ตอนที่ 1595 โกหกหน้าตาย (2) / ตอนที่ 1596 โกหกหน้าตาย (3)
ตอนที่ 1595 โกหกหน้าตาย (2)
“ข้าจะมาเอาพรุ่งนี้ อย่าหลอกข้าเล่า” ชายชราตัวเล็กกำชับอย่างไม่วางใจ
จวินอู๋เสียพยักหน้า ในที่สุดนางก็เกลี้ยกล่อมให้ชายชราที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ให้กลับไปได้เสียที
ขณะที่ชายชราตัวเล็กกำลังเดินออกไป เขาก็ยังหันกลับมามองอีกหลายครั้งเพื่อตรวจสอบปฏิกิริยาของจวินอู๋เสีย พยายามหาพิรุธบนใบหน้าของจวินอู๋เสีย แต่ใบหน้านั้นเหมือนกับภูเขาน้ำแข็งที่ไม่มีวันละลาย ชายชราจึงไม่สามารถพบพิรุธใดๆ
เมื่อเห็นชายชราตัวเล็กไปพ้นจากสายตาแล้ว จวินอู๋เสียก็พ่นลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก
ถ้าเป็นคนอื่นนางคงไม่อยากพูดอะไรมาก แต่พลังของคนผู้นี้เหนือกว่านางอย่างเห็นได้ชัด และยังเป็นคนของสำนักธาราเมฆ ดังนั้น เพื่อไม่ให้ซูหย่าเดือดร้อน นางจึงต้องหาทางจัดการปัญหานี้
คงได้แต่โทษตัวเองที่ดันเข้าไปช่วยเจ้ากวางเหมยฮัวตัวนั้น!
อีกประมาณครึ่งชั่วยามต่อมา ซูหย่าก็ออกมาจากห้องใต้ดิน นางเห็นศิษย์ของนางกำลังเตรียมตัวกลับพอดี
“ไอ้เด็กนี่ ไม่คิดจะกล่าวลาข้าก่อนกลับเลยหรืออย่างไร ไม่น่ารักเลยสักนิด!” ซูหย่ามองจวินอู๋เสียที่กำลังจะเดินออกไป แล้วพูดอย่างขัดใจ
จวินอู๋เสียไม่มีทางเลือกนอกจากหันกลับมาคำนับซูหย่าตามพิธีการแล้วพูดว่า “อาจารย์ ศิษย์ขอตัวกลับก่อน”
ซูหย่ายิ้มมุมปากอย่างพอใจแล้วโบกมือไล่ “รีบไปไป๊ เสียเวลาข้าดื่มสุรา”
จวินอู๋เสียมองอาจารย์ของนางอย่างพูดไม่ออกบอกไม่ถูก แล้วเดินออกไปอย่างเชื่อฟัง
เช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อจวินอู๋เสียมาถึงสาขาจ้าววิญญาณ ซูหย่าก็ดูเหมือนไม่อยู่ข้างในแล้ว นางทำความสะอาดห้องตามปกติ จากนั้นก็เตรียมจะลงแช่ตัวในสระสุรา แต่ยังไม่ทันขึ้นบันได ชายชราตัวเล็กที่ไปมาไร้ร่องรอยก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง
“เฮ้! ไอ้หนู เอาใบสั่งยามาหรือเปล่า” ชายชราตัวเล็กที่ยังคงระแวงสงสัยอยู่เมื่อวาน พอเจอจวินอู๋เสียวันนี้ก็รีบถามอย่างอดใจรอไม่ไหว
จวินอู๋เสียได้เตรียมไว้แล้ว เมื่อเห็นชายชราตัวเล็กรีบร้อนมาที่นี่ นางก็ยื่นกระดาษสองแผ่นที่มีตัวอักษรเขียนไว้เต็มไปหมดให้กับชายชรา
“นี่คือใบสั่งยา นี่คือขั้นตอนการปรุง” จวินอู๋เสียอธิบายสั้นๆ
หลังจากชายชราตัวเล็กได้ใบสั่งยาและขั้นตอนการปรุงโอสถวิเศษแล้ว เขาก็ไม่สนใจจวินอู๋เสียอีก ขนาดหางตายังไม่แล เอาแต่จ้องมองกระดาษสองแผ่นด้วยสีหน้าตื่นเต้น ตาทั้งสองข้างจะเปล่งแสงสีเขียวออกมาอยู่แล้ว!
