EP 935
ฟอลด์เนอร์ มาที่หยุนหัวด้วยความตั้งใจที่จะทําการผ่าตัด
ถ้าไม่ใช่การผ่าตัดใครจะใช้เงินมากขนาดนี้เชิญเขามา? โฟล์คเนอร์ยังรู้คุณค่าของตัวเองเป็นอย่างดี
เขาไม่ใช่ศัลยแพทย์ที่มีความสามารถซึ่งสามารถหารายได้จํานวนมากจากการปรึกษาหารือ อย่างน้อยในระบบมาโยคลินิคฟอลด์เนอร์ ก็ไม่โดดเด่น แม้ว่าเขาจะออกจาก มาโยคลินิคแต่ ฟอลด์เนอร์ ก็ไม่ได้มีชื่อเสียงมากนัก
ถ้าเป็นเช่นนั้น เขาจะออกจาก อิมเซนโคคลินิค ไปนานแล้ว
อัตราค่าจ้างคงที่ของมาโยคลินิคถือได้ว่าเป็นเงินค่าขนมสําหรับศัลยแพทย์ที่เป็นที่รู้จักจนกระทั่งพวกเขาได้ตีพิมพ์หนังสือบางเล่มของพวกเขาเอง
สําหรับศัลยแพทย์เหล่านี้ มาโยคลินิค เป็นเวทีสําหรับศัลยแพทย์ที่มีความสามารถเพื่อให้เกิดการเรียนรู้ด้วยตนเอง การแสวงหาความสําเร็จและตั้งเป้าหมายให้ตัวเองคือเป้าหมายของอัจฉริยะ ผู้มีความสามารถเหล่านี้
ฟอล์กเนอร์เคยคิดว่าในที่สุดเขาก็จะเข้าสู่วงการนี้ด้วยข้อสันนิษฐานว่าเขาจะแก้ปัญหาทางการเงินในช่วงเวลานั้นได้… จากนั้นเขาก็หย่ากับภรรยาและเริ่มจ่ายค่าเลี้ยงดู ต่อมาเขาเห็นอดีตภรรยาและพ่อค้ารถมือสองที่อายุน้อยกว่าเขา 20 ปีใช้จ่ายเงิน… “ให้เราไปดูที่ห้องผ่าตัดของคุณก่อน” ฟอล์คเนอร์ขอ.
เขาต้องการหารายได้จริงๆ หากโรงพยาบาลหยุนฮัวสามารถแสดงได้จริงว่าพวกเขาถูกบังคับให้ขอให้เขาช่วยผู้ป่วย เขาจะบังคับตัวเองให้ทําการผ่าตัดและรับเงินจํานวนมากตามที่ระบุไว้ในข้อตกลง แน่นอนว่าคงจะดีที่สุดถ้าเกิดขึ้น…
อย่างไรก็ตาม นั่นคือถ้าการผ่าตัดที่เขาบันทึกไว้ประสบความสําเร็จ หากพวกเขาสร้างสถานการณ์ให้เขาทําการผ่าตัดเพื่อช่วยชีวิตผู้ป่วยจริง ๆ และเขายังคงล้ม
เหลว ไม่เพียงแต่จะเป็นเรื่องตลกเท่านั้น แต่อาจกลายเป็นสิ่งไม่ดีต่อชื่อเสียงของเขาด้วยซ้ํา ผู้อําานวยการโรงพยาบาลโบมองไปที่โฟล์คเนอร์ ยิ้มและกล่าวว่า “คุณฟอล์กเนอร์ คุณเป็นมืออาชีพจริงๆ อย่างไรก็ตาม โรงปฏิบัติงานทั้งหมดค่อนข้างยุ่งในขณะนี้ และอาจไม่สะดวกที่จะ เข้าไปในตอนนี้”
เขาไม่ใช่คนจากโรงพยาบาลหยุนฮัว และเขาไม่ต้องการที่จะทํางานแนะนําห้องผ่าตัดให้ฟอลด์เนอร์
“สิ่งสําคัญที่สุดสําหรับศัลยแพทย์คือการเตรียมห้องผ่าตัด นอกจากนี้ ฉันอยากจะลองใช้เครื่องมือและอุปกรณ์ต่างๆ ด้วยเช่นกัน” ฟอล์คเนอร์ยืนยัน
มีความต้องการสูงสําหรับทั้งสองฝ่ายเพื่อให้เขาเข้าไปในห้องผ่าตัดของโรงพยาบาลอื่นในนาทีสุดท้ายและท่าการผ่าตัดจนพอใจ แต่ในความเป็นจริง มีความเป็นไปได้ว่ามีหลายสิ่งหลาย อย่างที่เขาไม่สามารถทําได้ตามความประสงค์ของเขา การผ่าตัดที่ไม่ได้เตรียมตามนิสัยของแพทย์อาจทําให้การผ่าตัดหยุดลงได้ ถ้าเขาถูกบังคับให้รอให้วิสัญญีแพทย์จัดการสิ่งที่จําเป็นให้กับเขา แม้ว่าพยาบาลจะนําคีมโค้งมาคู่หนึ่งมาให้เขา
ผู้อํานวยการโรงพยาบาลโบมั่นใจว่าโฟล์คเนอร์คงเข้าใจผิดไปแล้ว เขาย้ําอีกครั้งว่า “คุณฟอล์คเนอร์ แผนการผ่าตัดของเราได้รับการแก้ไขแล้ว และหลิงรันจะเป็นหัวหน้าศัลยแพทย์ งานหลักของคุณในระหว่างการผ่าตัดนี้คือการตรวจสอบสิ่งที่ขาดหายไป…”
เขาพูดเป็นภาษาจีน และล่ามใช้เวลาสองนาทีในการแปลวลี “ตรวจสอบว่ามีอะไรหายไป” เป็นภาษาอังกฤษและเยอรมัน พวกเขาแสดงให้เห็นมาตรฐานเฉลี่ยสําหรับการแปลคุณภาพสูงอย่างแท้จริง
ฟอล์คเนอร์ยิ้มจางๆ “เป็นทางเลือกที่เหมาะสมจริง ๆ ที่จะใช้แพทย์หนุ่มชาวจีนเป็นหัวหน้าศัลยแพทย์”
ผู้อํานวยการโรงพยาบาลโบถอนหายใจ “อะไรก็ตามที่คุณพูด.”
