ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยง
หลิงรันส่งผู้ป่วยรายสุดท้ายที่มาขอค่าปรึกษาในวันนั้นออกไป
ก่อนที่จะรอให้หลิงรันดําเนินการใดๆ หมอลู่และจางอันหมินเริ่มพูดถึงว่าพวกเขาเหนื่อยแค่ไหน
“หมอหลิง เรารับผู้ป่วยเพียงสี่รายหลังจากให้คําปรึกษาเป็นเวลาครึ่งวัน จะดีกว่าถ้านั่งในห้องฉุกเฉินและรอให้ผู้ป่วยมาถึงถ้าเป็นกรณีนี้”
“ฉันรู้สึกเหมือนเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านวิทยาศาสตร์ ฉันต้องแนะนําให้ผู้ป่วยทราบข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับโรคลําไส้อักเสบ ผู้เชี่ยวชาญด้านการประชาสัมพันธ์ทางวิทยาศาสตร์ควรประชาสัมพันธ์โรคตับด้วยหรือไม่”
อัตราส่วนผู้ป่วยที่ได้รับของหลิงรันต่อผู้ป่วยที่ได้รับการปรึกษาไม่ต่ํา แต่เวลาที่ใช้กับผู้ป่วยแต่ละรายนานเกินไปหมอลู่และ จางอันหมินซึ่งเคยมีผู้ป่วยที่แตกต่างกันทุกๆสามนาที มีช่วงเวลาที่ยากล่าบากในการปรับตัว
หลิงรันไม่มีแพทย์อาวุโสที่จะจํากัดตัวเอง ดังนั้นเขาจึงค่อนข้างผ่อนคลาย ดังนั้นเขาจึงเพิกเฉยต่อคําร้องเรียนของจางอันหมิน และหมอล์โดยสิ้นเชิง จากมุมมองของเขา เขาไม่เพียงแค่ยอมรับผู้ป่วยรายสําหรับการให้คําปรึกษาผู้ป่วยนอกในวันนั้น แต่เขายังแก้ไขปัญหาของผู้ป่วยหกรายอีกด้วย อัตราประสิทธิภาพนั้นไม่ถือว่าต่ํา และเขาได้เสร็จสิ้นภารกิจของเขาด้วย
ในขณะที่หมอลู่และ จางอันหมินไม่สนใจเขา หลิงรันโบกมือและเปิดระบบการจําลองร่างมนุษย์ ซึ่งระบบมอบให้กับเขาหลังจากที่เขาเสร็จสิ้นภารกิจ ภารกิจ “อดทนและพิถีพิถัน” ของเขา ถือว่าเสร็จสิ้นแล้ว
“คุณใช้เวลาที่เหลือในวันหยุดตอนเที่ยง” หลังรันมองดูเวลาและตัดสินใจปล่อย หมอลู่และจางอันหมิน
จางอันหมินแสดงท่าทางประหลาดใจ และเริ่มเลือกระหว่างการทําศัลยกรรมอิสระที่สาขา โรงพยาบาลปาไจเซียงหรืออยู่ในความยากจน หมอลู่ก็ขมวดคิ้ว “หมอหลิง พรุ่งนี้เช้าเริ่มงานกี่โมง”
“ประมาณหกโมง” หลิงรันให้เวลาพักผ่อนตามปกติ
หมอลี่และจางอันหมิน ถอนหายใจด้วยความโล่งอกด้วยกัน จางอันหมิน รู้สึกโดดเด่นยิ่งขึ้น เมื่อเขาตัดสินใจ ถ้าเขาต้องจากไปนานถึงสิบแปดชั่วโมง ทําไมเขาจะต้องลังเลอีก? เขาควรจะไปทําศัลยกรรมอิสระอย่างแน่นอน เขาสามารถสร้างรายได้ 1,000 ถึง 2,000 หยวนต่อการผ่าตัด!