ใช่ว่าชายชราจะไม่คุ้นเคยกับใบสั่งยา นี่มันก็เหมือนกับใบสั่งยาอื่นๆ ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวก็คือสมุนไพรที่ใช้กับปริมาณที่ต้องการ สิ่งที่ทำให้ชายชราสนใจจริงๆ ก็คือสิ่งที่เขียนอยู่บนกระดาษขั้นตอนการปรุง บนกระดาษแผ่นนั้นมีรายละเอียดทุกอย่างตั้งแต่ขั้นตอนการเตรียมสมุนไพรไปจนถึงจุดที่โอสถวิเศษปรุงเสร็จ รวมทั้งความแรงของไฟ เวลา และปริมาณที่จะผสม แม่นยำถูกต้องทุกจุด ขนาดคนที่เคยเห็นขั้นตอนการปรุงโอสถวิเศษทั้งหมดมาแล้ว ยังยากที่จะคิดได้ครบถ้วนทุกอย่างขนาดนี้ นี่เป็นคำอธิบายขั้นตอนปรุงโอสถวิเศษที่ละเอียดที่สุดที่ชายชราตัวเล็กเคยมาทั้งชีวิต
แค่มองคำอธิบายขั้นตอนเหล่านี้ ในใจก็ค่อยๆ ปรากฏภาพเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา!
เมื่อก่อนชายชราคิดว่าจะให้คนมองสิ่งที่เขียนบนกระดาษแล้วสามารถปรุงโอสถวิเศษได้เลยนั้น เป็นเรื่องเหลวไหลทั้งเพ แต่หลังจากได้เห็นกระดาษที่เขียนขั้นตอนทุกอย่างไว้ละเอียดแบบนี้ เขาก็เชื่อแล้ว!
เขาเชื่อสุดใจเลยว่า ถ้ามีรายละเอียดขนาดนี้ จะสามารถทำตามขั้นตอนทั้งหมดออกมาได้อย่างสมบูรณ์แน่นอน!
นี่มันละเอียดเกินไปแล้ว!
หลังจากอ่านกลับไปกลับมาอยู่หลายรอบ ชายชราตัวเล็กก็เก็บความดีใจเอาไว้ไม่ไหวและมองไปที่จวินอู๋เสีย “สิ่งนี้มันเหลือเชื่อจริงๆ ไอ้หนู เจ้าไปเอามาจากไหน”
จวินอู๋เสียตอบหน้าตาเฉยว่า “ขโมยมาจากเผ่า”
ตอนที่ 1596 โกหกหน้าตาย (3)
ชายชราตัวเล็กมีสีหน้าตกตะลึง เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนอย่างจวินอู๋เสียจะพูดคำว่า ‘ขโมย’ ออกมาได้หน้าตาเฉยแบบนี้
ขโมยมาจากเผ่า
ขโมยจากเผ่าจ้าววิญญาณน่ะหรือ
ชายชราตัวเล็กมองจวินอู๋เสียด้วยสายตาซับซ้อน
เจ้าเด็กนี่ก็ดูเป็นคนซื่อสัตย์สุจริตดี ทำไมมือไวฉกของชาวบ้านได้เป็นธรรมชาติอย่างนี้
แต่…
ขโมยได้ดี!
ชายชราตัวเล็กไม่ได้แสร้งทำเป็นมีคุณธรรมเมื่อตัวเองก็ได้ประโยชน์ เขาหันมายิ้มกว้างและพูดว่า “เผ่าจ้าววิญญาณเชี่ยวชาญเรื่องการปรุงโอสถวิเศษด้วยหรือ”
จวินอู๋เสียจะไม่สังเกตเห็นความพยายามในการหลอกล่อเอาข้อมูลของชายชราได้อย่างไร นางไม่ตกหลุมพรางของเขาหรอก
“มันก็แล้วแต่คน”
ชายชราตัวเล็กลูบเครา ไม่รู้ว่ามีแผนบ้าอะไรซ่อนอยู่ในแววตาคู่นั้นขณะเหลือบมองไปที่ร่างเล็กๆ ของจวินอู๋เสีย
“สิ่งนี้คนธรรมดาทั่วไปเขียนออกมาไม่ได้หรอก ข้ารู้จักหมอใหญ่อยู่หลายคน แถมยังเคยพบหมอเทวดาไอ้แก่ไป๋ซู่มาแล้ว ขนาดเขายังเขียนให้ละเอียดขนาดนี้ไม่ได้เลย” ชายชราตัวเล็กไม่เก่งเรื่องปรุงโอสถวิเศษ แต่สายตาเขายังแจ่มใสชัดเจนดีอยู่ ถ้ามีขั้นตอนพวกนี้ อย่าว่าแต่เขาเลย ต่อให้เป็นเด็กสิบขวบก็สามารถปรุงโอสถวิเศษได้ นี่มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!
