EP 893
แพทย์ที่เข้าร่วมจากแผนกศัลยกรรมทั่วไป แพทย์ที่เข้าร่วมจากแผนกออร์โธปิดิกส์ และแพทย์ประจําจากแผนกศัลยกรรมประสาท มาที่ห้องผ่าตัดในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินทีละคน พวกเขายืนในตาแหน่ง อ่านผลสแกน และวิเคราะห์สถานการณ์อย่างเงียบๆ
ในหมู่พวกเขา แพทย์ประจําบ้านจากแผนกศัลยกรรมประสาทดูสงบที่สุด ในขณะที่แพทย์ที่เข้าร่วมจากแผนกศัลยกรรมทั่วไป และแพทย์ที่เข้าร่วมจากแผนกศัลยกรรมกระดูกดูจริงจังมาก
ภายใต้การปรึกษาหารือระหว่างแผนกตามปกติ แผนกผู้เชี่ยวชาญมักจะส่งแพทย์ประจําถิ่นออกไป กรณีฉุกเฉินส่วนใหญ่ไม่ร้ายแรง แต่มีผู้ป่วยที่มีอาการปวดหัว ตีนาฬิกาขา..กดนาฬิกา แล้วทุกคนก็มาปรึกษากัน ในช่วงเวลานั้น แพทย์ประจําบ้านก็เพียงพอแล้วที่จะรักษาพวกเขา
แม้ว่าจะมีผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรง แพทย์ประจําบ้านก็สามารถตัดสินใจและส่งไปยังแผนกที่เกี่ยวข้องได้
สําหรับแพทย์ที่เข้ารับการรักษาในแผนก พวกเขาสามารถทําใจให้สบายได้เมื่อว่าง แต่จําเป็นต้องอยู่ในแผนกและทําใจให้สบาย
อย่างไรก็ตาม หากหลิงรันต้องการคําปรึกษา ในบางแผนก พวกเขาไม่สามารถปฏิบัติกับมันแบบสบายๆ ได้
ตัวอย่างเช่น แผนกออร์โธปิดิกส์และแผนกศัลยศาสตร์ทั่วไปไม่กล้าส่งแพทย์ประจําบ้านหน่วยงานต่าง ๆ ยังคงกระตือรือร้นที่จะรักษาศักดิ์ศรีของตน
ไม่ใช่เรื่องน่าอายที่จะทําหน้าที่เป็นแพทย์รุ่นน้องของหมออย่างหลิงรัน แต่ถ้าเขาหรือเธอไม่สามารถตอบคําถามหรือไม่สามารถตอบได้ทั้งหมด ก็คงไม่ดี หากมีข้อผิดพลาดเกิดขึ้นระหว่างการผ่าตัด จะทําให้สถานการณ์แย่ลงไปอีก
ภายใต้สถานการณ์ปกติ แผนกผู้เชี่ยวชาญมีความได้เปรียบทางด้านจิตใจมากกว่าแผนกฉุกเฉิน
อย่างไรก็ตาม ในโรงพยาบาลหยุนฮัว แพทย์ธรรมดาจากแผนกออร์โธปิดิกส์หรือแผนกศัลยศาสตร์ทั่วไปสูญเสียความได้เปรียบทางจิตใจเหนือหลิงรัน และแผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อนก็มีข้อเสียทางจิตใจ…
เมื่อพวกเขาทํางานให้กับแพทย์อื่นในแผนกฉุกเฉิน (ในอดีต) หรือในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน (ดังที่ทราบตอนนี้) พวกเขาไม่ต้องกังวลว่าแพทย์คนอื่นจะมองหาข้อผิดพลาดของพวกเขา ท้ายที่สุด มันเป็นไปไม่ได้สําหรับพวกเขาที่จะทําผิดพลาดในการทํางานปกติ และแพทย์ฉุกเฉินก็ไม่พบข้อผิดพลาดในการดําเนินการเฉพาะอยู่ดี
อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับหลิงรัน แพทย์จากแผนกออร์โธปิดิกส์หรือแผนกศัลยศาสตร์ทั่วไปรู้สึกว่าพวกเขากําลังทํางานภายใต้การดูแลของผู้อํานวยการแผนก