หลิงรันออกไปตรวจสอบการจําลองร่างกายมนุษย์ที่เพิ่งได้มา
เขาได้รับเวลาเพิ่มอีกสองชั่วโมงสําหรับ การจําลองร่างกายมนุษย์ของเขาสําเร็จ ทําให้หลิงรันสามารถเพิ่มเวลาการใช้งาน การจําลองร่างกายมนุษย์ของเขาได้มากกว่าห้าชั่วโมง
ระยะเวลาดังกล่าวไม่เพียงพอสําหรับการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ แต่ก็มากเกินพอที่จะแก้ปัญหาทางคลินิกของผู้ป่วยได้
มีโรคจํานวนมากมากที่วินิจฉัยได้ยากด้วยระบบการถ่ายภาพเพียงอย่างเดียว ผลลัพธ์ต้องได้รับผ่านการผ่าตัด
ตัวอย่างเช่น การทําการผ่าตัดแบบเปิดเป็นที่พบบ่อยที่สุดในการผ่าตัดทั่วไปจะต้องมีการตรวจลําไส้ทีละนิ้วเพื่อดูว่าปัญหาอยู่ที่ไหน งานต่าง ๆ ที่จําเป็นต้องมีการตรวจชิ้นเนื้อถือเป็นตัวอย่าง
ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด ผลลัพธ์ที่ค่อนข้างดีสามารถทําได้โดยใช้การจําลองร่างกายมนุษย์
นอกจากนี้ หลิงรันยังมีทักษะในการใช้ การจําลองร่างกายมนุษย์มากขึ้นเรื่อยๆ และเขามักจะใช้เวลาอันสั้นมากเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ ความสามารถในการใช้ การจําลองร่างกายมนุษย์นานกว่าห้าชั่วโมงถือว่าหายาก และยังช่วยเพิ่มความมั่นใจของหลิงรัน
ตอนนี้ แม้ว่าสมาชิกทุกคนในร้านอาหารของครอบครัวเฉา ไปจนถึงลูกน้องของเขาจะประสบอุบัติเหตุ หลิงรันก็มีความมั่นใจที่จะช่วยชีวิตพวกเขาได้มากที่สุด
“พระราชาขอให้ข้าไปลาดตระเวนบนภูเขา…”
โทรศัพท์ของหลิงรันดังขึ้นหลังจากที่เขาเดินไปเพียงไม่กี่ก้าว
“หมอหลิง ประตูไหนจะสะดวกกว่าสําหรับคุณที่จะออกจาก?” เทียนฉี ถามทางโทรศัพท์
“ประตูสาม” หลิงรันตอบ
“ไม่มีปัญหา ฉันมีรถโรลส์-รอยซ์สีทองและรถเมอร์เซเดสสีดํา คุณอยากนั่งคันไหน” เทียนฉีถามและอธิบายว่า “โรลส์-รอยซ์น่าจะสบายกว่า แต่เบนซ์เป็นคันสีดําจะช่วยให้ไม่ดูสะดุดตามากเกิน”
“โรลส์-รอยซ์” หลิงรันเลือกโดยไม่ลังเล เป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะนั่งในที่ที่สะดวกกว่าสําหรับเขา
เทียนฉีตอบอย่างมีความสุขและพูดว่า “ฉันก็ชอบโรลส์-รอยซ์ด้วย ที่นั่งสบายกว่า เจอกันที่ประตูสาม”
หลิงรันพูดว่า “ได้”
ที่ลานจอดรถเทียนฉี โบกมือและออกค่าสั่งด้วยเสียงต่ํา มีคนหยิบอินเตอร์คอมขึ้นมาและทําเช่นเดียวกัน
ในชั่วพริบตา เบนท์ลีย์และเมอร์เซเดส-เบนซ์หลายคันก็ขับออกไปไกล เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ครอบครองถนน ยางล้อหนึ่งของเมอร์เซเดส-เบนซ์ถึงกับหลุดออกจากขอบถนน