เขาทํางานของเขาเสร็จแล้ว และตอนนี้ลาวยงคือคนที่ต้องการจัดการกับคนอย่างฟอล์กเนอร์
ฟอล์คเนอร์ยังคงพูดคุยเป็นภาษาอังกฤษว่า “ฉันมาเอเชียเสมอ และฉันรู้เกี่ยวกับประเพณีของคุณ โดยเฉพาะเอเชียตะวันออกมีประเพณีที่คนหนุ่มสาวต้องแบกรับหน้าที่คนชรา จริงไหม? นี่คือสิ่งที่เรียกว่าเคารพรุ่นพี่ใช่ไหม? ฉันชอบประเพณีของคุณ เมื่อเราอายุเท่าเรา คนหนุ่มสาวจ๋าเป็นต้องแสดงความเคารพต่อเรามากกว่านี้จริงๆ…”
ล่ามต้องแปลคําพูดของเขาทันที และพวกเขาก็ยุ่งนิดหน่อยกับงานที่พวกเขายุ่ง
ผู้อ่านวยการโรงพยาบาลโบมองดูล่ามด้วยความรังเกียจและคิดว่า ‘คุณกล้าดียังไงถึงเสนอ ราคาสูงสําหรับตัวคุณเองโดยที่แปลความเคารพผู้ใหญ่และรักเด็กอบ่างงั้นหรอ? ล่ามเหล่านี้
สามารถหารายได้ได้อย่างง่ายดาย ฉันควรลาออกจากงานและมาเป็นล่ามดีไหม’
นับตั้งแต่มีการสร้างห้องผ่าตัด 1 ของศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินหยุนฮัวขึ้นใหม่ ปัจจุบันก็มีขนาดใหญ่ที่สุด และห้องผ่าตัดก็ติดตั้งเครื่องมือที่ทันสมัยที่สุด เมื่อแพทย์จากแผนกอื่นต้องการทําศัลยกรรมสาธารณะเพื่ออวด พวกเขาจะมายืมห้องผ่าตัดจากผู้อ่านวยการฮวง
สําหรับพยาบาลและวิสัญญีแพทย์ มีปัญหามากมายที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เมื่อพวกเขาทํางานที่ห้องปฏิบัติการหนึ่งอย่างแรกเลย กล่องแห่งความลับในห้องปฏิบัติการจะถูกเปิดออก นั่นหมายความว่าขั้นตอนและการเคลื่อนไหวที่ท่าจะถูกบันทึกลงพร้อมให้ทุกคนได้เห็น
ในขณะที่ไม่มีการฟ้องร้องหรือบทลงโทษใด ๆ นับตั้งแต่มีการห้องปฏิบัติการ 1 ของศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินหยุนหัวแต่ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต
สําหรับแพทย์และพยาบาลที่เป็นผู้ใหญ่ แม้ว่าพวกเขาอาจเสี่ยงต่อการอับอายขายหน้า แต่ทุกคนก็ยังไม่ต้องการที่จะยอมรับการกระทําผิดของพวกเขา
อย่างไรก็ตาม เมื่อแพทย์หรือพยาบาลธรรมดาเผชิญหน้าห้องปฏิบัติการหนึ่ง ซึ่งมีมูลค่านับล้าน พวกเขาไม่มีสิทธิ์พูด พวกเขาทําได้เพียงเชื่อฟังและคอยเตือนตัวเองอยู่เสมอว่าอาจมีชายชราเลวหรือคนเลวที่น่ารังเกียจอยู่เหนือพวกเขา!