ด้วยกระดาษแค่ไม่กี่แผ่น ก็สามารถลบล้างความทุ่มเทพยายามแบบโลหิตตาแทบกระเด็นตลอดครึ่งชีวิตของผู้เรียนการรักษาได้ มันเป็นสิ่งที่ทรงพลังอย่างมาก และทำให้คนรู้สึกหวาดกลัวจากก้นบึ้งของหัวใจ
เผ่าจ้าววิญญาณเป็นเผ่าที่ผู้คนในสามโลกชั้นกลางไม่คุ้นเคย ก่อนที่จวินอู๋จะปรากฏตัว ไม่มีใครเคยได้ยินคำว่าเผ่าจ้าววิญญาณมาก่อนเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีไอ้สิ่งที่เรียกว่าทักษะเสริมวิญญาณอยู่ด้วย
ถ้ามีผู้รักษาที่มีความสามารถท้าทายสวรรค์เช่นนี้อยู่ในเผ่าจ้าววิญญาณจริงๆ ละก็ เผ่านี้ก็ไม่ใช่ธรรมดาแล้ว
จวินอู๋เสียคงไม่นึกฝันว่าสิ่งที่นางเขียนเพื่อไล่ชายชราไปนั้น จะทำให้ชายชราตัวเล็กเกิดระวังตัวขึ้นมาจริงๆ ว่ากันตามตรง นั่นก็แค่ขั้นตอนที่นางใช้เวลาเขียนแค่สิบกว่านาทีเมื่อคืนนี้เท่านั้น เหตุผลที่เขียนออกมาอย่างละเอียดขนาดนี้ก็เพราะว่า…จะได้ให้คนที่ไม่มีความรู้เรื่องโอสถวิเศษเลยสามารถใช้มันได้เช่นกัน ไม่ได้คิดว่ามันจะกลายเป็นที่ถกเถียงกันแบบนี้
อย่างที่คาด การเจอกับชายแก่ประหลาดคนนี้นำมาแต่เรื่องไม่ดีทั้งนั้น
“อย่างนั้นหรือ มิน่าเล่า หัวหน้าเผ่าถึงได้ให้ความสำคัญกับมันนัก” ถึงจะรู้สึกจนปัญญา แต่ใบหน้าของจวินอู๋เสียก็ยังสงบนิ่ง ทำราวกับนางไม่เข้าใจมันมากนัก คำพูดของนางชักจูงชายชราให้เข้าใจผิด
ผลงานที่ล้ำค่าอย่างนั้นหรือ
ไม่เป็นไร แค่แปะป้ายว่ามันเป็นสมบัติล้ำค่าของเผ่าก็สิ้นเรื่องแล้ว
อย่างที่คาด หลังจากจวินอู๋เสียพูดจบ สีหน้าของชายชราก็เปลี่ยนไป
หัวหน้าเผ่าให้ความสำคัญกับมันมาก…
อย่างนั้นนี่ก็ไม่ใช่สิ่งเผ่าจ้าววิญญาณให้ใครก็ได้เขียนออกมาน่ะสิ แต่เป็นสมบัติชิ้นสำคัญจริงๆ
คำพูดของจวินอู๋เสียทำให้ชายชราสงบลงเล็กน้อย
“สิ่งนี้เป็นของที่เจ้าขโมย…อะแฮ่ม…ขอยืมมาจากหัวหน้าเผ่าอย่างนั้นหรือ” ชายชราอดรู้สึกไม่ได้ว่า…คำว่า “ขโมย” มันออกจะชั่วร้ายเกินไปหน่อย
“อืม ทะเลาะกันใหญ่โตก่อนออกมา ข้าก็เลยเก็บค่าชดเชยมาสักหน่อย” จวินอู๋เสียพูดเสียเหมือนกับมันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆ ท่าทางสบายๆ ของนางทำให้ผู้คนรู้สึกว่าสิ่งที่นางพูดนั้นมีความเป็นไปได้สูงมาก
แค่คำพูดไม่กี่คำจากจวินอู๋เสีย ชายชราตัวเล็กก็เชื่อจริงๆ ว่านั่นเป็นสมบัติตกทอดอันล้ำค่าของเผ่าจ้าววิญญาณ
“แค่ก…อย่างนั้น…ในเมื่อมันเป็นสมบัติตกทอดของเผ่าจ้าววิญญาณของเจ้า ข้าก็จะ…เอาไปดูแล้วก็จะนำมาคืนเจ้าภายในสองวัน” ชายชราตัวเล็กดูจริงจังอยู่ครู่หนึ่ง แล้วธาตุแท้ของเขาก็เปิดเผยออกมาทันที ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความตื่นเต้นและหลงใหล
เจ้าสิ่งนี้มันออกจะท้าทายสวรรค์เกินไปหน่อย แต่…สำหรับผู้ที่ศึกษาด้านการรักษา…มันก็ล่อใจมากเช่นกัน