EP 793
จางอันหมินมาถึงโรงพยาบาลทันเวลา เขาเข้าไปในห้องทํางานของแผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อนและสวมเสื้อคลุมสีขาวขนาดใหญ่ จากนั้นเขาก็หยิบกระเป๋าของเขาและจากไป
“หนุ่มจาง คุณกําลังมุ่งหน้าไปที่แผนกฉุกเฉินหรือไม่” ดวนหยิ่งเหว่ยแพทย์อาวุโสที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา ถามอย่างเย้ยหยัน
ดวนหยิ่งเหว่ยเข้าโรงพยาบาลเร็วกว่า จางอันหมินสามปี เขาสามารถถือได้ว่าเป็นหัวหน้าของจางอันหมินไม่ว่าจะเป็นตอนที่เขาเป็นแพทย์ประจําบ้านหรือหลังจากที่เขากลายเป็นแพทย์ที่เข้ารับการรักษา แม้ว่าตอนนี้ทั้งสองคนกําลังไปพบแพทย์ แต่ดวนหยิ่งเหว่ยยังคงสั่งให้จางอันหมินอยู่ตลอดเวลา
อย่างไรก็ตาม ในปีที่ผ่านมา จางอันหมินเริ่มลังเลที่จะรับคําสั่งมากขึ้นเรื่อยๆ เขามุ่งเน้นไปที่ทีมรักษาหมอหลิงและไปไห่เซียงเป็นหลัก และไม่ใช้เวลามากในแผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อนอีกต่อไป แน่นอนว่าดวนหยิ่งเหว่ยไม่ได้มีโอกาสมากมายที่จะสั่งเขาอีกต่อไป
สิ่งนี้ทําให้ ดวนหยิ่งเหว่ยค่อนข้างรําคาญ อย่างไรก็ตาม เขาไม่ใช่หัวหน้าของจางอันหมินอีกต่อไป และพวกเขาก็ไม่มีโอกาสได้ผ่าตัดผู้ป่วยร่วมกันอีกต่อไป ดังนั้นควนหยิ่งเหว่ยจึงไม่สามารถทําอะไรได้นอกจากล้อเลียน จางอันหมินด้วยท่าทางที่ดูถูกทุกขณะ
แพทย์ประจําบ้านสองสามคนในสํานักงานเล่นกับต้วนอี้เหวินและหัวเราะไม่กี่ครั้ง แต่ไม่มีใครพูดอะไร
ทุกคนต้องการเผชิญหน้ากับ ดวนหยิ่งเหว่ยแต่พวกเขาไม่เห็นความจําเป็นที่จะทําให้ จางอันหมินขุ่นเคือง ถ้าพวกเขาเข้าข้าง ดวนหยิ่งเหว่ยพวกเขาจะสู้กับ จางอันหมินและตอนนี้ ขณะที่จางอันมินทํางานกับหลิงรัน เขาก็รู้สึกอิจฉามากกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับตัวนอี้เหวิน
จางอันหมินก็ยิ้มและไม่โต้เถียงกับ ดวนหยิ่งเหว่ย
แม้ว่าทั้งสองคนกําลังไปพบแพทย์ แต่เขาก็ไม่เคยเอาชนะ ดวนหยิ่งเหว่ยในการโต้เถียง
จางอันหมินก้มศีรษะและเดินออกจากสํานักงาน ต้วนอี้เหวินที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาส่งเสียงเยาะเย้ย “คุณได้รับเงินจากแผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อน แต่คุณกําลังทํางานให้กับศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน คุณเป็นคนทรยศอย่างจริงจัง”
แพทย์ประจําบ้านที่ไม่กล้าเยาะเย้ย จางอันหมินอย่างเปิดเผยตอนนี้เพิ่งเริ่มเล่นด้วย
“เขากําลังเล่นกับคนที่มีอานาจและอิทธิพล ตกลงไหม”
“เมื่อก่อนเขายังคงทํางานหนักในแผนกของเราสองสามชั่วโมงทุกวันและต้องเผชิญหน้า”
