EP 943
*แปะ แปะ*
ๆ
ไหมชุนยกมือขึ้นเพื่อให้พวกเขาอยู่ตรงหน้าเธอและปรบมือเบา ๆ สามครั้ง จากนั้นเธอก็พูดใส่ไมโครโฟน “สวัสดีทุกคน เพื่อเป็นการขอบคุณโรงพยาบาลหยุนฮัวสําหรับการสนับสนุนอย่างต่อเนื่องยูรินกรุ๊ป ได้เตรียมชุดไวน์จํานวนจํากัดเป็นไวน์แดง ลองทานดูสิ”
ขณะที่เธอพูด กลุ่มพนักงานบริการที่สวมชุดสีขาว ธนูสีดํา และรองเท้าหนังชี+นี่เดินเข้าไปในห้องจัดเลี้ยงอย่างเป็นระเบียบ พวกเขาทั้งหมดถือถาด และมีแก้วไวน์แดงที่สวยงามและแวววาวที่ส่องประกายภายใต้แสงไฟ
“ฉันคิดว่าฉันได้ยินเสียงเฮลิคอปเตอร์” ขาของหมอลู่อยู่ในแนวเดียวกัน เขาเขย่งเล็กน้อย ก่อนจะเหยียบส้นเท้าลงบนพื้น จากนั้นเขาก็ทําซ้ําขั้นตอน นี่คือการฝึกกล้ามเนื้อน่องของเขา
การได้ยินของโจวซินเยียนนั้นเสื่อมลงเนื่องจากอายุ เขาขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “คนต่างชาติคนนั้นถูกส่งมาแล้วไม่ใช่หรือ ทําไมมีเฮลิคอปเตอร์อีกล่าล่ะ?”
“มีเฮลิคอปเตอร์มากกว่าหนึ่งลํา” หมอลู่แตะหูของเขาเพื่อแสดงว่าเขายังคงได้ยินดีอยู่ “คุณฝึกหูด้วยหรือเปล่า” จางอันหมินซึ่งยืนอยู่ข้างหน้าเขากล่าวว่า “ก่อนหน้านี้ฉันก็ได้ยินเสียงหึ่งๆเหมือนกัน เฮลิคอปเตอร์อาจจะจอดอยู่บนหลังคา มันเหมือนกับในปาไจเซียงนิดหน่อย”
“ในเมื่อเฮลิคอปเตอร์ไม่ได้มาที่นี่เพื่อรับใคร…” โจวซินเยียนมองไปรอบ ๆ และยกคางขึ้น “บางทีขวดไวน์แดงอาจถูกส่งโดยใช้เฮลิคอปเตอร์”
“ฮ่าฮ่า ไวน์แดงชนิดใดที่พวกเขาจะต้องใช้เฮลิคอปเตอร์ในการส่งพวกเขา?” หมอลู่หัวเราะหนักมาก และเขาดูเหมือนมีคนเพิ่งชกเขาที่ลูกหนูของเขา
จางอันหมินส่ายหัวและแกว่งแก้วไวน์ จากนั้นเขาก็จิบด้วยท่าทางเสแสร้ง “รสชาติค่อนข้างดี คุณรู้ไหมยูรินกรุ๊ปค่อนข้างใจกว้าง”
ๆ
“อืม ถ้ามิสเทียนฉีเป็นคนส่งไวน์แดงมาที่นี่ เป็นไปได้จริง ๆ ที่เธอจะส่งมันโดยใช้ เฮลิคอปเตอร์” โจวซินเยียนพูดช้าๆ และดมไวน์แดงในแก้วของเขา เขาจิบเล็กน้อยและพูดช้าๆ
“ไวน์แดงรสชาติดีอย่างนี้หรือ?”