“เท่าที่ดูตอนนี้ มีสองส่วนหลัก การแตกหักของกระดูกที่ข้อเท้านั้นง่ายกว่า ดังนั้นเราจึงสามารถฉาบปูนได้หลังการผ่าตัด ส่วนที่จริงจังกว่าอยู่ที่ไหล่ มันควรจะเป็นรอยร้าวของคอลเลส ฉันคิดว่าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดจึงจะได้ผลลดลง…” แพทย์ประจําแผนกออร์โธปิดิกส์เปิดใจ
และแนะนําแผนของเขาก่อน
หลิงรันพยักหน้าและยอมรับ “ทําการฉาบสําหรับกระดูกหักในภายหลัง ส่งต่อการแตกหักของคอลเลสไปยังโจวซินเยียน”
“แล้ว…” แพทย์ประจําแผนกออร์โธปิดิกส์ประหลาดใจและชี้มาที่ตัวเอง
หากเป็นเช่นนี้ในอดีต เขาจะเถียงกับหลิงรันอย่างแน่นอน โดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับความยากของการแตกหักของคอลเลส ยังไงก็ถือว่าเป็นงานของกรมออร์โธปิดิกส์
อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่วันแรกที่รู้ว่า ผู้อํานวยวการฮวง ชอบแย่งชิงทุกสิ่งทุกอย่างในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน ในขณะที่ Ling Ran…
หลิงรันไม่เคยเป็นคนใจกว้างเมื่อต้องผ่าตัด
แพทย์หนุ่มประจําแผนกออร์โธปิดิกส์รู้สึกหดหู่ใจและมองไปที่หลิงรันก่อนที่เขาจะยิ้มอย่างลาออก “งั้นเราไม่มีธุระอะไรที่นี่”
“ถ้าไม่มีปัญหาอื่นเกี่ยวกับกระดูก ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินสามารถจัดการกับกระดูกหักของผู้ป่วยได้” ค่าตอบของหลิงรันชัดเจนอย่างไม่น่าเชื่อ
“ครับ งั้นผมกลับก่อนนะ” แพทย์หนุ่มประจําแผนกออร์โธปิดิกส์ไม่พูดมาก เขาหันกลับมาและจากไปทันที
แพทย์ประจําแผนกศัลยกรรมทั่วไปไม่สามารถกลั้นหัวเราะได้ เขาพูดด้วยน้ําเสียงกึ่งล้อเล่นว่า
“เครื่องมือตรวจสอบการผ่าตัด”
“ฉัน…” แพทย์ประจําแผนกออร์โธปิดิกส์ไม่สามารถช่วยได้ แต่หันกลับมา จากนั้นเขาก็เห็นโปรไฟล์ด้านข้างของหลิงรัน และเขาก็อดไม่ได้ที่จะเปลี่ยนคําพูด “มันไม่ดีถ้าเราไม่ได้ทํางานตอนนี้?”
แพทย์ประจําแผนกศัลยกรรมทั่วไปยักไหล่ “ตราบเท่าที่คุณรู้สึกดี มันก็ไม่เป็นปัญหา” โดยธรรมชาติแล้วพวกเขาไม่ต้องการมีงานทําเพิ่ม แต่หมอแปลก แม้ว่าพวกเขาไม่ต้องการเพิ่มภาระงานของพวกเขา พวกเขาจะไม่มีความสุขหากผู้ป่วยที่ต้องการทักษะของพวกเขาถูกมอบให้กับผู้อื่น
แพทย์ประจําแผนกออร์โทพีดิกส์เริ่มโกรธ เขาไม่ได้จากไป แต่ยืนอยู่ด้านหน้าและพูดว่า “ฉันต้องการดูว่าคุณจะได้งานอะไร”
“อย่างน้อยก็โคลอนจากน้อยไปมาก” แพทย์ประจําแผนกศัลยกรรมทั่วไปหัวเราะและกล่าวว่า “ทุกคนรู้ดีว่าหมอหลิงไม่จํานําไส้…”
“นําไส้ใหญ่จากน้อยไปมากแตกออก?”
