
36
[รางวัลภารกิจ: มนุษย์เสมือน (2 ชั่วโมง)
“ปรึกษา?” หลิงรันลังเลอยู่ครู่หนึ่ง นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาทําได้ดี
“หมอหลิง ฉันจะไปแจ้งแผนกต้อนรับว่าเราวางช่องไว้สิบห้าช่องแล้ว?” จางอันหมินมองไปที่การแสดงออกของ หลิงรันและตัดสินใจว่าเขาได้ตัดสินใจไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงเตรียมที่จะโทรออก
“สิบช่องก็พอ” หลิงรันคํานวณและตัดสินใจลดจํานวนช่อง
จากการคํานวณของเขา หลังจากใช้เวลามากกว่าสองชั่วโมงในการพูดคุยกับผู้ป่วยหารายครั้งละสามสิบนาที ถ้าเขาต้องใช้เวลาพอสมควรในการดูผู้ป่วยที่เหลืออีกห้าราย เขาอาจจะไม่เสร็จในช่วงเช้าด้วยซ้ํา
เมื่อพิจารณาจากข้อเท็จจริงที่ว่าหลิงรันได้รับภารกิจ เขาจึงจัดลําดับความสําคัญของภารกิจมากกว่าการได้รับประสบการณ์
–
ไม่ว่าเขาจะมองอย่างไร การจําลองมนุษย์ สองชั่วโมงก็จะเป็นประโยชน์กับเขา
ในขณะที่จางอันมินได้ยินว่าหลิงรันต้องการวางเพียงสิบช่อง เขาก็นึกขึ้นได้บางอย่าง ตอนนี้ทีมรักษาหลิงเต็มไปด้วยผู้ป่วยอยู่แล้ว หลิงรันแค่ให้คําปรึกษาผู้ป่วยนอกเพื่อฝึกฝน ดังนั้นจึงเป็นการดีกว่าสําหรับเขาที่จะมุ่งเน้นที่คุณภาพมากกว่าคุณภาพ ยิ่งไปกว่านั้น การให้คําปรึกษากับ ผู้ป่วยสิบรายจะใช้เวลาเพียงไม่นาน นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งที่ดีที่จะมีเวลาว่างมากขึ้นในการดําเนินการกับผู้ป่วย
จางอันหมินรู้สึกว่าเขาเข้าใจความคิดของหลิงรันแล้ว เขาโทรไปที่แผนกต้อนรับทันที
ในขณะเดียวกัน หมอลู่ได้ทําความคุ้นเคยกับวิธีการให้คําปรึกษาผู้ป่วยนอกขณะเขียนเวชระเบียนซึ่งเป็นงานที่ค้างเมื่อสองวันก่อน
สักพัก คนไข้หมายเลขหนึ่งก็เข้ามาในห้องปรึกษา
พยาบาลหนุ่มประจําโต๊ะหน้าห้องให้คําปรึกษาของกรมตับและตับอ่อนให้ผู้ป่วยที่ได้รับสามช่องแรก และหยุดผู้ป่วยที่เหลือเท่านั้น ไม่ให้เข้ามา พวกเขาจะถูกเรียกเข้ามาเมื่อเป็นตาของพวกเขา
ผู้ป่วยทุกรายที่ได้รับช่องแรกเข้าสู่ห้องให้คําปรึกษาของตน ในขณะที่ผู้ป่วยที่ได้รับช่องที่สองและสามรออย่างเชื่อฟังที่ทางเดิน
คนไข้หมายเลขหนึ่งของหลิงรันมองมาที่เขาด้วยสีหน้ายิ่งนงงและพูดว่า “ฉันขอคําปรึกษาจากผู้เชี่ยวชาญ
“ฉันเป็นคนแรก” หลิงรันตอบกลับอย่างหนักแน่น เขาถามว่า “มีอะไรผิดปกติ?”
หลิงรันนั่งตัวตรงและการแสดงออกของเขาก็น่าเชื่อถือ
ผู้ป่วยลังเลอยู่ครู่หนึ่งและเหลือบมองที่หลิงรัน จากนั้นเขาก็พูดว่า “ฉันเป็นโรคถุงน้ําดีอักเสบ ฉันมาที่นี้เพื่อทําการผ่าตัด
“ฮะ?” หลิงรันชะงักไปครู่หนึ่ง ช่างเป็นผู้ป่วยที่ตรงไปตรงมา
หลิงรันไม่มีทางปฏิเสธผู้ป่วยได้ เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพูดว่า “ผมจะตรวจร่างกายให้คุณ”
หลังรันเสร็จสิ้นการตรวจร่างกาย ตามที่คาดไว้ ผู้ป่วยมีถุงน้ําดีอักเสบ ยิ่งกว่านั้นเขาเพิ่งจะบรรลุข้อบ่งชี้การผ่าตัดของเขา
หลิงรันครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นผมจะรับรองให้คุณเอง”
เมื่อพูดถึงเรื่องต่างๆ เช่น การสแกน จะถูกกว่าสําหรับผู้ป่วยที่จะทําพวกเขาให้เสร็จระหว่างอยู่ในโรงพยาบาลเนื่องจากประกันสุขภาพของพวกเขาครอบคลุม ดังนั้น หลิงรันจึงไม่จําเป็นต้องกรอกแบบฟอร์มใดๆ เพื่ออนุญาตให้เขาทําการทดสอบ
ผู้ป่วยตกลงอย่างมีความสุขและจากไป กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาน้อยกว่าหนึ่งนาที
หลังรันจ้องมองไปที่ประตูทางออก
“คนไข้ดีจังเลย” จางอันหมินถอนหายใจ “ทําไมฉันถึงไม่เคยเจอคนไข้ดีๆ แบบนี้มาก่อนเลยเวลาที่ให้คําปรึกษา?”
“เรียกคนไข้รายต่อไปเข้ามา” ความมุ่งมั่นของหลิงรันไม่สั่นคลอน เขาต้องทําการสนทนาอย่างละเอียดกับผู้ป่วยห้ารายเท่านั้น
“หมอหลิง” ครั้งนี้ใหม่ฉุน ตัวแทนขายยาจากบริษัทยายูริน
ใหม่ฉนไม่ได้แต่งหน้าเลยซึ่งเป็นเรื่องที่พบเห็นได้ยากมาก ที่แก้มของเธอนั้นดูกมน่ารักดี เธอนั่งตรงข้ามหลังรันอย่างเชื่อฟังเหมือนนักเรียนประถม
“ญาติ” ที่ไปกับเธอคือเทียนฉีนั่งข้างเธอ เห็นได้ชัดว่าเธอต้องการมาดูการให้คําปรึกษาในครั้งนี้
Next