EP 856
“สิ่งของก่อนการผ่าตัดที่จําเป็น เช่น เทปพันแผล ชุดเครื่องมือ และสตูลจะต้องวางไว้ในห้องผ่าตัดล่วงหน้า อา… เตรียมอุจจาระเพิ่มอีกสองสามตัว หมอหยูหยวนจะเข้าร่วมการผ่าตัดด้วยเช่นกัน ตรวจสอบจํานวนก้าวเดิน โจวซินเยียน ให้ค่าแนะนําอย่างจริงจังตามงานที่ Ling Ranมอบให้เขา
เซียงซูหมิง เคยทําการผ่าตัดอย่างต่อเนื่องมาก่อน อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาคิดอยากจะให้สาขาโรงพยาบาลปาไจเซียงมีสิ่งอํานวยความสะดวกที่จําเป็นสําหรับการผ่าตัดอย่างต่อเนื่อง เขาต้องการที่จะกรงเล็บที่ใบหน้าของเขาเอง ในเวลานี้ เขาทําได้แค่ถามเรื่องสําคัญๆเท่านั้น “ต้องใช้เก้าอี้เหยียบกี่ตัว”
“ขึ้นอยู่กับความตั้งใจของคุณที่จะงอร่างกายของคุณ” โจวซินเยียน มองเซียงซูหมิงและเขาถอนหายใจด้วยความอิจฉาเล็กน้อย “ดูนายสิ ถ้านายทํางานเป็นผู้ช่วยของหมอหยู คิดว่าสตูลกึ่อันที่เหมาะกับหมอยู?”
เซียงซูหมิงจินตนาการถึงความสูงของหยูเหมยเซียว และเขาก็อดไม่ได้ที่จะหายใจเข้าลึก ๆ
“เพิ่มเติมคือดี”
“คิดว่าตัวเองคือฮั่นซินหรืออะไรนะ[1]?” โจวซินเยียนหัวเราะ หันศีรษะไปรอบๆ แล้วพูดว่า “ห้าก็พอแล้ว ถ้าเวลาผ่าตัดสั้น สองก็เพียงพอแล้ว”
เซียงซูหมิงจินตนาการถึงสถานการณ์ของหยูหยวน โดยใช้เก้าอี้เหยียบเพียงอันเดียว ‘ถ้าหมอหยูหยวนปรับเตียงผ่าตัดให้อยู่ในระดับความสูงที่เธอพอใจและขอให้ฉันเป็นผู้ช่วยของเธอ ฉันจะต้องขดตัวมากจนกลายเป็นกุ้ง’
เซียงซูหมิงส่ายหัวอย่างหนัก “เรายังได้ของอย่างอุจจาระที่สาขาโรงพยาบาลปาไจเซียง ไม่มีปัญหา ฉันจะจําไว้เสมอว่าโรงผ่าตัดที่หมอหยูจะเข้าไป”
โจวซินเยียนยิ้มและพยักหน้า จากนั้นเขาก็หันกลับมาและพูดกับซูเจียฟูว่า “เป็นกรณีเดียวกันกับวิสัญญีแพทย์ พยาายมลดความถี่ในการเข้าออกระหว่างการผ่าตัด นี่คือประเด็นหลักที่สาขา โรงพยาบาลไป๋ไห่เซียง จําเป็นต้องเปลี่ยน ในตอนนี้ การเติมยาชาวันละสองครั้งน่าจะเพียงพอแล้วใช่ไหม”
“นั่นน่าจะเพียงพอแล้ว” หัวของซูเจียฟูยุ่งเหยิง เขาเป็นวิสัญญีแพทย์ที่ศีรษะของเขาห่อด้วย ก้อนเมฆในโรงพยาบาลหยุนฮัว เป็นเรื่องที่ดีอยู่แล้วที่เขาสามารถทํางานให้เสร็จได้ทุกวันโดยไม่ต้องทํางานล่วงเวลาและอุจจาระร่วง ซึ่งหมายความว่าเขาไม่ต้องกังวลเรื่องยาชาและเรื่องอื่นๆ
อีกต่อไป
อย่างไรก็ตาม ในโรงพยาบาลขนาดเล็กเช่นนี้ มีเจ้าหน้าที่สนับสนุนไม่มากนักและกฎเกณฑ์ตายตัว ทุกคนจําเป็นต้องเรียนรู้ด้วยตนเอง
อย่างไรก็ตาม ทุกคน รวมถึงซูเจียฟูก็มีความสุขมากกับมัน