“ตอนนี้สิ่งต่าง ๆ สําหรับเขาแตกต่างไปจากที่หลิงรันสนับสนุนเขา”
“ตามจริงแล้ว ผู้อ่านวยการแผนกของเราอารมณ์ดีจริงๆ ถ้าเรามีผู้อ่านวยการแผนกที่ดร้ายกว่านี้ เขาคงจะโกรธที่จางอันหมิน”
จางอันหมินแสร้งทําเป็นว่าเขาไม่ได้ยินอะไรเลย ภายในเขาส่ายหัวดูถูกเหยียดหยาม
เฮ่อ หยวนเจิ้ง ไม่เคยรู้จักใครที่มีอารมณ์ดี มีศัลยแพทย์อารมณ์ดีไม่มากนักในโลกนี้ เป็นเพียงว่าเฮ่อหยวนเจ๋งไม่มีกําลังพอที่จะแสดงความโกรธเคืองในเรื่องนี้ ดวนหยิ่งเหว่ยอาจเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาโดยตรงของเหอหยวนเพิ่งแต่เหอหยวนเจิ้ง ไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรงกับผู้บริหารระดับสูงในโรงพยาบาลหยุนหัว
แน่นอน คนๆหนึ่งสามารถมองสถานการณ์ในอีกทางหนึ่งได้ เป็นเพราะจางอันหมินไม่ใช่ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ใกล้ชิดของเหอหยวนเพิ่งซึ่งเขามีช่วงเวลาที่ยากลําบากในแผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อน
ณ พื้นที่ปฏิบัติการศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน
จางอันหมินมาสายไปสามสิบนาที เขาตรงไปยังพื้นที่ปฏิบัติการและดูตารางเวลาของเขา
ทุกวันนี้ เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการทํางานกับหลิงรัน ในช่วงวันที่ไม่ได้ใช้งานมากขึ้น เขาจะเข้าร่วมในการผ่าตัดสามครั้งต่อวัน ในขณะเดียวกัน ในวันที่วุ่นวาย เขาจะต้องผ่าตัดผู้ป่วยมากกว่าหกคนต่อวัน ตารางงานของเขาถือว่าค่อนข้างผ่อนคลาย เนื่องจากเขาส่วนใหญ่เข้าร่วมในการส่องกล้อง แม้แต่ในแผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อน ก็ยังเป็นเรื่องปกติที่แพทย์จะเข้ารับการผ่าตัดถุงน้ําดีหรือไส้ติ่งผ่านกล้อง 5-6 ครั้งต่อวัน
แน่นอนว่ายังค่อนข้างหายากที่แพทย์จะเข้ารับการผ่าตัดในแต่ละวัน และสาเหตุหลักเป็นเพราะไม่สามารถหาผู้ป่วยจํานวนมากได้
จางอันหมินวางปลายนิ้วลงบนตารางการผ่าตัดที่พิมพ์บนกระดาษ A4 เขาเลื่อนนิ้วไปบนกระดาษและพึมพําอยู่ภายใน ตัดตับ ผ่าตับ…
การผ่าตัดตับนั้นยากกว่า การผ่าตัดถุงน้ําดี มาก สําหรับ จางอันหมินรู้สึกเหนื่อยกว่าที่ต้องเข้ารับการผ่าตัดตับ 1 หรือ 2 ครั้งต่อวัน เมื่อเทียบกับการผ่าตัดถุงน้ําดีผ่านกล้อง 5-6 ครั้งต่อวัน ซึ่งเหนื่อยกว่ามาก
การผ่าตัดตับนั้นล่าบากและเหนื่อยมากกว่า และ จางอันหมันสามารถทําเงินได้น้อยลง อย่างไรก็ตาม เขาชอบที่จะทําการผ่าตัดตับ
การทําศัลยกรรมที่ยากลําบากเท่านั้นที่บุคคลจะเติบโตได้ และการเติบโตคือสิ่งที่ศัลยแพทย์ทุกคนมุ่งหมายไว้