เมื่อ ผอ.โรงพยาบาลโบ นําชาวต่างประเทศทั้งสามเข้าห้องเยี่ยมเยียน การเตรียมการที่ชั้นล่างก็เสร็จเรียบร้อย
โฟล์คเนอร์ไม่พอใจกับตารางงานที่แน่นหนา แต่การเตรียมการก่อนการผ่าตัดและการให้คําปรึกษาผู้ป่วยทําได้ดี โฟล์คเนอร์ทําได้เพียงก้มศีรษะลงเพื่ออ่านข้อมูลที่ให้เขาและเข้าใจสถานการณ์อย่างรวดเร็ว
เสียงหายใจหนักดังมาจากอินเตอร์คอม
จากนั้น ก็มีเสียงเอะอะโวยวายจากห้องเยี่ยมเยียน
ฟอล์คเนอร์เงยหน้าขึ้นมองโดยไม่รู้ตัวและพบแพทย์ที่มีรูปร่างหน้าตาดี หล่อเหลาและมีท่าทางสง่างามเข้าไปในห้องผ่าตัด
“อย่าบอกนะว่าพวกคุณมีนักแสดงมาแสดงที่นี่” ฟอล์คเนอร์มองผู้อํานวยการโรงพยาบาลโบ
ด้วยความประหลาดใจ จากนั้นเขาก็พึมพํากับตัวเองว่า “เป็นไปไม่ได้ ถ้ามีนักแสดงแบบนี้เขาคง โด่งดังในไม่ช้า เขามาหาอะไรที่นี่”
ผู้อําานวยการโรงพยาบาลโมรู้สึกขบขันและตอบว่า “นี่คือหมอหลิงรัน”
“งั้น… พวกนายตัดสินใจเสียสละเขา? เขาทําให้ใครขุ่นเคืองหรือไม่? ใช่, คุณไม่จําเป็นต้องแปลบรรทัดนี้” ฟอลด์เนอร์ รู้ว่าผู้อํานวยการโรงพยาบาลโบ สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ เขาเลยอยากซุบซิบภาษาอังกฤษนิดหน่อย
ผู้อําานวยการโรงพยาบาลโบหัวเราะ “เขาไม่ใช่ผู้เสียสละ”
“โอ้ เข้าใจแล้ว” ฟอล์คเนอร์พูด แต่เขาถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นเขาก็พูดกับแพทย์ต่างชาติอีกสองคนเป็นภาษาอังกฤษว่า “คนเอเชียตะวันออกมักจะโหดเหี้ยม โดยเฉพาะกับลูกน้องของพวกเขา การผ่าตัดที่ล้มเหลวอาจไม่มีความหมายสําหรับพวกเขา”
โดบิน ซึ่งมาจากนิวยอร์ก มองฟลอด์เนอร์อย่างใจเย็น เขาไม่เคยตั้งใจจะช่วย ค่าธรรมเนียมที่เขารับ ซึ่งเป็นค่าเชิญและค่าธรรมเนียมสําหรับการปรากฏตัวของเขาในกระบวนการทั้งหมด เป็นไปตามมาตรฐานนี้เขาเพียงแค่ต้องแสดงใบหน้าของเขาและไม่ทําอะไรอย่างอื่น
อย่างไรก็ตาม คอร์เบิร์ตชาวเยอรมันมองลงมาด้วยสีหน้าจริงจังและพูดกับผู้อํานวยการโรงพยาบาลโบว่า “ถ้าคุณไม่ทําการผ่าตัดต่อ คุณจะต้องระมัดระวังอย่างมากในช่วงเริ่มต้นของการผ่าตัด คุณต้องปฏิบัติตามมาตรฐานการปฏิบัติการที่ปราศจากมะเร็งเป็นพิเศษ คอร์เบิร์ตและผู้อํานวยการโรงพยาบาล โบ เป็นเพื่อนเก่า และเขามาประเทศจีนมากกว่าห้าครั้ง เขามีความคิดที่จะดําเนินการหากมีความจําเป็น
ผู้อํานวยการโรงพยาบาลโบจะพูดอะไรได้อีก? เขาทําได้เพียงพยักหน้าและเห็นด้วยกับสิ่งที่คอร์เบิร์ตพูด ท้ายที่สุดมันจะดีกว่าถ้ามีข้อมูลสํารองมากกว่าไม่มีใช่ไหม
ผู้อ่านวยการโรงพยาบาลโบ คิดถึงแฟนสาวของเขา และทันใดนั้น เขาก็เข้าใจเธอมากขึ้นเล็กน้อย
“เริ่มกันเลย.” หลิงรันซึ่งอยู่ที่ชั้นล่างก็พูดขึ้น จากนั้นเขาก็ก้มตัวเล็กน้อยเพื่อทําแผลยาวที่หน้าท้องของผู้ป่วย
เมื่อชาวต่างชาติสามคนที่เพิ่งมาเห็นสิ่งนี้ พวกเขาก็ได้แต่พูดในใจว่า ‘ห่าอะไรวะ? หากคุณไม่รู้วิธีการผ่าตัด ก็ไม่เป็นไร แต่อย่าเพิ่งตัดใจจากคนไข่!’