ย้อนกลับไปตอนที่เขาทํางานในโรงพยาบาลในเมือง เขาได้ลองทําไวน์แดงของตัวเองด้วย
และเขาก็พบว่ามันอร่อยมาก น่าเสียดายที่ในเวลานั้นภรรยาของเขาไม่ชอบมัน ตอนนี้เขาคิดดูแล้ว สิ่งต่างๆจะง่ายขึ้นถ้าเขาเพิ่งซื้อไวน์แดง
ไม่มีแพทย์คนใดในกลุ่มการรักษาหลิงรู้เรื่องไวน์แดง พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากถือแก้วไวน์แดงอย่างเงียบ ๆ ต่อหน้าใบหน้าของพวกเขาเพื่อซ่อนการแสดงออก
ขณะที่เธออยู่ในฝูงชน หยู หยวนก็พูดขึ้นทันทีว่า “เจ้านาย Shao อาจรู้เรื่องไวน์แดงสักสองสามอย่าง ฉันจะไปถามเขา”
โจวซินเยียน ชะงักไปครู่หนึ่งแล้วรีบพูดว่า “ไม่จําเป็นสําหรับเรื่องนั้น มันเป็นแค่ไวน์แดง เราไม่จําเป็นต้องไปยุ่งกับเฮียเฉาเรื่องนี้”
“เธอไปแล้ว” หมอลู่เตือนโจวซินเยียน เบาๆ
โจวซินเยียนฮัมเพลงเพื่อรับทราบและยิ้ม เขาวางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะ
ในไม่ช้าเฮียเฉาก็เดินมา เขาดูเหมือนเขากําลังพูดกับพื้นเพราะว่าหยูหยวน สั้นแค่ไหน แม้ว่าเขาจะเป็นเจ้าของร้านอาหารบาร์บีคิว แต่เฮียนเฉาก็ดื่มไวน์ชั้นดีและสูบบุหรี่ค่อนข้างดี ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาไม่ได้มีสุขภาพที่ดี แต่เขาต้องการความสนุกสนานแบบนี้ในชีวิตของเขา
เฮียเฉารู้จักโจวซินเยียน และผู้ติดตามของเขาก็มากขึ้นในปัจจุบัน ตอนนี้พวกเขาเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับไวน์แดง
แพทย์สองสามคนได้ยินการสนทนาของพวกเขาและเดินไปถือแก้วไวน์ของพวกเขาด้วย
“พูดได้ดี.” แพทย์คนหนึ่งพยักหน้าขณะดื่มไวน์แดง ในไม่ช้าเขาก็ทําแก้วทั้งแก้วเสร็จ “พูดดีมากจริงๆ” แพทย์ยังคงฟังการสนทนาและดื่มไวน์แดงอีกแก้วหนึ่ง “ไม่ดื่มเร็วไปหน่อยเหรอ?” โจวซินเยียนเหลือบมองเฮียเฉา และเตือนหมอที่อยู่ข้างๆเขา คุณหมอยิ้ม. “ไม่เป็นไรครับ ผมทนแอลกอฮอล์ได้ดี”
“คุณเป็นคนดื่มเก่งจริงๆ ขอทราบได้ไหมว่ากําลังพูดกับใครอยู่” โจวซินเยียนถาม “ฉันมาจากแผนกสูตินรีเวช และชื่อของฉันคือหลิวจี” คุณหมอยกแก้วขึ้น
“เอ่อ คุณมาจากแผนกนรีเวชวิทยา เมื่อคุณพูดว่าชื่อของคุณคือ ‘จิ’ คุณไม่ได้ออกเสียงคําว่า ‘จิ’ เหมือนคนพิการใช่ไหม [1] ใช่ไหม?” โจวซินเยียนถามอย่างถี่ถ้วน
หลิวจิหัวเราะออกมาดัง ๆ “หมอซู คุณเป็นคนที่น่าสนใจแน่นอน ไม่แน่นอน” หลังจากที่เขาหัวเราะเสร็จแล้ว หลิวจี้ก็คว้าไวน์แดงแก้วใหญ่อีกแก้วแล้วดื่มลงไป
โจวซินเยียน มองมาที่เขาอย่างกังวล แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพยักหน้าและพูดว่า “มีเหตุผล ไม่มีใครตั้งชื่อให้ลูก ๆ ของพวกเขา แต่แล้วอีกครั้ง ผู้คนทุกวันนี้ตั้งชื่อให้ลูก ๆ ของพวกเขาแปลก ๆ มากขึ้นเรื่อย ๆ
“ฉันรู้ถูกต้อง ฉันกําลังคลอดลูกเมื่อวันก่อน และผู้หญิงคนนั้นยืนกรานที่จะตั้งชื่อลูกชายของเธอว่า ‘ลูกชายของเฉาตู่ซิ่ว’ ฉันบอกเธอว่าเด็กจะลําบากในการเขียนชื่อตัวเองที่โรงเรียน แต่เธอยืนกราน บนมัน ฉันจะทําอะไรได้อีก” Liu Ji ดื่มไวน์แก้วที่สี่ของเขาในขณะที่เขาพูด
หลังจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นอย่างไม่มั่นคง
“เฮ้ หมอลู่ช่วยเขาหน่อยได้ไหม?” โจวซินเยียนเครียดขณะที่เขาจ้องที่หลิวจิ โชคไม่ดีที่เขาไม่มีความเชี่ยวชาญด้านการแพทย์เพียงพอ มิฉะนั้นเขาจะให้การวินิจฉัยของหลิวจิในตอนนั้น
“ฉันไม่เป็นไร ฉันแค่อยากลองไวน์ชนิดอื่น” หลิวจิพูดและกําลังจะผลัก หมอลู่ออกไป หมอลู่ต้องการเพียงแค่ออกแรงเล็กน้อยเพื่อหยุดหลิวจิ จากการก้าวไปข้างหน้า แขนของเขาแข็งแรงพอๆ กับแขนของหมู
“จับตาดูเขาไว้” โจวซินเยียนไม่ได้ให้คําอธิบายใด ๆ เขาเพียงจ้องมองอย่างเงียบ ๆ ที่หลิวจิ หมอลู่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “ไม่ว่าเขาจะเมาสุราหรือไม่ก็ตาม ฉันสามารถอุ้มเขาได้อย่างง่ายดาย”
“อย่า ถ้าคุณไปทําร้ายเขาที่ไหนสักแห่งล่ะ” โจวซินเยียนยืนขวางทางพวกเขา เขากําลังจะพูดอย่างอื่น แต่จู่ๆก็เกิดความโกลาหลขึ้นข้างหลังเขา
“ระวัง…”
“บ้าอะไรวะ เขาไม่รุนแรงไปหน่อยเหรอ?”