“บางทีมันอาจแทงทะลุด้วยแผ่นเหล็กก็ได้” แพทย์ประจําแผนกศัลยกรรมทั่วไปยกศีรษะขึ้น
และกล่าวว่า “สถานการณ์ที่แน่นอนซับซ้อนกว่านั้น ฉันจะไม่อธิบายเรื่องนี้”
แพทย์ประจําแผนกออร์โธปิดิกส์โกรธ แต่ก็ท่าอะไรไม่ได้
เมื่อแพทย์ประจําแผนกศัลยกรรมทั่วไปกล่าวเช่นนี้ เขาก็รายงานกับหลิงรันว่า “หมอหลิง แผนกศัลยกรรมทั่วไปสามารถรักษาลําไส้ใหญ่ได้ เห็นว่าตัดม้ามออกแล้ว ท้องเหมือนกําลังได้รับการรักษา แผลในช่องท้องไม่ต้องพูดถึงเลย…”
เมื่อเขากล่าวเช่นนี้ เขาก็รู้สึกหดหู่ใจ แผนกฉุกเฉินทําการผ่าตัด ดังนั้นพื้นที่ที่มอบให้แผนกศัลยกรรมทั่วไปเพื่อความอยู่รอดตามธรรมชาติจึงเล็กลง…
“เมื่อคุณพูดถึงการรักษาลําไส้ใหญ่ คุณหมายถึงมีการแตกที่ลําไส้ใหญ่จากน้อยไปมากใช่หรือไม่” หลิงรันชี้ไปที่การสแกน และแสดงให้เห็นชัดเจนว่าลําไส้ใหญ่จากน้อยไปมากแตกออก แพทย์ประจําแผนกศัลยกรรมทั่วไปพยักหน้า “พื้นที่ผิวไม่ใหญ่ ต่อไปฉันจะใช้กล้องส่องกล้อง
“ฉันรักษามันแล้ว” หลิงรันกล่าว
“อะไร?” แพทย์ประจําแผนกศัลยกรรมทั่วไปไม่เพียงแต่ตกตะลึงเมื่อได้ยินเรื่องนี้ เขายังคิดว่าหลิงรันคิดผิด
หลิงรันพูดเพียงว่า “ตอนที่ฉันทําศัลยกรรมตอนนี้ ฉันตัดสินใจรักษามันด้วย”
“คุณ… ตัดสินใจแล้วเหรอ?” แพทย์ประจําแผนกศัลยกรรมทั่วไปอดไม่ได้ที่จะพูดประชดประชัน ‘คุณตั้งใจจะรักษาลําาไส้ใหญ่จากน้อยไปหามากในโลกโดยพิจารณาจากตําแหน่งของมันอย่างไร’
อย่างไรก็ตาม สําหรับหลิงรันที่เชี่ยวชาญการรักษาการเจาะระบบทางเดินอาหารและการตัดเลือดออกทางช่องท้องด้านขวา การรักษาลําาไส้ไม่ซับซ้อนมากนัก มันจะก่อให้เกิดมลพิษต่อห้องผ่าตัดและห้องผ่าตัดได้อย่างง่ายดาย
“ถ้าไม่มีปัญหาอื่น แผนกศัลยกรรมทั่วไปสามารถกลับไปก่อนได้” หลิงรันกล่าวด้วยท่าทางผ่อนคลาย
ยิ่งตรวจพบปัญหาน้อยลง โอกาสสําเร็จในการผ่าตัดก็จะยิ่งสูงขึ้น ความเร็วในการเสร็จสิ้นจะเร็วขึ้นด้วย ดังนั้นอัตราการรอดชีวิตของผู้ป่วยจึงสูงขึ้น
แพทย์ประจําแผนกศัลยกรรมทั่วไปเดินถอยหลังสองก้าว
แพทย์ที่เข้าร่วมจากแผนกออร์โธปิดิกส์จงใจเดินผ่านเขาไป ยิ้มและพูดว่า “ฉันจะกลับไปก่อน
ล่าไล่ใหญ่จากน้อยไปมาก…ฮ่าฮ่า…”
ลักษณะของแพทย์ที่เข้าร่วมนั้นบิดเบี้ยวเหมือนลําไส้ใหญ่
เขามองหลิงรันอย่างโกรธจัด จากนั้นเขาก็จ้องไปที่มือของหลิงรันและคิดในใจว่า ‘ทําได้ดีมาก!’