โอกาสในการฝึกฝนเช่นนี้เป็นสิ่งที่มีค่าอย่างยิ่ง เฉพาะในสถานที่เช่นสาขาโรงพยาบาลไปไหเซียง และหลิงรันที่ปรากฏตัวเท่านั้น ที่จะอนุญาตให้พวกเขาใช้โรงพยาบาลทั้งโรงพยาบาล เพื่อฝึกฝนไม่ว่าโรงพยาบาลนั้นจะเล็กแค่ไหน พวกเขาไม่สามารถทําได้โดยลําพังหากไม่มีผู้มีประสบการณ์มาช่วย เพราะในขณะที่การปรับระเบียบในโรงพยาบาลเล็กๆ ทําได้ง่ายกว่าในโรงพยาบาลใหญ่ ถ้าไม่มีแพทย์ที่มีประสบการณ์ แพทย์รุ่นน้องที่มีทักษะปกติจะไม่เป็นรับมือได้ทั้งนั้น
แพทย์เหล่านี้อาจไม่มีความสุขหากพวกเขาถูกส่งไปทํางานในโรงพยาบาลเล็กๆ แบบนี้ แต่ถ้าพวกเขาได้รับโอกาสได้ฝึกฝนทักษะในขณะที่พวกเขาให้การสนับสนุน มันก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่อาจ
เกิดขึ้นกับพวกเขาได้
โจวซินเยียน ยังคงอธิบายต่อพยาบาลและเจ้าหน้าที่ที่ทํางานอยู่ และหัวหน้าพยาบาลที่มายืนข้างเขาและฟังด้วยเช่นกัน
พวกเขาทําการผ่าตัดแบบหันหลังเสมอ แต่ทุกคนต้องคล่าหา เพื่อทําความเข้าใจวิธีจัดการกับสิ่งนี้ในลักษณะที่ปฏิบัติได้จริงและมีรายละเอียด
โจวซินเยียน ให้คําแนะนําเช่นบอกให้พวกเขาแต่งตัวอย่างอ่อนโยนเปลี่ยนผ้ากอซและทําความสะอาดอ่างล้างหน้า เป็นต้น เมื่อทําตามคําแนะนําเสร็จแล้ว เขาก็จิบน้ําและถามว่า “คุณอยากลองไหม”
“ใช่ เราสามารถลอง”
ทุกคนรวมทั้งพยาบาลสาวต่างตื่นเต้นเล็กน้อย
หัวหน้าพยาบาลก็ออกไปทํางานด้วยตาเป็นประกาย
ณ ตอนนี้ เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ที่สามารถช่วยเหลือสาขาโรงพยาบาลไป๋ไทเซียงได้ ล้วนเป็นแพทย์และพยาบาลจากโรงพยาบาลหยุนฮัว แม้แต่ผู้ดูแลก็มาจากโรงพยาบาลหยุนฮัว ไม่มีอะไรจะทําเกี่ยวกับเรื่องนี้ พวกเขาเป็นกลุ่มแรกสุดที่จะมาถึง และความถี่ที่เฮลิคอปเตอร์ ผ่านมาก็สูงเช่นกัน ในวันที่เซียงซูเมียง ขอความช่วยเหลือ โรงพยาบาลหยูหยวนก็เติมเต็มสาขาของโรงพยาบาลไป๋ไห่เซียง เมื่อโรงพยาบาลสองสามแห่งสามารถช่วยเหลือได้ในภายหลัง เมื่อพวกเขายืนยันว่าไม่มีบริการขนส่งทางบก พวกเขาถูกบังคับให้เช่าเฮลิคอปเตอร์ และเมื่อถึงตอนนั้น พวกเขาสามารถไปคลินิกที่มีอาการแย่ลงเท่านั้น
นั่นทําให้โรงพยาบาลหยุนฮัวเป็นกําลังหลักในการสนับสนุนปาไจเซียง
เมื่อการสนับสนุนเสร็จสิ้น เกียรติที่พวกเขาได้รับก็เพียงพอที่จะทําให้ทุกคนอยู่ในระบบคลาวด์ 9 และโรงพยาบาลอื่นๆ ก็ไม่สามารถพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้
คนอย่างเซียงซูหมิงในสาขาโรงพยาบาลไป๋ไห่เซียง ก็ไม่รู้สึกไม่มีความสุขเช่นกัน การอัพเกรดโรงพยาบาลยังคงเป็นสิ่งที่ดีในตอนท้ายของวัน ก่อนหน้านี้ เป็นไปไม่ได้สําหรับ พวกเขาที่จะขอให้โรงพยาบาลหยุนฮัวช่วย และการอยู่ในโรงพยาบาลในหมู่บ้านเป็นสิ่งที่ลดทอน กําลังใจมากที่สุดสําหรับแพทย์ แม้ว่าคนอย่างเซียง เสวี่ยหมิง ยังคงเต็มใจที่จะใช้เงินและเวลาใน การจ่างศัลยแพทย์อิสระเพื่อพัฒนาทักษะของพวกเขา พวกเขาก็อดรู้สึกแย่ไม่ได้หลังจากทํางานในสถานที่แบบนี้มาสองถึงสามปีแล้ว