“เขาบาดเจ็บใช่ไหม… บ้าอะไรวะ?”
มันค่อนข้างเหนือจริงเล็กน้อย และคําพูดทั้งหมดดูเหมือนจะถูกตะโกนโดยชายโสดเพียงคนเดียว
มือของหมอไม่สั่นเลยขณะถือแก้วไวน์ แต่พวกเขาทั้งหมดไม่พูดอีกต่อไปและรอดูว่าเกิดอะไรขึ้น
ประมาณหนึ่งหรือสองนาทีต่อมา หยู หยวนกล่าวว่า “คนส่งของคนหนึ่งทะเลาะกับคนอื่นและล้มลงโดยไม่ได้ตั้งใจ และใช้ไขควงแทงตัวเองเข้าที่หน้าอก”
แพทย์มองหน้ากัน
“แน่ใจนะว่านั่นหน้าอก”
“แน่ใจนะว่ามันเป็นไขควง”
“แน่ใจนะว่าทะเลาะกัน?”
หยูหยวนพยักหน้าหลังจากถามคําถามแต่ละข้อ
โจวซินเยยนถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ถ้าเป็นหน้าอกก็คงไม่เกี่ยวอะไรกับกลุ่มการรักษาของเรา
ทุกคนพยักหน้าพร้อมกัน
จากนั้น โจวซินเยียนก็หันกลับมาและเหลือบมองเฮียเฉาก่อนที่เขาจะพูดกับ หมอลู่ว่า “ทําไมคุณไม่ให้หมอหลิวไปพักก่อน เขาดูเมาแล้วอาการของเขาอาจจะดีขึ้นถ้าได้พักสักนิดหน่อย”
“เขาชื่อหลิวจี”
“ใช่ หลิวจี ฉันพูดอะไรเมื่อกี้” โจวซินเยียนพึมพํา จากนั้นเขาก็เดินไปหาหยุหยวน และถามว่า “คุณไปดูความโกลาหลเมื่อไหร่? ดูเหมือนว่าจะมีฝูงชนค่อนข้างมาก”
“ฉันต้องบีบตัวเองผ่านฝูงชน” Yu Yuan มุ่ยเพื่อแสดงให้เห็นว่าเธอเหนื่อยแค่ไหน
*วี วูวีวู”
ในไม่ช้าเสียงไซเรนของรถพยาบาลก็ดังขึ้น และฟังดูเหมือนรถพยาบาลจากโรงพยาบาลหยุนฮัว
นี่คือตอนที่โทรศัพท์ของโจวซินเยียนสั่น
“ครับ รับทราบครับ ผมเข้าใจ” โจวซินเยียน ถือโทรศัพท์แนบหูและพูดว่า จากนั้นเขาก็วางแก้วไวน์ลงและพูดว่า “หมอหลิงกําลังจะกลับไปที่โรงพยาบาล วันนี้ใครอยู่กะบ้าง?”
“คืนนี้ กะสี่ทุม” หมอลู่ตอบ สมาชิกในกลุ่ม ทีมรักษาหมอหลิงถูกจัดให้อยู่ในกะเป็นรายบุคคล เพื่อให้มีคนมากพอที่จะช่วยเหลือเมื่อหลิงรัน ทําการผ่าตัดผู้ป่วยในช่วงเช้าตรู่
โจวซินเหยียนพยักหน้า “งั้นฉันจะตามเขาไป”
สายตาของ หมอลู่ว่างเปล่าขณะที่เขายืดเสื้อผ้าให้ตรง เขาถามโจวซินเหยียนหลังจากที่เขาเดินผ่านประตูเท่านั้น “คนไข่โดนไขควงแทง เกี่ยวอะไรกับเรา”
“หมอจากมาโยคลินิค ฟอล์กเนอร์น่าจะเมา และเขาบอกกับทุกคนว่าเขาจะทําการผ่าตัดฉุกเฉิน กลุ่มคนรวมถึงหมอหลิงตามเขาไปที่โรงพยาบาล” โจวซินเยียนอธิบายสั้นๆ หมอลู่เริ่มเวียนหัวเพียงแค่ฟังสิ่งที่โจวซินเยียนพูด “มันคือการผ่าตัดทรวงอก ทําไมหมอหลิงถึงตามพวกเขามา
โจวซินเยียนพูดอย่างเฉยเมยว่า “เขาจะเป็นแค่ผู้ช่วย ไม่สําคัญว่าใครจะเป็นผู้ช่วยใช่ไหม?” “เอาล่ะ ตราบใดที่เขาไม่ได้ปฏิบัติการกับฉัน” ในไม่ช้า หมอลู่ก็พยายามโน้มน้าวตัวเองว่าสิ่งที่เขาเพิ่งได้ยินนั้นไม่มีปัญหา