เมื่อพูดถึงศัลยแพทย์ในประเทศจีน ทุกคนให้ความสนใจเฉพาะหัวหน้าแพทย์และหัวหน้าแพทย์เท่านั้น หลังจากที่ได้เป็นผู้ช่วยหัวหน้าแพทย์แล้ว ศัลยแพทย์จะสามารถเก็บเกี่ยวผลงานของเขาได้ และเมื่อศัลยแพทย์กลายเป็นหัวหน้าแพทย์ ต้นไม้ของเขาจะถูกปกคลุมไปด้วยผลไม้ที่มีไขมันและชุ่มฉ่าอย่างไม่ต้องสงสัย
เป็นเรื่องปกติมากที่หัวหน้าแพทย์ที่ทํางานในโรงพยาบาลระดับอุดมศึกษาเกรด A ในประเทศจีนจะได้รับรายได้มากกว่าแพทย์อเมริกันในกลุ่มอายุเดียวกัน และถ้าศัลยแพทย์คนนั้นประสบความสําเร็จในการเป็นผู้อํานวยการแผนก เขาจะได้รับเงินจํานวนมากขึ้นและได้รับการรักษาที่ดีขึ้นมากเมื่อเทียบกับผู้เชี่ยวชาญจากต่างประเทศในกลุ่มอายุเดียวกัน
จางอันหมินคิดว่าถ้าเขายังคงทํางานภายใต้หลิงรันหรือถ้าเขาโชคดีกว่านี้และพบโอกาสที่จะเป็นส่วนหนึ่งของทีมรักษาหมอหลิงเขาจะสามารถได้รับการเลื่อนตําแหน่งภายในสามหรือสี่ปี
เป้าหมายหลักของ จางอันหมินคือการไม่ถูกจํากัดด้วยทักษะของเขาเมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น แน่นอนว่ามันจะดีกว่านี้ถ้าเขาสามารถผ่าตัดตับได้ดีจนสามารถผ่าตัดอิสระได้
“หนุ่มจาง คุณมาช้าไปหน่อยใช่ไหม” ในช่วงเวลาหนึ่งโจวซินเยียนได้เข้าไปในห้องรอของพื้นที่ปฏิบัติการด้วย
จางอันหมินชะงักไปครู่หนึ่ง ในอดีตโจวซินเยียนมักเรียกเขาว่า “หมอจาง”
จางอันหมินเงยหน้าขึ้นและมองไปที่ใบหน้าของ โจวซินเยียนซึ่งเต็มไปด้วยริ้วรอยจนดูเหมือนขนมปังนึ่งที่ตกลงสู่พื้น จากนั้นเขาก็บังคับตัวเองให้ตอบว่า “พี่โจวซินเยียน
“ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย” โจวซินเยียนมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาและเขามองไปที่ จางอันหมินด้วยท่าทางที่อ่อนโยน ราวกับว่าเขากําลังดูหลานชายของเขาเอง
จางอันหมินไม่คุ้นเคยกับสถานการณ์นี้จริงๆ แต่เขาฮัมเพลงเพื่อรับทราบ จากนั้นเขาก็เหลือบมองแผ่นกระดาษ A4 บนผนังและพูดด้วยท่าทางเย็นชา “ฉันมีกําหนดการผ่าตัดเร็ว ๆ นี้”
คําตอบนี้ไม่ได้เป็นเพียงคําตอบสําหรับค่าถามของโจวซินเยียนเท่านั้น แต่ยังแสดงให้เห็นถึงทัศนคติและอารมณ์ปัจจุบันของ จางอันหมินในเวลาเดียวกัน มันก็หยุดข้อกล่าวหาของโจวซินเยี่ยน ว่าเขา “มาช้า” นี่ถือเป็นคําตอบที่ดีที่สุดที่จางอันหมินสามารถออกมาได้
ภายใน จางอันหมินรู้สึกพอใจกับตัวเองเล็กน้อย
โจวซินเยี่ยนให้ จางอันหมินเหลือบมองและถามว่า “คุณต้องการเป็นรองหัวหน้าแพทย์หรือ
จิตใจของจางอันหมินหยุดทํางานทันที ไม่กี่วินาทีต่อมา เขาพูดด้วยปัญญาว่า “ใช่”
โจวซินเยียนยิ้ม “แล้วฉันจะคุยกับคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้ หมอจาง คุณว่างแล้วใช่ไหม”