ในขณะที่เขาเฝ้าดูแพทย์จากโรงพยาบาลหยุนฮัวที่จัดตั้งห้องผ่าตัดเซียงซูหมิงไม่ได้หยุดการกระทําของพวกเขา แต่เขาก็ไม่ได้ช่วยเช่นกัน และเขารู้สึกเหงาเล็กน้อยราวกับว่าเขาไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนี้
“มีปัญหาอะไรไหม” หลิงรันเห็นเซียงซูหมิงฝันกลางวัน ดังนั้นเขาจึงถามคําถามเมื่อเขาเดินผ่านไป
เขายังคงห่วงใยสภาพจิตใจของแพทย์เมื่อพวกเขาอยู่ในห้องผ่าตัด จะเกิดอะไรขึ้นหากพวกเขาถูกกระตุ้นโดยบางสิ่งและกลายเป็นโรคจิต ไม่ใช่แพทย์ทุกคนที่สามารถประเมินสภาพจิตใจของตนเองได้
เมื่อเซียงซูหมิงเห็นหญิงรันเขาตกใจและยืนตัวตรงทันที เขาไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกของเขาอย่างไร ดังนั้นเขาจึงตอบกลับไปว่า “ฉันคิดว่าทําไมหมอจางอันมินไม่อยู่ที่นี่”
“รองหัวหน้าแพทย์จางเป็นรองหัวหน้าแพทย์ในแผนกศัลยกรรมตับและท่อน้ําดี ดังนั้นเขาจึงสามารถอยู่ในโรงพยาบาลได้เท่านั้น” หมอลู่ยิ้มอย่างมีความสุข เขาถือสองขั้นบันไดไว้ในมือแต่ละข้าง พวกมันดูตัวเล็กและน่ารัก
“โอ๋” เซียงซูหมิงตอบก่อนที่เขาจะตบหัวและเยาะเย้ยตัวเอง “ความทรงจําของฉันแย่มาก ๆ หลังจากที่หมอจางได้รับการเลื่อนตําแหน่งให้เป็นเพื่อนร่วมงานที่เข้ารับการรักษา ฉันก็เลี้ยงเขาด้วยเครื่องดื่ม”
“ถ้าคุณเพิ่มราคาให้ พี่จาง เมื่อเขามาผ่าตัดอิสระ เขาจะมีความสุขจริงๆ” หมอลู่เองก็หัวเราะคิกคักในขณะที่เขามองไปที่เซียงซูหมิง “เธอคือคนที่เอาขนมปังมาวางบนโต๊ะ”
“ฉันไม่ได้เป็นอะไรมาก…” เซียงซูหมิงเต็มไปด้วยอารมณ์ แต่เขาพูดด้วยความเศร้าโศก เขาอุทานว่า “หลังจากที่ผู้ช่วยหัวหน้าแพทย์ จางได้รับการเลื่อนตําแหน่ง เขาก็ไม่ค่อยมา แต่ด้วยไปไห่เซียง ที่เล็กแค่ไหนเรา ก็ไม่สามารถขึ้นค่าผ่าตัดอิสระได้เช่นกัน”
หมอลู่คลิกลิ้นของเขา “ผู้เฒ่าจางยังคงมาบ่อยครั้งหลังจากได้รับการเลื่อนตําแหน่งให้เป็นผู้ช่วยหัวหน้าแพทย์? เขายากจนจริงๆ”
เซียงซูหมิงพยักหน้าอย่างจริงจัง “คราวที่แล้ว คนไข้เลิกบุหรี่จงฮวง ให้เขา เมื่อเขาสูบ เขาไม่แม้แต่จะพ่นควันออกมา”
“ฉันเคยเห็นที่นายพูดมาก่อน” ลู่เหวินปินแสดงฉากนั้นทันที เขาหายใจออกก่อนจะหายใจเข้าด้วยสุดกําลัง จากนั้นเขาก็หายใจออกอีกครั้ง และหายใจเข้าอีกครั้ง เหมือนกับปลาตัวใหญ่ที่พยายามทดสอบว่ามีอะไรเป็นเหยื่อล่อหรือไม่
หลิงรันมองไปที่การแสดงออกทางสีหน้าของเขา และเขาก็อดไม่ได้ที่จะสัมผัสได้ว่าพลังของลู่เหวินปินนั้นยิ่งใหญ่เพียงใด เขาจึงกล่าวว่า “ลู่เหวินปิน เมื่อคุณทํางานเสร็จแล้ว ให้ลงไปช่วยข้างล่าง วันนี้มีผู้ป่วยค่อนข้างมาก .”