แพทย์ประจําแผนกออร์โทพีดิสต์เห็นท่าทางของเขา มองไปในทิศทางที่เขาจ้องมอง และจู่ๆก็หมดความสนใจที่จะหัวเราะเยาะเพื่อนของเขา
พวกเขาเป็นหนึ่งในกลุ่มที่โรงพยาบาลหยุนฮัวซึ่งได้รับการเลื่อนตําแหน่งให้เป็นแพทย์อย่างรวดเร็ว ในฐานะที่เป็นกําลังหลักของแผนก ทั้งคู่มีอายุเพียง 35 กว่าปี และอยู่ในวัยที่พวกเขาสามารถปีนขึ้นไปบนสายงานทักษะในโลกการแพทย์ได้เร็วที่สุด ตอนนี้พวกเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในแผนกของตน
อย่างไรก็ตาม ความเย่อหยิ่ง และค่าเยาะเย้ยที่ถาโถมใส่กันก็ไร้ความหมายทันทีเมื่อเผชิญหน้ากับหลิงรัน
เมื่อผู้ป่วยถูกผลักออกไป ก็พระอาทิตย์ตกดินแล้ว เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลส่วนใหญ่ทํางานตามปกติเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม แพทย์และพยาบาลที่เดินออกจากห้องผ่าตัดไม่มีความตั้งใจที่จะกลับบ้านเลย หรือเลิกงานดึก พวกเขาแค่ทําในสิ่งที่พวกเขาต้องการจะทํา
โจวซินเยียนรออยู่นอกห้องอาบน้ําและรอให้ Ling Ran อาบน้ําเสร็จและเปลี่ยนชุด หลังจากที่หลิงรันออกมา เขาก็หัวเราะและเดินไปหาเขา “หมอหลิง ครอบครัวของผู้ป่วยมาเยี่ยม และพวกเขาต้องการมอบขนมให้คุณเพื่อแสดงความขอบคุณ”
หลิงรันมองไปที่โจวซินเยียนด้วยความงงงวย “ทําไมครอบครัวของผู้ป่วยก่อนหน้านี้ไม่รักษาเรา?”
ถ้าโจวซินเยียนไม่คุ้นเคยกับหลิงรัน, โจวซินเยียนจะพ่ายแพ้โดยคําถามของหลิงรัน
“คุณกําลังพยายามถามว่าครอบครัวของผู้ป่วยคนนี้มีความพิเศษอย่างไรใช่ไหม” โจวซินเยียนแก้ไขคําพูดของหลิงรันเล็กน้อย
หลิงรันกล่าวว่า “แน่นอน”
“อืม…” โจวซินเยียนถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ และกล่าวว่า “ผู้ป่วยที่ได้รับการช่วยชีวิตในวันนี้เป็นนักลงทุนจากที่อื่น อืม… นี่หมายความว่าเขามีความสามารถมาก และครอบครัวของผู้ป่วยรู้สึกขอบคุณจริงๆ สําหรับสิ่งนี้”
“โอ้?”
“พวกเขาต้องการบริจาคให้กับคณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยหยุนฮัว” โจวซินเยียนมองไปที่การแสดงออกของหลิงรัน ขณะที่เขาพูด “เมื่อพวกเขามาหาฉันครั้งแรก ฉันไม่สนใจพวกเขา จากนั้นพวกเขาก็ไปที่คณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยหยุนหัว ดีหวู่จูเนียร์ตั้งใจโทรหาฉันและให้ฉันถามความคิดเห็นของคุณ”
หลิงรันคิดเรื่องนี้อยู่พักหนึ่ง “ไม่เป็นไรที่จะพบพวกเขา แต่ไม่จําเป็นต้องทานอาหาร”
นี่คือกลยุทธ์ที่หลิงรันทํามาตลอด ถ้าหลิงรันตกลงทานอาหารกับคนที่ต้องการปฏิบัติต่อเขา
เขาอาจจะใช้เวลาส่วนใหญ่ในร้านอาหารทุกวัน
โจวซินเยียนรู้สึกโล่งใจในทันที “แค่การประชุมก็ทําได้ แกจะกําหนดเวลายังไงล่ะ”
“พรุ่งนี้ตอนเช้า. มาเร็ว” หลิงรันพูดขณะเป่าผมให้แห้ง แล้วเขาก็ค่อยๆเดินจากไป โจวซินเยียนมองไปที่แผ่นหลังของหลิงรันและเขาใช้เท้าเขียนจดหมายในตอนเช้า แต่ดูเหมือนว่าเส้นหยักๆ ที่เขียนด้วยส้อมที่งอ