“แน่นอน. ในเมื่อคุณต้องการคุยกับฉัน ฉันจะต้องทําให้ตัวเองว่างไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แล้วทําไมไม่เรียกฉันว่า จางหนุ่ม ล่ะ?” จางอันหมินใช้ความสามารถของเขาอย่างเต็มที่ในการยอมจํานนต่อผู้อื่นเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ที่บ้านเขาเป็นคนประเภทที่จะคุกเข่าถ้าคนอื่นขอให้เขาทํา และเขาก็ไม่มีปัญหาในการทําแบบเดียวกันในที่ทํางานเช่นกัน เนื่องจากตอนนี้เขาต้องทําด้วยคําพูดเท่านั้น สิ่งต่างๆจึงง่ายยิ่งขึ้นสําหรับเขา
โดยธรรมชาติแล้ว โจวซินเยียนก็ยิ้มออกมา
หลิงรันไม่มีปิดบังเมื่อรู้ว่าโจวซินเยียนและผู้ใต้บังคับบัญชาคนอื่นๆ กําลังวางแผนอะไรอยู่ เขาไม่ได้สนใจที่จะค้นหาเช่นกัน
เขาเพียงดําเนินการอย่างเงียบ ๆ กับผู้ป่วยตามจังหวะของเขาเอง
การผ่าตัดที่เขาทําเมื่อเร็วๆนี้ค่อนข้างง่าย แต่หลิงรันเชื่อว่าเขาสามารถเรียนรู้บางอย่างจากการผ่าตัดแต่ละครั้ง นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพูดถึงการตัดถุงน้ําดีในขณะที่เขาเรียนรู้ตั้งแต่เริ่มต้น ดังนั้นเขาจึงต้องคิดมากขึ้นเกี่ยวกับวิธีการผ่าตัดนี้รวมทั้งต้องได้รับประสบการณ์มากขึ้น
หลิงรันทําการผ่าตัดผู้ป่วยอย่างสบาย ๆ จนถึงค่า แต่เขาก็ยังทําศัลยกรรมเสร็จเจ็ดครั้ง สิ่งนี้ทําให้เขาสามารถเติมเตียงในโรงพยาบาลที่ว่างเปล่าในหอผู้ป่วยได้เล็กน้อย คนไข้ที่มีงานยุ่งซึ่งทํางานในบริษัทใหญ่ๆ เหล่านั้นได้ออกจากโรงพยาบาลไปแล้วสองวันครึ่งหลังการผ่าตัด ซึ่งถือว่ารวดเร็วมาก ด้วยเหตุนี้ หลังรันจึงไม่สามารถเติมวอร์ดได้มากเท่าที่เขาต้องการ
“หมอหลิง ฉันเรียกแท็กซี่แล้ว ไปกันเถอะ” ทันทีที่มาหยานลินออกจากงาน เขาก็รีบไปเตือนหลิงหรันถึงการนัดหมายของพวกเขาทันที
เนื่องจากได้รับการแต่งตั้งล่วงหน้า มาหยานหลินจึงไม่ต้องพูดอะไรมาก
หลิงรันหลับตาและพักผ่อนตลอดการเดินทาง หลังจากมาถึงร้านอาหารของครอบครัวเฮียเฉา เขาก็ขยายและขยายร้าน มันผ่านไปนานแล้วตั้งแต่เขามา
“พนักงานที่เคยย่างเนื้อของเราอยู่ที่ไหน” หลิงรันอ่อนไหวต่อการเปลี่ยนแปลงมาก
“เขาป่วย” เฮียเฉาเดินไปพร้อมกับรอยยิ้ม “ฉันได้ส่งเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ ไปตรวจร่างกายแล้ว และพวกเขาก็มีสุขภาพที่ดี”
“เขาเป็นโรคอะไร” หลิงรันถาม
เฮียเฉาลังเลอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า “ความผิดปกติของการกิน”
เฮียเฉาได้ชี้แจงทันที “ไม่ใช่เพราะอาหารในร้านของฉันไม่ดี เป็นเพราะเขาเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลหลายครั้งและจบลงด้วยอาการผิดปกติทางการกินเนื่องจากยาที่เขากิน”