หมอลู่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะตกลงอย่างเชื่อฟัง
หลิงรันมองไปที่เซียงซูหมิง และถามว่า “คุณคิดจะทําอะไร”
“สําหรับตอนนี้… ไม่มีอะไร” แม้ว่า เซียงซูหมิงเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนของหลิงรันแต่ความสัมพันธ์ของเขากับหลิงรัน ยังคงแตกต่างจากความสัมพันธ์ของหลิงรันกับเฉินหวังฮาว และหวังซนหยง ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมหอพักของเขา ขณะที่พวกเขายังอยู่ในมหาวิทยาลัย เขากล้าที่จะมองหลิงรันจากระยะไกลเท่านั้น เจ้าชายแห่งแผนกนี้ย่อมต้องได้รับการปฏิบัติที่ต่างไปจากเดิมเมื่อเทียบกับนักเรียนทั่วไปในขณะที่เข้ามหาวิทยาลัย
หลังจากเป็นนักศึกษาฝึกงานที่โรงพยาบาลหยุนหัวและทํางานที่ไป๋ไห่เซียง เป็นเวลาสองปี
เซียงซูหมิงสามารถสัมผัสได้ถึงมารยาทอันสง่างามของ หลิงรันที่ชัดเจนยิ่งขึ้นกว่าเดิม
หลังรันจะไม่ไปและคาดเดาสิ่งที่อยู่ในใจของ เซียงซูหมิงเขามองไปที่เซียงซูหมิงอย่าง
ระมัดระวังและทําให้แน่ใจว่าเขาจะไม่ป่วยด้วยอาการทางจิตก่อนที่จะพูดว่า “ไปและเลือกผู้ป่วย
สองสามคนที่อยู่ในภาวะวิกฤติมากขึ้นเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ แล้วส่งพวกเขาไปผ่าตัด”
เซียงซูหมิงตกตะลึงและมีแรงจูงใจในทันที เขาก็ตอบทันทีว่า “ได๋”
ปัจจุบันสาขาโรงพยาบาลไป๋ไห่เซียงไม่มีผู้ป่วยบาดเจ็บสาหัส ผู้ป่วยที่สําคัญที่สุดได้รับการรักษาโดยหลิงรันทันทีหรือถูกส่งมายังโรงพยาบาล หยุนหัวโดยเฮลิคอปเตอร์ ควบคู่ไปกับการผ่าตัดเมื่อวานนี้ แม้ว่าผู้ป่วยบางรายจะมีอาการค่อนข้างรุนแรง แต่ก็อยู่ในระดับระหว่างต้องผ่าตัด
ฉุกเฉินกับการผ่าตัดตามกําหนดเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ผู้ป่วยประเภทนี้เป็นรายวิชาศัลยกรรมที่เหมาะสมที่สุดสําหรับแพทย์ทุกคน
พวกเขาไม่จําเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับการสนทนาที่ซับซ้อน และโดยปกติสมาชิกในครอบครัวจะไม่จู้จี้มากเกินไป ในขณะเดียวกัน แพทย์จะไม่วิตกกังวลจนต้องทํางานวุ่นวาย
ทันใดนั้น หลิงรันก็ได้ยินการแจ้งเตือนภารกิจขึ้นมาจากระบบ
[ภารกิจ: ศัลยกรรมที่สมบูรณ์แบบ]
[รายละเอียดภารกิจ: การผ่าตัดที่สมบูรณ์แบบคือเป้าหมายของศัลยแพทย์ทุกคน]
[รางวัล: หีบสมบัติพื้นฐานหนึ่งกล่องสําหรับการผ่าตัดที่สมบูรณ์แบบแต่ละครั้ง]