โรลส์-รอยซ์ แฟนธอม สีทองเดินออกไปอย่างเงียบๆ โดยมีเทียนฉีอยู่ในนั้น และรถหยุดอย่างช้าๆ ที่หน้าประตูสาม
เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ของโรงพยาบาลหยุนฮัวได้เห็นปรากฏการณ์นี้จากระยะไกล ดูเหมือนคุ้นเคยกับมันแล้ว
อย่างไรก็ตามผู้ป่วยที่มาเยี่ยมมีความแตกต่างกันอย่างต่อเนื่อง
ผู้ป่วยทั้งสองที่ออกไปเดินเล่นมาถึงประตูสาม และพบว่าตนเองไม่สามารถเดินไปข้างหน้าได้อีกต่อไป
“โรลส์-รอยซ์ แฟนธอม รุ่นล่าสุดสวยมาก… ถ้ามีคนให้รถคันนี้แก่ผม ผมยินดีขายไต”
“พี่ ไตของเราทั้งคู่ได้รับการฟอกไตมาสามหรือสี่ปีแล้ว ด้วยสภาพของคุณ ถ้าคุณขายไตของคุณ มันก็เหมือนกับการพยายามกําจัดสิ่งที่เน่าเสียออกไป”
“ถ้าไตของฉันดี ฉันจะไม่ขายมันไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เฮ รถคันนี้ 6.8 ล้านหยวน และมันสามารถวิ่งได้เร็วถึง 62 ไมล์ต่อชั่วโมงในห้าวินาที ร่างกายของมันหนักกว่าสองตันและก็แค่ดีจริงๆ ถอนหายใจ ถ้าฉันมีสองไตที่ดี ฉันจะขายไตหนึ่งข้างไม่ได้หรอก…”
ผู้ป่วยรายอื่นที่อยู่ในสถานการณ์เดียวกันไม่สามารถฟังเขาได้ “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ใช่แค่รถยนต์ ลืมไตดีๆ ไปได้เลย 2 อัน ต่อให้ฉันมีไตที่ดี 3 อัน ฉันก็ไม่ยอมแลกไตหนึ่งอันเป็นรถ”
“ถ้าคุณมีไตที่ดีจริงๆ 3 ตัว ไม่เพียงแต่คุณจะขายไตให้รถไม่ได้ คุณต้องจ่ายค่ารักษาพยาบาล และให้คนมาผ่าให้ เห้อ ให้ฉันบอกคุณว่านี่คือแฟนทอมราคา 6.8 ล้านหยวน แลกกับไตไม่ขาดทุนแน่นอน บอกตามนี้ ไม่มีรถคันไหนเร็วไปกว่านี้ที่มีขนาดเท่ากัน คันที่ใหญ่โตไม่เร็วเท่า มันคือ…”
เพื่อนคนไข้มองเขาด้วยสายตาห่วงใยและถามว่า “คุณเคยอยู่บนเครื่องบินไหม”
ในร้านอาหารน้ําพุแห่งความรุ่งเรือง ห้องครัวทั้งหมดยกเว้นเชฟระดับผู้บริหารทํางานกันยุ่งแต่มีระเบียบ
พ่อครัวหลายคนยืนอยู่ที่สถานีของตนเองและทํางานด้วยความเร็วในการเตรียมอาหารหนึ่งจานทุกๆ สองสามสิบวินาที
มือในครัวเตรียมส่วนผสมต่างๆ แล้วพูดคุยกันด้วยเสียงกระซิบขณะที่พวกเขาซุกตัวกันอยู่
“ฉันได้ยินมาว่ามีซุปเปอร์วีไอพีมาทานอาหารเย็น”
“สุดยอดแค่ไหน”
“ฉันไม่รู้ ยังไงก็ตาม นายจะเห็นได้ว่าทุกคนที่ได้รับอนุญาตให้เข้าครัวอยู่ที่นี่แล้ว เราไม่ได้รับการจองใดๆ หลังจากที่พวกเขาทําการจอง และเรายังส่งลูกค้ารายบุคคลไป แม้ว่าเราจะไม่มีรายได้ใดๆ ดังนั้น คุณสามารถบอกได้ว่าพวกเขาสําคัญแค่ไหน”
“ดูจากสถานการณ์วันนี้ ผู้ชนะสามารถทําทุกอย่างที่เขาต้องการอย่างมั่นใจในอนาคต”
“แน่นอน ถ้านายพยายามเสนอหน้าให้เจ้านายเห็น เจ้านายอาจมีสิ่งดีๆ ให้นายอยู่”
ในขณะที่พ่อครัวตัวน้อยกําลังเดาอย่างดุเดือด ทันใดนั้นโทรศัพท์ของหัวหน้าพ่อครัวก็ดังขึ้น
“เข้าใจแล้ว” หัวหน้าพ่อครัวรับโทรศัพท์และวางลง แต่คนในครัวก็เงียบลงทันที
“แขกมาถึงแล้ว พวกเขาพร้อมที่จะสั่ง ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม
เชฟผู้บริหารพูดเพียงประโยคเดียวและไม่พูดอีกต่อไป
ร้านอาหารน้ําพุแห่งความรุ่งเรืองเป็นโรงแรมขนาดใหญ่ แต่ก็ไม่ใช่โรงแรมที่ใหญ่ที่สุด ไม่มีชื่อเสียงที่สุด และไม่ใช่เก่าแก่ที่สุด ไม่ใช่เรื่องพิเศษ ดังนั้นเมื่อเขาได้รับข่าวว่ามีซุปเปอร์วีไอพีมารับประทานอาหาร สัญชาตญาณแรกของเขาคือการสงสัย
เมืองหยุนฮัวนั้นใหญ่มาก แต่คุณไม่รู้วิธีเลือกร้านอาหารที่ดีกว่านี้หรือ คุณเป็นซุปเปอร์วีไอพี? โรงพยาบาลหยุนฮัว ถ้าซุปเปอร์วีไอพี่ไม่เข้าใจ ลูกน้องจะไม่รู้เหรอ?”
อย่างไรก็ตาม มีสายเรียกเข้าแล้ว และตอนนี้หัวหน้าพ่อครัวก็ต้องเชื่อไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
เชฟผู้บริหารรอข่าวคราวคําสั่งจากทัพหน้า ขณะที่เดินไปในครัว ความคิดมากมายแวบเข้ามาในหัวของเขา
เขาไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะขอแบบไหน
เกิดอะไรขึ้นถ้ามันซับซ้อนเกินไป?
เขาไม่รู้ว่าส่วนผสมที่ลูกน้องของเขาเตรียมไว้นั้นดีพอหรือไม่ เขาควรจะตรวจสอบพวกเขาอีกครั้งก่อนหน้านี้
ขณะที่เขากําลังคิดมาก เครื่องพิมพ์ก็เริ่มคลิก
“คําสั่งมาแล้วครับ” ไม่จําเป็นต้องให้ผู้บริหารระดับสูงคอยเตือน ทุกคนตรงขึ้น
ผู้บริหารเชฟเองก็เปิดกระดาษที่พิมพ์ออกมาแล้วอ่านอย่างนุ่มนวล
หนึ่งวินาที่ผ่านไป
สามวินาทีผ่านไป
ห้าวินาทีผ่านไป
“พวกเขานี้…” หัวหน้าเชฟถอนหายใจยาว มองทุกคนแล้วพูดว่า “ข้าวหอยเป๋าฮือ 2 ที่กับข้าวและซุปตัน!”
ในครัว เชฟอุทานพร้อมกันด้วยความประหลาดใจ
“พวกเขารู้วิธีสั่งจริงๆ”
“บ้าจริง ทําไมฉันรู้สึกเหมือนเป็นการสอบ”
“มันคือการสอบ นี่มันคําถามของไว้สําหรับสอบชัดๆ”
หัวหน้าพ่อครัวสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อปลดปล่อยความตึงเครียดในใจ จากนั้นเขาก็ตะโกนว่า “ทุกคน ไปทํางาน คราวนี้ถ้าใครทําพลาดก็อย่าโทษฉัน ตอนที่ฉันดพวกนายล่ะกันนะ”
Next